Search results

1

Are our sub-centers prepared enough to tackle high-risk pregnancies? A cross-sectional survey from Southern Rajasthan, India

100%

Paliwal B., Sharma R., Rao R.

European Journal of Clinical and Experimental Medicine

|

2023

|

issue 3

513-518

EN

Introduction and aim. Sub-centers (SC) are the first contact point with the community with auxiliary nurse midwife (ANM) as the instrument, delivering all the primary health care services. The SCs are under constant criticism for their inability to deliver quality services. This study assessed the preparation of facilities available at the SC to manage high-risk pregnancies (HRP) and to compare the same between rural and tribal blocks of the selected district. Material and methods. This health facility-based cross-sectional observational study was done for 6 months among 276 rural and tribal SC of the Udaipur district by a two-stage random sampling method using an observational checklist to assess the infrastructure and logistics of SCs. Data were analyzed using SPSS 20. Results. The study covered 264 (95.7%) non-24x7 SCs and 12 (4.3%) 24x7 SCs. Only one-third SCs, 93 (33.6%) were situated at the center of the village. Only 151 (54.7%) SCs had attached ANM quarters. All 24x7 SCs and 78.4% of non-24x7 SCs had adequate equipment and infrastructure. Conclusion. Most of the subcentres’ infrastructure and functional equipment was equipped to tackle HRP. Rural SC adhered more than tribal. Most HRPs were tracked and referred to higher centers. Unless we emphasize strengthening SCs, the dream of a healthy nation will remain obscure.

2

Doświadczanie stresu a uzyskiwane wsparcie społeczne przez kobiety w ciąży wysokiego ryzyka. Doniesienie wstępne

75%

Koss J., Rudnik A., Bidzan M.

Family Forum

|

2014

|

issue 4

183-201

EN

A prenatal diagnosis of a congenital disorder is a traumatic moment in the life of a family, especially the pregnant woman. This is why a supportive attitude from not only the husband and medical personnel, but also the wider spectrum of social support is so important. The goal of the undertaken research was to assess the relationship between the course of pregnancy and the subjectively perceived stress and social support. We examined 30 women (15 – the experimental group – women in high-risk pregnancies characterized by an impaired development of the child, the remaining 15 women – the control group of mothers whose children were prematurely born and had a very low birth weight). All of the examined women were hospitalized in the Obstetric Clinic of Gdańsk Medical University. We used the following research methods: Ustrukturowany Wywiad (Polish for Structured Interview) by M. Bidzan, M. Świątkowska-Freund and K. Preis, Nieland Social Support Questionnaire adapted to Polish language by E. Bielawska-Batorowicz, Perceived Stress Questionnaire by Levenstein adapted to Polish by M. Plopa. Results: Women diagnosed with a complicated pregnancy where the development of the child was impaired reached higher levels of stress than the mothers whose children were prematurely born. The contentment resulting from the obtained social support, especially from the husband or partner, lowered the levels of negative emotions such as worrying, irritability, feeling overwhelmed, perception of tension and pressure. It also lowered the overall levels of stress and increased the perceived happiness.

PL

Sytuacja, w której zostaje zdiagnozowana wada wrodzona dziecka w okresie prenatalnym jest momentem najbardziej traumatycznym w życiu całej rodziny, a szczególnie przyszłej matki. Dlatego tak ważna jest wspierająca postawa nie tylko męża i personelu medycznego, ale szersze spektrum wsparcia społecznego. Celem podjętych badań była ocena związku przebiegu ciąży z subiektywnie odczuwanym stresem i uzyskiwanym wsparciem społecznym. W tym kontekście zbadałyśmy 30 kobiet (15 z nich stanowiło grupę kryterialną – kobiety w ciąży zagrożonej ze względu na nieprawidłowy rozwój dziecka, 15 – grupę kontrolną, w skład której weszły matki wcześniaków o bardzo niskiej masie urodzeniowej). Wszystkie badane były hospitalizowane w Klinice Położnictwa Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Zastosowano następujące metody badawcze: ustrukturowany wywiad autorstwa M. Bidzan, M. Świątkowskiej-Freund i K. Preisa, Kwestionariusz Źródła Wsparcia Społecznego M. Nieland w adaptacji polskiej E. Bielawskiej-Batorowicz, Kwestionariusz Poziomu Stresu PS Levenstein w adaptacji polskiej M. Plopy. Wyniki: Kobiety z diagnozą ciąży powikłanej ze względu na nieprawidłowy rozwój dziecka osiągają wyższy poziom stresu od matek dzieci urodzonych przedwcześnie. Odczuwane przez kobiety w ciąży wysokiego ryzyka zadowolenie z uzyskiwanego wsparcia społecznego, w szczególności od męża/partnera, obniża poziom negatywnych emocji, takich jak: zamartwianie się, drażliwość, poczucie przeciążenia i napięcia oraz presji, a także obniża ogólny poziom stresu, zwiększa poczucie radości.

