Search results

1

Strategie kontroli granicznych – uwarunkowania zmian oraz ich wpływ na naturę współczesnych granic

100%

Trojanowska-Strzęboszewska M.

Border and Regional Studies

|

2018

|

vol. 6

|

issue 2

83-102

PL

Celem artykułu jest wskazanie zmian jakim na przestrzeni ostatnich kilku dekad poddawane są strategie kontroli granicznych w Europie, aplikowane przez państwa (indywidualnie bądź w ramach ugrupowań takich jak Unia Europejska) w reakcji na zmieniającą się naturę granic terytorialnych i wyzwania jakim współczesne granice muszą sprostać. W pierwszej kolejności zidentyfikowano kluczowe uniwersalne uwarunkowania tych zmian, które wpływając na naturę i charakter współczesnych granic, silnie oddziałują też na stosowane strategie kontroli granicznych. Wskazano, że obecna dynamika i złożoność charakteru oraz instrumentów kontroli granicznych aplikowanych przez państwa europejskie wynikają przede wszystkim z trzech kluczowych czynników: 1/ przyspieszenia procesów globalizacyjnych i reakcji państw, na te procesy; 2/ intensyfikacji procesów integracji regionalnej (w Europie w szczególności zachodzących w ramach UE); 3/ wzrostu zagrożeń terrorystycznych dla bezpieczeństwa wewnętrznego państw oraz silnego sprzęgnięcia – w retoryce i działaniach politycznych – terroryzmu z problematyką imigracji. Czynniki te mają charakter procesualny; oddziałują na granice państw europejskich równolegle, choć z różnym stopniem intensywności w odniesieniu do poszczególnych państw czy w określonym zakresie czasowym; niekiedy się uzupełniają, a w innych okolicznościach procesy te „konkurują” ze sobą. W efekcie ich oddziaływania strategie kontroli granic mają wieloetapową strukturę i obejmującą instrumenty wykraczające poza działania kontrolne wykonywane bezpośrednio na terytorialnie zdefiniowanych granicach oraz realizowane wyłącznie przez służby kontrolne danego państwa w rzeczywistości realnej. Kontrole graniczne nie są już aktami, ale permanentnymi procesami zdeterytorializowanej kontroli prowadzonej tak w rzeczywistości realnej, jak i wirtualnej.

EN

The aim of the article is to present changes of the border control applied by European states (especially within the European Union) over the last few decades, as their reaction to the redefinition of territorial borders and new challenges in the international order. First of all, the key determinants of these changes were identified, which influenced the nature of contemporary borders and strongly affect the applied border control strategies. The dynamic and complexity of the process are an effect of three factors: 1) the intensification of globalization and reactions of nations states to it, 2) deepening and widening of the regional integration processes (in Europe within the European Union), 3) the increase of terrorist threat (terrorism as an important treat to European security) and the linkage of terrorism with migration. All these factor are dynamic, and influence interstates borders and their functions thought their impact on particular borders are different in scope and time. As a result of their impact, border control strategies have a multi-stage structure (multiplication of controls) and encompass instruments going beyond control activities carried out directly on territorially defined borders (externalization and internalization border controls). In addition, border controls are not only carried out by border guards in physical reality, but we are witnessing the strengthening of the importance of virtual control practices through large electronic databases. Nowadays, border control is no longer a single act, but a permanent process carried out everywhere, in physical and virtual reality. We are living in the world of bordering and it is not important which border you cross, but who you are. Thus, borders are simultaneously open (debordering) for someone and closed (rebordering) for another one.

2

Kontrola mobilności a suwerenność terytorialna państw

100%

Cesarz M.

Rocznik Europeistyczny

|

2018

|

issue 4

59-70

PL

Niniejszy artykuł podejmuje problematykę kontroli mobilności i jej związku z suwerennością terytorialną państwa narodowego. Opierając się na teoretycznej analizie suwerenności terytorialnej w globalizującym się świecie, przyjęto założenie, zgodnie z którym rosnąca współzależność państw w erze transgranicznych przepływów osobowych i postindustrializacji nie jest równoznaczna z zanikiem suwerenności. Sprawia ona natomiast, że wykonywanie funkcji państwowych w dziedzinie kontroli granicznej, a zwłaszcza kontroli mobilności rozumianej jako nadzór nad transgranicznym przepływem osób, staje się coraz bardziej złożone. Wnioski wskazują, że pomimo liberalizacji przepływów ludzkich, które są cechą wyróżniającą globalizację, państwa dążą do zachowania swoich prerogatyw w dziedzinie kontroli ruchu osobowego, postrzeganej jako domena ich suwerennej władzy. Umiędzynarodowienie, ekstraterytorializacja, selektywna restrykcyjność, prywatyzacja i outsourcing mechanizmów kontroli mobilności są głównymi przejawami reakcji państw narodowych na procesy globalizacji, motywowanej chęcią utrzymania monopolu w zakresie decydowania, kto może wjechać na ich terytorium. Wymienione płaszczyzny reakcji państw narodowych na presję wywieraną na ich granice w ramach globalizującej się rzeczywistości wskazują raczej na ekspansję lub multiplikację działań państwa w wielu sferach kontroli i nadzoru, mających świadczyć o rosnącym zasięgu suwerennej władzy państwa narodowego, rozciągającej się daleko poza podlegające terytorium. Tym samym kontrola mobilności rozumiana jako nadzór nad transgranicznym przepływem osób nadal jest uznawana za jedną z najważniejszych cech sprawnie działającej władzy państwowej, rozciągającej się na podlegającym jej terytorium, a rządy narodowe dążą do maksymalizacji korzyści płynących z partycypacji w procesach globalizacyjnych, przy zachowaniu możliwie szerokich uprawnień kontrolnych.

