Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 21

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  historical education
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1

Foto-historia. Fotografia w edukacji historycznej, red. V.Julkowska, Poznań 2012

100%
Skórzyńska I.
Rocznik Antropologii Historii
|
2013
|
issue 2(5), Genealogie kultury
336-340
XX
Review article of the book "Foto-historia. Fotografia w edukacji historycznej", red. V. Julkowska, Poznań 2012, ss. 199.
2

Metoda projektów w edukacji historycznej dzieci i młodzieży

80%
Zawadzka A., Zawadzki M.
Roczniki Pedagogiczne
|
2013
|
vol. 5(41)
|
issue 2
233-251
EN
The aim of this paper is to present the chances which educational projects create in historical education of children and youth. Indirectly the aim of this paper will be also to inspiring teachers to explore new forms and methods of teaching history and to moving away from established routines of conduct in achieving educational goals. The presented paper includes its own proposals for projects that can be implemented in schools in the education of history, especially the history period of the interwar and World War II.
3
Publication available in full text mode
Content available

Performing of the Statutory Obligation of Historical Education by the Rzeszow Branch of the Institute of National Remembrance – Commission for the Prosecution of Crimes Against the Polish Nation

80%
Wlaźlak W. P., Leniart E.
Labor et Educatio
|
2015
|
issue 3
181-190
EN
If we assume that historical education is one of the foundations of moulding a modern democratic and pacifically oriented society, one would admit that it plays an important part in the process. One of the statutory tasks of the Institute of the National Remembrance – Commission for the Prosecution of Crimes Against the Polish Nation is historical education. While performing this task, Rzeszow branch of the Institute uses such innovative methods as: contests, comics, workshops, field games having the elements of historical knowledge, etc. The aim of the historical education realized by the INR is first and foremost popularizing the newest findings of the Polish history of the 20th century and awakening such desirable skills as creativeness and innovativeness among the young people.
4
Publication available in full text mode
Content available

My America: Immigration, historical education and vision of nationhood

80%
Lansen O.
Sprawy Narodowościowe
|
2018
|
issue 50
EN
My America: Immigration, historical education and vision of nationhoodEver since the United States of America was founded as a more perfect union, it has struggled to find a balance between a narrow, ascriptive, Eurocentric vision of nationhood favoring an explication of rational and/or divinely-sanctioned nation-building, and one that acknowledges the struggles and contributions of its ever-renewing immigrant citizenry in shaping its vision of self. This contrariety has played itself out in classrooms and textbooks where historical narratives of nation compete with societal reality; and in state houses where citizen-educators rather than academics seem to know history best. Whereas one can attribute this disconnect to curriculae catching up with changing demographics, in actuality, US History education’s de-facto role as the Great Americanizer has made it a factional battleground of what it means to be American; and a victim to the perversion of the very principles it seeks to instill. As a result, primary and secondary-school US History ranks amongst to lowest amongst subjects in terms of student proficiency and teacher competency. This article discusses the origins of the fraught relationship between vision of nationhood and citizenry education in the United States; and the necessitated steps to give renewed relevance and competence to historical education in developing the critical, informed citizenry fundamental to a well-functioning democracy. Moja Ameryka. Imigracja, edukacja historyczna i wizja bycia narodemOd chwili, gdy Stany Zjednoczone Ameryki stały się doskonalszą unią, kraj ten z mozołem szuka równowagi pomiędzy wąsko askryptywną eurocentryczną wizją bycia narodem, która sprzyja budowaniu narodu sankcjonowanemu racjonalnie i/lub przez boskość, a wizją, która uznaje obywatelski wysiłek i wkład imigrantów w kształtowanie jej własnego obrazu. Ta sprzeczność rozgrywa się w salach lekcyjnych i w podręcznikach, w których historyczne narracje o narodzie konkurują z realiami społecznymi, jak też w łonie instytucji państwowych, w których najlepiej znają historię, jak się wydaje, raczej obywatele – edukatorzy niż środowiska akademickie. Jakkolwiek tę rozłączność można przypisywać temu, że programy nauczania doganiają przemiany demograficzne, to jednak w rzeczywistości rola historii USA jako wielkiego amerykanizatora stała się w istocie polem zmagań o to, co to znaczy być Amerykaninem. Stała się też ofiarą przewrotności samych zasad, które chce wdrożyć. W rezultacie jako przedmiot nauczania historia Stanów Zjednoczonych zalicza się w szkołach podstawowych i średnich do tych przedmiotów szkolnych, które w kategoriach umiejętności uczniów i kompetencji nauczycieli mają najniższą rangę. Artykuł analizuje przyczyny tego brzemiennego w skutki związku między wizją bycia narodem a edukacją obywatelską w USA i docieka, jakie należy podjąć kroki po to, by poprzez rozwój krytycznej, świadomej postawy obywatelskiej o fundamentalnym znaczeniu dla kraju, przywrócić nauczaniu historii właściwą rangę i kompetencje. [Trans. by Jacek Serwański]
5
Publication available in full text mode
Content available

