Search results

1

Konflikt władzy kościelnej i państwowej na Warmii w kontekście dogmatu o nieomylności papieża

100%

Żmudziński M.

Horyzonty Polityki

|

2022

|

vol. 13

|

issue 44

227-240

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The scientific objective of this paper is to present the conflict between the Church and the state authorities, whose cause was the reception of the dogma of papal infallibility. The bishop of Warmia imposed canonical sanctions on the priests in his diocese who rebelled against the dogma. Their effects went beyond the Church’s internal discipline and encroached on an area of state authority. The dispute between the Church and state in the educational turned into a conflict which lasted many years. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem focuses on the competence of the secular and Church authorities regarding individuals who were formally members of the hierarchical structure of the Church but who were also state officials. The method used is a critical source analysis, using existing studies. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The educational and academic consortium in Braniewo became the focus of all the factors of controversy around the dogma of papal infallibility. Futile reconciliation efforts made by the bishop of Warmia led to radical sanctions. In the opinion of the state authorities, it was a violation of the common rules of the state of law and provoked actions aimed at solving the dispute on the administrative level. RESEARCH RESULTS: The dispute within the Church turned into a conflict between the spiritual and secular authorities on the principles of coexistence of the two orders within the state of law. The administrative sanctions against the top hierarchs, were only temporary effects of the conflict in Warmia, which started the prolonged struggle between the Prussian state and the Catholic Church, called kulturkampf. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Friendly relations between the Church and state require permanent communication and consultations. They should produce a precisely specified catalogue of acceptable criteria of coexistence and mutually agreed on axiology.

PL

CEL NAUKOWY: Celem naukowym artykułu jest przedstawienie konfliktu władzy kościelnej i państwowej, którego przyczyną była recepcja dogmatu o nieomylności papieskiej. Biskup warmiński wobec duchownych jego diecezji, buntujących się przeciw nieomylności, zastosował kanoniczne sankcje, których skutki przekroczyły wewnętrzną dyscyplinę Kościoła i nałożyły się na obszar władzy państwowej. Spór kompetencyjny Kościoła i państwa w przestrzeni oświatowej przerodził się w wieloletni konflikt. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy ogniskuje się wokół zagadnienia kompetencji władzy świeckiej i duchownej, dotyczącego osób należących formalnie do hierarchicznej struktury Kościoła i będących jednocześnie urzędnikami państwowymi. Zastosowana metoda to krytyczna analiza źródeł, z wykorzystaniem istniejących opracowań. PROCES WYWODU: Konsorcjum edukacyjno-akademickie w Braniewie stało się miejscem ogniskującym wszystkie faktory kontrowersji wokół dogmatu o papieskiej nieomylności. Bezskuteczne wysiłki pojednawcze biskupa warmińskiego doprowadziły do zastosowania radykalnych sankcji. W opinii władzy rządowej było to naruszenie powszechnie obowiązujących reguł państwa prawa i spowodowało działania zmierzające do rozwiązania sporu na płaszczyźnie administracyjnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Spór wewnątrz Kościoła przerodził się w konflikt władzy duchownej i świeckiej, dotyczący podstawowych zasad współistnienia tych dwóch porządków w strukturze państwa prawa. Sankcje administracyjne wobec najwyższych hierarchów kościelnych były tylko doraźnymi efektami konfliktu warmińskiego, który zapoczątkował wieloletnią walkę państwa pruskiego z Kościołem katolickim, określaną jako kulturkampf. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przyjazne relacje Kościoła i państwa domagają się permanentnego procesu komunikacji i konsultacji. Ich owocem powinien być możliwie precyzyjnie określony katalog akceptowanych kryteriów współistnienia, uzgadnianej wzajemnie aksjologii.

2

Fr. Dumitru Stăniloae’s View on Laymen’s Participation in the Infallibility of the Church

100%

Roşu A.

Review of Ecumenical Studies Sibiu

|

2014

|

vol. 6

|

issue 1

29-48

EN

Though Fr. Dumitru Stăniloae did not address the topic extensively, a certain view on laymen’s participation in the Infallibility of the Church could be extracted from his writings. While professing the traditional teaching of the Orthodox Church, i.e., insisting on the role of hierarchy in preserving and formulating the faith, Stăniloae alluded to a specific charismatic role of laity in preserving and strengthening the faith. The dialogue with the ecclesiology of I. Karmiris also led Stăniloae to the formulation of a personal theory concerning the limits of Church infallibility. The collaboration between clergy and laymen, as witnessed by the Liturgy, appears to be a suitable description of the manner in which Church infallibility functions.

