Search results

1

Ekonomiczne aspekty polityki integracyjnej Austrii wobec imigrantów

100%

Godlewska E.

Przegląd Europejski

|

2018

|

vol. 2018(1)

89-102

PL

In recent years the public debate in Europe has been dominated by the topic of refugee crisis. Disputes on its solving have become a part of public life in practically all European countries. Intergovernmental organisations, like the European Union for example, are also interested in this problem. Austria is one of the countries that directly experienced the influx of migrants. In the context of these events, it is worth considering three issues. First of all, is it possible to continue the existing assumptions in the time of the migration crisis? The second is the question of specific challenges for the “integration package” implemented in Austria. The article also attempts to answer the questions: what is the main costs of integration and what is the opinion about this costs? The economic factor has been discussed from several perspectives – the cause, the effect and the kind of challenge for Austria’s integration policy. W ostatnich latach dyskusję publiczną na kontynencie europejskim zdominował temat kryzysu uchodźczego. Spory dotyczące sposobów jego rozwiązania stały się ważnym elementem debaty w większości państw Europy oraz przedmiotem zainteresowania organizacji międzyrządowych, w tym przede wszystkim instytucji Unii Europejskiej. Jednym z państw, które w sposób bezpośredni doświadczyły wzmożonego napływu migrantów stała się Austria. W tym kontekście warto zastanowić się nad trzema kwestiami. Po pierwsze – czy w dobie kryzysu migracyjnego możliwe jest kontynuowanie dotychczasowych założeń polityki migracyjnej i integracyjnej? Drugi problem badawczy stanowią szczególne wyzwania dla realizowanego w Austrii „pakietu integracyjnego”. W artykule podjęto również próbę odpowiedzi na pytania o główne koszty integracji i o to, jaki jest poziom akceptacji społecznej dla ich ponoszenia. Tytułowy czynnik ekonomiczny został omówiony z kilku perspektyw – jako przyczyna, skutek oraz swoistego rodzaju wyzwanie dla polityki integracyjnej Austrii.

2

Ochrona mniejszości narodowych w Republice Łotewskiej z perspektywy mniejszości polskiej – studium konstytucyjnoprawne

100%

Szwed K.

Polityka i Społeczeństwo

|

2023

|

vol. 22

|

issue 2

218-231

EN

This publication analyses the legal and actual position of the Polish minority in the Republic of Latvia. It was conducted on the basis of dogmatic and legal-historical methods. In the course of the analysis it was established that the legal status of the Polish minority is based on few constitutional regulations and to a large extent it is derived from ordinary legislation and bilateral agreements. These regulations fully comply with the principle of a democratic state of law. The Polish minority receives a favourable social attitude towards its national identity. The integration process is assessed as exemplary and constitutes a counterbalance to Russian influence. The publication focuses on issues related to language, education and media - the carriers of culture and knowledge about the motherland. The following problems of the Polish minority have been identified: a difficult economic background, a decrease in the use of Polish in the private sphere and the lack of sufficient support and interest in the fate of Poles in Latvia on the part of Polish decision-makers.

PL

W niniejszej publikacji dokonano analizy sytuacji prawnej i faktycznej mniejszości polskiej w Republice Łotewskiej. Została ona przeprowadzona w oparciu o metody dogmatyczną i prawnohistoryczną. W jej toku ustalono, iż jej status prawny opiera się na nielicznych przepisach konstytucyjnych, w znacznej mierze bowiem wypływa z ustawodawstwa zwykłego i bilateralnych umów. Regulacje te wpisują się w pełni w zasadę demokratycznego państwa prawa. Mniejszość polska spotyka się przychylnym społecznym nastawieniem wobec swojej identyfikacji narodowej. Proces integracji jest oceniany jako wzorcowy i stanowi przeciwwagę dla wpływów rosyjskich. W publikacji zwrócono uwagę na kwestie związane z językiem, szkolnictwem i mediami – jako nośnikami kultury i wiedzy o państwie ojczystym. Zidentyfikowano następujące problemy z jakimi zmaga się mniejszość polska: trudna sytuacja ekonomiczna, zanik posługiwania się językiem polskim w przestrzeni prywatnej oraz brak wystarczającego wsparcia i zainteresowania losem Polaków na Łotwie ze strony polskich decydentów.

3

Inspiracja i formy współpracy polskich instytucji państwowych z wydawcami i redakcjami pism rosyjskich w latach 1919–1935 - zarys problematyki

100%

Dryblak Ł.