„ZANURZANIE SIĘ” W PRZESZŁOŚĆ, CZYLI KILKA UWAG O EDUKACYJNYCH ASPEKTACH MUZEÓW NARRACYJNYCH

70%
Machałek M.
Muzealnictwo
|
2016
|
vol. 57
132-138
EN
The intensive development of narrative museums over recent decades has resulted in new perspectives for school historical education. Modern and multimedia historical exhibitions provide broad opportunities for preparing an educational offer aimed at all students. However, the educational potential of museums is not currently being fully taken advantage of. One reason is that the education content of schools is not linked closely enough with its museum counterpart. Relationships between teachers and museum educators need to be redefined. From the perspective of the effectiveness of the educational process, it is essential for teachers to be more active, not to limit themselves to participation in providing educational classes within a museum’s premises, but also to organise them together with the museum staff. This postulated change also requires museum professionals to change their attitude towards teachers visiting museums with their students.
PL
Intensywny rozwój muzeów narracyjnych, jaki ma miejsce w ostatnich dekadach, stworzył nowe perspektywy dla szkolnej edukacji historycznej. Nowoczesne, multimedialne wystawy historyczne dają szerokie możliwości zbudowania atrakcyjnej oferty edukacyjnej adresowanej do uczniów wszystkich typów szkół. Obecnie jednak potencjał edukacyjny muzeów nie jest w pełni wykorzystywany. Jedną z przyczyn jest zbyt słabe powiązanie treści edukacji szkolnej i muzealnej. Ponownego zdefiniowania wymagają relacje między nauczycielami a edukatorami muzealnymi. Z punktu widzenia efektywności procesu dydaktycznego konieczna jest bardziej aktywna postawa nauczycieli, którzy powinni nie tylko uczestniczyć w prowadzeniu zajęć edukacyjnych realizowanych w przestrzeni muzealnej, ale również samodzielnie je organizować przy wsparciu pracowników muzeum. Postulowana zmiana wymaga również od muzealników zmiany podejścia do nauczycieli odwiedzających muzea ze swoimi uczniami.
6
Publication available in full text mode
Content available

Dilemma og the contemporary world in historiography and historicial education

61%
Garbula J. M.
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
|
2016
|
vol. Zeszyt
|
issue XXX
215-224
EN
The following article contains general reflections on historiography, that is on what is written and said about historical times. An outline of contemporary social and cultural tendencies which are important for the comprehension of historiography and history teaching has been given. From the modernist approach to history as a science and subject in education, the author proceeds with her analysis towards the factors which have undermined modernism and contributed to the birth of unconventional historiography. As a result, new realms of knowledge have opened up and other types of narration have been created. Meta-narratives employing grand concepts have been replaced by other types of historical writing, for example history of culture, feminist history, post-colonial history, multi-media history or micro-history, which all speak about issues ‘less important’ on a macro-scale but essential for a given social group or even an individual.
PL
Prezentowany artykuł ma charakter ogólnych rozważań związanych z historiografią. Zarysowano tendencje społeczno-kulturowe współczesnego świata mające znaczenie dla rozumienia historiografii i edukacji historycznej. Wychodząc od modernistycznego podejście do nauki i edukacji historycznej analizowano czynniki mające wpływ na jego załamanie i zwrócenie się w stronę historiografii niekonwencjonalnej. Konsekwencją tego zwrotu stało się odkrywanie nowych obszarów badawczych oraz konstruowanie innych rodzajów narracji. W miejsce metanarracji, posługujących się wielkimi pojęciami, powstawało pisarstwo historyczne typu: historia kultury, historia feministyczna, historia postkolonialna, historiografia multimedialna czy mikrohistoria, mówiąca o rzeczach mniej „ważnych” w skali makro, ale istotnych dla jakiejś grupy społecznej lub dla pojedynczych ludzi.
7

ПЕРІОДИЗАЦІЯ РОЗВИТКУ ЗМІСТУ ВИЩОЇ ІСТОРИЧНОЇ ОСВІТИ В УКРАЇНІ (1945 – 1991 РР.)

