Search results

1

Jak dzisiaj głosić królestwo Boże?

100%

Ptak R.

Sympozjum

|

2006

|

issue 1(15)

81-100

PL

Kościół Chrystusowy, określany jako jeden, święty, powszechny i apostolski, trwa (subsistit) – jak mówi Konstytucja dogmatyczna Lumen gentium – w Kościele katolickim, rządzonym przez Piotra oraz biskupów pozostających z nim we wspólnocie. Słowo „trwać” wskazuje, że również poza jego widzialnymi strukturami istnieją liczne pierwiastki uświęcenia i prawdy, które jako dary jedynego Kościoła nakłaniają do jedności katolickiej. Stwierdzenie to otwiera szerokie pole do dyskusji nad niektórymi aspektami tajemnicy Kościoła oraz aktualnymi wyzwaniami misji głoszenia królestwa Bożego współczesnemu światu. Do najważniejszych zadań postawionych współczesnemu Kościołowi należą: zaangażowanie w ruch ekumeniczny (1), dialog z innymi religiami (2) oraz posługa miłosierdzia (3).

2

Jedna teologia dwuwarstwowej Ewangelii. Wokół Ewangelii według św. Mateusza

61%

Langkammer H.

The Biblical Annals

|

1983

|

vol. 30

|

issue 1

65-76

PL

Obwohl das Matthäusevangelium in seiner Genese zwei Schichten aufweist, ist der theologische Gedankengang einer. Das alte Israel hat Jesus nicht angenommen. Daher wendet er sich zu einem neuen Jüngerkreis – zur Kirche. Jesus bestellt die Zwölf in diesem Kreis, damit sie seine Lehre weiter unterbreiten in der Kirche, dem neuen Israel Gottes – mit Petrus an der Spitze. Diese Lehre Jesu in der Kirche und die Kirche ist für alle da und offen.

3

Personalistyczny wymiar – ogłoszonego przez Jezusa – bliskiego panowania Boga

61%

Leszczyński B.

Studia Paradyskie

|

2015

|

issue 25

83-100

PL

Temat królestwa Bożego, zakorzeniony w Starym Testamencie wskazuje na oryginalność orędzia Jezusa, odnoszącego się do panowania Boga. Jezus głosił bliskie nadejście królestwa Bożego, wykładając jego ideę w przypowieściach kieruje ją ku swojej osobie, ukazując Boga zainteresowanego poszczególnymi ludźmi, rzeczywistością osób, sprawami ich ludzkiego wnętrza. Ten personalistyczny wymiar przedstawia między innymi encyklika Redemptoris missio, w której według Jana Pawła II panowanie Boga jest osobą, osobą Jezusa Chrystusa. Zarówno społeczny jak i jednostkowy, osobowy wymiar Królestwa Bożego skłania do uaktywnienia możliwości drzemiących w osobie i ich konfrontacji z prawdą o Bogu i człowieku.

EN

The fact that the „Kingdom of God” issue is rooted in Old Testament, indicates the originality of the kerygema by Jesus concerning the God’s lordship. Preaching about the imminent arrival of the „Kingdom of God”, Jesus directs this idea towards himself, to show the God’s interest in each human individual – the person’s world and the deepest concerns. For instance, John Paul II addresses this personal dimension in the encyclical letter „Redemptoris missio”, where the God’s lordship means the person – and the person is Jesus Christ. Both social and personal-individual dimensions of the „Kingdom of God” provides inspiration for activating dormant resources and possibilities in a person to be confronted with the truth about God and man

4

Logika rozwoju królestwa Bożego. Przypowieść o ziarnie. Mk 4, 26–29

51%

Dynak A.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2022

|

vol. 41

|

issue 2

19-40

EN

The article is devoted to the study of the parable of the grain / sowing Mk 4: 26–29. It could be found only in the Gospel of Mark. The analysis undertaken tries to answer one the question why the other Gospels do not have this text. The purpose of the considerations is to see the proper roles of the sower, field and grain. The connections between the parables and the prophetic texts of the Old Testament were also discussed, as well as the eschatological issue present in Jesus' teaching. The final conclusion of the exegetical-theological analysis focuses on the truth that the Kingdom of God on earth is developing according to God's plans, therefore the believer should be sure in its full revelation, even when he does not perceive the clear signs of his presence in life.

