Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  historia pedagogiki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Society Register
|
2017
|
vol. 1
|
issue 1
153-166
EN
This paper discusses Helena Radlinska’s (1879-1954) international activity. Helena Radlińska was the initiator of social pedagogy in Poland but her activities abroad in 1918-1939 is not yet known. Her works, their scope, aims and directions were interconnected with the largest european centres of education: International Congress of Moral Education in London, International Office of Education in Geneva, International Leuge of New Socialization in Geneva, Association of International Conferences of Adult Education in England and International Conferences of Social Services in Paris. Her engagement for many years in these organizations led to multiple social and institutional achievements together with scientific, methodological and methodical developments. Along this route the main life achievement in Radlinska’s life- the development of a discipline of social pedaogogy, connects the development of individuals with insvestment in  social and cultural spehere of life. Radlinska’s activity makes Warsaw of her times one of the core places of international cooperation in the field of education, socialisation and social work.
PL
W artykule został przedstawiony zarys międzynarodowej działalności, jaką Helena Radlińska (1879-1954), twórczyni polskiej pedagogiki społecznej, prowadzi na polu edukacyjno-społecznym w latach 1918 – 1939. Ukazane prace, ich zakres, kierunki i cele wiązały się z funkcjonowaniem największych ówczesnych europejskich central edukacyjnych, jak głównie: Międzynarodowe Kongresy Wychowania Moralnego w Londynie, Międzynarodowe Biuro Oświaty w Genewie, Międzynarodowa Liga Nowego Wychowania w Genewie, Związek Międzynarodowych Konferencji Oświaty Dorosłych w Anglii oraz Międzynarodowe Konferencje Służby Społecznej w Paryżu. Działalność ta, realizowana przez Radlińską z dużym zaangażowaniem i przez wiele lat, przynosi wiele ważnych osiągnięć społecznych i instytucjonalnych, teoretyczno-naukowych, metodologicznych i metodycznych. Na tej drodze wzbogaca się główne dzieło życia Radlińskiej – pedagogika społeczna, dyscyplina, która rozwój jednostki łączy z potrzebą inwestycji w socjalny i kulturalny wymiar ludzkiego życia.  Przedstawiona działalność Radlińskiej, a także innych działaczy oświatowych sprawia, że Warszawa tamtych czasów jest jednym z ważniejszych europejskich ośrodków międzynarodowej współpracy w dziedzinie szeroko rozumianej edukacji, oświaty, wychowania i pracy społecznej.
EN
Aleksey Khomyakov (1804–1860) is one of the most outstanding Russian thinkers of the mid-nineteenth century, the main representative of the Slavophile movement, an intellectual movement in Russian political, social and philosophical thought that originated in Russia at the first half of the 19th century. Khomyakov, a philosopher, theologian, poet, publicist and social activist at the end of the 1850s, who was comprehensively educated, and gifted with exceptional mental acuity and erudition, focused his attention on pedagogical matters as was the case with several other representatives of the Russian intelligentsia. He included his reflections on this topic in an article entitled On Public Education in Russia, which appeared in 1858. Khomyakov presented in it his views on questions related to education, teaching and the priorities of the educational policy in Russia. The presented article is one of the most important source texts on the history of Russian pedagogy in the mid-nineteenth century. This is the first translation into Polish.
PL
Aleksiej Chomiakow (1804–1860) to jeden z najwybitniejszych rosyjskich myślicieli połowy XIX wieku, czołowy przedstawiciel słowianofilstwa – nurtu ideowego w rosyjskiej myśli politycznej, społecznej i filozoficznej, powstałego w Rosji w pierwszej połowie XIX wieku. Myśl tego wszechstronnie wykształconego, obdarzonego wyjątkową przenikliwością umysłu i erudycją filozofa, teologa, poety, publicysty i działacza społecznego, pod koniec lat 50. XIX wieku, podobnie jak u wielu innych przedstawicieli rosyjskiej inteligencji, skierowała się ku problematyce pedagogicznej. Swoje rozważania na ten temat zawarł w tekście pt. O wychowaniu społecznym w Rosji, który powstał w roku 1858. Chomiakow przedstawił w nim swoje poglądy na temat wychowania, nauczania i priorytetów ówczesnej polityki oświatowej w Rosji. Prezentowany artykuł jest jednym z ważniejszych tekstów źródłowych z zakresu historii rosyjskiej pedagogiki połowy XIX wieku. Jest to jego pierwsze tłumaczenie na język polski.
Pamiętnik Teatralny
|
2016
|
vol. 65
|
issue 1/2
97-113
EN
In the spring of 1803, the periodical Nowy Pamiętnik Warszawski published “Wiersz o sztuce aktorskiej ofiarowany aktorce zaczynającej” (‘A Poem on the Art of Acting Offered to A Debuting Actress’) composed by Ludwik Osiński. It was dedicated to Rozalia Bogusławska, a daughter of the managing director of the National Theatre, Wojciech Bogusławski. Rozalia debuted on stage a year earlier, and later on, married the author of the poem. The poem is not, as the title might suggest, addressed just to beginners. It shows thorough knowledge of general pedagogy, education and didactics, which Ludwik Osiński possessed by virtue of his education and profession. He had been educated at a Piarist divinity school, worked as a tutor and teacher; he also ran, in co-operation with Konstanty Wolski, a boarding school for boys, so he was well-versed in the pedagogical theories by John Amos Comenius, François Fénelon, John Locke and Jean-Jacques Rousseau. He deployed them in the poem he composed, which referred to matters broader than just pedagogy of the acting profession. 
PL
Wiosną 1803 roku periodyk Nowy Pamiętnik Warszawski opublikował "Wiersz o sztuce aktorskiej ofiarowany aktorce zaczynającej" napisany przez Ludwika Osińskiego. Poemat ten był dedykowany Rozalii Bogusławskiej, córce dyrektora Teatru Narodowego Wojciecha Bogusławskiego. Rozalia zadebiutowała na scenie rok wcześniej, a później wyszła za mąż za autora wiersza. Omawiany utwór nie jest, jak sugeruje tytuł, adresowany tylko do początkujących aktorów. Widać w nim gruntowną wiedzę z zakresu pedagogiki ogólnej, edukacji i dydaktyki, którą Ludwik Osiński dysponował dzięki swojemu wykształceniu i zawodowi. Uczył się w kolegium pijarskim, pracował jako guwerner i nauczyciel; wraz z Konstantym Wolskim prowadził też szkołę z internatem dla chłopców, znał więc dobrze teorie pedagogiczne Jana Amosa Komeńskiego, François Fénelona, Johna Locke'a i Jean-Jacques'a Rousseau. Znalazły one odbicie w omawianym wierszu, który odnosi się do kwestii szerszych niż tylko pedagogika zawodu aktora.
RU
В статье рассматривается проблема духовно-нравственного воспитания личности с точки зрения православной антропологии и ее отражение в отечественном педагогическом наследии ХХ в.
PL
W tym artykule opisano problem duchowego i moralnego wychowania osobowości z punktu widzenia prawosławnej antropologii i jej odzwierciedlenie w krajowym pedagogicznym dziedzictwa XX wieku
EN
This article analyzes the pedagogical legacy of the beginning of 20th century dedicated to the problem of spiritual and moral upbringing of youth according to the anthropology of Orthodox Christianity.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.