Search results - CEJSH

1

Cięcie (epistemologiczne)

100%

Biały F.

Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM

|

2014

|

issue 10

7-10

2

Sensus Divinitatis jako koncepcja genezy przekonań teistycznych

80%

Ruczaj S.

Diametros

|

2019

|

vol. 16

|

issue 59

48-60

EN

Alvin Plantinga's notion of sensus divinitatis ("sense of divinity") refers to a human cognitive faculty designed to produce theistic beliefs that have warrant (positive epistemic status). While most of Plantinga's commentators focus on whether introducing this notion really helps to defend the rationality of theistic beliefs, the genetic aspect of the operation of the sensus divinitatis is often overlooked. This paper is devoted to fill this gap. On the basis of Plantinga's opus magnum titled Warranted Christian Belief, I distinguish three different interpretations of how sensus divinitatis creates theistic beliefs. I also analyse the ways in which human sin impairs the proper functioning of this sense of divinity in each of these interpretations.

PL

W koncepcji Alvina Plantingi, sensus divinitatis („zmysł boskości”) jest ludzką władzą poznawczą, nakierowaną na tworzenie posiadających gwarancję (pozytywny status epistemiczny) przekonań o Bogu. Większość komentatorów myśli Plantingi koncentruje się na pytaniu, czy wprowadzenie tej koncepcji faktycznie pozwala obronić racjonalność przekonań teistycznych, pomijając przy tym zazwyczaj genetyczny aspekt funkcjonowania zmysłu boskości. Niniejszy artykuł ma na celu wypełnienie tej luki. Na podstawie Warranted Christian Belief Plantingi wyróżniam trzy możliwe interpretacje tego, jak sensus divinitatis tworzy przekonania teistyczne. Wskazuję także, w jaki sposób ludzki grzech wpływa na poprawne funkcjonowanie zmysłu w ramach każdej z tych interpretacji.

3

Forecasting in economic sciences in the context of chaos theory

61%

Nowak M.

Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy

|

2018

|

vol. nr 3

95--105

EN

The aim of the article is to determine the epistemological status of forecasting in economic sciences in the context of chaos theory. Achieving the aim required the use of logical analysis and conceptual construction. The article defines two criteria for recognising a given system as being chaotic. The first one (subjective) concerns the appearance of the complexity characteristic of indeterminism. The second one (objective) concerns the occurrence of the sensitivity of the system to the initial conditions. The study examines the occurrence of both traits in economic systems and finally concludes that the epistemological status of forecasting in economic sciences is negative.

4

Telepistemologia — zarys problematyki

61%

Walczyk T.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2016

|

issue 22

163-179

PL

Najnowsze technologie, takie jak rzeczywistość wirtualna czy zdalne roboty, rodzą nowe wątpliwości natury epistemologicznej. Czy dzięki komputerowym reprezentacjom, człowiek jest w stanie uzyskać wiedzę? W sytuacji wiedzy dostarczanej z dystansu, zapośredniczonej informacji, masowej komunikacji i ataków cybernetycznych odpowiedź na to pytanie jest niezwykle trudna. Niniejszy artykuł stanowi zarys telepistemologii - dziedziny, która podejmuje próbę wyjaśnienia podstawowych problemów epistemologicznych przez pryzmat ich uwikłania w zapośredniczone komputerowo procesy poznawcze.

5

Alina Motycka – filozofka nauki

61%

Bytniewski P.

