Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  furniture
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Československý nábytek z polystyrenu a jeho vazby na futurologii bydlení

100%
Urban V.
Umění (Art)
|
2019
|
vol. 67
|
issue 6
538-550
EN
International furniture design was strongly influenced in the 1960s by the arrival of plastic materials in the furniture industry and humans’ entry into outer space. These two key factors shaped the emerging new language of post-war international design. New styles of expression were linked to new theoretical and philosophical directions developing in the fields of architecture, urban design, and the domestic living space, fascinated not just by flights into space but also by the speed with which visions of the future were becoming an everyday reality. The Republic of Czechoslovakia, as the westernmost country in the Eastern Bloc, occupied a unique geopolitical position in the post-war bipolar world order: bound on the one hand by Soviet control, but on the other hand geographically close to Western countries such as Italy and Austria, where progressive design was being advanced. This contradictory position was one of the circumstances that in some way determined the nature of domestic furniture production. In the early 1970s the Czechoslovak furniture industry began adapting itself to the use of chemical products (‘chemicalisation’) with the state-planned development of polystyrene furniture. The normalisation era, when President Ludvík Svoboda was in power (from 1968 to 1975), thus represents a major turning point in the evolution of Czechoslovak furniture production in terms of its repertoire of materials and the rise of a new style of expression. In 1972, in the frame of a task they were assigned by the state, employees of the Brno-based Vývoj nábytkářského průmyslu (the Institute for Development in the Furniture Industry), František Vrána (1934–2014), Miroslav Navrátil (1913–1999), and František Mezuláník (1930–2011), introduced a series of seating models made out of polystyrene, which were not just an illustration of how domestic production oscillated between the mass export production of furniture and attempts to mirror progressive trends in the West, but were also to some degree a reflection of contemporary trends in the theory of domestic space, progressive architectural visions, and the popular culture of the time.
CS
V šedesátých letech 20. století silně ovlivnilo světový design nábytku zapojení plastických hmot do nábyt- kářského průmyslu a intervence člověka do vesmíru. Tyto dva hlavní aspekty utvářely vznikající formální jazyk světového poválečného designu. Nová výrazovost byla napojena na vznikající teoreticko-filosofické směry z oblasti architektury, urbanismu a bytového prostoru, fascinované nejen lety do vesmíru, ale rovněž rychlostí, s jakou se vize budoucnosti stávala každodenní realitou. Československá republika jako nejzápadnější země východního bloku měla v poválečném bipolárním uspořádání světa ojedinělé geopolitické postavení. Na jedné straně svázanost sovětskou direktivou, na straně druhé geografickou blízkost k západním zemím, jako je Itálie nebo Rakousko, rozvíjející progresivní design. Právě tato rozporuplná pozice je jedním ze symptomů, které určitým způsobem vtiskly podobu tuzemské nábytkářské tvorbě. Československý nábytkářský průmysl na počátku sedmdesátých let 20. století vstupoval plánovaným vývojem polystyrenového nábytku do fáze vlastní „chemizace“. Období normalizace za vlády prezidenta Ludvíka Svobody (v úřadu prezidenta 1968–1975) je ve vývoji československé nábytkářské tvorby zásadním přelomem v materiálové základně a genezí nové výra- zovosti. Pracovníci brněnského Vývoje nábytkářského průmyslu, František Vrána (1934–2014), Miroslav Navrátil (1913–1999) a František Mezuláník (1930–2011), představili v roce 1972 v rámci státního úkolu skupinu vývojových modelů sedacího nábytku z polystyrenu, které vykreslují nejen oscilaci tuzemské produkce mezi masovou exportní výrobou nábytku a snahou reflektovat západní progresivní trendy, ale rovněž do jisté míry odrážejí soudobé trendy ve vývoji teorií obytného prostoru, progresivních architektonických vizích a soudobé populární kultury.
2

Eco-design as a strategic way to competitiveness in global markets for furniture family-owned MSMEs

