Search results - CEJSH

1

Co o pracy mówią stare karaimskie porzekadła

100%

Stanek K.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2017

|

vol. 28

|

issue 2 (55)

20-21

EN

Jeszcze raz sięgamy do skarbnicy ludowych mądrości, by poszukać odpowiedzi na pytanie: jak dawni Karaimi traktowali pracę, czy byli pracowici i jakie zajęcia cenili.

PL

Jeszcze raz sięgamy do skarbnicy ludowych mądrości, by poszukać odpowiedzi na pytanie: jak dawni Karaimi traktowali pracę, czy byli pracowici i jakie zajęcia cenili.

2

Folklorystyka online w świetle problematyki dziedzictwa digitalnego

80%

Krawczyk-Wasilewska V., Uniwersytet Łódzki I. E. i. A. K.

Zeszyty Wiejskie

|

2016

|

vol. 22

EN

In the digital age the notion of intangible cultural heritage has modern connotations that give the term new meanings and approaches. According to UNESCO and the EU authorities the “new” heritage needs to be safeguarded and protected as well as old resources inherited from generations. That is why a new folkloristics faces an interdisciplinary “digital turn”. The author presents the results of digitization process undertaken by major European folklore archives. But new archives need new materials (e.g. e-folklore vs. digital folklore) collected by new folklorists. The expansion of folklore field work towards digitally mediated environment and virtual reality is easy to be observed. Therefore, new methods of digital folklore collecting as well as new tools of research and documentation are challenges of the digital folkloristics.

3

Folklor ludyczny – prawdziwy i literacki na przykładzie twórczości Janiny Porazińskiej

80%

Olszewska B.

Filoteknos

|

2019

|

issue 9

195–205

PL

W twórczości Janiny Porazińskiej folklor odgrywa doniosłą rolę. Pisarka traktuje go jako źródło inspiracji formalnych i tematycznych, co ujawniają jej zbiorki poezji oraz poemat Wesele Małgorzatki. Świadectwem bliskiego związku liryki z pieśnią ludową i kołysanką jest ich poetyka, kompozycja, liczne zabiegi transformacyjne (parafrazy, trawestacje, naśladownictwa wzorców ludowych) oraz motywy zaczerpnięte z przysłów, zagadek. Związki z folklorem ludowym podkreślają umiejętnie wprowadzone wyrażenia gwarowe. Nie mniej ważny jest tez folklor spod znaku wielkiej zabawy. Należą do niego formy zaczerpnięte z folkloru dziecięcego. Poetka proponuje czytelnikowi zabawę i grę z wyobraźnią, zabawę słowną, wprowadza humor, postacie strzyg i innych fantastycznych stworów, zwierzęcych bohaterów, sięgając po wypróbowane chwyty: paradoksalne zestawienia, łączenia rzeczy przeciwstawnych, niemożliwych czy absurdalnych. Poszerza też repertuar gatunków folkloru dziecięcego.

EN

Folklore plays a significant role in Janina Porazińska’s works. She treats it as a source of formal and thematic inspirations, which manifests itself in her volumes of verse or her poem Wesele Małgorzatki [trans. Meg’s Wedding]. The close connection between verse, and folk song and lullaby is visible in their poetics, composition, transformational devices (paraphrases, travesties, imitation of folk patterns), as well as in motifs taken from proverbs and riddles. The connection to ludic folklore is also emphasized with adept introduction of dialectal expressions. Nevertheless, folklore of great entertainment is just as important. It includes forms inspired by children’s folklore and offers the reader games of imagination, puns, humor, fantastical creatures, and animal protagonists. It also uses proven devices: combinations of paradoxes, opposites, and impossible or absurd elements. Moreover, it broadens the repertoire of children’s folklore genres.

4

Folklorystyczne opisy początków świata i człowieka

80%

Kalniuk T.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2018

|

issue 23

111-120

PL

In traditional Polish folk culture, ordinary villagers were not interested in cosmogenesis and anthropogenesis. However, local folklore provides some interesting examples of narration which revolve around the origins of the world and man. Even at the end of the 20 th century – apart from etiologic tales – Polish scholars recorded some occurrences of so-called “paradise scenes” or “heavens”. These tales or their stagings contained biblical and non-biblical messages concerning the prehistory of man.