PL

Artykuł jest studium przypowieści o ziarnie Mk 4, 26–29, występującej tylko w Ewangelii św. Marka. W podjętej analizie autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego ten tekst nie znajduje się w pozostałych Ewangeliach. Celem rozważań jest dostrzeżenie właściwej roli siewcy, roli i ziarna. Zostały także poruszone powiązania przypowieści z tekstami prorockimi Starego Testamentu, a także kwestia eschatologiczna obecna w nauczaniu Jezusa. Ostateczny wniosek analizy egzegetyczno-teologicznej skupia się wokół prawdy, że królestwo Boże na ziemi rozwija się według planów Bożych, dlatego człowiek wierzący powinien być pewny w jego pełnym objawieniu się nawet wtedy, kiedy nie dostrzega wyrazistych znaków jego obecności w życiu.

5

Ustanowienie Dwunastu w dziele fundacji Kościoła

51%

Rabczyński P.

Studia Elbląskie

|

2018

|

vol. 19

377-390

EN

The subject matter of the article is the foundation of the Church. The latest exegetical and theological research proves that it was multi-faceted and multidimensional. Presently, one no longer refers to a single act of foundation but rather a number of such events. They have been described and outlined by theologians as well as the Magisterium of the Catholic Church. The founder of the Church is Jesus Christ. Christ and the Church are inseparable.There is no Ecclesia without Christ. His whole life, words and deeds display a distinctive Church-creating trait. Similarly, we do not know Christ without the Church, without the community he created around himself and in which he still manifests Himself.The commissioning of the Twelve Apostles by Christ has been highlighted in the process of ecclesiogenesis. The Apostles are called from a greater number of followers in order to bewith the Master, copy His way of life and continue His mission. They represent the twelve generations of Israel and become the sign of the People of God of End Times. The „creation”of the Twelve begins the realization of the concept of the „creation” of Israel of End Times, that is the beginning of the Kingdom of God on Earth. The Twelve, as the seed of the Church,become the first preachers of the reign of God or the Good News of salvation. They do it on the orders and with the power of Christ, and also in His stead. The Commissioning of the Twelve by Jesus was an institutionalised operation. By being sent all over Israel they became the bearers of the office which would in turn be continued within the Church. The twelve form the basic structure of the Church and belong to its constitutive elements.

PL

Problematyka podjęta w artykule dotyczy zagadnienia założenia Kościoła. Najnowsze badania egzegetyczne i teologiczne potwierdzają, że jest ono wieloaspektowe i wielowymiarowe. Współcześnie nie mówi się już o jednym akcie fundacji Kościoła, lecz o szeregu wydarzeń eklezjotwórczych. Zostały one opisane i wyróżnione przez teologów, jak również w dokumentach Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Założycielem Kościoła jest Jezus Chrystus. Chrystus i Kościół są nierozłączni. Nie ma Eklezji bez Jezusa. Całe Jego życie, słowa i czyny, posiadają wyraźny charakter eklezjotwórczy. Podobnie, nie znamy Jezusa bez Kościoła, bez wspólnoty którą zebrał wokół siebie i w której się wciąż udziela. W procesie eklezjogenezy wyróżniono wydarzenie ustanowienia przez Jezusa Dwunastu. Zostają oni powołani z większej grupy uczniów, aby być z Mistrzem, naśladować styl Jego życia i kontynuować Jego posłannictwo. Reprezentują oni dwanaście pokoleń Izraela i stają się znakiem ludu Bożego czasów ostatecznych. W dziele „stworzenia” Dwunastu rozpoczyna się realizacja zamysłu „stworzenia” Izraela czasów ostatecznych, czyli początek królestwa Bożego już tu na ziemi. Dwunastu, jako zalążek Kościoła, stają się pierwszymi głosicielami królowania Boga, czyli dobrej nowiny o zbawieniu. Czynią to z polecenia i z mocą Jezusa, a także w Jego zastępstwie. Ustanowienie przez Jezusa Dwunastu było działaniem instytucjonalnym. Jako posłani do całego Izraela, stali się nosicielami urzędu, który na zasadzie sukcesji będzie następnie kontynuowany w Kościele. Dwunastu tworzą podstawową strukturę Kościoła, należą do jego konstytutywnych elementów.

6

Kościół pomiędzy negacją a akceptacją świata

51%

Dola T.

