Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: law order

Sort By:

Limit search:

Legitymizacja autorytetu emigracji vs. autoryzacja legitymacji

100%

Adamczyk A.

Horyzonty Polityki

2022

vol. 13

issue 44

11-30

RESERACH OBJECTIVE: The aim of the article is to present the conditions and course of presidential crises from the point of view of authorizing legalism and legalizing political leadership. An additional goal is to determine the scale of the impact that the so-called The “Paris Agreement” of 1939. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The author also intends to confirm or question the hypothesis according to which in the authoritarian system of power it was not possible to legitimize the actual political authority and take this authority to the highest office in the state without authorization of political decisions on the part of the person actually exercising control over this office. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: In political science, the issue of the functioning of the authorities of the Republic of Poland after the German and Soviet aggression in September 1939 remains almost absent. The reasoning is based on the description of the ability to maintain the legal continuity of the government and the president after leaving the country. RESERACH RESULTS: It has been proven that the political activities undertaken in 1939–1954, as well as the political behavior of the main actors, directly influenced the consolidation of the authoritarian order. Paradoxically, the more efforts were made to legitimize and sanction the position of people enjoying universal authority, the more it led to an authoritative interpretation of the legal foundations on which refugee legalism was based. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMENDATIONS: On this occasion, a research postulate should be formulated to investigate the impact of the dispute over the legitimacy of authority on the political capacity of the independence refugees. The implementation of this research postulate goes beyond the scope of this article.

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie uwarunkowań i przebiegu kryzysów prezydenckich z punktu widzenia autoryzacji legalizmu i legitymizacji przywództwa politycznego. Dodatkowym celem jest określenie skali wpływu, jaki na proces legitymizacji i stosowania przepisów konstytucji kwietniowej z 1935 roku, miała tzw. „umowa paryska” z 1939 roku. PROBLEM i METODY BADAWCZE: Autor zamierza potwierdzić względnie zakwestionować hipotezę, według której w autorytarnym systemie władzy nie było możliwości legitymizacji rzeczywistego politycznego autorytetu i objęcia przez ten autorytet najwyższego urzędu w państwie bez autoryzacji decyzji politycznych ze strony osoby faktycznie sprawującej kontrolę nad tym urzędem. W tym celu zamierza wykorzystać metodę opisową, analizę sytuacyjną wraz z elementami analizy systemowej. PROCES WYWODU: W naukach o polityce niemal nieobecna pozostaje kwestia funkcjonowania władz Rzeczypospolitej Polskiej po agresji niemieckiej i sowieckiej we wrześniu 1939 roku. Wywód bazuje na opisie zdolności utrzymania ciągłości prawnej rządu i prezydenta po opuszczeniu kraju, co umożliwił artykuł 24 konstytucji kwietniowej. Analizie poddano również sytuację, kiedy brak możliwości osiągnięcia politycznej legitymizacji przez postać obdarzoną politycznym autorytetem skutkowała kryzysem politycznym. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Dowiedziono, że podejmowane w latach 1939–1954 działania polityczne, jak również zachowania polityczne głównych aktorów wpływały bezpośrednio na utrwalenie autorytarnego porządku. Paradoksalnie bowiem im bardziej starano się zalegitymizować i usankcjonować pozycję osób cieszących się powszechnym autorytetem, tym silniej prowadziło to do autorytatywnej interpretacji podstaw prawnych, na których opierał się uchodźczy legalizm. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Należy przy tej okazji sformułować postulat badawczy o zbadanie wpływu sporu o legitymizację autorytetu na zdolność politycznych działań niepodległościowego uchodźstwa. Realizacja tego postulatu badawczego wykracza poza ramy niniejszego artykułu. Niemniej można postawić w tym miejscu roboczą hipotezę, że wątpliwości co do legitymizacji najwyższego autorytetu politycznego (jakim w warunkach uchodźczego społeczeństwa pozostawał prezydent) zasadniczo ograniczały zdolność uczestnictwa władz RP na uchodźstwie w wypełnieniu celów, które determinowały decyzje o pozostaniu na emigracji.

Cecha jednolitości systemu prawa w warunkach multicentryzmu

80%

Liżewski B.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

2019

vol. 66

issue 1

One of the aspects of considerations regarding the legal system are the features of this system. The aim of the article was to attempt theoretical reflection and answer the basic question, namely – can the Polish legal system be considered uniform in the context of multicentrism. Nowadays, the feature of uniformity of the legal system is one of the most problematic. According to the typical understanding, the legal system is uniform if the normative acts come from state authorities. However, integration processes in which the state participates cause the creation of supranational structures with their own legal systems. In the European legal space, they include the Council of Europe and the European Union. The legal systems of these organizations are linked by formal relationships with the legal systems of the member states. As a result, the legal systems of European countries are evolving, they cease to be monocentric and become multicentric. In such a situation, normative acts of supranational structures start to operate on the territory of a state. This raises a theoretical issue regarding the possibilities and, perhaps, the scope of recognition of the uniformity of the legal system.

Jednym z aspektów rozważań dotyczących systemu prawnego są cechy tego systemu. Celem artykułu było podjęcie teoretycznej refleksji i udzielenie odpowiedzi na podstawowe pytanie, mianowicie czy polski system prawny można uznać za jednolity w kontekście wielości centrów decyzyjnych. Obecnie cecha jednorodności systemu prawnego jest jedną z najbardziej problematycznych. Zgodnie z typowym rozumieniem system prawny jest jednolity, jeśli akty normatywne pochodzą od władz państwowych. Jednak procesy integracyjne, w których uczestniczy państwo, powodują powstawanie struktur ponadnarodowych z własnymi systemami prawnymi. W europejskiej przestrzeni prawnej obejmują one Radę Europy i Unię Europejską. Systemy prawne tych organizacji są połączone formalnymi relacjami z systemami prawnymi państw członkowskich. W rezultacie systemy prawne państw europejskich ewoluują, przestają być monocentryczne i stają się multicentryczne. W takiej sytuacji na terytorium państwa zaczynają obowiązywać akty normatywne struktur ponadnarodowych. Rodzi to teoretyczne pytanie o możliwości i być może zakres uznania jednolitości systemu prawnego.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Horyzonty Polityki

1 Adamczyk A.

1 Liżewski B.

1 2022

1 2019

Search results

Legitymizacja autorytetu emigracji vs. autoryzacja legitymacji

Cecha jednolitości systemu prawa w warunkach multicentryzmu