Filozofia i Nauka

|

2020

|

vol. 8/2

217-228

PL

W artkule przedstawiam poglądy Aliny Motyckiej, polskiej filozofki nauki, zmarłej w 2018 roku. Działalność naukową Motyckiej lokuję w historycznym kontekście dwóch tradycji filozofii nauki – uhistorycznionej jej wersji sygnowanej nazwiskiem Thomasa Kuhna i tradycji logicznej rekonstrukcji nauki jaką w drugiej połowie XX wieku ożywiała myśl Karla Poppera. Sądzę, że taka właśnie sytuacja historyczna stanowi kontekst, w jakim Motycka kształtowała swój pogląd na filozofię nauki, a także z uwagi na tak określony kontekst, problematyzowała własny w niej udział. Co zatem stanowi o oryginalności Jej drogi? Dwie kwestie wysuwają się tu na plan pierwszy. Pierwsza, to rekonstrukcja zasadniczego problemu filozofii nauki, jakim według Motyckiej, jest zagadnienie konfrontacji dwóch teorii naukowych z których wcześniejsza (T1) jest zastępowana przez późniejszą i konkurencyjną względem pierwszej (T2). Motycka w warstwie krytycznej swojej filozofii nauki ukazuje niezdolność epistemologii drugiej połowy XX wieku do adekwatnego ujęcia tej relacji. Przyczynę upatruje w jej braku wytworzenia środków intelektualnych do problematyzowania sytuacji „T1–T2”. Stąd wywodzi się drugi obszar dociekań Autorki, jakim jest kwestia twórczości w nauce. Inspiracji dla skonstruowania adekwatnej epistemologii obejmującej to zagadnienie dostarczają Motyckiej poglądy Carla G. Junga. Przedmiotem jej zainteresowania jest – w tym kontekście – możliwość użycia na terenie filozofii nauki takich pojęć, jak archetyp i mit.

6

Marburska krytyka poznania jako odbicia

61%

Kubalica T.

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

|

2011

|

vol. 23

25-41

EN

The article elucidates and assesses the Marburg School’s account of the cognition. The characteristic feature of epistemology from this School is the rejection of the mirroring and acceptance of the cognitive transformation. The criticism of the mirroring theory is implicitly contained in Paul Natorp’s and Hermann Cohen’s cognitive relationism. Ernst Cassirer articulated this critical epistemology in his philosophy of the symbolic form and his conception of the symbolic representation. The historical bases of this criticism has been reconstructed as a main purpose of this article.

7

Ontologia ed epistemologia nell’itinerario scientifico e spirituale di Padre Pavel. A. Florenskij

57%

Del M. D.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2020

|

issue 27

349-358

IT

Pavel A. Florenskij è stato un autentico gigante della cultura sia scientifica, che teologica, esplicitamente riconosciuto come uno dei grandi maestri del pensiero credente nell’Enciclica Fides et ratio da papa Giovanni Paolo II nel 1998, pensatore che ha saputo attraversare tutti i campi del sapere, autenticamente transdisciplinare, da molti definito come il Leonardo da Vinci della Russia. Una visione integrale della conoscenza lo spinge a tentare di penetrare nelle “fibre vive della scienza”, e ad intravvedere la possibilità di un’interrelazione dei saperi e dei loro differenti linguaggi attraverso la chiave del simbolo.

EN

Pavel A. Florenskij was an authentic giant of both scientific and theological culture, explicitly recognized as one of the great masters of religious thought in the Encyclical Fides et ratio by Pope John Paul II in 1998, a thinker who has been able to cross all fields of the knowledge, authentically transdisciplinary, defined by many as the Leonardo da Vinci of Russia. An inte¬gral vision of knowledge pushes him to try to penetrate the “living fibers of science”, and to glimpse the possibility of an interrelation of knowledge and their different languages through the key of the symbol.

PL

Pawieł A. Fłorienski był autentycznym gigantem zarówno kultury naukowej, jak i teologicznej, wyraźnie uznanym za jednego z wielkich mistrzów wiary w encyklice Fides et ratio przez papieża Jana Pawła II w 1998 r.; myśliciela, który był w stanie przekroczyć wszystkie pola wiedzą, autentycznie transdyscyplinarny, określany przez wielu jako Leonardo da Vinci z Rosji. Integralna wizja wiedzy popycha go do próby zgłębienia „żywych włókien nauki” i dostrzeżenia możliwości wzajemnego powiązania wiedzy i ich różnych języków za pomocą klucza tego symbolu.

