Search results

1

Gesty ciał nieobecnych. "Stokrotki" Věry Chytilovej jako przykład eksperymentu z cielesnością w kinie czechosłowackiej Nowej Fali

100%

Kijanka J.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2018

|

vol. 99

|

issue 1

157-167

EN

This article deals with the issue of ‘absent corporealness’, as shown in the movie Sedmikrásky (Daisies) by Věra Chytilová. The director deconstructs the concept of femme (and fille) fatale, showing femininity that releases itself from the control of male phantasms by breaking the taboos and balancing on edge of what is acceptable or not. Corporealness and the world shown in the movie are being deconstructed, but also presented as a destructive factor. Heroines transgress from a world that they perceive to be ‘corrupt’ and meaningless, a world, where a gesture has lost its original meaning.

2

Iluzja, wizje i maskarada w rozrywkach polskich oświeconych na przykładzie komedioopery Stanisława Kostki Potockiego i pamiętnika Anny Potockiej

100%

Lisicka M.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2014

|

issue 20

11-28

EN

The article presents the use of illusion and vision in the literature and culture of the Enlightenment on the example of the play "Umarły żyjący, czyli Diabeł Włoski" by Stanisław Kostka Potocki, and the first volume of the "Diary" by Anna Potocka from Tyszkiewicz family. It analyses special effects used in the theatre and described in these texts, as well as their motives present in the character of an astrologer and illuminatus inspired by the person of Alessandro Cagliostro. The phenomena of the masquerade and mystification shown here were a popular entertainment of the eighteenth-century aristocracy, and a tool serving fraudsters to reach the target, as well as a weapon used by muckrakes.

3

Teatr, alegoria, komercja. O „Ogrodzie młodości” Tadeusza Rittnera

80%

Brzozowska S.

Pamiętnik Literacki

|

2023

|

vol. 114

|

issue 3

25-36

PL

Artykuł przybliża nieznany dramat Tadeusza Rittnera „Ogród młodości”. Utwór ten stanowi przykład tekstu pisanego pod publiczność wiedeńskiego Burgtheater. Można w nim zauważyć aluzje do anachronicznej już wówczas estetyki barokowej „powieści” komicznej z intrygą miłosną, przebierankami, schadzkami i eliksirami młodości. W tekście tym jednak trywialna historia o męskiej pogoni za młodością i o kobiecej determinacji w ratowaniu małżeństwa, łączącej wyrozumiałość z intryganctwem, obrazuje w uproszczeniu główne motywy dramatów realistycznych, tyle że banalne sytuacje przedstawia w baśniowych kostiumach. Rittner podjął nośny teatralnie motyw starzejącego się światowca i kobiecego kłamstwa pudrów i szminek, skontaminował go z kiczem alegorii oraz z oczekiwanym przez wiedeńską publiczność zdroworozsądkowym happy endem. „Ogród młodości” odniósł sukces w Wiedniu, polska premiera sztuki skończyła się niepowodzeniem.

EN

The paper depicts Tadeusz Rittner’s unknown drama “Ogród młodości” (“Youth Garden”), an example of a piece written for the public of the Vienna Burgtheater. It contains allusions to at that time already outmoded aesthetics of Baroque comic “novel” with a love plot, masquerades, trysts and youth potions. Nonetheless, this trivial story of a man chasing the youth and of woman determination to save marriage, a combination of understanding with intrigue, in a simplified manner pictures the main motifs of realist dramas, except that trivial matters are clad in fairy-tale costumes. Rittner took up theatre-expressive themes of an aging man of the world and a woman falsehood of face powder and lipstick, and contaminated them with allegorical kitsch and commonsense happy end awaited by the Vienna public. “Youth Garden” achieved success in Vienna, while its Polish première turned out a failure.

4

Топас маскi ў драматургiчнай спадчыне Кандрата Крапiвы

80%

Тарасава Т.

