Search results

1

The Role of Mustafa Kemal Atatürk in Republican Turkey

100%

Makaradze E.

Historia i Polityka

|

2020

|

issue 32 (39)

EN

Republican Turkey is a great country with a crucial geostrategic position, and rich historical past and present. In recent decades, Turkey has developed its economy to such a level that the prediction “Turkey will enter the 21st century as one of the most developed countries”, has been realized. The official doctrine of the government of the Republic of Turkey, known as Kemalism, is based on the principles of Kemal Atatürk, the founder of the Republic and a great reformer. Historical development of modern Turkey cannot be imagined without the figure of Mustafa Kemal Atatürk (1881–1938). He began to rule the country in the most difficult years (1918–1923) and is considered as the founding father of republican Turkey. The extraordinary impact of Atatürk is attributable to the fact that he was simultaneously a military man, a defender of religion, a statesman, and a revolutionary.

2

Laicyzm: punkt docelowy czy ślepa uliczka?

63%

Dłuska K.

Nurt SVD

|

2019

|

issue 1

150-160

PL

Mając na uwadze liczne zmiany zachodzące w Europie, zarówno w kontekście politycznym, jak i społecznym, trzeba stwierdzić, że kwestia obecności Kościoła w państwie oraz ich wzajemnych relacji pozostaje stałym przedmiotem toczących się rozmów i debat. Celem artykułu pt. Laicyzm – punkt docelowy czy ślepa uliczka? jest przedstawienie koncepcji rozdziału państwa od Kościoła (laicyzm), wskazanie jej etapów i ogólnych konsekwencji. Artykuł omawia także proces sekularyzacji i jego wpływ na relacje państwo – Kościół w wybranych państwach Europy; zestawiono modele tych relacji, charakterystyczne dla kilku krajów, by idąc dalej, móc wskazać na ogólne konsekwencje całego procesu.

EN

Considering the numerous changes taking place in Europe, both in the political and social context, the presence of the Church in the state and their mutual relations remains a permanent subject of ongoing discussions and debates. The purpose of this article „Laicism – a destination or a blind alley?” is to present the concept of the separation of the state and the Church (secularism), to indicate its stages and general consequences. The article also refers to the process of secularization and its impact on the relations between the state and the church in selected European countries by presenting different models of these relations, in order to be able to further indicate the general consequences of this process.

3

Kształtowanie się tureckiej tożsamości kulturowej po reformach Kemala Mustafy Atatürka

51%

Skowron E.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2019

|

vol. 10

|

issue 3

123-145

PL

Republika Turcji powstała w 1923 r. i stała się nowym tworem państwowym odrzucającym przeszłość osmańską. Podstawową kategorią stał się jednolity naród – przeciwieństwo wieloetnicznego społeczeństwa Imperium Osmańskiego, w którym istotna była przynależność do ummy muzułmańskiej a nie do narodu. Całkowite zmodernizowanie, wg założyciela i reformatora nowej Turcji – Atatürka, mogło dokonać się tylko poprzez reformy inspirowane osiągnięciami cywilizacji europejskiej. W pierwszych latach wprowadzono wiele zmian, które miały przebudować państwo na wzór europejski. Wśród głównych nurtów należy wyróżnić laicyzm usuwający religię ze sfery publicznej w celu otwarcia społeczeństwa na nowoczesne rozwiązania. Widoczne są trzy nurty kształtujące tożsamość Turków: turecki (przedislamski), muzułmański i nacjonalistyczny. Wskazuje to na złożoność tożsamości mieszkańców, którzy czują się jednocześnie Turkami i muzułmanami. Rodzi się pytanie o ich przynależność cywilizacyjną ze względu na to, że przyjęli wiele z cywilizacji europejskiej przy jednoczesnym kultywowaniu dawnych praktyk i podtrzymywaniu wartości wyrastających z islamu. Dziś coraz bardziej widoczne jest odnawianie się islamu, co wskazuje na powierzchowność procesów laicyzacji stojących u podstaw tworzenia nowej Republiki Turcji.

EN

The Republic of Turkey, founded in 1923, has become a new state formation rejecting the Ottoman past. The unified nation has become a primary category—the opposite of the multi-ethnic society of the Ottoman Empire, in which belonging to the Muslim umma was more important than belonging to the nation. According to the founder and reformer of the new Turkey—Atatürk, complete modernization could only take place through reforms inspired by the achievements of European civilization. In the first years many changes were introduced, which were to rebuild the country on a European model. Laicism can be distinguished as the main trend, that removed religion from the public sphere in order to open society to modern solutions. There are three trends that shape the Turkish identity: Turkish (pre-Islamic), Muslim and nationalist. This indicates the complexity of the identity of Turkish residents who feel both as Turks and Muslims. The question arises about their affiliation to a civilization due to the fact that they adopted many of European civilizations while cultivating old practices and maintaining values rooted in Islam. Today, the restoration of Islam is becoming more and more visible, which indicates on the exterior of the secularization processes underlying the creation of the new Turkish Republic.

4

Singapur – azjatycki model wielokulturowości

51%

Rabczuk W.

