Search results

1

Thunderstorm Electricity as the Probable Origin of the Pentecost Kerygma

100%

Szczerbiński M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2013

|

vol. 66

|

issue 4

PL

Autor prezentuje i uzasadnia swój pogląd, że źródłem kerygmatu Zesłania Ducha Świętego („języki jakby z ognia”) mogą być zjawiska elektryczności burzowej. Stosownie do dziedziny naukowej autora, podejście do tematu ma charakter przyrodniczy, a nie teologiczny. Zjawiska przyrody w Biblii zostają podzielone na cztery grupy. „Języki jakby z ognia” (Dz 2, 3) przypadają do ostatniej: rzadkie, lecz naturalne zjawiska przyrody dyslokowane przez autorów ksiąg świętych z codzienności w czas i miejsce, gdzie potrzeba znaku. Domysł jest uzasadniany opisami zjawiska w antycznej literaturze. Zapożyczenia niekoniecznie musiało być bezpośrednie, lecz mogły trafić do Dziejów Apostolskich jako elementy potocznego myślenia i rozmów w ówczesnym zhellenizowanym świecie.

EN

The author presents and argues for his view that the source of the kerygma of Pentecost (“tongues as of fire”) may be the phenomenon of an electrical storm. Since the author of the text is a scientist, the approach to the subject is natural, not theological. Natural phenomena in the Bible are divided into four groups. “Tongues as of fire” (Acts 2 : 3) belong to the last group: rare but natural phenomena are dislocated by the authors of the saint books from everyday life into the time and place where the sign is needed. The concept is justified with the descriptions of this phenomenon in ancient literature. The borrowing is not necessarily a direct one, but may have reached the Acts as a result of everyday thoughts and conversations in the Hellenic world.

2

Mowa Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy: model pierwotnego kerygmatu

85%

Rakocy W.

The Biblical Annals

|

1998

|

vol. 45

|

issue 1

111-122

PL

On the basis of Peter’s Speech at Pentecost the author is seeking to reach the scheme of the primary prophecy. The two stages of argumentation contained in it deal with the resurrection and exaltation. Both events, being the climax of Jesus’ mission, prove His Messianic character and Divinity. The success of the Christian doctrine depended on the proof of these two truths. No wonder then, that they are found in te centre of prophecy, which can be summed up as the proclamation of the resurrected and exalted Christ, who is seated on the right of the Father and gives us the Holy Spirit.

3

Kerygmatyczny i moralny przekaz św. Jana Pawła II do młodzieży w jego listach i orędziach na Światowe Dni Młodzieży

85%

Pieckenhagen A.

Teologia i Moralność

|

2019

|

vol. 14

|

issue 1(25)

259-270

PL

Jan Paweł II od początku swojego pontyfikatu dużą troską otaczał ludzi młodych. Wyjątkową inicjatywą zapoczątkowaną przez niego były Światowe Dni Młodzieży. W listach i orędziach zapowiadających te spotkania podjął szereg ważnych tematów dla duchowego i osobistego rozwoju młodego pokolenia. Prezentowany artykuł omawia poszczególne listy i orędzia Jana Pawła II, które mają charakter kerygmatyczno-moralny. Papież nie unikał tematów trudnych, mówił, jak należy przeżywać swoje życie, aby go nie zmarnować. W listach na kolejne Światowe Dni Młodzieży uczył prawdziwej miłości, zachowania właściwych proporcji między być a mieć, uczył służby drugiemu człowiekowi, rozeznawania swojego życiowego powołania. Nieustannie uświadamiał młodym, że z wielkim entuzjazmem i radością mogą głosić współczesnemu światu Chrystusa.

4

Apostolska posługa pojednania (2 Kor 5,14-21)

85%

Kręcidło J.

Verbum Vitae

|

2010

|

vol. 17

191-222

PL

Tematyka pojednania w 2 Kor 5,14-21 wpisana jest w szerszy kontekst Pawłowej argumentacji zmierzającej do obrony jego apostolskiego autorytetu. Kontekst ten stanowi retorycznie i epistolarnie koherentna jednostka 2,14–7,4 (list apologetyczny), której przewodnią myślą jest ukazanie tożsamości Pawła jako apostoła Chrystusa Jezusa oraz tego, czym jest posługa apostolska i jaki jest status głosicieli Ewangelii. By to osiągnąć, Paweł przedstawia kolejno: źródła swojego apostolskiego autorytetu, cierpienia i nadzieje życia apostolskiego, swoje życie jako reprezentanta Chrystusa w pełnieniu posługi pojednania. W końcu zaś wzywa adresatów do przyjęcia jego apostolskiej misji. Fragment 5,14-21 ma charakter teologicznego wywodu. Paweł przedstawia w nim swoją posługę apostolską na tle zbawczego planu Boga, w perspektywie dzieła pojednania ludzkości z Nim, dokonanego przez Chrystusa. Istotą apostolskiej posługi pojednania wg Pawła jest proklamacja kerygmatu o zbawieniu. Celem tej proklamacji jest aktualizacja tego, co dokonało się poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa i doprowadzenie ludzi do pojednania z Bogiem, tzn. do tego, by stali się „Bożą sprawiedliwością”.