8

Immanenza e trascendenza nell’icono-sofi a di Pavel Florenskij

57%

Del Mastro D.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2014

|

issue 2

209-224

PL

Pawła Florenskiego, w przeciwieństwie do wielu rosyjskich naukowców, zwolennicy nieredukowalności między Wiarą a Rozumem, między Wiarą a Kulturą, uznają za pioniera nowej orientacji epistemologicznej, który był w stanie stworzyć odważne i istotne powiązanie między logicznym i naukowym dowodem z jednej strony i objawieniem z drugiej strony, między filozofią a teologią. Czerpał on inspirację z duchowej tradycji prawosławnej, a głębokie zmiany we współczesnej myśli naukowej i w syntetycznej wizji niezwykłej intensywności teoretycznej pozostają splecione z jego tragicznym życiem. W artykule poruszono zagadnienia związane ze skomplikowanym i rozległym dziełem rosyjskiego teologa, filozofa, kapłana i męczennika: charakter przeciwieństw i wiedza systematyczna w wymiarze jego ikony.

EN

Pavel Florenskij, unlike many Russian reaserchers, who were convinced of the irreducibility between Faith and Reason, between Faith and Culture, was certainly a pioneer of a new epistemological orientation that was been able to develop a bold and vital link between logical and scientific reason on one side and Revelation on the other, between philosophy and theology, drawing inspiration from both the Orthodox spiritual tradition and from the profound changes in the contemporary scientific thought, in a synthetic vision of extraordinary theoretical intensity that is intertwined with his life tragically. The key topics that will be presented in this work, among the complexity and vast work of the theologian, philosopher, priest and martyr Russian, will be: the nature of opposites and in-systematic knowledge and its iconic dimension.

IT

Pavel Florenskij, a differenza di molti studiosi russi, convinti assertori dell’irriducibilità tra Fede e Ragione, tra Fede e Cultura, è stato pioniere di un nuovo orientamento epistemologico in grado di sviluppare un legame vitale tra ragione scientifica da un lato e Rivelazione dall’altro, tra Filosofia e Teologia, traendo ispirazione da entrambe, sia dalla tradizione spirituale ortodossa, che dai profondi mutamenti del pensiero scientifi co contemporaneo, in una visione sintetica di straordinaria intensità teoretica che si intreccia tragicamente con la sua vita. Gli argomenti principali che verranno presentati in questo lavoro, della complessa e vasta opera del teologo, filosofo, sacerdote e martire russo, saranno: la natura degli opposti e l’a-sistematicità della conoscenza e la sua dimensione iconica.

9

Ultimism: A Philosophy That Wants to Be a Religion

57%

Biłgorajski P.

Roczniki Filozoficzne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 3

291-304

PL

Ultymizm – filozofia, która chce być religią Ultymizm to pogląd, wedle którego istnieje metafizycznie i aksjologicznie ostateczna rzeczywistość, w stosunku do której możliwe jest osiągnięcie ostatecznego dobra. J. L. Schellenberg uważa, że ultymizm jest podstawą każdej religii, podczas gdy różnice między religiami wynikają z różnych poglądów na to, jaka jest natura rzeczywistości ostatecznej. Schellenberg próbuje wykazać, że jeśli w religii jest postęp, to najrozsądniej jest założyć, że jesteśmy dopiero na początku badania rzeczywistości ostatecznej. Celem artykułu jest wykazanie, że można podnosić zastrzeżenia epistemologiczne i metodologiczne wobec ultymizmu. Prezentuję argument epistemologiczny, wskazujący na poznawcze ograniczenia wyobraźni, oraz argument metodologiczny, kwestionujący wykonalność projektu Schellenberga.

EN

Ultimism is the view that there is a metaphysically and axiologically ultimate reality in relation to which it is possible to achieve the ultimate good. John Schellenberg believes that ultimism is the backbone of every religion, while the differences between religions arise from different views of what the nature of the ultimate is. Schellenberg tries to show that if there is progress in religion, then it is most reasonable to assume that we are only at the beginning of the inquiry into the ultimate. The aim of the paper is to show that epistemological and methodological objections can be raised against ultimism. It will present an epistemological argument, pointing to the cognitive limitations of imagination, and a methodological argument, questioning the feasibility of Schellenberg’s project.