61%
Петриків В.
Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології
|
2016
|
issue 3(57)
411-419
EN
The article deals with the problem of periodization of historical and pedagogical process in Ukraine in the twentieth century. The achievements of scientists as regards to studying the raised problem are analyzed. It is found out that there is no periodization of higher historical education contents in Ukraine in scientific literature. Based on the systematic approach the author identifies four periods in the development of historical education contents at higher educational establishments of Ukraine in 1945–1991. The first period (1945–1956) consists of two stages. At the first stage (1945–1947) the national content elements of history are still visible, but during the second stage (1947–1956) the Russian centred scheme of the Ukrainian history becomes consolidated. The second period (1956–1967) designates temporary liberalization of public life which had a positive effect on the development of historical education contents. The third stage (1967–1987) is characterized by coming back to strict party regulation of the contents of history, increasing russification of educational process. The fourth stage (1987–1991) was set up with the adoption of documents which initiated the restructuring of higher education in the USSR. At this stage, there have been revolutionary changes on the way of settling the national contents of history education. They are the following: the course of History of the CPSU was cancelled, higher educational establishments gained the right to publish national curriculum and educational-methodical literature themselves, the Departments of History of Ukraine began to open and a number of higher educational establishments introduced the intramural course of teaching the History of Ukraine. The author mentions that although each of the periods had some peculiarities, in general the contents of history education in Soviet Ukraine was too ideologized and politicized. In conclusion, the author states that the given periodization might be useful for studying the history of Ukraine, history of pedagogics, and for the formulation of periodization of higher historical education development after 1991.
8
Publication available in full text mode
Content available

Hodnoty a hodnocení v dějepise

61%
Pinkas J.
Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)
|
2017
|
vol. 9
|
issue 2
57-71
EN
The study presents different approaches of foreign largely Anglo-Saxon history teaching methods to moral judgements in history teaching, and using several probes, illustrates the nature of moral judgements in the Czech educational milieu.
9
Publication available in full text mode
Content available

Sobór Watykański II (1962-1965). Czas wielkiej reformy Kościoła katolickiego na kartach współczesnych polskich podręczników do historii

61%
Białokur M.
Wieki Stare i Nowe
|
2020
|
vol. 15
|
issue 20
94-116
EN
It is not disputed that the Second Vatican Council (1962-1965) was one of the most important events not only in the history of the Catholic Church, but also throughout the 20th century. Pope Francis described it as “the beautiful work of the Holy Spirit” and many historians underscore the constant need to study the said event. Guided by these conclusions and postulates, which featured in the issue of Verbum Vitae devoted to the Holy Spirit in the Church, the presented article focuses on the image of the Second Vatican Council on the pages of an unusual and rarely analysed historiographic source, namely, school textbooks in history. To this aim, several studies were selected for the purposes of the analysis, which students of Polish schools had the opportunity to use during the recent few years. It shows that, based on most of the school handbooks analysed, students have the opportunity to learn the most important facts related to the Second Vatican Council. In addition, the textbooks appreciated the role of popes - John XXIII and Paul VI.
PL
Sobór Watykański II (1962-1965) był jednym z najważniejszych wydarzeń nie tylko w historii Kościoła katolickiego, lecz także całego XX wieku. Papież Franciszek nazwał go „pięknym dziełem Ducha Świętego”, a wielu naukowców podkreśla, że istnieje nieustanna potrzeba jego badania. Kierując się tymi wnioskami i postulatami, w artykule skoncentrowano się na obrazie Soboru Watykańskiego II wyłaniającym się z kart nietypowego i rzadko analizowanego źródła historiograficznego, jakim są szkolne podręczniki do historii. Na potrzeby analizy wybranych zostało osiem opracowań, z których uczniowie polskich szkół mieli okazję korzystać w ostatnich latach. Wynika z niej, że z większości badanych podręczników szkolnych uczniowie mogą poznać najważniejsze fakty związane z Soborem Watykańskim II. Ponadto w podręcznikach doceniona została rola papieży - Jana XXIII i Pawła VI.
10
Publication available in full text mode
Content available