EN

This article explores the relation of mobility control to the territorial sovereignty of the national state. Based on a theoretical analysis of sovereignty in the globalizing world,it claims that growing interdependence of states in the era of transnational flows and postindustrialization is not tantamount to the disappearance of sovereignty. It only makes the exercise of state functions in the field of mobility and border control increasingly complex. Despite the liberalization of cross-border flows that are the distinguishing feature of globalization, states strive to preserve their prerogatives of border control which is a domain of their sovereign power. Internationalization, extra-territorialization, selective restrictiveness, privatization and outsourcing of border control mechanisms are the main manifestations of the reactions of nation states to globalization processes, caused by the desire to maintain the monopoly on deciding who may enter their territory. The article concludes that limited sovereignty mentioned in the context of the European Union Member States means that sovereignty should now be seen as being distributed among various entities. In this approach, sovereignty in the field of mobility control is not a zero-sum game; the state remains sovereign although the power and control of border crossing associated with it are currently located on various levels.

3

Granice strefy Schengen w obliczu początku pandemii koronawirusa – zasady prawne i możliwe scenariusze w 2020 roku

80%

Szachoń-Pszenny A.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2020

|

vol. 12

|

issue 4

142-160

EN

The Schengen legislation is an integral part of the EU law, which translates into a right to free movement within the “borderless area”. This right can be, however, restricted, especially in the light of threats to public safety and order – and, less frequently, to public health. The restriction imposed on account of the above has become an event without precedent in Schengen’s history of over 30 years. The legal measures implemented on borders are absolutely exceptional on a global scale. One of them is the temporary restoration of control at the internal borders of the EU Member States. The other is the “restriction on non-essential travel to the EU”, meaning, in fact, closing of the EU external borders to citizens of third countries. One could propose a thesis that even the most significant achievements in the process of integration, including the Schengen Area, are temporarily inactivated in the face of an unpredictable supra-European threat. The mission of the EU and its Member States is to establish a new set of rules that will help the Schengen Area survive the early phase of the pandemic by suspending its main principles for some period of time. Will these new rules be extended? And if so – on what conditions? How will it affect the future of the Schengen Area? These issues have not yet been featured and discussed in scientific publications given the recency and relevance of the subject, neither have they been presented in a legal-dogmatic context.

PL

Dorobek prawny Schengen jest integralną częścią prawa UE, co zapewnia uprawnienie swobodnego przemieszczania się po „obszarze bez granic”. Jednak może ono zostać ograniczone, szczególnie w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego – rzadziej zdrowia publicznego. Ograniczenie z tego względu stało się wydarzeniem bezprecedensowym w ponad 30-letniej historii strefy Schengen. Wprowadzone środki prawne na granicach są absolutnie wyjątkowe na skalę światową. Pierwszym z nich jest tymczasowe przywracanie kontroli na granicach wewnętrznych państw członkowskich. Drugie to „ograniczenie innych niż niezbędne podróży do UE”, czyli de facto zamknięcie granic zewnętrznych UE dla obywateli państw trzecich. Można postawić tezę, że nawet najistotniejsze osiągnięcia integracji, w tym strefa Schengen, przestają praktycznie czasowo funkcjonować w obliczu nieprzewidywalnego ponadeuropejskiego zagrożenia. Zadaniem UE i państw członkowskich jest ustalenie nowych zasad, które pozwolą przetrwać strefie Schengen w początkach pandemii poprzez tymczasowe zawieszenie jej kluczowych zasad. Czy i pod jakimi warunkami mogą one ulec przedłużeniu? Jak to wpłynie na przyszłość strefy Schengen? Kwestie te nie doczekały się jeszcze publikacji naukowych ze względu na aktualność tematyki, a tym bardziej jej ujęcia w kontekście dogmatycznoprawnym.

