Search results

1

Program elektromobilności w Polsce a potrzeba reakcji karnej

100%

Leciak M.

Ius Novum

|

2020

|

vol. 14

|

issue 3

38-49

EN

In accordance with the Act of 11 January 2018 on electromobility and alternative fuels, the creation of the so-called clean transport zones is stipulated. Failure to comply with the restrictions on entry to them can match the features of a new type of misdemeanour provided for in Article 96c of the Misdemeanour Code. The article aims to present its comprehensive analysis taking into account practical aspects of the above-mentioned provision.

PL

Z mocy przepisów ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych przewidziano powołanie tzw. stref czystego transportu. Nieprzestrzeganie ograniczeń w dostępie do nich może natomiast wyczerpywać znamiona nowego typu wykroczenia określonego w art. 96c k.w. Opracowanie ma na celu ich możliwie kompleksową analizę, przy uwzględnieniu praktycznych aspektów funkcjonowania ww. przepisu.

2

„Lipcowa” nowelizacja Kodeksu karnego. Nowa filozofia prawa i wątpliwości konstytucyjne

89%

Daśko N., Bojarski J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 6(76)

287-302

PL

Ustawą z 7 lipca 2022 r. dokonano gruntownej reformy prawa karnego. Efektem tych zmian jest znaczne zaostrzenie represji karnej, np. w postaci wydłużenia możliwej do orzekania kary pozbawienia wolności z okresu od miesiąca do 15 lat, na okres od miesiąca do 30 lat, obniżenia wieku odpowiedzialności karnej w szczególnych przypadkach do 14 lat czy możliwości orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego przedterminowego zwolnienia. Zmiany, które pojawiły się w Kodeksie karnym, można uznać za kolejny etap w walce politycznej poprzez działania określane mianem populizmu penalnego. Jednakże można na te zmiany spojrzeć jako na efekt przyjęcia odmiennej od dotychczasowej filozofii prawa karnego i przyjęcie założeń neoklasycyzmu w prawie karnym. Niektóre z tych zmian budzą jednak poważne wątpliwości konstytucyjne.

EN

The Act of July 7, 2022 introduced a thorough reform of criminal law. The effect of these changes is a significant tightening of criminal repression, e.g. in the form of extending the possible sentence of imprisonment from one month to 15 years to a period from one month to 30 years, lowering the age of criminal responsibility in special cases to 14 years or the possibility of imposing a penalty life imprisonment without the possibility of conditional early release. The changes that appeared in the Penal Code can be considered the next stage in the political struggle through activities known as penal populism. However, these changes can be viewed as the result of adopting a philosophy of criminal law different from the previous one and adopting the assumptions of neoclassicism in criminal law. However, some of these changes raise serious constitutional questions.

3

Represyjność czy łagodność w polskim prawie karnym

89%

Jaroch W.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2023

|

issue 2

29-62

EN

Penal policy is one of the elements of criminal policy, and, as such, it continues to be of particular interest to society, especially since there is no uniform conviction and standpoint as to the direction of changes regarding achieving the objectives of punishment. The aim of the article is to analyse and verify legislative changes in criminal law in terms of its effectiveness in preventing crime, in particular to show whether increased repressiveness of criminal law has an impact on crime reduction. The author attempts to assess legislative changes in the area of criminal law, hence he focuses his interest on modifications to the assumptions of penal policy. The research shows that the consequence of the adopted premises is the toughening of sanctions for many crimes, the dominance of custodial punishments, the departure from other forms of punishments as alternative to imprisonment, which stands in contrast to the policy of the European Union, where, in most countries, an increase in the number of alternative punishments is observed, accompanied by a decrease in the number of custodial sentences. Analysis of the relevant data indicates neither a decrease in the number of persons deprived of their liberty nor a decrease in the number of crimes committed. There is a noticeable trend of an increase in absolute prison sentences and a decrease in the number of conditionally suspended imprisonment sentences. Incarceration rates remain high, compared to other countries. The author analyses the data and presenting them in the form of tables and graphs. Research findings are clear: the severity of punishment and its aggravation do not lead to a reduction in crime, but punishment remains a means to achieve its goals of justice, general and special-prevention or compensation.