10

Descartes (and Spinoza) on Intellectual Experience and Skepticism

57%

Carriero J.

Roczniki Filozoficzne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 2

21-42

EN

Descartes’s epistemology is rooted in his profound interest in and respect for what might be called intellectual experience, especially lucid intellectual experience. (Lucid intellectual experience is my term for what Descartes calls perceiving clearly and distinctly.) This interest, it seems to me, was shared by Descartes’s rationalist successors Spinoza and Leibniz. In the first part of this paper, I locate the phenomenon of lucid intellectual experience, focusing on Descartes and Spinoza. I try to show if we do not give enough attention to the character of such experience, we risk losing touch with a central motivation behind their respective epistemologies. In the second part of the paper, I consider intellectual experience in the context of skeptical doubt, particularly radical doubt. Although Descartes and Spinoza are often taken to be opposed here, I think they share more than is commonly appreciated.

PL

Kartezjusz (i Spinoza) w kwestii intelektualnego doświadczenia i sceptycyzmu Epistemologia Kartezjusza jest zakorzeniona w jego głębokim zainteresowaniu i uznaniu dla tego, co można by nazwać intelektualnym doświadczeniem, lub dokładniej przejrzystym intelektualnym doświadczeniem (przejrzyste intelektualne doświadczenie jest moim terminem oznaczającym to, co Kartezjusz określał ujęciem jasnym i wyraźnym). To zainteresowanie intelektualnym doświadczeniem, jak mi się wydaje, podzielali inni racjonaliści, Spinoza i Leibniz. W części pierwszej artykułu staram się ulokować fenomen przejrzystego intelektualnego doświadczenia w ramach doktryny Kartezjusza i Spinozy. Usiłuję pokazać, że jeśli nie uwzględnimy w sposób właściwy charakteru tego doświadczenia, to ryzykujemy utratą wglądu w centralne motywy leżące u podstaw ich teorii poznania. W drugiej części artykułu rozważam intelektualne doświadczenia w kontekście sceptycznego wątpienia, w szczególności radyklanego wątpienia. Chociaż często przyjmuje się, że Kartezjusz i Spinoza zajmują opozycyjne stanowiska, gdy chodzi o kwestię radykalnego wątpienia, to ja sądzę, że ich stanowisko były bardziej do siebie podobne w tej sprawie niż się zwykle przyjmuje.

11

Wpływ filozofii Protagorasa na myśl Platona

51%

Boguta K.

Przegląd Humanistyczny

|

2016

|

vol. 60(2 (453))

71-80

PL

The article concerns a widely ignored influence of Protagoras on Plato. My objective is to show that generally speaking there would be no Plato’s philosophy if it was not for the thought of Protagoras. The philosopher from Abdera influenced Plato on many levels. I started off with pointing out that Protagoras “gave” young Plato directions towards his crystallised philosophy. Consequently, I argue that Plato created his world of infinitely existing ideas in opposition to Protagoras’s epistemology. Moreover, in order to prove that sophists are not philosophers, later on Plato abandoned his so-called middle philosophy and once again changed his views, forming his late philosophy of five principles.

12

A priori, racjomorfizm i sprawczość we współczesnej komunikacji

51%

Pleszczyński J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2020

|

vol. 12

|

issue 2

4-17

EN

In my paper, I argue that in contemporary communicaton, which is dominated by modern media technologies, Kant’s forms of pure visibility (such as space), as well as categories (like causality), lose their a priori character. The process of the disappearance of old apriorisms and substituting them with one new – ratiomorphism, is connected with a radical modification in communicative agency. It is a kind of paradox of contemporary communication: on the one hand, modern media technologies significantly strengthen the agency of communication, on the other hand, they weaken it substantially – because they subject it to ratiomorphic constraints.