4

Counteracting Irregular Migration in the European Union as a Priority of Poland’s Position on the New Pact on Migration and Asylum

80%

Trojanowska-Strzęboszewska M.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2022

|

vol. 76

7-29

PL

Analizy zawarte w niniejszym artykule mają na celu odtworzenie, wyjaśnienie i ocenę stanowiska polskiego rządu w sprawie zasadniczych elementów unijnej polityki migracyjnej i azylowej zaproponowanej przez Komisję Europejską w Nowym pakcie o migracji i azylu. Artykuł omawia zatem potencjalne priorytety i cele unijnej polityki migracyjnej i azylowej z punktu widzenia polskiego rządu, artykułowane zarówno w trakcie trwających prac nad dokumentem KE (2018–2020), jak i po jego opublikowaniu we wrześniu 2020 roku. Zamierzeniem artykułu nie jest jednak przedstawienie stanowiska polskiego rządu w sprawie konkretnych, szczegółowych rozwiązań zawartych w propozycjach legislacyjnych KE, zapowiadanych w nowym pakcie o migracji i azylu. Artykuł pozwala jednak określić, co strona polska uważa za pożądane, tolerowane i akceptowalne, a co jest całkowicie nie do przyjęcia z punktu widzenia proponowanych obecnie zmian w polityce migracyjnej i azylowej UE. W związku z tym wskazano i wyjaśniono główne priorytety polskiego rządu dotyczące reformowanej polityki. Dwa pierwsze z nich dotyczą przeciwdziałania nieregularnej imigracji poprzez wzmocnienie ochrony granic zewnętrznych oraz intensyfikację współpracy z krajami trzecimi (w szczególności w zakresie readmisji i powrotów), co oznacza akceptację postulatów KE. Z kolei trzeci z omówionych priorytetów strony polskiej dotyczy kwestii azylowych i sprzeciwia się propozycjom KE w tym zakresie.

EN

The analysis aims to reconstruct, explain and evaluate the position of the Polish government on the essential elements of the EU migration and asylum policy proposed by the European Commission in the New Pact on Migration and Asylum. Thus, the article discusses the potential priorities and objectives of the EU migration and asylum policy from the point of view of the Polish government, articulated both during the ongoing work on the EC document (2018–2020) and after its publication in September 2020. However, the article is not intended to present the Polish government’s position on the particular, detailed solutions contained in the legislative proposals of the EC due to the New Pact on Migration and Asylum. Although, it allows identifying what the Polish side considers desirable, tolerable and acceptable, and what is utterly unacceptable in terms of the proposed changes to EU migration and asylum policy. Therefore, the main priorities of the Polish government regarding the reformed policy are indicated and explained. The first two concern counteracting irregular immigration by enhancing the protection of external borders and intensifying cooperation with third countries (in particular as concerns readmissions and returns), which means approving the postulates of the EC. At the same time, the third priority opposes the EC’s proposal addressing asylum issues.

5

Migration crisis versus the control of the borderlines within the European Union

80%

Marcinkowski T.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2019

|

issue 13

159-174

PL

Swoboda przemieszczania się jest jednym z podstawowych osiągnięć oraz efektów procesu integracji europejskiej. Korzystanie z tej wolności stało się ważnym doświadczeniem milionów Europejczyków. Zjawiska kryzysowe, związane przede wszystkim z kryzysem migracyjnym ukazały problemy instytucjonalno-prawne oraz miały wpływ na opinię publiczną. Poczucie zagrożenia i trudności polityczne i organizacyjne doprowadziły do decyzji o przywróceniu kontroli na wewnętrznych granicach w wielu miejscach UE. Jak wynika z badań ogólnopolskich, także w naszym kraju jest akceptacja takich działań. Badania przeprowadzone na pograniczu polsko-niemieckim wskazują, że także mieszkańcy tych terenów popierają takie decyzje, jednak stopień akceptacji przywracania kontroli granicznych jest tu mniejszy niż w badaniach ogólnopolskich.

EN

Freedom of movement is one of the basic achievements and effects of the European integration process. Benefiting from this freedom has become an important experience for millions of the Europeans. Crisis phenomena, mainly related to the migration breakdown, revealed institutional and legal problems and had an impact on public opinion. The sense of threat and political and organizational difficulties led to the decision to reinstate control on the internal borders in many places in the EU. As it appears from nationwide surveys, there is also acceptance in Poland of such activities. Research conducted on the Polish-German borderland indicates that also the inhabitants of these areas support such decisions, but the degree of acceptance of the restoration of border control is lower here than in national surveys.

Refine search results

1 Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

1 Border and Regional Studies

1 Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

1 Rocznik Europeistyczny

1 Rocznik Integracji Europejskiej

2 Trojanowska-Strzęboszewska M.

1 Cesarz M.

1 Marcinkowski T.

1 Szachoń-Pszenny A.

1 2022

1 2020

1 2019

2 2018

Strategie kontroli granicznych – uwarunkowania zmian oraz ich wpływ na naturę współczesnych granic

Kontrola mobilności a suwerenność terytorialna państw

Granice strefy Schengen w obliczu początku pandemii koronawirusa – zasady prawne i możliwe scenariusze w 2020 roku

Counteracting Irregular Migration in the European Union as a Priority of Poland’s Position on the New Pact on Migration and Asylum

Migration crisis versus the control of the borderlines within the European Union