Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  gwarancja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Odpowiedzialność z tytułu gwarancji może stanowić jedną z podstaw żądania przez nabywcę lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego naprawy nieruchomości lub jej części. Dopuszczalność udzielenia gwarancji przez dewelopera nie jest oczywista wobec braku odniesienia się do takiej podstawy odpowiedzialności przez przepisy szczególne, które mają zastosowanie do umów deweloperskich. Ponadto należy zauważyć, że umowa deweloperska nie stanowi umowy sprzedaży, wobec czego nie znajdą zastosowania wprost przepisy o gwarancji przy sprzedaży. Wątpliwości może budzić charakter prawny przeniesienia posiadania dokumentacji gwarancyjnej w kontekście przeniesienia przez dewelopera przysługujących mu uprawnień gwarancyjnych na nabywcę nieruchomości mieszkaniowej.
PL
Przedmiotem badań autorki w artykule jest analiza z punktu widzenia obrotu dwustronnie profesjonalnego niedawnej nowelizacji Kodeksu cywilnego wprowadzonej w życie przepisami Ustawy z 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta, dokonującej uporządkowania przepisów dotyczących odpowiedzialności za jakość rzeczy sprzedanej. Zintegrowanie przepisów dotyczących rękojmi, bez dokonywania zróżnicowania podmiotowego na obrót profesjonalny i obrót z udziałem konsumenta, uznać należy za wyjątkowo trafne posunięcie polskiego ustawodawcy oraz doskonały przykład tendencji uniwersalistycznych w zakresie regulowania odpowiedzialności sprzedawcy. Niemniej jednak, nowa regulacja prawa konsumenckiego skierowana przede wszystkim na obrót konsumencki w istotny sposób zmieniła regulację rękojmi w stosunkach dwustronnie profesjonalnych. Autorka rozważa następujące zmiany w kodeksowej regulacji rękojmi dotyczące sprzedaży w obrocie dwustronnie profesjonalnym: redefinicję wady fizycznej rzeczy sprzedanej, zmianę uprawnienia kupującego do obniżenia ceny rzeczy sprzedanej przysługującego mu w razie wystąpienia wady oraz zmiany w zakresie terminów obowiązywania rękojmi.
EN
Entering into force of the Act on Consumer Rights has made several significant changes in the warranty regulation for the ‘business to business’ trade. The draft law on consumer rights provides that ‘with regard to entrepreneurs, the rearrangement of warranty for physical defects provisions shall ease pursuing economic activity’. It is true in case of the ‘business to consumer’ trade, but not in the ‘business to business’ trade. On one hand, making the seller’s liability unitary should facilitate pursuing economic activity due to the fact that now the seller is not obliged to apply two warranty regulations: one for trading partners, and one for consumers. On the other hand, the seller’s liability for physical defects in the ‘business to business’ trade has been extended by the redefinition of ‘physical defects’. Most of the aforementioned Civil Code amendments were copied from the Act on Special Terms on Consumer Sales. As a result, the strict seller’s liability (foreseeing short deadlines and buyer’s notification about the physical defects) was transformed into to a permissive liability which is favourable for buyers. It should be pointed out that by the warranty regulation the seller is liable to the buyer in any capacity, a fault notwithstanding. Consequently, a buying entrepreneur’s situation is now significantly better than a selling entrepreneur’s situation even though these two parties have an equivalent legal status and none on them should be granted preference (like in consumers regulation). Thus, the amendments may result in increased transaction costs and an augmentation of legal, economic and business risk. It seems that this kind of effects were not foreseen by the Polish legislator because in the draft law on consumer rights entrepreneurs functioning in the ‘business to business’ trade are not enumerated among the entities that may be affected by the planned regulation.
EN
The subject of the article is the analysis of the protection of the buyer in the sales contract between entrepreneurs. The text indicates the differences between consumer protection and the protection of the so-called professional. The main considerations relate to the implied warranty (for defects). The author completely misunderstands and does not approve the differentiation of the legal situation of the entities of the purchase and sale contract due to their "professional" nature. The author's goal is to show that the current regulation is wrong (especially in Polish conditions), and above all, its justification is incorrect. Due to the issue of the fundamental foundations of socio-legal and economic relations, it is necessary - in the author's opinion - that at least a small part of the study should be of a semi-philosophical character.
