Search results

1

Mózg, umysł i edukacja – znaleźliśmy drogę, czy błądzimy po bezdrożach?

100%

Pawlak B.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 48(2)

59-68

PL

W ostatnich latach jesteśmy świadkami intensywnego rozwoju wielu nowych obszarów badań i dociekań naukowych, do których niewątpliwie należą te określane mianem neuroscience, czyli koncentrujące się na badaniu ludzkiego mózgu i układu nerwowego. W artykule dokonano przeglądu opinii na temat możliwych prób odniesienia wyników badań nad mózgiem do warunków szkolnych oraz koncepcji nauczania i uczenia się. Analizie poddane zostały pojęcia: neurodydaktyka, neuropedagogika oraz neuroedukacja. Przedstawiono także autorską propozycję pojmowania neuroedukacji jako aktywności ukierunkowanej na: 1) rozwój procesów poznawczych uczących się osób oraz uświadamianie istnienia tych procesów; 2) edukację zarządzania procesami uczenia się; 3) poznawanie i coraz lepsze rozumienie procesu uczenia się przez pryzmat funkcjonowania: mózgu, umysłu i edukacji. Tak rozumiana neuroedukacja jest zdaniem autorki szansą na nową perspektywę wglądu w procesy uczenia się, a w dalszej perspektywie – nauczania. Może być zatem adresowana nie tylko do uczniów i studentów, lecz także do nauczycieli. Zarysowany w artykule kierunek rozważań nad neuroedukacją wpisuje się, w ocenie autorki, w myślenie o konstruktywistycznej odmianie, obiektywistycznego dziś, zdaniem Doroty Klus--Stańskiej, paradygmatu neurodydaktyki.

2

Techniki i ćwiczenia harmonizujące pracę półkul mózgowych w nauczaniu języka polskiego jako obcego

88%

Prędota J.

Kwartalnik Polonicum

|

2017

|

issue 24

10-15

EN

Techniques and excercises influencing both, right and left hemispheres of the brain in teaching Polish as a foreign language briefly shows how people are learning foreign language and how to make this process more effective using methods and techniques of stimulating right hemisphere of the brain.

3

Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji pt. „Explaining the Mind. Perspectives on Explanation in Cognitive Science”

88%

Juszka D.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2014

|

issue 56

131-139

PL

Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji pt. „Explaining the Mind. Perspectives on Explanation in Cognitive Science”.

4

Mózg, społeczeństwo i wolna wola

88%

Hohol M.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2013

|

issue 53

271-280

PL

Recenzja książki: Michael S. Gazzaniga, Kto tu rządzi – ja czy mój mózg? Neuronauka a istnienie wolnej woli, przeł. Agnieszka Nowak, Smak Słowa, Sopot 2013, s. 208.

5

The Playful Brain: Educating for Belonging

75%

Donaldson O. F., Graczykowska J.

Podstawy Edukacji

|

2014

|

vol. 7

441-454

PL

Poza oczywistym zróżnicowaniem w życiu jest w nim także powszechne poczucie serdeczności i przynależności. Aby edukacja była efektywna, musi zaadaptować się do wyrażania jedności, co nie może odbyć się przez zwyczajne podnoszenie standardów technologicznych albo kolejnych raportów i rozliczeń. Nasze zaawansowanie w technologie okaże się fatalne w skutkach dla rodzaju ludzkiego, chyba że osiągniemy postęp w tym, co A. Schweitzer nazwał „szacunkiem dla życia”. Potrzebujemy zupełnie innego podejścia. Proponujemy reﬂeksję nad dziecięcą zabawą. Ukryty w niej jest bowiem kod dobroci, który nie tylko może wpłynąć na zmianę naszego umysłu, ale może także zmienić funkcjonowanie mózgu i nasze zachowanie. Pogłębiona wiedza naukowców i mistyków mówi, że mamy predyspozycje do rozpoznania naszego poczucia jedności. Wielu naukowców i mędrców uznaje fakt istnienia w życiu ciągłego wzorca jedności, nie wiedzą oni jednak, w jaki sposób można go rozwijać. Są trzy cele tego artykułu. Po pierwsze, sugerujemy, że życie ma wewnętrzny i uniwersalny kod życzliwości, który zastępuje umysł nastawiony na rywalizację. Po drugie, dziecięca „pierwotna zabawa” powoduje odnawianie się tego kodu. Po trzecie, ten kod życzliwości można pielęgnować i rozwijać w kierunku aktywnych form współczucia, które są praktyczną, uniwersalną, systematyczną alternatywą dla edukacji. Na szczęście ten wzór może być przez nas odkrywany i doświadczany. Wraz z najnowszymi zdobyczami neurologii nasza zabawa z dziećmi i zwierzętami dostarcza danych, które ilustrują, że original play (pierwotna zabawa) opiera się na prostych, wewnętrznych, praktycznych mechanizmach, które zmniejszają lęk i zachowania agresywne, a także zastępują je działaniem pełnym współczucia i miłości. Ten „nowy wzór mapy mózgu” umożliwia przetwarzanie informacji w sposób zupełnie inny, niż ma to miejsce w przypadku zachowań rywalizacyjnych. Przewzorowaniu ulega lęk i agresja, które przekształcane są we współczucie. Original play zapewnia wysokiej jakości umiejętności wynikające z naszej wrodzonej inteligencji i zmienia stany lękowe, wzmacniając wytworzone przez zabawę szczególne połączenia neurologiczne, co z kolei generuje spokój, przytomność umysłu i współczucie.

