Search results

1

Semiotyczny model procesu historycznego. Historia – między gramatyką a retoryką

100%

Kalinin I.

Rocznik Antropologii Historii

|

2014

|

issue 1(6), Semiotyka historii

49–56

XX

Translation based on: I. Kalinin, The semiotic model of a historical process. History - between gramar and rhetoric, "Sign System Studies", 2003, vol. 31, no. 2. The article is devoted to the problem of the linguistic basis of the semiotic model of history, according to which history is described as a process of communication within social life.

2

On Historiographic Reflection

75%

Ciesielski M.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2006

|

vol. 36

3

W POSZUKIWANIU RELIGII UNIWERSALNEJ: ZARYS METODOLOGICZNY I TEMATYCZNY

75%

Szymański T.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2015

|

issue 4

255-272

EN

What are we talking about when we talk about universal religion? The purpose of this article is to present a preliminary methodological, typological and historical outline (focusing particularly on modern France modern France), which facilitates answering this question. If we accept the meaning given to religion by modernity (which defines it by a form of worship, doctrine, morality and community), we conclude that the idea of a universal religion, as having numerous historical variants, fulfills its criteria in various ways. At the same time, however, it transcends positive religions, and its critical-investigative attitude towards them are even the necessary conditions of possibility of its emergence. The idea of universal religion can remain at the level of purely intentional solution or project (as in the case of modern natural religion, which is the common denominator of all religions, based on the so-called Credo minimum), it can also although this is rare, adopt a specific social character (as in the case of cults created during the French Revolution). The idea of a universal religion can also be associated with one of the historical religions. In the Western world and its Judeo-Christian context, it would generally be Catholicism.

4

А. Тойнбі та його універсалістське дослідження історії

75%

Danylova T., Yudina V.

Path of Science

|

2018

|

vol. 4

|

issue 10

4001-4007

UK

Самобутню концепцію виникнення і взаємодії різних цивілізацій запропонував відомий британський історик, філософ історії, культуролог, соціолог А. Тойнбі. Його універсалістська філософія історії з поняттям історичних циклів підйому та занепаду цивілізацій, філософський ідеалізм і релігійний підтекст його аналізу викладені у дванадцятитомній роботі «Дослідження історії». У даній статті зроблено спробу проаналізувати цивілізаційну концепцію А. Тойнбі. У процесі дослідження було застосовано порівняльно-історичний метод, методологію філософської герменевтики, а також антропологічний інтегративний підхід. А. Тойнбі здійснив грандіозну спробу представити історію людства як послідовний ланцюг виникнення, зростання, занепаду, загибелі та нового виникнення цивілізацій, що викликало гостру дискусію і неоднозначність тлумачень. Сьогодні постмодерний світ ХХІ століття з його невизначеністю, темпоральністю, множинністю інтерпретацій вимагає нового розуміння творчості славетного британця, що потребує нових досліджень.

EN

The famous British historian, philosopher of history, cultural studies researcher and sociologist A. Toynbee introduced his original concept of emergence and interaction of different civilizations. His universalist approach to philosophy of history, his notion of historical cycles of the rise and fall of civilizations, philosophical idealism and the religious subtext of his analysis are set out in the twelve-volume work “A Study of History”. This paper attempts to analyze the civilizational concept of A. Toynbee. In the course of the research, the comparative historical method, the methodology of philosophical hermeneutics, as well as the anthropological integrative approach were applied. A. Toynbee made a tremendous attempt to present the history of humankind as a chain of emergence, growth, decline, death, and the new emergence of civilizations. This theory has caused sharp debates and ambiguity of interpretations. Nowadays, the postmodern world of the 21st century with its uncertainty, temporality and plurality of interpretations requires a new understanding of Toynbee’s spiritual heritage, which needs new research.

5

Wola boska czy gra hazardowa (Prawidłowość i przypadek w procesie historycznym)

75%

Łotman J.