5

Odnowa przepowiadania w parafii wsparciem chrześcijańskiego wychowania w rodzinie i osobistej formacji religijnej

80%

Kowalczyk A.

|

2015

|

vol. 62

|

issue 10: Nauki o rodzinie

121-136

EN

The aim of the present article is to reflect on the theme of renewing the proclamation of Word of God and His influence on a man and a family. Word of God has the power of touching a man, purifying his relations and sanctifying family life. Kerygmat was determined as one the functions of materializing the Church. The discussed matter is realized according to the scheme of analyzing functions in mathematics. In the first part – as a way of defining domain of a function – different groups of recipients of proclamation in a parish and family are introduced. In the second part – describing the function's output – the way of proclamation, preparing the sermon and preaching the Gospel was analyzed. Thoughtful ways of reaching different groups of recipients and attempts of Church to pass word of God to every man are discussed. In the third part – introducing the set of values – the outcomes of proclamation are shown. God's word accepted by a man makes him grow in a greater maturity and at the same time influences the quality of human relations, especially the ones within family. A man who lives by word of God is enabled to grow in holiness and fulfill koinonia – his communion with God, world and other people, even in the life of his own family.

PL

W niniejszym artykule została podjęta refleksja na temat odnowy przepowiadania Słowa Bożego i jego oddziaływania na człowieka oraz rodzinę. Słowo Boga ma moc dotykać człowieka, oczyszczać relacje i uświęcać życie rodzinne. Kerygmat został określony jako jedna z funkcji urzeczywistniania się Kościoła. Rozważane zagadnienie zrealizowano według schematu analizy funkcji w matematyce. W części pierwszej – w ramach określenia dziedziny funkcji – omówiono różne grupy odbiorców przepowiadania w parafii i rodzinie. W części drugiej – opisującej działanie funkcji – został przedstawiony sposób przepowiadania, przygotowanie homilii i głoszenia Słowa. Omówione zostały rozważne sposoby docierania do poszczególnych grup odbiorców i próby podejmowane przez Kościół w celu przekazania Słowa każdemu człowiekowi. W trzeciej części – przedstawiającej zbiór wartości – przedstawione zostały owoce przepowiadania. Słowo Boże przyjęte przez człowieka owocuje w nim większą dojrzałością, co jednocześnie wpływa na jakość budowania relacji, a w szczególności więzów rodzinnych. Człowiek żyjący Bożym Słowem jest uzdalniany do wzrastania w świętości i urzeczywistniania, również w środowisku życia jego rodziny, koinonii – komunii z Bogiem, światem i innymi ludźmi.

6

Przepowiadanie słowa Bożego więźniom

71%

Płusa S.

Polonia Sacra

|

2018

|

vol. 22

|

issue 1(50)

27-45

PL

Przepowiadanie słowa Bożego w zakładach penitencjarnych to wejście na teren misyjny. Charakteryzuje się on nie tylko wysokim poziomem dechrystianizacji i ateizmu, ale również magicznego myślenia. Więźniowie poddani są wielopłaszczyznowej presji: muszą się zmierzyć z osądem ludzkim, własnym poczuciem winy, jak również z podkulturą przestępczą. Wobec drastycznie ograniczonych możliwości zaspokojenia potrzeb społecznych i komunikacyjnych, pojawia się u więźniów postawa nieufności, pozorów radzenia sobie, skrywanego lęku. Głoszenie słowa Bożego w tym specyficznym kontekście stawia przed kaznodzieją wysokie wymagania. Musi być on zdolny do głoszenia ewangelizacyjnego, którego sercem jest kerygma. Jego nastawienie wobec osadzonych nie może być potępiające, gdyż jego główną misją jest zaproszenie słuchaczy do nawiązania osobistej relacji z Bogiem. Centralnym tematem przepowiadania w więzieniu jest Boże miłosierdzie, które odsłania prawdziwą twarz Boga. Język przepowiadania ma być konkretny i prosty, który uczyni Go bliskim. Kaznodzieja powinien umieć budować w ramach przepowiadania doświadczenie symboliczne, które pozwoli odbiorcy odnowić więź ze źródłem życia, poczucie wolności i sensu, którym jest Bóg i Jego słowo.

EN

Preaching the Word of God in penitential institutions constitutes an entrance into a missionary terrain. This milieu is characterized with high degree of dechristianization and atheism as well as magical thinking. The inmates are subject to multidimensional pressure: they must face human judgement, confront their own sense of guilt, and also the criminal subculture. In the light of drastically limited possibilities of satisfying both their social and communication needs, the prisoners develop the attitude of lack of confidence, semblance of coping with their lives, and hidden fears. Preaching the word of God in this particular context imposes high demands upon the preacher. He must be capable of evangelic preaching with its heart located in kerygma. His attitude towards the inmates must be devoid of condemnation as his main mission is to invite the listeners to create a personal relationship with God. The central subject of preaching in prison should be the Divine mercy (Misericordia) which reveals the true face of God. The language used should be both concrete and simple, which is meant to make Him a close Person. Within the preaching the priest should be able to build a symbolic experience, which shall enable the listeners to rebuild their bond with the source of life, and the sense of freedom and meaning being God and His Word himself.