3

Prawość apostoła w świetle Rz 9,1-5

80%

Żywica Z.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 3

5-23

EN

The author shows how Paul creates the image of the righteous Apostlereferring to arguments and witnesses in order to authenticate the self-portraitfound in Rom 9,1-5 as well as the credibility of the arguments submitted;this is so also in section Rom 9,6–11,36. Paul carefully planned the rhetoricalstrategy and strengthened the arguments competently, as well as theauthority and credibility of the witnesses cited. In the adopted rhetoric andtheological strategy, he refers three times to the biblical legal tradition of theneed to appoint two or three witnesses. He thus built the triple sequence ofthe next three testimonies: 1. “I say the truth in Christ”; 2. “I’m not lying;3. “My conscience in the Holy Spirit testifies to my conscience.” Then he presented three witnesses with the highest authority and credibility: 1. Godin Christ; 2. The conscience of the Apostle; 3. The Holy Spirit. Throughoutthe section, the quoted texts are cited from three great biblical traditions:1. legal; 2. prophetic; 3. sapiential. Therefore, the Apostle consistently presented the maximum number of witnesses (three), additionally multipliedby three autonomous circles.

4

Nieomylność Biskupa Rzymu jako problem eklezjologiczny ad intra i ad extra

80%

Żmudziński M.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 9

53-67

EN

The infallibility of the Bishop of Rome has never been universally accepted in the Church. Controversies were present during the council debate after the solemn 1870 declaration but, even today, not all doubts have been clarified. They arose from the ecclesiological reflection within the Church, but were also a consequence of the ecumenical dialogue with other Christian communities. The aim of this paper is to present the ecclesial issues that arose soon after Vatican Council I, which led to the schism and to the emergence of the Old Catholic Church, and a similar situation after Vatican Council II, exemplified by the case of H. Küng. There is a significant theological issue of the relation between Church infallibility in the transmission of the saving truth and the papal infallibility in this regard. A key question arises from it: is the Bishop of Rome independent of the Church while announcing the truth with the official stamp of infallibility, or is he just expressing the truth developed within the community of faith? The present reflection and the answer to these questions places the papal subjectivity within the broad spectrum of the Church, anchoring his office in the dimension of the collegium of bishops and of the whole community of believers, who have a supernatural sense of faith. By this train of thought, it is possible to abandon understanding infallibility as a tragedy and to see it as a gift and charisma of the Holy Spirit.

PL

Artykuł przedstawia problem nieomylności papieskiej w debacie eklezjologicznej wewnątrz Kościoła katolickiego oraz w kontekście dialogu ekumenicznego, prowadzonego z innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Punktem wyjścia jest wyjaśnienie tego pojęcia oraz główne zagadnienia zawarte w dogmacie o nieomylności Biskupa Rzymu, ogłoszonym na Soborze Watykańskim I. Istota kontrowersji, które pojawiły się już w trakcie obrad Vaticanum I oraz po jego zakończeniu, polegała na ukazaniu relacji nieomylności Kościoła i nieomylności samego papieża: czy następca Piotra jest niezależny w definiowaniu prawd wiary. Brak konsensusu doprowadził do schizmy i powstania Kościoła starokatolickiego i ekskomuniki wielu teologów. Współcześnie nieomylność papieska jako problem eklezjologiczny obecna jest w dialogu ekumenicznym, w którym poszukiwana jest nowa jej formuła.

Refine search results

1 Collectanea Theologica

1 Horyzonty Polityki

1 Review of Ecumenical Studies Sibiu

1 Roczniki Teologiczne

2 Żmudziński M.

1 Roşu A.

1 Żywica Z.

1 2022

1 2020

1 2018

1 2014

Konflikt władzy kościelnej i państwowej na Warmii w kontekście dogmatu o nieomylności papieża

Fr. Dumitru Stăniloae’s View on Laymen’s Participation in the Infallibility of the Church

Prawość apostoła w świetle Rz 9,1-5

Nieomylność Biskupa Rzymu jako problem eklezjologiczny ad intra i ad extra