3

Stres a objawy depresji i sposoby radzenia sobie u kobiet z niepłodnością i kobiet w ciąży wysokiego ryzyka

63%

Chanduszko-Salska J., Kossakowska K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

|

2018

|

issue 22

73-96

EN

A diagnosis of infertility is a particularly stressful life event, and reproductive failure increases stress and the risk of depression. In the perinatal period, the risk of psychiatric problems may increase by several times, especially when the pregnancy has a high risk of failure. The choice of strategy for coping with a diagnosis of infertility or high-risk pregnancy can help to alleviate, or aggravate, mental tension. The purpose of the study was to determine the intensity of stress, depression and the strategy employed to cope with stress among infertile and high-risk pregnant women. It also examined whether the participating women differ in terms of the variables included in the study. The study involved 220 women. The first group consisted of women who were treated for infertility (N = 61), the second included women with infertility problems not currently using assisted reproductive technologies for infertility treatment and not planning treatment in the coming months (N = 33), the third included those with high-risk pregnancies (N = 67), and the final group, pregnant women with no complications or previous fertility problems (N = 59). The participants completed a set of self-report questionnaires: Perceived Stress Scale (PSS), Beck Depression Inventory (BDI) and Coping Orientation to Problems Experienced Inventory (COPE). The study groups differed in terms of stress, intensity of depressive symptoms, and approach to coping. The highest level of stress was present in women treated for infertility, and the highest symptoms of depression among high-risk pregnant women. Women treated for infertility were most likely to choose active coping, denial and focusing attention away from the problem. Similar results were obtained for a group of women with infertility problems who did not receive treatment. Pregnant women most often sought emotional support, turned to religion or focused on emotion, and their discharge or cessation of activities. The results indicate that stress level is highest among infertile women, and depression among high-risk pregnant women. The choice of coping strategy also varies between study groups. Expanding knowledge in this area will help to develop appropriate psychological help for women anticipating conception and birth, and experiencing difficulties with fertility.

PL

Zdiagnozowanie niepłodności stanowi jedno z najsilniej stresujących wydarzeń życiowych, a doświadczanie niepowodzeń w prokreacji nasila stres i zwiększa ryzyko wystąpienia depresji. Z kolei w okresie okołoporodowym kilkakrotnie może wzrosnąć ryzyko wystąpienia problemów psychicznych, w szczególności gdy ciąża jest zagrożona. Sposoby radzenia sobie kobiet w sytuacji zdiagnozowania niepłodności lub ciąży zagrożonej mogą sprzyjać łagodzeniu lub nasilaniu się u nich napięcia psychicznego. Celem badań było określenie nasilenia przeżywanego stresu, depresji oraz wskazanie sposobów radzenia sobie ze stresem przez kobiety z problemem niepłodności oraz kobiety w ciąży wysokiego ryzyka. Sprawdzono ponadto, czy badane kobiety różnią się w zakresie uwzględnionych w badaniu zmiennych. Badaniami objęto łącznie 220 kobiet. Grupę pierwszą stanowiły kobiety leczące się z powodu niepłodności (N = 61), drugą – aktualnie niepodejmujące leczenia niepłodności z zastosowaniem metod wspomaganego rozrodu i nieplanujące leczenia w najbliższych miesiącach (N = 33), trzecią – kobiety w ciąży wysokiego ryzyka (n = 67), czwartą grupę – kontrolną – stanowiły kobiety w ciąży prawidłowej, bez wcześniejszych problemów z płodnością (N = 59). W badaniach wykorzystano Skalę Odczuwanego Stresu (SOS), Inwentarz Depresji Becka (BDI) i Wielowymiarowy Inwentarz Radzenia Sobie (COPE) oraz ankietę socjodemograficzną. Badane grupy kobiet różniły się tak pod względem odczuwanego stresu, jak i objawów depresji, a także w zakresie wybieranych sposobów radzenia sobie. Najwyższy poziom stresu był obecny u kobiet leczących się z powodu niepłodności, natomiast objawy depresji stwierdzano u kobiet w ciąży wysokiego ryzyka. Kobiety leczące się z powodu niepłodności, spośród sposobów radzenia sobie ze stresem najczęściej wybierały aktywne radzenie sobie, zaprzeczanie i odwracanie uwagi. Podobne wyniki uzyskano dla grupy kobiet z problemem niepłodności niepodejmujących leczenia. Kobiety w ciąży zagrożonej najczęściej poszukiwały wsparcia emocjonalnego, zwracały się ku religii lub koncentrowały na emocjach i ich rozładowaniu lub zaprzestaniu działań. Wyniki badań wskazują na silniej przeżywany stres przez kobiety niepłodne, natomiast wyższe nasilenie depresji u kobiet w ciąży zagrożonej. Różne są też sposoby radzenia sobie ze stresem w badanych grupach. Poszerzenie wiedzy w tym względzie powinno przyczynić się do opracowania stosownych do potrzeb metod pomocy psychologicznej kobietom oczekującym poczęcia i narodzin dziecka, a doświadczającym w tym względzie trudności.