PL
Przedmiotem artykułu jest analizy ochrony kupującego w umowie sprzedaży w obrocie między przedsiębiorcami. Tekst wskazuje na różnice między ochroną konsumenta a ochroną tzw. profesjonalisty. Główne rozważania dotyczą rękojmi za wady. Autor całkowicie nie rozumie i nie aprobuje dotychczasowego różnicowania sytuacji prawnej podmiotów kontraktu kupna-sprzedaży ze względu na ich „profesjonalny” charakter. Celem autora jest wykazanie, że obecne uregulowanie jest błędne (szczególnie w warunkach polskich), a przede wszystkim błędne jest jego uzasadnienie. Ze względu na poruszenie kwestii fundamentalnych podstaw stosunków społeczno-prawno-gospodarczych niezbędne jest - zdaniem autora – aby chociaż niewielka część opracowania miała charakter na poły filozoficzny.
EN
Long-term provision costs in trade are based on uncertain obligations in the future in relation to the goods sold. They mostly refer to warranty costs. Warranty costs are caused by repair and servicing of the sold products during the warranty period. They are function of the quality, usage and maintenance (storage) of sold product. In marketing sense, warranty costs are increasingly treated as an instrument of sales and customer satisfaction in terms of functionality and durability of the product. Regarding the above mentioned this paper primarily investigates the impact of the cost of long-term provisions - warranty costs on the performance of retailers, with special emphasis on Serbia. These theoretical, methodological and empirical findings should serve as a basis for retailers to efficiently manage warranty costs in order to achieve the target profit with maximum customer satisfaction.
PL
Koszty długoterminowego zaopatrzenia w handlu opierają się na niepewnych zobowiązaniach w przyszłości w relacji do sprzedanych dóbr. Odnoszą się one głównie do kosztów gwarancji. Koszty gwarancji wynikają z naprawy i serwisowania sprzedanych produktów w okresie gwarancyjnym. Stanowią one funkcję jakości, użytkowania i utrzymania (magazynowania) sprzedanych wyrobów. W sensie marketingowym, koszty gwarancji coraz bardziej traktowane są jako instrument sprzedażowy oraz satysfakcji klienta z punktu widzenia funkcjonalności i trwałości produktu. Mając na uwadze powyższe kwestie, niniejszy artykuł w pierwszym rzędzie bada wpływ kosztów długoterminowego zaopatrzenia – kosztów gwarancji – na kondycję handlu detalicznego, ze szczególnym naciskiem na Serbię. Teoretyczne, metodologiczne oraz empiryczne wyniki badań powinny służyć jako podstawa dla detalistów do wydajnego zarządzania kosztami gwarancji w celu osiągnięcia zysku docelowego wraz z maksymalnym zadowoleniem klienta.
PL
Zagadnienia prawnej doniosłości badań due diligence oraz oświadczeń i zapewnień składanych przez strony w umowie (lub poza nią) stanowią – z punktu widzenia praktyki obrotu gospodarczego – jedną z najistotniejszych kwestii w obrębie prawa kontraktów. Pomimo tego nadal nie wypracowano na gruncie prawa polskiego klarownych reguł odnoszących się do tej materii. Artykuł stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na wiele kluczowych pytań z tego zakresu, w tym w szczególności na pytania o prawne znaczenie inkorporowania określonego oświadczenia lub zapewnienia do umowy; skutki złożenia w umowie (lub poza nią, ale w związku z zawieraniem umowy) niezgodnych z prawdą oświadczeń i zapewnień. Kwestie te stanowią bowiem przedmiot istotnych sporów w doktrynie, z uwagi na brak jednoznacznej regulacji prawnej. W artykule analizie poddano poglądy prezentowane w dotychczasowej literaturze oraz w orzecznictwie, co pozwoliło na przedstawienie w końcowej części tekstu ogólnych wniosków de lege lata i de lege ferenda.
EN
The issues concerning legal significance of due diligence audits, as well as of warranties and representations made by the parties in the contract (or outside it) constitute – from the point of view of business practictioners – one of the most important questions with respect to contract law. In spite of it, so far no clear rules regarding these questions have been developped under Polish law. The paper is an attempt of answering several major questions regarding the said issues, in particular the questions on: legal significance of incorporating a particular warranty or representation to the contract; consequences of making (in the contract or outside it, but in connection with conclusion of the contract) untrue warranties and representations. The said issues are currently subjects of fundamental disputes among Polish lawyers due to lack of unambiguous legal regulation. The paper includes analysis of the views that have been presented in the legal literature published so far, as well as in the jurisprudence; the said analysis leads to presenting basic de lege lata and de lege ferenda conclusions in the final part of the paper.
