Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  medycyna pracy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Cardiopulmonary exercise testing is a method used to assess the exercise capacity. It is used in cardiology to define the diagnostic and prognostic information, the treatment and its effectiveness. This method is also useful in sport medicine and in occupational medicine. The cardiopulmonary exercise test involves measuring of gas exchange during exercise testing. The article presents the main parameters assessed during the test and the indications and contraindications for conducting the test. It also reveals the results of recently published clinical trials on the use of cardiopulmonary exercise test in patients with cardiovascular disease and in the working population. The study included variability of respiratory parameters during the cardiopulmonary exercise test and after its completion, as well as their impact on the prognostic value. In addition, the results of a study involving an optimal choice of interval training on the basis of oxygen consumption at peak exercise are summarized. Med Pr 2014;65(5):665–674
PL
Spiroergometryczna próba wysiłkowa jest wykorzystywana do oceny wydolności fizycznej. W kardiologii znajduje zastosowanie w diagnostyce, planowaniu terapii, ocenie jej skuteczności i ocenie rokowania. Badanie to jest również wykorzystywane przez lekarzy innych specjalizacji, np. medycyny sportowej i medycyny pracy. Test spiroergometryczny polega na bezpośrednim pomiarze wymiany gazowej podczas próby wysiłkowej. W artykule przedstawiono najważniejsze parametry oceniane podczas testu oraz wskazania i przeciwwskazania do jego przeprowadzenia. Opisano też wyniki, najciekawszych według autorów, opublikowanych w ostatnim czasie badań klinicznych dotyczących wykorzystania testu spiroergometrycznego u pacjentów z chorobami układu krążenia i osób narażonych na niekorzystne dla zdrowia czynniki związane z pracą zawodową. W publikacjach tych oceniano zmienność parametrów oddechowych podczas testu spiroergometrycznego i po jego zakończeniu oraz ich wpływ na wartość prognostyczną badania. W niniejszej pracy przedstawiono ponadto doniesienia na temat optymalnego doboru obciążenia w treningu interwałowym w oparciu o zużycie tlenu na szczycie wysiłku. Med. Pr. 2014;65(5):665–674
PL
W artykule zaprezentowano badania dotyczące stosowania programów redukujących stres zawodowy oraz skutki wypalenia zawodowego w zakładach karnych oraz ośrodkach edukacyjnych i służbie zdrowia. Przebadano 40 instytucji. Wyniki wskazują na dość znaczący poziom stosowania profilaktyki zdrowia psychospołecznego w porównaniu z takimi działaniami podejmowanymi w sektorze przedsiębiorstw prywatnych. 35% badanych instytucji stosuje programy na poziomie organizacji (PPO) oraz programy na poziomie jednostki (PPJ), 10% zaś – jedynie programy drugiego typu. Analiza czynników skuteczności wdrożenia wskazuje, że dość znaczny odsetek badanych instytucji zajmuje się oceną skuteczności interwencji. Poziom stresu analizuje 50% instytucji, które wdrożyły programy redukcji stresu, źródła patologii – 44%, a 17% szacuje koszty związane z brakiem profilaktyki i porównuje je z kosztami wydatkowanymi na programy interwencyjne. Analiza porównawcza działań w zakresie redukcji stresu zawodowego w instytucjach państwowych i przedsiębiorstwach prywatnych ukazuje korzystny obraz tych pierwszych. Instytucje bowiem częściej niż przedsiębiorstwa wdrażają programy redukcji stresu. Wdrożenia takie są bardziej kompleksowe, a badanie ich skuteczności odbywa się częściej niż w przedsiębiorstwach prywatnych. Płynące z badań konkluzje wskazują na dość świadome i poprawne podejście do problematyki redukowania stresu zawodowego i profilaktyki zdrowia zawodowego. Niemniej jednak brakuje większego umocowania tych działań w kontekście poprawnej metodologii oraz dbałości o skuteczność wdrożenia i efektywność przedsięwzięcia.
