Search results

1

Psallite Domino. O kulturze muzycznej w tradycji franciszkańskiej, red. Stanisław Celestyn Napiórkowski, Stanisław Cieślak, Wydawnictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów 2010, ss. 624

100%

Wiśniewski P.

Studia Elbląskie

|

2013

|

vol. 14

493-501

2

Specificum franciszkańskiej psalmodii oficjum

100%

Grajewski C.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2007

|

vol. 24

479-494

DE

Der dargestellte Artikel zeigt die charakteristischen Merkmale im Gesang der Psalmen der Tradition von Familie des Heiligen Franzens. Der Autor hat sich auf zwei Probleme konzentriert: Proportion zwischen einzelnen Psalmtönen und Katalog von Psalmabschlüsse in den Quellen von Franziskaner, Bernhardiner und Klarissinnen. In beiden Fällen isoliert er spezifische Kennzeichen, die erlaubten, die Franziskaner – von Diözesanantyphonen und anderen Ordenszweigen zu unterscheiden.

3

[Recenzja]: Roland Prejs OFMCap, Za Franciszkiem. Dzieje pierwszego Zakonu Franciszkańskiego 1209-1517, Wydawnictwo Serafin, Kraków 2011, ss. 396

100%

Zahajkiewicz M. T.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2011

|

vol. 96

341-344

4

[Recenzja]: Wkład OO. Franciszkanów w dziedzictwo Ziemi Chełmskiej, red. Eugeniusz Wilkowski, Chełm 2009, ss. 239

100%

Flaga J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2009

|

vol. 92

365-369

5

[Recenzja]: Źródła franciszkańskie. Pisma świętego Franciszka • Źródła biograficzne świętego Franciszka • Pisma świętej Klary i źródła biograficzne • Teksty ustalające normy dla Braci i Sióstr od Pokuty, red. Roland Prejs OFMCap, Zdzisław Kijas OFMConv

100%

Prokop K. R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2009

|

vol. 91

387-390

6

Dzieje franciszkanów w Grodnie do 1975 r.

100%

Makarczyk J.

Roczniki Historii Kościoła

|

2013

|

vol. 5

49-90

EN

This article deals with the pastoral activity of the Franciscan monks in Grodno from the time of the foundation of the monastery in 1635 until 1975.The patron Eustachy Kurcz bestowed the monks with resources that helped them survive numerous instances of historical turmoil and chaos. The time of the Partitions of Poland witnessed almost a complete demise of the Grodno monastery until 1906. When Poland regained independence, the pastoral vigour of the Grodno Franciscans was rekindled. Among the pastoral initiatives of the time, there was the publishing of Rycerz Niepokalanej [The Knight of the Immaculate Virgin Mary], so well-known for the editorial efforts of Maksymilian Kolbe, who in the years 1922-1927 worked in Grodno as a journalist and a priest. The death of Father Dionizy Klimczak, shot dead by the Nazi in 1943, marked the turbulent history of the monastery during War World II. The geopolitical shifts in the wake of the War caused it that Grodno was incorporated within the USSR. One of the most outstanding promoters of “Peace and Good” at that time was Father Arkadiusz Waltoś.

7

Dzieje franciszkanów w Grodnie do 1975 r.

100%

Makarczyk J.

Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

|

2013

|

vol. 5(60)

49-90

EN

This article deals with the pastoral activity of the Franciscan monks in Grodno from the time of the foundation of the monastery in 1635 until 1975.The patron Eustachy Kurcz bestowed the monks with resources that helped them survive numerous instances of historical turmoil and chaos. The time of the Partitions of Poland witnessed almost a complete demise of the Grodno monastery until 1906. When Poland regained independence, the pastoral vigour of the Grodno Franciscans was rekindled. Among the pastoral initiatives of the time, there was the publishing of Rycerz Niepokalanej [The Knight of the Immaculate Virgin Mary], so well-known for the editorial efforts of Maksymilian Kolbe, who in the years 1922-1927 worked in Grodno as a journalist and a priest. The death of Father Dionizy Klimczak, shot dead by the Nazi in 1943, marked the turbulent history of the monastery during War World II. The geopolitical shifts in the wake of the War caused it that Grodno was incorporated within the USSR. One of the most outstanding promoters of “Peace and Good” at that time was Father Arkadiusz Waltoś.

