Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  metody wychowawcze
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem przeprowadzonych badań było ustalenie, czy i w jakim stopniu metody wychowawcze doświadczane w dzieciństwie wiążą się z cechą, ekspresją i kontrolą złości u dorosłych kobiet. W badaniu uwzględniono karanie fizyczne, metody punitywne oraz agresję psychologiczną jako trzy odmienne metody wychowawcze, które mogą mieć wkład w natężenie różnych aspektów złości w życiu dorosłym. W badaniu udział wzięły 243 kobiety w wieku od 19. do 32. roku życia (M = 20,81, SD = 1,77). Badane oceniały, w jakim stopniu ich rodzice stosowali wobec nich trzy wyszczególnione metody wychowawcze oraz określały częstość doświadczania złości, jej ekspresji na zewnątrz i do wewnątrz oraz stopień kontroli zewnętrznej i wewnętrznej ekspresji złości. Analizy ujawniły, że w retrospektywnej ocenie metod wychowawczych, badane kobiety najczęściej doświadczały od rodziców agresji psychologicznej, to jest celowo wywoływanego poczucia winy, wstydu oraz komunikowania warunkowej miłości. Ta metoda wychowawcza okazała się również kluczową, jeśli chodzi o natężenie cechy złości oraz jej zewnętrzną i wewnętrzną ekspresję. Wbrew oczekiwaniom nie odnotowano istotnych statystycznie związków pomiędzy karaniem fizycznym a uwzględnionymi aspektami złości. Wyniki badania są dyskutowane w kontekście rodzajowej socjalizacji emocji oraz negatywnych konsekwencji psychologicznych stosowania agresji psychologicznej w wychowaniu dziecka.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badania „The Problem of Child Abuse” na temat postaw Polaków wobec kar fizycznych, stosunku do ich prawnego zakazu oraz ich stosowania w praktyce rodzicielskiej. Chociaż zwiększa się odsetek osób, które nie akceptują kar fizycznych, nadal ponad połowa badanych Polaków jest zdania, że stosowanie takich kar może być usprawiedliwione. Sześćdziesiąt procent respondentów uważa za słuszne prawne zakazanie ich stosowania. Największy sprzeciw budzą surowe kary, takie jak bicie dziecka w twarz, bicie dziecka pasem i silne bicie ręką. Niespełna co trzeci respondent uznaje, że karcenie klapsem powinno być zabronione. W analizach wykazano dodatnią zależność między akceptacją przemocy fizycznej a prawnym przyzwoleniem na jej stosowanie. Aprobata kar cielesnych w dużej mierze przekłada się na praktykę rodzicielską – większość zwolenników tego rodzaju zachowań stosuje przemoc w stosunku do dzieci. Najczęściej wykorzystywane przez Polaków kary to podnoszenie głosu oraz karcenie klapsem.
EN
The aim of the research was to examine whether and to what extent educational methods experienced in childhood are connected with a trait, expression and control of anger among adult women. The study took into account physical punishment, punitive methods and psychological aggression as three distinguished educational methods, which can influence an intensity of anger in adulthood. There were 243 participants (all female) aged between 19 and 32 years old (M = 20,81, SD = 1,77). The participants assessed to what degree their parents used the abovementioned three educational methods and they also described how often they experience anger, its expression inside and outside, and a level of control of an inner and outer anger. The analysis revealed, that in a retrospective assessment of educational methods, the participants most often experienced psychological aggression from their parents, which is a conscious bringing of a sense of guilt, embarrassment, and communication of a conditional love. This educational method also turned out to be key when it comes to the intensity of the trait of anger and its inside and outside expression. Contrary to what was expected, there were no statistically significant correlations between physical punishment and the aspects of anger looked at. The study’s results are discussed in the context of a generic emotion socialization and negative psychological consequences of using psychological aggression in child upbringing.
PL
Celem przeprowadzonych badań było ustalenie, czy i w jakim stopniu metody wychowawcze doświadczane w dzieciństwie wiążą się z cechą, ekspresją i kontrolą złości u dorosłych kobiet. W badaniu uwzględniono karanie fizyczne, metody punitywne oraz agresję psychologiczną jako trzy odmienne metody wychowawcze, które mogą mieć wkład w natężenie różnych aspektów złości w życiu dorosłym. W badaniu udział wzięły 243 kobiety w wieku od 19. do 32. roku życia (M = 20,81, SD = 1,77). Badane oceniały, w jakim stopniu ich rodzice stosowali wobec nich trzy wyszczególnione metody wychowawcze oraz określały częstość doświadczania złości, jej ekspresji na zewnątrz i do wewnątrz oraz stopień kontroli zewnętrznej i wewnętrznej ekspresji złości. Analizy ujawniły, że w retrospektywnej ocenie metod wychowawczych, badane kobiety najczęściej doświadczały od rodziców agresji psychologicznej, to jest celowo wywoływanego poczucia winy, wstydu oraz komunikowania warunkowej miłości. Ta metoda wychowawcza okazała się również kluczową, jeśli chodzi o natężenie cechy złości oraz jej zewnętrzną i wewnętrzną ekspresję. Wbrew oczekiwaniom nie odnotowano istotnych statystycznie związków pomiędzy karaniem fizycznym a uwzględnionymi aspektami złości. Wyniki badania są dyskutowane w kontekście rodzajowej socjalizacji emocji oraz negatywnych konsekwencji psychologicznych stosowania agresji psychologicznej w wychowaniu dziecka.