EN
The article presents research on the application of programs reducing occupational stress as well as the effects of professional burnout in penitentiaries, educational centers, and healthcare centers. The study looked at forty institutions. The results show a relatively high level of implementation of psycho–social health prophylactic measures as compared with its application in private organizations. A total of 35% of public institutions in the research sample implemented such programs covering both organizational and individual levels, while only 10% applied only programs of the second type. Analysis of the efficacy of implementation demonstrates a significant share of examined institutions concerned with intervention efficacy. The level of stress was analyzed in 50% of the research sample and the sources of pathology in 44%. The cost of no prophylactic measures and a comparison between this and the cost of the intervention was estimated in 17% of the research sample. The comparative analysis of public institutions and private firms with respect to stress reduction shows more care devoted to these issues in public institutions. Public institutions implement stress–reduction programs, implement them more comprehensively, and examine their efficacy more often than private companies. Conclusions stemming from the research indicate a relatively conscious and proper approach to questions of occupational stress reduction occupational health prophylactic measures. Nevertheless, there continue to be shortcomings in the methodology of the intervention as well as in the assessment of the efficacy of the results.
Medycyna Pracy
|
2014
|
vol. 65
|
issue 2
271-278
EN
Background: Undamaged medical gloves protect medical personnel from contact with physiological fluids of the patient. Thus they protect the assistance provider from hand skin contamination with potentially infectious biological material. The aim of the study was to evaluate the occurrence of pierce, perforations or damage of medical gloves during cannulation of blood vessels. Materials and Methods: In the prospective randomized study 303 pairs of gloves, used during cannulation of blood vessels under simulated resuscitation, were analyzed. Gloves were tested by the water leak test. Results: The water test revealed 44 cases of damage to the gloves used during cannulation of blood vessels. Significant differences were noted in the frequency of damage to both the outer and single pairs of gloves and the inner pair of gloves. Conclusions: The study showed that the use of double gloves provides a higher level of security for a paramedic than the use of a single pair of gloves, however, double gloves reduce the manual dexterity of a paramedic. A large number of damages to gloves are not noticed by medical personnel during surgery. Med Pr 2014;65(2):271–278
PL
Wstęp: Nienaruszone rękawiczki medyczne zabezpieczają personel medyczny przed kontaktem z płynami fizjologicznymi pacjenta. Chronią w ten sposób osobę udzielającą pomocy przed kontaminacją skóry dłoni potencjalnie skażonym materiałem biologicznym. Celem pracy jest ocena występowania przekłuć, perforacji i uszkodzeń rękawiczek medycznych podczas kaniulacji naczyń obwodowych. Materiał i metody: W badaniu przeanalizowano 303 pary rękawiczek użytych podczas kaniulacji naczyń obwodowych w warunkach symulowanej resuscytacji. Badanie miało charakter prospektywny randomizowany. Rękawice testowano metodą testu wycieku wody. Wyniki: Testem wodnym wykryto dodatkowo 44 przypadki uszkodzenia rękawiczek stosowanych podczas kaniulacji naczyń obwodowych. Zauważono istotne różnice między częstością uszkodzeń zewnętrznej pary rękawic i pojedynczej pary rękawic a częstością uszkodzeń wewnętrznej pary rękawic. Wnioski: Przeprowadzone badanie wykazało, że stosowanie podwójnych rękawiczek zapewnia większy poziom bezpieczeństwa ratownikowi medycznemu niż stosowanie jednej pary rękawiczek, jednak obniża jego zręczność manualną. Ponadto duża liczba uszkodzeń rękawiczek podczas zabiegu nie jest zauważana przez personel medyczny. Med. Pr. 2014;65(2):271–278
Medycyna Pracy
|
2015
|
vol. 66
|
issue 5
625-633
PL