5

Karol Daniel Kadłubiec, Opowiado Anna Chybidziurowa, Bystřice: Ducatus Teschinensis 2017, s. 544, ISBN 978-80-906986-0-4. Karol Daniel Kadłubiec, Śpiywo Anna Chybidziurowa a jeji sómsiedzi, Bystřice: Ducatus Teschinensis 2018, s.688, ISBN 978- 80-906986-1

80%

Hajduk-Nijakowska J. D.

Lud

|

2019

|

vol. 103

PL

Recenzja dwóch książek Karola Daniela Kadłubca poświęconych Annie Chybidziurowej, ludowej narratorce i śpiewaczce ze Śląska Cieszyńskiego.

6

Kolberg i inni. Z dziejów europejskiej dokumentalistyki folklorystycznej

80%

Krawczyk-Wasilewska V., Uniwersytet Łódzki I. E. i. A. K.

Zeszyty Wiejskie

|

2014

|

vol. 19

EN

In the introduction to the article, the author sketches the European background of the term “folklore” (coined by Thoms in 1846) and its historical and aesthetic Polish determinants. Folk culture in Poland was basically a peasant phenomenon that preserved its archaic character until deep into the 19th century due to persistence of serfdom.In that era, the collections of folk-cultural artifacts were considered as a patriotic and romantic task within Europe, but particularly in a country that had lost its independence.This article presents author’s overview to the main European folklore collectors of the19th century and underlines that the Polish folklore collector Oskar Kolberg was one of the biggest in Europe. His unprecendented activity left panoramic and systematic ethnographical materials of Polish folk culture in his monumental life work called Lud… His 92 volumes of Complete Works have been fully edited posthumously.

7

POZAMATERIALNE I NIEOBECNE DZIEDZICTWO KULTURY

70%

Barański M.

Ochrona Zabytków

|

2005

|

issue 3

49-56

EN

Heretofore conservation of cultural legacy monuments was concentrated predominantly on the protection of their material stratum. Non-material, extramaterial, and absent legacy was not guaranteed proper attention despite the fact that its co-existence was noticed. Consequently, many monuments and sites became deformed and even deprived of this type of heritage. Upon the threshold of the twenty first century, the ability to define and protect the cultural qualities of the non-material legacy, conceived as tradition, custom, cultural space, as well as extra-material legacy, in which sensitivity to colour, scent, sound, and texture of material is a factor that characterises both the object itself and historical space; it is decisive for the new quality of the protection of cultural legacy. In a wider range, analyses and protection are due to absent heritage, i.e. the sort which had been liquidated as a result of wars or for other reasons. The process of rendering this type of legacy indelible in social consciousness compels us to seek suitable forms of its expression and presentation. A complex approach in the protection of the material and extra-material aspects of cultural legacy will generate a new quality which, presumably, will speak to the contemporary recipient more comprehensively.

8

Festum inter-folkloricum. Wielowymiarowość festiwali folklorystycznych

70%

Dziubata K. I.

Literatura Ludowa

|

2018

|

vol. 62

|

issue 1

9

Symbolika bohaterów w powieści Wałerija Szewczuka "Dom na wzgórzu (Дiм на горi)"

70%

Zambrzycka M.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2014

|

vol. 14

133-140

EN

The subject of the text is an analyze of symbolism of the protagonists of Valery Shevchuk’s book House on the hill. Protagonists were personified with certain cosmic forces (the cosmic elements) and they are part of a large, time-space novel’s structure. The space in the novel is divided by the opposition running on the line up – down. The example of that novel shows, how the cultural categories are reflected in the literature and how they determine the structure of literary narrative. The symbolism of the elements connected to mythological and folkloric thinking, and describe reality in terms of sacrum.

10

Dziedzictwo kulturowe jako czynnik rozwoju turystyki wiejskiej na Podhalu

61%

Andrzejczyk R., Niedziółka A.