„Trzy nierówne połówki” odrodzonej Polski, czyli pierwsze miesiące niepodległości w świetle współczesnych podręczników do nauczania historii w szkołach ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych

61%
Białokur M.
Studia Podlaskie
|
2021
|
vol. 29
119-149
EN
The presented article is an attempt to show the challenges Poland faced just after regaining independence in 1918. The source of the article are school history textbooks published at the end of the 20th and the beginning of the 21st century. These types of studies are among the most popular and most important history books, which is determined by their nature and audience.
PL
Prezentowany artykuł stanowi próbę ukazania wyzwań, przed którymi stanęła Polska tuż po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Podstawę źródłową artykułu stanowią wydane pod koniec XX i na początku XXI w. szkolne podręczniki do nauczania historii. Tego rodzaju opracowania należą do najpopularniejszych i najważniejszych książek historycznych, o czym decyduje ich charakter i krąg odbiorców.
11
Publication available in full text mode
Content available

FENOMEN EDUKACJI HISTORYCZNEJ I OBYWATELSKIEJ NA PRZYKŁADZIE DZIAŁALNOŚCI STOWARZYSZENIA REKONSTRUKCJI HISTORYCZNEJ CZWARTEGO PUŁKU PIECHOTY LEGIONÓW W KIELCACH

61%
Krzysztofik M.
Edukacja Dorosłych
|
2017
|
vol. 2(77)
213-224
PL
W artykule prezentuję 10-letnią działalność Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznej Czwartego Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. Omawiam genezę grupy, jej skład oraz cele statutowe w zakresie edukacji historycznej i obywatelskiej. Następnie prezentuję wybrane przykłady realizacji tych celów (inscenizacje bitew oręża polskiego z II wojny światowej i powstania styczniowego, odtwarzanie wydarzeń z czasów stanu wojennego, pełnienie wart honorowych, prowadzenie lekcji i pokazów historycznych, organizowanie dioram, publikacje naukowe członków grupy, udział w realizacji filmów, troska o integrację międzypokoleniową, współpraca z instytucjami kultury, innymi grupami odtwórstwa historycznego, władzami oraz dyrekcjami szkół). Piszę o planach i bieżących problemach grupy (kwestie finansowe, gromadzenie, zakup i konserwacja sprzętu, zdobywanie specjalistycznej wiedzy historycznej). Ze względu na niekwestionowane walory poznawczo-edukacyjne i społeczno-obywatelskie związane z krzewieniem patriotyzmu oraz pamięci historycznej wydarzeń, sposobów walk, procesów technologicznych, ludzi, kultury materialnej postuluję wsparcie grup rekonstrukcji historycznej przez samorządy lokalne i władze państwowe.
EN
I present the phenomenon of the 10-year activity of the Historical Reconstruct Association of the Fourth Legion Infantry Regiment in Kielce. I discuss the genesis of the group, its composition and its statutory goals in the field of historical and civic education. Then I present selected examples how these goals are accomplished – performing battles of Polish armies from the Second World War and the January Uprising, recreating events from Martial Law in Poland, standing on honour guards, giving lessons and historical presentations, making dioramas, printing scientific publications of the group members, participation in making films, taking care for integration between the generations, cooperation with cultural institutions and with other groups of historical reconstruction, with the authorities and school directors. I’m writing about the plans and current issues of the group (financial issues; collection, purchase and maintenance of the equipment; acquiring specialized historical knowledge). Due to the unquestionable cognitive-educational and socio-civic values, associated with patriotism and historical memory of events, ways of fighting, technological processes, people and material culture, I suggest the support of historical reconstruction groups by local governments and state authorities.
12
Publication available in full text mode
Content available

Krytyczne bycie w świecie edukacji historycznej – antropologiczny i kulturoznawczy głos o edukacji historycznej w polskich szkołach