Wstęp Celem badania było zdobycie wiedzy na temat świadomości lekarzy i pielęgniarek medycyny pracy w zakresie zadań zawodowych wykonywanych przez kolegów/koleżanki z zespołów tworzonych przez lekarza i pielęgniarkę służby medycyny pracy (SMP). Materiał i metody Badanie przeprowadzono z wykorzystaniem ankiety pocztowej rozesłanej do jednostek SMP z terenu Polski, w których pracują zespoły lekarz–pielęgniarka. Analiza uwzględnia odpowiedzi przesłane przez 232 zespoły lekarz–pielęgniarka. Wyniki Wiedza na temat zadań wykonywanych w ramach tego samego zespołu przez kolegów/koleżanki wydaje się niewielka. Respondentów poproszono o wskazanie osób wykonujących w ramach zespołu lekarz–pielęgniarka zadania SMP wymienione w ustawie o służbie medycyny pracy. W przypadku zaledwie 3 spośród 21 grup zadań rozbieżność odpowiedzi nie przekraczała 30%. Niektóre zadania są wykonywane przez profesjonalistów bez udziału innych osób. Duża część ankietowanych wykazywała niewiedzę na temat zadań wykonywanych przez partnera z zespołu. Wnioski Lekarze i pielęgniarki medycyny pracy w Polsce wykonują zróżnicowane zadania. Pielęgniarki, oprócz zadań typowo medycznych, pełnią w swoich jednostkach także ważne funkcje organizacyjne. Należy zauważyć, że współpraca między tymi dwoma grupami zawodowymi w ramach systemu ochrony zdrowia pracujących jest w pewnym stopniu zakłócana przez niewystarczającą komunikację interpersonalną. Należy dążyć do poprawy w tym obszarze w celu poprawy funkcjonowania całego systemu służby medycyny pracy. Med. Pr. 2015;66(5):625–633
EN
Background The goal of the study has been to learn about physicians’ and nurses’ awareness of the professional activities that are being performed by their colleague in the physician–nurse team. Material and Methods Postal questionnaires were sent out to occupational physicians and nurses in Poland. The analysis includes responses from 232 pairs of physician–nurse teams. Results The knowledge among occupational professionals about tasks performed by their colleagues in the physician–nurse team seems to be poor. Respondents were asked about who performs tasks from each of 21 groups mentioned in the Occupational Medicine Service Act. In the case of only 3 out of 21 groups of tasks, the rate of non-consistence in answers was lower than 30%. A specified number of professionals performed their tasks on the individual basis. Although in many cases their team colleagues knew about those activities, there was a major proportion of those who had no awareness of such actions. Conclusions Polish occupational physicians and nurses perform a variety of tasks. Occupational nurses, besides medical role, also play important organizational roles in their units. The cooperation between the two professional groups is, however, slightly disturbed by the deficits in communication. This issue needs to be improved for the betterment of operations within the whole system. Med Pr 2015;66(5):625–633
PL
Wstęp Celem niniejszego badania było ustalenie, czy czynniki społeczno-demograficzne – wiek, płeć i staż pracy – oraz współistniejące schorzenia przewlekłe istotnie wpływają na subiektywną ocenę psychospołecznych warunków pracy przez pielęgniarki oraz czy wszystkie wyżej wymienione zmienne wpłynęły na długość absencji chorobowej w roku poprzedzającym badanie. Materiał i metody Badaniem, prowadzonym od grudnia 2012 r. do stycznia 2013 r., objęto 789 pielęgniarek i pielęgniarzy zatrudnionych w publicznych i niepublicznych placówkach opieki zdrowotnej na terenie Białegostoku. Wszyscy respondenci wypełniali kwestionariusz Psychospołeczne Warunki Pracy. Wyniki Kobiety uzyskiwały znamiennie wyższe wartości na skali pożądanych zmian oraz istotnie niższe wartości na skali dobrostanu niż mężczyźni. Wiek i staż pracy ankietowanych były znamiennie dodatnio skorelowane z wartościami skali wymagań i pożądanych zmian. Stwierdzono też istotne odwrotne korelacje między wiekiem i stażem pracy a wartościami na skali wparcia społecznego i dobrostanu. Ponadto staż pracy korelował odwrotnie z wartościami na skali kontroli. Respondenci chorujący przewlekle uzyskiwali znamiennie wyższe wartości skali pożądanych zmian oraz istotnie niższe skali kontroli i dobrostanu. Liczba dni absencji chorobowej była odwrotnie skorelowana z wartościami skali dobrostanu, także wśród pielęgniarek wolnych od schorzeń przewlekłych. Wnioski Zarządzanie pracą pielęgniarek, podobnie jak w przypadku innych grup zawodowych, wymaga wprowadzenia technik z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi oraz identyfikowania osoby odpowiedzialnej za koordynację pracy zespołu i diagnozę potrzeb psychospołecznych jego członków. Med Pr 2015;66(5):615–624
EN