88%
Olkowicz M., Grzegorzewska E.
Journal of Intercultural Management
|
2014
|
vol. 6
|
issue 4-1
203-214
EN
The furniture industry is a traditional Polish industry branch where the vast majority of firms are exactly MSMEs. Moreover the majority of them are family firms1. Their owners and managers with limited marketing budgets, more than large one, need a clear set of guidelines to compete in the global market. Environmental impacts for furniture are minor during use, and more associated with production and disposal. This paper demonstrates that using a method of eco-design and implementing ecoinnovation within the framework of a new product strategy can be successful, even though resources are limited. For the purpose of present the possible opportunities and barriers of eco-design implementation the literature study was conducted. According to the results growing concern about the environmental effects derived from furniture production and products use as well as on how they are disposed of at the end of their life cycle may in some degree determine the company market position. To compete successfully on global markets furniture family-owned MSMEs should take intent steps, and eco-trends indicate not only the most popular, but also desired by consumers direction.
3
Publication available in full text mode
Content available

Edward Trojanowski: The Search for Style in Early 20th-century Furniture Design in Poland

75%
Wójcik A.
Ikonotheka
|
2018
|
vol. 28
67-95
EN
Three sources of inspiration are discernible in early 20th-century Polish furniture design and especially in the output of artist-designers associated with the Polish Applied Art Association (TPSS), namely, folk art, the historical styles, and the modernistic/geometrical current. Edward Trojanowski’s oeuvre in that area combines all these three tendencies and embodies the evolution of a Polish approach to designing furniture; hence it may serve to illustrate the history of Polish furniture design in the early 20th century. Although initially Trojanowski turned to folk art, he did not passively copy its decorative motifs. His study of folk craft persuaded him to simplify the forms of pieces of furniture and to experiment with the use of colour in furniture design and interior decoration. Later, his search for a national style encouraged him to seek inspiration in Biedermeier furniture design, which added elegance to his designs, as evident in the proportions of the pieces of furniture and in the use of decorative veneers or sophisticated geometric ornaments. In this manner Trojanowski, while following his own artistic path, developed forms of furniture that effortlessly bear comparison with the avant-garde designs of the Modernist geometric current, as proposed by the Wiener Werkstätte and the Werkbund, which heralded the arrival of Art Déco.
4
Content available remote

Vybavení interiérů domácností na panství Sovinec ve světle pozůstalostních inventářů ze 17. a 18. století

75%
Svoboda J.
Český lid: etnologický časopis (Český lid: Ethnological journal)
|
2023
|
vol. 110
|
issue 1
65-84
EN
The study deals with the furnishing of households in Sovinec region on the basis of books of inheritance inventories and testaments written in German from the 17th and 18th centuries in comparisn with other areas and source types. The main emphasis is placed on the equipment of the interiors, namely the furniture and decoration. The author examines what kind of equipment appears in the inventories, how often they appear, or what equipment can be classified as standard in the period under review, and what equipment or material used spread to the countryside later.
5
Publication available in full text mode
Content available

WPŁYW TRANSFERU TECHNOLOGII W POLSKIM PRZEMYŚLE MEBLI NA ROZWÓJ MIASTA

63%
KOLTERMAN K.
Studia Miejskie
|
2010
|
vol. 1
199-209
EN
Theme ofthis article is constituting discussion about irwestments under the form ofthe transfer ofthe technology into the Polish furniture industry, there are subjects about the different organizational-law form, located in cities ofPoland. Essential aim ofthis article is analysis ofthe influence ofthese investments on the public-economic development ofthe city. This influence consists on: for keeping one’s balance on the local labour market, domestic and international shaping profits on the level higher than the domestic average wages and on the special offer ofthe city on the forum. It is possible to assess, that in the end of these investments the majority ofthe production offurniture in Poland comes from enterprises whom actively new technologies are accustoming through the transfer. In the very big measuring cup exactly thanks to opening the business for the transfer of new technologies, the Polish furniture industry got the strong position onthe European market offurniture.
PL
Tematem niniejszego artykułu, stanowiącego rozważania o inwestycjach pod postacią transferu technologii w polski przemysł meblowy, są podmioty o różnej formie organizacyjno-prawnej, zlokalizowane w miastach Polski. Zasadniczym celem jest analiza wpływu tych inwestycji na rozwój społeczno-gospodarczy miasta. Wpływ ten polega na: utrzymywaniu równowagi na lokalnym rynku pracy, kształtowaniu zarobków na poziomie wyższym od przeciętnego wynagrodzenia krajowego oraz na promocji miasta na forum krajowym i międzynarodowym. Można szacować, że w efekcie tych inwestycji większość produkcji mebli w Polsce pochodzi z przedsiębiorstw, które aktywnie wdrażają poprzez transfer nowe technologie. W dużej mierze właśnie dzięki otwarciu branży na transfer nowych technologii polski przemysł meblarski zdobył mocną pozycję na europejskim rynku mebli.
6

