Search results

1

Zasada kontradyktoryjności a postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym

100%

Dąbrowski M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 2 (6)

65-87

PL

Opracowanie składa się dwóch części. W pierwszej kolejności autor przedstawia zasadę kontradyktoryjności w jej klasycznym, cywilnoprawnym ujęciu. Wskazuje on, iż na zasadę tę składają się cztery komponenty: 1) sporność postępowania; 2) przeniesienie ciężaru dowodu na wnioskodawcę; 3) prymat prawdy formalnej nad prawdą materialną; 4) ochrona interesu indywidualnego (prywatnego). W tej części artykułu autor omawia również, przeciwstawianą zasadzie sporności, zasadę inkwizycyjności (śledczości) postępowania oraz wzajemne relacje i zależności tych naczelnych zasad procesowych. W drugiej części auto opisuje elementy zasady kontradyktoryjności występujące w postępowaniu przed TK. Wskazuje on, iż procedura konstytucyjna nie ma charakteru spornego. Ponadto w jego ocenie, wynikające z zasady domniemania konstytucyjności, przeniesienie ciężaru dowodu na wnioskodawcę i inicjatora postępowania jest pozbawione podstaw prawnych i budzi poważne wątpliwości. Ostatecznie autor stwierdził, iż w procedurze konstytucyjnej dominujące znaczenie ma zasada prawdy materialnej oraz że postępowanie to nakierowane jest na ochronę interesu publicznego. Cechy te charakteryzują postępowanie śledcze (inkwizycyjne) a nie postępowanie oparte na zasadzie kontradyktoryjności. W konkluzji autor dochodzi, do wniosku, że w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym elementy kontradyktoryjne występują tylko w szczątkowej postaci i że nie można mówić o zasadzie kontradyktoryjności jako naczelnej regule postępowania konstytucyjnego. W rzeczywistości dominujące znaczenie procesowym ma zasada inkwizycyjności (śledczości) postępowania.

EN

The article regards to the problem related to the rules that constitutional proceedings based on. Firstly the author describes elements of the contradictory rule in civil law proceedings. It is mentioned that the rule consists of four components: 1) litigious of a case; 2) a plaintiff is suppose to proof their demands; 3) the rule of procedural truth predominates upon the rule of objective truth; 4) protection of individual and private interests. In this part of the analysis the investigatory rule of courts proceedings is presented as the rule that is placed in the opposition to the contradictory rule. The author describes relationship between these two basic procedural rules. In the second part of the article the author focuses on elements of the contradictory rule in Tribunal Court proceedings. He points that this procedure doesn’t have litigious character, that the rule of objective truth is the most important, and the whole procedure is concerned on protection of public interests. These elements are characteristic to court procedures based on the investigative rule. In summary the author indicates that components that are characteristic to the contradictory rule generally do not occur in Tribunal Constitutional proceedings. He finds that the investigatory rule has got basic importance in this procedure.

2

The Principle of Objective Truth After Amendment Against the Backdrop of Other Principles in Criminal Proceedings

75%

Karczmarska D.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 1

EN

Polish evidentiary proceedings have significantly changed as a result of an amendment enacted in September 2013 strengthening the adversarial model of a criminal trial. The content of Art. 2 § 2 of Criminal Procedure Code, expressing the principle of objective truth, has not been changed implying that this principle will be implemented to the same extent as previously. In fact, the principle of objective truth experiences numerous restrictions through reducing its guarantees, e.g. repealing judicial obligation of taking evidence ex officio. The court was granted the right to admit and take evidence ex officio only in special cases. The authors and supporters of the amendment presume with optimism that passiveness of the court will cause activity of the parties of proceedings as far as evidentiary initiative is concerned and ipso facto will enable reaching the truth. This expectation is not likely to be realized in practice.

PL

Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego (wrzesień 2013 r.) spowodowała, że model postępowania dowodowego w sprawach karnych uległ istotnej zmianie, polegającej przede wszystkim na wzmocnieniu kontradyktoryjności procesu karnego. Nie zmieniła się natomiast treść przepisu art. 2 § 2 k.p.k. wyrażającego zasadę prawdę materialnej, co sugeruje, że zasada ta będzie realizowana w takim zakresie jak dotychczas. W rzeczywistości jednak zasada prawdy materialnej doznaje – w związku z nowelizacją k.p.k. – licznych ograniczeń. Efektem wprowadzonych zmian jest bowiem osłabienie gwarancji tej zasady przez np. uchylenie dotąd spoczywającego na sądzie obowiązku przeprowadzania dowodów z urzędu i przyznanie sądowi prawa do inicjatywy dowodowej tylko w szczególnych wypadkach. Twórcy i zwolennicy nowelizacji optymistycznie zakładają, że bierna postawa sądu w zakresie inicjatywy dowodowej wyzwoli aktywność stron postępowania (zwłaszcza oskarżyciela publicznego) i umożliwi w ten sposób dotarcie do prawdy. Nie wydaje się, aby to przewidywanie potwierdziło się w praktyce.