Białorutenistyka Białostocka

|

2016

|

vol. 8

PL

Motyw maski – ważny wskaźnik zmian i przedmiot rozważań – należy do kultury XX wieku. Obraz maski i temat maskarady wykorzystują twórcy – przedstawiciele różnych tradycji narodowych – w wybranych formach gatunkowych. Maskarada wiąże się z kłamstwem, reinkarnacją, z problemami realnymi i nierealnymi, utratą własnej tożsamości. Popularność motywu maski w literaturze dwudziestowiecznej jest wyjątkowa: maska występuje na poziomie tematu, motywu, struktury obrazu, sposobu tworzenia utworu. Na przykład, w sztukach Kondrata Krapiwy pojawia się motyw maski i maskarada jako zespół zjawisk kulturowych w literaturze narodowej.

EN

The mask motif which became a significant element of the 20th century culture is not only an important indicator of paradigmatic change, but also a subject of reflection. Artists of different national and cultural backgrounds often use the image of the mask in various genre forms. Masquerade theme is associated with deception, reincarnation, the problems of the real and unreal, the loss of identity. The range of application of the mask motif in the 20th century literature is very wide: the mask may be present on the thematic or motif level, or on the level of image structure. For example, Kondrat Krapiva’s plays “Who Laughs Last,” “My Dear Fellow,” “The Gate of Immortality” use the mask motif, the masquerade theme as a complex of cultural phenomena of national literature.

5

„Wiek przebrania” w powieściach historycznych Petera Ackroyda

80%

Lipski J.

Porównania

|

2016

|

vol. 19

99-113

EN

Peter Ackroyd’s literary output is characterised by a clear interrelationship between fiction and popular historiography. This is best manifested in his unwavering interest in the form of the historical novel. The present article is devoted to the three novels which creatively reconstruct selected events of the eighteenth century: Hawksmoor (1985), Chatterton (1987) and The Lambs of London (2004). It is argued that the recurrent themes, characters and ideas result from Ackroyd’s understanding of the century as “the Age of Disguise”. The metaphor of disguise accurately renders the specificity of the time when the Delphic precept “know then thyself” was taking on a new dimension. Informed by New Historicism and the theory of the postmodern historical novel, the following article demonstrates that Ackroyd’s vision of the eighteenth century corresponds with this approach to the period.

PL

Znamienną cechą twórczości Petera Ackroyda jest wyraźne zespolenie powieściopisarstwa z popularną historiografią, czego przejawem jest niezmienne zainteresowanie autora formą powieści historycznej. Teksty, którym poświęcony jest niniejszy artykuł – Hawksmoor (1985), Chatterton (1987), The Lambs of London (2004) – podejmują próbę kreatywnej rekonstrukcji niektórych istotnych wydarzeń XVIII wieku. Powracające tematy, typy postaci oraz warstwa ideowa w wymienionych utworach wynikają z koncepcji tego stulecia jako „wieku przebrania” („the Age of Disguise”). Metafora przebrania trafnie ilustruje specyfikę czasu, w którym delfickie zawołanie „poznaj samego siebie” nabrało nowego wymiaru. Przeprowadzona w artykule analiza, oparta na koncepcjach nowego historyzmu oraz teorii postmodernistycznej powieści historycznej, pokazuje, że Ackroydowska wizja XVIII wieku koresponduje z takim właśnie postrzeganiem tego stulecia.

Refine search results

1 Białorutenistyka Białostocka

1 Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

1 Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

1 Pamiętnik Literacki

1 Porównania

1 Brzozowska S.

1 Kijanka J.

1 Lipski J.

1 Lisicka M.

1 Тарасава Т.

1 2023

1 2018

2 2016

1 2014

Gesty ciał nieobecnych. "Stokrotki" Věry Chytilovej jako przykład eksperymentu z cielesnością w kinie czechosłowackiej Nowej Fali

Iluzja, wizje i maskarada w rozrywkach polskich oświeconych na przykładzie komedioopery Stanisława Kostki Potockiego i pamiętnika Anny Potockiej

Teatr, alegoria, komercja. O „Ogrodzie młodości” Tadeusza Rittnera

Топас маскi ў драматургiчнай спадчыне Кандрата Крапiвы

„Wiek przebrania” w powieściach historycznych Petera Ackroyda