Search results

1

Z chłopskiej zagrody na uniwersytecką katedrę. Karty z biografii prof. Stefana Banasiaka (1929–2018)

100%

Olejnik L.

Zeszyty Wiejskie

|

2020

|

vol. 26

349-360

EN

The article presents the most important facts from the abundant biography of professor Stefan Banasiak, a historian of recent history and for a number of years the director of the Institute of History at the University of Lodz. Stefan Banasiak came from the Łęczyca region. He was born in Topola Katowa in a peasant family. A few years after the Second World War he graduated from the University of Lodz with a degree in social sciences. From 1953, he started working as an assistant at this university, while continuing his studies at the University of Warsaw. After obtaining a master's degree, he developed a scientific and didactic career at the University of Lodz. He obtained further levels of academic advancement: in 1961 he became a doctor and in 1967 he received a postdoctoral degree. In 1978, he was appointed an associate professor, and in 1990 became a full professor. In the years 1968–1970 he was deputy director, then in the years 1970–1978 the director of the Institute of History of the University of Lodz. He obtained significant achievements in scientific research, especially the problems of post-war resettlement of German population and settlement activity in the Western and Northern Territories. He also specialized in regional history, writing many publications on social and political history of Łódź and other centers of the Lodz region. He had great achievements in educating the scientific staff of historians (he promoted over 120 MAs and 7 doctors). He was active in many organizations and associations. The funeral of professor Banasiak took place on April 4, 2018 at the cemetery in Łódź in Ogrodowa Street.

PL

W artykule przedstawiono najważniejsze fakty z bogatej biografii prof. Stefana Banasiaka, historyka historii najnowszej i wieloletniego dyrektora Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Stefan Banasiak pochodził z ziemi łęczyckiej. Urodził się w Topoli Katowej w rodzinie chłopskiej. Kilka lat po drugiej wojnie światowej ukończył Uniwersytet Łódzki, uzyskując tytuł magistra nauk społecznych. Od 1953 r. rozpoczął pracę jako asystent na tej uczelni, kontynuując jednocześnie studia na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu tytułu magistra rozwijał karierę naukową i dydaktyczną na Uniwersytecie Łódzkim. Uzyskał kolejne stopnie zaawansowania naukowego: w 1961 r. został doktorem, a w 1967 r. doktorem habilitowanym. W 1978 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 r. profesorem zwyczajnym. W latach 1968–1970 był zastępcą dyrektora, następnie w latach 1970–1978 dyrektorem Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Osiągnął znaczący dorobek w badaniach naukowych, zwłaszcza w zakresie problematyki powojennych przesiedleń ludności niemieckiej i działalności osadniczej na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Specjalizował się także w historii regionalnej, pisząc wiele publikacji z zakresu historii społecznej i politycznej Łodzi i innych ośrodków regionu łódzkiego. Miał duże osiągnięcia w kształceniu kadry naukowej historyków (wypromował ponad 120 magistrów i 7 doktorów). Działał w wielu organizacjach i stowarzyszeniach. Pogrzeb profesora Banasiaka odbył się 4 IV 2018 r. na cmentarzu przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.

2

Działalność Jana Plewińskiego w ruchu ludowym w okresie II Rzeczypospolitej i w konspiracji antyhitlerowskiej

89%

Olejnik L.