Projekty wnętrz i mebli zaprezentowane na „wystawie Architektury i wnętrz w otoczeniu ogrodowem” w Krakowie w 1912 roku

63%
Wójcik A.
Roczniki Humanistyczne
|
2019
|
vol. 67
|
issue 4: Historia sztuki
109-140
PL
Celem niniejszego opracowania jest analiza architektury wnętrz mieszkalnych i meblarstwa zaprezentowanego na wystawie w roku 1912, wskazanie źródeł inspiracji projektantów i umieszczenie ich w kontekście zagranicznego meblarstwa. Źródłem informacji był katalog wystawy, artykuły prasowe, a także niewykorzystywane dotychczas materiały archiwalne przechowywane w Archiwum Narodowym w Krakowie, jak również fotografie ze zbiorów Gabinetu Rycin Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wnętrza i meble zaprezentowane przez artystów z TPSS na wystawie krakowskiej w 1912 r. doskonale wpisywały się w tendencje panujące w projektowaniu ok. 1910 r.. Jak najdalsze były od odchodzącej do lamusa krzywoliniowej secesji. Projektanci w sposób świadomy i kreatywny korzystali z rodzimej tradycji, a zwłaszcza z meblarstwa epoki biedermeieru i sztuki ludowej. Polscy artyści z jednej strony czerpali z architektury wnętrz dworkowych, a równocześnie bliscy byli inspiracjom domem angielskim. Ich projekty możemy zestawiać z realizacjami artystów austriackich kręgu Warsztatów Wiedeńskich i niemieckich związanych z Werkbundem. Meble zapowiadały uproszczone, zgeometryzowane, inspirowane sztuką ludową, oddziałujące pięknem materiału meble polskie dwudziestolecia międzywojennego. Sprzęty do domu robotnika i rzemieślnika, będące przykładem tanich mebli, cechowała solidność, skromność, operowanie formami oszczędnymi, ale szlachetnymi, inspirowanymi zdobnictwem ludowym. Stanowiły one początek prób tworzenia przez polskich projektantów minimalistycznych, funkcjonalnych, solidnych i tanich sprzętów, które kontynuowane były w dwudziestoleciu międzywojennym.
EN
The aim of this study is to analyze the architecture of residential interiors and furniture making presented at the exhibition in 1912, to indicate the sources of inspiration for designers and to place them in the context of foreign furniture making. The sources of information were the exhibition catalog, press articles, and the archival materials stored in the National Archives in Krakow that had not been used so far, as well as photographs from the collections of the Print Room of the Academy of Fine Arts in Krakow and the Museum of the Jagiellonian University. The interiors and furniture presented by the artists from the society for Polish applied arts (TPSS) at the Krakow exhibition in 1912 perfectly matched the trends prevailing in designing around 1910. How far they were from the curvy-line Art Nouveau. The designers consciously and creatively used their native tradition, especially the furniture making of the Biedermeier period and folk art. On the one hand, Polish artists drew from the architecture of manor interiors, and on the other they were close to the inspiration of an English home. Their projects can be compared with the works of Austrian artists from the circle of the Vienna Workshop and German artists associated with the Deutscher Werkbund. They were a harbinger of simplified, geometrized, folk-inspired, influencing the beauty of the material, Polish furniture of the interwar period. The equipment for the house of a worker and a craftsman being an example of cheap furniture was characterized by solidity, modesty, operating with economical, but noble forms, inspired by folk ornamentation. They were the beginning of attempts by Polish designers to create minimalist, functional, solid and cheap equipment that were continued in the interwar period.
7
Publication available in full text mode
Content available

Powrót do tradycji w architekturze wnętrz około 1910 roku na przykładzie twórczości Henryka Uziembły

