Search results

1

Kontrowersje wobec negocjacji porozumienia o kompleksowej i pogłębionej strefie wolnego handlu. Perspektywa Tunezji

100%

Szczepankiewicz-Rudzka E.

Przegląd Zachodni

|

2021

|

issue 3 (380)

111-128

EN

The Deep and Comprehensive Free Trade Area agreements (DCFTA) are an instrument for implementing the European Neighbourhood Policy adopted in 2004. Their main goal is to enhance a wider integration of the countries of the Southern and Eastern Partnership into the Community market in order to strengthen stability, security and prosperity of the associated countries. Thus, the DCFTA goes beyond the framework of the Association Agreements concluded in the 1990s. They offer broader cooperation beyond the Free Trade Area for industrial goods and promote regulatory harmonisation in areas that affect trade, especially sanitary and phytosanitary regulations, customs and border procedures, competition and public procurement regulations. Negotiations for an agreement with Tunisia began in 2016 and have not been concluded to this day. The proposed agreement raises a lot of controversy about both the scope and the negotiating practices of the stronger partner. Based on content analysis, including media discourse, systemic, economic and legal analysis, three research questions were formulated: (1) Is the adopted model of trade liberalisation in the form of a free trade area beneficial to the Tunisian economy in the long term?; (2) Are asymmetry and differentiation in approach – the solutions adopted in the DCFTA - individualistic tailor-made solutions that sufficiently protect the weaker Tunisian economy?; (3) Does the EU use pressure methods and cautious approach in negotiations to model relations with the countries around it? The answers to these questions will help to confirm the hypothesis that the DCFTA is an asymmetric free trade agreement whose model, projected results and adopted tactics do not serve the interests of Tunisia.

2

Rozwój wzajemnej wymiany handlowej krajów ASEAN w procesie ich regionalnej integracji gospodarczej

100%

Bombińska E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2011

|

issue 869

43-60

EN

This article discusses the course of economic integration of ASEAN countries under the ASEAN Free Trade Agreement. Since the Common Effective Preferential Tariff Scheme was signed in 1992, ASEAN member countries have made significant progress in lowering intra-regional tariffs. The article analyses the volume and structure of merchandise produced in ASEAN countries and also attempts to determine whether the volume and rate of growth of intra-regional trade have remained at low levels.

3

Tworzenie europejsko-japońskiej strefy wolnego handlu

75%

Gostomski E., Michałowski T.

Pieniądze i Więź

|

2017

|

vol. 20

|

issue 4(77)

171-178

PL

W lipcu 2017 roku Unia Europejska (UE) i Japonia podpisały polityczne porozumienie w sprawie umowy o partnerstwie gospodarczym. Obie strony potwierdziły tym samym chęć utworzenia wspólnej strefy wolnego handlu. Według optymistycznych założeń wejdzie ona w życie najwcześniej w 2019 roku. W artykule przedstawiono potencjał gospodarczy budowanej strefy wolnego handlu UE–Japonia, planowany proces redukcji ceł we wzajemnym handlu UE–Japonia oraz korzyści z utworzenia wspomnianej strefy dla krajów unijnych.

EN

In July 2017 the European Union (EU) and Japan signed a political agreement on economic partnership. Thus both sides reaffirmed their desire to create a common free trade area. According to optimistic assumptions, it will enter into force not earlier than in 2019. The article presents the economic potential of the forthcoming EU–Japan free trade area, the planned customs duty reduction process and the benefits of creating the area for the EU countries.

4

The EU-Georgia Association Agreement: An Instrument To Support The Development Of Georgia Or Lip Service? / Układ Stowarzyszeniowy Ue – Gruzja: Instrument Wsparcia Rozwoju Gruzji Czy Deklaracja Bez Pokrycia?

63%

Kawecka-Wyrzykowska E.

Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe

|

2015

|

vol. 18

|

issue 2

77-97

EN

On 1 September 2014, the Association Agreement (AA) between the EU and Georgia partially came into force. Its main pillar is a “deep and comprehensive free trade agreement” (DCFTA). It provides for the full liberalisation of trade in industrial products and substantial reduction of barriers in agricultural trade. A significant part of the AA is devoted to the elimination of regulatory barriers to trade (e.g. technical standards). The Agreement provides for a progressive and partial liberalisation of trade in services as well as for fast and deep elimination of barriers to capital flows. The liberalisation of the movement of workers is of a very limited scope however. Provisions of the EU-Georgia AA resemble the earlier Europe Agreements (EAs) signed by the Central and Eastern European Countries, albeit there are many differences as well. It is expected that the AA will bring about a number of advantages for Georgia, including: (a) stabilisation of its economic and legal system, thus making it more predictable for investors and more business friendly; (b) alignment of many business laws to those in the EU, which will broaden the market for Georgian products and services; (c) better implementation of business laws. The short term advantages resulting from trade liberalisation will be modest for Georgia, partly because it granted open access to its market before the AA entered into force. Implementation of the Agreement will involve adjustment costs, which are usually an inevitable part of the path to increasing exports to the huge EU market.

PL

1 września 2014 r. wszedł w życie (częściowo) układ stowarzyszeniowy między UE i Gruzją. Jego główną część stanowi „Umowa o pogłębionej i całościowej strefie wolnego handlu”, która przewiduje pełną liberalizację handlu wyrobami przemysłowymi i znaczącą redukcję barier w handlu rolnym. Istotna część umowy jest poświęcona eliminacji regulacyjnych barier dla handlu (np. standardów technicznych). Umowa przewiduje też stopniową i częściową liberalizację handlu usługami, jak też szybką i głęboką eliminację barier w zakresie przepływów kapitałowych. Liberalizacja przepływu pracowników ma bardzo ograniczony zakres. Postanowienia układu stowarzyszeniowego UE-Gruzja są podobne do Układów europejskich podpisanych wcześniej przez państwa Europy Środkowej i Wschodniej, jakkolwiek istotne są też różnice. Oczekuje się, że układ stowarzyszeniowy przyniesie wiele korzyści Gruzji, w tym (a) stabilizację jej systemu ekonomicznego i prawnego, czyniąc go w efekcie bardziej przewidywalnym dla inwestorów oraz bardziej przyjaznym dla przedsiębiorców; (b) zbliżenie wielu przepisów do tych, które obowiązują w UE, co rozszerzy rynek dla gruzińskich towarów i usług; (c) lepsze wdrożenie przepisów ważnych dla biznesu. Krótkookresowe korzyści wynikające z liberalizacji handlu będą skromne dla Gruzji, częściowo z uwagi na otwarty dostęp do jej rynku już przed wejściem Układu w życie. Implementacja Układu będzie się też wiązać z kosztami dostosowawczymi, które są zazwyczaj nieuniknioną metodą wzrostu eksportu na wielki rynek UE.

5

Strefa wolnego handlu UE-USA w dziedzinie gospodarki żywnościowej. Problemy odmian genetycznie modyfikowanych

63%

Rowiński J.

Unia Europejska.pl

|

2013

|

issue 5

37-46

PL

Unia Europejska i Stany Zjednoczone mają tak odmienne przepisy regulujące wydawanie zezwoleń na uprawę nowych odmian GM oraz wprowadzanie do obrotu żywności i pasz GM, że kwestia ta może stanowić jeden z trudniejszych problemów w negocjowaniu umowy o strefie wolnego handlu. Efektem odmiennej polityki obu stron jest upowszechnienie upraw GM w USA (30% gruntów ornych pod uprawami GM) i niemal całkowity ich brak w UE. W artykule przedstawiono przyczyny odmiennego podejścia do kwestii GMO w USA i UE. Pokazano również zróżnicowanie stanowisk wobec tych problemów w samej Unii Europejskiej. W USA przyjęto zasadę, że „kontroli podlega produkt, a nie proces". Uznano bowiem, że odmiany uzyskane za pomocą inżynierii genetycznej (IG), a także żywność i pasze wyprodukowane z surowców GM, nie stanowią dla środowiska naturalnego oraz zdrowia ludzi i zwierząt większego zagrożenia niż uzyskane metodami „tradycyjnymi". W rezultacie odmiany GM podlegają w USA tym samym procedurom jak odmiany, żywność i pasze „tradycyjne". W Unii natomiast przyjęto (zasada przezorności), że IG jest nową metodą i dlatego produkty uzyskane za jej pomocą muszą być dokładniej kontrolowane niż uzyskane metodami tradycyjnymi. Stąd znacznie ostrzejsze i dłużej trwające procedury udzielania zezwoleń („zakres kontroli produktu zależy od metody jego otrzymania"). Projektowana nowelizacja dyrektywy 2001/18/WE ma umożliwić państwom członkowskim zakazanie uprawy odmian GM, dopuszczonych do uprawy przez władze UE, z innych powodów niż określonych w unijnym systemie badania niekorzystnego wpływu na środowisko naturalne oraz zdrowie ludzi i zwierząt. Jej wejście w życie zwiększyłoby różnice stanowisk między UE a USA.

