Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  internowanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem pracy było opisanie przejawów działalności sportowej żołnierzy 2. Dywizji Strzelców Pieszych w czasie ich internowania w Szwajcarii w latach 1940–1945. Dokonano przeglądu następujących materiałów źródłowych: źródeł archiwalnych, wydawanego przez internowanych żołnierzy pisma „Goniec Obozowy”, wspomnień internowanych żołnierzy oraz literatury. Żołnierze 2. Dywizji Strzelców Pieszych byli internowani na terenie Szwajcarii od czerwca 1940 r. do maja 1945 r. W czasie internowania żołnierze polscy mieli obowiązek świadczenia pracy na rzecz Szwajcarii. W wyznaczonych obozach internowania mogli również kontynuować naukę, rozpoczętą przed wybuchem II wojny światowej. W czasie wolnym podejmowali różne rodzaje aktywności fizycznej. Do najbardziej popularnych należały: piłka nożna, siatkówka, tenis stołowy oraz narciarstwo. Uprawiano również turystykę górską oraz alpinizm. Ważną rolę w propagowaniu sportu wśród żołnierzy odegrał Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej (Young Mens Christian Association – YMCA), dzięki któremu pozyskiwano sprzęt sportowy oraz środki pieniężne na finansowanie imprez sportowych. W obozie dla internowanych Polaków w Münchenbuchsee, YMCA zorganizowała i wyposażyła warsztat produkujący sprzęt sportowy na potrzeby internowanych żołnierzy. Sprzęt ten był również wysyłany do obozów jenieckich w Rzeszy Niemieckiej. Pomimo trudnych warunków, w jakich przebywali internowani polscy żołnierze w Szwajcarii w latach 1940–1945, podejmowali oni wiele form aktywności fizycznej w czasie wolnym.
EN
The aim of the study was to describe sport’s activity of the Polish soldiers during the internment in Switzerland between 1940–1945. Method. It was analyzed sources as: archival sources, the papers of the “Goniec Obozowy” published by internment soldiers, relations of internment soldiers and literature. Results. The Polish 2nd Rifle Division was being formed in France from November 1939 to May 1940. In June 1940 the division, as a part of the 45th Corps of the 8th French Army, was sent into battle against the German Army near the Belfort district. After losing their ammunition in the exhausting battle most of the soldiers of the division crossed Switzerland border, where they were detained. During the internment the soldiers were engaged to many different kinds of work. They could also continue an education which they began before the beginning of the Second World War. The interned soldiers practiced various kinds of physical activity, most popular of which were football, volleyball, table tennis and skiing. Tourism and mountaineering were common as well and Polish soldiers were especially successful on that field. As a significant support from the Young Men’s Christian Association the Polish soldiers-sportsmen gained sports equipment and funds for sports events. In the internment camp in Münchenbuchsee YMCA organized and equipped the workshop producing sport’s equipment for interned soldiers. The equipment were also exported to prisoner camps in Germany. Conclusion. Despite difficult residence condition of Polish soldiers in Switzerland during internment between 1940–1945, they engaged a various forms of physical activity.
4
75%
RU
Главной задачей настоящего доклада является научное исследование истории св. православия на Лемковщине вXX веке. Названный период является особым столетием в истории Лемков, так как этот славянский народ решает вернуться к вере предков. Наблюдаются два этапа возвращения: первый – до Первой мировой войны; второй – в межвоенный период (1918–1939 гг.). Лемки в ХХ веке перенесли много испытаний, первоначально от Австро-Венгерской власти, которая помещала их в Талергофском концлагере, потом от государственных властей ПНР, которые переселили священников и мирян в рамках акции «Висла» на запад Польши. Православная церковная власть в Польше, не оставлявшая без внимания Лемковщины, всеми силами поддерживала лемковский народ. Результатом этих усилий стала Перемышльско-Новосондетская епархия, образована в 1983 году.