3

Zmiany postępowania przygotowawczego w nowelizacji Kodeksu postępowania karnego

75%

Suchecki S.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2015

|

vol. 7

|

issue 12

224-232

PL

Artykuł prezentuje podstawowe zmiany w postępowaniu przygotowawczym, wprowadzone gruntowną nowelizacją kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. Chociaż podstawowym celem nowych uregulowań, uznanych w piśmiennictwie za przełom w filozofii procedury karnej w Polsce było ukształtowanie na nowo etapu sądowego procesu, tak by był sporem równych stron a nie wyrażał dominujący wpływ prokuratora, to zmiany dotknęły także etap przedsądowy. W tekście podjęto próbę zebrania najważniejszych, zdaniem autora, modyfikacji przebiegu postępowania przygotowawczego, które od 1 lipca 2015 r. wpłyną na praktykę działania nieprokuratorskich organów ścigania oraz zaprezentowano ogólne kierunki obecnych zmian procedury rzutujące na perspektywę dalszych jej reform.

EN

The article presents basic changes in the preparatory proceedings intriduced by a thorough amendment to the Criminal Procedure Code of 27th September 2013. Although the primary objective of the new regulations, recognized in the literature as a breakthrough in the philosophy of the Polish criminal procedure was re-shaping of the judicial phase of a trial, so that it should be a legal tussle of equal parties and not the dominant prosecutor’s position, the changes also affected the pre-trial stage. In the article an attempt was made, to gather the most important, according to the author, modifications of the pre-trial proceedings, which from the 1st July 2015 will affect the practice of law enforcement proceedings and to present the main current proceedings changes affecting the perspective of further reforms.

4

Udział małoletniego pokrzywdzonego w kontradyktoryjnym procesie karnym

63%

Girdwoyń K.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2015

|

vol. 14

|

issue 3

165-196

PL

Wchodzące w życie 1 lipca 2015 r. zmiany przepisów Kodeksu postępowania karnego, oznaczające silniejsze zaakcentowanie kontradyktoryjności procesu, rodzą poważne obawy o praktyczną ochronę praw i interesów jego uczestników, w szczególności osób małoletnich działających w charakterze stron postępowania. Wątpliwości dotyczą także wpływu nowelizacji na tryb i sposób przesłuchania tej kategorii świadków. W artykule podjęto próbę przeanalizowania w sposób kompleksowy sytuacji prawnej dziecka w nowym modelu postępowania, który zakłada zwiększenie aktywności stron przy jednoczesnym ograniczeniu aktywności sądu w procesie dowodzenia. Za zasadne uznano zwięzłe wskazanie zmian najbardziej istotnych z punktu widzenia dziecka zarówno jako strony postępowania, jak i świadka, a także próbę oceny tych zmian przez pryzmat minimalnych wymagań, które wynikają z Dyrektywy Parlamentu Europejskiej i Rady 2012/29/UE z 25 października 2012 r. Z uwagi na charakter zmian, w tekście zasygnalizowano jedynie kwestie związane z pozycją dziecka przy konsensualnych trybach zakończenia postępowania. Zagadnienie to wymaga odrębnego opracowania z uwagi na bardzo poważne zmiany dotyczące zarówno instytucji skazania bez rozprawy, jak i skazania oskarżonego i wymierzenia mu określonej sankcji bez przeprowadzania postępowania dowodowego wskutek uwzględniania przez sąd wniosku tego uczestnika postępowania.