Dzieje Najnowsze

|

2016

|

vol. 48

|

issue 1

PL

Inspiration and Forms of the Cooperation of Polish State Institutions with the Publishers and Editorial Boards of Russian Periodicals in 1919–1935 - an OutlineThe inspiration and cooperation of Polish state institutions with the publishers and editorial boards of Russian periodicals from 1919 exerted a considerable impact on the functioning of the Russian émigrés and minority in Poland as well as the large number of Russian–speaking readers residing in the Eastern Borderlands. This article is an outline of the activity conducted by the Society of the Eastern Borderland Guards, the Ministry of Internal Affairs, and the Second Department of the General Staff vis a vis the Russian press. The author discussed the reasons for the interest of the Polish authorities in the Russian press and attempted to assess the effects of this activity. Furthermore, by resorting to the Russian example he tried to present certain constant mechanisms of the undertakings of Polish institutions, which embarked upon similar initiatives also in relation to the press of other minority and émigré groups. Finally, the article distinguishes several types of inspiration of the Russian press. The introduction offers a concise examination of the circumstances of the Russian influx in Poland after 1918, the number of the Russians, and their scattering across Polish territory. The first part focuses on Polish–Russian contacts during the Polish–Bolshevik war, with the author discussing the structure of the Russian press in 1919–1920 and the first inspiration–oriented operations. Upon the basis of the example of the Vladimir Horvitz–Samoylov case attention is drawn to the threat posed by cooperation with the Russians. The second part of the text deals with the use made of wartime experiences for the development of the inspiration of Russian periodicals outside Poland. The following fragment considers periodicals addressed chiefly to local readers and describes two divergent instances: „Novaya Rossiya” and „Volinskoe Slovo”. The last part brings the reader closer to the activity of Dmitry Filosofov, one of the leaders of the Russian émigrés in Poland. The article places particular emphasis on plans of expanding Filosofov’s press endeavours under Polish auspices so as to encompass important domestic and foreign periodicals that, associated with „Za Svobodu!”, could have resulted in a prominent press concern. This would have been an extremely essential achievement aimed at promoting the idea of a „third Russia” in accordance with the conception launched by Filosofov and, at the same time, the notions propounded by the Polish state, which would have gained a powerful propaganda instrument both at home and abroad. The article ends with a summary of the conclusions and an assessment of the policy carried out by the Polish state in 1919–1935.

4

Великаны, дикие и инные «чужие» люди

100%

Раденкович Л.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2008

|

vol. 20

95-106

PL

Zgodnie ze słowiańskimi wierzeniami, funkcjonującymi też u innych ludów świata, ludzie nie są jedynymi człekopodobnymi istotami na ziemi. Uważa się, że do Potopu lub do czasu, kiedy pojawili się ówcześni ludzie, ziemię zamieszkiwali jacyś inni „dzicy ludzie”, którzy zamieszkiwali w niedostępnych miejscach, położonych daleko od miejsc życia człowieka i nawet od morza. Z niektórymi z nich człowiek może utrzymywać kontakt, nie narażając swojego życia na niebezpieczeństwo, z innymi zaś nie może. Często „dzicy ludzie” otrzymują nazwy narodów żyjących w sąsiedztwie, które ze względu na inny język i inną kulturę traktowani są jako „obcy”. Specjalne właściwości związane z „dzikimi ludźmi”, przenoszone są na przedstawicieli niektórych państwowych mniejszości, co świadczy o niskim statusie tych grup w ramach danego społeczeństwa.

EN

According to Slavic beliefs, also present in other peoples, humans are not the only humanoid creatures in the world. It is believed that before the Flood or before the emergence of present-day humans, the earth was inhabited by some “wild creatures”, who lived in remote places, far away from people or even from the sea. People can contact some of them without jeopardizing their own lives, but not the others. These “wild creatures” are frequently referred to with the names of neighbouring nations, which due to their different language and culture are treated as “alien”. Specific characteristics of the “wild creatures” are then transferred onto certain minorities, which suggests a low status of the latter in the society.