EN
The contents of this article describe chosen theories of human development and attempt to familiarize the concept of crisis as constructive and deconstructive phenomenon with relation to personal development. The article also reviews educational methods used in humanities. The above issues have been discussed based on source documents from development psychology and pedagogy. Presented theories are currently widely advertised, however other ones are also in place. The authors of this article focus on the practical function of such theories in order to support the correct child‘s development
PL
Treść artykułu jest opisem wybranych teorii rozwoju człowieka i próbą przybliżenia koncepcji kryzysu jako zjawiska konstruktywnego lub destruktywnego w odniesieniu do rozwoju indywidualnego. Omówione w artykule są także stosowane metody wychowawcze z zakresu nauk humanistycznych. Powyższe zagadnienia zostały opisane w oparciu o teksty źródłowe z dziedziny psychologii rozwoju i pedagogiki. Przedstawione w tekście teorie są obecnie najczęściej prezentowane, ale nie wyczerpują listy wszystkich skonstruowanych do tej pory, jednakże autorzy zwracają szczególną uwagę na ich praktyczne zastosowanie w celu prawidłowego wsparcia rozwoju dziecka.
EN
The aim of the article is to try to answer the question: how do care and educational institu-tions prepare their pupils for independence in life? The problem was considered from the perspective of preparations for family life, professional, social and civic independence. The research shed light on how the educational process in examined institutions related to the preparation of pupils for independent living and what methods and forms were used for this purpose.
PL
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób placówki opiekuńczo-wychowawcze przygotowują swoich usamodzielnianych wychowanków do samodzielności życiowej. Podjęty problem został rozpatrzony z perspektyw przygotowania do samodzielności rodzinnej, zawodowej, społecznej i obywatelskiej. Zrealizowanie badań pozwoliło odpowiedzieć na pytanie, jak w badanych placówkach przebiega proces wychowawczy związany z przygotowaniem usamodzielnianych wychowanków do samodzielności życiowej oraz jakie w tym celu stosuje się metody i formy. Przystępując do projektu badawczego zrezygnowano z wcześniejszego stawienia hipotez, gdyż zgodnie z założeniami metodologicznymi zabieg ten jest niekonieczny w przypadku podejścia jakościowego. Praktyka ta w znaczny sposób mogłaby ograniczyć wartość poznawczą.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wychowanie moralne w sporcie

72%
Rozprawy Społeczne
|
2015
|
vol. 9
|
issue 3
77-86
PL
Poznanie i zgłębienie problematyki dotyczącej moralności w sporcie oraz skutecznych sposobów jej osiągania wśród zawodników stanowi cel podjętych badań. Materiał badawczy to wypowiedzi uzyskane od respondentów – trenerzy i szkoleniowcy w liczbie 40 osób, studenci kierunków: sport i wychowanie fizyczne (40os.), sportowcy aktywni zawodowo w ramach różnych dziedzin sportowych (40), nauczyciele wychowania fizycznego (30 os.) i wykładowcy uczelni sportowych (30)–za pomocą metody sondażu diagnostycznego. Zastosowana w pracy metoda badawcza to metoda sondażu diaganostycznego, a wykorzystane techniki badawcze to: wywiad, rozmowa i ankieta. Problem ujęty został w następujących pytaniach: W jaki sposób wymagania i pouczenia moralne stawiane są sportowcom? Które z pouczeń moralnych stawia się dziś sportowcom?
EN
The goal of this study is to learn about and explore the issues concerning morality in sport and effective ways of implementing this morality among players. The research material, which was obtained through the diagnostic survey, consists of statements made by respondents - coaches and trainers in the number of 40 people, students of such fields of studies like: sport and physical education (40 people), active athletes from various fields of sport (40 people), physical education teachers (30 people) and sport college lecturers (30 people). The method used during the research is diagnostic survey and the technics that were employed are: an interview and a poll. The issue has been presented in the following questions: How are the requirements and moral advice presented to the athletes? Which moral recommendations are given to modern athletes?
|
2016
|
vol. XIII
|
issue (1/2016)
257-276
EN
As a result of ongoing social, economic, and cultural changes the role of the father in his child’s upbringing is becoming more and more significant. Therefore a growing interest in the characteristics of the father’s role in the family and his educational competences can be observed. J. Witczak believes that father’s involvement in the up bringing process is not only crucial but practically irreplaceable. The father provides his child with the stimuli and models necessary for social and moral development and it is either impossible for the mother to provide these stimuli and models or she is able to do it only in a limited scope. Having analyzed the fathers’ involvement in the child’s development process, the difference between maternal and paternal love should be emphasised. K. Pospiszyl6 states that although mothers and fathers love their children in a different way, both types of love are essential. According to T. Sosnowski mood lability is typical of mothers. Fathers tend to be better-balanced in their feelings and more consistent in their behaviour, which is of high significance when it comes to the effectiveness of influencing the child’s behaviour. Consistency is absolutely fundamental for providing the child with emotional stability. Paternal love constitutes a strong encouragement to further development and provides directions concerning the child’s behaviour. E. Fromm8 claims that it is the mother's role to provide children with the feeling of life security, and the father’s role is to teach children and to direct them in a way that enables them to adjust to the community they live in. It is the father who poses requirements and shapes the child’s personality traits so that it is able to overcome life’s difficulties. Paternal love provides inspiration and encouragement for the child to further work on self-improvement.