8

Szkielety z ruin klasztoru Franciszkanów w Pyrzycach, woj. zachodniopomorskie. Analiza antropologiczno-paleopatologiczna

75%

Gładykowska-Rzeczycka J. i., Cymek L., Kozłowski T., Słowiński S.

Materiały Zachodniopomorskie

|

2011

|

vol. 8

251-277

EN

Together with a brief history of Pyrzyce and the Franciscan monastery, anthropological, paleopathological and demographic analysis is presented of skeletons discovered in the ruins of the church adjacent to the monastery and likely to date to the 17th century. The location of the skeletons – most of them were in a shared grave and with a distinctive distribution of age at death of individuals (Tab. 1) – suggests that the dead were buried in haste, probably during an epidemic or an armed conflict. Because of a bad state of the preservation of the human remains, it can only be stated that most males have short skulls, medium broad faces, broad noses and low orbits, whereas females’ skulls are in majority medium long (Tab. 2, 3). Differences in males and females body height correspond to those that are generally stated in other historical human populations (Tab. 4, 5). Health condition examined individuals is hard to determine (Tab. 6) – for 31 skeletons pathological changes could be identified in ten cases. As in the majority of burial sequences, e.g. those from Eastern Pomerania, degenerative and inflammatory lesions are in majority. In addition rare cases of developmental anomalies and post-traumatic lesions occurred. On the basis of the results obtained, it can be assumed that, with regard to some morphological features and diseases, people from Pyrzyce differed slightly from people who lived in other parts of Pomerania.

9

[Recenzja]: "Zakony franciszkańskie w Polsce : T. II : Franciszkanie w Polsce XVI-XVIII wieku : Cz. 1", red. Jerzy Kłoczowski ; zespół red. t. 2: Henryk Gapski, Celestyn Stanisław Napiórkowski, Niepokalanów 1998

75%

Flaga J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1999

|

vol. 72

489-490

PL

-

10

[Recenzja]: Stanisław Kawa OFMConv., Status i struktura Kościoła katolickiego w Uzbekistanie, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2014, ss. 318, ISBN978-83-7306-666-3

75%

Flaga J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2018

|

vol. 110

481-486

11

[Recenzja]: Ewa Lorentz, Dziedzictwo Franciszkanów Konwentualnych w Zamościu. Architektura-Sztuka-Historia, Zamość 2016, ss. 199, ISBN 978-83-943150-0-9.

75%

Flaga J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2018

|

vol. 109

413-420

12

Dominicans and Franciscans in Warka. The religious and social context of monastic foundations

63%

Marszalska J. M.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2023

|

vol. 30

|

issue 1

PL

Zakony mendykanckie, dominikanie i franciszkanie odegrali znaczącą rolę religijną, gospodarczą i kulturową na przestrzeni minionych wieków w Warce na Mazowszu. Fundacja klasztoru dominikanów historycznie związana była z osobą księcia Siemowita I. Klasztor dominikanów w Warce, fundowany w połowie XIII stulecia, obok klasztorów pw. św. Dominika w Płocku i św. Mikołaja w Sochaczewie należących do kontraty mazowieckiej, zaliczany jest do najstarszych fundacji tego zakonu na ziemiach polskich. W połowie XVII w. do Warki zostali sprowadzeni franciszkanie. Fundatorką klasztoru była Katarzyna z Boglewic Trzebińska. Swoją obecnością franciszkanie przyczynili się do ożywienia religijnego miasta.

EN

The mendican Orders, Dominicans and Franciscans, played a significant religious, economic, and cultural role over the past centuries at Warka in Mazovia. The foundation of the Dominican monastery was historically linked to the person of Duke Siemowit I. The Warka Dominican monastery, founded in the middle of the 13th century, next to the monasteries of St Dominic in Płock and of St Nicholas at Sochaczew belonging to the Mazovian contrat, is considered one of the oldest foundations of this order in Poland. In the mid-17th century, the Franciscans were brought to Warka. The foundress of the monastery was Katarzyna of Boglewice Trzebińska. With their presence, the Franciscans contributed to the religious revival of the town.

