Search results

1

Społeczność lokalna wobec problemu wykluczenia społecznego – organizowanie pomocy dla samopomocy

100%

Faliszek K., Leśniak-Berek E., Uniwersytet Śląski w Katowicach; Wydział Nauk Społecznych; Instytut Socjologii, Uniwersytet Śląski w Katowicach; Wydział Nauk Społecznych; Instytut Socjologii

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2011

|

vol. 38

PL

Pomoc społeczna w gminach stanęła w obliczu nowych wyzwań. Jest to efekt dynamicznych zmian, które mają wpływ na zjawisko wykluczenia społecznego w społecznościach lokalnych. Autorki podejmują próbę zidentyfikowania niektórych uwarunkowań efektywnej współpracy sektora publicznego i pozarządowego w rozwiązywaniu lokalnych problemów społecznych. Artykuł koncentruje się na działaniach mających na celu rewitalizację i integrację społeczności lokalnych, których dotyka problem wykluczenia społecznego. Opiera się na analizie wybranych dobrych praktyk z województwa śląskiego.

2

Społeczność lokalna wobec problemu wykluczenia społecznego – organizowanie pomocy dla samopomocy

100%

Faliszek K., Leśniak-Berek E.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2011

|

issue 38

187-201

PL

Pomoc społeczna w gminach stanęła w obliczu nowych wyzwań. Jest to efekt dynamicznych zmian, które mają wpływ na zjawisko wykluczenia społecznego w społecznościach lokalnych. Autorki podejmują próbę zidentyfikowania niektórych uwarunkowań efektywnej współpracy sektora publicznego i pozarządowego w rozwiązywaniu lokalnych problemów społecznych. Artykuł koncentruje się na działaniach mających na celu rewitalizację i integrację społeczności lokalnych, których dotyka problem wykluczenia społecznego. Opiera się na analizie wybranych dobrych praktyk z województwa śląskiego.

3

Osoba z niepełnosprawnością w strategiach rozwiązywania problemów społecznych – analiza zapisów w perspektywie teorii Urie Bronfenbrennera

100%

Mrózek S.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 49(3)

95-114

PL

Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej została zawarta charakterystyka gminnych Strategii rozwiązywania problemów społecznych. Obejmuje ona omówienie fundamentalnych założeń i funkcji tego rodzaju strategii, które pełnią w polityce społecznej – ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb i sytuacji osób z niepełnosprawnościami. Druga część tego opracowania przybliża najważniejsze założenia bioekologicznej teorii systemów Urie Bronfenbrennera. Przez pryzmat tej teorii został zebrany i uporządkowany materiał badawczy. Meritum opracowania stanowi trzecia część. W swoim zakresie obejmuje uporządkowane, zgodnie z założeniamb działania realizowane przez gminy na rzecz społecznej inkluzji osób z niepełnosprawnościami. Całość opracowania zamykają konkluzje zestawione w czwartej części. Celem opracowania jest jakościowa analiza Strategii rozwiązywania problemów społecznych gmin wchodzących w skład powiatu żywieckiego i cieszyńskiego. Umożliwi ona rozpoznanie zapisów i wynikających z nich działań inkluzyjnych, przeznaczonych dla osób z niepełnosprawnościami. Celem jest ponadto rozpatrzenie wspomnianych zapisów na podstawie bioekologicznej teorii systemów Urie Bronfenbrennera, w tym rozpoznanie, na jakich poziomach wyróżnionych we wspomnianej teorii zapisy te obecne są w strategiach oraz jakie działania z nich wynikają. Pozwoli to też na częściowe zweryfikowanie roli, jaką przyjmują gminy, najmniejsze jednostki samorządu terytorialnego w kreowaniu kultury inkluzji i przestrzeni przyjaznej osobom z niepełnosprawnościami.

4

Przedsiębiorczość osób w wieku niemobilnym jako sposób ich aktywizacji zawodowej i inkluzji społecznej

88%

Smutek H.

Horyzonty Wychowania

|

2015

|

vol. 14

|

issue 32

113-133

PL

CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie problemu osób w tak zwanym wieku niemobilnym w kontekście realiów współczesnego rynku pracy, stawiającego coraz to wyższe wymagania, co może stanowić źródło wykluczenia zawodowego osób niepotrafiących odnaleźć się tej kalejdoskopowej dynamice.PROBLEM i METODY BADAWCZE: Opracowanie stanowi przegląd literatury przedmiotu oraz sprawozdań i raportów dotyczących problematyki grupy osób w tak zwanym wieku niemobilnym, pozwalających na scharakteryzowanie i usystematyzowanie problemu. Wyniki analizy badań bibliometrycznych stanowiły podstawę do wskazania rekomendacji i możliwości ograniczania wykluczenia zawodowego i społecznego „pracujących seniorów”. PROCES WYWODU: Niniejsze opracowanie jest próbą zwrócenia uwagi na wagę oraz skalę problemu. Na podstawie analiz bibliometrycznych przedstawiono poziom aktywności zawodowej grupy 50+, uwzględniając zarówno osoby pracujące na etacie, jak również te, które rozpoczęły działalność gospodarczą. Wskazano na przedsiębiorczość indywidualną, która może dostarczyć przynajmniej częściowe antidotum na problem aktywizacji zawodowej w badanej grupie wiekowej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki analizy wskazują na konieczność podjęcia działań pozwalających na wykorzystanie potencjału osób starszych poprzez aktywizację ich potencjału przedsiębiorczości, wyzwolenie indywidualnych cech osobowości, takich jak innowacyjność, umiejętność dostrzegania zmieniających się uwarunkowań, elastyczność polegająca na ciągłym uczeniu się, umożliwiających odnaleźć się w warunkach współczesnego rynku pracy. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zestawienie poziomu różnych form aktywności zawodowej poszczególnych grup zawodowych zwraca uwagę na konieczność objęcia wsparciem osób już od 45. roku życia, który stanowi dolną granicę wyznaczania tak zwanego wieku niemobilnego. Szczególnego znaczenia nabierają programy zarządzania wiekiem, pozwalające podtrzymać aktywność zawodową oraz tworzące nowe miejsca pracy.