7

Cztery fale ewangelizacji. Refleksja o. Raniera kard. Cantalamessy na temat głoszenia kerygmatu w historii Kościoła

71%

Zborowski M.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2022

|

vol. 27

7-24

EN

Father Raniero Cardinal Cantalamessa presents four periods of evangelization that have taken place in the history of the Church. He refers to them as „waves of evangelization”, indicating that these extraordinary periods of evangelization are reminiscences of the beginnings of the Church. Their appearance is related to the emergence of a new group of recipients unfamiliar with the message of the Gospel. Cantalamessa’s analysis indicates that the actual content conveyed to them is the kerygma. Appropriate pastoral reflection is also required by the choice of a keryx who is to effectively reach the recipients with the message of salvation. The four „waves of evangelization” are, according to the Italian theologian, a return to kerygmatic evangelization.

PL

Ojciec kardynał Raniero Cantalamessa przedstawia cztery okresy ewangelizacji, które miały miejsce w historii Kościoła. Nazywa je „falami ewangelizacji”, wskazując, że te niezwykłe okresy ewangelizacji są przypomnieniem początków Kościoła. Ich pojawienie się wiąże się z pojawieniem się nowej grupy odbiorców niezaznajomionych z przesłaniem Ewangelii. Analiza Cantalamessy wskazuje, że faktyczną przekazywaną im treścią jest kerygmat. Odpowiedniej refleksji duszpasterskiej wymaga także wybór keryksu, który ma skutecznie docierać do odbiorców z orędziem zbawienia. Cztery „fale ewangelizacji” są zdaniem włoskiego teologa powrotem do ewangelizacji kerygmatycznej.

8

Misje miasta jako narzędzie ewangelizacji na peryferiach

71%

Makowski A.

Polonia Sacra

|

2018

|

vol. 22

|

issue 1(50)

97-114

PL

Cała działalność Kościoła powinna być podporządkowana ewangelizacji (EN 14). Współczesny kontekst społeczny i kulturowy przynagla wspólnotę Kościoła do ciągłego poszukiwania nowych sposobów dotarcia z Ewangelią do współczesnego człowieka. Papież Franciszek podkreśla ukierunkowanie misyjne Kościoła wraz ze wszystkimi jego strukturami (EG 27). W misyjną opcję papieską wpisują się misje miasta jako jedna z najnowszych form misji ludowych. Stosują one rozmaitość metod głoszenia Ewangelii w celu dotarcia do jak najszerszego grona. W sposób szczególny chcą objąć swoim zasięgiem ludzi zamieszkałych na peryferiach wielkich aglomeracji miejskich. Stąd też w programie misyjnym możemy odnaleźć wielość propozycji wydarzeń kulturalno-religijnych.

EN

The whole Church activity should be subordinated to evangelization (EN 14). The contemporary social and cultural context urges Church community to continually seek new ways of reaching the gospel to the modern people. Pope Francis emphasizes the missionary orientation of the Church and all its structures (EG 27). The City Missions are part of the papal missions and count as one of the newest forms of popular missions. They use a variety of methods of preaching the Gospel in order to reach the widest possible audience. In particular, they want to reach people living on the outskirts of large urban agglomerations. Hence, in the missionary program we can find a multitude of proposals for cultural and religious events.

9

Analiza kerygmatyczna wobec aksjologii współczesnego literaturoznawstwa

71%

Kaczmarek W.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 1: Literatura Polska

57-73

XX

W artykule próbowano zestawić analizę kerygmatyczną, jaką posługiwał się Marian Maciejewski, z badaniami nad relacją religii i literatury, którą stosowano dotąd w badaniach literaturoznawczych. KUL-owska szkoła, do której odwoływał się Badacz, reprezentowana przez naukowców tej miary, co Czesław Zgorzelski, Irena Sławińska, Maria Jasińska-Wojtkowska, Stefan Sawicki, wniosła bardzo ważny wkład w wypracowanie metodologii badań sacrum w literaturze. Na tym tle propozycja Maciejewskiego idzie dalej, wnika nie tylko w strukturę tekstu, w którym obecny jest badany element religijny, ale stara się go interpretować w konfrontacji z kerygmatem apostolskim, by odsłonić jego istotne cechy chrześcijańskie, bądź niechrześcijańskie (np. religijność naturalną). Analiza kerygmatyczna, nazwana tu „metodą Maciejewskiego”, polega na rzetelnej refleksji nad wszystkimi aspektami utworu literackiego i wpisaną weń koncepcją antropologiczną, w szczególności zaś nad „kondycją duchową” człowieka, będącego podmiotem utworu.

EN

The article attempts to compare the kerygmatic analysis as it was used by Marian Maciejewski, with the studies of the relation between religion and literature that had been used in studies of literature earlier. The school developed at the Catholic University of Lublin, to which the Professor referred, represented by scholars of such a caliber as Czesław Zgorzelski, Irena Sławińska, Maria Jasińska-Wojtkowska or Stefan Sawicki, made a very important contribution to developing a methodology of research on the sacrum in literature. Against this background Maciejewski's suggestion goes further; it not only probes into the structure of the text, in which the studied religious element is present, but tries to interpret it as confronted with the apostolic kerygma, in order to reveal its important Christian, or non-Christian features (e.g. natural religiousness). The kerygmatic analysis, called here “Maciejewski's method”, consists in diligent reflection on all the aspects of a literary work and on the anthropological conception inscribed in it, especially on the “spiritual condition” of the man who is the subject of the work.