Zagadnienia Doradztwa Rolniczego

|

2019

|

issue 3 (97)

59-71

PL

W artykule przedstawiono dziedzictwo kulturowo-historyczne jako ważny czynnik rozwoju turystyki na obszarach wiejskich Podhala. Na podstawie literatury scharakteryzowano istotę dziedzictwa, przedstawiono jego elementy oraz pojęcia pokrewne, w tym istotę wiejskiej turystyki kulturowej. Część empiryczna artykułu obejmuje natomiast analizę wyników badań ankietowych przeprowadzonych w gminach wiejskich powiatu tatrzańskiego oraz trzech powiatu nowotarskiego, wchodzących w skład Podhala. Na ich podstawie stwierdzono duże znaczenie dziedzictwa kulturowo-historycznego w rozwoju turystyki w omawianym regionie oraz spore zaangażowanie samorządów gminnych w utrzymanie i kultywowanie dziedzictwa, w tym folkloru i różnych imprez kulturowych.

EN

The article presents cultural and historical heritage as an important factor in the development of tourism in rural areas of Podhale. Based on the literature, the essence of heritage was characterized, its elements and related concepts were presented, including the essence of rural cultural tourism. The empirical part of the article covers the analysis of the results of surveys conducted in the rural communes of the Tatra Count and the three communes of the Nowy Targ County in the Podhale region. On its basis, the great significance of cultural and historical heritage in the development of tourism in the discussed region was found, as well as considerable involvement of municipal self-governments in maintaining and cultivating heritage, including folklore and various cultural events.

11

Alexander Treichel (1837–1901) – zapomniany etnograf z pogranicza Kaszub i Kociewia

61%

Grabarczyk T., Uniwersytet Łódzki I. A.

Zeszyty Wiejskie

|

2016

|

vol. 22

EN

Alexander Treichel was mostly known as an amateur archaeologist. His truest passion was to portray customs of Pomerelian autochthons in 19th century. Having graduated from law and economic studies in Berlin, he decided to return to Pomerelia so as to inherit and run his parents manor in Wilcze Błota near Stara Kiszewa. Throughout the years, he was wandering around the villages around Kościerzyna, in which he wrote down pieces of the Pomerelian folklore sung and told by local housewives. He shared knowledge of local customs gained during these journeys at sessions of the Berlin Society for Anthropology and the Danzig Research Society. Fortunately, glass negatives depicting Treichel himself, as well as scenes of rural everyday life, including field works, preserved the whirlwind of history. Unfortunately, however, his scientific output remains to await discovery.

12

Kulturowo-językowy charakter przyśpiewek i wierszyków zamieszczonych w gawędach Eugeniusza Wasilewskiego

61%

Zarzeczna D.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2018

|

vol. 17

247-363

PL

Celem niniejszego artykułu była kulturowo-językowa analiza i interpretacja wierszyków i przyśpiewek tworzonych przez członków załóg statków polskiej floty, które wyekscerpowano z trzech tomów gawęd Eugeniusza Wasilewskiego. Poddany analizie materiał stanowiły dwie przyśpiewki opowiadające o realnych postaciach związanych ze statkiem, na którym autor gawęd pełnił służbę i trzy wierszyki, z których dwa stanowią relację z zakupu statku szkolnego „Lwów” w Hiszpanii w 1921 roku i z rejsu z Gdyni do Brazylii w 1923 roku, a trzeci jest wyrazem tęsknoty za ukochaną. Ze względu na brak opracowań dotyczących twórczości marynarskiej i jej wyznaczników, posłużono się klasyfikacjami, jakie polscy badacze sformułowali w odniesieniu do utworów ludowych i tekstów folkloru miejskiego. Analiza materiału wykazała, że twórczość komponowaną okazjonalnie przez marynarzy cechuje prostota (wyrażająca się zarówno w pomyśle, jak i w kompozycji), autentyzm (zauważalny w licznych odniesieniach do otaczającej rzeczywistości), opisowość (polegająca na skupieniu uwagi na opisie konkretnych zdarzeń, bez wnikania w psychologię bohaterów), swoboda i humor (wyrażane za pomocą słownictwa potocznego), a także środowiskowy charakter (nadawany za pomocą licznie występujących nazw fachowych i pojęć specjalistycznych). Zastosowanie przez autorów tekstów marynarskich wszystkich wymienionych wyżej cech gatunkowych ma na celu przede wszystkim nawiązanie więzi i nici porozumienia narratora z odbiorcami, którzy dzięki temu mogą zrozumieć, jak wygląda życie i praca na morzu.

