Search results

1

Трагічні і травматогенні наслідки радянської політики в галузі української літератури

100%

Siryk L.

TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

|

2018

|

vol. 5

|

issue 13

127-140

PL

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie skutków polityki radzieckiej (okres 1922-1991) wobec literatury ukraińskiej. Autorka konstatuje, że tragiczne skutki polityki radzieckiej na ukraińskiej scenie literackiej może zaobserwować na trzech poziomach traumy kulturowej: a) w indywidualnych biografiach pisarzy oraz ich twórczości; b) na tle wspólnoty społeczeństwa ukraińskiego; c) na płaszczyźnie makrospołecznej. Zidentyfikowane zagadnienia sprzyjają powstawaniu czynników traumatogennych, które z kolei mają też bezpośredni wpływ zarówno na jakość, jak też i popularyzację literatury ukraińskiej.

EN

The article highlights the consequences of the Soviet politics upon Ukrainian literature in the period of 1922-1991. The tragic consequences of the politics are observed at three levels of the cultural trauma, in particular: in the individual biography and creative work of certain representatives of literature, on the background of a public community of the Ukrainians, at the macrosocial level. These problems contribute to the formation of traumatogenic factors, which in their turn negatively affect the development, quality, and popularization of Ukrainian literature.

UK

У статті розглядаються наслідки в українській літературі радянської політики в 1922-1991 роках. Tрaгiчні наслідки радянської пoлiтики щодо української літератури простежуються на трьох рівнях культурної травми, а саме: а) в індивідуальній бioгрaфiї та творчості представників літератури, б) нa тлі суспільної спільноти українців, в) у макросуспільній площині. Ці проблеми сприяють формуванню травматогенних чинників, які у свою чергу негативно впливають нa рoзвиток, якість i популяризацію української літератури.

2

Falsification of Interpretive Hypotheses in the Humanities

100%

Teske J. K.

Roczniki Filozoficzne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 2

87-106

PL

Artykuł rozważa możliwość stosowania procedury falsifikacji, która polega na testowaniu teorii przez konfrontację wyprowadzonych z niej hipotez z danymi empirycznymi, w badaniach nad kulturą, w szczególności podczas oceny wartości hipotez interpretacyjnych. Na falsyfikację, której — zdaniem K. Poppera i jego zwolenników — nauki przyrodnicze zawdzięczają swój sukces, patrzy się bardzo podejrzliwie, kiedy obiektem badań są znaczenia i wartości, a nie zjawiska materialne. Jeśli przez interpretację rozumieć rekonstrukcję znaczenia artefaktu, wówczas do oczywistych wyzwań, jakie pojawią się podczas falsyfikowania hipotez interpretacyjnych, należą wielość, niestabilność i zagadkowość (niejasny albo wewnętrznie sprzeczny charakter) znaczeń zawartych w artefaktach. Wszystko to wydaje się nie wykluczać możliwości rozpoznania jako błędnych hipotez interpretacyjnych, które w sposób wyraźny są sprzeczne z (wewnętrznie niesprzecznym) materiałem artefaktowym. Tak rozumiana falsyfikacja wydaje się niezbędna w kontekście edukacyjnym. Jednocześnie trzeba przyznać, że w praktyce (w przeciwieństwie do logicznej formuły, jaka leży u podstaw tej procedury) falsyfikacja nie jest konkluzywna, a trudności związane ze stosowaniem falsyfikacji jeszcze wzrastają, gdy badanym obiektem są znaczenia i wartości. Jest to jeden z powodów, dla których falsyfikacja w naukach humanistycznych (jak gdzie indziej) potrzebuje być uzupełniona przez inne procedury epistemiczne, podczas gdy status badań literackich czy historii filozofii byłoby najlepiej postrzegać jako częściowo poznawczy (i, o ile badania prowadzone w obrębie tych dyscyplin są empirycznie testowalne, także naukowy), a częściowo twórczy (artystyczny).

EN

This paper reconsiders the possibility of applying the procedure of falsification, which consists in testing a theory by confronting hypotheses derived from the theory with empirical data, in the studies of culture, in particular when evaluating interpretive hypotheses. Falsification, to which, according to Popper and his followers, the natural sciences owe their success, is viewed with strong suspicion when the object of investigation is meanings and values rather than material phenomena. If by interpretation one understands reconstruction of the artefact’s meaning, obvious challenges when falsifying interpretive hypotheses include: the multiplicity, instability and ambiguity (indefiniteness or self-contradictory character) of meanings inherent in artefacts. All of this does not seem to exclude the possibility of identifying as misreadings interpretive hypotheses which clearly contradict relevant (non-contradictory) artefactual evidence. Falsification thus understood seems indispensable in educational contexts. At the same time, it must be admitted that in practice (as contrasted with the logical formula which underlies the procedure) falsification is inconclusive, and the application of the procedure is further complicated when meanings and values are the object of research. This is one of the reasons why falsification in the humanities (as elsewhere) needs to be complemented by other epistemic procedures while the status of literary studies or history of philosophy might best be perceived as partly cognitive (and in so far as the research conducted in these disciplines is empirically testable, also scientific) and partly creative (artistic).

3

Od ateizmu do teizmu poprzez krytykę „pięciu dróg” św. Tomasza w świetle myśli Antony’ego Flewa

88%

Mrówka A.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2020

|

vol. 1

|

issue 25

85-102

EN

Atheism and theism have been seen rather as contradictory points of view, without the possibility to enter into dialogue. In 1966 Antony Flew published a book entitled God and Philosphy, a key work, in which the author criticised theism and later – the logical justifi cation of atheism. He took up a constructive criticism of the Five Ways of St Thomas Aquinas. Flew achieved his goal, because he provoked theists to revise their views and ways of formulating theological arguments. Finally, Antony Flew considered again his own attitude and thanks to conducted debates and discussion with theists, he came to the conclusion that God exists. Antony Flew spent almost his whole life on a quest to fi nd the truth. He could be a positive example of an open-minded philosopher, because only such a person is able to contribute to an open a dialogue between atheism and theism.

Refine search results

1 Annales Missiologici Posnanienses

1 Roczniki Filozoficzne

1 TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

1 Mrówka A.

1 Siryk L.

1 Teske J. K.

1 2020

2 2018

Трагічні і травматогенні наслідки радянської політики в галузі української літератури

Falsification of Interpretive Hypotheses in the Humanities

Od ateizmu do teizmu poprzez krytykę „pięciu dróg” św. Tomasza w świetle myśli Antony’ego Flewa