EN

Behind the apparent diversity of life lies life’s common sense of kindness and belonging. To be effective education must adapt itself to express the unity. This cannot be done by simply upgrading our technology or adding names to our social networking accounts. All of our advances in technology will prove fatal to us in the end unless we achieve a corresponding advance in what Albert Schweitzer called „reverence for life”. We need a radically different approach. We’re proposing that hidden in children’s original play is a code of kindness that can not only change our minds about separation and conﬂict but change our brains and our behavior. The stunning message of scientists and mystics is that we are predisposed to recognize our sense of unity. Yet while many scientists and sages acknowledge that a sustaining pattern of unity exists in life, they haven’t known how to develop it. The purpose of this article is threefold. First, we suggest that life has an internal and universal code of kindness that replaces the contest mindset with a playful brain. Second, children’s original play actualizes this code of kindness. Third, this code of kindness can be nurtured and cultivated into an active form of compassion providing a practical, systematic, and universally applicable alternative for education. Fortunately this pattern can be discovered and experienced by us. Consistent with recent ﬁndings in neuroscience our play with children and animals has provided a wealth of anecdotal and empirical data demonstrating that original play is a simple, inherent, and practical relationship that decreases fear and aggressive behavior and replaces these feelings and actions with wisdom and compassion. Original play’s „remapping” enables the brain to process information much differently than in contest consciousness, rechanneling fearful, aggressive energies toward compassion. Original play taps into implicit, hard-wired capacities of our native intelligence and in the process destructures, deprograms and deconditions fear, while strengthening speciﬁc neurological circuits that generate peacefulness, awareness, and compassion.

6

O rudymentach i pożytkach z filantropii w perspektywie badań kognitywistycznych

75%

Dziarnowska W.

Praca Socjalna

|

2020

|

vol. 35(2)

143-166

PL

Ostatnie dekady przyniosły wzrost zainteresowania zjawiskiem moralności, jak także jej najbardziej wyrafinowanych przejawów, jakim są działania filantropijne, w ramach kognitywistyki – multidyscyplinarnego programu badawczego umysłu i jego roli w inteligentnym zachowaniu. W artykule wykazano, że z tej perspektywy moralność wraz ze wszystkimi jej altruistycznymi ekspresjami jest rozumiana jako efekt biologicznej ewolucji gatunku ludzkiego. U jej podstaw tkwią rozmaite mechanizmy neuronalne odpowiadające za procesy psychologiczne składające się na nasz umysł moralny np. intuicje moralne, emocje moralne czy moralne rozumowania. Jednym z ważnych przedmiotów badań kognitywistycznych stały się w ostatnich latach kwestie związane z zaangażowaniami charytatywnymi. W ich świetle okazało się m.in., że ludzkie skłonności altruistyczne obejmujące nie tylko poświęcanie własnego czasu, umiejętności lub pieniędzy, by pomóc konkretnym osobom, lecz także wsparcie bardziej abstrakcyjnych idei związanych z dobrem wspólnym znajdują oparcie w różnych mechanizmach mózgowych wzmacniających nasze bezinteresowne motywacje. Wnioskowano, że postęp naukowych badań nad związkami pomiędzy „moralnym mózgiem” a potrzebującym pomocy światem pozwoli na ujawnienie najskuteczniejszych sposobów wzmocnienia ludzkich zaangażowań filantropijnych i skuteczniejszego oddziaływania instytucji non-profit.