5

Struktura narodowościowa województwa zachodniopomorskiego

100%

Ślęzak M.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2015

|

issue 4

5-23

XX

According to the results of the latest census the West Pomeranian Voivodship is ethnically homogeneous; within its territory there are various communities with ethnic identities that differ from the Polish one, yet their total proportion does not exceed the level of a few percent. The most numerous non-Polish communities are the Ukrainian and German ethnic minorities, and the Gypsy (Romani people’s) ethnic community. According to the analysed statistics the number of the people born in a given country does not affect the size of the population of the minorities or immigrants. The number of the inhabitants of the West Pomeranian Voivodship born outside Poland is several times higher that the number of the people of the same ethnic identity. For example, in 2011 in the West Pomeranian Voivodship there were over 16,600 people born in the Ukraine, but about 5,000 declared to be of Ukrainian nationality and only 129 were Ukrainian citizens. There were over 1,300 people born in France, 298 declared to be of the French nationality and 153 were citizens of France. The conclusion is that the people declaring to be of the Polish nationality are the dominant part of the population born outside Poland. A very small proportion of the inhabitants of the West Pomeranian Voivodship use a language other than Polish in their private contacts. The biggest part of them are English-speaking people (4,500), followed by the German-speaking population (3,300) and the Ukrainian-speaking one (2,500). With the exception of Ukrainian, which is considered as a native language by more people (2,700) than the ones who speak it at home, the other languages were less frequently mentioned as a native tongue than as the language used at home. But only the results of the next census will give a basis to carry out reliable comparative analyses concerning the ethnic structure of Poland and the West Pomeranian Voivodship (assuming that the questions will be identical with the ones of the 2011 questionnaire).

6

Transmisja i reprodukcja wartości kulturowych w szkole na przykładzie wybranych mniejszości narodowych i etnicznych a kontekst społeczny. Elementy założeń teorii Pierre’a Bourdieu i Basila Bernsteina

84%

Dobrowolska B.

Edukacja Międzykulturowa

|

2018

|

vol. 8

|

issue 1

89-104

EN

Family and school are not always compatible educational environments, even more so in the case of cultural differences resulting from various national and ethnic status. There is a need for conducting multidisciplinary analyses regarding transmission and reproduction of cultural values and the role of school in accounting for said differences in school practice. School is facing special tasks of a regulatory, axiological, and adaptive nature serving both the integration of culturally diverse environments and cultural potential of minorities. The overview of dissimilarity of habitus of three selected minority and ethnic groups (Vietnamese, Chechen, and Romani) in the presented study is preceded by theoretical considerations including elements of Bordieu’s and Bernstein’s theories. Each theory underlines issues regarding social stratification which, due to differences in habitus, levels of linguistic competence and the symbolic “violence” of culture of the majority, raises questions about educational opportunities and social integration of minorities within the school space. In addition to examples of good social integration (Vietnamese students), we also find school to be a place of interactional barriers (Chechen students) and a space where students consciously chose to isolate themselves in order to protect their own identity (the Romani).

PL

Rodzina i szkoła nie zawsze stanowią kompatybilne środowiska wychowawcze, zwłaszcza w sytuacji różnic kulturowych, wynikających z przynależności do odmiennych narodowo i etnicznie grup. Istnieje potrzeba wielodyscyplinarnych analiz dotyczących transmisji i reprodukcji wartości kulturowych i roli szkoły w uwzględnianiu owych różnic w praktyce szkolnej. Przed szkołą pojawiają się szczególne zadania o charakterze regulacyjnym, aksjologicznym, adaptacyjnym, służącym jednocześnie integracji środowisk kulturowo odmiennych ale uwzględniających także potencjał kulturowy grup mniejszościowych. W prezentowanym artykule odmienność habitusów trzech wybranych mniejszości i grup etnicznych (Wietnamczycy, Czeczeni i Romowie w polskiej szkole) została poprzedzona teoretycznymi rozważaniami z wykorzystaniem elementów teorii Pierre’a Bourdieu i Basila Bernsteina. W każdej z nich podkreśla się kwestie związane ze stratyfikacją społeczną, która z uwagi na różnice w habitusach, poziomach sprawności lingwistycznej i „przemocy” symbolicznej kultury grupy większościowej stawia pod znakiem zapytania szanse edukacyjne i integrację społeczną mniejszości w przestrzeni szkoły. Obok przykładów dobrej integracji społecznej (uczniowie wietnamscy) szkoła jest miejscem barier interakcyjnych (uczniowie czeczeńscy) oraz przestrzenią, w której dokonuje się świadomy wybór izolacji w celu ochrony własnej tożsamości (Romowie).

7

Ekonomiczne aspekty polityki integracyjnej Austrii wobec imigrantów

84%

Godlewska E.