5

Self-adwokatura jako forma wolontariatu osób z niepełnosprawnością

88%

Nowakowska I.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 48(2)

69-82

PL

Self-adwokatura (inaczej samorzecznictwo) jest zarówno kompetencją niezbędną do samodzielnego, dorosłego życia, jak i formą aktywności osób z niepełnosprawnością w staraniach o realizację należnych im praw do samostanowienia. Jest również formą inkluzji i partycypacji społecznej, często mającej charakter wolontariackiego zaangażowania osób z niepełnosprawnością w pracę na rzecz ich środowiska mniejszościowego. Choć dostęp osób z niepełnosprawnością do sfery działalności na rzecz innych jest wciąż ograniczony, to samorzecznictwo wydaje się być jedną z obiecujących form zmiany tego stanu rzeczy. W artykule omówione zostały self-adwokatura oraz wolontariat w kontekście modeli rozumienia niepełnosprawności oraz sposoby, w jakie samorzecznictwo realizuje funkcje autokreacyjne i ogólnospołeczne wolontariatu. Konkluzje dotyczą znaczenia self-adwokatury oraz wolontariatu we wspomaganiu uczestnictwa osób z niepełnosprawnością w życiu społecznym.

6

O niepełnosprawności w definicjach i regulacjach prawnych w perspektywie inkluzji społecznej

88%

Trębicka-Postrzygacz B.

Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy

|

2017

|

issue 17(10)2017

41-53

EN

This article aims to present selected disability definitions and regulations for people with disabilities included in the priority documents of the European Union, the UN and other international organizations in the context of social inclusion of people with disabilities.

PL

Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie wybranych definicji niepełnosprawności i regulacji prawnych dotyczących osób z niepełnosprawnościami, zawartych w priorytetowych dokumentach Unii Europejskiej, ONZ i innych organizacji międzynarodowych, w kontekście inkluzji społecznej osób z niepełnosprawnościami.

7

Strategia inkluzji społecznej osób marginalizowanych w lokalnym systemie resocjalizacji z perspektywy welfare state i empowerment

75%

Michel M.

Resocjalizacja Polska

|

2012

|

issue 3/2012

137 - 152

PL

Celem artykułu jest zakreślenie płaszczyzn do rozważań i dyskursu dotyczącego strategii inkluzji społecznej osób marginalizowanych w lokalnym systemie profilaktyki i resocjalizacji z dwóch perspektyw: koncepcji państwa welfare state i – w opozycji – koncepcji empowerment. Autorka porusza szereg zagadnień związanych z takimi fenomenami, jak: inkluzja i ekskluzja społeczna, lokalna strategia włączania osób marginalizowanych w życie społeczne, wykluczenie jako efekt marginalizacji, polityka społeczna welfare state vs. polityka empowerment – warunki skuteczności na tle specyfiki kulturowo-cywilizacyjnej i ekonomicznej w Polsce.

EN

This article includes the analysis of social marginalization and inclusion strategy in global and local backgrounds. Social exclusion is the situation where single person or social groups want to participate in the life of wider community but they do not know how or there are other obstacles such as political, economic or cultural reasons that are hard to overcome. Two concepts: welfare state and empowerment are very important in this reflection. Important key words are: strategy, local system of prevention and rehabilitation, social marginalization, social inclusion and exclusion, welfare state, empowerment.

8

Reintegracja społeczno-zawodowa osób po 45 roku życia w spółdzielniach socjalnych

71%

Sobczak M. J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2015

|

vol. 2

|

issue 312

EN

Social cooperatives are one of the tools that prevent social exclusion by delivering a special welfare service – social employment. The risk of social exclusion caused by prolonged unemployment is particularly high among people aged 45+. The paper tests the extent to which social cooperatives implement a welfare service in the form of social employment and the related social and occupational reintegration, particularly with respect to people aged 45+.The paper presents the results of a survey of social cooperatives’ members in the Łódź region, during which various aspects of their work in these organizations were investigated. An analysis was conducted to assess social cooperatives’ potential for enabling social and professional reintegration of people threatened by social exclusion, particularly those in the age group 45+.