EN
In December 1754, Michał and August Czartoryski sent two letters to the Russian Chancellor Aleksei Bestuzhev-Riumin. They asked for the support of St Petersburg since they believed that fundamental rights had been violated in the Commonwealth. They considered the Russian Empire’s alleged guarantee of the Polish political system to be the legal basis of Russian intervention.
PL
W grudniu 1754 r. Michał i August Czartoryscy wysłali do kanclerza rosyjskiego Aleksego Bestużewa-Riumina dwa listy. Prosili w nich o wsparcie Petersburga, bowiem uważali, że w Rzeczypospolitej doszło do złamania podstawowych praw. Za podstawę prawną rosyjskiej ingerencji uznali rzekomą gwarancję polskiego ustroju.
PL
Procedura odkupienia przestępstwa (compositio) lub plata capului/główszczyzna (rekompensata dla rodziny ofiary) była stosowana powszechnie w mołdawskim średniowieczu i okresie przednowożytnym, a także w szerokiej przestrzeni średniowiecznej Europy środkowo-wschodniej. Praktyka ta miała wpływ naw strukturę majątkową, gdyż wobec braku pieniędzy potrzebnych na uiszczenie obu zobowiązań, większość oskarżonych gwarantowała spłatę potrzebnej im sumy swoimi dobrami ziemskimi lub odstępowała je osobom posiadającym zasoby finansowe, które te ziemie nabywały.
EN
The procedure of redeeming a crime (compositio) or plata capului/“blood money” (paying the price of the victim) was a practice in the Moldavian Middle Ages and the premodern period, and was commonplace also in the wider space of medieval central and eastern Europe. This practice had implications in the structure of property as well because, in the absence of the money needed to pay the two obligations, most defendants guaranteed with their estates in exchange for the sums required or gave them for sale to people with financial power, who purchased them.
PL
W dniu 30 maja 2014 r. Sejm uchwalił ustawę o prawach konsumenta, która dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. dotyczącej praw konsumentów. Wśród zasadniczych celów wprowadzenia wskazanej powyżej ustawy wymienia się: konieczność ujednolicenia przepisów dotyczących umów konsumenckich zawieranych zarówno w lokalu przedsiębiorstwa, jak i poza nim; doprecyzowanie przepisów dotyczących obowiązku informacyjnego spoczywającego na przedsiębiorcy oraz uporządkowanie przepisów dotyczących odpowiedzialności za jakość rzeczy sprzedanej. Ustawa o prawach konsumenta w swoim obecnym kształcie reguluje przede wszystkim obowiązki przedsiębiorcy, prawo konsumenta do odstąpienia od umowy oraz zawierane na odległość umowy dotyczące usług finansowych. Omawiana ustawa w art. 44 wprowadza również liczne zmiany w obowiązującym kodeksie cywilnym. W niniejszym artykule, na podstawie przepisów ustawy o prawach konsumenta, dokonano również analizy zmian wprowadzonych w kodeksie cywilnym oraz podjęto próbę dokonania oceny nowelizacji, która weszła w życie 25 grudnia 2014 r.
EN
The Parliament enact new Act on consumer rights on 30 may 2014. This act transpose the Directive of the European Parliament and of the Council number 2011/83/UE into polish law. The essential aims of the Act is to unify the legal provisions, provide better protection of weaker participants of the market and widen the responsibilities of seller. The Act on consumer rights mainly regulate informational responsibilities of seller, the right of withdrawal which is owed to consumer and off – premises contracts concerning financial services. The Act modify also many of Polish Civil Code provisions. In this article new polish act on consumer rights has been analyzed and carefully assessed.
RU
30 мая 2014 года Сейм принял закон о правах потребителей, который выполняет транспозиции Директивы Европейского Парламента и Совета 2011/83/ЕС от 25 октября 2011 г. о правах потребителей. Среди основных целей введения вышеуказанного Закона являются: необходимость унификации положений потребительских договоров, заключенных как на территории предприятия, так и за его пределами; уточнение положений, касающихся информационных обязательств, возложенных на предпринимателя и упорядочение правил об ответственности за качество продаваемых товаров. Закон прав потребителей в его нынешнем виде регулирует, в первую очередь, обязательства предпринимателя, право потребителя расторгнуть договор и заключить его на расстоянии относительно финансовых услуг. Рассматриваемое положение ст. 44 вводит также ряд изменений в действующий Гражданский кодекс. В этой статье, основанной на положениях закона о защите прав потребителей, проанализировано изменения, внесенные в Гражданский кодекс и сделано попытку оценить поправку, которая вступила в силу 25 декабря 2014 года.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.