10

Symbole w filmie W imię… Małgorzaty Szumowskiej w perspektywie interpretacji kerygmatycznej

71%

Martynowicz D.

Analecta Cracoviensia

|

2017

|

vol. 49

EN

The kerygmatic interpretation of movies is a relatively new way of film interpretation. For the last few years it has been developing in association with the long-known interpretation of literature as a broadening of the art of interpretation by theological and religious discourse. The article explains the principles of kerygmatic interpretation. According to these rules, the author interprets Małgorzata Szumowska’s film In the name of…, whilst analyzing the films symbolism in the context of plot, literary and art allusions.In the name of… (W imię…), directed by Małgorzata Szumowska and released in 2013, has been one of the most acclaimed films of the past few years. It received, among others, Silver Lions in Gdynia, an award for the best directing and a best actor award for Andrzej Chyra, however the premiere caused much controversy. For some, the film was “anticlerical,” “one-sided,” “meager,” whilst for others it was the most interesting film at the Berlin Festival.In the article, the author also focuses on the role of the priest in the film, which seems to be a breakthrough in the portrayal of priests in modern Polish cinema. The conclusions stemming from the interpretation of the film are presented in the context of general thoughts concerning the roles of priests in Polish cinema.

PL

Kerygmatyczna interpretacja filmu jest stosunkowo nowym modelem spojrzenia na obraz filmowy. Rozwija się od kilku lat w odniesieniu do funkcjonującego już od dawna modelu interpretacji w literaturze jako poszerzenie sztuki interpretacji o dyskurs teologiczny i religijny. Artykuł przybliża zasady interpretacji kerygmatycznej. Autor interpretuje w tym duchu film W imię… Małgorzaty Szumowskiej, analizując jego symbolikę w kontekście aluzji fabularnych, literackich i malarskich.W imię… Małgorzaty Szumowskiej (2013) jest jednym z bardziej docenianych filmów ostatnich lat – otrzymał m.in. Srebrne Lwy w Gdyni, nagrodę za najlepszą reżyserię, nagrodę dla Andrzeja Chyry jako najlepszego aktora. Jednak premiera filmu wywołała wielkie emocje. Niektórzy nazwali go „antykościelnym”, „jednostronnym”, „miałkim”, inni określili najciekawszym filmem festiwalu w Berlinie.W artykule autor skupia się także na filmowej roli księdza, która wydaje się przełomem w portretowaniu księdza we współczesnym polskim kinie. Wnioski z interpretacji filmu pojawiają się w kontekście refleksji ogólnych dotyczących filmowych ról księdza w polskim kinie.

11

Kerygmat w ujęciu papieża Franciszka. Refleksje dogmatyczno-pastoralne

71%

Zborowski M.

Teologia w Polsce

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

261-280

EN

Kerygma is a message containing the fundamental truths of faith and realizing the grace of salvation and the change that gives birth to real faith as well as the newness of lifein Christ. This message resounds in the Church from the very beginning, because already on the day of Pentecost: “Then Peter stood up with the Eleven, raised his voice and addressed the crowd: […] you put Jesus of Nazareth to death by nailing him to the cross. But God raised him from the dead, freeing him from the agony of death” (Acts 2,14.23–24). Over time, the good news of Jesus Christ from the kerygma seed grew into teaching, dogmatic rulings and theology, and the Church became the depositary, guardian and teacher of this truth. However, he did not cease to be a keryx and returns to the first message at particular periodes of history. Also, today’s successor of saint Peter proclaims the truth: “He is alive!” Pope Francis, returning to the proclamation of the kerygma, also makes a dogmatic and pastoral reflection on his essence. By preaching – he brings God closer to man, and by teaching about the first message – he introduces the kerygma to theologians and priests.

PL

Kerygmat to orędzie zawierające fundamentalne prawdy wiary i urzeczywistniające łaskę zbawienia oraz przemiany, które rodzi do wiary, a także nowości życia w Chrystusie. Orędzie to rozbrzmiewa w Kościele od samego początku, gdyż już w dniu Pięćdziesiątnicy: „Piotr razem z Jedenastoma […] przemówił do nich donośnym głosem: […] Jezusa Nazarejczyka […] przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci” (Dz 2,14.23–24). Z czasem dobra nowina o Jezusie Chrystusie z ziarna kerygmatu przerodziła się w nauczanie, orzeczenia dogmatyczne i teologię, a Kościół stał się depozytariuszem, strażnikiem oraz nauczycielem tej prawdy. Nie przestał być jednak keryksem i w szczególnych momentach historii powraca do pierwszego orędzia. Również współczesny następca Piotra głosi prawdę: „On żyje!”. Papież Franciszek, powracając do głoszenia kerygmatu, podejmuje także refleksję dogmatyczno-pastoralną nad jego istotą. Głosząc – przybliża Boga człowiekowi, a nauczając o pierwszym orędziu – przybliża kerygmat teologom i duszpasterzom.