13

Colegios de Propaganda Fide w Nowym Świecie

63%

Szyszka T.

Nurt SVD

|

2023

|

issue 1

73-89

PL

Zainicjowanie funkcjonowania Kolegiów Propaganda Fide (Colegios de Propaganda Fide) w Nowym Świecie należałoby rozpatrywać jako ważki impuls ku odnowie zaangażowania misyjnego w XVII wieku. Ameryka Łacińska była już wówczas w znacznym stopniu schrystianizowana, aczkolwiek wiele obszarów stanowiło jeszcze ciągle aktualne, misyjne wyzwanie dla tamtejszego Kościoła. Inicjatorami przebudzenia misyjnego byli franciszkanie, którzy podjęli się zadania stworzenia stosownych ośrodków formacyjno-edukacyjnych z myślą o kształceniu misjonarzy wg aktualnych potrzeb na poszczególnych obszarach. W sumie powstało 17 kolegiów misyjnych, które podlegały bezpośrednio rzymskiej Kongregacji Propaganda Fide. Dzięki tym wysiłkom dzieło misyjne w XVII i XVIII wieku objęło wiele dotychczas pomijanych obszarów w Ameryce Środkowej i Południowej.

EN

The initiation of the functioning of the Colleges of Propaganda Fide (Colegios de Propaganda Fide) in the New World should be seen as a weighty impulse for the renewal of missionary commitment in the seventeenth century. Latin America was already to a large extent Christianized although many areas were still a valid missionary challenge for the Church there. The initiators of this missionary awakening were the Franciscans, who undertook the task of creating appropriate formation and educational centres, with a view to educate missionaries according to current needs in individual areas. In total, 17 missionary colleges were established, which were directly subordinate to the Roman Congregation for Propaganda Fide. Thanks to these efforts missionary work in the seventeenth and eighteenth centuries covered many previously neglected areas in Central and South America.

14

Zanik obecności zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej po 1864 roku

63%

Prejs R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2021

|

vol. 115

337-358

EN

Tsarist authorities dissolved monasteries in the Kingdom of Poland in 1864. The monasteries of the Observantes (Bernardines) in Kazanów, Opatów and Radom, the Conventual Fran-ciscans in Smardzewice and Zawichost and the Reformers Franciscans in Rytwiany, Sandom-ierz and Solec were closed in the diocese of Sandomierz. The Observante (Bernardine) monastery in Paradyż (Wielka Wola) was not closed. In 1870, the tsarist authorities relocated the Reformers Franciscans from the monastery in Jędrzejów (Kielce diocese) to the monastery in Wysokie Koło. Thus, in the diocese there were ultimately two Franciscan monasteries preserved from dissolution: the Bernardines in Paradyż and the Reformers Franciscans in Wysokie Koło. The number of monks systematically decreased, mainly due to deaths, the ban on admitting novices and the transfer of some monks to pastoral work in parishes. This meant that the monastery in Wysokie Koło ceased to exit along with the death of the last monk in 1891, and the monastery in Paradyż was shut in 1893. In 1899, two former Bernardines died, who at that time were secularised and worked in the parish ministry as priests of the Sandomierz diocese. The presence of former religious who had been secularised ended there. At the churches of the monasteries closed in 1864, the tsarist authorities left one or two monks to celebrate the services. The last of such friars died in 1911, and that is when the presence of Franciscan friars in the diocese of Sandomierz ended.