PL

Polityka karna jest jednym z elementów polityki kryminalnej, stąd pozostaje w obszarze szczególnego zainteresowania społecznego, zwłaszcza że nie ma jednolitego przekonania i stanowiska, co do kierunku zmian dotyczących realizacji celów, jakie ma spełniać kara. W artykule zawarta została analiza określonych zmian legislacyjnych prawa karnego pod względem jego skuteczności w sferze przeciwdziałania przestępczości, w szczególności dotyczy kwestii, czy zwiększona represyjność prawa karnego ma przełożenie na ograniczenie przestępczości w praktyce. Autor podejmuje próbę oceny zmian legislacyjnych w obszarze prawa karnego, stąd też swoje zainteresowania koncentruje na modyfikacjach założeń polityki karnej. Stosowanie sankcji prawnokarnych (tj. poszczególnych jej rodzajów, częstotliwości, stopnia nasilenia) – czyli polityka karania – zależy od poglądów i założeń dotyczących stosowania reakcji karnych, przy czym wiele zależy od akcentu położonego na wybrane cele stosowania sankcji prawnokarnych. Preferencyjny wybór prowadzi do osiągania i realizacji określonych celów. Z badań wynika bowiem, iż konsekwencją przyjętych założeń jest zaostrzenie sankcji wielu przestępstw, prymat kar izolacyjnych, odejście od kar alternatywnych dla pozbawienia wolności, co z kolei pozostaje w sprzeczności z zaleceniami polityki karnej Unii Europejskiej, gdzie w większości państw obserwuje się wzrost liczby kar alternatywnych, przy jednoczesnym spadku liczby kar izolacyjnych. W Polsce analiza danych nie wskazuje na zmniejszenie się liczby osób pozbawionych wolności czy liczby przestępstw (od 2014 r. utrzymuje się na poziomie 700–800 tys. przestępstw). Zauważalne są natomiast – utrzymujące się na wysokim poziomie w porównaniu z innymi krajami – tendencje wzrostu orzeczeń bezwzględnego pozbawienia wolności i spadku liczby orzeczeń warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Autor poprzez analizę danych, które przedstawia w formie tabel oraz wykresów, dochodzi do wniosków, iż surowość kary ani jej zaostrzanie nie prowadzi do ograniczenia przestępczości, ale kara pozostaje środkiem realizacji jej celów (sprawiedliwościowy, ogólno- i szczególnoprewencyjny czy kompensacyjny).

4

OBOWIĄZEK PRACY NA CELE SPOŁECZNE JAKO ELEMENT KARY KRYMINALNEJ

71%

Hryniewicz E.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2013

|

vol. 75

|

issue 1

105-117

EN

The object of the analysis is a duty of unpaid controlled work for the community as an element of punishment of restricted freedom in Polish criminal law. The paper presents the function of compulsory work in Polish criminal codes of 1932, 1969 and 1997. It also shows, on the example of the Criminal Code of the Russian Federation, that it is possible to differentiate between a punishment of restricted liberty and a punishment of compulsory work. Next, the authoress attempts to answer the question whether the duty of work for the community can be seen as an inconvenience characteristic of criminal punishment. Finally, the compulsory character of work is being examined to establish whether that kind of penalty is in conformity with the provisions of international treaties that prohibit forced and obligatory labour, to which the Republic of Poland is a signatory.

PL

Przedmiotem analizy jest obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne jako element kary ograniczenia wolności w polskim prawie karnym. Artykuł obrazuje, jaką funkcję miał i ma obowiązek pracy na gruncie polskich kodeksów karnych z 1932 r., 1969 r. i z 1997 r. Wskazywany jest przykład Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, w której obowiązek pracy i ograniczenie wolności stanowią osobne rodzaje sankcji. W dalszej części artykułu autorka stara się ustalić, czy obowiązek wykonywania pracy na cele społeczne może być traktowany jako dolegliwość cechująca karę kryminalną. W końcowej części artykułu bada niedobrowolny charakter takiej pracy z punktu widzenia zgodności tej regulacji z umowami międzynarodowymi, których sygnatariuszem jest Rzeczpospolita Polska, a które zabraniają pracy przymusowej lub obowiązkowej.

5

Czy teoria ewolucji może pomóc w uzasadnieniu kary kryminalnej? Od filozofii politycznej do nauk ewolucyjnych

71%

Peno M.