Background The aim of this study has been to determine if sociodemographic factors: age, sex and duration of employment as well as the presence of chronic comorbidities exert significant effect on subjective assessment of psychosocial working conditions of nurses. Moreover, we analyzed whether the abovementioned variables influenced the level of absenteeism at work during a year preceding the study. Material and Methods The study, conducted between December 2012 and January 2013, included 789 nurses employed at public and private healthcare institutions in Białystok. The participants were surveyed by means of the “Psychosocial Working Conditions” questionnaire. Results Women accounted for significantly higher scores of the Desired Changes Scale and significantly lower values of the Well-being Scale as compared to men. Respondents’ age and duration of employment correlated significantly with the scores of the Demands and Desired Changes Scales. Moreover, we documented significant inverse correlations between the age and tenure and the scores of the Social Support and Well-being Scales. Furthermore, duration of employment was inversely correlated with the results of the Control Scale. The respondents with chronic conditions showed significantly higher scores of the Desired Changes Scale and significantly lower values of the Control and Well-being Scales. We found an inverse correlation between the number of sick leave days and the value of the Well-being Scale, which was also the case with a subset of nurses without chronic conditions. Conclusions Similar to other professional groups, a nursing team management requires the use of human resources management techniques and identification of a person being responsible for coordination of the group and diagnosis of its psychosocial needs. Med. Pr. 2015;66(5):615–624
EN
Alcohol ranks as one of the leading behavioral threats to health and life in developed countries. Alcohol abuse triggers serious social and economic effects: it contributes to higher prevalence of work-related and road accidents, as well as absence from work. The diagnosis and treatment of alcoholism still remain very difficult. Hence, the use of objective biochemical markers of alcohol abuse may contribute to earlier detection, more effective therapy and reliable teetotalism control. The aim of this study is to present the sensitive and specific biomarkers of alcohol abuse available in Poland, with particular emphasis on the practical use possibilities. Such tests may be widely used, e.g., in driving license regranting cases involving drivers whose licenses were suspended for driving when intoxicated, for the early detection of persons abusing alcohol in employment-related health controls, for abstinence monitoring during withdrawal treatment, for detecting alcohol consumption in transplant settings, for assessing the prevalence of alcohol drinking in pregnancy, as well as in autopsical examinations. The standardization of biomarkers measurement methods is essential. Moreover, concomitant disorders may pose a significant problem in the proper outcome analysis. Despite these limitations, objective biochemical markers of ethyl alcohol abuse may become helpful tools in medical care. They can play a particular role in occupational medicine diagnostics, contributing to the higher level of safety on public roads and to worker safety.
PL
Alkohol jest w krajach rozwiniętych jednym z głównych czynników behawioralnych utraty zdrowia i życia. Jego nadużywanie ma poważne skutki społeczne i ekonomiczne: przyczynia się do większej liczby wypadków w pracy, kolizji drogowych oraz nieobecności w zakładach pracy. Rozpoznawanie i leczenie alkoholizmu jest bardzo trudne, dlatego wykorzystanie obiektywnych wskaźników biochemicznych nadużywania alkoholu etylowego może przyczynić się do wcześniejszego rozpoznawania, skuteczniejszego leczenia i wiarygodnego monitorowania okresu abstynencji. Celem pracy jest przedstawienie dostępnych w Polsce czułych i swoistych wskaźników szkodliwego spożywania alkoholu ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich praktycznego wykorzystania. Takie testy mogą znaleźć zastosowanie m.in. w programach odzyskiwania prawa jazdy przez kierowców zatrzymanych z powodu jazdy pod wpływem alkoholu, wczesnego wykrywania osób nadużywających alkoholu wśród pracowników podczas rutynowych badań w zakładach pracy, do monitorowania abstynencji w trakcie leczenia odwykowego, przed planowanymi zabiegami przeszczepiania narządów, do wykrywania szkodliwego spożywania alkoholu wśród kobiet ciężarnych i w sekcjach sądowo-lekarskich. Niezbędna jest standaryzacja metod oznaczania wskaźników w materiale biologicznym, a istotnym problemem we właściwej interpretacji wyników mogą być choroby współistniejące. Mimo tych ograniczeń obiektywne wskaźniki biochemiczne nadużywania alkoholu etylowego mogą być pomocne w opiece nad pacjentami. Szczególną rolę mogą pełnić w diagnostyce w medycynie pracy, przyczyniając się do wzrostu bezpieczeństwa na drogach publicznych oraz bezpieczeństwa pracowników w zakładach pracy.