EN

The purpose of the article was a cultural and linguistic analysis and an interpretation of rhymes and songs created by members of the Polish Fleet crews. The rhymes and songs had been excerpted from the three volumes of the tales of Eugeniusz Wasilewski, among which there were two songs describing real people wo rking together with the author on board the same ship, and three rhymes or poems, of which two are accounts of the purchase of the training ship ‘Lwów’ in Spain in 1921 and of the voyage from Gdynia to Brazil in 1923, and the third one is an expression of longing for a sweetheart. As there are no analyses concerning the literature of the sea and no determinants, the articles contains classifications that Polish researchers have created to analyse the folk literature and urban folklore texts. The conclusion from the analysis is that the literary production created occasionally by sailors is simple both in the contents and in the form, authentic (which is visible in numerous references to the surrounding reality), descriptive (which consists in focussing attention to concrete events without analysing the psychology of the characters), and humorous (expressed in colloquial vocabulary), and the action is restricted to one milieu thanks to many specialised terms. The authors who create literature of the sea using the above mentioned species features tighten bonds with readers, thanks to which they may better understand the life and work at sea.

13

Pożar DS 4 – toruńskie legendy miejskie i folklor studencki

61%

Napiórkowski M.

Rocznik Toruński

|

2016

|

issue 43

273-292

14

Dwie sylwetki współczesnej ukraińskiej literatury popularnej – Łada Łuzina i Maryna Sokolian

61%

Hajder T.

Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego

|

2018

|

vol. 4

427-441

EN

The article is devoted to one of the current issues of Ukrainian literary studies, namely popular literature and its role in shaping contemporary popular culture. On the example of the work of two wellknown Ukrainian authors: Łada Łuzina and Maryna Sokolian, an attempt was made to describe and analyse the motifs most often appearing in their work. These are folklore, demonological and Christian motives.

PL

Artykuł jest poświęcony jednej z aktualnych kwestii ukraińskiego literaturoznawstwa – literaturze popularnej i jej roli w kształtowaniu współczesnej kultury. Na przykładzie twórczości dwu znanych ukraińskich autorek – Łady Łuziny oraz Maryny Sokolian – dokonano próby opisu i analizy motywów najczęściej występujących w ich twórczości. Są to motywy folklorystyczne, demonologiczne oraz chrześcijańskie.

15

Foki Szumejowego podróże do źródeł. Pępek ziemi w ujęciu Stanisława Vincenza

61%

Żmidziński J.

Góry, Literatura, Kultura

|

2017

|

vol. 11

179-196

EN

Continuing Jacek Kolbuszewski’s exegesis of the spatial orders in Stanisław Vincenz’s Na wysokiej połoninie (On the High Mountain Pastures), the author of the article attempts to recreate the “philosophy of space” as formulated by the Homer of the Hutsuls. He carries out a detailed analysis of two fragments of the Hutsul epic: Maksym the seer’s story of a rock church from Barwinkowy wianek (Periwinkle Wreath) and Foka Szumejowy’s expedition to the navel of the earth described in Zwada (Squabble). In both case inspirations from Dante’s Divine Comedy can be seen primarily in the expansion of space: on the one hand to include the world of the dead and on the other — the universe understood in Platonic terms. Both journeys also have many characteristics testifying to their initiation-related nature. Particularly important in this respect is the expedition undertaken by Foka and his friends to the source of the Cheremosh River deep inside the Palenica Mountain, on top of which Wincenty Pol placed the point where the borders of three countries — Poland, Hungary and Romania — met. Although in the light of modern research such a location of the old border between the three states is wrong, this is precisely where Vincenz places the navel of the earth. It appear as a distant echo of the omphalos stone from Delphi; a mystical place marked by extraordinarily dense symbolism: centre of the world, bringing together the heavenly and the earthly orders, the living and the dead, and annihilating the temporal dimension. The interpretation of the symbolism of Vincenz’s navel of the world is complemented by Klucz (Key), which opens Zwada and in which the author suggests a universal dimension of the history of culture, and, at the same time, mystery-like nature of art, especially literature.

16

Zbóje z naszego regionu

61%

Czubala D.

Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"

|

2013

|

vol. 1

|

issue 1

25-35

PL

Artykuł prezentuje losy i cechy najsłynniejszych zbójców Górnego Śląska oraz Zagłębia Dąbrowskiego: Eliasza, Pistulki, Malarskiego i innych. Autor wskazuje na obecność identycznych lub podobnych motywów łączących opowieści o zbójcach i bohaterach zbiorowych. Treści obecne w tego typu tekstach podporządkowane są bowiem nie faktom a funkcjom, jakie owe narracje pełnią – nie znajdziemy w nich prawdy, a realizację pewnych istotnych społecznych potrzeb.