12

Metoda kerygmatyczna a epistolografia – rozpoznania

71%

Cwenk M.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 1: Literatura Polska

125-134

PL

Tekst jest próbą odpowiedzi nad pytania: czy metoda kerygmatyczna jest/może być narzędziem podczas badania epistolografii, stanowiącej dział piśmiennictwa, do którego najczęściej jej bliżej aniżeli do literatury pięknej? Czy słusznie profesor Maciejewski uważał, że każde dzieło zdradzi swój status usytuowania w Słowie Bożym, gdy zmusi się je do udzielenia odpowiedzi na pytania wypływające z kerygmatu apostolskiego i czy takie przymuszenie możliwe jest podczas badania epistolografii? Artykuł uzasadnia tezę, że jest to możliwe, choć z uwzględnieniem kilku ograniczeń. Po pierwsze – epistolografia może być kerygmatem, ale to świadectwo bardzo elitarne: nadawca i wybrany przezeń najczęściej zaledwie jeden odbiorca--adresat. Tylko w przypadku listów ogłaszanych drukiem ów kerygmat zyskuje większą moc oddziaływania. Po drugie − refleksja nad kerygmatem epistolografii musi zostać ograniczona do listów, które mają charakter konfesyjny, listów − wyznań, eliminując te, którym właściwa jest pierwotna utylitarność. Przedmiotem badawczej refleksji autorka uczyniła zbiór listów Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, zatytułowany Listy Świętego do Matki. Ich analiza pozwoliła dostrzec w całym zbiorze obecność kerygmatu rozumianego jako pierwsze głoszenie rodzące wiarę. Listy Szczęsnego daje się więc czytać jako listy apostoła, listy świadka, ale też człowieka, który odsłania swą mądrość; mądrość, która zawiodła go do świętości. Nadawca „przymusza” czytelników--odbiorców do otwarcia się na Chrystusa, swą świętością świadcząc o skuteczności drogi. To „przymuszenie” to swoista pedagogika, propozycja wkroczenia na szlak, który stał się traktem do świętości. Wydaje się więc, że można podczas badania dokumentów epistolarnych posłużyć się kerygmatyczną metodą interpretacji − rzecz jasna z zastrzeżeniami, o których mówiłam na początku. Wówczas można, może nie tyle lepiej, ale z całą pewnością głębiej odczytać ich przesłanie.

EN

The text is an attempt at an answer to the questions: Is the kerygmatic method (or: can it be) a tool for studying epistolography that is a branch of writing, to which it is closer than to literature? Was Prof. Maciejewski right when he thought that each and every work will betray its status of being situated in God's Word when it is forced to give answers to questions arising out of the apostolic kerygma, and is such a coercion possible when researching epistolography? The article justifies the thesis that this is possible, albeit one has to consider some limitations here. Firstly, epistolography may be a kerygma, but it is quite an elite testimony: there is one sender and only one addressee, usually selected by the sender. Only in the case of letters published in print the kerygma has a more powerful influence. Secondly, a reflection on the kerygma of epistolography has to be limited to letters that have a confessional character, letters-confessions, and it has to eliminate the ones that are characterized by primary utilitarianism. The author has made a collection of letters by Zygmunt Szczęsny Feliński entitled “A Saint's Letters to His Mother” the subject of her reflection. An analysis of them has allowed her to notice the presence of the kerygma understood as the first preaching that produces faith. Hence Szczęsny's letters may be interpreted as letters written by an apostle, by a witness, but also by a man who reveals his wisdom; wisdom that brought him to sainthood. The sender “coerces” the readers-recipients to open themselves to Christ, testifying about the efficiency of this way with his sainthood. This “coercion” is a peculiar sort of pedagogy, a proposal to enter the road that has become the road to sainthood. So it seems that when studying epistolary documents one may use the kerygmatic method of interpretation - certainly with the reservations mentioned at the beginning. Then one may, perhaps not better, but surely, understand their message more deeply.

13

Kerygmat Jezusa – Dobra Nowina o człowieku i dla człowieka

71%

Spyra P.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2014

|

vol. 13

|

issue 1

PL

Ks. mgr lic. PIOTR SPYRA – absolwent WSD diecezji zamojsko-lubaczowskiej, teologii Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Lublinie oraz kierunku jazz i muzyka estradowa UMCS w Lublinie. Aktualnie doktorant katechetyki KUL oraz student edukacji artystycznej w zakresie sztuki muzycznej UMCS. Związany z Pallotyńską Szkołą Nowej Ewangelizacji w Lublinie i zespołem „Razem za Jezusem”. Muzyk i ewangelizator, współtwórca Exodus Młodych – Spotkania Młodzieży diecezji zamojsko-lubaczowskiej.

