Search results

1

Mediacja w postępowaniu administracyjnym ogólnym i podatkowym

100%

Wegner J., Wróblewski B.

Studia Prawa Publicznego

|

2018

|

issue 4 (24)

31-46

EN

On 1 June 2017, a major amendment to the Code of Administrative Procedure came into force. The article deals with mediation incorporated into the Code as a new institution of administrative proceedings. The authors presented the advantages and disadvantages of mediation in public matters and discussed the theoretical foundations of this construction. They analysed the effectiveness of the mediation conducted in the proceedings before the administrative courts, pointing that entrusting mediation to professional mediators (by amending the Act of 7 April 2017) was justified. The new regulation provides for mediation that is voluntary, secret, and conducted by an impartial mediator. The amending act does not specify the preferred mediation strategies, leaving this issue to the mediators, but the analysis of the content of the new provisions leads to the conclusion that the evaluative type of mediation is the leading one. The amended provision of Article 13 § 1 of the Code allows mediation in any matter, provided its the nature is sufficiently suitable. In the Authors’ opinion, mediation should be allowed especially in matters that need to be resolved basing on the administrative discretion and in matters whose settlement requires the interpretation of terms that are not specified. In the authors opinion, mediation may be an effective instrument for eliminating administrative disputes but requires proper preparation of the clerks involved.

2

Italian Scholars of Modern Greek as Political-Cultural Mediators during the First Years of Censorship by the Greek Junta, 1967–1971

63%

Bintoudis C.

Slovo a smysl - Word & Sense

|

2021

|

vol. 18

|

issue 38 (Special Issue)

125-138

EN

This article examines how Italian scholars of Modern Greek played the role of cultural and linguistic mediators of Greek writers during the first years of the dictatorship in Greece, 1967–1971, a period in which the country was under strict censorship. From the very beginning, the work of scholars of Modern Greek, along with the Italian press and the student movement, tended to endorse the antidictatorial struggle, acting as a channel of communication between Italian society and Greek writers.

3

Augustin en débat avec Porphyre Dans la Cité de dieu X, I–XXII

45%

Łangowski M.

Studia Pelplińskie

|

2022

|

vol. 56

229-238

EN

According to Augustine of Hippo, his teaching and Neoplatonic theories were not in conflict as far as the origin of happiness, which has its source in the Divine light. Porphyry, however, argued that happiness could be given by intermediaries who were good demons by way of worship and theurgy, which allows man to purify his or her soul so that he or she can remain in relationship with God. Against this theory, Augustine is forced to formulate several arguments. Theurgy, according to Porphyry, allows man to be in relationship with God through the intervention of the mediation of good demons. This process justifies the worship of good demons who are themselves happy and who are able, according to this theory, to transmit this happiness to man. Augustine already disagrees with the notion of a „good demon” in Book IX. He argues that here are angels, some good and some bad, but one cannot agree on the existence of good demons. The word ‚demon’ thus has a pejorative sense. In Book X, Augustine begins his argument by saying that demons can only be false mediators in the attainment of happiness by man. The true Mediator who enables man to achieve blessedness is Christ. Only he brings us closer to God and communicates happiness to us. As a result, only Christ is the one who can purify our soul. He becomes the true Mediator between God and man. He is at the same time the true Sacrifice and the Priest, that is, the one who offers. In the life of the Church absolutely everything relates to his sole Sacrifice. He is, therefore, the only Mediator, through whom, by true worship of the sacrament of the Eucharist, man can find the true path towards happiness which is realised in the union of human beings with God. This truth of Christ as the only Mediator is confirmed by the miracles contained in the sacred scriptures. The Biblical miracles are more perfect than the tricks of the theurgists. In Polish language attention should be drawn to the distinction between the terms „mediators” and „Mediator” to emphasise the diametrical difference between them with regard to their theological sense.

PL

Według Augustyna z Hippony jego nauka i teorie neoplatońskie nie pozostawały ze sobą w konflikcie, jeśli chodzi o pochodzenie szczęścia, które ma swoje źródło w Bożym świetle. Porfiriusz twierdził jednak, że szczęście mogło być dane przez pośredników, którymi były według niego dobre demony, na drodze kultu i teurgii, która pozwala człowiekowi oczyścić swoją duszę, aby mógł on pozostać w relacji z Bogiem. Przeciwko tej teorii Augustyn zmuszony jest sformułować kilka argumentów. Teurgia, według Porfiriusza, pozwala człowiekowi na bycie w relacji z Bogiem dzięki interwencji pośrednictwa dobrych demonów. Proces ten, według niego, usprawiedliwia kult dobrych demonów, które same w sobie są szczęśliwe i które są w stanie, według tej teorii, przekazać owo szczęście człowiekowi. Augustyn już w Księdze IX nie zgadza się na pojęcie „dobrego demona”. Według niego istnieją anioły, jedne dobre, inne złe, lecz nie można się zgodzić na istnienie dobrych demonów. Słowo „demon” posiada więc sens pejoratywny. W Księdze X Augustyn rozpoczyna swoją argumentację od tego, że demony mogą być jedynie fałszywymi mediatorami w osiąganiu szczęścia przez człowieka. Prawdziwym Mediatorem, który pozwala człowiekowi osiągnąć błogosławieństwo, jest Chrystus. To on zbliża nas do Boga i przekazuje nam szczęście. W efekcie, jedynie Chrystus jest tym, który może oczyścić naszą duszę. Staje się on prawdziwym Mediatorem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Jest on jednocześnie prawdziwą Ofiarą i Kapłanem, czyli tym który ofiaruje. W życiu Kościoła absolutnie wszystko odnosi się do jego jedynej Ofiary. Jest on więc jedynym Mediatorem, dzięki któremu przez prawdziwy kult sakramentu Eucharystii, człowiek może odnaleźć prawdziwą drogę ku szczęściu, które się urzeczywistnia w zjednoczeniu ludzi z Bogiem. Ta prawda Chrystusa, jako jedynego Mediatora, jest potwierdzona przez cuda zawarte w Piśmie Świętym. Cuda Pisma Świętego są doskonalsze niż sztuczki teurgów. W języku polskim należy zwrócić uwagę na rozgraniczenie pojęć „pośredników” i „Mediatora” dla podkreślenia diametralnej różnicy między nimi w odniesieniu do ich sensu teologicznego.

Refine search results

1 Slovo a smysl - Word & Sense

1 Studia Pelplińskie

1 Studia Prawa Publicznego

1 Bintoudis C.

1 Wegner J.

1 Wróblewski B.

1 Łangowski M.

1 2022

1 2021

1 2018

Mediacja w postępowaniu administracyjnym ogólnym i podatkowym

Italian Scholars of Modern Greek as Political-Cultural Mediators during the First Years of Censorship by the Greek Junta, 1967–1971

Augustin en débat avec Porphyre Dans la Cité de dieu X, I–XXII