PL
Wstęp Celem pracy była ocena przydatności Skali Senności Epworth (SSE) i Kwestionariusza Berlińskiego (KB) w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego (obstructive sleep apnea syndrome – OSAS). Oceniono przydatność obu testów do rozróżniania osób zdrowych od osób z łagodnym OSAS (wskaźnik bezdechu i spłyceń oddechu (apnea-hypopnea index – AHI) < 15/godz.) i pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim OSAS (AHI ≥ 15/godz.). Materiał i metody Do badania włączono 223 pacjentów z podejrzeniem zaburzeń oddychania w czasie snu, którzy wypełnili SSE i KB. Uproszczoną polisomnografię wykonano z wykorzystaniem urządzeń Porti SleepDoc. W przypadku stwierdzenia AHI ≥ 15/godz. lub AHI ≥ 5/godz. i jednoczesnego występowania objawów klinicznych rozpoznawano OSAS. Wyniki Wynik SSE był istotnie wyższy w grupie badanej niż w grupie porównawczej (8,9±5,9 vs 11,6±5,2 pkt, p < 0,0001), natomiast odsetek osób z wysokim ryzykiem OSAS według KB nie różnił się istotnie w obu grupach (83,7% vs 92,3%, p > 0,05). Czułość SSE wyniosła 53,2%, a KB – 93,1%, natomiast swoistość SSE – 8,8%, a KB – 16,2%. Odnotowano słabą korelację między wynikiem SSE a AHI i wskaźnikiem bezdechów (odpowiednio: r = 0,22, p = 0,001 vs r = 0,24, p < 0,001). Wnioski Ze względu na niską czułość SSE nie powinna być stosowana jako samodzielny test przesiewowy w diagnostyce OSAS u kandydatów na kierowców. Natomiast KB, mimo że cechuje się dużą czułością w rozpoznawaniu umiarkowanego lub ciężkiego OSAS (AHI ≥ 15/godz.), z powodu bardzo niskiej swoistości może przyczyniać się do kierowania osób zdrowych na zbędną diagnostykę. Med. Pr. 2016;67(6):721–728
EN
Background The aim of the study has been to assess the usefulness of the Epworth Sleepiness Scale (ESS) and the Berlin Questionnaire (BQ) for obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) screening. The capacity of both tests to discriminate between healthy individuals or with mild OSAS (apnea-hypopnea index (AHI) < 15/h) vs. patients with moderate or severe OSAS (AHI ≥ 15/h) was evaluated. Material and Methods The study encompassed 223 patients with a suspicion of the OSAS. The ESS and BQ were completed by patients unassisted. Screening polysomnography was performed using the Porti SleepDoc. The OSAS was diagnosed when AHI ≥ 15/h or AHI ≥ 5/h with simultaneous occurrence of clinical symptoms. Results The ESS score was found to be significantly higher in the study group compared to the control group (8.9±5.9 vs. 11.6±5.2 pt, p < 0.0001). Otherwise, there were no significant inter-group differences in the percentage of high-risk individuals according to the BQ (83.7% vs. 92.3%, p > 0.05). Sensitivity of the ESS and BQ was 53.2% and 93.1%, respectively while specificity was 58.8% and 16.2%, respectively. Poor correlation between the ESS score and AHI and apnea index were noticed (r = 0.22, p = 0.001 and r = 0.24, p < 0.001, respectively). Conclusions Considering its low sensitivity, the ESS should not be used as a screening test for the OSAS diagnosis amongst candidates for drivers. The BQ is characterised by high sensitivity for the OSAS diagnosis with AHI ≥ 15/h, however, due to low specificity, the questionnaire may increase the number of healthy individuals referred for needless diagnostic procedures. Med Pr 2016;67(6):721–728
EN
BackgroundThe new training allowance policy has been put in the Social Insurance Institution to bring back to employment workers with health problems unfit for their previous occupation. These people, following specific vocational training, may acquire new skills and competencies to stay on the labor market. The aim of this study was to assess the role of the Social Insurance Institution in the activation of persons with health problems, which was carried out by issuing opinions about the appropriateness of vocational retraining.Material and MethodsThe analysis included 460 cases in which decisions on the appropriateness of vocational retraining, due to the inability to work in the current profession, were issued in 2009.ResultsIt was found that 40.9% of the analyzed cases were not in accordance with the principles of adjudicating on the incapacity for work and applicable law. The majority of the study group (72.4%) were people with basic vocational education. No significant changes were found as regards gender, age and the place of residence between the retrained (N = 89) and not retrained subjects (N = 252). In the retrained group including 89 persons, 13 subjects started to collect pension again within 6 months; and 1 person collected pension while working. In addition, 51 (57.3%) retrained subjects were unemployed. After 12 months, the number of unemployed subjects decreased to 31.ConclusionsThe effectiveness of the training allowance as a tool for the activation of people with health problems, expressed as the number of retrained people who returned to the labor market, is low. More than 80% of the people fail to get retrained and some of them again submit pension applications. A large number of incorrect vocational retraining opinions, as well as the lack of cooperation between institutions conducting retraining (the Social Insurance Institution and labor offices) resulted in a limited effectiveness of the training allowance. In order to enhance the effectiveness of the training allowance, it is necessary to carry out organizational and legislative changes, with particular emphasis on expanding the knowledge of medical examiners representing the Social Insurance Institution and occupational health physicians, as well as to improve cooperation between all institutions involved in the occupational activation of people with health problems.