PL

W artykule argumentuję, że we współczesnej komunikacji, zdominowanej przez nowoczesne technologie medialne, Kantowskie formy czystej naoczności (takie jak przestrzeń) oraz kategorie (takie jak przyczynowość) tracą swój aprioryczny charakter. Proces zanikania starych aprioryzmów i zastępowania ich jednym nowym – racjomorfizmem, wiąże się z radykalną modyfikacją sprawczości komunikacji. Jest to swoisty paradoks współczesnej komunikacji: z jednej strony nowoczesne technologie medialne bardzo wzmacniają sprawczość komunikacji, z drugiej – bardzo ją osłabiają, bo poddają przymusom racjomorficznym.

13

Synergia epistemologiczna na przykładzie wybranych zagadnień semiotyki znaku językowego w retrospektywie

51%

Haładewicz-Grzelak M.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2021

|

vol. 6

|

issue 1

1-37

EN

The subject of the article is a study of epistemological synergy in the realm of the semiotics of a linguistic sign as exemplified by selected aspects of semiotic dimension of the work of linguists, which tends to be foreshadowed by their more spectacular achievements in formal linguistics. The study inscribes in the canon of linguistic semiotics, developed for many years in the research of Zdzisław Wąsik (e.g. 1996, 2017). The paper contains two types of research avenues: on the one hand, the study of some aspects of the work of linguists who are less popular among Polish-language academia (for example, Yishai Tobin, Julia Kristeva) and on the other, thoughts of well-known scholars, but considered here from an unusual perspective of their less cited works (Ferdinand de Saussure (1878-79) or Roman Jakobson (1973). Epistemological synergy, the analytical rotor for the presented discussion is understood as the way in which research conducted in one field can foster the development of related paradigms.

PL

Przedmiotem artykułu jest studium synergii epistemologicznej w domenie semiotyki znaku językowego na przykładzie niektórych aspektów semiotycznego wymiaru dzieła językoznawców, często przesłanianego przez ich bardziej spektakularne teorie językoznawstwa formalnego. Badanie wpisuje się w kanon semiotyki językoznawczej, rozwijany od wielu lat w pracach Zdzisława Wąsika (np. 1996, 2017). Do bazy analitycznej wybrałam omówienia dwojakiego rodzaju: zarówno przykłady dzieł językoznawców mniej popularnych wśród polskojęzycznej akademii (na przykład Yishai Tobin, Julia Kristeva), jak i przykłady myśli naukowców bardzo znanych, ale rozważanych z nietypowej perspektywy ich mniej cytowanych dzieł (Ferdynand de Saussure (1878-79), Charles Morris czy Roman Jakobson (1973). Główną tezę artykułu ‒ synergię epistemologiczną ‒ rozumiem jako uwypuklenie sposobu, w jaki badania prowadzone w jednej dziedzinie wspierały rozwój pokrewnych paradygmatów.

14

Filozoficzna zawartość marksizmu. Przyczynek do polskich lektur teoretycznych pism Maxa Adlera

51%

Czardybon B.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2011

|

issue 1

15

„Immediacy of Experience Principle” z plemienia Pirahã jako możliwa powszechna podstawa epistemologii

51%

Petryszak K.

Logos i Ethos

|

2022

|

vol. 59

|

issue 1

23-38

EN

Daniel Everett’s extensive description of the Pirahã tribe allows us to relate the immediacy of experience principle guiding the behavior of its members to a broader epistemological context. In the article, in addition to presenting the principle of the immediacy of experience itself, I argue that it ultimately forms the basis of any epistemology – though it influences subsequent epistemological solutions to varying degrees. The paper also presents the important need to elaborate “levels of abstraction,” which would allow for further research in terms of at least the actual existence of the designations of given so-called abstract concepts.

PL

Szeroko opisane przez Daniela Everetta plemię Pirahã pozwala na odniesienie kierującej zachowaniem jego członków zasady bezpośredniości doświadczenia do szerszego kontekstu epistemologicznego. W artykule poza przedstawieniem samej zasady bezpośredniości doświadczenia uzasadniono, dlaczego stanowi ona ostatecznie podstawę każdej epistemologii – choć w różnym stopniu wpływa na późniejsze rozwiązania epistemologiczne. Sformułowano również postulat opracowania „poziomów abstrakcji”, co pozwoliłoby na prowadzenie dalszych badań pod kątem choćby rzeczywistego istnienia desygnatów danych tzw. pojęć abstrakcyjnych.