PL
W wyniku dokonujących się przemian społecznych, ekonomicznych i kulturowych, rola ojca w procesie wychowania dziecka staje się istotna. Rośnie więc zainteresowanie specyfiką roli ojca w rodzinie i jego kompetencjami wychowawczymi. Jerzy Witczak uważa, że obecność ojca w procesie wychowania jest nie tylko ważna i konieczna, ale praktycznie niemożliwa do zastąpienia. Ojciec dostarcza dziecku tych bodźców i wzorów w jego rozwoju społecznym i moralnym, których matka nie może zupełnie lub w tak szerokim zakresie mu ofiarować. Analizując uczestnictwo ojca w procesie rozwoju dziecka należy podkreślić istotną kwestię, jaką jest odmienność między miłością ojcowską a miłością macierzyńską. Kazimierz Pospiszyl stwierdza, że kochanie jest nieco inne u ojców niż u matek, choć jedno i drugie jest dziecku niezbędne. Zdaniem Tomasza Sosnowskiego matkę cechuje niestabilność nastrojów. Ojciec, bardziej zrównoważony w uczuciach, charakteryzuje się konsekwencją w postępowaniu, co ma duże znaczenie dla skuteczności oddziaływania na dziecko. Stanowczość jest podstawowym warunkiem zapewnienia dziecku równowagi emocjonalnej. Miłość ojcowska stanowi dla dziecka zachętę do dalszego rozwoju, wytycza w jakim kierunku ma ono postępować. Erich Fromm uważa, że rolą matki jest zapewnienie dziecku bezpieczeństwa w życiu, rolą zaś ojca jest nauka, kierowanie dzieckiem tak, aby było przystosowane do życia w społeczności, w której żyje. Ojciec stawia wymagania i kształtuje w dziecku cechy, które sprawią, że będzie ono w przyszłości zdolne pokonywać trudności życiowe. Miłość ojcowska jest dla dziecka inspiracją i wezwaniem do pracy nad sobą.
EN
This study examined Chinese mothers’ views on children’s education in China and aimed to identify potential culturally specific perspectives and individual trends. Nine mothers from Beijing were asked to express, in the form of a narrative, their views on the stories that their children watched and read. The interviewees were also asked to assess the delivery, content, values, ideals and model behaviours that characterise Chinese and Western stories for children. The mothers also explained how the aspects of the stories that their children watch and read fit their own expectations and parenting strategies. The data gathered in the study allowed the Authors to create a list of Chinese and Western stories that Chinese children are in contact with, learn what values and model behaviours are expressed in those stories according to the children’s mothers, and how these mothers assess the values and model behaviours in the context of their own parental goals. Using exploratory factor analysis, the authors identified a number of categories that the Chinese mothers evoked. They discuss the cultural dimensions that characterise the Chinese mothers’ perspectives of Chinese and Western stories for children. 
PL
W artykule zostaje podjęta próba odkrycia kulturowo określonych i indywidualnych punktów widzenia dotyczących edukacji dzieci w Chinach. Artykuł opiera się na badaniach przeprowadzonych Pekinie. Osobami badanymi były matki, które zostały poproszone o zaprezentowanie w formule narracyjnej swoich poglądów na temat oglądanych i czytanych przez ich dzieci baśni i bajek. Rozmówczynie były proszone również o ocenę w różnych aspektach przekazu, treści, wartości, ideałów i postaw przekazywanych przez bajki chińskie i zachodnie. Jednocześnie opowiadały, jak oglądane i czytane treści oraz formy przekazu wpisują się w ich oczekiwania, strategie związane z wychowaniem dzieci. Otrzymany dzięki temu bogaty materiał do analizy kulturowej pozwolił Autorom zestawić listę bajek chińskich oraz zachodnich oglądanych przez dzieci chińskie, dowiedzieć się, jakie wartości i postawy w opinii matek przekazują wymieniane bajki, a następnie, zobaczyć, jak matki porównują zachodnie i chińskie bajki w odniesieniu do tych postaw i wartości, które chcą zaszczepiać swoim dzieciom. W analizie eksploracyjnej i kategorialnej udało się wyróżnić główne kategorie, na które rozmówczynie zwracają uwagę, oraz ukazać wymiary kulturowe, w jakich matki zestawiają i porównują przekaz zawarty w bajkach chińskich i zachodnich.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.