Zeszyty Wiejskie

|

2022

|

vol. 28

|

issue 2

163-189

EN

Jan Plewiński (1898–1970) can be counted among the most outstanding people's activists in the history of the Sieradz region. Now, however, it is rather little known, as if forgotten. His activity in the years 1945–1972 in the people's movement (in SL, PSL, ZSL) is described in more detail in the biographical sketch included in issue 37 (2021) of the “Yearbook of the Historical Museum of the History of the Polish People's Movement” in Warsaw. From 1919, he was active in the peasant movement in the youth circle of his native village of Strzałki (Majaczewice commune). From 1923, he joined the PSL “Wyzwolenie” (“Liberation”), and from 1931 he was active in the Stronnictwo Ludowe – People's Party (SL), which then gathered members of three previously independently functioning peasant groups. The strongest position was achieved by Plewiński in the 1930s, both in SL and ZMW RP “Wici”. From 1934, he was a member of the SL County Management, a year later he became the county secretary and held it until the outbreak of World War II. In 1936, in 1936, he was elected to the Provincial Board of SL in Łódź. In the years 1935–1936 he headed the poviat structures of the ZMW RP “Wici”. In the years 1936–1938 he was a member of the Provincial Board of this organization. He was associated with the milieu of radical young people's activists, who focused on the periodical „Chłopskie Życie Gospodarcze” (“Peasant Economic Life”). He was a valued speaker and often performed at various public gatherings organized by the Sieradz people's movement. He co-organized the great peasant strike in 1937. At the beginning of the Nazi occupation (November–December 1939), he was imprisoned in Sieradz (as part of the anti-Polish repressions of the occupant). After escaping from prison, he actively participated in the creation of the structures of the people's underground. He belonged to the local leadership of this conspiracy (he was part of the “trio” and then the “five” of the poviat SL “Roch”, in the years 1944–1945 – after the arrest of Adam Banach, he headed the people's underground in the Sieradz district). He was also a soldier of “Chłostra”, and from 1941, of the Bataliony Chłopskie (Peasants' Battalions). During the period of the Second Polish Republic he was imprisoned several times for his activities against the Sanacja regime.

PL

Jana Plewińskiego (1898–1970) zaliczyć można do grona najwybitniejszych w dziejach najnowszych działaczy ludowych ziemi sieradzkiej. Obecnie jednak jest raczej mało znany, jakby zapomniany. Od 1919 r. działał w ruchu ludowym w kole młodzieży swojej rodzinnej wsi Strzałki (gmina Majaczewice). Od 1923 r. związał się z PSL „Wyzwolenie”, a od 1931 r. działał w Stronnictwie Ludowym (SL), w którym wtedy skupili się członkowie trzech dotąd samodzielnie funkcjonujących ugrupowań chłopskich. Najsilniejszą pozycję Plewiński wypracował sobie w latach 30. XX w., zarówno w SL jak i ZMW RP „Wici”. Od 1934 r. wchodził w skład Zarządu Powiatowego SL, w rok później objął funkcję sekretarza powiatowego i piastował ją do wybuchu II wojny światowej. W 1936 r. wybrany został do Zarządu Wojewódzkiego SL w Łodzi. W latach 1935–1936 stał na czele powiatowych struktur ZMW RP „Wici”. W latach 1936–1938 był członkiem Zarządu Wojewódzkiego tej organizacji. Był związany ze środowiskiem młodych, radykalnych działaczy ludowych, którzy skupili się wokół wydawanego wpierw w Poznaniu, a następnie w Łodzi czasopisma „Chłopskie Życie Gospodarcze”. Był cenionym prelegentem i często występował na różnych zgromadzeniach publicznych organizowanych przez sieradzki ruch ludowy. Współorganizował wielki strajk chłopski w 1937 r. Za swą działalność przeciw władzy sanacyjnej był w okresie Drugiej Rzeczypospolitej kilkakrotnie więziony. Na początku okupacji hitlerowskiej (listopad–grudzień 1939) znalazł się w sieradzkim więzieniu (w ramach antypolskich represji okupanta). Po ucieczce z więzienia włączył się aktywnie w tworzenie struktur konspiracji ludowej. Należał do kierownictwa lokalnego tej konspiracji (wchodził w skład „trójki” a następnie „piątki” powiatowej SL „Roch”, w latach 1944–1945 – po aresztowaniu Adama Banacha stanął na czele konspiracji ludowej powiatu sieradzkiego). Był także żołnierzem „Chłostry”, a od 1941 r. Batalionów Chłopskich. Jego działalność w latach 1945–1972 w ruchu ludowym (w SL, PSL, ZSL) szerzej opisuję w szkicu biograficznym zamieszczonym w numerze 37 (2021) „Rocznika Historycznego Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego” w Warszawie.