EN

This article presents the fate and characteristics of the most famous outlaws of Górny Śląsk (Eng. Upper Silesia) and Zagłębie Dąbrowskie (Eng. Dąbrowa Basin) such as Eliasz, Pistulka, Malarski and others. The author points to the existence of identical or similar motifs linking the stories of villains and collective heroes. The contents of such texts are not determined by the facts but by the functions that such narratives play – we will not find the truth in them, but the realization of some important social needs.

17

Motywy folklorystyczne w liryce Franciszka Karpińskiego. Pieśń dziada sokalskiego w kordonie cesarskim

61%

Kosiorek M.

Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura

|

2015

|

vol. 1(2)

21-40

EN

The connection between Pieśni dziada sokalskiego w kordonie cesarskim by Franciszek Karpiński (1741–1825) with the folklore is not as intense as in the opinions of the 20th century researchers. Although the author follows the linguistic features of the folk songs, he does not strongly relates to the main characteristics of the genre, like the connection between sacrum and profanum, the macabre and emotional descriptions. The use of allegory and philosophical issues creates a distance between Pieśni dziada sokalskiego w kordonie cesarskim and the folklore as well as other oral texts. The composition aspires to link with the themes of the higher culture, for example the Golden Age.

18

Elementy folkloru słowiańskiego w powieści Andrieja Rubanowa Финист ясный сокол

57%

Wójcikowska-Wantuch P.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 7

65-84

EN

This article is about the latest novel written by contemporary Russian writer Andrei Rubanov entitled Финист ясный сокол [Finist yasnyy sokol]. The novel was qualified by the author and critics to the Slavic fantasy genre. This genre is gaining more and more popularity among writers and readers on the wave of the Renaissance fairy tale phenomenon in Russian literature at the turn of the 20th and 21st centuries. The plot of the novel by Andrei Rubanov is based on the motifs of Russian folk tales. Constructing the world, the artist presented primarily the texts of Russian folklore, but in order to substantiate the events, he also used ethnographic and historical knowledge about the life of the Early Slavs. The aim of the article was to present and discuss elements of Slavic folklore in the work of Andrei Rubanov. The author of the paper focused on the area of Slavic beliefs: mythology, demonology, pagan rituals and rituals. Elements of Slavic folklore such as the culture of folk laughter and flaw narrative were also presented. One of the basic problems of the novel was pointed out, the disintegration of oral culture and the disappearance of primitive magical thinking in favor of writing culture and Christian worldview.

PL

Artykuł dotyczy najnowszej powieści współczesnego pisarza rosyjskiego Andrieja Rubanowa, zatytułowanej Финист ясный сокол. Utwór został zakwalifikowany przez autora i krytyków do gatunku słowiańskiego fantasy. Gatunek ten zdobywa wśród pisarzy i czytelników coraz większą popularność na fali zjawiska renesansu bajki w literaturze rosyjskiej na przełomie XX i XXI wieku. Fabuła powieści Andrieja Rubanowa opiera się na motywach rosyjskiej baśni ludowej. Konstruując świat przedstawiony, autor sięgnął przede wszystkim do tekstów folkloru rosyjskiego, ale w celu uprawdopodobnienia wydarzeń wykorzystał również wiedzę etnograficzną i historyczną dotyczącą życia Prasłowian. Celem artykułu jest zbadanie i omówienie elementów folkloru ogólnosłowiańskiego w utworze Andrieja Rubanowa. Autorka artykułu skoncentrowała się na obszarze wierzeń słowiańskich: mitologii, demonologii, pogańskich obrzędów i rytuałów. Zostały także przedstawione takie elementy folkloru słowiańskiego, jak kultura ludowego śmiechu i narracja skazowa. Wskazano jeden z podstawowych problemów utworu, czyli rozpad kultury oralnej i zanikanie pierwotnego myślenia magicznego na rzecz kultury piśmiennej i chrześcijańskiego światopoglądu.