EN

The changes in the provisions of the Criminal Procedure Code which are to come into force as of July 1st 2015, reinforcing the adversarial nature of the process itself, raise serious concerns regarding the protection of rights and interests of participants to the proceedings, particularly of minors acting in the capacity of the parties to the proceedings in practice. Some doubts also arise as to the possible impact of the amendment on the mode and manner of examining children as witnesses. This paper discusses comprehensively the legal situation of a child in the new model of proceedings, which assumes increased activity of parties to the proceedings and as the same time limited activity of the court in the process of proving facts. This analysis deals with the changes which are crucial for a child as a party to the proceedings as well as a witness. It is also important to examine these changes against the minimum requirements resulting from Directive 2012/29/UE of the European Parliament and of the Council of 25 October 2012. In view of the fact that these changes cover a very wide scope, the questions dealing with a minor’s situations in consensual resolution of criminal cases have been only mentioned. Due to the scope of modifications regarding both the conviction without trial and conviction and application of specific sanctions to the accused, following his motion, without evidentiary hearing, the above mentioned issues deserve a separate disscusion.

5

Model kontradyktoryjnego procesu karnego w świetle noweli do k.p.k. z 27 września 2013 r.

63%

Sepioło I.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2014

|

vol. 76

|

issue 3

135-147

EN

On 1 July 2015 the Act Amending the Code of Criminal Procedure and certain other laws adopted on 27 September 2013 will come into force. Its main purpose was to transform the existing criminal proceedings from inquisitorial to more adversarial allowing for conducting preparatory proceeding in a manner enabling an adversarial trial. The main amendments to the Code, and in particular those implemented in articles 297 and 167 are discussed. The amendments modify the tasks of the preparatory proceeding limiting them now to a scope only necessary for preparation of a private accusation. The new model is based on an assumption that the presentation evidenceand, in consequence the responsibility for the result of the proceeding has been moved from the court onto the parties to the proceeding. This new solution is to be reflected in the new wording of article 167 of the Code, providing that in all proceedings instigated by a party thereto (both in public and private claims) the evidence is the responsibility of the interested party.

PL

Ustawa z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw wejdzie w życie 1 lipca 2015 r. Głównym celem tej nowelizacji było przemodelowanie postępowania jurysdykcyjnego z systemu inkwizycyjnego w kierunku większej kontradyktoryjności oraz takie przemodelowanie postępowania przygotowawczego, które pozwalałoby na prowadzenie kontradyktoryjnej rozprawy. W artykule zawarte są uwagi dotyczące noweli, w szczególności dokonuje się oceny kluczowych zmian wprowadzonych w treści art. 297 i art. 167 k.p.k. Ustawa nowelizująca wprowadza zmianę w treści art. 297 § 1 pkt 5 k.p.k., modyfikując zadania postępowania przygotowawczego odnośnie do zbierania i zabezpieczania dowodów. Nowa treść tego przepisu nakłada na oskarżyciela obowiązek zebrania dowodów tylko w niezbędnym zakresie – pozwalającym na przygotowanie skargi oskarżycielskiej. Jednocześnie nowy model opiera się na założeniu, że inicjatywa dowodowa, a w konsekwencji – odpowiedzialność za wynik postępowania zostają przerzucone z sądu na strony. To rozwiązanie urzeczywistnione ma być nową treścią art. 167 k.p.k., który zakłada, że we wszystkich postępowaniach przed sądem wszczynanych z inicjatywy strony procesowej (dotyczy to zarówno postępowań po wniesieniu publicznego, jak i prywatnego aktu oskarżenia) inicjatywa dowodowa należeć będzie do stron.

6

Relacja między zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej w polskiej procedurze cywilnej – zagadnienia teoretycznoprawne, uwagi de lege ferenda

63%

Zienowicz T. A., Sprengel R.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2021

|

vol. t. 4

|

issue 2 (8)

410-428

EN

The article presents the relationship between the principle of adversarial procedure and the principle of material truth. It shows legal consequences, including procedural ones, and social and sociological effects of this relationship. The paper draws attention to the legal shaping of the behavior of subjects that are addressees of these norms.

PL

W artykule podjęto próbę wskazania relacji zachodzących pomiędzy zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej oraz skutków prawnych tej relacji w tym procesowych, społecznych i socjologicznych. Zwrócono też uwagę na kształtowanie zachowań podmiotów będących adresatami tych norm.

7

The Principle of Salus Animarum as the Essence of the Adversarial System Under Canon Law

62%

Greszata-Telusiewicz M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2020

|

vol. 30

|

issue 1

173-189

EN

The principle of contradiction is a condition for the existence of an iudicium. For any trial, including canonical marriage nullity, one needs a statement expressing the will to exercise his right with the opposite claim, which also expresses the will to exercise the same right. At this time, when these two contradictory statements arise simultaneously before the church judge, a dispute arises, which then can turn into an iudicium. Such will to understand the canonical process as contradictional system is also expressed by Pope Francis in MIDI recalling the hitherto norms and reforming only those procedures that required it to move with the times. These changes are intended to remove from the content of the iudicium only what was devalued while the core of principle of contradiction remains inviolable. Pope Francis writes in MIDI: “..the zeal for the salvation of souls that, today like yesterday, always remains the supreme end of the Church’s institutions, rules, and law, compels the Bishop of Rome to promulgate this reform to all bishops”. Such justification underlies the Franciscan reform of the canonical process based on procedural principles.

