Search results

1

: LE COORDINATE DEL LIMITE: LUIGI MENEGHELLO E LE GEOGRAFIE DEL DISPATRIO

100%

SALVADORI D.

Concordia Discors vs Discordia Concors: Researches into Comparative Literature, Contrastive Linguistics, Cross-Cultural and Translation Strategies

|

2017

|

vol. 9

19-40

EN

In 1947, after the conclusion of the Resistance movement, the Italian writer Luigi Meneghello emigrated to England. At first, the English environment proved to be harsh, as he would admit years later in his autobiographical work, Il dispatrio (1993). It was a journey of initiation and break-up at the same time. Focusing on Il dispatrio, this essay aims to analyse the geographies of boundary, paying a particular attention on how the social and linguistic differences between Italy and England are filtered and expressed through a peculiar syntax of the space. All this leads to the possibility of reading Meneghello’s work as a crossing narration, by which writing attempts at mapping the movement of the protagonist from the margin to the centre.

2

James Joyce’S Dublin and Lars Saabye Christensen’s Oslo. Geocritical Readings

100%

Rus A.-L.

Romanian Journal of English Studies

|

2013

|

vol. 10

|

issue 1

271-277

EN

This paper analyzes the literary representations of Dublin and Oslo in the novels of James Joyce, respectively Lars Saabye Christensen. The methodology derives from concepts introduced by Bertrand Westphal in his books on geocriticism, with a special emphasis on the performative nature of literature in relation to space production.

3

Geopoetyka, geokrytyka, geokulturologia. Analiza porównawcza pojęć

86%

Rybicka E.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2011

|

issue 2

27-39

EN

This paper aims at a comparative study of a few contemporary approaches to the relation between geography and literature. The first among these is geopoetics, by K. White, which is a project based on anthropology and philosophy. The second is geocriticism, by B. Westphal, which is a comparative literary geography. The third approach is geoculturology, by W. Szczukin, linked to the Russian semiotics of culture.

4

Mapowanie Łodzi

86%

Badowska K., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Katarzyna Badowska – dr a. w. I. F. P. U. s. Ł. A. k. G. c. M. i. e. w. t. c. S. P. r. t. U. z. b. Z. p. m. w. l. d. p. X. i. p. X. w. o. P. i. h. n. w. l. M. P. i. e. p. I. s. t. m. o. l. p. p. Ł., katarinar@wp.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 03

PL

Artykuł jest poświęcony literackim reprezentacjom Łodzi, przełamując popularne mniemanie o braku obrazów tego miasta w literaturze. Stanowi propozycję wybranych spacerów po Łodzi szlakiem bohaterów literackich (m.in. po ulicy Piotrkowskiej, dzielnicy Bałuty, łódzkich nekropoliach, hotelach i kamienicach), a rozważania zostały tak poprowadzone, by pokazać, że przestrzeń miejska i przestrzeń literacka interferują.

EN

The article discusses literary representations of Łódź, challenging the popular notion about the lack of portrayals of this city in the literature. It offers a selection of walk- ing tours of Łódź tracing literary characters (including Piotrowska Street, the Bałuty district, Łódź cemeteries, hotels, and tenement houses), and the argument presented in the papers aims to show that literary space and urban space are interlinked.

5

Hamlet, or about Death: A Romanian Hamlet directed by Vlad Mugur (2001)

86%

Matei-Chesnoiu M.

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

|

2019

|

vol. 20

|

issue 35

51-60

EN

This essay looks at the 2001 Romanian production of Hamlet directed by Vlad Mugur at the Cluj National Theatre (Romania) from the perspective of geocriticism and spatial literary studies, analysing the stage space opened in front of the audiences. While the bare stage suggests asceticism and alienation, the production distances the twenty-first century audiences from what might have seemed difficult to understand from their postmodern perspectives. The production abbreviates the topic to its bare essence, just as a map condenses space, in the form of “literary cartography” (Tally 20). There is no room in this production for baroque ornaments and theatrical flourishing; instead, the production explores the exposed depth of human existence. The production is an exploration of theatre and art, of what dramatists and directors can do with artful language, of the theatre as an exploration of human experience and potential. It is about the human condition and the artist’s place in the world, about old and new, about life and death, while everything happens on the edge of nothingness. The director’s own death before the opening night of the production ties Shakespeare’s Hamlet with existential issues in an even deeper way than the play itself allows us to expose.

6

Geografía, memoria y experiencia: los espacios en Sergio Pitol

72%

Mejía A.