PL

Spółdzielczość socjalna jest jednym z narzędzi mających na celu przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu poprzez świadczenie specyficznej usługi społecznej zatrudnienia socjalnego. Grupą szczególnie zagrożoną wykluczeniem społecznym, ze względu na przedłużające się bezrobocie, są osoby w wieku 45+. Celem artykułu jest sprawdzenie, w jakim zakresie spółdzielnie socjalne realizują usługę społeczną w postaci zatrudnienia socjalnego, szczególnie w odniesieniu do osób w wieku 45+.W artykule przedstawiono wyniki badań prowadzonych wśród spółdzielców socjalnych w województwie łódzkim na temat różnych aspektów ich pracy w spółdzielniach socjalnych. Przeprowadzone badania pozwoliły na ocenę możliwości prowadzenia reintegracji społeczno-zawodowej w spółdzielniach socjalnych w odniesieniu do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, ze szczególnym uwzględnieniem ludzi w wieku 45+.

9

Przebieg reintegracji zawodowej w spółdzielniach socjalnych w województwie łódzkim

71%

Sobczak M. J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2017

|

vol. 6

|

issue 332

23-37

EN

Social cooperatives are one of the tools of active social policies that aim to support people at risk of social exclusion and lead them through the inclusion activities aimed at the socio‑professional reintegration. This allows them to regain their employability in the later stages of their careers, and lets living according to the model accepted by society. Social cooperatives in Poland are developing for over 10 years, which allows to analyze the effectiveness of these organizations in terms of reaching their objectives. This type of analysis is particularly important due to the fact that social cooperatives are generously supported and promoted by national authorities. Therefore, it is worth to find out whether substantial budgetary resources should be allocated for the development of this type of organization? The paper was based on the results of surveys carried out on a group of 116 founders and 74 employees of 42 social cooperatives from the Lodz region in the period from December 2013 to June 2014. This research was a part of larger research project on the effectiveness of social cooperatives in terms of reintegration of people at risk of social exclusion in Poland. The study was conducted on the example of the Lodz region and an attempt was made to reach all 82 cooperatives registered in the region at the end of November 2013. Undertaken analyzes enable the verification of social cooperatives as an effective method of reducing social exclusion through professional reintegration. Beneficiaries of social cooperatives need to be evaluated separately in two subgroups, i.e. employees and founders. They differ in terms of remoteness from the open labor market, due to the varying degrees of problems affecting their social exclusion threat. Employees were people with a low degree of independence, waiting to propose them ready‑made solutions to their socio‑professional situation. The founders are people with completely different characteristics – self‑reliant and entrepreneurial. The social cooperative gave them the opportunity to overcome temporary problems by setting up companies which are often the fulfillment of their dreams and passions. Working in a cooperative representatives of both sub‑groups develop competence in terms of skills and attitudes. As a result, they became attractive to employment on the open labor market.

PL

Spółdzielnie socjalne są jednym z narzędzi aktywnej polityki społecznej. Mają one na celu wsparcie osób zagrożonych wykluczeniem społecznym i prowadzenie do nich skierowanych działań inkluzyjnych poprzez reintegrację społeczno‑zawodową. Dzięki temu osoby te odzyskują zatrudnialność w dalszych etapach swoich karier zawodowych i mogą prowadzić życie według modelu akceptowanego przez społeczeństwo. Spółdzielczość socjalna w Polsce rozwija się od ponad 10 lat, co pozwala na analizę skuteczność tych organizacji w zakresie ich celów działania. Tego typu analizy są szczególnie istotne ze względu na fakt, że spółdzielczość socjalna jest hojnie wspierana i promowana przez władze krajowe. Warto zatem dowiedzieć się, czy należy przeznaczać znaczne środki budżetowe na rozwój tego typu organizacji. Referat został oparty na wynikach badań ankietowych prowadzonych na grupie 116 założycieli oraz 74 pracowników najemnych z 42 spółdzielni socjalnych z województwa łódzkiego w okresie od grudnia 2013 do czerwca 2014 roku Badania te były częścią większego projektu związanego z oceną skuteczności spółdzielczości socjalnej w zakresie reintegracji zawodowej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym w Polsce. Prowadzono je w województwie łódzkim i podjęto próbę dotarcia do wszystkich 82 spółdzielni socjalnych zarejestrowanych w regionie na koniec listopada 2013 roku. Przeprowadzone analizy pozwoliły zweryfikować spółdzielnie socjalne jako skuteczną metodę ograniczania wykluczenia społecznego poprzez reintegrację zawodową. Spółdzielców socjalnych trzeba oceniać osobno w dwóch podgrupach, tj. pracowników najemnych oraz założycieli. Różnili się oni stopniem oddalenia od otwartego rynku pracy, co wynikało z różnej skali problemów wpływających na ich zagrożenie ekskluzją społeczną. Pracownikami byli ludzie o małym stopniu samodzielności, oczekujący na zaproponowanie im gotowych rozwiązań ich sytuacji społeczno‑zawodowej. Założyciele to ludzie o zupełnie innej charakterystyce – samodzielni i przedsiębiorczy. Spółdzielnia socjalna dała im możliwość przezwyciężenia chwilowych problemów poprzez założenie przedsiębiorstwa będącego często spełnieniem ich marzeń i pasji. Dzięki pracy w spółdzielni przedstawiciele obu podgrup rozwijali kompetencje w zakresie umiejętności zawodowych i postaw. Dzięki temu stawali się atrakcyjnymi do zatrudnienia przez pracodawców z otwartego rynku pracy.