3

Policja II Rzeczypospolitej – pomiędzy negacją a gloryfikacją. Historiografia i postulaty badawcze. Cz. 1 – Stan badań do 1989 roku

89%

Litwiński R.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2022

|

vol. 52

435-452

EN

This article is part one of a discussion that attempts to examine the state of research on the history of the police in the Second Republic of Poland as presented in to‑date historiography. My interest includes literature concerning both the State Police and the Police of the Silesian Voivodeship, two organisations independent from each other. The 1989/1990 timeline is obviously not accidental, as it was of great significance for the way research on public security organs in the interwar period was conducted. The recent 100‑year anniversary of the National Police created an excellent opportunity to assess the achievements pertaining to its history and the organisation modelled on it, i.e., the Police of the Silesian Voivodeship (PWŚl). Although their history has been the subject of several studies, it is worth taking a closer look at them trying to assess both the problems addressed and the quality of these studies. The author has made an attempt to carry out a quantitative and qualitative analysis of the existing literature, which is to lead to the identification of significant accomplishments, as well as to highlighting unexplored possibilities. The author has chosen scientific publications as a basis for his analyses. Publications of an occupational nature, that is, manuals, specialist materials, handbooks, course books, etc., remain outside the area of the author’s interest. The resulting analysis leads to the conclusion that it was not until the late 1980s that the one‑sided image of the pre‑war police, constructed through the discourse of repression against the “progressive” communist and workers’ movements, began to be abandoned. However, still dominating was the factual history, unfortunately not preceded by theoretical reflections.

4

Policja II Rzeczypospolitej – pomiędzy negacją a gloryfikacją. Historiografia i postulaty badawcze. Cz. 2 – Stan badań od 1990 roku

89%

Litwiński R.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2022

|

vol. 52

453-506

EN

The present article is part two of the discussion attempting to assess the state of research on the history of the police in the Second Republic of Poland in historiography. This time I focus on the publications since 1990. I am interested in the literature concerning both the State Police and the Police of the Silesian Voivodeship, two independent organisations. The subsequent part deals with works published since 1990, and the last part is focused on the fate of police officers after September 1, 1939. This section also contains more complete summaries and research postulates. Obviously, the 1989/1990 timeline is not accidental, as it had a significant impact on the way historiography dealing with public security organs in the interwar period was conducted. The turn of the 1980s and 1990s was extremely fruitful for Polish historiography, including research on the history of the pre‑war police. On the one hand, access to archival materials became free and easy, thus opening new perspectives for researchers. This unrestricted possibility of using documents from the family archives of police officers and their family members was of great importance for gaining information about the everyday service of police officers. On the other hand, in some publications we notice a prevailing tendency to over‑heroise and sometimes even mythologise the pre‑war police, and this unfortunately is still happening today. All this coincided with the fact that there were an increasing number of authors dealing with the history of the police in the Second Republic, and consequently, the scope of research I was interested in had to expand.

5

Niezrealizowana koalicja PO–PiS w świetle wybranych publikacji prasowych

89%

Kujawski J.

Świat Idei i Polityki

|

2017

|

issue 16

424-451

PL

Autor artykułu analizuje problematykę związaną z nieudaną próbą sformułowania rządu Platformy Obywatelskiej (PO) oraz Prawa i Sprawiedliwości (PiS) po wyborach parlamentarnych w 2005 r. Będąca podstawą artykułu analiza treści obejmuje wybrane teksty związane z tworzeniem koalicji, pojawiające się w dwóch tytułach prasy codziennej: „Gazecie Wyborczej” oraz „Rzeczpospolitej” w okresie od 1 września 2005 r. do 31 października 2005 r. Rozważania skoncentrowane zostały na wyodrębnieniu najważniejszych tematów stanowiących różnice pomiędzy obiema partiami. Celem artykułu było zbadanie dyskursu prasowego i w jego następstwie odpowiedź na pytanie, w jaki sposób na łamach dwóch tytułów prasy codziennej zostały przedstawione główne powody nieutworzenia koalicji PO–PiS.

EN

The article contains issues connected with unsuccessful attempt to form a government of the Civic Platform and Law and Justice after the parliamentary elections in 2005. The basis of the article content analysis includes selected texts related to coalition formation appearing in two daily press titles: “Gazeta Wyborcza” and “Rzeczpospolita” in the period from September 1, 2005 to October 31, 2005. Considerations focused on identifying the most important topics constituting differences between the two parties. The aim of the article was to analyse the press discourse and, as a consequence, answer the question of how the main reasons for not creating the PO–PiS coalition were presented in the pages of two newspapers.