Rocznik Antropologii Historii

|

2014

|

issue 1(6), Semiotyka historii

233–242

XX

First printing: Изъявление Господне ил иазартная игра? (Закономерное и случайное в историческом процессе [in:] Ю.М. Лотман и тартуско-московская семиотическая школа, Moscow 1994, pp. 353-363. Polish translation appeared in the journal KONTEKSTY, 1997, R. LI, No. 1 -2, pp. 32-35.

6

Przyrost ludności w świecie a migracje do Europy jako proces historyczny. Analiza politologiczna uwarunkowań społeczno – ekonomicznych

63%

kwiatkiewicz p.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

EN

Inflow and settlement of people originating from the Near and the Middle East in Europe is anything but a new phenomenon. It has its long-standing tradition and well documented history. Since the Early Middle Ages these processes were an inseparable element shaping ‘European identity’. Therefore the recent intensification of the migration process from the Middle East to Europe should not be perceived as an unique event. Within such a context, cyclical character of migration processes may be worth consideration. A new contextualization of the recent migration processes needs to take into account new criteria, especially dynamics of the demographic growth. This article argues that aforementioned circumstances in the regions surroundings Europe are of primary importance for its future, and strives for proper understanding of their impact. For Europe, North Africa and Near East are especially important.

PL

Napływ i osiedlanie się na Starym Kontynencie mieszkańców Azji i Afryki jest politycznie wykorzystywany od tysięcy lat. W swej istocie jest zjawiskiem naturalnym. Ma swoją dobrze udokumentowaną kartę w dziejach Europy. Od wczesnego średniowiecza stanowiło element współtworzący jej tożsamość. Dająca się zaobserwować intensyfikacja ruchów migracyjnych w ostatnich latach nie może być zatem odbierana jako wydarzenie wyjątkowe. Eksponowanie go przez w drugiej dekadzie XXI wieku przez polityków służy jedynie realizacji partykularnych interesów powiązanych z nimi ugrupowań i partii. Dyskusje pozbawione są większego sensu. Problemu napływu mas z obszarów o większej gęstości zaludnienia na tereny w których jest ona niższa nie da się powstrzymać. W rozpatrywanym kontekście warto dostrzec cykliczny charakter procesów związanych z osadnictwem w Europie. Za okoliczności nowe, które przyczyniają się do jego stymulacji, brana musi być pod uwagę dynamika zmian demograficznych oraz tempo, w jakim ociepla się klimat. Kluczowe znaczenie dla przyszłości naszego kontynentu ma sytuacja istniejąca na obszarach bezpośrednio z nim sąsiadujących. Szczególną pozycję zajmuje Afryka Północna oraz Arabski Wschód. W jednym i drugim przypadku przyrost liczby ludności w ostatnim półwieczu uznać należy za znacząco ponadprzeciętny. We wskazanym regionie brak państwa, którego populacja nie podwoiłaby się w tym czasie. Jednocześnie za sprawą zmian klimatycznych na pokaźnych obszarach tej części świata warunki życia związane z otoczeniem przyrodniczym uległy znacznemu pogorszeniu. Destabilizacja polityczna regionu, wywołana m.in. przez działalność państw trzecich, stanowi okoliczność utrudniającą inwestycje i prace inżynieryjne pozwalające na rekultywację gruntów i ograniczenie tempa pustynnienia obszarów wykorzystywanych rolniczo. Zważywszy na długotrwały charakter nadmienionych zmian i brak możliwości zahamowania ich w dającej się określić perspektywie czasowej dalsze nasilenie migracji na teren Europy traktować należy jako nieuchronne. Ograniczenia prawne i sankcje, tak jak i wzmocnienie ochrony granic, są działaniami doraźnymi i nie mogą przyczynić się do rozwiązania problemu. Przypisanie im takiej funkcji jest poważnym błędem. Stanowi grę na zwłokę, której nieuchronnym skutkiem będzie i tak konieczność powrotu do prób rozwiązania problemu, występującego już wtedy w znacznie bardziej rozbudowanej formie.

7

HUMAN BEING IN HISTORY vs HISTORY IN HUMAN BEING: Horizons of interaction of History and Psychology

63%

Gorenko O.

Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

|

2019

|

issue 28

317-339

EN

The problems of interdisciplinary interaction of History with other Social Sciences have already become the subject of a serious and consecutive scientific research. In this wide spectre of thoughts and opinions a special interest may be paid to considerations and evaluations of a complex process of forming interaction between History and Psychology. In Historiography there even have been formed a new direction, called Psychohistory. Besides, there have remained the achievements of previous generations of historians who didn’t avoid psychological aspects of world and national historical process in their works. It is not the subject matter of this article to elucidate in details the evolution of any particular stage in forming a given direction of modern historiography or any particular segment of psychological discourse. We rather propose a wider historiosophical generalization of problems and perspectives of the method to unite history and psychology. The author accentuates the necessity to enhance the level of general psychologic culture of both ruling elite and wide circles of ordinary public while taking into consideration the potential of communication in order to avoid conflicts. In this sense a separate methodological problem of great importance is psychologic culture of historians themselves as well as their readiness to use rich experience of Psychologic Science in their adequate research of the past. National Historiography is only in the beginning of the road to cognize social processes and historical peculiarities, especially of a recent past. But, at the same time, Ukrainian historic science has rich traditions of deep psychologic penetration into human dimension of national history. Effective combination of traditional experience and new methodological freedom of innovative historical thinking remains a serious methodological challenge on the new stage of national Historiography which requires the feeling of homogeneity of a historical process and, correspondingly, new understanding of homogeneity of historical conscience

8

The Freudian “Hermeneutics of Suspicion” and Historical Source Critique

63%

Pawelec T.

Folia Philosophica

|

2015

|

vol. 34

EN

The article concerns some aspect of the impact which psychoanalysis (depth psychology) had on the research practice of historiography. The author asks in what ways “psychoanalytic thinking” modified the handling of a historical source. He argues that the basis for the modification was a unique “hermeneutics of suspicion,” embedded in depth psychology. At the core of this hermeneutics is the attitude of a psychoanalytic therapist-a search for “a deeper meaning” of a particular psychopathological symptom, a meaning cunningly concealed but at the same time indirectly (and perversely) enacted and communicated by this symptom. The article identifies the main reasons for hermeneutics of suspicion penetrating historians’ way of thinking: “ontological” (connected with the specific view of the historical process adopted by historiographers of psychoanalytic sympathies) and “methodological” (related to the discovery and affirmation of the methodological “kinship” between researching history and practicing psychoanalysis). The author further argues that, contrary to superficial readings, psychoanalytic hermeneutics of suspicion is not just a radicalized version of the critical attitude towards the source, which by default marks scientific historiography in its various forms, but that it goes beyond it in important ways. The article considers also various practical consequences of the presence of this kind of hermeneutics in handling historical sources.

9

Miłość i prawda jako kategorie historyczne w Encyklice Benedykta XVI Caritas in veritate

51%

Kowalczyk M.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2010

|

vol. 2

67-75

EN

Pope Benedict XVI is a theologian of history even in his encyclical letter Caritas in veritate (2009). This encyclical is on principle social and draws on to St. Augustine and to the pope’s habilitation entitled Die Geschichtstheologie des heiligen Bonaventura (München 1959). According to the pope, the main trend of the history of man and mankind is spiritual in which the principal drive and at the same time the most ultimate content is “love in truth” and “truth in love”. They fulfil humankind in the present time and lead to eternity.

Refine search results

2 Rocznik Antropologii Historii

1 Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

1 Folia Philosophica

1 Historyka Studia Metodologiczne

1 Path of Science

1 Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

1 Roczniki Teologii Dogmatycznej

1 Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

1 Ciesielski M.

1 Danylova T.

1 Gorenko O.

1 Kalinin I.

1 Kowalczyk M.

1 Pawelec T.

1 Szymański T.

1 Yudina V.

1 kwiatkiewicz p.

1 Łotman J.

2 2019

1 2018

2 2015

2 2014

1 2010

1 2006