PL
Wiktor Woroszylski był jednym z najdłużej internowanych literatow. Od 13 grudnia 1981 do 18 października 1982 r. przebywał w ośrodkach odosobnienia w Warszawie-Białołęce, Jaworzu i Darłowku. 20 lutego 1982 r., podczas przeszukania, strażnicy odebrali mu 99-stronicowy fragment pisanego w odosobnieniu dziennika. Obszerny fragment przejętego od poety rękopisu przekazano do analizy będącemu na etacie Służby Bezpieczeństwa literatowi Wacławowi Sadkowskiemu ps. „Olcha”. Publikowana analiza jest jedynym śladem po zapiskach Woroszylskiego z tego okresu. Oryginalnego fragmentu dziennika do dzisiaj nie odnaleziono.
PL
Celem badań było przeanalizowanie roli ówczesnego sekretarza wojny Henry’ego L. Stimsona w internowaniu amerykańskich Japończyków podczas II wojny światowej. Stimson w poważnym stopniu wpłynął na kształt polityki wobec społeczności japońskiej. Pomimo wątpliwości co do możliwości prawnego uzasadnienia internowania, poparł je, opierając się na niemożności zinfiltrowania społeczności japońskiej i groźbie japońskich ataków na Zachodnie Wybrzeże.The purpose of the study was to analyse the role of US War Secretary Henry L. Stimson played in the internment of Japanese Americans during the Second World War. Secretary of War under President Franklin D. Roosevelt’s, Stimpson influenced the US policy towards the Japanese minority. Despite doubts about the legality of the internment, Stimpson backed the action on the grounds of impossibility to infiltrate the Japanese community and the threat of Japanese attacks against the West Coast. His actions make him jointly responsible for the mass internment of Japanese Americans.
PL
W artykule podjęto próbę przedstawienia wybranych aspektów oraz dziedzin zainteresowania, czy też aktywności, polskiego attaché morskiego przy Poselstwie RP w Sztokholmie w latach 1939–1940. Świadczą one w pewnej mierze o przedmiotach zainteresowania polskiego rządu emigracyjnego w początkowym okresie po wybuchu II wojny światowej. Przedstawiając argumenty w obrębie poruszonej problematyki, autor skupił się na analizie literatury naukowej oraz materiałów archiwalnych z Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie. Wzmiankowano także na temat zagadnień zawartych w materiałach archiwalnych z Archiwum Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, a także Archiwum Akt Nowych w Warszawie. Na podstawie przedstawionych argumentów można stwierdzić, że funkcjonowanie polskiego attaché morskiego w Sztokholmie stanowiło przejaw aktywności rządu RP na uchodźstwie w rozpoznaniu sytuacji wewnętrznej oraz otoczenia międzynarodowego neutralnej Szwecji. Istotne znaczenie miało także zabezpieczenie polskich interesów w związku z internowaniem w Szwecji okrętów podwodnych „Sęp”, „Żbik” oraz „Ryś”.
EN
The article attempts to present selected aspects and areas of interest or activity of the Polish maritime attaché at the Polish Legation in Stockholm in the years 1939–1940. They testify to some extent to the focus of the attention of the Polish government in exile in the initial period after the outbreak of World War II. The article attempts to present selected aspects and areas of interest or activity of the Polish maritime attaché at the Polish Legation in Stockholm in the years 1939–1940. They testify to some extent to the focus of the attention of the Polish government in exile in the initial period after the outbreak of World War II. The author concentrated on the analysis of scientific literature and archival materials from the Archives of the Polish Institute and Sikorski Museum in London, to raise arguments within the discussed subject-matter. The issues contained in the archival materials from the Archives of the Józef Piłsudski Institute in America, and the Central Archives of Modern Records in Warsaw were also mentioned. Given the arguments advanced, it can be concluded that the functioning of the Polish maritime attaché in Stockholm was a manifestation of the Polish government's activity in exile in recognizing the internal situation and international environment of neutral Sweden. Moreover, it proved imperative to secure Polish interests concerning the internment of the submarines ORP "Sęp", ORP "Żbik", and ORP "Ryś" in Sweden.