Roczniki Teologiczne

|

2022

|

vol. 69

|

issue 9

65-85

EN

The article addresses the problem of the Church’s relationship to the world. Christians have always been aware that they have been sent into the world to preach the Gospel, with the consequent aim of transforming the world so that the kingdom of God initiated by Christ could be realised in it. Thus, the mission of Christ’s disciples had to involve engaging with the surrounding reality in its social, political, cultural and economic dimensions. The aim of this article will be to show how Christians understood and implement their participation in shaping the human world. It is quite apparent that Christians have always faced (up until today) a dilemma that can be summarised in the phrase: the Church between negation and acceptance of the world. The unravelling of this dilemma was influenced mainly by two factors. The first was the awaiting of the end of time, which was to be brought about by the final coming of the kingdom of God. This motif in shaping the attitude of Christians towards the world played a decisive role in the first generations of Christ’s disciples, although it was also significant in later centuries. The second factor was the legal status of Christianity - above all in the Roman Empire, where Christianity took its roots most deeply and spread most widely. With these initial assumptions in mind, the article first examines the question of Christians’ hope for the imminent arrival of the kingdom of God, which had a significant impact on their activity in the temporal world. In the next stage of consideration, the period in which the radical change in the legal status of Christianity took place at the time of Constantine the Great and his successors is examined. These transformations fundamentally altered the Church’s relationship to the world while the legal and social position of the Church formed at that time affected for centuries the manner in which the Church was present in the world. The consequences of the transformations of the Constantinian era have persisted essentially into modern times. The examination of this issue has become the subject of the final section of this article.

7

Jezusowa „wizja pokoju” w ujęciu synoptyków

41%

Bieliński K.

Verbum Vitae

|

2016

|

vol. 30

97-120

PL

Chrześcijanie, odpowiedzialni za współkształtowanie pokoju i sprawiedliwości w świecie, zobowiązani są do bycia świadkami Ewangelii także w tym względzie. Artykuł odpowiada na pytanie o istotę i nowość nauczania Jezusa na temat pokoju w ujęciu Ewangelii synoptycznych. W pierwszym punkcie charakteryzuje wizje pokoju współczesne Jezusowi, ukazując korzenie i tło nowości i wyjątkowości orędzia ewangelicznego na ten temat. Punkt drugi analizy z jednej strony definiuje „pokój Jezusa”, ujmując go w kategorii królestwa Bożego w jego dynamicznym procesie realizacji, z drugiej zaś – na podstawie analizy logionu „o mieczu” w wersji Mateusza (Mt 10,34-36) i „o podziale” w wariancie Łukasza (Łk 12,51) – uwidacznia niebezpieczeństwo pomylenia Jezusowego pokoju z jego surogatami. Trzeci, centralny punkt artykułu koncentruje uwagę na autoprezentacji Chrystusa zawartej w Mateuszowym Kazaniu na górze, ukazując istotę „eirene Jezusa” wyrażoną najpełniej poprzez: siódme błogosławieństwo odnoszące się do „czyniących pokój” (Mt 5,9) oraz dwie antytezy, piątą znoszącą prawo odwetu (Mt 5,38-42) i szóstą radykalizującą Prawo, nakazując miłość nieprzyjaciół (Mt 5,44-45).

EN

Christians, sharing responsibility for establishing peace and justice in the world, are called to be witnesses of the Gospel toward this end. This article considers the essence and originality of Jesus’ teachings on peace as evident in the synoptic gospels. First, it describes the concepts of peace current in Jesus' day, and it demonstrates the very root and background of the newness and uniqueness of the evangelical message. Secondly, the analysis seeks to define “the peace of Jesus”, by couching it within the category of “God’s Kingdom”. Also, it analyzes the “logio of the sword” (taken from Matthew 10:34-36) and “division” (taken from Luke 12:51), thus demonstrating the danger of confusing the real message of the peace of Jesus with its surrogates. Thirdly, the article concentrates on Christ’s auto presentation, located in the Sermon on the Mount, discussing the essence of “Jesus’ eirene”, as most clearly expressed in (1) the Seventh Beatitude, referring to the “peace makers” (Mt 5, 9), and (2) in two antitheses: namely the fifth, which revokes the law of revenge (Mt 5, 38-42), and the sixth, that radicalizes the Law, obliging the love of enemies (Mt 5, 44-45).