EN

GMOs have been a transatlantic controversial area for years and may be an obstacle in trade negotiations on the EU-US free trade zone. The approach to biotechnology in Europe - both at the national and EU level - stands in marked contrast to that of the US. The article seeks to show the regulatory differences in the European Union and United States toward the introduction and marketing of genetically modified (GM) food, feed and seeds in an historical context. The divergent approaches between EU member states and the European Commission are also discussed. The United States apply the approach. that subject to the control should be the product, not the process. The EU in turn chose a process rather than product-oriented approach. The EU Directive 2001/18/EC on the environmental release of GMOs is based on the precautionary principle and provides a safeguard clause. allowing any EU Member State to ban or restrict GMO cultivation on their territory (several member states took this opportunity to ban GMO crops). As a result, in Europe hardly any GM crops are grown, in the United States they constitute about 1/3 of arable land is now under GM crops. The proposed amendment of the Directive 2001/18/EC allowing Member States to restrict or prohibit the cultivation of GMOs that have been authorised at EU level in all or part of their territory for reasons other than those covered by the environmental and health risk assessment under the EU authorisation system, would increase differences between the EU and the US

6

Afrykańska Kontynentalna Strefa Wolnego Handlu: szanse i zagrożenia dla procesu integracji ekonomicznej w Afryce

63%

Kotkowski D.

Przegląd Geopolityczny

|

2022

|

vol. 41

70-89

EN

The purpose of the article is to explain the factors influencing the process of economic integration in Africa in the 21st century, with particular reference to the African Continental Free Trade Area (AfCFTA). The article identifies opportunities and threats to this process, and attempts to identify possible outcomes of economic integration in Africa. AfCFTA is the largest such zone in the world, taking into account the number of participating countries. Success in achieving the objectives of AfCFTA can significantly change the structure of African economies, and indirectly improve the position of African countries in world trade. In a broader aspect, apart from the economic one, AfCFTA may be an instrument that strengthens actions aimed at meeting serious social challenges (reduction of the number of people living in poverty, improvement of the quality of life of the population). In the long run, if consistent integration efforts are maintained and obstacles to full economic integration are overcome, Africa can be expected to accelerate the pace of socio-economic development and make a profound structural change to its economy. However, it appears, when considering the social and economic challenges that still need to be addressed, that the signing and entry into force of the AfCFTA alone is an insufficient step to decisively change Africa's position on the global stage, including increasing its share of global trade.

PL

Celem artykułu jest wyjaśnienie czynników wpływających na proces integracji gospodarczej w Afryce w XXI w., ze szczególnym uwzględnieniem Afrykańskiej Kontynentalnej Strefy Wolnego Handlu (AfCFTA). W artykule wskazano szanse i zagrożenia dla tego procesu, podjęto próbę określenia możliwych skutków integracji gospodarczej w Afryce.AfCFTA jest największą tego typu strefą na świecie, biorąc pod uwagę liczbę państw uczestniczących. Powodzenie w osiągnięciu założeń AfCFTA może w istotny sposób zmienić strukturę gospodarek afrykańskich, a pośrednio poprawić pozycję państw afrykańskich w światowej wymianie handlowej. W szerszym aspekcie, poza gospodarczym, AfCFTA może stanowić instrument wzmacniający działania ukierunkowane na sprostanie poważnym wyzwaniom społecznym (redukcja liczby osób żyjących w ubóstwie, podniesienie jakości życia mieszkańców). W długiej perspektywie, przy utrzymaniu konsekwentnych działań integracyjnych i przezwyciężeniu przeszkód stojących na drodze pełnej integracji gospodarczej można oczekiwać, że Afryka przyspieszy tempo rozwoju społeczno-gospodarczego i dokona głębokiej zmiany strukturalnej swojej gospodarki. Wydaje się jednak, rozpatrując wyzwania społeczne i gospodarcze wymagające wciąż rozwiązania, że samo podpisanie i wejście w życie AfCFTA jest krokiem niewystarczającym, by zdecydowanie zmienić pozycję Afryki na arenie globalnej, w tym zwiększyć jej udział w globalnej wymianie handlowej.