PL
WstępWprowadzenie renty szkoleniowej do systemu ubezpieczeń społecznych miało na celu przywrócenie na rynek pracy osób, które z powodu choroby stały się niezdolne do wykonywania dotychczasowego zawodu. Osoby te – po specjalistycznym szkoleniu – mogą uzyskać nowe kwalifikacje pozwalające na aktywność zawodową na ogólnym rynku pracy. Celem badania była ocena roli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) w aktywizacji zawodowej osób z problemami zdrowotnymi, realizowanej poprzez wydawanie orzeczeń o celowości przekwalifikowania zawodowego. Materiał i metody: Analizie poddano 460 akt spraw, w których w 2009 r. wydano orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.Materiał i metodyAnalizie poddano 460 akt spraw, w których w 2009 r. wydano orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.WynikiZ wydanych orzeczeń 40,9% zostało wystawionych niezgodnie z zasadami orzekania o niezdolności do pracy i obowiązującymi przepisami prawa. Grupę badaną stanowiły osoby deklarujące w większości (72,4%) wykształcenie zasadnicze. Nie ujawniono istotnych różnic w zakresie płci, wieku i miejsca zamieszkania pomiędzy osobami, które przekwalifikowano (N = 89), a tymi, które takiego szkolenia nie odbyły (N = 252). Spośród 89 przekwalifikowanych w ciągu 6 miesięcy po zakończeniu szkolenia 13 osób ponownie pobierało rentę z tytułu niezdolności do pracy. Jedna osoba pobierała rentę i wykonywała pracę zarobkową. Aż 51 (57,3%) osób z grupy przekwalifikowanej było bezrobotnych. Po 12 miesiącach liczba osób bezrobotnych zmalała do 31.WnioskiSkuteczność renty szkoleniowej jako narzędzia aktywizacji zawodowej osób z problemami zdrowotnymi, wyrażana liczbą osób przekwalifikowanych, które wróciły na rynek pracy, jest niska. Ponad 80% osób nie zmienia wykonywanego zawodu, część z nich ponownie składa wniosek o świadczenie rentowe. Duża liczba nieprawidłowych orzeczeń oraz brak współpracy pomiędzy instytucjami realizującymi przekwalifikowanie zawodowe, czyli ZUS a urzędami pracy, jest powodem niewielkiej skuteczności renty szkoleniowej. W celu jej zwiększenia konieczne jest przeprowadzenie zmian organizacyjnych i legislacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem poszerzenia wiedzy lekarzy orzekających w ZUS i lekarzy służby medycyny pracy, jak również poprawa współpracy pomiędzy wszystkimi instytucjami zaangażowanymi w aktywizację zawodową osób z problemami zdrowotnymi.