6

Praca przymusowa Polakowi w III Rzeszy w świetle najnowszej polsko-niemieckiej publikacji o „Utraconej młodości”

89%

Stępiński W., Ślepowroński T., Wichert W.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2017

|

issue 4

131-152

EN

The phenomenon of forced labour of Poles in the period of the Second World War in the area of West Pomerania already has some historiography. The authors attempt to present a new publication created in Polish and German cooperation, Miejsca pracy przymusowej Polaków w Stralsrundzie i Stargardzie (The areas of forced labour of Poles in Stralsrund and Stargard) in the context of the existing literature on the subject. The paper discusses the contents of the publication, and accentuates on its ground-breaking character through, hitherto unknown to the Polish historiography, a topographically precise image of the micro-world of forced labour, combining like never before the topics of history, sociology, psychology and cultural anthropology. The book is characterised by its powerful imagery and equally suggestive narration which, along with the apt choice of iconography, allows the reader to follow the authors along the path of foreigners subjected to forced labour.

PL

Zjawisko pracy przymusowej Polaków w okresie II wojny światowej na obszarze Pomorza doczekało się już wielu opracowań historycznych. Autorzy artykułu omawiają nową publikację, powstałą we współpracy polskiej i niemieckiej, pt. Miejsca pracy przymusowej Polaków w Stralsundzie i Stargardzie, ukazując ją na tle dotychczasowej literatury przedmiotu. Omówiono treść niniejszej publikacji oraz uwypuklono jej przełomowy charakter, polegający na – nieznanym dotychczas w historiografii polskiej – ukazaniu dokładnego topograficznie obrazu mikroświata pracy przymusowej i łączeniu, jak nigdy dotąd, wątków historii, socjologii, psychologii i antropologii kulturowej. Książkę cechuje wielka siła wyrazu i sugestywna narracja, która wraz z odpowiednim doborem ikonografii pozwala czytelnikowi wraz z autorami wędrować trasą losu obcokrajowców-robotników przymusowych.

7

Polska międzywojenna w pracach Franciszka Ryszki z lat 1950–1996

71%

Kapica W.

Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej

|

2017

|

issue 9

EN

The purpose of this article is to examine Franciszek Ryszka’s view of the interwar Poland, including the way in which the view evolved throughout his academic career. The author begins his analysis with texts which, written in the period of the Stalinization of Polish historiography, contributed to the ‘black legend’ of the Second Republic. As the research into the Second Republic progressed and the circumstances in which the historical profession operated changed, Ryszka’s picture of the inter-war Poland grew more objective. The most original parts of his works are those that draw on his own experience – the account of the country life from the perspective of a landed gentry family, the description of the lifestyle and cultural patterns to which this social group adhered, and the analysis of the group’s slow decline and of the rural poverty.

PL

Artykuł ma na celu prześledzenie zmieniających się sądów i opinii Franciszka Ryszki o Polsce międzywojennej w okresie całej jego kariery naukowej. Punktem wyjścia były teksty powstałe w okresie stalinizacji polskiej historiografii, opierając się na „czarnej legendzie” Polski międzywojennej. Z upływem czasu i wraz z określonymi uwarunkowaniami, przemianami politycznymi oraz postępem badawczym obraz Polski w dwudziestoleciu międzywojennym ulegał obiektywizacji. Oryginalność ujęcia Polski międzywojennej Ryszki można dostrzec w elementach związanych z jego własnym doświadczeniem – ukazania życia wiejskiego z perspektywy rodziny ziemiańskiej.

8

Towards the Digital Historiography

71%

Werner W., Trzoss A.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2020

|

vol. 50

9

Witold Jedlicki (29 II 1929 – 7 IX 1995). Między samorealizacją a realiami

71%

Kraśko N.

Kultura i Społeczeństwo

|

2017

|

vol. 61

|

issue 4

189-213

EN

Witold Jedlicki (1929–1995), an important, if somewhat disregarded Polish sociologist, began work at the University of Warsaw as the first assistant of professor Stanislaw Ossowski, member of Ossowski’s circle, also known as the Warsaw School of Sociology. Little, however, is known of Jedlicki’s life after he emigrated to Israel in 1962; in present day Poland he is remembered mainly as the author of a single text Chamy i Żydy published in 1962 in Kultura [Culture], a leading Polish emigré journal appearing in Paris. Through research of Polish and Israeli archives, study of publications in political and academic institutional history as well as interviews with Jedlicki’s brother Jerzy and Chanan Rapaport, at that time head of the National Institute for Research in the Behavioral Sciences the author was able to partly reconstruct his career abroad in Israel and the US, including contributions to Kultura and later criticism of the political situation in Poland and Israel. Conversations with Jedlicki’s friends and acquaintances, his own texts (published and unpublished), and particularly his correspondence with Jerzy Giedroyc, editor in chief of Kultura provide a new psychological insight into the intellectual history of a scholar still quoted by the Polish school of sociology in discussions and interpretations of Polish society.