8

Temporalna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

41%

Królikowski P.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 2

126-141

PL

Autor podejmuje problem zbawczej wartości religii pozachrześcijańskich w perspektywie eklezjologicznej. Wychodząc od prawd o powszechnej woli zbawczej Boga i konieczności Kościoła stawia tę kwestię w odniesieniu do temporalnego wymiaru katolickości Kościoła. Tym samym rozciąga pytanie o zbawienie w religiach poza wymiar aktualny, najpierw w przeszłość, na czas preegzystencji Kościoła. Uzasadnia, że zasada extra Ecclesiam salus nulla jest zachowana także w tym okresie dzięki czasowemu wymiarowi jego katolickości Kościoła, a religie można rozumieć jako przyporządkowane do niego i jako znak zbawienia. Następnie, w perspektywie obu prawd, poddaje eklezjologicznej interpretacji główne teorie zbawczej wartości religii. Na tej podstawie, przyjmując, że religie stanowią wyraz powszechnej woli zbawczej Boga, można mówić o realizacji w nich wymiaru eklezjologicznego, a tym samym uznać je za znak zbawienia. W ostatniej części autor podejmuje problem relacji religii do królestwa Bożego.

EN

The author of this article presents the question of salvific value of non-Christian religions from the ecclesiological perspective. God wants all people to be saved and the Church is necessary for salvation. Can these two statements be applied to individual adherents of non-Christian religions only or to their faith communities too? Taking the temporal dimension of the Church’s Catholicity he concludes that if the salvific will of God works in other religions, they must be included in this dimension of the Ecclesia. The author maintains that in the light of the teaching of the Second Vatican Council on where non-Christians stand in regard of the Church and her missionary activities, we can talk about some kind of correspondence of other religions to the Church and a sign of salvation. Then, in the perspective of both statements, he refers to the main theories regarding the salvific value of non-Christian religions. In the final part, the author takes up the issue of relation between religions and the kingdom of God.

9

Królestwo Boże wewnątrz nas czy pośród nas?

36%

Lisiecki B.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2017

|

issue 2

127-144

XX

Artykuł koncentruje się na egzegezie Łk 17,21 – na fragmencie mówiącym o królestwie Bożym obecnym w nas lub pośród nas? W kolejnych punktach poszukiwano odpowiedzi na pytanie, jak należy rozumieć grecki termin ἐντὸς. Autor odwołuje się do świadectw biblijnych, literatury patrystycznej oraz polskiej tradycji translatorskiej Biblii.

EN

In my work I focus on the Kingdom of God in Luke 17,21. Is it inside the man or among the people. One word ἐντὸς, two translations, and many interpretations. How ἐντὸς uses the Greek translation of the Old Testament called the Septuagint? Always mean inside. As the Fathers of the Church interpreted Luke 17,21? They said that the Kingdom of God is within people, but only Christians. And as apocryphal literature interprets the Gospel of Luke 17,21? Gospel of Thomas refers to the Gospel of Luke, that the Kingdom of God is within us and outside us. In my opinion has more arguments translation: “The kingdom of God is within you”. Then summary. We see Polish translations of the Bible, the modern and the old text. Translation and like interpretation has changed over the centuries.

10

"Niewysłowione zjednoczenie" czasu i wieczności

36%

Zatwardnicki S.

Teologia w Polsce

|

2017

|

vol. 11

|

issue 1

163-182

EN

The mutual penetration of time and eternity should be taken into account in every theological reflection. The article deals with a general framework that is to be considered while working out particular theological issues. An “incomprehensible union” of time and eternity is one of the versions of the same Mystery of Christ which a theologian should recognize in every single mystery of faith. In all theological issues the coexistence of time and eternity is noticeable and the eternity polar is supreme here.

PL

Wzajemne przenikanie się czasu i wieczności winno być brane pod uwagę w każdej refleksji teologicznej. W artykule zwrócono uwagę na pewne ogólne ramy, które warto uwzględnić w rozpracowywaniu poszczególnych kwestii teologicznych. „Niewysłowione zjednoczenie” czasu i wieczności to jedna z odsłon tej samej tajemnicy Chrystusa, którą teolog winien dostrzegać w każdym z misteriów wiary. We wszystkich zagadnieniach teologicznych daje o sobie znać współistnienie czasu i wieczności przy supremacji bieguna wiecznego.

