Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: federalizm środowiskowy

Sort By:

Limit search:

Challenges of European Integration – to What Extent Should the Common Agricultural Policy Stay Common?

100%

Wieliczko B.

Argumenta Oeconomica Cracoviensia

2019

issue 2(21)

97-109

The common agricultural policy (CAP) is considered to be the oldest EU policy and one that covers such a vast range of issues that it leaves almost no room for Member States’ policy in this field. Yet the recent consecutive reforms which base their rationale on the common truth that “one-size-does-not-fit all” give more and more room for Member States to make their own choices. Thus, both a theoretical and an empirical question can be posed: what is the optimal solution for the EU and its citizens (acting both as consumers and taxpayers) when it comes to shaping agricultural policy? Should it be an EU policy or should it be left to Member States or even to their regions? This paper presents an answer to the question posed in the title. The answer is based on the theory of fiscal federalism and environmental federalism as well as practical issues relating to the functioning of EU agriculture based on a literature review. The results show that there is room for activity by both the EU and the Member States when it comes to agricultural policy. The optimal division of tasks between the EU and Member States, based on the subsidiarity principle, shows that EU policy should focus on safeguarding the competitiveness of EU agriculture and fair competition on the EU common market, while Member States should concentrate on fine-tuning EU policy instruments to the specific needs of their agriculture.

Wspólna polityka rolna (WPR) jest uważana za najstarszą politykę Unii Europejskiej. Jednocześnie obejmuje tak szeroki zakres zagadnień, że prawie nie pozostawia miejsca dla polityki państw członkowskich w tej dziedzinie. Jednak ostatnie reformy opierały się na stwierdzeniu, że „jeden rozmiar nie pasuje wszystkim” i przyznały państwom członkowskim więcej możliwości dokonywania własnych wyborów. Można więc postawić zarówno pytanie teoretyczne, jak i praktyczne: jakie jest optymalne rozwiązanie dla UE i jej obywateli (działających zarówno jako konsumenci, jak i podatnicy), jeśli chodzi o kształtowanie polityki rolnej? Czy powinna to być polityka UE, czy powinna być ona pozostawiona państwom członkowskim, a nawet ich regionom? W artykule przedstawiono odpowiedź na pytanie postawione w tytule. Tę odpowiedź oparto na teorii federalizmu fiskalnego i środowiskowego, a także praktycznych zagadnieniach związanych z funkcjonowaniem rolnictwa UE z odwołaniem do przeglądu literatury. Wyniki pokazują, że w ramach polityki rolnej jest miejsce na działalność Unii i państw członkowskich. Optymalny podział zadań między UE i państwa członkowskie, oparty na zasadzie pomocniczości, pokazuje, że polityka unijna powinna koncentrować się na ochronie konkurencyjności unijnego rolnictwa i uczciwej konkurencji na wspólnym rynku UE, podczas gdy państwa członkowskie powinny skoncentrować się na dostosowywaniu instrumentów polityki UE do konkretnych potrzeb ich rolnictwa.

Refine search results

1 Argumenta Oeconomica Cracoviensia

1 Wieliczko B.

1 2019

Search results

Challenges of European Integration – to What Extent Should the Common Agricultural Policy Stay Common?