10

Współczesne reprezentacje rewolucyjnych wydarzeń historii najnowszej Europy Środkowo-Wschodniej w grach planszowych

71%

Kurowska K.

Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

vol. 12

79-97

PL

The aim of the article is to look at what and how important for the contemporary history of Central Europe events were presented in popular culture, which is represented here by board games. They are subjected to analysis six historical games created primarily in Poland, although one title comes from Czechoslovakia, which in various ways tell about selected events from the communist period, including about the papal pilgrimage, strikes and martial law.

11

"Czeski błąd" i polski "Kret". O różnych filmowych obliczach lustracji

71%

Pomostowski P.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2012

|

vol. 11

|

issue 20

83-92

EN

The issue of settling accounts with modern history is a topic often taken up in contemporary Polish cinematography. The delicate and intriguing problems of lustration, memory, guilt, and forgiveness are, however, not only a Polish concern. In 2009, Kawasaki’s Rose, directed by Jan Hřebejku, was presented during the Berlinale. Almost a year later, Rafael Lewandowski’s debut film The Mole was released in Polish cinemas. Both the Czech and the Polish productions constitute attempts at facing the embarrassing problem faced by Poles and Czechs in terms of the problems mentioned above. A closer look at the phenomenon, viewed from two different perspectives (Polish in The Mole and Czech in Kawasaki’s Rose), provides a particularly interesting angle for analyzing this subject. In the article, the works of Rafael Lewandowski and Jan Hřebejk are compared in an effort to answer the question of what image of society emerges from these films. How do different historical and cultural conditions influence the process of shaping people’s attitudes in the face of similar problems. The author performs a film study analysis on these works, based on interviews with their authors and important reviews of them. Literary works that are topically connected with them, including Revised Edition by Péter Esterházy and The Curtain by Milan Kundera, constitute an essential context.

PL

Kawasaki’s Rose and The Mole. Two Film Faces of Lustration The issue of settling accounts with modern history is a topic often taken up in contemporary Polish cinematography. The delicate and intriguing problems of lustration, memory, guilt, and forgiveness are, however, not only a Polish concern. In 2009, Kawasaki’s Rose, directed by Jan Hřebejku, was presented during the Berlinale. Almost a year later, Rafael Lewandowski’s debut film The Mole was released in Polish cinemas. Both the Czech and the Polish productions constitute attempts at facing the embarrassing problem faced by Poles and Czechs in terms of the problems mentioned above. A closer look at the phenomenon, viewed from two different perspectives (Polish in The Mole and Czech in Kawasaki’s Rose), provides a particularly interesting angle for analyzing this subject. In the article, the works of Rafael Lewandowski and Jan Hřebejk are compared in an effort to answer the question of what image of society emerges from these films. How do different historical and cultural conditions influence the process of shaping people’s attitudes in the face of similar problems. The author performs a film study analysis on these works, based on interviews with their authors and important reviews of them. Literary works that are topically connected with them, including Revised Edition by Péter Esterházy and The Curtain by Milan Kundera, constitute an essential context.

12

Paradygmat cywilizacyjny Samuela P. Huntingtona. Droga do zrozumienia współczesnych problemów Zachodu?

63%

Bednarczyk G.

Kultura i Wartości

|

2017

|

issue 21

DE

Der Aufsatz ist eine methodologische Analyse des Zivilisationsparadigmas nach Samuel P. Huntington. Den Boden für die Überlegungen bilden statistische Forschungen, die die demographische Situation der Länder des westlichen Zivilisationskreises sowie der Länder der islamischen Welt betreffen. Es werden sowohl die Forschungen berücksichtigt, auf die Huntington Mitte der 1990er Jahre Bezug genommen hat, als auch jene, die gegenwärtige Lage schildern. Die These, deren Richtigkeit der amerikanische Wissenschaftler erklärt und mit der der Verfasser des Textes übereinstimmt, besagt, dass die wirkende Kraft der epochalen historischen Ereignisse junge und schnell wachsende Bevölkerungen sind.