63%
Wójcik A.
TECHNE. Seria Nowa
|
2021
|
issue 8
105-120
EN
This text is a presentation of secular interiors designed by Henryk Uziembła in the first two decades of the 20th century. Projects such as a music salon at the Dłuski sanatorium in Kościelisko, the interior of the Uciecha cinema in Kraków, the Bagatela Theater in Kraków, the Krakowski Hotel in Lviv and others have been included in the trend in interior design, which we can call “looking back”. This trend was especially visible in interior design in France and Austria. It was characterized by a combination of various inspirations, incl. Louis XVI style, classicism, empire, orient, folk art. It allowed for creative freedom, experimenting with colors, forms and styles. The style was characterized by intense and contrasting colors used in the decoration of walls, furniture and upholstery. The trend made it possible to give a place an atmosphere emphasizing its function or referring to the past of this place.
PL
Niniejszy tekst jest prezentacją wnętrz świeckich zaprojektowanych przez Henryka Uziembłę w dwóch pierwszych dekadach XX wieku. Takie projekty, jak salon muzyczny w sanatorium Dłuskich w Kościelisku, wnętrza kinoteatru Uciecha w Krakowie, teatru Bagatela w Krakowie, hotelu Krakowskiego we Lwowie i inne, zostały wpisane w nurt w projektowaniu wnętrz, który możemy nazwać „spojrzeniem wstecz”. Trend ten widoczny był zwłaszcza w projektowaniu wnętrz we Francji i Austrii. Cechował się łączeniem różnych inspiracji, m.in. stylu Ludwika XVI, klasycyzmu, empiru, orientu, sztuki ludowej. Pozwalał na swobodę twórczą, eksperymentowanie z kolorami, formami, stylami. Charakteryzowały go intensywne i kontrastowo użyte kolory zastosowane zarówno w dekoracji ścian, mebli, jak i ich tapicerki. Nurt ten umożliwiał nadawanie miejscu atmosfery podkreślającej jego funkcję lub odwołującej się do przeszłości tego miejsca.
8
Publication available in full text mode
Content available

Od stylu i daty do rzeczy i gestu. Kierunki i perspektywy badań nad wnętrzami mieszkalnymi

63%
Korduba P.
TECHNE. Seria Nowa
|
2021
|
issue 8
11-33
EN
The article concerns the directions and perspectives of research on residential interiors in world and Polish science in recent years. Connected a few decades ago, on the one hand, with the history of architecture, and on the other with the currents of research on material culture, they have gained autonomy for some time, and previously unused written and visual sources were activated in them. The precursors of the history of residential interiors as a separate research direction were Mario Praz and his La filosofia dell’arredamento (1965), and the continuator of Peter Thornton and his studies from the 1970s and 1980s. They dealt with the issue in a stylistic and chronological perspective, basing mainly on visual sources from the period. Since then, the awareness of the issues involved in the phenomenon of a residential interior has grown enormously. The research has made a transition from the perspective presenting the historical interior as an image of the epoch or individual artistic experience framed within the framework of style and chronology, to perceiving it as an area of dynamic tensions between architecture, furnishings and the user, along with its surroundings of cultural contexts. The social dimension of interiors is perceived as the territory of various social practices that are relationally dependent on architecture, serving to build forms of identity, memory and social status. The interiors are also subject to reflection in the area of the history of consumption, the transfer of goods, luxury, and finally fashion and taste.
PL
Tekst dotyczy kierunków i perspektywach badań nad wnętrzami mieszkalnymi w światowej i polskiej nauce ostatnich lat. Związane jeszcze kilka dekad temu z jednej strony z historią architektury, a z drugiej z nurtami badań nad kulturą materialną uzyskały od pewnego czasu autonomiczność, uaktywniono w nich niewykorzystywane dotąd źródła pisane i wizualne. Prekursorami dziejów wnętrz mieszkalnych jako osobnego kierunku badań był Mario Praz i jego La filosofia dell’arredamento (1965), a kontynuatorem Peter Thornton i jego opracowania z lat 70. i 80. XX wieku. Podejmowano w nich zagadnienie w ujęciu stylistyczno-chronologicznym, bazując w zasadniczej mierze na źródłach wizualnych z epoki. Od tego czasu niezwykle wzrosła świadomość problematyki, jaka jest zawarta w fenomenie wnętrza mieszkalnego. W badaniach dokonało się przejście od perspektywy prezentującej historyczne wnętrze jako ujęty w ramy stylu i chronologii obraz epoki lub indywidualne doświadczenie artystyczne do postrzegania go jako obszaru dynamicznych napięć pomiędzy architekturą, wyposażeniem a użytkownikiem wraz z jego otoczeniem kulturowych kontekstów. Dostrzega się wymiar społeczny wnętrz, rozumiejąc je jako terytorium różnych społecznych praktyk pozostających w relacyjnej zależności wobec architektury, służących budowaniu form tożsamości, pamięci, społecznego statusu. Wnętrza poddawane są także refleksji z obszaru historii konsumpcji, transferu dóbr, luksusu, wreszcie mody i gustu.
9
Publication available in full text mode
Content available