7

Biofeedback - nieinwazyjna metoda terapii dzieci, młodzieży i dorosłych

75%

Leśniewska G., Ciuksza E.

Edukacja Humanistyczna

|

2022

|

issue 1

97-106

PL

Biofeedback jest alternatywną formą terapii w stosunku do farmakoterapii, a w niektórych schorzeniach może ją uzupełniać. Przewagą biofeedbacku jest to, że jest to metoda zupełnie bezpieczna, bez skutków ubocznych. Motorem skuteczności terapii jest silna wola i motywacja pacjenta. Właśnie ten czynnik podkreślają terapeuci jako istotny w terapii - poczucie odpowiedzialności pacjenta za wynik własnego leczenia.

EN

Biofeedback is an alternative form of therapy to pharmacotherapy and in some diseases it can complement it. The advantage of biofeedback is that it is a completely safe method with no side effects. The driving force behind the effectiveness of the therapy is the patient's will and motivation. It is this factor that therapists emphasize as important in therapy - the patient's sense of responsibility for the result of their own treatment.

8

Czy mózg się jąka?

75%

Humeniuk E., Góral-Półrola J., Tarkowski Z.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46

241-253

PL

Badania nad jąkaniem skoncentrowane wokół patologii układu nerwowego są aktualnie jednymi z najbardziej dynamicznie rozwijających się. U ludzi jąkających się stwierdza się różnego rodzaju nieprawidłowości dotyczące anatomii ośrodków odpowiedzialnych za realizację funkcji językowych, zaburzenia funkcjonalne, nieprawidłową lateralizację funkcji językowych oraz zaburzenia połączeń między ośrodkami. Wiele badań dowodzi, że u jąkających się występują zaburzenia funkcjonalnej asymetrii mózgu. Lewopółkulowa reprezentacja mowy nie jest tak wyraźnie zaznaczona jak u osób mówiących płynnie. Płynność mówienia możliwa jest dzięki realizacji planu motorycznego, który u jąkających się jest nieprawidłowo zsynchronizowany. Występuje też wadliwa współpraca pomiędzy programem lingwistycznym a jego motorycznym wykonaniem. Dysfunkcje dotyczą nie tylko obszarów ekspresyjnych mowy, ale także ośrodków słuchowych, których prawidłowe funkcjonowanie jest niezbędne dla prawidłowego przebiegu mowy. Badania dowodzą, że słuchowe sterowanie własną mową za pomocą sprzężenia zwrotnego jest u osób jąkających się zaburzone, a jednej z przyczyn upatruje się w nieprawidłowościach anatomicznych i funkcjonalnych obszaru słuchowego. Wyniki badań dotyczące budowy mózgu i jego funkcjonowania u osób jąkających się wskazują na liczne nieprawidłowości. Dotyczą one całego układu funkcjonalnego mowy. Warto podkreślić, że różnice funkcjonalne pojawiają się w sytuacji, kiedy jąkający się mówią lub nawet wtedy, kiedy wyobrażają sobie, że mówią.

EN

Currently, stuttering studies focused on central nervous system pathology are one of those which develop most dynamically. Stutterers display various disorders within the anatomy of centres which control realization and abnormal lateralization of language functions, as well as functional disorders. Abundant research has proved that stutterers display disturbed functional brain asymmetry. The left hemisphere speech representation in a stutterer’s brain is marked less clearly than in the case of fluent speakers. Speech fluency comes from realizing the motor plan, which is abnormally synchronised in a stutterer’s brain. Similarly, stuttering people display incorrect cooperation between the language program and its motor performance. Dysfunctions are observed not only in the expressive speech areas, but also in the hearing centres, whose proper functioning is vital for normal course of speech. Research has showed the disturbed auditory feedback control of speech among stutterers, which is thought to be caused by anatomical and functional abnormalities within the brain hearing area. Results of studies over stutterers’ brain structure and functioning point to numerous abnormalities observed in the whole functional system of speech. Importantly, these functional differences occur among stutterers during actual speech and even when speaking is only visualized in the stutterer’s mind.