10

Możliwości pracy z osobami wykluczonymi społecznie w inkluzyjno-katalaktycznym modelu w procesie reintegracji społecznej

63%

Kieszkowska A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 11(47)

|

issue Numer specjalny

229-256

PL

Za zintegrowany można uznać ten system społeczny, w którym cele wyznaczane przez daną kulturę są w pełni akceptowane przez jednostki i osiągane za pomocą społecznie uznanych, zinstytucjonalizowanych środków z uwzględnieniem pracy określonych grup specjalistów. Wysoki poziom integracji społecznej charakteryzuje się intensywnością kontaktów między członkami danej zbiorowości, układem trwałych więzi społecznych spajających jednostki i grupy oraz ukształtowaną świadomością identyfikacji i łączności między nimi. Programy profilaktyczne, readaptacyjne, reintegracyjne lub doskonalące funkcjonowanie systemu społecznego dla określonej grupy czy środowiska społecznego powinny wychodzić od najniższego poziomu, czyli konkretnych osób uwikłanych w problemy społeczne i społeczeństwa, aby zmienić ich sposób myślenia i wartościowania, wzajemnego funkcjonowania i uczestnictwa w danym systemie. Przekształcenie sposobów działania jednostki lub grupy może wynikać z przemiany wewnętrznej lub oznaczać zewnętrzne dostosowanie się do zmienionych warunków działania, nie naruszając w istotny sposób dotychczasowego kształtu struktury wewnętrznej podmiotu. Obie możliwości, tzn. zmiana zachowania wynikająca ze zmiany wartości i poglądów oraz instrumentalna zmiana zachowań przy utrzymaniu dotychczasowych wartości i przekonań, wyznaczają dwa krańce kontinuum adaptacji społecznej, w tym również readaptacji społecznej jako ponownego przystosowania jednostki będącej w izolacji do pełnego samodzielnego, aktywnego i wartościowego życia według warunków i zasad społeczno-moralnych panujących w środowisku lokalnym. Działania reintegracyjne, w tym również samopomocowe, mają na celu odbudowanie i podtrzymywanie umiejętności uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej i przyjęciu nowych, akceptowanych ról społecznych w miejscu pracy, zamieszkania lub pobytu na zasadzie wymiany dóbr materialnych i niematerialnych. Wymiana społeczna oparta na odpowiedzialności za drugiego człowieka, zaufaniu, prawie do wyboru i zaciągania zobowiązań stanowi szansę dla wykluczonych społecznie w odnajdywaniu własnych zasobów i potencjałów w warunkach środowiska otwartego. W myśl catallaxy bycie członkiem społeczeństwa oznacza nie tylko ekonomiczną wymianę poprzez wytwarzanie określonych dóbr, ale także przyjmowanie do społeczności jako pełnoprawnego obywatela i podejmowanie ważnych i odpowiedzialnych zadań w społeczności.

EN

Entering re-adaptation programs until recently aroused some concerns and lack of skills of their implementation, which after some time, at least in the belief that prison staff raises greater understanding and motivation to implement. It is likely that in the near future, those who are excluded, and returning to society, they can have a sense of freedom, the responsibility for their actions. Prevention programs, readaptation, reintegration or improving the functioning of the social system for a specific group or social environment should Reaching-you generously from the lowest level, or individuals involved in social issues and society to change their way of thinking and evaluating, mutual functioning and participation in a given system. The transformation of modes of action of individuals or groups may result from the transformation of the inner or outer mean to adapt to changing conditions without affecting significantly the current shape of the internal structure of the entity. Both options, ie. Change in behavior resulting from changes in the values and beliefs and the instrumental behavior change while maintaining the existing values and provi-Konan nominate two ends of a continuum of social adaptation, including social reintegration as a readjustment in the entity being in isolation to fully autonomous, active and valuable life according to the terms and conditions of socio-moral prevailing in the local environment. Reintegration activities, including self-help, they have to build and maintain skills for participation in the local community and the adoption of new acceptable social roles in the workplace, residence or domicile in an exchange of tangible and intangible. Exchange-based social responsibility for another human being, trust, the right to choose and commit represents an opportunity for socially excluded people in finding their own resources and potentials within the open environmental conditions. In thought catalaxy being a member of society means not only economic exchange through the production of certain goods, but also accepting the community as a full citizen and make important and responsible tasks in the community.

11

Confidence and responsibility generative modality in the process of secondary integration of punished persons and the local support network in the process of adaptation excluded to the living environment.

63%

Bałandynowicz A., Kieszkowska A.

Resocjalizacja Polska

|

2018

|

issue 15/2018

9-29

EN

Humanizing the punitive justice system includes help in direct understanding and the process of learning a person to change the dependence and dependence in the state of self-organization and personal control of their lives. Aid interactions should not be an obstacle to individual development of the individual and the release of the dynamism of self-assertion. In the process of learning, one must respect the possibilities and dignity of a person, because then the individual who meets with respect regains personalist value and can voluntarily recognize the need to improve his situation. Adaptation should be based on a definite system of norms and values of the whole social society, setting out specific goals and life plans that could be implemented and implemented by a former prisoner in a living environment together with a guardian.

