Search results

1

Miejsce kompetencji społeczno-emocjonalnych w edukacji wczesnoszkolnej

100%

Appelt K., Jabłoński S.

Psychologia Wychowawcza

|

2017

|

vol. 53(11)

64-82

PL

In the article, the authors aim at discussing what socio-emotional competences (SECs) are, how they are shaped and how their development can be supported in the first stage of school education. The authors analyse five categories of SECs identified in the constructed diagnostic and prevention-intervention programmes: 1) self-awareness, 2) social awareness, 3) responsible decision making, 4) managing one’s own behaviour, 5) managing relations with others. The authors in the article suggest relating SECs to the basic psychic functions necessary for smooth completion of tasks by the human. The authors present reasons for considering SECs important in early school education and they point to the discrepancies between the place currently occupied by SECs and the place that these competences deserve. Moreover, the authors analyse the possible ways of developing socio-emotional competences in the education process.

2

Kształtowanie kompetencji społeczno-emocjonalnych dzieci w wieku przedszkolnym jako wyzwanie dla rodziców i nauczycieli

80%

Artymiak M., Pawelec M.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 10: Nauki o rodzinie

49-60

PL

Artykuł koncentruje się na problematyce kompetencji jako istotnego zasobu, którego rozwijanie i doskonalenie warunkuje nie tylko adaptację do zadań w różnych okresach życia, ale także możliwość rozwoju. Szczególnym rodzajem kompetencji są kompetencje społeczno-emocjonalne, rozumiane jako zestaw wiedzy, umiejętności i postaw związanych z emocjami i relacjami interpersonalnymi. Pozwalają one nie tylko na rozumienie własnych zachowań i zachowań innych, ale także efektywnego budowania relacji interpersonalnych. Kształtowanie tych kompetencji powinno rozpocząć się we wczesnych etapach rozwoju dziecka, niemniej wiąże się to z wieloma trudnościami. Szczególnie istotny staje się wówczas wzrost świadomości i rozwinięcie umiejętności u rodziców, nauczycieli oraz ich wzajemnej współpracy.

EN

The article focuses on the issue of competences as a significant asset which, developed and perfected, determines not only the ability to adapt to various challenges at different stages of life, but also the ability to develop. One particular type of competence, the socio-emotional competences, understood as the body of knowledge, skills and attitudes connected to emotions and interpersonal relations. They allow not only to understand one’s own and others’ behaviour, but also to effectively build interpersonal relations. The shaping of those competences ought to begin in the early stages of child’s life, but it is hampered by many difficulties nevertheless. Particularly important becomes then increased awareness of and development of those competences in parents and teachers, as well as their cooperation.

3

Posiadanie rodzeństwa a kompetencje społecznoemocjonalne dzieci w wieku szkolnym w dobie pandemii COVID-19

41%

Lasota A., Józefacka N. M., Płoszaj M.

Wychowanie w Rodzinie

|

2022

|

vol. XXVII

|

issue (2/2022)

211-230

EN

Aim. The aim of the studies made was to check whether, in the situation of deprivation of social relations caused by forced isolation as a result of a pandemic, for children during their early school period, having siblings may constitute a protective factor in the context of the development of socio-emotional relations. Method. The respondents were parents of children starting school education (6–8 years). To answer, two studies were conducted. The first (involving 104 parents) focused on the differences in the level of behavioural manifestations of executive functions and social competencies among children without siblings and children with siblings. The second (involving 227 parents) concerned the differences in socio-emotional competencies (internalizing and externalizing behaviours) and pro-social behaviour of children. Results. The research confirmed that having siblings can be perceived both as a protective factor and a factor hindering the development of socio-emotional competencies of children starting school. It can protect against internalizing behaviours and favour externalizing behaviours. The research also highlighted gender differences. With regard to the girls, the number of siblings was important for the skills related to cognitive behaviour control, i.e., inhibition, and positive social adaptation. In boys, the greatest variation occurred in terms of pro-social behaviour.

PL

Cel. Celem podjętych badań było sprawdzenie, czy w sytuacji deprywacji relacji społecznych dzieci w okresie wczesnoszkolnym, spowodowanej przymusową izolacją wywołaną pandemią, posiadanie rodzeństwa może stanowić czynnik ochronny w kontekście rozwoju relacji społeczno-emocjonalnych. Metoda. Grupę badaną stanowili rodzice dzieci rozpoczynających edukację szkolną (6–8 lat). W celu odpowiedzi na postawione pytanie przeprowadzono dwa badania. Pierwsze z nich (obejmujące 104 rodziców) koncentrowało się wokół różnic w poziomie behawioralnych przejawów funkcji wykonawczych i kompetencji społecznych wśród jedynaków i dzieci posiadających rodzeństwo. Drugie (obejmujące 227 rodziców) zaś dotyczyło różnic w zakresie kompetencji społeczno-emocjonalnych (zachowań internalizacyjnych i eksternalizacyjnych) oraz zachowań prospołecznych dzieci. Wyniki. Badania potwierdziły, że rodzeństwo może być postrzegane jako czynnik zarówno ochronny, jak i utrudniający kształtowanie kompetencji społeczno-emocjonalnych dzieci rozpoczynających naukę szkolną. Posiadanie rodzeństwa może chronić przed zachowaniami internalizacyjnym i sprzyjać zachowaniom eksternalizacyjnym. Badania zaakcentowały także różnice płciowe. W przypadku dziewczynek liczba rodzeństwa miała znaczenie dla umiejętności związanych z poznawczą kontrolą zachowania – hamowaniem oraz pozytywnym społecznym przystosowaniem. U chłopców największe zróżnicowanie występowało w zakresie zachowań prospołecznych.