11

Pilne zadanie uczniów Chrystusa: głosić radość Ewangelii we współczesnym świecie

36%

Szmulewicz H.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2014

|

vol. 33

|

issue 1

EN

Often we hear the opinions of the people who complain of the lack of ability in communication to other people of the gift of the Gospel message (e.g. Seeking the truth about God – non-believers or doubters) in a manner understandable to them. That is why it is so important in view of the appearing difficulties, do not lose patience and always counted on the help of God, which is reliably given, because the matter of knowledge of revealed truths and the joy of knowledge flowing from its, it is not a trivial and unimportant matter. This is a central issue in the whole work of evangelization. In this spirit Pope Francis in his Apostolic Exhortation Evangelii gaudium calls all believers to engage personally in zealous proclamation of the joy of the Gospel. This task should be treated as an urgent task, taking into consideration specific circumstances of everyday life in contemporary world. This study is an analysis of several examples of the challenges that – in accordance with the teachings of Pope Francis – should not reduce the apostolic commitment and enthusiasm. On the contrary, they confirme more and more that the proclamation of the joy of the Gospel is an urgent task in the contemporary world.

PL

Słychać często opinie ludzi wierzących, skarżących się na brak umiejętności przekazywania innym daru orędzia Ewangelii (np. poszukującym prawdy o Bogu ludziom niewierzącym czy wątpiącym) w sposób dla nich zrozumiały. Dlatego tak ważne jest, aby wobec pojawiających się trudności, nie tracili cierpliwości oraz zawsze liczyli na Bożą pomoc, która niezawodnie jest udzielona, gdyż kwestia poznania prawd objawionych i radość z tego poznania płynąca nie jest sprawą błahą i nieważną. To kwestia zasadnicza w całym dziele ewangelizacji. W tym duchu papież Franciszek w swej adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wzywa wszystkich wierzących do gorliwego zaangażowania się w głoszenie radości Ewangelii. Należy traktować to zadanie jako pilne, biorąc pod uwagę konkretne uwarunkowania codziennego życia we współczesnym świecie. Niniejsze studium jest analizą kilku przykładów wyzwań, które – zgodnie z nauczaniem papieża Franciszka – mogą przyczynić się do wzrostu apostolskiego zaangażowania i zapału, potwierdzając, że głoszenie Ewangelii jest we współczesnym świecie zadaniem pilnym.

12

Napięcie między wyborem bogactwa lub ubóstwa w perspektywie królestwa Bożego (Łk 18, 18-30)

31%

Ćwikła J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2018

|

issue 32

77-104

EN

In Gospel of Luke there are a number of critical statements about rich people. The third Evan- gelist wrote down, for example: [God] sent the rich away with empty hands (Lk 1: 53). But how terrible for you who are rich now, you have had your easy life ( Lk 6: 24). The third Evangelist wrote down not only single, critical sentences about the rich, but exten- sive excerpts. He enrolled for example: the text of the greed (Lk 12: 13-21), the parable about the rich man and Lazarus (Lk 16: 19-31) the text of a great feast (Lk 14: 15-24) and the text of rich man (Lk 18: 18-30). The last one, namely text of rich man (Lk 18: 18-30) focuses on the ability to make choices in the perspective of the kingdom of God. It is a sharp rebuke directed to the rich. Luke in this text warned the rich, that the penalty for them for their sinful choices in temporality, will be eternal damnation. In this article was analyzed this text.

PL

In Gospel of Luke there are a number of critical statements about rich people. The third Evan- gelist wrote down, for example: [God] sent the rich away with empty hands (Lk 1: 53). But how terrible for you who are rich now, you have had your easy life ( Lk 6: 24). The third Evangelist wrote down not only single, critical sentences about the rich, but exten- sive excerpts. He enrolled for example: the text of the greed (Lk 12: 13-21), the parable about the rich man and Lazarus (Lk 16: 19-31) the text of a great feast (Lk 14: 15-24) and the text of rich man (Lk 18: 18-30). The last one, namely text of rich man (Lk 18: 18-30) focuses on the ability to make choices in the perspective of the kingdom of God. It is a sharp rebuke directed to the rich. Luke in this text warned the rich, that the penalty for them for their sinful choices in temporality, will be eternal damnation. In this article was analyzed this text.