9

Neurodydaktyczne metody nauczania

75%

Ziółkowski P.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo

|

2019

|

issue 4

93-115

EN

The article is devoted to the recently extremely popular subject of neurodidactic teaching methods. Wincenty Okoń in his first edition of the textbook General Teaching (1962) already pointed out that the student then absorbs the most knowledge when active. Today, many people rediscover this statement, encapsulating themselves in the term neurodidactics and pointing to its numerous examples, including mnemotechnics, decision trees, mind maps and more. These and other methods of teaching in the area of neurodyactics are aimed at one thing - to cause the full involvement of the student by activating his brain. And this is what the following considerations are devoted to.

PL

Artykuł poświęcony jest niezwykle popularnej w ostatnim czasie tematyce neurodydaktycznych metod nauczania. Już Wincenty Okoń w swoim pierwszym wydaniu podręcznika „Dydaktyk ogólna” (1962) zwracał uwagę na fakt, że uczeń wtedy przyswaja najwięcej wiedzy, gdy jest aktywny. Dziś wiele osób odkrywa to stwierdzenie na nowo, obudowując się określeniem neurodydaktyki i wskazując na jej liczne przykłady, m.in. mnemotechniki, drzewka decyzyjne, mapy myśli i inne. Te i inne metody nauczania z obszaru neurodyaktyki mają na celu jedno – spowodować pełne zaangażowanie ucznia poprzez uruchomienie do działania jego mózgu. I temu właśnie poświęcone są poniższe rozważania.

10

Mózg „dzieci sieci” w świetle neurobiologii i neuropedagogiki

75%

CHOJAK M.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2018

|

vol. 9

|

issue 1

121-128

PL

Pojęcia „dzieci sieci” czy „cyfrowi tubylcy” są obecnie powszechnie znane i stosowane. Ich twórcy już kilkanaście lat temu postawili hipotezę, że mózg dzieci, które wychowały się w świecie nowych technologii funkcjonuje inaczej niż ich rówieśników, którzy z telewizorem czy kompute-rem mieli ograniczony kontakt. Rozwój nowoczesnych technik badania mózgu pozwolił potwier-dzić te założenia. Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie wybranych badań dokumentują-cych fakt, że kontakt z mediami ma realny wpływ na budowę mózgu, a co za tym idzie – na jego funkcjonowanie. Są to istotne informacje zwłaszcza dla nauczycieli małych dzieci. Współczesne badania wskazują bowiem, że pełna cyfryzacja przedszkoli i edukacji wczesnoszkolnej może być dla małych uczniów bardzo szkodliwa.

EN

The concepts of “network children” and “digital natives” are now widely known and used. Their creators have been hypothesizing that the brains of children who have grown up in the world of new technologies have functioned differently than their peers, who have had limited contact with the TV or computer. The development of modern brain research techniques has helped confirm these as-sumptions. This article aims to present selected studies documenting the fact that contact with the media has a real impact on the brain's structure, and thus on its functioning. These are important information especially for young children teachers. Contemporary research indicates that full digitiza-tion of kindergarten and early school education can be very harmful for small pupils.

11

Neuronalna strategia wykonywania czynności edukacyjnych na materiałach polisensorycznych oraz na tablecie u dzieci o różnym czasie kontaktu z mediami

63%

CHOJAK M.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2018

|

vol. 9

|

issue 4

218-223

PL

Od wielu lat wśród naukowców i praktyków toczy się dyskusja dotycząca kontaktów dzieci z mediami. Publikacje zagraniczne w większości podkreślają negatywny wpływ telewizji czy komputera na rozwój. W ostatnim czasie naukowcy potwierdzili funkcjonalne i strukturalne różnice między mózgiem dzieci o różnym czasie kontaktu z mediami. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki pilotażowych badań z zakresu neuropedagogiki. Procedura została oparta na neurobrazowaniu w trakcie wykonywania przez dzieci czynności edukacyjnych. Uzyskane wyniki mogą stanowić istotny argument w dyskusji dotyczącej cyfryzacji szkół.

EN

For many years, there has been a discussion among scholars and practitioners regarding children’s contacts with the media. Foreign publications mostly emphasize the negative impact of television or computer on development. Recently, scientists confirmed the functional and structural differences between the brains of children with different periods of contact with the media. This article presents the results of pilot research in the field of neuropedagogy. The procedure was based on neuromodulation in the course of children performing educational activities. The obtained results can be an important argument in the discussion on the digitization of schools.