Przegląd Europejski

|

2018

|

issue 1(47)

89-102

PL

W ostatnich latach dyskusję publiczną na kontynencie europejskim zdominował temat kryzysu uchodźczego. Spory dotyczące sposobów jego rozwiązania stały się ważnym elementem debaty w większości państw Europy oraz przedmiotem zainteresowania organizacji międzyrządowych, w tym przede wszystkim instytucji Unii Europejskiej. Jednym z państw, które w sposób bezpośredni doświadczyły wzmożonego napływu migrantów stała się Austria. W tym kontekście warto zastanowić się nad trzema kwestiami. Po pierwsze – czy w dobie kryzysu migracyjnego możliwe jest kontynuowanie dotychczasowych założeń polityki migracyjnej i integracyjnej? Drugi problem badawczy stanowią szczególne wyzwania dla realizowanego w Austrii „pakietu integracyjnego”. W artykule podjęto również próbę odpowiedzi na pytanie o główne koszty integracji i jaki jest poziom akceptacji społecznej dla ich ponoszenia. Tytułowy czynnik ekonomiczny został omówiony z kilku perspektyw – jako przyczyna, skutek oraz swoistego rodzaju wyzwanie dla polityki integracyjnej Austrii.

EN

In recent years the public debate in Europe has been dominated by the topic of so- refugee crisis. Disputes on how to solve it have become part of public life in practically all European countries. Intergovernmental organizations, like the European Union for example, are also interested in this problem. Austria is one of the countries that directly experienced the influx of migrants. In the context of these events, it is worth considering three issues. First of all, is it possible to continue the existing assumptions in the time of the migration crisis? The second is the question of specific challenges for the “integration package” implemented in Austria. The article also attempts to answer the question of what is the main costs of integration and what is the opinion about this costs. The economic factor has been discussed from several perspectives – the cause, the effect and the kind of challenge for Austria's integration policy.

8

Implementation of the Constitutional Principle of the Protection of Linguistic Minorities’ Rights in Italy, Using the Example of the Trentino Region - Alto Adige

84%

Bonusiak G.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2020

|

issue 5 (57)

307-323

EN

After the Second World War, the Italian Republic adopted in its system the principles of regionalization and decentralization. This was largely due to the separatism of ethnic and regional groups within the territory of the country, and particularly concerned the islands of Sicily and Sardinia and border regions: The Aosta Valley, Friuli Venezia Giulia and Trentino-South Tyrol. Until the end of the 1960s, the latter was the site of a strong ethnic conflict between a group of German-speaking Tyroleans and a dominant Italian-speaking group. The situation of the Rhaeto-Romance (Ladin) group living in the Alpine valleys remained somewhat aside from their confrontation. The violence used by both sides led to a solution unique for the Republic. The transfer of a large part of the competences down from regional to provincial level led to a gradual calming of the situation. Today, the Tyroleans enjoy broad autonomy in the province of Bolzano, where they are a dominant group, and, at the same time, have a strong influence on the functioning of the entire region through statutory guarantees of their participation in the regional legislature and executive power. The rights of the Italian-speaking minority in South Tyrol are similarly and proportionally protected. The rights to preserve the language and culture of all three language groups are also widely protected by law. The purpose of this article is to examine the principle of protection of the Tyrolean minority’s rights as an example of the implementation of the principle of the protection of linguistic minorities’ rights, present in the Constitution of the Italian Republic.

PL

Po II wojnie światowej Republika Włoska w swym ustroju przyjęła zasady regionalizacji i decentralizacji. W dużej mierze było to spowodowane separatyzmem grup etnicznych i regionalnych na terytorium państwa i dotyczyło szczególnie wysp Sycylii i Sardynii oraz regionów przygranicznych: Doliny Aosty, Friuli-Wenecji Julijskiej i Trydent-Tyrol Południowy. Ostatni z wymienionych regionów aż do schyłku lat sześćdziesiątych XX wieku był miejscem silnego konfliktu etnicznego pomiędzy grupą niemieckojęzycznych Tyrolczyków a dominującą grupą włoskojęzyczną. Nieco na uboczu ich konfrontacji pozostawała sytuacja zamieszkującej alpejskie doliny grupy retroromańskiej (ladyńskiej). Przemoc używana przez obie strony spowodowała, że sięgnięto po unikalne dla Republiki rozwiązanie. Przeniesienie dużej części kompetencji w dół, z poziomu regionu na poziom prowincji doprowadziło do stopniowego uspokojenia sytuacji. Obecnie Tyrolczycy cieszą się szeroką autonomią prowincji Bolzano, w której są grupą dominującą, a jednocześnie mają duży wpływ na funkcjonowanie całego regionu dzięki statutowym gwarancjom ich udziału w regionalnej władzy ustawodawczej i wykonawczej. Analogicznie i proporcjonalnie chronione są prawa mniejszości włoskojęzycznej w Południowym Tyrolu. Szeroką ochroną ustawową objęte są także prawa do zachowania języka i kultury wszystkich trzech grup językowych. Celem niniejszego artykułu jest analiza zasad ochrony praw mniejszości tyrolskiej jako przykładu realizacji obecnej w konstytucji Republiki Włoskiej zasady ochrony praw mniejszości językowych.