PL

Władze carskie dokonały w 1864 r. kasaty klasztorów w Królestwie Polskim. W diecezji sandomierskiej zostały skasowane klasztory: Bernardynów w Kazanowie, Opatowie i Radomiu, Franciszkanów konwentualnych w Smardzewicach i Zawichoście oraz Franciszkanów-Reformatów w Rytwianach, Sandomierzu i Solcu. Nie został skasowany klasztor Bernardynów w Paradyżu (Wielkiej Woli). W 1870 r. władze carskie przesiedliły Reformatów z klasztoru w Jędrzejowie (diecezja kielecka) do klasztoru w Wysokim Kole. Tak więc na terenie diecezji ostatecznie były dwa klasztory franciszkańskie zachowane od kasaty: Bernardynów w Paradyżu i Reformatów w Wysokim Kole. Liczba zakonników systematycznie się zmniejszała z powodu zgonów, zakazu przyjmowania nowicjuszy oraz przechodzenia niektórych zakonników do pracy duszpasterskiej w parafiach. To sprawiło, że klasztor w Wysokim Kole przestał istnieć z chwilą śmierci ostatniego zakonnika w 1891 r., a klasztor w Paradyżu został za-mknięty w 1893 r. W 1899 r. zmarli dwaj dawni bernardyni, którzy w tym czasie byli już se-kularyzowani i pracowali w duszpasterstwie parafialnym jako księża diecezji sandomierskiej. Na nich zakończyła się obecność dawnych zakonników, którzy zostali sekularyzowani. Przy kościołach klasztorów skasowanych w 1864 r. władze carskie zostawiały jednego lub dwóch zakonników dla odprawiania nabożeństw. Ostatni z takich zakonników zmarł w 1911 r. i z tą chwilą zakończyła się obecność zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej.

15

Rękopis liturgiczny ze zbiorów Zygmunta Glogera

63%

Grajewski C.

Hereditas Monasteriorium

|

2016

|

vol. 8

137-143

PL

Autor stara się ustalić czas powstania i proweniencję 29 kart z repertuarem liturgicznym z tzw. zbioru Zygmunta Glogera. Zabytek znajduje się w Archiwum Narodowym w Krakowie pod sygnaturą 29/678/0/13/797. Okazuje się, że dwie pierwsze karty są fragmentem antyfonarza wydrukowanego w krakowskiej oficynie Piotrkowczyka w 1614 r., pozostałe 27 kart to fragment najprawdopodobniej franciszkańskiego graduału napisanego w pierwszej połowie XVII w. Zawiera kompletne śpiewy mszalne okresu adwentu i dużej części okresu Bożego Narodzenia.

EN

The author tries to establish the period of origin and the provenance of twenty nine leaves with liturgical repertoire from the so-called Zygmunt Gloger’s collection, kept in the National Archives in Cracow under no. 29/678/0/13/797. It turns out that the first two leaves are a fragment of an antiphonary printed in Piotrkowczyk’s Cracow printing house in 1614, while the remaining twenty seven leaves come most likely from a Franciscan gradual written in the first half of the 17th century. They contain complete mass chants for the Advent season and a large part of the Christmas season.

16

Muzeum Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Prudniku-Lesie. Historia i teraźniejszość

63%

Hamryszczak A.

Facta Simonidis

|

2022

|

vol. 15

|

issue 2

67-84

EN

Cardinal Stefan Wyszynski was imprisoned by communist authorities from September 25, 1953 to October 28, 1956. One of his places of confinement was the Franciscan monastery in Prudnik-Las, where he stayed from October 6, 1954 to October 29, 1955. Prior to Wyszyński’s arrival, the army evicted the Franciscans living there. It was only in 1957, two years after the cardinal was transferred to Komańcza, that the monks regained the monastery thanks to the efforts of the residents of Prudnik. In the rebuilt monastery, the cell in which Wyszyński had stayed was converted into a memorial chamber devoted to him. The chamber was opened by Cardinal Józef Glemp, Primate of Poland, on May 8, 1983, during the consecration ceremony of the monument to Cardinal Stefan Wyszyński in front of the monastery. As the original furnishings had not been preserved, the cell was equipped with the furniture from the period of the primate’s imprisonment. The arrangement of the cell is intended, through its realism, to reflect not only the living conditions of the imprisoned cardinal but also to make visitors better acquainted with his life and pastoral activities, as well as the social and political reality of Poland in the 1950s. In 20007, taking advantage of modern media, the organizers opened an audiovisual room on the first floor of the monastery, featuring an exhibition of the primate’s memorabilia and graphics, which illustrates the history of the monastery and Cardinal Wyszyński’s life and activities. The museum is an example of an ecclesiastical biographical institution that carries out the tasks set for it by the ecclesiastical legislator. As such, it has both religious and cultural appeal for visitors. It should be noted that since 2001, when the Polish parliament dedicated the museum to Cardinal Wyszyński, the Franciscans and the Prudnik town authorities have taken joint initiatives to popularize the person of the primate. These activities have also been supported by the Dominican friar Jan Góra, who came from Prudnik. Both religious and cultural events, including holy masses, rallies, celebrations, lectures, or film screenings, are organized periodically. New initiatives are also being developed to commemorate Cardinal Wyszynski, such as tourist paths, commemorative plaques, and beech trees planted in places associated with him. All of these activities are coordinated by the monastery museum of the interned cardinal in Prudnik.