12

Od kwantu energii do mózgu tworzącego świadomość

63%

Grybko J.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2015

|

issue 2

29-48

PL

Ewolucja wszechświata od pierwszych cząstek aż do człowieka – istoty świadomej – wskazuje na transdukcyjne możliwości materialnych molekuł. Pochodzące z Wielkiego Wybuchu cząstki odpowiednio skonfigurowane generują efekty nowej natury: świadomość, umysł i jaźń. Źródłem tego procesu jest ludzki mózg. Neurobiologicznym podłożem tych fenomenów są wzorce synaptyczne powstałe dzięki komunikacji neuronalnej. Można wskazać struktury, których aktywność znamionuje działanie psychicznych fenomenów, nie można jednak ich z nimi utożsamić. Nie znamy przyczyny transdukcyjnych zdolności ludzkiego mózgu. Z ewolucyjnego punktu widzenia możliwości materii są ciągle odkrywane. Człowiek i jego mózg są kluczem do tej tajemnicy.

EN

The evolution of the universe from the first particles to human – being conscious indicates the possibility of material transduction molecules. Derived from the Big Bang, particles are suitably configured generate new nature effects: consciousness, mind and self. The source of this process is the human brain. Neurobiological substrate of these phenomena are caused due to patterns of synaptic neuronal communication. You can specify the structure, whose activity marks the effects of mental phenomena, but they can not identify with them. We do not know the cause transduction capacity of the human brain. From an evolutionary point of view of the matter they are constantly being discovered. A man and his brain are the key to this mystery.

13

Der Mensch im Mittelpunkt: Sokrates, H.v. Schoenebeck, F. Grucza und ihre anthropozentrischen Ansichten im interdisziplinaren Vergleich

63%

Utri R.

Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik

|

2010

|

issue 2

203-215

EN

In this article, different scientific fields are approached, and their common elements are compared. One field is philosophy, in particular the Socratic method, which from the ancient Greek remained as a commonly used tool in a wide range of discussions. It is a method of pedagogy which poses a number of questions not only to draw individual answers, but also to encourage fundamental insight into the main questions of mankind. People who wanted to reform pedagogy (seeing the child as a fully-fl edged human being) have a similar individual approach. It is also the case within the reasoning of the anthropocentric theory of language according to which the brain of a human being is not seen as a tabula rasa, but as an element that, indeed, has all the possibilities to develop from the very beginning of its existence.

14

Neuropsychologia sztuki wizualnej. Od diagnozy dzieła do diagnozy artysty

63%

Markiewicz P.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2017

|

issue 23

131-167

XX

Uszkodzenie mózgowia o różnej etiologii wiąże się często z następczą zmianą zdolności poznawczych, emocjonalnych i motorycznych. Dotyczy to także osób zajmujących się bardziej lub mniej profesjonalnie tworzeniem dzieł artystycznych. W związku z tym powstaje pytanie o charakter zmian w stylu artystycznym po epizodzie neurologicznym oraz neuronalne korelaty takich zmian. Neuropsychologia jest jedną z dyscyplin zajmujących się empiryczną analizą zmian artystycznych po epizodzie neurologicznym. Jak dotąd nie wypracowano spójnego modelu badań neuropsychologicznych w tym zakresie, dominują subiektywne analizy zmian artystycznych, zaś tematyka badawcza jest znacznie rozproszona. Nie ma też zadowalających odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące relacji pomiędzy uszkodzonym mózgiem i zachowaniami artystycznymi. W artykule przedstawiono najpierw krytyczną analizę „koncepcji medycznej”, zgodnie z którą samo dzieło artystyczne pozwala na diagnozowanie form patologii. Następnie podejęto próbę ustalenia względnie jednolitej i adekwatnej metodologii badań zmian artystycznych po epizodzie neurologicznym. Dodatkowo przedstawiono zarys aktualnych kluczowych tendencji badawczych i wyników neuropsychologii sztuki wizualnej. Ponadto krytycznej ocenie poddano modelowe badanie określające nasilenie i zakres zmian artystycznych po uszkodzeniu mózgowia.