9

Konstytucyjny wymiar ochrony praw mniejszości narodowych w Austrii

84%

Godlewska E.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 5(69)

203-213

PL

W artykule wskazano na takie problemy badawcze, jak cechy porządku konstytucyjnego Austrii, historia konstytucjonalizmu austriackiego oraz główne akty prawne o charakterze konstytucyjnym. Celem analizy było określenie: a) jaki jest poziom ochrony mniejszości narodowych w Austrii, wynikający z porządku konstytucyjnego?, b) czy można mówić o ciągłości ochrony? oraz c) jaki jest bilans starcia regulacji prawnych z praktyką, a zatem czy można zdiagnozować jakieś problemy w tej materii? W artykule wskazano, że wynikający z porządku konstytucyjnego poziom ochrony mniejszości narodowych w Austrii ocenić należy jako wysoki. Status mniejszości określony został w szeregu aktów prawnych mających rangę konstytucyjną. Mamy do czynienia z ciągłością ochrony prawnej, zaś ewentualne problemy nie dotyczą stricte samego prawa lecz jego praktycznego zastosowania.

EN

The article indicates such research problems as the features of the Austrian constitutional order, the history of Austrian constitutionalism and the main legal acts of a constitutional nature. The aim of the analysis was to determine: a) what is the level of protection of national minorities in Austria, resulting from the constitutional order?, b) can we speak of continuity of protection?, and c) what is the balance between legal regulations and practice? The article indicates that the level of protection of national minorities in Austria resulting from the constitutional order should be assessed as high. The minority status has been defined in a number of constitutional legal acts. We are dealing with the continuity of legal protection, and any problems do not concern strictly the law itself, but its practical application.

10

Arumuni/Wlasi w Grecji: polityka i tożsamość

84%

Nowicka-Rusek E.

Balcanica Posnaniensia Acta et studia

|

2021

|

vol. 28

|

issue 1

285-320

EN

The article shows different aspects of the Greek policy towards Vlach communities, important for their social and cultural activity. The case of Vlachs/Aromanians living in Greece is analyzed from the point of view of relatively large and functioning ethnic minority group, located within the Greek national majority. The Greek „republican concept of nationality”, included into the official policy, doesn’t accept ethnic/national minorities in the state. The article is created on the basis of long-lasting anthropological research, conducted by the author. It contains opinions expressed by Vlach/Aromanian intellectualists living in Greece, representing various concepts of Vlachness.

PL

Artykuł ukazuje znaczenie polityki państwowej dla sytuacji społeczno-kulturowej vlaskich społeczności, żyjących w Grecji. W tym kontekście przypadek Vlachów/Arumunów jest analizowany z punktu widzenia względnie licznej grupy mniejszościowej, która roztapia się w greckiej większości. Grecki „republikański koncept narodowy”, realizowany w ramach oficjalnej polityki, nie aprobuje istnienia w mniejszości narodowych lub etnicznych w państwie. Artykuł jest oparty na antropologicznych badaniach terenowych autorki. Cytowane są w nim wypowiedzi vlaskich intelektualistów z Grecji, którzy reprezentują rozmaite koncepcje vlaskości.

11

Constitutional Regulations of the Official Language in the European Union Countries

84%

Bidziński M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2020

|

issue 6 (58)

489-496

EN

The regulations concerning the definition of the official language at the constitutional level have not been unified in the constitutions of European Union countries. The importance of a language, the level of its protection, and care for the language are immanently connected with the cultural awareness of a given nation, its historical conditions, national aspirations, and other factors allowing to distinguish it from other subjects. The number of languages used in individual regions of the EU depends on social migrations, the uniformity of nationalities, historical conditions, as well as the level and directions of patriotic aspirations in a given society. Therefore, the attempts to impose on the members of the EU the adoption of the unified solutions, which de facto imply - in the case of most of them - the need to amend the constitution, is a demand that now seems completely unfeasible.