Estudios Hispánicos

|

2018

|

vol. 26

73 - 82

EN

This article aims to study a key aspect of the literary work of the Mexican writer Sergio Pitol. In good measure, his work consecrates a diversity of geographical spaces. By the way of some literary strategies, as a voice that combines the essay and the autobiographical narration or the fugue structure, Pitol connects his experiences and practices of space with his own memories. Through a geocritical perspective, this article focuses on Cementerio de tordos (1982), El arte de la fuga (1996), El viaje (2001) and in their literary features about geography and memory. The author’s experience of space reveals a meaningful bond with a re-creation of memory, one of the most important techniques of Sergio Pitol writing.

7

Geom(et)oda

72%

Kadłubek Z.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2015

|

issue 1(6)

203-212

EN

In the wake of spacial turn, we are currently observing in literature a growing interest in space, of which geopoetics is one aspect. The book Geopoetyka. Związki literatury i środowiska by Anna Kronenberg was submitted as her doctoral dissertation at the Department of Theory of Literature, Institute of Contemporary Culture at the University of Łódź. The author is known for her interest in geopoetics, ecocriticism, ecofeminism and Polish immigration literature. The reviewer of Kronenberg’s work focuses on the geopoetical value of the young researcher from Łódź. She is praised for the metaphorical character of her study and her involvement reaching far beyond the academia. On the other hand however, it is pointed out that she is unable to develop Kenneth White’s thought in the scientific discourse, as compared with Elżbieta Rybicka who does so on assumption so to speak.

FR

À cause du mouvement spatial turn, on commence aujourd’hui à s’intéresser de plus en plus à l’espace dans la littérature, et la géopoétique est l’une des marques de cet intérêt. Le livre Geopoetyka. Związki literatury i środowiska d’Anna Kronenberg est une thèse de doctorat rédigée à l’Institut de théorie de la littérature, à l’Institut de la Culture Contemporaine de l’Université de Łódź. L’auteure est connue pour son intérêt pour la géopoétique, l’écocritique, l’écoféminisme ainsi que pour la littérature polonaise de l’émigration. Dans le texte critique concernant le livre de Kronenberg, on s’est concentré sur la valeur géopoétique de la jeune chercheuse de Łódź. On a vanté le caractère métaphorique de sa dissertation, son engagement dépassant le travail à l’université, mais on a remarqué aussi que Kronenberg n’est pas capable de développer dans le discours scientifique les idées de Kenneth White aussi bien qu’Elżbieta Rybicka.

8

Czarno-zielone czasoprzestrzenie wyobrażone

72%

Drong L.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2018

|

issue 38

EN

A review of the 2016 monograph by Karolina Pospiszil Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku [The Familiar and the Loss. The Images of Upper Silesia in Polish and Czech Literatures after 1989] concentrating upon the properties of the Auther's work, which decide about its interdisciplinary character and testify to her solid grounding in the research methodology (geocriticism), while allowing her to retain a unique poetics, adequate to the historical conditioning and the history of the described region.

PL

Recenzja wydanej w 2016 roku monografii Karoliny Pospiszil pt. Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku koncentruje się na walorach pracy, które stanowią o jej interdyscyplinarnym charakterze i solidnym ugruntowaniu w metodologii badawczej (geokrytyka), a jednoczesnie pozwalają zachować odrębną poetykę adekwatną do historii i kultury opisywanego regionu.

9

Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką

61%

Weretiuk O.

Porównania

|

2012

|

vol. 12

25-42

EN

The meanings of geopoetry were considered in its relation with: ecology and ecocriticism, geopolitics, regional literature, urbanism, space semantic studies, globetrotterism, with the help of exemplification of the selected fragments from Ukrainian, Russian, Polish and Canadian literature, as well as references to American literature. Six basic meanings of geopoetry were distinguished: (1) the original White’s geopoetics as study of Man-Earth relation; (2) the international intellectual and artistic literary movement (France, Scotland, Belgium, Germany, Switzerland, Italy, Canada, Russia, Ukrainian Crimea, Serbia), which was initiated by Kenneth White in France in 1989; (3) a certain way of perception of the world and artistic creation (artistic technique, designed for the poetry of the earth and understanding of one’s land); (4) works of literary art which were created with the help of such technique (geopoetry, which is not at all times identical with geographical/geological poetry – wider – with literary works created by geologists, geophysicists, etc. who disclose their professional subject – the earth (geo) on the thematic level of their literary works). (3) and (4), taken together, perform also the implementation of White’s ideas; (5) geocriticism, a method of literary analysis and interpretation (in Bertrand Westphal’s and Robert T. Tally’s meaning, which is the creative continuation of White’s conception); (6) teaching activity.