4

Dobrostan w relacjach międzyludzkich. Kontekst socjokulturowy

41%

Ściupider- Młodkowska M. B.

Wychowanie w Rodzinie

|

2023

|

vol. XXX

|

issue (3/2023)

35-51

EN

Aim. To attempt a critical analysis around the questions: What socio-cultural processes lead to the destruction of bonds and relationships? Do activities linked to the dominant logic of instrumental reasoning: self-improvement, self-investment, self-realisation, the primacy of profit and loss, alter the socio-emotional competences of subjects and prevent a life of well-being? Materials and methods. The whole reflection is embedded in a critical discourse analysis, whose main task is to unmask the myth of well-being, understood exclusively as subjects taking care of themselves, neglecting the common good. Selected research and analysis on cultural narcissism was used. Conclusion. Satisfactory and sustainable social relations are a priority and a condition for the survival of the community. Nowadays, they are significantly weakened and require pedagogical intervention in the field of rational coding of the contents of the culture of instrumentalism, excess, and narcissism. The observed disappearance of social-emotional competences related to empathy correlates to a large extent with cultural determinants, including the logic of instrumental reason instead of moral and subjective reason. Digital distance cools emotionality, which in turn has a direct impact on loneliness, confusion, and lack of well-being in relationships.

PL

Cel. Próba krytycznej analizy wokół pytań: Jakie socjokulturowe procesy prowadzą do destrukcji więzi i relacji? Czy działania związane z dominującą logiką rozumowania instrumentalnego, czyli samodoskonalenie, samorozwój, samozadowolenie, prymat zysków i strat, zmieniają kompetencje społeczno-emocjonalne podmiotów i uniemożliwiają życie we wspólnocie i dobrostanie? Materiały i metody. Całość rozważań osadzono w krytycznej analizie dyskursu, której głównym zadaniem było obalenie mitu o dobrostanie rozumianym wyłącznie jako (dobro) byt i dbanie tylko o siebie, a zaniedbywanie dobra wspólnego. Wykorzystano wybrane badania i analizy dotyczące kulturowego narcyzmu. Wnioski. Satysfakcjonujące i trwałe relacje społeczne są priorytetem i warunkiem trwania wspólnoty. Dziś poprzez proces indywidualizacji i narastanie narcyzmu kulturowego te więzi są znacznie osłabione, wymagają wyobraźni współczującej (o której pisała Martha Nussbaum) (Nussbaum, 2016) oraz interwencji pedagogicznej w rozwijaniu orientacji allocentrycznej, sprzeciwiającej się instrumentalizmowi, obojętności i cynizmowi. Obserwowany zanik kompetencji społeczno-emocjonalnych związanych z empatią w znacznej mierze koreluje z determinantami kulturowymi, w tym z przewagą logiki rozumu instrumentalnego nad moralnym i podmiotowym. Cyfrowy dystans, nastawienie na sukces, dominacja zachowań egocentrycznych wychładzają emocjonalność i ogólną wrażliwość społeczną, co z kolei bezpośrednio wpływa na osamotnienie, zagubienie i brak dobrostanu w relacjach.

Refine search results

2 Wychowanie w Rodzinie

1 Psychologia Wychowawcza

1 Roczniki Teologiczne

1 Appelt K.

1 Artymiak M.

1 Jabłoński S.

1 Józefacka N. M.

1 Lasota A.

1 Pawelec M.

1 Płoszaj M.

1 Ściupider- Młodkowska M. B.

1 2023

1 2022

1 2019

1 2017

Miejsce kompetencji społeczno-emocjonalnych w edukacji wczesnoszkolnej

Kształtowanie kompetencji społeczno-emocjonalnych dzieci w wieku przedszkolnym jako wyzwanie dla rodziców i nauczycieli

Posiadanie rodzeństwa a kompetencje społecznoemocjonalne dzieci w wieku szkolnym w dobie pandemii COVID-19

Dobrostan w relacjach międzyludzkich. Kontekst socjokulturowy