Współczesne meble z Jasienicy w kontekście mody na styl skandynawski w meblarstwie polskim

63%
Kozina I.
TECHNE. Seria Nowa
|
2021
|
issue 8
185-198
EN
The subject of the author’s considerations is the formation of the term “Scandinavian design” and its influence on Polish design from the late 1950s to the present day. The introductory part analyzes the activity of the Finmar company, which after the war was run by Paul Stemann and contributed to the promotion of the term “Scandinavian design” by popularizing the products of the Nordic countries on the markets of Western Europe and the United States. The next part of the text presents the development of cooperation of the Swedish company IKEA with Polish producers and designers, recognizing the activities of Ingvar Kamprad as an important element in the dissemination of Scandinavian furniture style in Poland. As a contemporary continuation of the Scandinavian minimalism in Polish furniture, the activities of two designers were presented: Jadwiga Husarska-Sobina and Tomasz Rygalik, who implemented their projects in cooperation with Paged Meble SA, which currently has the resources of the former Bent Furniture Factory in Jasienica.
PL
Przedmiotem rozważań autorki artykułu jest ukształtowanie się pojęcia „design skandynawski” i jego wpływ na wzornictwo polskie od późnych lat 50. XX wieku po czasy współczesne. We wstępnej części tekstu poddano analizie działalność firmy Finmar, prowadzonej po wojnie przez Paula Stemanna, która przyczyniła się do wypromowania określenia „design skandynawski”, popularyzując wyroby krajów nordyckich na rynkach Europy Zachodniej oraz w Stanach Zjednoczonych. W kolejnej części tekstu przedstawiono rozwój współpracy szwedzkiej firmy IKEA z producentami i projektantami polskimi, uznając działania Ingvara Kamprada za ważny element w zakresie rozpowszechnienia w Polsce skandynawskiej stylistyki meblarstwa. Jako współczesną kontynuację mody na skandynawski minimalizm w meblarstwie polskim zaprezentowano działania dwojga projektantów: Jadwigi Husarskiej-Sobiny oraz Tomasza Rygalika, którzy realizowali swoje projekty we współpracy z firmą Paged Meble SA, dysponującą obecnie zasobami dawnej Fabryki Mebli Giętych w Jasienicy.
10
Publication available in full text mode
Content available

Wystawy meblarskie w Polsce 1945–1989. Systematyka, rekonstrukcja założeń, analiza realizacji