51%
Piasek W.
Łódzkie Studia Etnograficzne
|
2020
|
vol. 59
PL
Artykuł jest prezentacją badań nad historią i nacjonalizmem w polskiej edukacji szkolnej. Badania te prowadzone były przez zespół badaczy, który analizował podręczniki szkolne, podstawy programowe oraz przeprowadził wywiady z nauczycielami i uczniami. Praca stanowi krytyczny antropologiczny i kulturoznawczy głos w dyskusji o edukacji historycznej w polskich szkołach.
EN
The article is a presentation of the research carried on history and nationalism in Polish school education. Researchers have analyzed school textbooks and curricula, as well as conducted interviews with teachers and students. The work is a critical anthropological and cultural studies voice in the discussion on historical education in Polish schools.
13
Publication available in full text mode
Content available

Naprzód ku przeszłości! Nauczanie historii a zmiany ideologii państwowej w Rosji na początku XXI wieku

51%
Siegień W.
Forum Oświatowe
|
2016
|
vol. 28
|
issue 2(56)
185-202
EN
The article analyses changes of Russian official state ideology on the example of education, namely the planned changes in the history teaching syllabus. Elements of Russian educational macro-politics were analysed on the basis of the media monitoring of 2014-2016 period. Russia under Putin, as an authoritarian state, seeks for ideological unification, which in the context of history teaching means that the “historical and cultural standard” needs to be worked out. It results in adaptation of the official version of tradition to current ideological needs of the state. In addition, the role of the teacher has been reduced to transmitting the “monologue of meanings” in order to communicate students the public “objective” knowledge.
PL
Artykuł przedstawia analizę zmian oficjalnej ideologii państwowej współczesnej Rosji na przykładzie pola edukacji, a dokładnie, planowanych zmian w programie nauczania historii. Analizie poddano elementy makropolityki oświatowej Rosji, zidentyfikowane na podstawie monitoringu medialnej przestrzeni publicznej w latach 2014–2016. Rosja pod rządami W. Putina, jako państwo autorytarne, dąży do ideologicznej unifikacji, co w kontekście nauczania historii doprowadziło do prac nad „historyczno-kulturowym standardem”. Oznacza to odgórne dostosowywanie oficjalnej wersji tradycji w kreowanym przekazie historycznym, do bieżącego zapotrzebowania ideologicznego państwa. Dodatkowo rola nauczyciela sprowadzona została do osoby jedynie pośredniczącej w „monologu znaczeń”, przekazującą uczniowi publiczną wiedzę „obiektywną”.
14

Przeszłość i sposoby jej doświadczania w życiu codziennym. Pamięć narodowa, regionalna (lokalna), rodzinna

51%
Konarska-Zimnicka S.
Roczniki Humanistyczne
|
2014
|
vol. 62
|
issue 2: Historia
191-199
PL
Z przeszłością stykamy się na każdym kroku. Utożsamia ją literatura, sztuka, architektura, pomniki przyrody, ale też nasza wiedza czy język, którym się posługujemy, a który nieustannie ewoluuje. To, co niedawno było teraźniejszością, jutro będzie historią. I tylko od nas zależy, co przetrwa, a co odejdzie w niepamięć. Pamięć zatem jest tym czynnikiem, który utrwala, a czasem „daje nieśmiertelność”. Z tej też przyczyny tak istotne stało się określenie rodzajów oraz typów pamięci. W inny sposób będzie manifestowana pamięć narodowa, w inny regionalna (lokalna), a jeszcze inaczej – pamięć rodzinna. Jednakże bez względu na jej zasięg i formę, każdy z wymienionych rodzajów pamięci jest najtrwalszym pomnikiem – świadectwem przeszłości – narodu, regionu, rodziny. W pielęgnowaniu jej olbrzymia rola przypada zatem rodzinie, szkole, instytucjom oświatowym i kulturotwórczym oraz mediom. To one bowiem, w dużym stopniu, kształtują tożsamość każdego człowieka.
EN
We encounter the past at every turn. It is seen in literature, art, architecture, natural monuments, but also in our knowledge or in the language that we use and that evolves all the time. What was the present not long ago, tomorrow will be history. And it is only up to us what will last and what will be forgotten. Hence, memory is the factor that records, and sometimes „gives immortality to” things. It is for this reason that defining kinds and types of memory has become so important. Memory of the nation will be manifested in a different way from memory of the region (local memory), and memory of the family in a still different way. However, irrespective of its range and form, each of the mentioned kinds of memory is the most lasting monument – evidence of the past – of a nation, region, family… Hence the family, school, education and cultural institutions and the media have a great role in preserving the past. It is they that, to a large degree, form every man’s identity…
15
Publication available in full text mode
Content available