PL

Regulacje dotyczące określenia języka urzędowego na poziomie konstytucyjnym nie zostały zunifikowane w ustawach zasadniczych państw Unii Europejskiej. Znaczenie języka, poziom jego ochrony oraz dbałość o język są immanentnie związane ze świadomością kulturową danego narodu, uwarunkowaniami historycznymi, dążeniami narodowościowymi i innymi czynnikami pozwalającymi na wyróżnienie się od innych podmiotów. Liczba używanych języków na poszczególnych obszarach UE jest zależna od migracji społecznych, jednolitości narodowościowej państwa, uwarunkowań historycznych, a także poziomu i kierunków dążeń patriotycznych w społeczeństwie. Wymuszenie zatem na członkach UE tożsamych rozwiązań, implikujących de facto w większości z nich konieczność zmiany ustawy zasadniczej jest obecnie zadaniem całkowicie niewykonalnym.

12

Autonomia terytorialna mniejszości narodowych. Ujęcie komparatystyczne na przykładzie Mjanmy, Panamy i Boliwii

84%

Sobczyński M.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

|

2021

|

issue 54

193-226

EN

The article reviews the policy of states in relation to national minorities and the processes of granting them territorial autonomy, based on the example of three countries geographically differentiated, with different histories and diverse national structures. Myanmar, Panama and Bolivia were selected for the analysis. In all these states, the Bolshevik practice of separating autonomous areas according to the distribution of individual nations was used, which, as the practice shows, usually leads to the disintegration of states. Also, two of the analyzed countries have already embarked on the path of disintegration.

PL

W artykule dokonano przeglądu polityki państw w stosunku do mniejszości narodowościowych i procesów nadawania im autonomii terytorialnej na przykładzie trzech krajów zróżnicowanych pod względem położenia geograficznego, odmiennych dziejów i zróżnicowanych struktur narodowych. Do analizy wybrano Mjanmę, Panamę i Boliwię. We wszystkich tych państwach zastosowano bolszewicką praktykę wydzielania obszarów autonomicznych zgodnie z rozmieszczeniem poszczególnych narodów, co – jak pokazuje praktyka – prowadzi zazwyczaj do dezintegracji państw. Dwa spośród analizowanych państw weszły już na drogę dezintegracji.

13

Representation of National and Ethnic Minorities in the Hungarian Parliament

84%

Halász I.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2022

|

vol. 31

|

issue 5

67-84

PL

Niniejszy artykuł koncentruje się na historii reprezentacji mniejszości narodowych w parlamencie węgierskim. Dawne Królestwo Węgier tradycyjnie było państwem wielonarodowym. W XIX w. połowa ludności była innego pochodzenia niż węgierskie. Kwestia mniejszości stała się jednym z najbardziej delikatnych problemów w okresie budowy państwa narodowego. Sytuacja uległa zmianie po I wojnie światowej, kiedy to Węgry utraciły dwie trzecie terytorium. Nowe Węgry w okresie międzywojennym były krajem stosunkowo jednolitym narodowościowo z nacjonalistycznym reżimem politycznym. Przed 1918 r. mniejszości narodowe miały reprezentację parlamentarną na podstawie ogólnych liberalnych przepisów wyborczych. Ustawodawstwo wyborcze nie znało preferencyjnego systemu reprezentacji mniejszości. Sytuacja wyglądała podobnie także w okresie międzywojennym. W okresie panowania ustroju socjalistycznego mniejszości narodowe były reprezentowane przez przywódców oficjalnych stowarzyszeń mniejszości narodowych podległych komunistom. Kwestia reprezentacji mniejszości w parlamencie zaczęła odgrywać bardzo ważną rolę po transformacji demokratycznej. Wbrew pierwotnym planom nowe węgierskie prawo wyborcze nie zagwarantowało specjalnej reprezentacji parlamentarnej dla mniejszości narodowych i etnicznych. System reprezentacji preferencyjnej narodził się dopiero w 2011 r. w ramach przebudowy węgierskiego prawa wyborczego. Obecnie lista wyborcza zgłoszona przez samorząd narodowy danej mniejszości narodowej lub etnicznej, aby uzyskać mandat parlamentarny, musi zdobyć tylko 25% głosów w stosunku do tego, co muszą osiągnąć zwykłe (ideologiczne) partie polityczne. Mniejszość niemiecka uzyskała taki mandat w latach 2018 i 2022. Pozostałe mniejszości mają w parlamencie rzeczników o specjalnym statusie konsultacyjnym. Model węgierski jest stosunkowo oryginalny w regionie środkowoeuropejskim. Nie przyjął pluralistycznego prawa wyborczego i odróżnia małe mniejszości od średnich.