PL

Kardynał Stefan Wyszyński był więziony przez władze komunistyczne od 25 września 1953 roku do 28 października 1956 roku. Jednym z miejsc jego odosobnienia był klasztor w Prudniku-Lesie, gdzie prymas przebywał od 6 października 1954 roku do 29 października 1955 roku. Franciszkanie przed przybyciem kardynała zostali przymusowo wysiedleni przez wojsko, a po przeniesieniu hierarchy do Komańczy odzyskali klasztor dopiero w 1957 roku dzięki zabiegom mieszkańców Prudnika. W odbudowanym klasztorze zakonnicy jedną z cel, w której przebywał uwięziony prymas, przeznaczyli na izbę pamięci hierarchy. Jej otwarcia dokonał kardynał Józef Glemp, prymas Polski, w dniu 8 maja 1983 roku, podczas uroczystości poświęcenia pomnika kardynała Stefana Wyszyńskiego przed klasztorem. Nie zachowało się oryginalne wyposażenie, dlatego w pokoju umieszczono meble pochodzące z czasów uwięzienia prymasa. Aranżacja celi ma poprzez swój realizm przybliżyć nie tylko warunki życia uwięzionego kardynała, lecz także skłonić zwiedzających do lepszego poznania życia hierarchy, jego działalności duszpasterskiej, a także realiów społeczno-politycznych Polski w latach 50. XX wieku. W celu wykorzystania nowoczesnych środków przekazu w 2007 roku otwarto na parterze klasztoru salę audiowizualną z wystawą pamiątek po prymasie oraz grafiką ilustrującą dzieje klasztoru Franciszkanów w Prudniku-Lesie oraz życie i działalność kardynała Stefana Wyszyńskiego. Muzeum jest przykładem kościelnej placówki biograficznej, która realizuje zadania postawione jej przez ustawodawcę eklezjalnego. Oddziałuje bowiem na zwiedzających nie tylko religijnie, lecz także kulturowo. Należy zauważyć, że od 2001 roku, kiedy Sejm RP dedykował go kardynałowi S. Wyszyńskiemu, franciszkanie i władze miasta Prudnik podejmują wspólne inicjatywy popularyzacji osoby prymasa. Działania te wspierał również dominikanin Jan Góra pochodzący z Prudnika. Cyklicznie organizowane są wydarzenia zarówno religijne (msze św., nabożeństwa itp.), jak i kulturalne (rajdy, akademie, wykłady, projekcje filmów). Powstają również nowe inicjatywy upamiętniania kardynała S. Wyszyńskiego: ścieżka turystyczna, tablice pamiątkowe, sadzone są buki „kardynalskie” w miejscach związanych z hierarchą. Centrum tych działań jest klasztorne muzeum internowanego kardynała w Prudniku.