EN
Bronchial hyperresponsiveness (BHR) is the individual ability to respond with bronchoconstriction to a variety of specific and nonspecific stimuli which do not cause these symptoms among healthy subjects. Bronchial hyperresponsiveness is one of the hallmark features of asthma. The degree of bronchial hyperresponsiveness is variable among individuals with asthma and may correlate to its severity (the more severe asthma the higher bronchial hyperreactivity). Bronchial hyperresponsiveness is evaluated by performing bronchial provocation test (BPT). Provocation tests are classified – according to their mechanisms – into direct and indirect tests. Direct challenge tests are highly sensitive and they are used primarily to rule out asthma. In contrast, provocation tests with indirect stimuli are less sensitive but more specific to the direct tests; they are used generally to confirm the diagnosis of asthma and they allow for more accurate conclusions about inflammatory lesions in the case of a patient. Bronchial provocation tests play a significant role in occupational medicine. They are particularly relevant to be performed prior to employment, during periodic examinations, and to diagnose and monitor both occupational asthma and work-related asthma. This article presents selected bronchial provocation tests and their usefulness in the diagnosis of occupational asthma. Med Pr 2018;69(4):457–471
PL
Nadreaktywność oskrzeli (bronchial hyperresponsiveness – BHR) to osobnicza zdolność do ich reakcji skurczowej na różne bodźce swoiste i nieswoiste, które u zdrowej osoby nie wywołują takiej odpowiedzi. Nadreaktywność oskrzeli jest jedną z cech charakterystycznych astmy. Stopień nadreaktywności oskrzeli jest różny u osób z tą chorobą i koreluje z jej ciężkością (im cięższy przebieg astmy, tym większa nadreaktywność oskrzeli). Do wykrywania i pomiaru BHR służą wziewne testy prowokacyjne, w których wykorzystuje się czynniki fizyczne i chemiczne. Testy te podzielono – w zależności od ich mechanizmu działania – na bezpośrednie i pośrednie. Testy bezpośrednie są niezwykle czułe i mają zastosowanie głównie w diagnostyce wykluczającej astmę. Prowokacje z czynnikami pośrednimi są natomiast mniej precyzyjne, ale bardziej swoiste w porównaniu z testami bezpośrednimi. Wykorzystuje się je przede wszystkim do potwierdzenia rozpoznania astmy i lepszego wnioskowania o zmianach zapalnych u chorego. Testy nadreaktywności oskrzeli odgrywają ważną rolę w medycynie pracy. W określonych przypadkach powinny być wykonywane podczas badań wstępnych pracowników przed ich zatrudnieniem, w trakcie badań okresowych, w diagnostyce i monitorowaniu astmy zawodowej oraz astmy nasilającej się w pracy. W artykule opisano wybrane oskrzelowe testy prowokacyjne oraz ich zastosowanie w diagnostyce astmy związanej z pracą. Med. Pr. 2018;69(4):457–471
PL
Wstęp W wielu polskich szpitalach mało uwagi poświęca się budowaniu pozytywnego środowiska pracy. Podobnie jak w przypadku innych zawodów w Polsce w miejscu pracy pielęgniarki często brakuje podstawowego wyposażenia, urządzeń i narzędzi niezbędnych do bezpiecznego wykonywania obowiązków zawodowych. Ponadto często nie są przestrzegane standardy przeprowadzania rekrutacji i utrzymania pracowników. Celem niniejszego badania była ocena środowiska pracy pielęgniarek w Polsce z wykorzystaniem koncepcji pozytywnego środowiska pracy (positive practice environments – PPE) i porównanie wyników z uzyskanymi w Wielkiej Brytanii w 2005 r. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w latach 2008–2011 wśród 1049 studentów pielęgniarstwa 3 losowo wybranych publicznych uczelni medycznych, realizujących edukację pielęgniarek na poziomie studiów magisterskich. Wszystkie osoby zakwalifikowane do grupy badanej praktykowały jako pielęgniarki i/lub położne. Koordynatorem projektu było Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie, które dostosowało kwestionariusz do polskich warunków po uzyskaniu prawa do jego przetłumaczenia. Do analizy włączono wyniki oceny środowiska pracy pielęgniarek i satysfakcji z niego w Polsce i Wielkiej Brytanii. Wyniki Jako niezadowalający dla ponad 50% pielęgniarek zidentyfikowano dostęp do 8 udogodnień w miejscu pracy, określanych jako atrybuty pozytywnego środowiska pracy. Wnioski Większość badanych pielęgniarek nie była zadowolona z warunków środowiska pracy. Pielęgniarki-menadżerki powinny organizować pozytywne warunki pracy określone w PPE, ponieważ są one warunkiem satysfakcji pielęgniarek z pracy i zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Med. Pr. 2016;67(1):11–19
EN