7

Umowy o wolnym handlu nowej generacji i ich znaczenie dla relacji handlowych Unii Europejskiej z państwami trzecimi – przypadek Korei Południowej

63%

Czermińska M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2019

|

issue 2

23-37

EN

The selection of potential trading partners in new-generation free trade agreements is primarily is above all about economic criteria (market potential, economic growth). This was emphasized in the new strategy of the European Union’s common trade policy in 2006. The first trade agreement of this type which was concluded by the European Union with South Korea fits well into this scheme. Korea is a dynamically developing Asian country, at the same time it is an important trade partner of the EU. The purpose of the article is to show the genesis, main provisions and meaning of new-generation trade agreements which were concluded by the European Union with third countries. In empirical research, the first such agreement – with South Korea – was used. Due to the limited volume of the article, the analysis of the significance of the agreement for EU-South Korean trade relations was mainly limited to trade in goods.

PL

Główną przesłanką negocjowania umów o wolnym handlu nowej generacji, o których mowa w strategii rozwoju wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej z 2006 r. jest kryterium ekonomiczne (potencjał rynku, wzrost gospodarczy) w doborze potencjalnych partnerów handlowych oraz de facto odejście od multilateralizmu na rzecz bilateralizmu. Pierwsza umowa handlowa tego typu zawarta przez Unię Europejską z Koreą Południową dobrze wpisuje się w ten schemat. Korea jako dynamicznie rozwijające się państwo azjatyckie, jest ważnym partnerem handlowym UE. Celem artykułu jest ukazanie genezy, głównych postanowień oraz znaczenia umów handlowych nowej generacji zawieranych przez Unię Europejską z państwami trzecimi. W badaniach empirycznych posłużono się pierwszą taką umowę podpisaną przez UE – z Koreą Południową. Ze względu na ograniczoną objętość artykułu, w analizie znaczenia porozumienia dla unijno-południowokoreańskich relacji handlowych ograniczono się do obrotów towarowych.

8

Strefa wolnego handlu UE-USA. Instrumenty chroniące rynki rolno-żywnościowe

51%

Rowiński J.

Unia Europejska.pl

|

2013

|

issue 4

16-24

PL

Stany Zjednoczone i Unia Europejska, dwaj najwięksi światowi producenci, konsumenci i potęgi handlowe, silnie chronią swe rynki rolno-żywnościowe. Idea potencjalnej liberalizacji handlu rolno-żywnościowego w ramach Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji, postulowana przez Grupę Roboczą Wysokiego Szczebla do Spraw Zatrudnienia i Wzrostu, budzi więc wiele emocji. W przypadku barier taryfowych liberalizacja ta, zgodnie zaleceniami Grupy, obejmowałaby zniesienie wszystkich ceł w handlu wzajemnym (poza cłami na towary najwrażliwsze). W artykule stwierdzono, że, wobec dużej przewagi rolnictwa USA, nieograniczony dostęp amerykańskich artykułów rolno-żywnościowych do unijnego rynku może stanowić duże zagrożenie dla gospodarki żywnościowej UE. Przypomniano wstrzemięźliwe dotychczas podejście UE do liberalizacji handlu rolnego, a także liczne spory toczone na forum WTO w kwestiach norm sanitarnych i fitosanitarnych (SPS), świadczące o odmiennym podejściu obu stron do niektórych spraw, ważnych nie tylko dla rolnictwa.

EN

The United States and the European Union, two of the world's largest agricultural producing, consuming, and trading entities, strongly protect their agro-food markets. The idea of a potential liberalisation of agro-food trade within the Transatlantic Trade and Investment Partnership, recommended by the High Level Working Group on Jobs and Growth, gives rise to a great concern. The liberalisation, according to the HLWG recommendations, would cover almost all customs duties (except those on the most sensitive items). In the paper, it was stated that in view of a substantial economic advantage of US agriculture, the unlimited access to the EU market may threaten the existence of European agriculture. A previous approach to the liberalisation of access to the EU agro-food markets has also been reminded, as well as the numerous non-tariff barriers and trade disputes in the WTO on SPS standards, testifying about fundamental differences in approaches of both parties towards some important, not only for agriculture, issues.