17

Z dziejów klasztoru franciszkanów w Górze na Śląsku

63%

Karczewski D.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2020

|

vol. 40

|

issue 2

151-162

EN

In 1457, Pope Callixtus III gave, at the request of prince Władysław of Cieszyn and Głogów, his consent to found a monastery and a church of Corpus Christi, outside the city walls of Góra. The papal bulla stated that the funds shall be allotted to Franciscan-Observants (Bernardines). Ultimately, the new convent was settled by Franciscan-Minorites. It was the last foundation of a Franciscan monastery within medieval Poland.In terms of order organisation, the monastery in Góra was subject to the Gniezno custody of the Polish-Czech Franciscan province. The prince issued the foundation document for the monastery in 1458. In 1462, Pope Pius II approved the foundation of a new monastery and its endowment, referring to the previous consent given by the bishop Piotr II Nowak of Wrocław (1447–1456), Góra city authorities and the local parson. The convent in Góra was most likely staffed by friars from Głogów, given the proximity of the two cities andsubjection to one ruler. This work is said to have been inspired by the Corpus Christi fraternity in Góra. The monastery was built on the outskirts, near the way to Kajęcin village. Its endowment was very modest. Initially, it included only the land to construct the buildings, a fish pond and a small area of farmland. It was slightly enlarged in 1468 by the brother of the founder and his successor, Prince Przemko II of Cieszyn and Głogów. In the early 16th century, the monastery fell into decline and started selling off its estate. Due to theReformation, around 1534 the monastery was completely abandoned by friars and the bishop Jakub von Salza of Wrocław gave the estate to the parson of the parish of Saint Catherine of Alexandria in Góra.

PL

W 1457 r. papież Kalikst III wydał na prośbę księcia cieszyńsko-głogowskiego Władysława zgodę na ufundowanie poza murami miasta Góra klasztoru i kościoła pw. Bożego Ciała. W bulli zapisano, że fundacja miała być przeznaczona dla franciszkanów-obserwantów (bernardynów). Ostatecznie jednak nowy konwent zasiedlili franciszkanie-minoryci. Była to ostatnia na średniowiecznych ziemiach polskich fundacja klasztorufranciszkańskiego. Klasztor w Górze należał pod względem organizacji zakonnej do kustodii gnieźnieńskiej w czesko-polskiej prowincji franciszkanów. Oficjalny dokument fundacyjny klasztoru książę wystawił w 1458 r. W 1462 r. papież Pius II zatwierdził fundację nowego domu zakonnego wraz z jego uposażeniem, powołując się na wcześniejszą zgodę biskupa wrocławskiego Piotra II Nowaka (1447–1456), władz miejskich Góry i miejscowego proboszcza. Konwent górowski najprawdopodobniej został obsadzony przez zakonników z Głogowa, za czym przemawiać może bliskość obu tych miast i podległość jednemu władcy. Inspirację tego dzieła przypisuje się górowskiemu bractwu Bożego Ciała. Klasztor zbudowano na przedmieściu, przy drodze do wsi Kajęcin. Jego uposażenie gospodarcze było bardzo skromne. Początkowo obejmowało tylko grunt na postawienie budynków, staw rybny i kawałek roli. Nieco rozszerzył je w 1468 r. książę cieszyńsko-głogowski Przemko II – brat fundatora i jego następca. W początku XVI w. klasztor podupadł i zaczął wyprzedawać sweposiadłości. Wskutek szerzącej się reformacji, ok. 1534 r. klasztor został całkowicie opuszczony przez zakonników, a jego majątek biskup wrocławski Jakub von Salza przekazał proboszczowi parafii pw. św. Katarzyny w Górze.

18

Przedtrydenckie rękopisy liturgiczne w Bibliotece Prowincji OO. Bernardynów w Krakowie: studium źródłoznawczo-liturgiczne

63%

Lenart E.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1984

|

vol. 48

133-179

EN

-

19

Sztuka w służbie „geografii zbawienia” — uwagi o projekcie i początkach budowy kalwarii plenerowej w Szarogrodzie na Podolu

63%

Moryc J. C.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2017

|

vol. 8

|

issue 4

145-176

PL

Organizowany od 2008 r. przez franciszkanów w ukraińskim mieście Szarogrodzie na Podolu ośrodek pielgrzymkowy – Kalwaria franciszkańska jest wzorowany na idei kalwarii jerozolimskich. Franciszkanie, którzy w nowej rzeczywistości politycznej i państwowej powrócili do pracy duszpasterskiej na Ukrainę, odwołują się do swoich sprawdzonych doświadczeń pastoralnych. Jest to promocja pobożności pasyjnej, przeżywanej w duchu franciszkańskim. Artykuł przedstawia genezę i potrzebę budowy sanktuarium pasyjnego na bezprecedensową skalę.