PL

Humanizowanie systemu sprawiedliwości karzącej obejmuje pomoc w bezpośrednim rozumieniu oraz proces uczenia człowieka, aby zmienić zależność i niesamodzielność w stan samoorganizowania i osobistego kierowania swoim życiem. Oddziaływania pomocowe nie powinny być przeszkodą do indywidualnego rozwoju jednostki i wyzwolenia dynamizmu samopotwierdzenia. W procesie uczenia zaś należy uszanować możliwości i godność człowieka, gdyż wówczas jednostka, która spotyka się z szacunkiem odzyskuje wartość personalistyczną i może dobrowolnie uznać konieczność poprawy swojej sytuacji. Przystosowanie się winno być oparte na określonym systemie norm i wartości całego ogółu społecznego, wytyczającym określone cele i plany życiowe, które wraz z opiekunem mógłby wdrażać i realizować były więzień w środowisku życia.

12

Inspiracje inkluzji społecznej dla resocjalizacji i penitencjarystyki

63%

Szczepaniak P.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2014

|

vol. 24

143-169

PL

W opracowaniu omówiono kwestie aplikacji idei inkluzji w dziedzinie profilaktyki społecznej oraz oddziaływań resocjalizacyjnych i penitencjarnych. W kolejnych częściach artykułu przedstawiono: teoretyczne oraz metodologiczne aspekty analizy inkluzji i powiązanych z nią zmiennych, problemy resocjalizacji w społeczeństwie otwartym wobec inkluzji, z kolei, w świetle efektywności polityki karnej w dziedzinie izolacji i probacji, przedstawiono postulat rozpatrywania zagadnień pedagogiki resocjalizacyjnej i penitencjarnej w nurcie inkluzyjnej pedagogiki społecznej i polityki społecznej.

EN

The paper discusses how the idea of inclusion may be applied in the domain of social prevention as well as in social rehabilitation and penitentiary activities. The following parts detail theoretical and methodological aspects of the analysis of inclusion and related variables, and the issues of social rehabilitation in the society open to inclusion. Moreover, against the backdrop of the effectiveness of such enforcement policy measures as isolation and probation, the author puts forward the suggestion that social rehabilitation and penitentiary pedagogy should be considered in the light of the inclusive social pedagogy and social policy.

13

Rola diagnozy w procesie planowania postępowania włączającego młodzież niedostosowaną społecznie do uczestnictwa i partycypacji społecznej. Cele i zadania zespołu diagnostycznego w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Jaworku

63%

Dobijański M.

Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy

|

2016

|

issue 16(9)

193-205

EN

The aim of the article is to familiarize the reader with the model of diagnosis applied to socially maladjusted boys, who were paced in the Youth Educational Centre because of juvenile court’s judgment. YEC in Jaworek is one of the ninety-five such places in Poland, which uses a proprietary model of diagnosis based on a three-stage diagnosis procedure. The essence of this model is to design the process of social reintegration (individual, adopted to pupil’s needs) based on educational activities (re-education and rehabilitation, formation of habits of compliance with standards and social principles on the basis of universal moral and ethical values) to prepare young people to full participation in the society (social inclusion).

PL

Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie czytelnikowi modelu diagnozy stosowanej wobec chłopców niedostoswanych społecznie, wobec których na mocy wyroku sądu dla nieletnich zastosowano środek wychowawczy w postaci umieszczenia w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym. MOW w Jaworku to jedna z dziewięćdziesięciu pięciu placówek tego typu w Polsce, w której wykorzystywany jest autorski model diagnozy opartej na trzyetapowym postępowaniu diagnostycznym. Jego istotą jest zaprojektowanie właściwego ze względu na indywidualne potrzeby każdego z wychowanków procesu resocjalizacyjnego opartego na działaniach edukacyjnych (reedukacji i rewalidacji) oraz działaniach wychowawczych (kształtowanie nawyków przestrzegania norm i zasad społecznych w oparciu o uniwersalne wartości moralne i etyczne), przygotowujących młodzież do pełnego udziału w społeczeństwie (inkluzji społecznej).

14

Marginalizacja i wykluczenie społeczne jako trwałe cechy rzeczywistości społecznej

63%

Oliwa-Ciesielska M.

Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje

|

2016

|

issue 35(4)

109-125

PL

Artykuł podejmuje problemy marginalizacji i wykluczenia w kontekście ich trwałości w rzeczywistości społecznej w Polsce. Opracowanie wskazuje na płynne rozumienie tych kategorii pojęciowych, wykorzystywanie ich w debacie i wiązanie z różnorodnymi problemami społecznymi. Skutkuje to zgodą na ich nadmierną inkluzyjność. Swobodne interpretacje znaczeń marginalizacji i wykluczenia, jakie od lat mają miejsce w debatach naukowych i pozanaukowych, utrudniają jednoznaczne definiowanie tych kategorii. Artykuł odnosi się do nowych aspektów marginalizacji i wykluczenia przejawiających się np. w aspekcie gettoizacji, która w Polsce jest możliwa dzięki dążeniu do różnicowania przestrzeni, jej waloryzowania i segregowania dla poszczególnych kategorii społecznych. Istotnym aspektem artykułu jest wskazanie na banalizację wykluczenia i marginalizacji, które można dostrzec w kreowanych stylach zachowań (np. freeganie), karykaturalnie odzwierciedlających sposób funkcjonowania przypisywany dotąd skrajnie ubogim. Wa żnym wątkiem podjętym w artykule jest skupienie się na wyzwaniach realnej inkluzji społecznej, która w Polsce jest przedmiotem zainteresowania wielu instytucji pomocy społecznej.