9

Possible economic consequences of the free trade area creation between the European Union and Ukraine for the agri-food sector

51%

Odosii O.

Problemy Rolnictwa Światowego

|

2010

|

vol. 10(25)

|

issue 3

EN

This paper investigates the possible development of Ukrainian agriculture in terms of creation of a free trade area (FTA) with the European Union. Prospects for export-import relations between Ukraine and the EU as well as the competitiveness of domestic agricultural goods in domestic and foreign markets are analyzed. An economic-mathematical model was used for determining negative and positive consequences of the FTA formation for grain, dairy and meat industries. It is expected that the current positive Ukrainian trade balance in agri-food products will decrease significantly as a result of the trade liberalization. The analysis also shows possible changes in the gross domestic product, trade, level of economic activity, human welfare etc. Suggestions how to avoid the negative effects of the FTA on agricultural markets in Ukraine have been developed.

10

Багатовекторна зовнішня політика Узбекистану як важливий засіб вирішення соціально-економічних проблем країни

45%

Фомін C. C.

Проблеми всесвітньої історії

|

2021

|

issue 16

175-195

EN

The article elucidates the internal problems of Uzbekistan among which one should mention the problem of poverty, mass unemployment, shortage of arable land and water resources, serious ecological problems. To a high degree these problems have been caused by a rapid growth of population. Uzbekistan tries to solve these problems by means of liberal market reforms and the multi-vector foreign policy developing political, economic and trade relations at the same time with different countries, in particular with China, the USA, the EU, Turkey, South Korea, Russia and other countries-members of the Eurasian Economic Union (EAEU). It was shown that volumes of trade of Uzbekistan with the Western countries as well as the level of Western investments remain at least now not high. The conclusion is drawn that for the USA Uzbekistan presents the interest mainly in geopolitical, military and strategic aspects, especially now after the US troops left Afghanistan. The EU is more than the USA interested in developing the trade and economic relations with Uzbekistan. The new agreement between Uzbekistan and the EU on enlarged partnership and cooperation will create more favorable conditions for economic cooperation and trade, growth of European investments into economy of Uzbekistan. Nevertheless it seems that the factor of geographic remoteness of Uzbekistan from Europe will not make it possible for the EU countries to occupy the same place in external economic links of Uzbekistan as the countries-neighbours such as China, Russia and other countries-members of the EAEU. It is shown that China is the most important trade and economic partner of Uzbekistan. China considers Uzbekistan as the important transit country with transport corridors indispensable for transportation first of all of Chinese goods to the countries of Europe and other regions of the world. The Chinese investments into economy of Uzbekistan are constantly growing. The Eurasian Economic Union (EAEU), in particular Russia and Kazakhstan, is also the most important trade and economic partner of Uzbekistan. Besides, Russia is the biggest labour market for millions of Uzbek migrant workers. Within the EAEU the common labour market was created, migrant workers who are citizens of the countries-members of the EAEU enjoy the social rights of the country of stay and may freely move over territories of the countries-members of the EAEU. This fact is especially important for Uzbekistan which is interested in improving living conditions of its migrant workers. Besides, as the facts show, the economic integration within the EAEU does not prevent the governments of the countries-members of the EAEU from developing intensive political and economic relations with different countries. Taking into account the complex of acute socio-economic, ecological and demographic problems facing Uzbekistan it seems that in the future one cannot completely exclude the possibility of membership of Uzbekistan in the EAEU especially if such a membership does not prevent the Uzbek government from pursuing the multi-vector foreign policy. The parliament of Uzbekistan approved the decision to obtain the status of observer at the EAEU. The EAEU granted this status to Uzbekistan in December 2020.