EN

The article focuses on the artistic concepts of the outdoor pilgrimage centre in Sharhorod in the broad context of the Franciscan passion tradition and the history as well as the culture of Sharhorod, which is undoubtedly a unique place. The aim of the article is to present the iconographic program of the Calvary in Sharhorod, including its integral link with the old concepts of passion centres and historical and cultural realities of the picturesque town, which never ceases to fascinate travellers and artists. A multifaceted analysis used in the study is the result of a number of methods relevant for interdisciplinary research. In addition to the interview and participant observation, which was possible due to author’s involvement in the projects for many years, the author used the analytical and comparative methods as well as the analytical and descriptive methods, the tools of which allowed the researcher to capture the essential components of traditional and contemporary Calvary centres. The article presents the rich history of Sharhorod with emphasis on recent events, especially the circumstances of the Calvary creation and the first manifestations of organized worship of the Passion. The author analysed both an overall picture of the Cavalry—a large garden of prayer and pilgrimage routes—as well as architecture and artistic vision of the internal design of individual chapels. The results of the analysis can be used in pastoral and educational work. They can also become the basis for the iconographic interpretation of the pilgrimage centre, which through an impact on the region participates in the reconstruction and creation of the Christian culture after the severe devastation caused by Communism.

20

Spojrzenie na dzieje Braci Mniejszych w średniowieczu

63%

Zahajkiewicz M. T.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1992

|

vol. 61

380-388

EN

-

Refine search results

Psallite Domino. O kulturze muzycznej w tradycji franciszkańskiej, red. Stanisław Celestyn Napiórkowski, Stanisław Cieślak, Wydawnictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów 2010, ss. 624

Specificum franciszkańskiej psalmodii oficjum

[Recenzja]: Roland Prejs OFMCap, Za Franciszkiem. Dzieje pierwszego Zakonu Franciszkańskiego 1209-1517, Wydawnictwo Serafin, Kraków 2011, ss. 396

[Recenzja]: Wkład OO. Franciszkanów w dziedzictwo Ziemi Chełmskiej, red. Eugeniusz Wilkowski, Chełm 2009, ss. 239

[Recenzja]: Źródła franciszkańskie. Pisma świętego Franciszka • Źródła biograficzne świętego Franciszka • Pisma świętej Klary i źródła biograficzne • Teksty ustalające normy dla Braci i Sióstr od Pokuty, red. Roland Prejs OFMCap, Zdzisław Kijas OFMConv

Dzieje franciszkanów w Grodnie do 1975 r.

Dzieje franciszkanów w Grodnie do 1975 r.

Szkielety z ruin klasztoru Franciszkanów w Pyrzycach, woj. zachodniopomorskie. Analiza antropologiczno-paleopatologiczna

[Recenzja]: "Zakony franciszkańskie w Polsce : T. II : Franciszkanie w Polsce XVI-XVIII wieku : Cz. 1", red. Jerzy Kłoczowski ; zespół red. t. 2: Henryk Gapski, Celestyn Stanisław Napiórkowski, Niepokalanów 1998

[Recenzja]: Stanisław Kawa OFMConv., Status i struktura Kościoła katolickiego w Uzbekistanie, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2014, ss. 318, ISBN978-83-7306-666-3

[Recenzja]: Ewa Lorentz, Dziedzictwo Franciszkanów Konwentualnych w Zamościu. Architektura-Sztuka-Historia, Zamość 2016, ss. 199, ISBN 978-83-943150-0-9.

Dominicans and Franciscans in Warka. The religious and social context of monastic foundations

Colegios de Propaganda Fide w Nowym Świecie

Zanik obecności zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej po 1864 roku

Rękopis liturgiczny ze zbiorów Zygmunta Glogera

Muzeum Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Prudniku-Lesie. Historia i teraźniejszość

Z dziejów klasztoru franciszkanów w Górze na Śląsku

Przedtrydenckie rękopisy liturgiczne w Bibliotece Prowincji OO. Bernardynów w Krakowie: studium źródłoznawczo-liturgiczne

Sztuka w służbie „geografii zbawienia” — uwagi o projekcie i początkach budowy kalwarii plenerowej w Szarogrodzie na Podolu

Spojrzenie na dzieje Braci Mniejszych w średniowieczu