XX
Artykuł dotyczy wojennych losów Kazimiery Iłłakowiczówny, obejmuje lata 1939-1947- od ewakuacji pracowników Ministerstwa Spraw Zagranicznych do Rumunii (w tym samej poetki) do momentu otrzymania przez kobietę paszportu pozwalającego na upragniony powrót do kraju. Artykuł powstał na podstawie szkiców, wspomnień i reportaży Iłłakowiczówny, przybliżających obraz Rumunii. Poetka podkreśla piękno rumuńskiego krajobrazu, wychwala zalety mieszkańców, ukazuje uczucia towarzyszące jej w obcym kraju. Rumunia zajmowała we wspomnieniach Iłłakowiczówny szczególne miejsce. Z jednej strony była kolejnym punktem jej „wędrówki z drugiej natomiast strony stała się jej bardzo bliska. Z wielkim zachwytem wspominała kraj charakteryzujący się bujną roślinnością, słynący z gościnności ludzi, gdzie mogła niedługo po śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego mogła wygłaszać odczyty dotyczące jego osoby i gdzie zostawiła cząstkę siebie. Iłłakowiczówna była dozgonnie wdzięczna za możliwość obcowania z rumuńską kulturą, językiem.
EN
The article concerns Kazimiera Iłłakowiczówna’s war experiences, covers the period from 1939 to 1947, from staff‘s evacuation of the Ministry of Foreign Affairs to Romania (including the poet) to the moment of passport’s receipt, when she could come back to the country. The analysis is based on her sketches, memoirs and literary reportage about Romania. The poet highlighted the beauty of Romanian scenery, praised inhabitants’ virtues and showed her feelings in foreign country. Romania played an important role in Iłłakowiczówna’s memoirs. On the one hand was this country an important moment in her “wandering through life”, which caused sorrow and loneliness, but on the other, Romania was very close to her. Poet recollected the country with luxuriant flora, hospitality of its inhabitants. She gave there lectures on the Marshal Józef Piłsudski, after his death. She left in Romania a part of her own life. Iłłakowiczówna was grateful for opportunity to live there and commune with Romanian culture and language.
EN
Article analyses the thematic content of world’s first Ukrainian-speaking orthodox journal Religious-Scientific Bulletin which was published by Saint Protection Brotherhood of 6th Sich Rifle Division of UPR Army interned initially at the camp Aleksandriv Kuiavskyi, and later at Shchypiorno (1921-1923). The journal illustrated many different materials from religious-philosophic pieces to historical reviews. Bulletin had a regular column “Chronicle” which gave valuable information not only about church life in Ukraine but also in entire Christian realm. Phenomenon of the bulletin lay in the fact that it had a tolerant attitude towards all the religions and beliefs, which wasn’t a usual thing for other Christian periodicals. Religious-Scientific Bulletin managed to involve a wide range of teachers, scientists and publicists from different European countries into collaboration thus gaining a worldwide recognition.
PL
Tematem artykułu jest analiza zawartości pierwszego na świecie prawosławnego czasopisma w języku ukraińskim – „Relihijno-Naukowego Wisnyka”, który było wydawane staraniem Bractwa św. Pokrowy 6. Siczowej Dywizji Strzeleckiej Armii URL, internowanej początkowo w obozie w Aleksandrowie Kujawskim, a następnie w Szczypiornie (1921-1923). Tematyka publikowanych artykułów była szeroka: od religijno-filozoficznych do historycznych. Czasopismo posiadało stałą rubrykę pod nazwą „Kronika”, w której publikowano cenne informacje o życiu kościelnym nie tylko na terytorium Ukrainy, ale i w całym świecie chrześcijańskim. Fenomen czasopisma polegał na tolerancji wszystkich religii i wierzeń, co nie było przyjęte w innych ówczesnych chrześcijańskich wydawnictwach ciągłych. „Relihijno-Naukowy Wisnyk” potrafił pozyskać do współpracy wielu wykładowców, uczonych i publicystów z różnych krajów Europy, przez co nabył znaczenia międzynarodowego.