UK

В статті окреслені внутрішні проблеми Узбекистану, серед яких слід назвати проблему бідності, масового безробіття, нестачі сільськогосподарської землі і водних ресурсів, екологічні проблеми. Значною мірою ці проблеми обумовлені швидким зростанням населення. Узбекистан намагається вирішити ці проблеми шляхом ліберальних ринкових реформ та багатовекторної зовнішньої політики, розвиваючи одночасно політичні та торгово-економічні відносини з різними країнами, зокрема, з Китаєм, США, Євросоюзом, Туреччиною, Південною Кореєю, Росією та іншими країнами-членами Євразійського економічного союзу (ЄАЕС). В статті показано, що обсяги торгівлі Узбекистану із західними країнами, а також обсяги західних інвестицій в економіку цієї країни в цілому залишаються, принаймні зараз, невисокими. Робиться висновок, що для США Узбекистан є цікавим головним чином в геополітичному і військово-стратегічному аспектах, особливо зараз, після виводу американських військ із Афганістану. ЄС значно більше, ніж США, зацікавлений в розвитку торгово-економічних відносин з Узбекистаном. Нова угода між Узбекистаном і ЄС про розширене партнерство і співробітництво створить більш сприятливі умови для економічного співробітництва і торгівлі, зростання європейських інвестицій в економіку Узбекистану. Проте, здається, що фактор географічної віддаленості Узбекистану від Європи не дасть можливості країнам Євросоюзу займати таке ж провідне місце в зовнішньоекономічних відносинах Узбекистану, яке зараз займають сусідні Китай, Росія та інші країни-члени ЄАЕС. Показано, що найважливішим торгово-економічним партнером Узбекистану є Китай, який розглядає Узбекистан як важливу транзитну країну, через територію якої проходять транспортні коридори для транспортування, перш за все, китайських товарів в країни Європи та інші регіони світу. Китайські інвестиції в економіку Узбекистану невпинно зростають. Євразійський економічний союз (ЄАЕС), зокрема, такі його члени як Росія і Казахстан, також є для Узбекистану найважливішим торгово-економічним партнером. Крім того, Росія є головним ринком праці для мільйонів узбецьких трудових мігрантів. В межах ЄАЕС був створений єдиний ринок праці, трудові мігранти-громадяни країн-членів ЄАЕС користуються соціальними правами країни перебування та можуть вільно пересуватися територією країн-членів ЄАЕС. Ця обставина особливо важлива для Узбекистану, який зацікавлений в покращенні умов перебування своїх трудових мігрантів. Крім того, як свідчать факти, економічна інтеграція в межах ЄАЕС не перешкоджає урядам країн-членів ЄАЕС розвивати інтенсивні політичні і економічні відносини з різними країнами. Враховуючи всю низку гострих соціально-економічних, екологічних і демографічних проблем, які стоять перед Узбекистаном, думається, що в майбутньому неможливо повністю виключати членство Узбекистану в ЄАЕС, особливо, якщо таке членство не завадить узбецькому керівництву й надалі проводити багатовекторну зовнішню політику. Парламент Узбекистану схвалив рішення брати участь в роботі ЄАЕС в якості спостерігача. В грудні 2020 р. ЄАЕС надав Узбекистану такий статус.

11

Poland’s Impact on the Development of Ukraine’s Western Region under the Ukraine-EU Association Agreement

45%

Mikhel R.

Handel Wewnętrzny

|

2016

|

issue 4 (363)

162-174

EN

Poland as the direct neighbour of Ukraine has a great impact on the development of its Western regions especially when it concerns the Volyn and Lviv regions. These regions are closely linked with Poland not only culturally, but also by trade and economic ties. The purpose of the article is to analyse the impact of Poland on economic potential development of Ukraine’s Western regions before and after the signing of the EU-Ukraine Association Agreement in terms of trade relations, investment, and participation in joint cross-border projects. The results of the research show that Poland’s share in exports of Lviv, Volyn and Ternopil regions as well as the share of Polish investments in their economy increases yearly. As the major partner in the cross-border cooperation Poland transmits its experience to Ukraine that in turn strengthens the competitiveness of small and medium enterprises and stimulates the development of trade relations between Ukraine and Poland. This article is of the research nature.c

PL

Polska jako bezpośredni sąsiad Ukrainy ma wielki wpływ na rozwój regionu zachodniego Ukrainy, a zwłaszcza obwodów Wołyńskiego i Lwowskiego. Regiony te są ściśle powiązane z Polską nie tylko kulturowo, ale także gospodarczo. Celem rozważań jest analiza wpływu Polski na rozwój potencjału gospodarczego regionu Zachodniej Ukrainy przed i po podpisaniu Układu o Stowarzyszeniu UE-Ukraina w stosunkach handlowych, inwestycji i udziału we wspólnych projektach transgranicznych. Wyniki badań wskazują, że udziały w eksporcie regionów wołyńskiego, lwowskiego oraz tarnopolskiego do Polski, jak i udział polskich inwestycji w gospodarkę wymienionych regionów corocznie się zwiększa. Polska, jako główny partner we współpracy transgranicznej, przekazuje swoje doświadczenia Ukrainie, co z kolei wzmacnia konkurencyjność małych i średnich przedsiębiorstw oraz stymuluje rozwój stosunków handlowych między Ukrainą i Polską. Artykuł ma charakter badawczy.

