Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: manifest

Sort By:

Limit search:

Yes is more comics as an architectural manifesto

100%

Jarczewski A.

Architectus

2021

issue 2(66)

105-112

The aim of the article was to present a comic book as a new medium of communicating the architectural manifesto and to highlight the transmission possibilities that this genre of art brings to architects. The subject of our study was the archicomic Yes is more created by Bjarke Ingels, the founder of the Danish architectural firm BIG. The visual and narrative means used by the author, which are characteristic of the language of comics, have been analyzed. A study was conducted on what linguistic and graphic forms the author used to take advantage of the popularity of the medium chosen by him. In a declaration so important for every author, which is a creative manifesto, the choice of the medium of communication also becomes an artistic declaration. During the research, the case of the architectural manifesto of the British design group Archigram was investigated, which first published it as a comic book. The article describes how Bjarke Ingels, in his archicomic, gave his thoughts on the architect’s methods of operation, how to create architecture, and how this architecture should exist and function. The 400-page long graphic novel used the divisions, narrative lines and visual effects characteristic of a comic book. The author, appearing here as a comic book hero, uses images illustrating the methods of designing architecture and the effects of this work. The conclusions of the study are in line with Ingels’ actual achievements. Referring to the phenomenon that the comic has now become in the form of a manifesto gives measurable marketing effects, confirming the effectiveness of the medium used. Yes is more is the most cited example of an architectural comic today.

Celem artykułu było ukazanie komiksu jako nowej formy przekazu manifestu architektonicznego i naświetlenie możliwości transmisyjnej, jaką niesie ten gatunek sztuki dla projektantów architektury. Przedmiotem pracy był archikomiks Yes is more stworzony przez Bjarke Ingelsa – założyciela duńskiego biura architektonicznego BIG. Przeanalizowane zostały zastosowane przez Inglesa środki wizualne i narracyjne charakterystyczne dla komiksu. Przeprowadzono badanie, jakimi formami językowymi i graficznymi się posłużył, by wykorzystać popularność wybranego przez siebie medium. W tak ważnej dla każdego autora deklaracji, jaką jest manifest twórczy, wybór nośnika przekazu staje się również deklaracją artystyczną. W artykule opisano, jak Bjarke Ingels w archikomiksie przekazał swoje przemyślenia na temat metod działania architekta, sposobu tworzenia architektury oraz jak ta architektura powinna istnieć i funkcjonować. Stworzona 400-stronicowa nowela graficzna wykorzystała charakterystyczne dla komiksu podziały, tory narracyjne i efekty plastyczne. Autor, występując tu jako komiksowy bohater, używa obrazów ilustrujących metody projektowania architektury i efekty tej pracy. W trakcie analiz zbadano też przypadek manifestu architektonicznego brytyjskiej grupy projektowej Archigram, która jako pierwsza opublikowała go w postaci komiksu. Wnioski z badania pokrywają się z rzeczywistymi osiągnięciami Ingelsa. Odwołanie się formą manifestu do fenomenu, jakim obecnie stał się komiks, daje wymierne efekty marketingowe, potwierdzające skuteczność zastosowanego środka przekazu. Yes is more to obecnie najczęściej przytaczany przykład komiksu architektonicznego.

Dancing the New Realities: The Beauty and a Beast of the War

80%

Ovchinnikov A., Szymajda J.

Pamiętnik Teatralny

2024

vol. 73

issue 1

15-39

Tekst jest zapisem doświadczenia bieżącej wojny w Ukrainie, przedstawionym z perspektywy artysty tańca współczesnego – Antona Ovchinnikowa. Uchwycone niemalże in statu nascendi dylematy moralne i trudne wybory – życiowe oraz artystyczne – stanowią swoisty dziennik wojenny, zapis historycznego momentu. Autor zadaje także ważne pytania o odpowiedzialność artystyczną, których aktualność w obliczu nadal trwającego konfliktu wybrzmiewa coraz donośniej. Wprowadzenie Joanny Szymajdy ma zarysować historyczną panoramę zjawisk i postaw artystycznych w reakcji na stan wojny. Autorka skupiła się na prezentacji prac i postaw twórców z XX i XXI wieku, pokazując zróżnicowany format i estetykę dzieł między innymi tak znaczących postaci jak Martha Graham, José Limón, John Cranko czy Rami Be’er.

This essay is a record of the experience of the ongoing war in Ukraine, presented from the perspective of the contemporary dance artist Anton Ovchinnikov. Captured almost in statu nascendi, his moral dilemmas and difficult choices-personal and artistic-constitute a kind of a war diary, a record of a moment in history. The author also asks important questions about artistic responsibility, whose relevance resounds ever more strongly in the face of the continuing conflict. Joanna Szymajda’s introduction offers a historical panorama of artistic phenomena and attitudes in response to the state of war. The author focuses on 20th- and 21st-century artists, showing the variety of formats and aesthetics in the works of such major figures as Martha Graham, José Limón, John Cranko, and Rami Be’er, among others.

Refine search results

1 Architectus

1 Pamiętnik Teatralny

1 Jarczewski A.

1 Ovchinnikov A.

1 Szymajda J.

1 2024

1 2021

Search results

Yes is more comics as an architectural manifesto

Dancing the New Realities: The Beauty and a Beast of the War