PL

Zasada salus animarum jako istota kontradyktoryjności w systemie prawa kanonicznego Zasada kontradyktoryjności jest warunkiem zaistnienia iudicium. Do powstania każdego proce- su, w tym również kanonicznego procesu o nieważność małżeństwa, potrzebne jest bowiem czyjeś twierdzenie wyrażające wolę realizacji swojego uprawnienia z jednoczesnym zaistnieniem twierdzenia przeciwnego, które również w swej treści wyraża wolę realizacji tego samego uprawnienia. W tym czasie, gdy te dwa sprzeczne ze sobą twierdzenia zaistnieją jednocześnie przed sędzią kościelnym, powstaje spór, który następnie może przekształcić się w iudicium. Taką wolę rozumienia procesu kanonicznego jako kontradyktoryjnego, wyraża również Papież Franciszek w MIDI, przypominając dotychczasowe unormowania i reformując jedynie te procedury, które tego wymagały zgodnie z duchem czasu. Wprowadzenie tych zmian ma na celu pozbycie się z treści iudicium jedynie tego, co się zdewaluowało, przy czym trzon kontradyktoryjności pozostaje niewzruszony. Papież Franciszek pisze w MIDI: „…troska o zbawienie dusz, która – zarówno dzisiaj, tak jak w przeszłości – pozostaje najwyższym celem instytucji, ustaw i prawa, skłania Biskupa Rzymu do przedstawienia biskupom niniejszego aktu reformy”. Takie właśnie uzasadnienie staje u podstaw reformy Franciszkowej procesu kanonicznego opartego na zasadach procesowych.

8

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część I)

51%

Kil J.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 3

|

issue XXI

127-139

EN

This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. The first part of the article presents the axiological significance of the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and discusses the relation of that right to the overarching procedural principles. Careful considerations are given to the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers, as instruments intended to guarantee due concentration of evidence and, in the same way, expeditious proceedings. A separate analysis is made also of the historical evolution of the normative solutions concerning the temporal limitations to the evidentiary initiative of the parties to criminal proceedings, starting from the adoption of the Code of Criminal Procedure of 1928 until the entry into force of the Code of Criminal Procedure of 1997.

PL

Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W pierwszej części artykułu przedstawiono znaczenie aksjologiczne prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również omówiono związek tego prawa z naczelnymi zasadami procesowymi. Pogłębione rozważania poświęcono modelowym założeniom systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego jako instrumentom mającym na celu zagwarantowanie należytej koncentracji materiału dowodowego, a tym samym szybkości postępowania. Odrębnej analizie poddano także historyczną ewolucję rozwiązań normatywnych dotyczących temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron procesu karnego, począwszy od uchwalenia Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., aż do chwili wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego z 1997 r.

9

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)

51%

Kil J.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 4

|

issue XXI

87-102

EN

This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. In the second part of the article, the considerations are continued on the criminal procedure evolution in respect of temporal limitations of the parties’ evidentiary initiative in criminal proceedings, as provided for in the Code of Criminal Procedure of 1997, with special emphasis on the amendments introduced to the Code by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019 poz. 1694). In the following part of the study, the normative solutions governing the temporal limitation of evidentiary activities of the parties to criminal proceedings are juxtaposed against the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers. Separate considerations are also given to a proposed interpretation method of the provisions imposing temporal limitations to the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and significance is demonstrated of the said provisions for the possibility of effective achievement of the purposes of the criminal process.

PL

Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W drugiej części artykułu podjęto kontynuację rozważań poświęconych ewolucji regulacji karnoprocesowej, odnoszącej się do temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron w procesie karnym, mającą miejsce pod rządami Kodeksu postępowania karnego z 1997 r., ze szczególnym uwzględnieniem zmian wprowadzonych do Kodeksu ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy ‒ Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019 poz. 1694). W dalszej części opracowania skonfrontowano rozwiązania normatywne, statuujące czasową limitację aktywności dowodowej stron procesu karnego z modelowymi założeniami systemu prekluzji oraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Odrębne rozważania poświęcono także proponowanemu sposobowi wykładni przepisów, konstytuujących temporalne ograniczenia prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również wykazano znaczenie rzeczonych przepisów dla możliwości skutecznej realizacji celów procesu karnego.