RU

Польша как непосредственный сосед Украины имеет значительное влияние на развитие ее западных регионов, в частности Волынской и Львовской областей. Две последние тесно связаны с Польшей не только культурными, но и торгово-экономическими связями. Цель статьи – анализ влияния Польши на развитие экономического потенциала областей западного региона Украины до и после подписания Соглашения об ассоциации Украины с ЕС, с точки зрения торговых отношений, инвестиций и участия в совместных трансграничных проектах. Результаты исследования показывают, что доля Польши в экспорте Львовской, Волынской и Тернопольской областей с каждым годом растет. Это касается и инвестиций Польши в экономику перечисленных областей. Как основной партнер в трансграничном сотрудничестве Польша передает свой опыт Украине, что в свою очередь способствует улучшению конкурентоспособности малых и средних предприятий, а также стимулирует развитие торговых отношений между Украиной и Польшей. Статья имеет исследовательский характер.

12

Integration Character of the CETA Agreement

32%

Śliwińska M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2018

|

vol. 4

|

issue 337

111-125

PL

Jednym z przejawów globalizacji gospodarczej jest w ostatnich latach powstawanie tzw. umów handlowych nowej generacji, takich jak TPP, CETA i TTIP. Ich celem jest liberalizacja handlu, jednak ich zakres jest szerszy i obejmuje również inne sfery życia społeczno‑gospodarczego, bezpośrednio lub pośrednio związane z handlem, jak np. liberalizacja usług o charakterze publicznym, wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych, deregulacja i liberalizacja rynków finansowych, ochrona praw własności intelektualnej, współpraca w tworzeniu nowych przepisów czy ochrona wzajemnych inwestycji. Z powyższych względów w niniejszym artykule przeprowadzona została analiza zakresu i treści podpisanego przez Unię Europejską i Kanadę w 2016 r. porozumienia CETA z punktu widzenia etapów integracji gospodarczej zdefiniowanych przez B. Balassę oraz dotychczasowego doświadczenia UE – w celu podjęcia próby odpowiedzi na pytanie, czy nazywanie tego typu umów umowami handlowymi, nawet wzbogaconymi o określenie „nowej generacji”, jest uzasadnione. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że umowa CETA powinna zostać raczej uznana za porozumienie o charakterze integracyjnym. Większość jej ustaleń charakteryzuje się bowiem podobnym stopniem złożoności, jaki był osiągany przez państwa członkowskie UE na etapie budowy jednolitego rynku, a więc etapie integracji zdefiniowanym przez B. Balassę jako wspólny rynek, a niektóre z nich na etapie tworzenia unii gospodarczej czy monetarnej. Zakres omawianego porozumienia, tzn. liczba obszarów życia społeczno‑gospodarczego przez nie regulowanego oraz poziom zaawansowania i kompleksowość zapisów, wykracza daleko ponad powszechne rozumienie umowy handlowej oraz ponad jej oficjalny cel – utworzenie strefy wolnego handlu między UE i Kanadą. Prowadzi bowiem do znacznie głębszej integracji gospodarczej niż strefa wolnego handlu w klasycznym ujęciu i potocznym znaczeniu.

EN

One of the manifestations of economic globalisation seen in recent years is the so‑called “new generation” type of trade agreements such as the TPP, CETA and TTIP. They aim at trade liberalisation, but their scope is broader, comprising other areas of socio‑economic life, more or less directly linked to trade, such as e.g.: the liberalisation of public services, the mutual recognition of professional qualifications, the deregulation and liberalisation of financial markets, the protection of intellectual property rights, and the cooperation in creating new rules or protecting mutual investments. Therefore, the aim of this paper is to analyse the scope and content of the Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) signed in 2016 by the European Union and Canada from the point of view of the Balassa stages of economic integration and the EU’s experience in order to state whether the naming of such agreements as trade agreements, even with the “new generation” qualification, is really justified. The analysis presented in this paper leads to the conclusion that this agreement should rather be included in the category of agreements labelled as integration agreements. Most of the CETA provisions are at the same level of sophistication as was achieved by the EU countries at the stage of building the single market, that is, at the stage of the implementation of the common market in Balassa’s nomenclature, and some of them are at the stage of economic and monetary union. The scope of the CETA, i.e. the number of areas of social and economic life regulated by it as well as their advancement and complexity, goes far beyond what is commonly understood as a trade agreement and beyond its official purpose – the creation of a free trade area between the European Union and Canada. It leads to economic integration at a level far deeper than a free trade area in its classic and common sense.