EN

The paper focuses on the history of the national minority representation in the Hungarian parliament. The old Hungarian Kingdom was traditionally a multicultural country. The half of population did not have Hungarian origin in the 19th century. The minority issue became the one of most sensitive problems in the period of nation-state building. The situation changed after World War I when Hungary lost two-thirds of its territory. The new Hungary in the interwar period was a relatively ethnically homogenous country with a nationalist political regime. Before 1918, the national minorities had parliamentarian representation based on general liberal electoral rules. The electoral legislation did not know the preferential system of minority representation. The situation was similar also in the interwar period. The leaders of official national minority associations under communist influence represented the national minorities during the period of socialist regime. The issue of minority representation in parliament started to play a very important role after the democratic transition. Despite on the original plans, the new Hungarian electoral legislation did not guarantee special parliamentary representation for national and ethnic minorities. The system of preferential representation was born only in 2011 in the framework of the redesign of the Hungarian electoral law. Currently, the list submitted by the national self-government of concrete national or ethnic minority needs for the achieving of parliamentarian mandate only 25% of ballots, which is necessary for achieving of normal mandate by regular (ideological) political parties. The German minority has achieved this mandate in 2018 and 2022. Other minorities have in parliaments the spokespersons with special consultative status. The Hungarian model is relatively original in the Central European region. It did not recognise the plural electoral law and it distinguish between the small and middle size minorities.

14

Korematsu. Too Early for the Court of History

67%

Hoff W.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2019

|

vol. 11

|

issue 4

83-100

PL

W 1942 r. amerykańskie władze wojskowe internowały przeszło 120 tys. osób pochodzenia japońskiego w obawie przed sabotażem na rzecz Japonii. W historycznym wyroku sąd uwolnił od zarzutów Freda Korematsu, lecz podtrzymał konstytucyjność ustawodawstwa prowadzącego do internowania. Później okazało się, że nie było dowodów na udział internowanych w formowaniu piątej kolumny. Decyzja ta była krytykowana jako niekonstytucyjna i motywowana rasizmem. Zdaniem sędziów, którzy zgłosili zdanie odrębne oraz komentatorów stanowisko sądu zostało potępione przez sąd historii. Autor twierdzi, że pierwotna decyzja SN była uzasadniona okolicznościami wojny, w tym stanem niepewności, który ze sobą niosła. Dopóki nie wyposażymy władz w dar jasnowidzenia, musimy uznać ich prawo do działania w czasie zagrożenia, nawet z marginesem błędu. Debata towarzysząca temu wyrokowi zignorowała doświadczenia obu wojen światowych, w których niemiecka piąta kolumna była aktywna i efektywna. Artykuł przedstawia, nieznaną w piśmiennictwie zachodnim, opowieść naocznego świadka niemieckiego sabotażu w czasie pierwszej wojny światowej. Współczesna historia potwierdza ponadczasowość zjawiska piątej kolumny. Strach, uzasadniony lub nie, przed technikami wojny hybrydowej doprowadził do odradzania się ustawodawstwa skierowanego przeciw piątym kolumnom w XXI w., choć środki ich zwalczania są inne. Jest zbyt wcześnie na autorytatywne wypowiedzi sędziów i akademików w imieniu „sądu historii”, ponieważ do końca historii jeszcze daleko.

EN

In 1942 the American military authorities interned over 120 thousand persons of Japanese ancestry in fear of sabotage on behalf of Japan. In a landmark 1944 case the Supreme Court rehabilitated Fred Korematsu but upheld constitutionality of the wartime laws leading to the internment. As transpired later, there was no evidence of the Japanese-Americans’ forming a fifth-column. The court decision was criticized as unconstitutional and driven by racism. In view of the dissenting judges and commentators it was condemned by the court of history. This article claims that the original decision was justified by the circumstances of the war, including the uncertainties it brought with it. Unless we equip the government with the power of clairvoyance, it has to be able to act, and even err, in emergency. The debate around Korematsu ignored the previous experience of both World Wars in which German fifth columns were active and effective. One such eyewitness account, not known in Western literature, is presented in the article. Modern his-tory confirms that the fifth column as such is a timeless phenomenon. The fear of hybrid wars techniques, justified or not, has led to the reemergence of the fifth column legislation in XXI century, although the range legal instruments intended to contain it is different. It is too early for judges and scholars to speak authorita-tively on behalf of the court of history, for history is still in the making.