EN

The article represents a methodological analysis of the civilization paradigm as perceived by Samuel Huntington. The analysis is based on statistical studies of the demographic situation in countries identified with the western civilization and those of the Islamic world. The research dwells on studies referred to by Huntington himself in the mid-nineties as well as on findings dealing with present-day realities. The thesis considered right and endorsed by the American scholar is that young and fast-growing populations constitute the driving force of breakthrough historic developments.

PL

Niniejszy tekst to metodologiczna analiza paradygmatu cywilizacyjnego w ujęciu Samuela Huntingtona. Grunt dla rozważań stanowią badania statystyczne dotyczące sytuacji demograficznej państw utożsamianych z zachodnim kręgiem cywilizacyjnym oraz tych zaliczanych do świata Islamu. Badania, o których mowa, to zarówno te, na które w połowie lat dziewięćdziesiątych powoływał się sam Huntington, jak i te, które opisują współczesne realia. Teza, za której słusznością opowiada się amerykański uczony i dla której aprobatę wyraża autor tekstu mówi, że siłą sprawczą przełomowych wydarzeń historycznych są młode i szybko rosnące populacje.

13

Returning to the Past: The Germans as a Historical Trauma in Contemporary Czech Prose

63%

Šidáková Fialová A.

Porównania

|

2020

|

vol. 27

|

issue 2

59-76

PL

Artykuł przedstawia zawarte we współczesnej czeskiej prozie odbicia traum związanych z II wojną światową i wydarzeniami powojennymi, uwzględniając problematykę Europy Środkowej, w której tradycyjnie dominuje konfrontacja czeskiego żywiołu z niemieckim. Autorka podsumowuje rozwój refleksji nad tematyką Niemców i Niemiec, II wojny światowej oraz następujacego po niej przesiedlenia w prozie nowego tysiąclecia, a jako zagadnienia wspólne wskazuje kwestie niejednoznacznej identyfikacji narodowej bohaterów literackich, detabuizację przemilczanych wcześniej tematów oraz Zagładę Żydów (szczególnie w odniesieniu do gatunku sagi rodzinnej). Zwraca uwagę także na utwory dotyczące antyniemieckiego ruchu oporu (książki z elementami powieści kryminalnej i z pogranicza literatury pięknej i literatury faktu).

EN

This study describes reflections of wartime and postwar historical trauma in contemporary Czech prose, taking into account the issues surrounding Central Europe, which entirely overlap with the traditional confrontation between the Czechs and Germans. It also includes the changing reflections on Germany and the Germans, the Second World War and the subsequent expulsion found in the prose work of the new millennium, the unifying topic being deemed to be the issue of the ambiguous national identification of the protagonists, the detabooization of previously hushed-up subjects and the subject of the Holocaust, particularly in the family saga genre. It also takes into account groups of texts focusing on reflections of anti-German resistance activities, both in the genre of the novel (with detective elements) and in output on the boundaries between fiction and factographic prose.

Refine search results

Z chłopskiej zagrody na uniwersytecką katedrę. Karty z biografii prof. Stefana Banasiaka (1929–2018)

Działalność Jana Plewińskiego w ruchu ludowym w okresie II Rzeczypospolitej i w konspiracji antyhitlerowskiej

Policja II Rzeczypospolitej – pomiędzy negacją a gloryfikacją. Historiografia i postulaty badawcze. Cz. 1 – Stan badań do 1989 roku

Policja II Rzeczypospolitej – pomiędzy negacją a gloryfikacją. Historiografia i postulaty badawcze. Cz. 2 – Stan badań od 1990 roku

Niezrealizowana koalicja PO–PiS w świetle wybranych publikacji prasowych

Praca przymusowa Polakowi w III Rzeszy w świetle najnowszej polsko-niemieckiej publikacji o „Utraconej młodości”

Polska międzywojenna w pracach Franciszka Ryszki z lat 1950–1996

Towards the Digital Historiography

Witold Jedlicki (29 II 1929 – 7 IX 1995). Między samorealizacją a realiami

Współczesne reprezentacje rewolucyjnych wydarzeń historii najnowszej Europy Środkowo-Wschodniej w grach planszowych

"Czeski błąd" i polski "Kret". O różnych filmowych obliczach lustracji

Paradygmat cywilizacyjny Samuela P. Huntingtona. Droga do zrozumienia współczesnych problemów Zachodu?

Returning to the Past: The Germans as a Historical Trauma in Contemporary Czech Prose