13

Інституційні можливості розвитку агробізнесу в умовах реалізації угоди про асоціацію між Україною та ЄС

32%

Kovalchuk O.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2016

|

issue 47(2) Ekonomia XI. Stan i rozwój bilateralnej współpracy gospodarczej Polski i Ukrainy

182-193

UK

В статті досліджуються можливості доступу українських сільськогосподарських товарів до європейського ринку після підписання і ратифікації Угоди про асоціацію між ЄС та Україною. Проаналізовано основні інструменти, які використовує ЄС при регулюванні спільного ринку та доступу до нього (тарифні і нетарифні, санітарно-фітосанітарні, адміністративні та інші заходи). Виокремлено окремі перешкоди, які можуть трапитись на шляху української агропродовольчої продукції до європейського ринку.

EN

The possibilities of access of Ukrainian agricultural products to the European market after the signing and ratification of the Association Agreement between the EU and Ukraine are researched in the article. The basic instruments used by the EU in regulating the single market and access to it (tariff and non-tariff, sanitary and phytosanitary, administrative, and other measures) are analysed. Some obstacles that may occur on the way of Ukrainian agri-food products to the European market are determined.

PL

W artykule zbadano możliwości dostępu ukraińskich produktów rolno-spożywczych na rynek europejski po podpisaniu i ratyfikowaniu umowy stowarzyszeniowej między UE a Ukrainą. Dokonano analizy podstawowych narzędzi zastosowanych przez UE do regulowania wspólnego rynku i dostępu do niego (środki taryfowe i pozataryfowe, sanitarne i fitosanitarne, administracyjne i inne). Określono pewne przeszkody, które mogą wystąpić na drodze ukraińskich produktów rolno-spożywczych na rynek europejski.

RU

В статье изучаются возможности доступа сельскохозяйственных товаров к европейскому рынку после подписания и ратификации Договора об ассоциации ЕС с Украиной. Проанализировали основные инструменты, используемые ЕС при регулировании общего рынка и доступа к нему (тарифные и нетарифные, санитарно-фитосанитарные, административные и другие меры). Определили некоторые препятствия, которые могут выступить на пути украинской сельскохозяйственной продукции к европейскому рынку.

Refine search results

Kontrowersje wobec negocjacji porozumienia o kompleksowej i pogłębionej strefie wolnego handlu. Perspektywa Tunezji

Rozwój wzajemnej wymiany handlowej krajów ASEAN w procesie ich regionalnej integracji gospodarczej

Tworzenie europejsko-japońskiej strefy wolnego handlu

The EU-Georgia Association Agreement: An Instrument To Support The Development Of Georgia Or Lip Service? / Układ Stowarzyszeniowy Ue – Gruzja: Instrument Wsparcia Rozwoju Gruzji Czy Deklaracja Bez Pokrycia?

Strefa wolnego handlu UE-USA w dziedzinie gospodarki żywnościowej. Problemy odmian genetycznie modyfikowanych

Afrykańska Kontynentalna Strefa Wolnego Handlu: szanse i zagrożenia dla procesu integracji ekonomicznej w Afryce

Umowy o wolnym handlu nowej generacji i ich znaczenie dla relacji handlowych Unii Europejskiej z państwami trzecimi – przypadek Korei Południowej

Strefa wolnego handlu UE-USA. Instrumenty chroniące rynki rolno-żywnościowe

Possible economic consequences of the free trade area creation between the European Union and Ukraine for the agri-food sector

Багатовекторна зовнішня політика Узбекистану як важливий засіб вирішення соціально-економічних проблем країни

Poland’s Impact on the Development of Ukraine’s Western Region under the Ukraine-EU Association Agreement

Integration Character of the CETA Agreement

Інституційні можливості розвитку агробізнесу в умовах реалізації угоди про асоціацію між Україною та ЄС