EN

The article addresses the issue of persistence of marginalization and exclusion in Polish social reality. The study discusses vague and flexible understanding of these two categories in a public debate and connecting them with various social problems. This results with all-embracing notions of marginalisation and inclusion. Casual interpretations of meanings of marginalization and exclusion, which have been occurring for years in scientific and non-scientific debates impede forming a clear-cut definition of these categories. The article points to new manifestations of marginalization and exclusion, present for example in ghettoization. The goal of the article is to discuss the trivialization of the notions of exclusion and marginalization. This can be seen in such lifestyles as freeganism which resemble coping strategy used by people living in absolute with poverty. Against this backdrop the article presents the challenges of social inclusion and social assistance.

15

The State of Social Investment as a Derivation of the Welfare State

63%

Makarewicz-Marcinkiewicz A.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2019

|

vol. 63

169-184

PL

Według Anthony’ego Giddensa państwo inwestycji społecznych miało być trzecią drogą między neoliberalizmem a powojennym państwem opiekuńczym, kwintesencją podejścia zorientowanego na przyszłość, w którym państwo staje się przedsiębiorcą. Wydatki państwa są w tej koncepcji postrzegane jako forma inwestycji w kapitał ludzki i rozumiane jako dobrobyt pozytywny. Implementacja państwa inwestycji społecznych pociąga za sobą zjawisko obywatelstwa odpowiedzialnych odbiorców ryzyka. W literaturze dotyczącej inwestycji społecznych powtarza się refleksja, że model ten jest wynikiem potrzeby reagowania na radykalnie zmieniony porządek gospodarczy i społeczny, w tym wyzwania zglobalizowanej gospodarki opartej na wiedzy. Model zachęca do aktywnego uczestnictwa w poszukiwaniu rozwiązań dla społecznych zmian strukturalnych, takich jak: starzenie się społeczeństwa, zmiana modelu rodziny czy rynku pracy. Pomimo faktu, że model inwestycji społecznych oparty jest na wolnym rynku, postrzeganym jako najbardziej odpowiedni dla organizacji społeczeństw, to nie jest to już tak zwany nieubłagany rynek. Podkreśla się bowiem potrzebę interwencji rządu i ukierunkowania sił rynkowych w celu poprawy zarówno wyników gospodarczych, jak i społecznych. Celem artykułu jest weryfikacja tezy o usytuowaniu paradygmatu inwestycyjnej polityki społecznej pomiędzy mechanizmami wolnorynkowymi a państwem dobrobytu, dwiema skrajnie różnymi interpretacjami współczesnej rzeczywistości społeczno-gospodarczej.

EN

According to Anthony Giddens, the state of social investment was to be the third way between neoliberalism and the post-war welfare state, the quintessence of a future-oriented approach in which the state becomes an entrepreneur. In this concept, state expenditures are perceived as a form of investment in human capital and understood as positive prosperity. The implementation of the state of social investment entails the phenomenon of citizenship of responsible risk recipients. In the literature on social investments, the reflection is repeated that this model is the result of the need to respond to the radically changed economic and social order, including the challenges of a globalized knowledge-based economy. The model encourages active participation in the search for solutions for social structural changes, such as aging population, changing the family model or the labour market. Despite the fact that the social investment model is based on the free market perceived as the most suitable for the organisation of societies, this is no longer the so-called inexorable market. It emphasizes the need for government intervention and targeting market forces to improve both economic and social performance. The aim of the article is to verify the thesis about the investment paradigm of social policy between free-market mechanisms and the welfare state, two extremely different interpretations of contemporary socioeconomic reality.

16

Możliwości i ograniczenia przedsiębiorczości w kontekście zwalczania wykluczenia społecznego

63%

Żur A.

Przedsiębiorczość - Edukacja

|

2016

|

vol. 12. Przedsiębiorczość jako czynnik rozwoju układów lokalnych

315-325

PL

Artykuł przedstawia przedsiębiorczość jako realną odpowiedź na narastające problemy społeczne, w szczególności lokalne, związane z wykluczeniem społecznym jednostek i grup. Ma charakter eksploracyjno-analityczny i oparty jest na przeglądzie literatury tematu, jak również na analizie istniejących rozwiązań praktycznych na styku przedsiębiorczości społecznej i wykluczenia społecznego. Opracowanie sugeruje, że przedsiębiorczość może być ścieżką wyjścia z zamkniętego obszaru wykluczenia społecznego, jeśli przedsiębiorca podejmie wysiłek działań przedsiębiorczych w tym obszarze. Aby tak się stało, musi on zidentyfikować okazję przedsiębiorczą, która staje się punktem wyjścia do działań przedsiębiorczych w ramach samozatrudnienia, przedsiębiorczości komercyjnej bądź też przedsiębiorczości społecznej. Wykluczenie społeczne może stanowić zatem punkt wyjścia do okazji przedsiębiorczej. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że jest ukrytym źródłem cennych zasobów ludzkich, kompetencji, talentów i pracy. Wnioski końcowe opracowania prezentują potencjalne ścieżki wyjścia z obszaru wykluczenia społecznego przez przedsiębiorczość oraz przedstawiają przewagę ścieżek opartych na przedsiębiorczości nad rozwiązaniami związanymi z pomocą państwa lub organizacji charytatywnych