10

UWAGI NA TEMAT SPRAWIEDLIWOŚCI PROCEDURALNEJ MODELU SKARGI NA PRZEWLEKŁOŚĆ POSTĘPOWANIA KARNEGO

45%

Ochnio A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2012

|

vol. 74

|

issue 4

51-63

EN

The paper discusses a model of proceedings initiated by a complaint against excessive length of criminal proceedings introduced in the Act of 17 June 2004 on a complaint against violation of a party’s right to have a case examined without undue delay preparatory and judicial proceedings (Journal of Laws 2004, No. 179, item. 1843 as amended). A legislative solution which does not provide for the possibility of appeal against a judgment on lengthiness raises the question of the constitutionality and procedural fairness of such regulation. Moreover, it is unclear whether such a solution was intentional, or is the result of so-called legislative ‘omission’. The existence of the right to appeal against the judgment is a consequence of the choice between the model of incidental proceedings and proceedings on the merits, which reflects the jurisprudence of the Constitutional Court (Trybunał Konstytucyjny) and the Supreme Court. The civil law structure of the State Treasury for the purposes of liability for damages used in the Act, together with a simultaneous limitation of the application of elements of adversarial proceedings, makes the position of the Treasury in the course of the proceedings rather problematic. The existing law requires amendments towards an increased involvement of the contradictory elements. Recognition of the current model of proceedings based on the auxiliary principle of the rapidity as satisfactory would be highly inappropriate in light of the guiding principles of the Polish criminal procedure.

PL

Artykuł traktuje o modelu postępowania zainicjowanego skargą na przewlekłość postępowania karnego, który został ukształtowany w ustawie z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004, Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Rozwiązanie legislacyjne nieprzewidujące możliwości zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie przewlekłości budzi wątpliwości natury konstytucyjnej i rodzi pytanie, czy ukształtowana w ten sposób procedura jest sprawiedliwa. Ponadto niejasne jest, czy rozwiązanie takie było zabiegiem celowym, czy też stanowi wynik tak zwanego „pominięcia” legislacyjnego. Istnienie prawa do zaskarżenia orzeczenia jest konsekwencją wyboru między modelem postępowania wpadkowego a pierwotnego, co odzwierciedla orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego. Zastosowana w ustawie cywilnoprawna konstrukcja Skarbu Państwa dla potrzeb odpowiedzialności odszkodowawczej, przy jednoczesnym ograniczeniu kontradyktoryjności, sprawia, że pozycja Skarbu Państwa w toku postępowania jest problematyczna. Zmiany w ustawie powinny podążać w kierunku większej kontradyktoryjności. Uzasadnienie obecnego modelu, opartego na zasadzie pomocniczej szybkości postępowania, jest wysoce niewystarczające w świetle naczelnych zasad polskiego procesu karnego.

Refine search results

2 Roczniki Administracji i Prawa

2 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

1 Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

1 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Roczniki Nauk Prawnych

1 Studia Iuridica Lublinensia

2 Kil J.

1 Dąbrowski M.

1 Girdwoyń K.

1 Greszata-Telusiewicz M.

1 Karczmarska D.

1 Ochnio A.

1 Sepioło I.

1 Sprengel R.

1 Suchecki S.

1 Zienowicz T. A.

2 2022

1 2021

1 2020

1 2016

2 2015

1 2014

1 2012

1 2011

Zasada kontradyktoryjności a postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym

The Principle of Objective Truth After Amendment Against the Backdrop of Other Principles in Criminal Proceedings

Zmiany postępowania przygotowawczego w nowelizacji Kodeksu postępowania karnego

Udział małoletniego pokrzywdzonego w kontradyktoryjnym procesie karnym

Model kontradyktoryjnego procesu karnego w świetle noweli do k.p.k. z 27 września 2013 r.

Relacja między zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej w polskiej procedurze cywilnej – zagadnienia teoretycznoprawne, uwagi de lege ferenda

The Principle of Salus Animarum as the Essence of the Adversarial System Under Canon Law

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część I)

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)

UWAGI NA TEMAT SPRAWIEDLIWOŚCI PROCEDURALNEJ MODELU SKARGI NA PRZEWLEKŁOŚĆ POSTĘPOWANIA KARNEGO