EN

CNS lesions of different etiologies are often associated with following changes in cognitive, emotional and motor skills. This also refers to individuals involved in creating works of art, either vocationally or as non-professional activity. This implies the question of the nature of changes of artistic style after a neurologic episode and neuronal correlates of these changes. Neuropsychology is one of disciplines among these concerned with the empirical study of changes in artistic style after a neurologic episode. No coherent neuropsychological paradigm enabling the assessment of artistic expression change following brain injury has evolved. Subjective analyses of the artistic changes predominate. This research area remains rather vague. There are no satisfactory reflections over essential questions regarding the nature of relationship between damaged brain and artistic behaviors. This article presents a critical analysis of the “medical conception” which states that a single piece of art allows the diagnosis of any pathology, e.g. brain pathology. Also, a relatively consistent and pertinent research methodology in the assessment of changes in artistic style after brain injury, is proposed. Finally, a review of current key research trends, results of studies in the neuropsychology of visual art are accompanied by the critical analysis of a standard study design evaluating the quantitative and qualitative aspects of changes in the artistic style following CNS damage.

15

Wielojęzyczność u osób z zaburzeniami o typie afazji. Rekonesans zagadnień

63%

Niekra U.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46

211-218

PL

Jednym z najbardziej interesujących zagadnień dotyczących ludzkiej mowy jest skomplikowana korelacja między językiem i mózgiem oraz mózgiem i językiem. W niniejszym artykule mamy do czynienia z próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób u osób z zaburzeniami o typie afazji reprezentowana jest wielojęzyczność. Jakie skutki ma udar mózgu na ośrodki mowy w mózgu. Należy tu zaznaczyć, iż obserwacje pacjentów z zaburzeniami afatycznymi odgrywają znaczącą rolę w zrozumieniu dysfunkcji mózgu oraz są źródłem tworzenia modeli o procesach uczenia się i funkcjach mózgu. Najnowsze badania afazjologiczne są jedną z nielicznych możliwości uzyskania odpowiedzi na pytanie dotyczące reprezentowania aktywności językowych zachodzących w mózgu. Czy wyobrażenie o oddzielnym reprezentowaniu poszczególnych języków u poligloty w różnych regionach mózgu znajduje jeszcze swoich zwolenników? W artykule wyjaśniono terminologię wielojęzyczności, afazji, jej przyczyny. W dalszej jego części poddano analizie czynniki, który odgrywają znaczącą rolę w procesie restytucji językowej.

EN

One of the most interesting problems concerning human speech is the complicated two-way correlation between language and the brain. The present article attempts to answer the question how multilingualism is represented in people suffering from aphasia-spectrum disorders. What are the results of a brain stroke on speech centres? It should be noted that monitoring patients with aphasic speech disorders plays a significant role in understanding brain dysfunctions and is a source of creating models of learning processes and brain functions. The latest research into aphasia constitute one of the few possibilities of getting answers to the question concerning the representation of language activity occurring in the brain. Does the theory postulating separate representation of various languages in different regions of the brain in a polyglot still find its supporters? The article explains the terms of multilingualism and aphasia, together with its causes. The remaining part of the article analyses the factors that play a significant role in the process of language restitution.

16

Transhumanism and Utopia in Kenneth Folingsby’s Meda: A Tale of the Future

63%

Komsta M.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 11: Anglica. Zeszyt specjalny

45-55

EN

The paper examines the evolutionary aspect of morality in Kenneth Folingsby’s Meda: A Tale of the Future, a nineteenth-century utopia, in the context of the transhumanist tenets of progress and enhancement sensu Nick Bostrom, Max More, and others. A literary descendant of Edward Bulwer-Lytton’s The Coming Race, the key evolutionary utopia of the late Victorian period, Folingsby’s narrative depicts progressive disembodiment of the futuristic eutopia as a result of the unprecedented development of the human brain. Echoing Bulwer-Lytton’s satirical stance on the implications of the evolutionary process, Meda attempts, thus, to delineate the guided evolution of the utopian community in terms of the correlation between moral progress and intellectual enhancement.

PL

Artykuł analizuje ewolucyjny aspekt moralności w Meda: A Tale of the Future, dziewiętnastowiecznej utopii Kennetha Folingsby’ego, w kontekście transhumanistycznych rozważań dotyczących kwestii postępu w ujęciu Nicka Bostroma, Maxa More’a, i innych. Powieść Folingsby’ego, literackiego potomka The Coming Race Edwarda Bulwer-Lyttona, ważnej utopii ewolucyjnej późnej epoki wiktoriańskiej, ukazuje proces postępującego odcieleśnienia (disembodiment) futurystycznej eutopii jako skutku bezprecedensowego rozwoju ludzkiego mózgu. Podobnie jako ewolucyjna satyra Bulwera-Lyttona, Meda ukazuje tym samym transformację utopijnej społeczności w kontekście powiązania moralnego postępu z intelektualnym rozwojem.