Propagandowy wizerunek chrześcijaństwa w polskich podręcznikach do historii z okresu stalinizmu

51%
Sołga P.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2021
|
vol. 136
181-218
EN
After taking power in Poland in 1944/1945 the communists started a gradual process of turning Poland into a totalitarian state that aimed at eradicating religion from social life. The construction of an atheist state was one of the main goals of the government, and increased in importance during the largest period of repression of the Stalinist period, i.e. 1948 - 1956. Atheistic propaganda combined with open hostility towards religious education in schools, also found its way into historical education. History textbooks of the period tried to picture the church and the history of Christianity in an immensly bad light, by omitting and twisting facts, or even by blatantly lying. Christianity and various historical figures associated with it were introduced as myths or false stories resulting from peoples’ backwardness and superstition. The church was considered responsible for civilizational stagnation, while the clergy was considered as the most morally abhorrent social class. However, convincing Polish society to detest the Catholic Church was a difficult task, as most Poles continued religious participation and practices. After the end of the Stalinist period atheistic propaganda was subdued, although in some form it continued till the end of the existence of the People’s Republic of Poland.
PL
Komuniści po przejęciu władzy w Polsce w latach 1944/1945 r. przystąpili do stopniowej totalizacji państwa oraz podjęli wysiłki zmierzające do wyrugowania religii z życia społecznego. Budowa ateistycznego państwa pozostawała jednym z głównych pryncypiów przyświecających ówczesnej władzy, a nasiliła się zwłaszcza w okresie największej represyjności władzy w okresie stalinowskim, tj. w latach 1948-1956. Ateistyczna propaganda, obok jawnej walki z nauczaniem religii w szkole, znalazła swój wyraz także w edukacji historycznej. W podręcznikach do historii wydawanych w omawianym okresie próbowano przedstawić Kościół i historię chrześcijaństwa w jak najgorszym świetle, częstokroć przeinaczając i pomijając fakty oraz podając informacje całkowicie fałszywe. Chrześcijaństwo i postaci historyczne z nim związane przedstawiano jako formę mitu i zmyślonych opowiadań, będących skutkiem zacofania i zabobonu. Kościół i jego nauka miały się przyczynić do zastoju cywilizacyjnego, a kler ukazywano niczym najbardziej zepsutą moralnie warstwę społeczną. Wpojenie niechęci do Kościoła katolickiego, czy też religii w ogóle w Polsce, było jednak bardzo trudne z uwagi na to, że większa część społeczeństwa pozostawała praktykującymi katolikami. Po okresie stalinowskim ateistyczna propaganda komunistyczna wyrażająca się także w edukacji historycznej została stonowana, choć w jakimś stopniu utrzymywała się do końca istnienia PRL-u.
16

Pamięć społeczna miasta – bogactwo znaczeń i sensów dla edukacji

51%
Łaguna-Raszkiewicz K.
Pedagogika Społeczna
|
2013 (R. XII)
|
issue 3(49)
51-60
PL
Artykuł ukazuje wybrane perspektywy pracy edukacyjnej skupionej wokół przywracania pamięci społecznej miasta. Działania przybliżające przeszłość nabierają szczególnej wartości i rangi – są przeciwwagą dla „kultury zapominania”, która próbuje zdominować współczesne myślenie o człowieku, Odwoływanie się do tradycji, akcentowanie wartości dziedzictwa kulturowego miejsca/regionu, rozwijanie szeroko pojętej kultury historycznej jest nieodzowne we wzmacnianiu tożsamości ludzi. „Odkrywanie” na nowo małej ojczyzny w ramach pedagogiki pamięci skłania do aktywności, integruje mieszkańców, powodując tym samym zmiany środowiskowe. Edukacja na rzecz przywracania pamięci służy rehabilitacji wartości uniwersalnych.
EN
The article presents selected perspectives of education work concentrated around a social memory of city. Actions bringing the past nearer have a special value and dignity – are oriented against a ‘forgetting culture’, which tries to dominate present day thinking of man. Appealing to the tradition, accentuating the values of cultural heritage of a place/region and developing a general idea of historical culture is indispensable for strengthening people’s identity. “Recovering” a little homeland in the frame of pedagogy of memory tends to undertake the activity and integrates inhabitants; in fact it gives an occasion for environment changes. The education for a memory restoration is connected with rehabilitation of universal values.
17
Publication available in full text mode
Content available