PL
Żołnierzom 2. Dywizji Strzelców Pieszych, internowanym w Szwajcarii w latach 1940–1945, stworzono możliwość podjęcia studiów w ramach współpracy obozów ze szwajcarskimi uczelniami. W Obozie Uniwersyteckim w Grangeneuve/Fryburgu jednym ze zorganizowanych kierunków były studia prawnicze. Ich program zawierał przedmioty wykładane na Uniwersytecie we Fryburgu, a także przewidywał wykłady z prawa polskiego. Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką w dydaktyce prawa w obozie odegrały skrypty akademickie. Pokrótce wyjaśniono, czym były skrypty i przybliżono, w jaki sposób powstawała seria Skryptów wykładów uniwersyteckich w Grangeneuve (później Fribourg – La Chasotte). Ich twórcami, w przeważającej mierze, byli sami żołnierze, przedwojenni pracownicy naukowi polskich uczelni lub absolwenci i praktycy prawa. Jako przykład ich zaangażowania posłuży skrypt przygotowany w zimie 1941 r. przez Jana Świdę, dotyczący podstawowych instytucji szwajcarskiego prawa spadkowego. Jego treść i sposób przygotowania porównana zostanie ze skryptami autorstwa Aleksandra Mełenia i Wacława Petscha, wydanymi w tym samym roku.
EN
The soldiers of the 2nd Division of Rifle Infantry interned in Switzerland in the years 1940–1945 were offered an opportunity to undertake studies on the grounds of cooperation between war camps and Swiss academies. Among the study programs organized at the University Camp in Grangeneuve/Fribourg were studies in law. Their syllabus included subjects taught at the University of Fribourg and provided for lectures on Polish law. The aim of the article is to demonstrate the role that the law academic scripts (course materials) played in the camp. The article includes a brief explanation of what the scripts were and outlines the origin of the series entitled Scripts of University Lectures in Grangeneuve, later Fribourg – La Chassotte (Skrypty wykładów uniwersyteckich w Grangeneuve). They were authored, to a large degree, by soldiers themselves, together with pre-war academics based on Polish universities, graduates in law and practitioners of law. An excellent illustration of their involvement can be the script written in the winter of 1941 by Jan Świda, related to the basic institutions of Swiss inheritance law. The content of this work and the way it was prepared will be compared with the scripts created by Aleksander Mełeń and Wacław Petsch, printed in the same year.
PL
Agresja Związku Sowieckiego na Polskę 17 września 1939 r. postawiła Królestwo Rumunii przed sprawą udzielenia jej pomocy, do której było zobligowane aliansem funkcjonującym od 1921 r. Kierownicy rumuńskiej nawy państwowej obawiali się podzielenia losu Rzeczypospolitej będącej ofiarą nie tylko ZSRR, ale broniącej się od przeszło dwóch tygodni przed napaścią III Rzeszy. Pragnąc uchronić swój kraj przed katastrofą poszukiwali sposobu uchylenia się od obowiązków sojuszniczych wobec Polski. Tymczasem polskie sfery rządzące w obliczu nieuchronnej klęski podjęły działania na rzecz przeniesienia politycznego kierownictwa państwa do Francji, chcąc u boku aliantów zachodnich kontynuować wojnę do zwycięskiego końca. Aby tam się znaleźć konieczne było uzyskanie od Rumunów zgody na przejazd do jednego z ich portów, by stamtąd móc kontynuować dalszą podróż. Zagrożenie inwazją sowiecką i niemiecką, sprawiało, iż władze w Bukareszcie korzystając z dość naciąganych powodów zdecydowały się na internowanie polskiej ekipy rządzącej. The aggression of the Soviet Union on Poland on 17 September 1939 faced the Kingdom of Romania with the matter of granting aid to Poland, to which it was obliged by an alliance from 1921 onwards. The heads of the Romanian state feared sharing the fate of the Polish Republic, which fell victim not only to the USSR, but had also been defending itself for more than two weeks against an assault by the Third Reich. Wishing to save their country from a catastrophe, they were looking for a way to evade their alliance duties towards Poland. Meanwhile, in the face of an imminent disaster, Polish leaders made steps to transfer the political leadership of the country to France, in order to continue fighting for victory alongside the Western allies. To move there, they needed to obtain an agreement from Romania to transfer to one of their ports, in order to be able to continue the journey. A threat of a Soviet and German invasion meant that the authorities in Bucharest, using rather far-fetched reasons, decided to intern the Polish government.
