Search results

1

Narrative or Substantial Self? Between Confrontation and Complementarity

100%

Hołub G.

Studia Philosophica Wratislaviensia

|

2019

|

vol. 14

|

issue 1

37-47

EN

In this paper two concepts of the self are presented and contrasted, namely a narrative and a substantial self. The discussed concepts have been variously assessed in contemporary philosophy. It seems, however, that the substantial concept is nowadays an object of severe criticism, whereas the narrative notion celebrates its genuine triumph. In the paper, the author argues that this asymmetry is exaggerated and disproportionate, and opposition between them is not so obvious and clear-cut. The author argues that those two concepts in fact need each other and can, to a certain degree, complement one another. In the article, an example of such complementarity is sketched.

2

The Logic of “Both/And” in The Matrix: Eutopian Mapping in a Posthuman World

72%

Terentowicz-Fotyga U.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 11: Anglica. Zeszyt specjalny

101-111

EN

The paper analyses the first part of The Matrix trilogy with a view of discussing its dialogue with posthumanism in the context of utopianism. It argues that the film’s dialogue with posthumanism follows the logic of “both/and,” in which contrasting perspectives are juxtaposed and embraced. On the one hand, the film can be interpreted as a critical dystopia, whereby the way out of the nightmare of posthuman future is sought in the return of “the thinking subject” of the Cartesian tradition. On the other hand, the film encourages the viewer to take seriously the radically anti-anthropocentric premise of posthumanism. In such reading, the utopia of the Matrix offers a way out of the ecological apocalypse engineered by human beings.

PL

Artykuł poświęcony jest analizie utopijnych kontekstów dialogu z posthumanizmem, jaki prowadzi pierwsza części filmowej trylogii Matrix. Artykuł stawia tezę, że dialog filmu z posthumanizmem oparty jest na logice “zarówno/i”, zgodnie z którą dwie przeciwstawne perspektywy zestawione są ze sobą w sposób niewykluczający się. Z jednej strony, film można odczytać jako krytyczną dystopię, w której ucieczki od koszmaru posthumanistycznej przyszłości należy upatrywać w powrocie do „myślącego podmiotu” z tradycji kartezjańskiej. Z drugiej strony, film zachęca widza do poważnego potraktowania radykalnie anty-antropomorifcznych przesłanek posthumanizmu. W takim odczytaniu Matrix stanowi utopijną odpowiedź na ekologiczną apokalipsę, do której doprowadził gatunek ludzki.

3

Model badania podmiotowej sfery kultury współczesnej

58%

Ryszard Strzelecki R.

Dydaktyka Polonistyczna

|

2021

|

issue Dydaktyka Polonistyczna

7-29

PL

Artykuł zmierza do wyznaczenia modelu badania podmiotowej sfery kultury współczesnej. Dla ustalenia podstaw metodologicznych modelu zostały wykorzystane, zaprezentowane, porównywane, a nawet krytycznie ocenione ważniejsze teorie człowieka (biologistyczna, personalizm liberalistyczny i relacjonistyczny, personalizm tomistyczny – metafizyczny, wojtylański w ramach tzw. antropologii adekwatnej i trynitarny). Celem owej konfrontacji jest wybór teorii ujmującej ontologiczną i aksjologiczną głębię człowieka w sposób zupełny, teorii, która byłaby zarazem zdolna objąć procedurą badawczą wszelkie możliwe wersje podmiotu w różnych sferach kultury współczesnej (w nauce, nurtach ideowych, twórczości). Chodzi o to, aby żaden wariant kulturowego podmiotu nie znalazł się poza badawczym zasięgiem modelu. W największym stopniu warunki te spełnia personalizm trynitarny. Inne teorie i personalizmy w badawczej diagnozie wielorakich podmiotów kultury współczesnej mogą okazać się niewystarczające. Teoria Trójcy Świętej jako podstawa modelu traktowana jest w artykule niekonfesyjnie, wyłącznie w zastosowaniu do metodologii badań osoby ludzkiej.

EN

The aim of this paper is to establish a model for researching the subjective sphere of contemporary culture. In order to establish the methodological foundations of the model, some of the most important theories of man (biologistic, liberal and relationalistic personalism, Thomistic and metaphysical personalism, as well as Wojtyla within the so-called ”adequate anthropology” and Trinitarian personalism) have been used, presented, compared, and even critically evaluated. The aim of this confrontation is to choose a theory that fully grasps the ontological and axiological depth of man, a theory that could also encompass the research procedure with all the possible versions of the subject in various spheres of contemporary culture: science, ideological trends, and creativity. The point is that no variant of the cultural subject should fall outside the research range of the model. These conditions are met to the greatest extent by Trinitarian personalism. Other theories and personalisms in the research diagnosis of multiple subjects of contemporary culture may turn out to be ANALIZY I INTERPRETACJE 29 Model badania podmiotowej sfery kultury współczesnej insufficient. The theory of the Holy Trinity as the basis of the model is treated in the paper in a non-confessional manner, that is, only when applied to the methodology of researching the human being

Refine search results

1 Dydaktyka Polonistyczna

1 Roczniki Humanistyczne

1 Studia Philosophica Wratislaviensia

1 Hołub G.

1 Ryszard Strzelecki R.

1 Terentowicz-Fotyga U.

1 2022

1 2019

1 2018

Narrative or Substantial Self? Between Confrontation and Complementarity

The Logic of “Both/And” in The Matrix: Eutopian Mapping in a Posthuman World

Model badania podmiotowej sfery kultury współczesnej