Why do we reject the wisdom from the past? Reflections on the practical dimension of values in historical education

51%
Skotnicka-Palka M., Białokur M.
UR Journal of Humanities and Social Sciences
|
2020
|
issue 2(15)
5-24
EN
In times of rapid changes and large amounts of information, a lot of people, especially the young, attach no importance to the past. This is despite the fact that historical education develops intellectually and spiritually, building the identity of the individual and the nation and helps to understand problems of the present. Historical education is the totality of the various elements of education and knowledge which is connected with the transfer of achievements of our ancestors and the evolution of attitudes. In historical education these values occupy an important place. History allows us to understand the behaviour of other people, their emotions and needs. It is very important in history to respect norms and principles of tolerance and democracy. The values of historical education build the authority of and respect for rulers, reinforce a sense of connectedness with one’s homeland, the place of birth and residence. Historical education teaches young people values such as responsibility for their actions, it mobilizes them to work for their environment and creates the need for role models and figures of authority figures. We should remember that the education of young people in history classes helps them function in the modern times and surrounding reality. A history teacher should implement the students to participate in the modern world by showing and shaping the educational values of well thought-out and accurately matched examples from the past to the age of the students. These issues, based on the statements of valued researchers, are addressed in the presented article.
PL
W czasach szybkich zmian i dużej ilości informacji wiele osób, zwłaszcza młodych, nie przywiązuje większej wagi do przeszłości. Dzieje się tak pomimo, że edukacja historyczna rozwija intelektualnie i duchowo, budując tożsamość jednostki i narodu oraz pomagając zrozumieć problemy teraźniejszości. Edukacja historyczna to zbiór wielu czynników, które generalnie wiążą się z wykorzystywaniem osiągnięć naszych przodków oraz ewolucją ich postaw. W edukacji historycznej wartości te zajmują ważne miejsce. Historia pozwala nam zrozumieć zachowanie innych ludzi, ich emocje i potrzeby. W historii bardzo ważne jest przestrzeganie norm i zasad tolerancji oraz demokracji. Wartości edukacji historycznej budują autorytet i szacunek, wzmacniają poczucie więzi z ojczyzną, miejscem urodzenia czy zamieszkania. Edukacja historyczna uczy młodych ludzi wartości, takich jak odpowiedzialność za ich działania, mobilizuje do pracy na rzecz środowiska i stwarza potrzebę wzorcowych postaci i autorytetów. Edukacja młodych ludzi na lekcjach historii pomaga im funkcjonować w czasach współczesnych w otaczającej ich rzeczywistości, dlatego też nauczyciele historii powinni wdrażać uczniów do uczestnictwa we współczesnym świecie, pokazując i kształtując wartości edukacyjne. Należy jednak pamiętać, aby przykłady z przeszłości dopasowywać do wieku uczniów. Zagadnienia te porusza niniejszy artykuł, prezentując wypowiedzi cenionych badaczy.
18
Publication available in full text mode
Content available

Przeszłość ₍re₎konstruowana. Edukacja historyczna w muzeum narracyjnym

41%
Sobczyk U.
Ogrody Nauk i Sztuk
|
2014
|
issue 4
297-305
PL
Ponieważ zadaniem muzeów narracyjnych jest upowszechnianie starannie wypracowanych interpretacji historii, edukacja muzealna stanowi element w immanentny sposób wpisany w ich funkcjonowanie. Choć jest działalnością o doniosłym znaczeniu społecznym, wychowawczym i etycznym, sprzyja zniekształcaniu wiedzy historycznej. Artykuł odsłania przyczyny tych deformacji: wpływ historii, pamięci kulturowej, ideologii, ustaleń dydaktycznych i psychologicznych, polityki historycznej państwa, zaplecza fi nansowego i infrastrukturalnego placówki oraz jednostkowych predyspozycji, wiedzy i poglądów edukatora.
EN
The article explores specifi c of narration museums. Explain that the aim of them is to spread carefully worked interpretations of history. Next, shows that museum education is the element writt en immanently in their functioning. The main topic is to unveils deformation of the content of the historical museum education, such as historical influence, cultural memory, ideology, didactical and psychological arrangements, historical politics of the country, fi nancial and infrastructural supply of the agency and individual predispositions, educator’s knowledge and ideas.
19
Publication available in full text mode
Content available

