Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  lizozym
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Teoria „płotków”, czyli przeszkód jest powszechnie stosowana, przy tworzeniu systemów kombinowanego utrwalania produktów żywnościowych polegających na wykorzystaniu synergistycznego działania wielu czynników, powodujących hamowanie rozwoju drobnoustrojów. Przeszkodami są czynniki inaktywujące mikroorganizmy, takie jak np. aktywność wody (aw), pH czy potencjał redox (Eh), czy dodatek substancji bioaktywnych, które mogą uszkodzić kilka lub przynajmniej jeden z mechanizmów homeostatycznych mikroorganizmów. W oparciu o tę teorię opracowano biokompozytowy hydrozol, zawierającego w swym składzie takie substancje bioaktywne jak: chitozan, lizozym i nanokoloid srebra. Substancje te zastosowano w 3 różnych stężeniach w zolach, wytwarzanych na bazie hydroksypropylometylocelulozy. Eksperymental-ne biokompozyty oceniono pod kątem stabilizowania barwy mięsa pokrytego hydrozolami oraz standaryzacji procesu podsuszania kiełbas podczas ich chłodniczego przechowywania.
PL
Produkcja żywności pochodzenia naturalnego jest trendem, obowiązującym producentów do stosowania naturalnych konserwantów, takich jak: bakteriocyny lub związków pochodzenia roślinnego lub zwi erzęcego. W pracy weryfikowano właściwości przeciwutleniające i antymikrobiologiczne hydrozoli zawierających substancje aktywne biologicznie pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mikrobiologicznego. Wykorzystano nizynę, lizozym oraz mieszaninę lizozymu i cystatyny. Ekstrakt rozmarynu i ekstrakt czosnku stanowiły substancje pochodzenia roślinnego. Składnikiem bazowym eksperymentalnych hydrozoli była hydroksypropylometyloceluloza. Uzyskane wyniki weryfikowano w odniesieniu do syntetycznego konserwantu – heksametylenotetraminy. Aktywność antyoksydacyjną analizowano jako zdolność wymiatania wolnych rodników metodą DPPH. O właściwościach antymikrobio logicznych doświadczalnych biokompozytów wnioskowano w oparciu o wyniki testu dyfuzyjnego wobec Pseudomonas fluorescens, Staphylococcus aureus i Candida albicans. Ekstrakt rozmarynu wykazywał największą aktywność przeciwutleniającą (28 mg Troloxu/ml). Najszersze spektrum hamowania drobnoustrojów oznaczono dla nizyny. Największą strefę hamowania wzrostu wobec Staphylococcus aureus oraz Candida albicans (odpowiednio: ok. 480 mm2 i ok.80 mm2) stwierdzono dla biokompozytów sporządzonych z dodatkiem nizyny lub lizozymu. Spośród analizowanych substancji biologicznie aktywnych pochodzenia roślinnego, jedynie ekstrakt rozmarynu wykazywał działani e inhibujące wobec bakterii Gram dodatnich i drożdży.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.