EN

The "kerygma" of Jesus is the essence of his preaching, which became a foundation of christianity. It’s a ‘Good Message’ about God, who loves, and also about who is, and who should be a human being. The" kerygma" is a message with joy, that gives a new life, so that evangelists called them ‘Evangelium’, which means ‘Gospel’. In the history of The Roman Church the kerygmatic teaching was not always in the center of preaching. Therefore the author draws attention to the need of renewal and deepening of these contents. He is analysing the preaching of Jesus and shows a way, which the Church needs to discover these contents in present time, in order to contemporary men could become the participant of this Gospel.

14

Homilia zakorzeniona w kerygmacie jako metoda skutecznego głoszenia żywego Słowa

71%

Cabaj T.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2017

|

issue XIV/14

9-20

IT

Questo articolo è stato scritto per presentare un metodo giusto della predicazione. L’idea dell’autore, per la spiegazione del termine omelia, vo- leva mostrare una funzione del kerigma, non solo come approfondimento della conoscenza dei sacerdoti, ma per invitarli alla predicazione con una forza nuova. La presentazione di ogni tappa della preparazione dell’omelia, è impegno personale e spirituale del sacerdote, che potranno concretizzare una possibilità e una occasione per uscire dalla routine e scoprire nuova- mente la bellezza della Parola proclamata. La presentazione degli errori nel- la preparazione e nella proclamazione della Parola consentiranno di capire al meglio in vero e vivo significato. Il servizio è fedele alla Chiesa e alle regole dell’omelia. L’Omelia è sempre diretta all’uomo concreto. I fedeli vengono in Chie- sa con tutti i problemi della loro vita. L’esperienza avuta nel confessionale dice, che non sempre potranno risolvere tutto da soli, soprattutto se saran- no senza la luce che viene dalla Parola di Dio. Questa parola gli porta la speranza, offre la vita e li salva. I fedeli hanno diritto di poter ascoltare la Parola alla Messa. L’uomo è la strada della Chiesa e il sacerdote su questa strada lo accompagna. Nella sua missione di predicazione da una risposta a Dio sulla quotidianità umana e chiama alla crescita spirituale. La gioia di essere un servo di Cristo, la possibilità di predicare e la consapevolezza di essere scelto da Dio, dovrebbe motivare. Così la preparazione dell’omelia e della predicazione saranno un motivo di felicità e di soddisfazione. Anche i fedeli saranno contenti. Predicando, sacerdote da gloria di Dio, però anche lui riceve la gloria - predicando così che i fedeli aspetteranno all’omelia e non penseranno a quando essa finirà.

PL

Artykuł miał na celu ukazanie wartości poprawnego głoszenia homilii. Zaprezentowano poszczególne etapy przygotowania homilii oraz osobiste- go zaangażowania kaznodziei. Homilia jest skierowana do konkretnych lu- dzi. Oni zaś przychodzą do świątyni ze wszystkimi troskami swojego życia. Głoszone słowo Boga jest odpowiedzią na ludzką codzienność i wezwaniem do duchowego wzrostu. Tak homilia jest formą uwielbienia Boga.

EN

The aim of this article was to present the value of proper preaching the sermons. Some particular stages of preparing sermons and individual involvement of a preacher are presented. Homilies are directed to particular people. They come to church with all their problems. The announced words of God answer human everydayness and they are a call to spiritual growth. The homily is a form of worship God.

15

Liturgia jako przestrzeń przepowiadania słowa Bożego

71%

Zinka J.

Studia Gdańskie

|

2016

|

issue 38

215-226

PL

Pomimo tego, iż wartość i znaczenie słowa mocno osłabły, to przepowiadanie słowa Bożego, które jest nieustannym głoszeniem kerygmatu, pozostaje nadal sprawą bardzo aktualną i potrzebną. Jak mówi św. Paweł „wiara rodzi się z tego, co się słyszy, a tym, co się słyszy jest słowo Chrystusa” (Rz 10, 17). W artykule wskazano na to, że obowiązek głoszenia słowa Bożego spoczywa na wszystkich chrześcijanach. Szczególną rolę w tym odgrywają biskupi i kapłani, którzy są pierwszymi i uprzywilejowanymi podmiotami do przepowiadania słowa Bożego. Wyraźnym miejscem do głoszenia kerygmatu jest liturgia, a wyjątkową pozycję zajmuje w niej homilia, która najczęściej jest związana z Eucharystią. Nie należy pomijać faktu, iż głoszenie słowa Bożego jest mocno związane ze świadectwem życia. Podejmowane przez człowieka decyzje i jego zachowania są najbardziej skutecznym głoszeniem Ewangelii. W artykule dokonano usystematyzowania treści dotyczących przepowiadania słowa Bożego. Przedstawiono konkretne wnioski wskazując na celebrację liturgiczną, jako najbardziej powszechne i dostępne dla wszystkich miejsce głoszenia i słuchania Dobrej Nowiny. Celem artykułu było pokazanie wartości słowa Bożego, a także wpływu świadectwa życia mówiącego na jego „skuteczność”. Zwrócono również uwagę na pierwszorzędną rolę kerygmatu w głoszeniu Ewangelii.

EN

The research paper presents the most important views on the issue of sharing God’s word. It is stated that the liturgy is the most common and available sphere for both preaching and receiving the Gospel. The aim of the paper was to show the value of the God’s wisdom and the influence of the priest’s testimony on its effectiveness. The kerygma is said to be the core of sharing the Gospel.