16

Posągi i kubły. Inaczej o dostępności kultury wizualnej dla osób z uszkodzeniami wzroku

51%

Iwanicka B., Iwanicki J.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

122-133

EN

In its analysis of visual culture accessibility for people with vision loss, this article refers to the basic types of visual impairments while highlighting the diversity of the groups and needs of the blind and visually impaired. Philosophical metaphors of statues and buckets are used to depict the cognitive situation of people with visual impairments. Seeking to capture the theoretical nature of the blind subject, the paper does not devalue their vision loss but shows that their aesthetic experience may be as valuable as that of a person without such impairment. The next section offers an overview of selected cultural events and good artistic practices in terms of visual culture accessibility, with a particular focus on the exhibition Choroba jako źródło sztuki (Illness as a Source of Art), held at the National Museum in Poznań in 2019. The problem of visual impairment in visual culture is discussed from several perspectives: that of a blind observer, a blind artist, and blind society (mind-blindness).

17

Filozofia w nauce i nauka w filozofii. Kilka uwag w świetle myśli Stanisława Lema

51%

Gomułka Ł.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2016

|

issue 2

18

The plastic body as an epistemological figure of biotechnological utopia

51%

Barański J.

Studia Philosophiae Christianae

|

2011

|

vol. 47

|

issue 3

5-17

EN

Underlying the scientific statements about the possibility of transformation of the human condition lies the rejection of the belief in the perfection of the human existence and the acceptance of beliefs about its biological incompleteness and imperfection, which is a cause of disease, old age, and finally, human mortality. This leads to the acceptance of such understanding of the human condition, where whatever pertains to the flesh is conceived of as an accidental feature. In the utopian view of biotechnology, the body can be redeemed from bodily deficits, weaknesses, flaws and limitations. The biological nature of man becomes the subject of biotechnological transformation thanks to technologies optimizing the properties of the body, or becomes a technological artefact substituting the body. This perspective entails a belief in the non–restrictive and unlimited plasticity of the body, which is defined by the equivalence and susceptibility to transformation optimizing its properties. A medical biotechnology project aims to reconstruct the human body, which, thanks to this particular technology, and under its influence, becomes more and more plastic. On the scientific and medical basis the biotechnological utopia is born; it is understood as a design of a perfect, imperishable body, and a body capable of regeneration and self–healing. It raises fundamental questions about human individual identity and its identity as a species.

PL

U podstaw naukowej deklaracji o możliwości przeobrażenia kondycji ludzkiej tkwi odrzucenie przeświadczenia o doskonałości ludzkiego bytu i zaakceptowanie przekonania o jego niepełności i ułomności biologicznej, będącej źródłem chorób, starości i, wreszcie, śmiertelności człowieka. Prowadzi to do usankcjonowania takiego rozumienia ludzkiej kondycji, na mocy którego to, co cielesne, jest pojmowane jako cecha akcydentalna. W utopijnej perspektywie biotechnologii ciało może być wybawione od cielesnych deficytów, ułomności, wad i ograniczeń. Biologiczna natura człowieka staje się przedmiotem biotechnologicznej transformacji dzięki technologiom optymalizującym własności ciała bądź substytuującym ciało artefaktem technicznym. Ta perspektywa pociąga za sobą przekonanie o nieograniczonej i nielimitowanej plastyczności ciała, którą definiuje ekwiwalentność i podatność na transformację optymalizującą jego własności. Projekt biotechnologii medycznej mierzy w przebudowę ludzkiego ciała, które dzięki tej właśnie technologii i pod jej naporem, staje się coraz bardziej plastyczne. Na naukowo-medycznych podstawach rodzi się więc biotechnologiczna utopia ciała rozumiana jako projekt ciała doskonałego, ciała niezniszczalnego, ciała zdolnego do regeneracji i samoregeneracji. Stawia ona fundamentalne pytania o tożsamość osobniczą człowieka i jego tożsamość gatunkową.

