Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: level of occupational stress

Sort By:

Limit search:

Aktywność zawodowa w czasie ciąży na podstawie badania "Polska Kohorta Matka–Dziecko"

100%

Polańska K., Jurewicz J., Marcinkiewicz A., Makowiec-Dąbrowska T., Hanke W.

Medycyna Pracy

2014

vol. 65

issue 1

65-72

Background: In Poland conditions related to or aggravated by the pregnancy, childbirth or the puerperium are one of the most common causes of sickness absence. The aim of the study was to analyze the occupational activity pattern during pregnancy and to evaluate the determinants of pregnancy-related temporary work disability confirmed by medical certificate. Materials and Methods: The presented analysis is based on data collected under the Polish Mother and Child Cohort Study. The study population consisted of 954 women who reported occupational activity during pregnancy. All women participating in the study were interviewed 3 times during pregnancy. Detail information on occupational activity during pregnancy and occupational stress, based on the Subjective Work Characteristics Questionnaire, was collected from all women. Results: The pregnant women had been issued medical certificate of temporary work disability because of conditions related to or aggravated by the pregnancy, childbirth or by the puerperium at 16 week of gestation on average and did not continue their activities until the end of pregnancy. The statistically significant determinants of receiving such medical certificate in the first trimester of pregnancy (≤ 12 weeks of pregnancy) comprised poor health condition and complications during pregnancy (OR = 1.4; p = 0.01), lower education (OR = 2.4; p < 0.001), socio-economic status (OR = 9.6; p = 0.03), use of public transport to commute to work (OR = 2.7; p < 0.001), a longer work commute (OR = 1.4; p = 0.008) and a higher level of occupational stress (OR = 3.0; p < 0.01). Waitresses, nurses and saleswomen received medical certificate of temporary work disability in the first trimester of pregnancy more frequently than office workers (OR = 4.2; p = 0.005; OR = 3.3; p = 0.02; OR = 2.3; p < 0.001 respectively). Conclusions: It is crucial to develop the model of cooperation between occupational medicine physicians and gynecologists and a greater involvement of the former in the prophylactic care of occupationally active pregnant women. It is also important to increase the employers' awareness of potential risks and arduousness at work to assure working conditions safe for the pregnancy outcome and health of both women and their babies. Med Pr 2014;65(1):65–72

Wstęp: W Polsce powikłania ciąży, porodu i połogu stanowią jedną z najczęstszych przyczyn absencji chorobowej. Celem badania była ocena przebiegu pracy zawodowej kobiet ciężarnych ze szczególnym uwzględnieniem czynników determinujących czasową niezdolność do pracy w czasie ciąży potwierdzoną orzeczeniem lekarskim. Materiał i metody: Podstawę analiz dotyczących aktywności zawodowej w ciąży stanowiło badanie „Polska Kohorta Matka–Dziecko". Analizą objęto dane 954 pracujących kobiet ciężarnych. Z kobietami włączonymi do badania przeprowadzony został wywiad kwestionariuszowy (3-krotnie w czasie trwania ciąży) ze szczególnym uwzględnieniem przebiegu pracy zawodowej oraz oceny poziomu stresu zawodowego na podstawie Kwestionariusza do Subiektywnej Oceny Pracy. Wyniki: Kobiety ciężarne zaprzestawały pracy zawodowej na skutek orzeczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy średnio w 16 tygodniu ciąży i nie kontynuowały tej aktywności do końca trwania ciąży. W badanej grupie kobiet zaprzestających zatrudnienia (≤ 12 tygodnia ciąży) na podstawie orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy stwierdzono niższy poziom wykształcenia (OR = 2,4; p < 0,001) i gorszy status ekonomiczny (OR = 9,6; p = 0,03). Kobiety te częściej dojeżdżały do pracy komunikacją miejską (OR = 2,7; p < 0,001), dłuższy czas poświęcały na dojazd do pracy (OR = 1,4; p = 0,008) oraz deklarowały wysoki poziom stresu zawodowego (OR = 3,0; p < 0,01). Istotnie częściej orzeczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy w pierwszym trymestrze ciąży otrzymywały kelnerki (OR = 4,2; p = 0,005), pielęgniarki (OR = 3,3; p = 0,02) oraz osoby pracujące w handlu (OR = 2,3; p < 0,001) w porównaniu z kobietami wykonującymi prace biurowe. Wnioski: Przedstawione dane wskazują na konieczność wypracowania modelu współpracy pomiędzy lekarzem medycyny pracy i ginekologiem oraz większego zaangażowania tego pierwszego w opiekę profilaktyczną nad pracującą kobietą ciężarną. Istotne znaczenie ma również zwiększenie świadomości pracodawców odnośnie do potencjalnych zagrożeń i uciążliwości w miejscu pracy w celu stworzenia warunków pracy bezpiecznych dla przebiegu i wyniku ciąży oraz stanu zdrowia kobiety ciężarnej. Med. Pr. 2014;65(1):65–72

Refine search results

1 Medycyna Pracy

1 Hanke W.

1 Jurewicz J.

1 Makowiec-Dąbrowska T.

1 Marcinkiewicz A.

1 Polańska K.

1 2014

Search results

Aktywność zawodowa w czasie ciąży na podstawie badania "Polska Kohorta Matka–Dziecko"