Acta Iuris Stetinensis

|

2015

|

issue Acta Iuris nr 12

PL

Starania filozofów o usprawiedliwienie lub wyjaśnienie praktyki karania sięgają korzeniami początków historii prawa karnego. Współcześnie renesans przeżywa teoria ewolucji, której zasięg wydaje się na tyle szeroki, by w oparciu o nią próbować wyjaśniać podstawowe instytucje społeczne. Kara kryminalna należy do podstawowych instytucji funkcjonujących w niemal wszystkich społeczeństwach. Wydaje się, że można wyjaśnić i pośrednio uzasadnić karę kryminalną poprzez odwołanie się do teorii ewolucji, a przy tym próbować bronić poglądu, że kara kryminalna jest ewolucyjną odpowiedzią na znane wszystkim grupom ludzkim zjawisko psychopatii – przy założeniu, że psychopatia ma podłoże ewolucyjne. Co więcej, istnieje ogromna różnica między karą a zemstą, którą łatwo zauważyć właśnie na gruncie teorii ewolucji. Kara nie jest atawizmem, nie stanowi prymitywnej zemsty i nie można powiedzieć, że jest zła moralnie, bo praktyka karania jest nie tylko zdeterminowana, ale i najlepsza z możliwych.

EN

Punishment is an important communal matter. As far back in history we can go, philosophers have tried to explain and justify the practice of punishment. It is obvious, that humans always live in social groups and cooperative activities play a crucial role. In fact, every society creates institutions which can be used to protect the rules of cooperation. I show that punishment can be seen as a gift of evolution. It can be said, that according to evolutionary approach, punishment is a form of social reaction against those members of society who have natural (psychological or biological) predisposition to commit a crime. Because of the fact that ca 5 percent members of every society should be classified as psychopaths, we need some kind of the preventive mechanism. It is assumed that the phenomenon of psychopathy is the alternative strategy of evolution. It is said that on the ground of evolutionary approach punishment is treated as revenge. Last but not least, in the article will be shown that there are important differences between the practice of punishment and pure revenge.

6

Wymiar miłosierdzia w stanowieniu i stosowaniu prawa

71%

Krzewicki J.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2018

|

vol. 13

|

issue 15 (2)

159-176

EN

The mercy as a category of social life automatically enters into the social relations subject to legal regulation. In addition to the objective dimension, it is associated with a certain attitude, which is based on the affirmation of a man, showing him compassion and opening the way to repair the broken relations. Today, it is necessary to bolderly determine the axiological foundations on which the system of rights is built in the Christian cultural context. This mainly applies to the Constitution. On this basis, it would be possible to discover elements that content and functionally complement the principle of justice in law, which correspond to the principle of mercy. Although mercy does not belong to the dictionary of legal concepts, its establishment in it seems possible and desirable. The content-rich concept of mercy is progressively rooted in the social consciousness. The introduction of it into the legal system may be greater flexibility of the law, its more specific and individual character and greater closeness to life.

PL

Miłosierdzie jako kategoria życia społecznego niejako automatycznie wchodzi w stosunki społeczne podlegające prawnej regulacji. Obok wymiaru przedmiotowego, jest związane z pewną postawą, która polega na afirmacji człowieka, okazaniu mu współczucia i otwarciu drogi do naprawy zburzonych relacji. Dziś konieczne jest odważniejsze oznaczenie podstaw aksjologicznych, na których zbudowany jest system praw w chrześcijańskim kontekście kulturowym. Dotyczy to głównie Konstytucji. Na tej podstawie możliwe byłoby odkrycie elementów treściowo i funkcjonalnie dopełniających zasadę sprawiedliwości w prawie, które odpowiadają zasadzie miłosierdzia. Choć miłosierdzie nie przynależy do słownika pojęć prawnych, to jego zadomowienie się w nim wydaje się możliwe i pożądane. Bogate w treść pojęcie miłosierdzia progresywnie zakorzenia się w świadomości społecznej. Pożytkiem wprowadzenia go do systemu prawa może być większa elastyczność prawa, jego bardziej konkretny i indywidualny charakter oraz większa bliższość życiu.

Refine search results

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

1 Ius Novum

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Przegląd Prawno-Ekonomiczny

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Bojarski J.

1 Daśko N.

1 Hryniewicz E.

1 Jaroch W.

1 Krzewicki J.

1 Leciak M.

1 Peno M.

2 2023

1 2020

1 2018