Kultura i Edukacja

|

2018

|

issue 3(121)

11-27

PL

Celem autora była próba znalezienia odpowiedzi na pytanie „Jakie działania podejmują władze w celu zarządzania wielokulturowością miasta-państwa położonego na skrzyżowaniu trzech stref kulturowych: chińskiej, indyjskiej i islamskiej i które wyróżnia się wyjątkową mozaiką religii, wyznań, wierzeń, światopoglądów, grup etnicznych i językowych? W jakim stopniu poczynania władz państwowych oddziałują na zachowania społeczne obywateli i ich mentalność?”. Autor, posługując się analizą dokumentów, zwłaszcza aktów prawnych, omawia kolejno: kwestie demograficzne, ze szczególnym uwzględnieniem polityki pozytywnej dyskryminacji wobec autochtonicznej ludności Singapuru – Malajów; pluralizm religijny i świeckość państwa promującego harmonię religijną; działalność organizacji pozarządowych na rzecz dialogu międzyreligijnego; przykłady reakcji społecznych i czynników oficjalnych na postawy i wypowiedzi zagrażające harmonii religijnej; politykę lingwistyczną określoną jako multilingwizm, ze zwróceniem uwagi na rolę języka singlish, który staje się atrybutem tożsamości singapurskiej; wartości, jakie szkoła wpaja uczniom, aby żyć wspólnie i budować społeczeństwo inkluzyjne. W konkluzji autor stwierdza, że wielokulturowość – w warunkach Singapuru – staje się zjawiskiem społecznie funkcjonalnym, przyczyniając się do budowania społeczeństwa inkluzyjnego, a tym samym do jego pomyślnego rozwoju, ekonomicznego, społecznego i kulturalnego. Wobec kryzysu idei wielokulturowości w Europie, autor zachęca badaczy do większego zainteresowania się pozytywnymi doświadczeniami krajów spoza zachodnioeuropejskich kręgów kulturowych.

EN

The author aims at answering the question: “What activities do the authorities undertake to manage the multiculturalism of the city-state which is situated at the intersection of three cultural spheres (the Chinese, Indian and Islamic) and which constitutes a unique mosaic of religions, denominations, beliefs, ideologies, ethnic and language groups? To what extent do the undertakings of state authorities affect social behaviour of citizens and their mentality?”. Using the document analysis (especially of legal acts), the author discusses: demographical issues, with special regard to the policy of positive discrimination towards autochthonous population of Singapore – Malayans; religious pluralism and secularity of the state which promotes religious harmony; some examples of reactions of the society and officials to the attitudes and statements posing threat to religious harmony; the linguistic policy called multilingualism (with special focus on the role of Singlish – the language which is becoming an attribute of the Singapore identity); the values which school implants in learners so that they could live together and build inclusive society. The author concludes that – in the conditions of Singapore – multiculturalism is becoming a socially functional phenomenon, which enhances the construction of inclusive society and its successful economic, social and cultural development. In the face of the European crisis of multiculturalism, the author encourages researchers to pay more attention to the positive experiences of the countries which do not belong to the European cultural circles.

5

Polisemiczny charakter zjawiska laickości i przykłady jego zastosowania we współczesnym dyskursie publicznym

51%

Dudała R.

Logos i Ethos

|

2019

|

vol. 50

|

issue 2

PL

Przeprowadzona analiza przywołuje polisemiczny charakter pojęcia laickości, na co wpływ miały nowożytne idee polityczne i filozoficzne. Określone to zostało dwoma stanowiskami: diachronicznym, które ujmuje laickość jako rozciągnięty w czasie proces, oraz synchronicznym, które pozwala dostrzec w niej jednoczesność zachodzących zjawisk. W ten sposób koncepcja laickości odsłania swą praktyczną wartość w odniesieniu do wyzwań dotyczących zarówno kryzysu państwowości, jak i zmieniających się relacji państwo–Kościół. Wartość tę potwierdza miejsce, jakie w badaniach nad laickością zajmują zasady suwerenności, równości czy separacji. W konsekwencji realizowana w systemie demokratycznym zasada laickości opiera własne odniesienie do podstawowych wartości na merytorycznej argumentacji, wzajemnej perswazji oraz konsensusie jako procedurze podejmowania decyzji.W stosunku do pierwszego stanowiska analiza przywołuje badania przeprowadzone przez specjalistów z dziedziny nauk politycznych, filozoficznych, prawnych i socjologicznych. Natomiast drugie odniesione zostało do trzech wybranych kwestii, które określają funkcje laickości: relatywizmu, publicznej roli religii oraz prawdy.

EN

The analysis evokes the polysemous character of the concept of laicism, which was influenced by modern political and philosophical ideas. Two positions have determined this: a diachronic one encompasses laicism as a process extended in time, and a synchronous one allows one to perceive the simultaneity of phenomena. Thus, the concept itself reveals its practical value, especially in the context of these challenges, which affect both the state crisis and the changing relationship between the State and the Church. This value is confirmed by an important place in the secular research that is based on the principles of sovereignty, equality and separation. Thus, laicism postulated and implemented in the democratic system and its reference to fundamental values should support, above all, the importance of arguments, mutual persuasion and decision-making procedures based on consensus. In relation to the first position, the analysis refers to research carried out by specialists in the fields of political, philosophical, legal and sociological sciences. The second one, however, referred to three selected issues that define the functions of laicism: relativism, the public role of religion and truth.

Refine search results

1 Historia i Polityka

1 Kultura i Edukacja

1 Logos i Ethos

1 Nurt SVD

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Dudała R.

1 Dłuska K.

1 Makaradze E.

1 Rabczuk W.

1 Skowron E.

1 2020

3 2019

1 2018

The Role of Mustafa Kemal Atatürk in Republican Turkey

Laicyzm: punkt docelowy czy ślepa uliczka?

Kształtowanie się tureckiej tożsamości kulturowej po reformach Kemala Mustafy Atatürka

Singapur – azjatycki model wielokulturowości

Polisemiczny charakter zjawiska laickości i przykłady jego zastosowania we współczesnym dyskursie publicznym