4

Właściwości indywidualne matki a więź z dzieckiem w ciążach zdrowych, z wadami wrodzonymi i innymi zagrożeniami

51%

Marta K.

Psychologia Wychowawcza

|

2020

|

issue 59(17)

7-24

EN

The purpose of this study was to examine which of the selected variables, like: age, attachment styles, self-esteem and anxiety predict the development of the emotional attachment between the woman and fetus in physiological and high-risk pregnancies. The study involved child-bearing women with no pregnancy complications as well as those with congenial disorders and other pregnancy complications. Data was collected using Fetal Attachment Scale – FAS, Questionnaire of Attachment Styles – KSP, Rosenberg Self-Esteem Scale – SES, State-Trait Anxiety Inventory – STAI and standardized interview designed for this study. Regression analysis showed that the mother’s age was predictive of her relationship with the child with congenital disorder. In pregnancy with other complications the intensity of the maternal-fetal attachment (MFA) and its components were significantly associated with the mother’s self-esteem and her attachment styles. In healthy pregnancies safe attachment style was related to the selected aspects of prenatal bonding. The level of state and trait anxiety were irrelevant for the MFA. The acceptation of the autonomy of a child diagnosed with a birth defect decreased with increasing mother’s age. The low mother’s self-esteem and her insecure attachment style can be detrimental to MFA in pregnancy with other complications. The mother’s secure attachment style prediced the higher intensity of various MFA aspects in healthy pregnancy.

PL

Celem badań była analiza wartości predykcyjnej indywidualnych właściwości kobiety, takich jak: wiek, styl przywiązania, samoocena i poziom lęku, dla jej więzi z dzieckiem prenatalnym w różnych sytuacjach zagrożenia ciąży. Badaniem objęto kobiety w drugim i trzecim trymestrze ciąż zdrowych oraz wysokiego ryzyka: ze zdiagnozowaną wadą rozwojową płodu lub innymi powikłaniami i zagrożeniami położniczymi. W badaniu zastosowano kwestionariusz wywiadu, Kwestionariusz „Więź z dzieckiem w okresie ciąży”, Kwestionariusz Stylów Przywiązaniowych KSP, Skalę Samooceny SES oraz Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI. Analiza regresji wykazała, że wiek matki jest znaczący dla jej więzi z dzieckiem, gdy zdiagnozowano u niego wadę wrodzoną. Nasilenie relacji matka–dziecko oraz jej komponentów w ciążach z innymi zagrożeniami istotnie wiąże się z samooceną matki oraz jest stylem przywiązania. Natomiast w ciążach zdrowych styl bezpieczny ma związek z nasileniem wybranych aspektów więzi prenatalnej. Poziom nasilenia lęku cechy i stanu okazał się nieistotny dla badanej więzi. Wraz z wiekiem kobiecie coraz trudniej jest akceptować autonomię dziecka ze zdiagnozowaną wadą wrodzoną. Niska samoocena matki oraz jej pozabezpieczny styl przywiązania mogą być niekorzystne dla tworzenia więzi z dzieckiem w sytuacji, gdy zagrożenie ciąży wynika np. z jej stanu zdrowia. Bezpieczny styl przywiązania matki pozwala przewidywać większe nasilenie różnych aspektów więzi prenatalnej, gdy ciąża nie jest zagrożona.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

1 European Journal of Clinical and Experimental Medicine

1 Family Forum

1 Psychologia Wychowawcza

1 Bidzan M.

1 Chanduszko-Salska J.

1 Koss J.

1 Kossakowska K.

1 Marta K.

1 Paliwal B.

1 Rao R.

1 Rudnik A.

1 Sharma R.

1 2023

1 2020

1 2018

1 2014

Are our sub-centers prepared enough to tackle high-risk pregnancies? A cross-sectional survey from Southern Rajasthan, India

Doświadczanie stresu a uzyskiwane wsparcie społeczne przez kobiety w ciąży wysokiego ryzyka. Doniesienie wstępne

Stres a objawy depresji i sposoby radzenia sobie u kobiet z niepłodnością i kobiet w ciąży wysokiego ryzyka

Właściwości indywidualne matki a więź z dzieckiem w ciążach zdrowych, z wadami wrodzonymi i innymi zagrożeniami