63%
Błaszczyńska J.
TECHNE. Seria Nowa
|
2021
|
issue 8
199-215
EN
Until 1989, in post-war Poland, several dozen exhibitions presenting furniture and interior design took place. Individual shows focused, as if in a lens, the trends present in Polish design; they were an arena for exchanging ideas between designers and producers, and they gave Poles the opportunity to learn about foreign industrial production. The message prepared by exhibition organizers and the types of narratives created around these events are the subject of this article, and its purpose is to show the exhibition strategies of various entities. The introduced division distinguishes four types of exhibitions: jubilee shows, competition presentations, shows of employees and students’ works organized by universities, cyclical presentations of the furniture industry at the Poznań International Fair. Another type of division of furniture exhibitions in the communist period can be made while distinguishing artistic and social shows. For a deeper analysis, three well-documented exhibitions of Polish design and two groups of shows were selected: those which common denominator is the place where objects were presented, i.e. small apartments in blocks of flats, and exhibitions of foreign design.
PL
W powojennej Polsce do roku 1989 odbyło się kilkadziesiąt wystaw prezentujących meble i architekturę wnętrz. Poszczególne pokazy skupiały jak w soczewce tendencje obecne w polskim wzornictwie; stanowiły arenę wymiany myśli środowiska projektantów i producentów oraz dawały Polakom możliwość zapoznania się z zagraniczną produkcją przemysłową. Komunikat budowany przez organizatorów wystaw i rodzaje narracji tworzone wokół tych wydarzeń są przedmiotem niniejszego artykułu, a jego celem jest ukazanie strategii wystawienniczych różnych podmiotów. Wprowadzony podział wyróżnia cztery typy wystaw: pokazy-jubileusze, prezentacje konkursowe, pokazy prac pracowników i studentów organizowane przez uczelnie wyższe, cykliczne prezentacje branży meblarskiej na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Innego rodzaju podział wystawiennictwa meblowego w okresie PRL polega na wyszczególnieniu pokazów o charakterze artystycznym i społecznym. W celu bliższej analizy wybrano trzy dobrze udokumentowane wystawy wzornictwa polskiego oraz dwie grupy ekspozycji: te, których wspólnym mianownikiem jest miejsce prezentowania obiektów, czyli małe mieszkania w blokach, oraz wystawy wzornictwa zagranicznego.
11
Publication available in full text mode
Content available

L’arredamento dell’Ambasciata d’Italia a Varsavia. Nuove acquisizioni documentarie

51%
D'Agostino A.
Biuletyn Historii Sztuki
|
2023
|
vol. 85
|
issue 1
117-144
EN
The present essay, aimed at reconstructing the history of the works of art which furnish the Italian Embassy in Warsaw, originates from the study of archival documents from the STRP Fund (formerly the Technical Service of Patrimonial Reconnaissance) kept at the General Directorate of Archaeology Fine Arts and Landscape of the Ministry of Culture (MIC). The fund consists of the documentation, mostly unpublished, produced by the Technical Service, which was created in 1993 as a Commission, conceived by Minister Alberto Ronchey, with the aim of taking a census of cultural assets granted in external storage by state museums to entities in Italy and abroad, which in 1995 had been transformed into a Service reporting directly to the General Secretariat of the Ministry itself but was suspended in 2003. The last patrimonial reconnaissance was carried out at the Italian Embassy in Warsaw twenty-one years ago and since then no more checks have been done. Therefore, in addition to analyzing the history of the works of art chosen to furnish the Embassy since 1922, the essay updates the data and gives new interpretations on the events that, both before and after the 2nd World War, led to its furnishing; moreover, it is meant to be a food for thought regarding the protection of Italian artistic heritage which since the first decades of the last century until the present has been in external storage without due control.
IT
Il presente lavoro, volto a ricostruire la storia dell’arredamento dell’Ambasciata d’Italia a Varsavia, ha origine dallo studio dei documenti d’archivio del Fondo STRP (ex Servizio Tecnico di Ricognizione Patrimoniale) conservato presso la Direzione Generale Archeologia Belle Arti e Paesaggio del Ministero della Cultura (MIC). Il fondo è costituito dalla documentazione – perlopiù inedita – prodotta dal Servizio Tecnico, nato nel 1993 come Commissione, voluta dal Ministro Alberto Ronchey, con l’obiettivo di censire i beni culturali concessi in deposito esterno dai musei del demanio ad enti in Italia e all’estero. Nel 1995 la Commissione fu trasformata in Servizio alle dirette dipendenze del Segretariato Generale del Ministero stesso ma nel 2003 venne sospeso. Ben ventuno anni fa fu effettuata l’ultima ricognizione patrimoniale presso l’Ambasciata d’Italia a Varsavia e da allora più nessun controllo è stato fatto. Pertanto, questo lavoro, oltre ad analizzare la storia delle opere d’arte scelte per arredare l’Ambasciata fin dal 1922, ne aggiorna i dati e dà nuove interpretazioni sulle vicende che, sia prima che dopo la Seconda Guerra Mondiale, portarono al suo arredamento; inoltre, vuole essere uno spunto di riflessione sulla tutela di quel patrimonio artistico italiano che ancora oggi, fin dai primi decenni del secolo scorso, si trova in deposito esterno senza i dovuti controlli.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.