17

„Rozbite lustro” jako najwcześniejszy objaw zaburzeń ze spektrum autyzmu – przegląd wybranych badań

63%

Prędkiewicz D.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2017

|

issue 4(38)

47–55

PL

W artykule przedstawiono przegląd wybranych badań eksperymentalnych i neuroobrazowania strukturalnego w autyzmie na podstawie najnowszych doniesień naukowych. Wielu badaczy jest zgodnych co do tego, że dzięki neuronom lustrzanym uczymy się poprzez naśladownictwo, potrafimy odczytać emocje innych, jesteśmy „istotami społecznymi”. Ponadto działanie neuronów lustrzanych powiązane jest z teorią umysłu, tzw. mentalizacji. Wobec tego należy sądzić, że u osób z autyzmem neurony lustrzane nie działają prawidłowo, tzw. hipoteza rozbitego lustra. Pomimo iż koncepcja neuronów lustrzanych spotkała się z ostrą krytyką w świecie naukowym, to zasługuje na dalszą szansę i uwagę w oczekiwaniu na kolejne, rzetelne badania naukowe.

EN

The article presents a review of selected experimental studies and studies on structural neuroimaging in autism based on the latest scientific reports. Many researchers agree that thanks to mirror neurons, we learn through imitation, we are able to read the emotions of others, we are “social beings. ” Also, the action of mirror neurons is associated with theory of mind, the so-called mentalization. Therefore, it should be assumed that mirror neurons do not work properly in people with autism, which is called the broken mirror hypothesis. Despite the fact that the concept of mirror neurons met with severe criticism in the scientific world, it deserves a chance and attention in anticipation of further, reliable research.

18

Neurolingwistyczne i kognitywne aspekty akcentu w języku obcym

63%

Szupica-Pyrzanowska M.

Podstawy Edukacji

|

2018

|

vol. 11

183-204

EN

It is necessary to properly understand the level of brain involvement in the process of foreign language acquisition including pronunciation. More importantly, it is essential to adequately apply this knowledge to enhance foreign language teaching and nonnative pronunciation learning. Foreign accent is a neurocognitive phenomenon so pronunciation teaching should be designed to maximize cognitive functions. Multisensory approach is especially beneficial and requisite at the early stages of foreign language learning. As well, it is compatible with various learning styles in different age groups.

PL

Potrzebne jest właściwe zrozumienie poziomu zaangażowania mózgu w proces nauki języka obcego, w tym wymowy, oraz – co ważniejsze – występuje potrzeba praktycznego przełożenia tej wiedzy i zastosowania jej w nauczaniu języków obcych. Mózg zaangażowany jest w każdy aspekt procesu przyswajania języka, włączając w to artykulację. Akcent jest m.in. zjawiskiem natury (neuro)kognitywnej, tak więc nauczanie wymowy powinno być zorientowane na funkcje poznawcze przy pomocy jak największej liczby zmysłów. Perspektywa (neuro)kognitywna zakłada, że mowa, a w szczególności wymowa języka obcego, są niezależnie od wieku najpierw funkcjami mózgu, a dopiero później produktem procesów, za które odpowiedzialne są narządy mowy. Mózg stara się zinternalizować procesy artykulacyjne określonego języka i przenosić je ze świadomości do podświadomości, aby uczynić proces wymowy możliwie jak najmniejszym wysiłkiem poznawczym. Na wczesnych etapach procesu przyswajania języka obcego pomocne okazać się może multisensoryczne podejście do nauczania poprawnej wymowy.

19

Pojęcia, wiedza, mózg. Podmiotowe ujęcie pojęć jako strukturalnych składników wiedzy

63%

Cieszyńska A.