Konfederacja barska w myśli historycznej szkoły warszawskiej: wizje Władysława Smoleńskiego

41%
Maternicki J.
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
|
2023
|
issue 14
37-68
EN
The article presents a detailed analysis of the images of the Bar Confederation sketched by Władysław Smoleński in two versions of his Dzieje narodu polskiego published in 1898 in Kraków (uncensored text) and in Warsaw (censored text), and in a schoolbook Historia Polski [History of Poland] issued in 1921, after Poland regained independence. Explaining differences between them, the author pays attention to the circumstances of their creation and Smoleński’s ideological and political attitude as well as his views on the social function of history. Particular visions of the confederation are confronted with Tadeusz Korzon’s views and also Kraków historian’s opinions: Józef Szujski, Michał Bobrzyński, and Anatol Lewicki.
PL
Szczegółowej analizie poddano w artykule obrazy konfederacji barskiej nakreślone przez Władysława Smoleńskiego w dwu wersjach jego Dziejów narodu polskiego (nieocenzurowanej krakowskiej i ocenzurowanej warszawskiej, 1898) oraz w podręczniku szkolnym Historia Polski, wydanym już po odzyskaniu niepodległości, w 1921 r. Wyjaśniając występujące między nimi różnice autor zwraca uwagę na okoliczności ich powstania i postawę ideowo-polityczną Smoleńskiego, a także jego zapatrywania na społeczną funkcję historii. Poszczególne wizje konfederacji są konfrontowane z zapatrywaniami Tadeusza Korzona, a także historyków krakowskich: Józefa Szujskiego, Michała Bobrzyńskiego i Anatola Lewickiego.
20
Publication available in full text mode
Content available

„Ciche bohaterki”? Kobiety w powstaniu styczniowym w historiografii i edukacji historycznej PRL

41%
Młynarczyk-Tomczyk A.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
|
2022
|
vol. 77
143-169
EN
In 2023, we will celebrate the 160th anniversary of the January Uprising outbreak. It provokes further reflection on this event and its main protagonists. Among them were also women, which encourages further research on this form of their involvement in the independence movement. The aspect of the place of women in the historiography of the January Uprising (up to 1918), taken up, albeit very randomly, has prompted the author to conduct further research in this field. The review of scientific and popular literature presented in the article, although it certainly does not cover the entire subject, has reminded the names of women – heroines, actively involved in the January Uprising. Certainly, the historiography of the People’s Republic of Poland contributed to the fact that women – passive and active participants of the events of 1860–1863/64 – were noticed and valued not only as “silent heroines of the uprising”. Many of them paid for their bravery with their lives, with deportation or imprisonment, therefore the memory of their heroism should not be overlooked, both in historiography and in historical education.
PL
W 2023 roku będziemy obchodzić 160. rocznicę wybuchu powstania styczniowego. Zachęca ona do kolejnych refleksji nad tym wydarzeniem i biorącymi w nim udział bohaterami. Były nimi również kobiety, co skłania do dalszych badań nad tą formą ich aktywności niepodległościowej. Podjęty, aczkolwiek bardzo wyrywkowo, aspekt udziału kobiet w powstaniu w świetle historiografii (do 1918 roku) skłonił autorkę do dalszych badań w tym zakresie. Prezentowany w artykule przegląd literatury naukowej i popularnonaukowej, choć z pewnością nie wyczerpuje tematu, przypomina z imienia i nazwiska wiele kobiet – bohaterek, czynnie zaangażowanych w powstanie styczniowe. Z pewnością historiografia PRL przyczyniła się do tego, że kobiety – bierne i czynne uczestniczki wydarzeń z lat 1860–1863/64 – zostały zauważone i dowartościowane nie tylko jako „ciche bohaterki powstania”. Wiele z nich swoją odwagę przypłaciło życiem, zsyłką, więzieniem, dlatego pamięć o ich bohaterstwie powinna znaleźć odzwierciedlenie zarówno w historiografii, jak i w edukacji historycznej.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.