16

Głoszenie Ewangelii do osób zaangażowanych w działania społeczno-charytatywne

71%

Swędrowski J.

Polonia Sacra

|

2018

|

vol. 22

|

issue 1(50)

67-78

PL

Ewangelia jest Dobrą Nowiną dla każdego; jej zasięg wykracza poza granice konfesyjności, ale staje się źródłem sensu i siły wobec potrzebujących. Nie można podzielić się tym, czego się nie posiada, a zatem ugruntowanie na słowie Bożym oczyszcza i konkretyzuje postawy miłości wobec bliźniego. Niesienie pomocy innym nie dokonuje się w abstrakcji, ale ma u swojego celu niesienie chrześcijańskiej nadziei. Wszelkie formy wolontariatu i dobroczynności winny być ożywiane postawą wiary. W jej świetle można włączyć swoje umiejętności i środki materialne ku autentycznej miłości, która nie jest jedynie dystrybucją tego, co zbywa, ale otwieraniem dróg ku zaspokojeniu najpilniejszych potrzeb. Chrześcijański wolontariat niesie w sobie cechy wspólnotowe i nabiera charakteru apostolskiego. Słowo Jezusa Chrystusa, który „nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10, 45) staje się motywacją ku odkrywaniu prawa miłości. To miłość Boża jest zasadą niesienia adekwatnej pomocy potrzebującym. Ta posługa staje się formą diakonii i pozwala na rozwinięcie nowej dynamiki misyjnej. Nie ma w niej nic z prozelityzmu, ale staje się ona prawdziwym zaczątkiem budowania wspólnoty osób. Zaangażowani w działania społeczno-charytatywne nie muszą popadać w aktywizm, ale karmiąc się słowem Bożym, znajdują siłę i radość w spotkaniu z bliźnimi. Oparcie zaangażowania społecznego na słowie Bożym i sakramentach buduje postawy tożsamości i zapobiega zniechęceniu. Formacja duchowa zaś pozwala budować trwałe fundamenty cywilizacji miłości i życia.

EN

The Gospel is the Good News addressed to everyone. Its message goes beyond confessional boundaries and becomes the source of sense and strength for those in any need. One cannot give what they do not have. Being firmly grounded in the Word of God people may experience it purifying power in the service to the neighbor. Helping other is not an abstraction but serving the needy has the purpose to give them Christian hope. Living faith is the center of all the voluntary services and charitable activities. Human creativity and material resources should be combined with our faith so that all is directed towards genuine love which sees the needy and shares not what is the surplus but meets their most urgent needs. Christian voluntary service carries in itself community traits and is apostolic by its nature. The Word of Jesus, who “For even the Son of man came not to be ministered unto, but to minister, and to give his life a ransom for many” (Mark 10,45) is the true motivation for discovering the law of love. God’s love is rule how to help others.

17

Kerygmatyczny wymiar nauczania o wcieleniu u Grzegorza z Nazjanzu

71%

Widok N.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

185-198

EN

Quia Constantinopoli multi Arii et praesertim Apollinarii sectatores versabantur, Gregorius Nazianzenus tamquam episcopus iilius urbis veram doctrinam de Incarnatione exponere christianis ob retigiosas disputationes confusis voiuit.

18

Kerygmat we współczesnych ruchach kościelnych

71%

Zborowski M.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2019

|

issue 26

475-492

EN

In the contemporary world, the Holy Spirit calls into existence many communities, associations and ecclesiastical movements. Especially after the Second Vatican Council, there is an increasing number of new groups, their diversity, and the great richness of the charisms that God has given to the Church. These communities, based on prayer, formation and the realization of their special vocation, are place of conscious living the faith and getting to know Christianity by people of all states, especially by lay people. They are also preparing to share the testimony and to preach Good News of salvation to other people. Thus, they implement the evangelizing mission of the Church, which results from Christian identity and responds to it. Many movements and communities have developed numerous forms and methods of evangelization and the preaching of the first message. The proclamation of the kerygma is often a pillar for communities, being most often the beginning of the existence of community and the initial stage of formation in given movement. The article contains an analysis of models of the kerygma proclamation developed within the framework of the Light-Life Movement (pl. Ruch Światło Życie), the Neocatechumenal Way and the School of the New Evangelization of St. Andrew. In the content aspect, they do not differ fundamentally from each other, characterized by a christological and soteriological dimension. Originality can be seen in the diversity of the presentation of this message and its adaptation to the recipients of the Gospel, therefore in the practice of evangelization. The analysis of models developed in communities and religious movements allows to see the models of proclaiming the kerygma in the contemporary, secularized world, and also emphasizes the need to update and adapt unchanging content to the environment in which the Gospel is proclaimed. As such, it appears necessary in the era of the new evangelization.

19

Cuda Jezusa w świetle najstarszego kerygmatu apostolskiego (Dz 2, 22)

71%

Szlaga J.