Edukacja Biologiczna i Środowiskowa

|

2014

|

issue s1

26-31

PL

Praca nauczyciela powinna być skoncentrowana wokół stwarzania warunków do uczenia się i kształtowania umiejętności jego uczniów. Utopią jest twierdzenie, że wiedzę można komuś przekazać. Wiedza każdego człowieka, to indywidualny dorobek wymagający aktywności, podjęcia przez uczącego się wysiłku poznawczego. W przypadku nauk przyrodniczych, wiedza uczniowska budowana jest w oparciu o pojęcia zdefiniowane w ramach dyscypliny naukowej – ta konstrukcja umożliwia wychwycenie i porządkowanie nowo napływających informacji. Zdrowy mózg nie zapamiętuje wszystkiego, rozróżnia elementy istotne od nieistotnych, porządkuje bodźce i decyduje o adekwatnej na nie reakcji. Uczenie się nie powinno być zatem biernym przyswajaniem nowych treści, ale aktywnym rozbiorem tych treści pod względem znaczeniowym, albowiem język jest narzędziem myślenia. W literaturze dydaktycznej znajdziemy wiele wskazań dotyczących prawidłowego budowania pojęć. W artykule przedstawiono związek między pracą mózgu, procesami budowania wiedzy a nabywaniem pojęć przyrodniczych.

EN

It seems, that teachers’ work should be concentrated around creating an environment for learning and skills of its students. Teachers doesn’t transmit knowledge – it’s utopian belief that knowledge may be given to someone. In the case of natural sciences students’ knowledge is constructed based on the terms defined in the discipline – this design allows the capture and organize new incoming information. A healthy brain doesn’t remember everything but distinguishes relevant from irrelevant items, organizes stimuli and decide on an adequate response to them. Learning shouldn’t be a passive assimilation of new content, but the active partition of the content in terms of meaning, because language is a tool of thinking. The article includes an attempt to represent the relationship between the work of the brain, processes, knowledge building and acquisition of natural concepts.

20

Nowe technologie w diagnozie i pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych – inspiracje do badań naukowych

63%

CHOJAK M.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2019

|

vol. 10

|

issue 1

261-266

PL

Nowe technologie są dziś nieodłączną częścią życia dzieci. Badania naukowe wskazują zarówno na pozytywne i negatywne skutki ich użytkowania – także w pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Terapeuci, nauczyciele czy rodzice z entuzjazmem korzystają z gier edukacyjnych, programów logopedycznych i innych innowacji. Niestety niewiele z nich zostało poddanych badaniom weryfikującym ich skuteczność. Artykuł zawiera krótki przegląd wyżej wymienionej problematyki.

EN

New technologies are now an inexpensive part of children’s lives. Scientific research indicates both positive and negative effects of their use – also when working with children with special educational needs. Therapists, teachers or parents are enthusiastic about educational games, speech therapy programs and other innovations. Unfortunately, not many of them have been tested to verify their effectiveness. The article contains a brief overview of the above issues.

Refine search results

Mózg, umysł i edukacja – znaleźliśmy drogę, czy błądzimy po bezdrożach?

Techniki i ćwiczenia harmonizujące pracę półkul mózgowych w nauczaniu języka polskiego jako obcego

Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji pt. „Explaining the Mind. Perspectives on Explanation in Cognitive Science”

Mózg, społeczeństwo i wolna wola

The Playful Brain: Educating for Belonging

O rudymentach i pożytkach z filantropii w perspektywie badań kognitywistycznych

Biofeedback - nieinwazyjna metoda terapii dzieci, młodzieży i dorosłych

Czy mózg się jąka?

Neurodydaktyczne metody nauczania

Mózg „dzieci sieci” w świetle neurobiologii i neuropedagogiki

Neuronalna strategia wykonywania czynności edukacyjnych na materiałach polisensorycznych oraz na tablecie u dzieci o różnym czasie kontaktu z mediami

Od kwantu energii do mózgu tworzącego świadomość

Der Mensch im Mittelpunkt: Sokrates, H.v. Schoenebeck, F. Grucza und ihre anthropozentrischen Ansichten im interdisziplinaren Vergleich

Neuropsychologia sztuki wizualnej. Od diagnozy dzieła do diagnozy artysty

Wielojęzyczność u osób z zaburzeniami o typie afazji. Rekonesans zagadnień

Transhumanism and Utopia in Kenneth Folingsby’s Meda: A Tale of the Future

„Rozbite lustro” jako najwcześniejszy objaw zaburzeń ze spektrum autyzmu – przegląd wybranych badań

Neurolingwistyczne i kognitywne aspekty akcentu w języku obcym

Pojęcia, wiedza, mózg. Podmiotowe ujęcie pojęć jako strukturalnych składników wiedzy

Nowe technologie w diagnozie i pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych – inspiracje do badań naukowych