19

Dróżka Aleksandra Sołżenicyna w kontekście literatury naiwnej i folkloru łagrowego

57%

Sidor M.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 7

47-64

EN

This paper is an attempt to present Aleksandr Solzhenitsyn’s early poetry against the background of folkloric and parafolkloric works of art. The poem The Trail, which is the subject of this research, provided the material for the most famous of Solzhenitsyn’s prose works. The author of this article shows the reasons why labour camp folklore and naïve literature should be taken into consideration in any interpretations of the writer’s early works. Some of its features, such as the specific complexity of motifs, its original attitude towards the world, its oralness, verity, multiplicity of versions, as well as the provision of a collective experience despite its technical imperfection, make it possible to perceive it as an important stage in the process of creating Solzhenitsyn’s original, individual style.

PL

Tekst stanowi próbę przedstawienia wczesnych utworów poetyckich Aleksandra Sołżenicyna na tle twórczości folklorystycznej i parafolklorystycznej. Poemat Dróżka, który jest głównym obiektem eksploracji, zawiera materiał tematyczny wykorzystany później w najsłynniejszych dziełach prozatorskich Sołżenicyna. Autorka artykułu omawia powody, dla których folklor łagrowy i literatura naiwna powinny być uwzględnione w badaniach nad wczesną twórczością pisarza. Omówione cechy, takie jak specyficzny zestaw motywów, oryginalne podejście do świata, oralność, autentyczność, wielowariantowość czy przekazywanie kolektywnego doświadczenia, pozwalają za techniczną niedoskonałością wierszy dostrzec ważny etap w formowaniu oryginalnego stylu twórcy.

20

MARIA ZNAMIEROWSKA-PRÜFFEROWA – ETNOLOG I MUZEALNIK

51%

Czachowski H.

Muzealnictwo

|

2019

|

vol. 60

154-162

PL

Maria Znamierowska urodziła się 13 maja 1898 r. w Kibartach na Litwie. W latach 20. XX w. studiowała etnologię na Uniwersytecie Stefana Batorego (USB) w Wilnie pod kierunkiem prof. Cezarii Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz oraz prof. Kazimierza Moszyńskiego. Pracę rozpoczęła w stworzonym przez prof. Ehrenkreutz uniwersyteckim Muzeum Etnograficznym, które poza kolekcją kultury materialnej prowadziło badania i gromadziło zapisy folkloru ustnego i muzycznego. M. Znamierowska organizowała wystawy budownictwa ludowego oraz prowadziła badania ludowego rybołówstwa, czego dotyczyły jej prace – magisterska i doktorska. W 1925 r. wyszła za mąż za zoologa i entomologa prof. Jana Prüffera. Po II wojnie światowej Znamierowska-Prüfferowa przybyła razem z grupą profesorów USB do Torunia, i na nowo utworzonym uniwersytecie została zatrudniona jako adiunkt w Katedrze Etnologii i Etnografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK). Próbowała zorganizować przy Katedrze muzeum etnograficzne na wzór wileński, ale mogła tylko stworzyć dział etnograficzny w Muzeum Miejskim w Toruniu (1946–1958). W 1955 r. otrzymała tytułu profesora, a w 1959 r. otworzyła odrębne Muzeum Etnograficzne w Toruniu, tworząc także przymuzealny park etnograficzny. W 1963 r. powstała jej najważniejsza wystawa „Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce”. M. Znamierowska-Prüfferowa była zaangażowana w powstawanie w Polsce muzeów na wolnym powietrzu i publikowała na temat muzealnictwa etnograficznego. Dyrektorem toruńskiej placówki była przez 13 lat, zostawiła muzeum z kolekcją 15 000 eksponatów i obszernym Archiwum Folkloru. W latach 1958–1963 była kierownikiem Katedry Etnografii UMK, a do 1988 r. prowadziła wykłady z muzealnictwa. Brała udział w wielu konferencjach etnologicznych i muzealniczych w Europie. Aktywnie pracowała w Polskim Towarzystwie Ludoznawczym, pełniąc różne funkcje, a w 1978 r. została jego członkiem honorowym. Na emeryturze nadal prowadziła badania terenowe i pracowała nad ostatnią publikacją, będącą podsumowaniem jej badań nad rybołówstwem (1988). Zmarła w 1990 r. w Toruniu i tutaj została pochowana. Od 1990 r. Muzeum Etnograficzne w Toruniu nosi jej imię.

Refine search results