PL

W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „geopoetyka”. W celu określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką wykorzystano przykłady z literatury ukraińskiej, rosyjskiej, polskiej, amerykańskiej i kanadyjskiej, jak też stosowano kilka wybranych relacji: geopoetyka – ekologia, ekokrytyka, geopoetyka – geopolityka, geopoetyka – regionalizm. Wyodrębniono sześć podstawowych znaczeń geopoetyki: (1) „studium związków intelektualnych i zmysłowych pomiędzy człowiekiem a Ziemią, pierwotna geopoetyka Kennetha White’a; (2) rozwijający się ruch intelektualny, artystyczno-literacki, kulturowy o wymiarze międzynarodowym (Francja, Szkocja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Kanada, Rosja, Ukraiński Krym, Serbia), zapoczątkowany przez szkockiego poetę, nauczyciela akademickiego i myśliciela Kennetha White’a we Francji w 1989 r.; (3) pewien sposób postrzegania świata i tworzenia dzieła sztuki (właściwa poetyka, warsztat, zespół środków ideowo-tematycznych podporządkowanych poetyce ziemi); (4) dzieła powstające w wyniku stosowania takiej praktyki (geopoezja, która nie zawsze jest tożsama z poezją geograficzną/geologiczną, czyli dziełami literackimi tworzonymi przez geologów, geofizyków etc. tematycznie ujawniających przedmiot ich zainteresowań profesjonalnych); (5) podejście badawcze, praktyka interpretacyjna, krytyczna (właściwie geokrytyka, m.in. w koncepcjach Bertranda Westphala, Roberta T. Tally’ego); (6) działalność dydaktyczna. Komplikują identyfikację geopoetyki zarówno jej wielowymiarowy status ontologiczny, jak jej interdyscyplinarny charakter, skłonność do zmian, hybrydowość i otwartość na obszary badań i obszary kultury związane z ich wspólnym przedmiotem zainteresowania (ziemia). Mimo to da się zauważyć, jak różni się ona od nich odmiennością punktów widzenia, kierunków zadawania pytań i akcentów w udzielaniu odpowiedzi.

10

O przeobrażeniach wizerunku Świętego Krzyża w XIX-wiecznych relacjach z podróży po Polsce

58%

Kurska A.

Hereditas Monasteriorium

|

2014

|

vol. 4

49-106

EN

The article is an attempt to present – with reference to geopoetics and geocriticism – how 19th century accounts of trips to the Świętokrzyskie Mountains depicted Święty Krzyż (Mount Holy Cross, also known as Łysa Góra or Łysiec). The author follows a chronological approach to show more clearly the evolution of the image of the place and to capture the factors which influenced its metamorphosis. To this end, she uses accounts by Julian Ursyn Niemcewicz, Klementyna Hoffmanowa, née Tańska, Bohdan Dziekoński, Kazimierz Władysław Wójcicki, Oskar Flatt, Jadwiga Łuszczewska (Deotyma), Julian Bartoszewicz, Franciszek Maksymilian Sobieszczański, Antoni Brykczyński, Władysław Zapałowski, Józef Siemiradzki, Tadeusz Dybczyński, Paweł Bolesław Podczaszyński, Władysław Sierakowski, Michał Elwiro Andriolli, Franciszek Kostrzewski as well as anonymous travellers whose works were published in 19th century periodicals. The author reveals three strategies used to create representations of Święty Krzyż in the travelogues. The most common strategy is associated with the use of mythical and historical stories concerning the location. Using a poetic language, they were supposed not only to “conceal” the ruins of the church and the monastery situated on Łysa Góra, but also to create a new image of Święty Krzyż and restore its significance. Another approach reveals a relation between the site with its cultural tradition, and nature, the land and its scenery. This applies particularly to accounts by Wójcicki, Dziekoński, Flatt and Łuszczewska, who present diametrically opposed images: from gloomy representations to an epiphanic vision of Święty Krzyż, illuminated by the blaze of the rising sun. The third strategy is associated with an attempt to describe and reconstruct the appearance of some places situated on Święty Krzyż as well as the architecture and the interior of the church and the monastery. It is also about presenting the attitude of the travellers who were rather inattentive in exploring the material world around them, concentrating instead on their spiritual experience.

Refine search results

: LE COORDINATE DEL LIMITE: LUIGI MENEGHELLO E LE GEOGRAFIE DEL DISPATRIO

James Joyce’S Dublin and Lars Saabye Christensen’s Oslo. Geocritical Readings

Geopoetyka, geokrytyka, geokulturologia. Analiza porównawcza pojęć

Mapowanie Łodzi

Hamlet, or about Death: A Romanian Hamlet directed by Vlad Mugur (2001)

Geografía, memoria y experiencia: los espacios en Sergio Pitol

Geom(et)oda

Czarno-zielone czasoprzestrzenie wyobrażone

Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką

O przeobrażeniach wizerunku Świętego Krzyża w XIX-wiecznych relacjach z podróży po Polsce