19

Problem antecedencji fallibilizmu w poglądach Karneadesa

51%

Kubok D.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2018

|

vol. 41

5-24

PL

Artykuł podejmuje problem rozpoznania i krytycznego rozważenia antecedencji fallibilizmu w filozofii Karneadesa. Warto zwrócić uwagę na fakt, że fallibilizm jest stanowiskiem, którego charakterystyka nie jest jednoznaczna. W pierwszej zatem kolejności należy wyodrębnić rdzeń znaczeniowy tej doktryny (przede wszystkim zarówno wymiar negatywny, jak i pozytywny), aby się nim posługiwać w rozważaniach historyczno-filozoficznych. Intencją artykułu nie jest próba dowodzenia, że Karneades był fallibilistą przed Peircem i Popperem, czy też że był on prekursorem tego stanowiska. Zasadniczy cel rozważań koncentruje się na krytycznym przeglądzie argumentów dotyczących fallibilistycznego odczytania jego poglądów. W tym celu odróżniony zostanie fallibilizm globalny i fallibilizm lokalny, a także omówione zostanie stanowisko eudajmonologicznego fallibilizmu. Tym samym rozważania podjęte w tym artykule mieścić się będą w obrębie ożywionej obecnie dyskusji nad historycznymi źródłami fallibilizmu.

EN

In this article, I undertake an attempt at recognizing and critically analyzing antecedents of fallibilism in the philosophy of Carneades. Because descriptions of fallibilism are somewhat ambiguous, it is imperative that we first determine the semantic root of this doctrine (both in its negative and positive dimensions) before discussing it in historical and philosophical reflections. The main goal of this article is not to prove that Carneades was a fallibilist before Peirce and Popper, or that he was a precursor of this position; rather, the aim is to critically review arguments for and against fallibilistic interpretations of Carneades’ views. To this end, I introduce a distinction between global and local fallibilism, as well as discuss the position of eudaimonological fallibilism. The reflections contained in this article fit with the current lively debate on the historical roots of fallibilism.

20

Eksperci o istocie relacyjnej strategii przedsiębiorstwa

51%

Zakrzewska-Bielawska A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

issue 538

477-489

PL

Współcześnie odrzuca się ideę atomizacji przedsiębiorstw i postrzega sią je jako byty osadzone w relacjach międzyorganizacyjnych i ich układach, obejmujących kontakty społeczne, zawodowe oraz relacje wymiany. Relacyjny kontekst zarządzania strategicznego skłania tym samym do badań nad istotą strategii relacyjnej przedsiębiorstw. Jednak, pomimo wysokiej intensywności badawczej w obszarze relacji międzyorganizacyjnych i ich układów (w postaci diad i sieci), relacyjna strategia firmy nie została dotychczas jednoznacznie zdefiniowana ani na ontologicznym, ani na epistemologicznym poziomie, stanowiąc lukę poznawczą. Podejmując próbę jej ograniczenia oraz wykorzystując wyniki badań przeprowadzone w gronie 20 ekspertów z polskiego środowiska naukowego, rozważania podjęte w niniejszym artykule mają na celu określenie istoty relacyjnej strategii przedsiębiorstwa z perspektywy ontologii oraz podejścia relational view jako sposobu jej rozpoznania na poziomie epistemologii.

EN

Nowadays, the idea of business atomization is rejected and enterprises are embedded in interorganizational relations, including social and professional relationships as well as transactional relations.The relational context of modern strategic management encourages to research on the relational strategy of companies. However, despite the high research intensity in the area of interorganizational relations and their configurations (in the form of diads and networks), the relational strategy of the firm has not been clearly defined yet, either on the ontological or epistemological level, constituting a cognitive gap. This paper aims to reduce this gap by defining the firm’s relational strategy from the ontological perspective as well as the epistemological level based on the assumptions of the approach of relational view. In particular the relational view in strategic management is discussed and then the findings are presented based on the research carried out in the group of 20 experts from the Polish scientific community.

Refine search results