EN
This article presents the issue of the internment of representatives of the Japanese ethnic group living on the west coast of the United States of America, after Japan’s attack on Pearl Harbor. The essence of this controversial move was discussed, some constitutional aspects of the response of US state organs in the state of emergency, the judicial control of the internment of Japanese American citizens on the example of the Korematsu case, as well as the struggle of the Japanese ethnic group in the USA for statutory recognition of their injuries due to internment during World War II.
PL
W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie internowania przedstawicieli japońskiej grupy etnicznej zamieszkałej na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych Ameryki po ataku Japonii na Pearl Harbor. Omówiono istotę tego kontrowersyjnego posunięcia, niektóre aspekty konstytucyjne reagowania organów państwowych USA w stanach nadzwyczajnych, sądową kontrolę internowania obywateli amerykańskich pochodzenia japońskiego na przykładzie sprawy Korematsu, a także zmagania japońskiej grupy etnicznej w USA o ustawowe uznanie ich krzywd z tytułu internowania w okresie II wojny światowej.
PL
Zmiany geopolityczne w Europie po I wojnie światowej skutkowały powstaniem odrodzonej Polski oraz krótkim okresem funkcjonowania, i do tego bez formalnego uznania suwerenności państwa ukraińskiego. Polska, lansując przez obóz piłsudczykowski wizję federacyjną, zamierzała skupić pod swoim kierownictwem państwa zachodnich rubieży byłego Imperium Rosyjskiego. Od jesieni 1919 r. starania takowe czyniła wobec URL kierowanej przez Petlurę. Nastąpiło to formalnie w kwietniu 1920 r., kiedy podpisano układ polityczny i konwencję wojskową. Jej celem było współdziałanie polityczne i militarne w wojnie prowadzonej przez Polskę z bolszewicką Rosją w latach 1919–1920. Jednak postawa społeczeństwa ukraińskiego, nieudzielająca poparcia tej inicjatywie, przesądzała jej skuteczność. Do tego liderzy obu stron inaczej traktowali sens tego sojuszu oraz nie do końca zachowywali lojalność wobec partnera. Końcem tego współdziałania był najpierw rozejm w opisywanej wojnie, podpisany 12 października 1920 r., a następnie traktat ryski z 18 marca 1921 r. Polska, wbrew woli Piłsudskiego, zgodziła się na zakończenie współpracy z Petlurą oraz na internowanie jego żołnierzy. Jedyne, co wymieniony uczynił, to zgoda i pomoc na próbę samodzielnych działań zbrojnych zwolenników Petlury, co musiało zakończyć się katastrofą dla tychże.
EN
Geopolitical changes in post-WW-I Europe resulted in the rebirth of Poland and a short functioning of Ukrainian state, even without the formal recognition of its independence. Poland intended to become a leader for the western-border states of the Russian Empire by promoting a federal vision of Piłsudski’s followers. From Autumn 1919, it tried that toward the Ukrainian People’s Republic ruled by Petlura. Formally, it happened in April 1920 with the signing of political agreement and military convention. The goal was to take joint political and military action in the war between Poland and Bolshevik Russia in 1919-1920. However, the Ukrainian society did not support it and undermined its efficiency. Moreover, the leaders of both sides perceived the alliance’s essence differently and were not entirely loyal to each other. The cooperation’s end was a truce in the war signed on October 12, 1920, and then the Peace of Riga of March 18, 1921. Against Piłsudski’s will, Poland agreed to end cooperation with Petlura and intern his soldiers. The only thing Piłsudski agreed to was the independent action of Petlura’s followers, which had to end with a catastrophe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.