EN

The article is devoted to the contemporary role of entrepreneurship in fighting social exclusion. It presents entrepreneurship as a potential answer to social problems relating to social exclusion. The study has an exploratory and analytical character and is based on an integrated literature review as well as analysis of existing practical solutions on the intersection of social entrepreneurship and social exclusion. The study suggests that entrepreneurship can be an effective path of exiting the area of social exclusions for individuals and groups, through self-employment, commercial or social entrepreneurship. Social exclusion can therefore be the source of entrepreneurial opportunity, holding hidden human and work resources. Conclusions present potential pathways created by entrepreneurial actions enabling social inclusion and the advantages of these over state-led or charity-based solutions.

17

Działania zapobiegające ekskluzji społecznej. Perspektywa pedagoga

63%

Ślusarczyk M. M.

Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy

|

2017

|

issue 17(10)2017

265-270

EN

Social inclusion is a condition that requires the school to meet the needs of the student. Inclusive activities focus on the acceptance of diversity, the general provision of education, the provision of benefits to the appropriate groups of children without excluding them. School is a place where the idea of inclusion should be implemented and realized. One of the people who should lead in this area is the teacher, pedagogue. This article aims to present the pedagogue's activities in the context of measures to prevent social exclusion.

PL

Inkluzja społeczna to stan, który wymaga od szkoły wyjścia naprzeciw potrzebom ucznia. W myśl inkluzji społecznej programy szkolne powinny być rekonstruowane i nakierunkowane na ucznia jako jednostkę indywidualną. Działania włączające koncentrują się więc na akceptacji różnorodności, ogólnym udostępnianiu edukacji, wprowadzaniu świadczeń dla odpowiednich grup dzieci bez wykluczania ich. Szkoła jest miejscem, gdzie idea edukacji inkluzyjnej powinna być wdrażana i realizowana, a jedną z osób, które powinny być aktywne w tym obszarze, jest pedagog, nauczyciel. Mówiąc o inkluzji w edukacji należy zauważyć, że powinna się ona opierać na trzech podstawowych wymiarach: psychologicznym, pedagogicznym i socjologicznym. W odniesieniu do tych obszarów najważniejszymi kwestiami inkluzji jest normalizacja, aktywne uczestniczenie i akceptacja różnorodności. W tworzeniu przestrzeni edukacji włączającej główną rolę przypisuje się nauczycielowi. To za jego osobą stoi tworzenie warunków społecznoemocjonalnych, właściwego klimatu emocjonalnego, relacji i komunikacji w społeczności szkolnej i klasowej. Warto zaznaczyć, że edukacja inkluzyjna staje się tym aspektem polskiej szkoły, który jest konieczny ze względu na postępujące zmiany w przepisach prawa.

18

Zaufanie i odpowiedzialność modalnością generatywną w procesie wtórnej integracji osób karanych a lokalna sieć wsparcia w procesie przystosowania się wykluczanych do środowiska życia

63%

Bałandynowicz A., Kieszkowska A.

Resocjalizacja Polska

|

2018

|

issue 15/2018

11-33

PL

Humanizowanie systemu sprawiedliwości karzącej obejmuje pomoc w bezpośrednim rozumieniu oraz proces uczenia człowieka, aby zmienić zależność i niesamodzielność w stan samoorganizowania i osobistego kierowania swoim życiem. Oddziaływania pomocowe nie powinny być przeszkodą do indywidualnego rozwoju jednostki i wyzwolenia dynamizmu samopotwierdzenia. W procesie uczenia zaś należy uszanować możliwości i godność człowieka, gdyż wówczas jednostka, która spotyka się z szacunkiem odzyskuje wartość personalistyczną i może dobrowolnie uznać konieczność poprawy swojej sytuacji. Przystosowanie się winno być oparte na określonym systemie norm i wartości całego ogółu społecznego, wytyczającym określone cele i plany życiowe, które wraz z opiekunem mógłby wdrażać i realizować były więzień w środowisku życia.

EN

Humanizing the punitive justice system includes help in direct understanding and the process of learning a person to change the dependence and dependence in the state of self-organization and personal control of their lives. Aid interactions should not be an obstacle to individual development of the individual and the release of the dynamism of self-assertion. In the process of learning, one must respect the possibilities and dignity of a person, because then the individual who meets with respect regains personalist value and can voluntarily recognize the need to improve his situation. Adaptation should be based on a definite system of norms and values of the whole social society, setting out specific goals and life plans that could be implemented and implemented by a former prisoner in a living environment together with a guardian.

19

Inkluzja społeczna jako projekt edukacyjny. Pedagogiczne implikacje stanowiska Kościoła Ewangelickiego w Niemczech

63%

Ernst-Milerska R.