The Biblical Annals

|

1985

|

vol. 32

|

issue 1

99-107

PL

Der Text Apg 2, 22 zeigt Jezus als durch besondere Zeichen beglaubigten Boten Gottes. Die drei vom Autor der Apostelgeschichte gewählten Begriffe dynamis, teras und paradoxos /alle im Plural/ unterstreichen vor allem den religiösen Charakter dieser Zeichen und dabei auch ihre Mannigfaltigkeit. Dena es handelt sich ura Zeichen, die nicht durch einen Begriff allein bestimmt werden können, da sie vieldutig sind. Es kann sich also im Kerygma des Petrus in Apg sicht ausschliesslich um Zeichen handeln, die die Naturgesetze aufheben oder ändern. Auch um ausschliesslich symbolische Zeichen handelt es sich nicht, sondern um all die Handlungen Jesu, die angesichts des Wunders des "dritten Tages" eine besondere Interpretation als Werke erhielten, die sich aus der göttlichen Mission Jesu ergeben. Gleichzeitig ist dies – sowohl in der Predigt des Petrus als auch im gesamten Kerygma der Apostelgeschichte – ein Hinweis auf die kirchenschaffende Rolle aller Unter nehmungen Jesu, insbesondere all derer, die in ihrer Berditheit auf das Aussergewöhnliche Seiner Mission hinweisen.

20

Ukraina Mariana Maciejewskiego

71%

Czajkowska A.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 1: Literatura Polska

97-111

PL

Na obraz Ukrainy obecny w twórczości Mariana Maciejewskiego złożyły się doświadczenia badawcze, trwające od początku drogi naukowej, a także działalność prowadzona w ramach neokatechumenatu. Praca naukowa od początku związana była z intensywną refleksją nad literaturą polskiego romantyzmu, którego kolebką była m.in. Ukraina. Badania nad twórczością Karola Brzozowskiego, potem Antoniego Malczewskiego i Juliusza Słowackiego spowodowały, że ukraińskie pejzaże zyskały głębokie uzasadnienie historycznoliterackie i strukturalne, by w kolejnych pracach stać się przedmiotem odczytań hermeneutycznych i kerygmatycznych. Ukraina towarzyszyła Uczonemu w poszukiwaniu drogi naukowej i dydaktycznej, których celem było doprowadzenie do kresu czynności interpretacyjnych, w rezultacie – wychylenie poza tekst, odszukanie w nim egzystencjalnej prawdy o człowieku. Badanie poetyckich krajobrazów doprowadziło do uchwycenia w nich znamion „słonecznego Jeruzalem”, a tym samym do pełnej integracji Maciejewskiego podmiotu badań literackich z człowiekiem będącym w pełnej jedności z Bogiem.

EN

The image of Ukraine that is present in Marian Maciejewski's works consists of his research experiences gathered in the course of his academic career, as well as of his work in the Neocatechumenate. His academic work from the beginning was connected with intensive reflection on the literature of Polish Romanticism, whose cradle was, among others, Ukraine. His studies of works by Karol Brzozowski, and then by Antoni Malczewski and Juliusz Słowacki made Ukrainian landscapes gain profound historico-literary and structural justification; and in further works they became the subject of hermeneutic and kerygmatic interpretations. Ukraine accompanied the scholar when he was searching for his academic and didactic way, whose aim was to conduct interpretative actions till the end, and ultimately − going beyond the text, finding the existential truth about the man in it. Studying poetic landscapes lead to grasping features of the “sunny Jerusalem” in them, and so to a complete integration of Maciejewski's subject of literary research with the man being in full unity with God.

Refine search results

Thunderstorm Electricity as the Probable Origin of the Pentecost Kerygma

Mowa Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy: model pierwotnego kerygmatu

Kerygmatyczny i moralny przekaz św. Jana Pawła II do młodzieży w jego listach i orędziach na Światowe Dni Młodzieży

Apostolska posługa pojednania (2 Kor 5,14-21)

Odnowa przepowiadania w parafii wsparciem chrześcijańskiego wychowania w rodzinie i osobistej formacji religijnej

Przepowiadanie słowa Bożego więźniom

Cztery fale ewangelizacji. Refleksja o. Raniera kard. Cantalamessy na temat głoszenia kerygmatu w historii Kościoła

Misje miasta jako narzędzie ewangelizacji na peryferiach

Analiza kerygmatyczna wobec aksjologii współczesnego literaturoznawstwa

Symbole w filmie W imię… Małgorzaty Szumowskiej w perspektywie interpretacji kerygmatycznej

Kerygmat w ujęciu papieża Franciszka. Refleksje dogmatyczno-pastoralne

Metoda kerygmatyczna a epistolografia – rozpoznania

Kerygmat Jezusa – Dobra Nowina o człowieku i dla człowieka

Homilia zakorzeniona w kerygmacie jako metoda skutecznego głoszenia żywego Słowa

Liturgia jako przestrzeń przepowiadania słowa Bożego

Głoszenie Ewangelii do osób zaangażowanych w działania społeczno-charytatywne

Kerygmatyczny wymiar nauczania o wcieleniu u Grzegorza z Nazjanzu

Kerygmat we współczesnych ruchach kościelnych

Cuda Jezusa w świetle najstarszego kerygmatu apostolskiego (Dz 2, 22)

Ukraina Mariana Maciejewskiego