Background At many Polish hospitals, insufficient attention is given to positive work environment. In many cases nurses, similarly to the representatives of other professional groups, are not provided with facilities or tools to perform their professional tasks in safe conditions. The aspects of recruitment and retention of employees are often ignored. The aim of this study has been to assess the chosen determinants of work environment of nurses in Poland using the concept of the Positive Practice Environments (PPE). Material and Methods The survey was carried out from 2008 to 2011 among 1049 nursing students of 3 randomly selected public medical universities that provided nursing education at the graduate level of the Master of Science. All the people qualified for the study group were practising nurses or midwives. The Polish Nursing Association coordinated the project, obtained the tool, translated it and adjusted it to the Polish conditions. The areas covered in the survey were: a place of employment, selected physical and social elements influencing the work conditions, and biographical information. Results Access to as many as 8 factors identified as attributes of friendly environments was found unsatisfactory by over 50% of the nurses. For the purpose of objective assessment, the results were compared with the results obtained in the group of nurses in England. Conclusions The majority of the surveyed nurses were not satisfied with their work environments. Polish nurse managers should ensure that aspects of recognized attributes of friendly, positive practice environments for nurses are established to support nurses’ satisfaction as a pre-condition for patients’ safety. Med Pr 2016;67(1):11–19
EN
Background Statistics shows that almost half of Polish extraction in underground mines takes place at workstations where temperature exceeds 28°C. The number of employees working in such conditions is gradually increasing, therefore, the problem of safety and health protection is still growing. Material and Methods In the present study we assessed the heat load of employees at different workstations in the mining industry, taking into account current thermal conditions and work costs. The evaluation of energy cost of work was carried out in 6 coal mines. A total of 221 miners employed at different workstations were assessed. Individual groups of miners were characterized and thermal safety of the miners was assessed relying on thermal discomfort index. Results The results of this study indicate considerable differences in the durations of analyzed work processes at individual workstations. The highest average energy cost was noted during the work performed in the forehead. The lowest value was found in the auxiliary staff. The calculated index of discomfort clearly indicated numerous situations in which the admissible range of thermal load exceeded the parameters of thermal load safe for human health. It should be noted that the values of average labor cost fall within the upper, albeit admissible, limits of thermal load. Conclusions The results of the study indicate that in some cases work in mining is performed in conditions of thermal discomfort. Due to high variability and complexity of work conditions it becomes necessary to verify the workers’ load at different workstations, which largely depends on the environmental conditions and work organization, as well as on the performance of workers themselves. Med Pr 2016;67(4):477–498
PL
Wstęp Z danych statystycznych wynika, że obecnie blisko połowa wydobycia węgla kamiennego i rud miedzi w polskich kopalniach odbywa się w wyrobiskach, w których temperatura mierzona termometrem suchym przekracza 28°C. Liczba osób pracujących w takich warunkach sukcesywnie wzrasta, a tym samym zwiększa się problem bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Materiał i metody W niniejszych badaniach przeprowadzono ocenę obciążenia cieplnego pracowników na stanowiskach pracy w górnictwie z uwzględnieniem warunków termicznych i kosztu wykonywanej pracy. Ocenę kosztu energetycznego pracy prowadzono w 6 kopalniach węgla kamiennego. Badaniem objęto pracę łącznie 221 górników zatrudnionych na różnych stanowiskach. W artykule przedstawiono charakterystykę grup górników zatrudnionych na analizowanych stanowiskach oraz na podstawie dyskomfortu cieplnego określono bezpieczeństwo termiczne górników. Wyniki Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na znaczne zróżnicowanie czasu trwania wyróżnionych etapów procesu pracy. Najwyższy średni koszt energetyczny w trakcie wykonywania pracy występował na stanowisku górnika w przodku, najniższy dla stanowiska pracownika pomocniczego. W zamieszczonych w pracy tabelach z obliczonym wskaźnikiem dyskomfortu wyraźnie da się zauważyć wiele sytuacji, w których przekroczono dopuszczalny zakres parametrów obciążenia cieplnego dla pracy bezpiecznej dla zdrowia człowieka. Należy jednak nadmienić, że wartości średniego kosztu pracy mieszczą się już w górnych (ale dopuszczalnych) granicach obciążenia cieplnego. Wnioski Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że praca w górnictwie w niektórych przypadkach jest wykonywana w warunkach dyskomfortu cieplnego. Ze względu na dużą zmienność i złożoność warunków pracy konieczne staje się weryfikowanie na stanowiskach pracy obciążenia pracowników, na które w dużym stopniu wypływają warunki środowiska i organizacja pracy oraz działania samych pracowników. Med. Pr. 2016;67(4):477–498
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.