Paedagogia Christiana

|

2022

|

vol. 1/49

181-196

PL

Inkluzja jest wielowymiarowym projektem społecznym. Włączanie możliwie wszystkich jednostek do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym dokonuje się m.in. w obszarze edukacji i poprzez edukację. W prezentowanym artykule omówimy ideę inkluzji, jej aplikacje, uwarunkowania i ograniczenia na podstawie tekstów programowych Kościoła Ewangelickiego w Niemczech (EKD). Opierają się one na określonej koncepcji człowieka i życia wspólnoty. Z perspektywy antropologicznej inkluzja jest nie tylko kwestią polityczną, prawną, etyczną, lecz również wiąże się z określoną koncepcją edukacyjną. Dotyczy ona kształtowania nowej świadomości jednostkowej i społecznej, której podstawowym wyznacznikiem jest wrażliwość inkluzyjna jako stała praktyka życia.

EN

Inclusion is not only a social and political project, but also an educational one. Including as many individuals as possible to fully participate in social life occurs, inter alia, in the field of education and through education. In this article, the idea of inclusion as well as its applications, conditions and limitations are discussed with reference to the program texts of the Protestant Church in Germany (EKD). They are based on a specific concept of man and community life. From the anthropological perspective, inclusion is not only a political, legal and ethical question, but it is also related to a specific educational concept. It concerns the formation of a new individual and social consciousness, the basic determinant of which is inclusiveness as a constant practice of life.

20

Aktywizowanie przez sport jako sposób inkluzji oraz integracji społecznej osób niepełnosprawnych

63%

Niedbalski J., Katedra Socjologii Organizacji i Zarządzania I. S., jakub.niedbalski@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2016

|

vol. 56

PL

Celem artykułu jest pokazanie, jak na tle istniejących uwarunkowań społecznych oraz instytucjonalnych realizowana jest koncepcja integracji i inkluzji społecznej osób niepełnosprawnych, w której najważniejsze miejsce zajmuje aktywność sportowa. W badaniach przeprowadzonych wśród osób niepełnosprawnych, uprawiających sport, wykorzystane zostały dane jakościowe, zdobyte za pomocą techniki pogłębionego wywiadu swobodnego oraz obserwacji jawnej. Analiza i interpretacja materiałów empirycznych prowadzona była zgodnie z zasadami metodologii teorii ugruntowanej. Przeprowadzone badania dowiodły, że sport uprawiany przez osoby niepełnosprawne może wspomóc proces włączania osób niepełnosprawnych w szersze kręgi społeczne. Sport stanowi bowiem nie tylko szansę utrzymania sprawności fizycznej i zdrowia, lecz także wspomaga integrację i inkluzję społeczną osób niepełnosprawnych.

EN

Purpose of the article is to demonstrate the manner, in which the concept of social integration of the disabled, where crucial place is occupied by sports activity, is realized on the background of social and institutional conditions. There are qualitative data used in the research, collected through a technique of an in-depth free interview and observations, conducted among the disabled who play sports. Analysis and interpretation of the empirical material and existing data is performed in accordance with principles of the grounded theory. The performed studies proved that sport practiced by the disabled may support the inclusion process of the disabled into broader social circles. Sport not only an opportunity to maintain fitness and health, but also for social integration of the disabled.

Refine search results

Społeczność lokalna wobec problemu wykluczenia społecznego – organizowanie pomocy dla samopomocy

Społeczność lokalna wobec problemu wykluczenia społecznego – organizowanie pomocy dla samopomocy

Osoba z niepełnosprawnością w strategiach rozwiązywania problemów społecznych – analiza zapisów w perspektywie teorii Urie Bronfenbrennera

Przedsiębiorczość osób w wieku niemobilnym jako sposób ich aktywizacji zawodowej i inkluzji społecznej

Self-adwokatura jako forma wolontariatu osób z niepełnosprawnością

O niepełnosprawności w definicjach i regulacjach prawnych w perspektywie inkluzji społecznej

Strategia inkluzji społecznej osób marginalizowanych w lokalnym systemie resocjalizacji z perspektywy welfare state i empowerment

Reintegracja społeczno-zawodowa osób po 45 roku życia w spółdzielniach socjalnych

Przebieg reintegracji zawodowej w spółdzielniach socjalnych w województwie łódzkim

Możliwości pracy z osobami wykluczonymi społecznie w inkluzyjno-katalaktycznym modelu w procesie reintegracji społecznej

Confidence and responsibility generative modality in the process of secondary integration of punished persons and the local support network in the process of adaptation excluded to the living environment.

Inspiracje inkluzji społecznej dla resocjalizacji i penitencjarystyki

Rola diagnozy w procesie planowania postępowania włączającego młodzież niedostosowaną społecznie do uczestnictwa i partycypacji społecznej. Cele i zadania zespołu diagnostycznego w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Jaworku

Marginalizacja i wykluczenie społeczne jako trwałe cechy rzeczywistości społecznej

The State of Social Investment as a Derivation of the Welfare State

Możliwości i ograniczenia przedsiębiorczości w kontekście zwalczania wykluczenia społecznego

Działania zapobiegające ekskluzji społecznej. Perspektywa pedagoga

Zaufanie i odpowiedzialność modalnością generatywną w procesie wtórnej integracji osób karanych a lokalna sieć wsparcia w procesie przystosowania się wykluczanych do środowiska życia

Inkluzja społeczna jako projekt edukacyjny. Pedagogiczne implikacje stanowiska Kościoła Ewangelickiego w Niemczech

Aktywizowanie przez sport jako sposób inkluzji oraz integracji społecznej osób niepełnosprawnych