13

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papieża Franciszka

31%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

95-108

PL

Społeczeństwo chrześcijańskie, któremu papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium poświęca wiele miejsca, jest strukturą interesującą dwie odrębne dyscypliny: teologię i socjologię. Naukowe badanie jej może zatem natrafiać na przeszkody natury metodologicznej. Wyjątkową wprost możliwością pokonania ich jest wcielenie Słowa i ogłoszone przez Jezusa panowanie Boga. Wcielenie bowiem najlepiej odsłania rzeczywistość osoby, w której – przez wolne działanie podmiotu – możliwe jest rozwiązanie napięcia między jednostkowością (indywidualnością) a społecznością. Owocem tego jest wspólnota, która w perspektywie króleswa Bożego, będ ącego owocem misterium paschalnego Jezusa, stanowi podstawę braku zgody na wykluczanie kogokolwiek z tej rzeczywistości, jaką jest chrześcijańskie społeczeństwo. Ale też braku zgody na grzech we właściwych tej strukturze relacjach. Dowartościowane przez misterium paschalne Jezusa, w którym grzech został pokonany, chrześcijańskie społeczeństwo staje się coraz bardziej wspólnotą, czyli rzeczywistością, pozwalającą najpełniej realizować się każdej osobie, aż po eschatologiczne dopełnienie.

EN

Christian society is an interesting structure both for sociology as well as for theology. Pope Francis in Evangelii gaudium shows this society as not excluding anyone. Two major problems imposed with this assumption (one – methodological and second – resulting from human sin) helps to resolve the reality of the Incarnation of the Word and the kingdom of God announced through Jesus. The Kingdom of God remains the most important criterion of the community, to which can belong all men, because thanks to the mystery of Jesus’s Passover even sin is no longer an obstacle to the full realization of each person, open to the eschatological dimension.

14

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej "Evangelii gaudium" papieża Franciszka

31%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

95-108

EN

Christian society is an interesting structure both for sociology as well as for theology. Pope Francis in Evangelii gaudium shows this society as not excluding anyone. Two major problems imposed with this assumption (one – methodological and second – resulting from human sin) helps to resolve the reality of the Incarnation of the Word and the kingdom of God announced through Jesus. The Kingdom of God remains the most important criterion of the community, to which can belong all men, because thanks to the mystery of Jesus’s Passover even sin is no longer an obstacle to the full realization of each person, open to the eschatological dimension.

PL

Społeczeństwo chrześcijańskie, któremu papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium poświęca wiele miejsca, jest strukturą interesującą dwie odrębne dyscypliny: teologię i socjologię. Naukowe badanie jej może zatem natrafiać na przeszkody natury metodologicznej. Wyjątkową wprost możliwością pokonania ich jest wcielenie Słowa i ogłoszone przez Jezusa panowanie Boga. Wcielenie bowiem najlepiej odsłania rzeczywistość osoby, w której – przez wolne działanie podmiotu – możliwe jest rozwiązanie napięcia między jednostkowością (indywidualnością) a społecznością. Owocem tego jest wspólnota, która w perspektywie królestwa Bożego, będącego owocem misterium paschalnego Jezusa, stanowi podstawę braku zgody na wykluczanie kogokolwiek z tej rzeczywistości, jaką jest chrześcijańskie społeczeństwo. Ale też braku zgody na grzech we właściwych tej strukturze relacjach. Dowartościowane przez misterium paschalne Jezusa, w którym grzech został pokonany, chrześcijańskie społeczeństwo staje się coraz bardziej wspólnotą, czyli rzeczywistością, pozwalającą najpełniej realizować się każdej osobie, aż po eschatologiczne dopełnienie.

Refine search results

Jak dzisiaj głosić królestwo Boże?

Jedna teologia dwuwarstwowej Ewangelii. Wokół Ewangelii według św. Mateusza

Personalistyczny wymiar – ogłoszonego przez Jezusa – bliskiego panowania Boga

Logika rozwoju królestwa Bożego. Przypowieść o ziarnie. Mk 4, 26–29

Ustanowienie Dwunastu w dziele fundacji Kościoła

Kościół pomiędzy negacją a akceptacją świata

Jezusowa „wizja pokoju” w ujęciu synoptyków

Temporalna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

Królestwo Boże wewnątrz nas czy pośród nas?

"Niewysłowione zjednoczenie" czasu i wieczności

Pilne zadanie uczniów Chrystusa: głosić radość Ewangelii we współczesnym świecie

Napięcie między wyborem bogactwa lub ubóstwa w perspektywie królestwa Bożego (Łk 18, 18-30)

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papieża Franciszka

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej "Evangelii gaudium" papieża Franciszka