15

The Legitimization of Forced Migration: A Long-Term Consequence of the Paris Peace Conference and the Treaty of Lausanne

67%

Kulczycki J. J.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2022

|

vol. 14

150-169

PL

Following World War I, the Great Powers gathered in Paris to negotiate a series of treaties under the watchword “national self-determination.” By the beginning of the 20th century national homogeneity had become the ideal attribute of a nation-state, and in practice this is what the Great Powers saw as national self-determination. Only in very few instances did a population actually self-determine its future. In addition, the Great Powers took other considerations into account in redrawing borders in Eastern Europe, resulting in the inclusion of large minorities, which prompted the imposition of treaties protecting those minorities. If the new borders resulted in a change of an individual’s nationality, one could self-determine one’s nationality by “opting” for another nationality, but with the obligation to “transfer” one’s residence to the country of that nationality, the equivalent of forced migration and illustrating the primacy of national homogeneity over self-determination. The Treaties of Neuilly and Sèvres went further by obligating Bulgaria and Turkey to reduce their minority population. The failure of the latter Treaty led to a conference in Lausanne, at which the Great Powers in the resulting Treaty legitimized the expulsion of Greeks and Turks, providing an international sanction for forced migration. In the following decades, statesmen and others repeatedly invoked the Treaty of Lausanne by name as a successful model for dealing with minority-majority conflicts, supposedly by promoting national homogeneity, which culminated in massive forced migrations following World War II.

16

Multikulturalizm i jego wpływ na bezpieczeństwo demokracji liberalnej

67%

Polakowski M.

Społeczeństwo. Edukacja. Język

|

2016

|

vol. 4

46 - 52

PL

Wielokulturowość jest jednym z najważniejszych tematów debaty publicznej we współczesnym świecie zachodnim. Problem ten jest rozpatrywany przede wszystkim w kontekście trudności z dostosowaniem grup mniejszościowych do życia w społeczeństwach zachodnich, które są jedną z przyczyn kryzysu współczesnych ustrojów demokratycznych. Artykuł jest próbą rozpoznania podstawowych sprzeczności pomiędzy założeniami teorii multikulturalizmu a teoretycznymi podstawami liberalnych demokracji

EN

Multiculturalism is one of the most important issues discussed in the public forum of the modern western world. This issue is considered in the context of difficulties with the adaptation of the minority groups to the life in democratic societies, which is seen as one of the reasons for modern democratic systems’ crisis. The article attempts to recognize basic contradictions between assumptions of multicultural theories and theoretical foundations of liberal democracies

17

Nowe pokolenie dysydentów? Sytuacja obrońców praw człowieka i LGBT w Rosji – perspektywa współczesna

67%

Lachowicz M., Smólczyńska-Wiechetek A.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2020

|

vol. 17

|

issue 4

110-132

EN

The brutal repression of human rights defenders and representatives of LGBT groups in Russia increased between 2014 and 2020. This was preceded by a tightening of control over activism, protests, social movements and the sphere of public information, as well as a tightening of institutional control over the so-called “third sector” and the introduction of a structured, increasingly restrictive legal instrument. All of these actions were aimed at creating a top-down system of human rights. As a result, this led to an increasing number of persecuted groups operating from the second half of the 1960s in the USSR, a form of resistance that was dissident. The purpose of the analyses conducted in this article is to identify mechanisms that can lead to open and peaceful resistance activities, mechanisms that allow human rights defenders and LGBT activists in Russia to be active on issues whose relevance crosses administrative boundaries, and solutions that allow them to participate in an area of solidarity irrespective of political boundaries.

PL

Brutalizacja represji wobec obrońców praw człowieka i przedstawicieli grup LGBT w Rosji wzrosła w latach 2014–2020. Poprzedzały ją zaostrzenie kontroli nad aktywizmem i protestami społecznymi, sferą informacji publicznej, a także nad tzw. trzecim sektorem i wprowadzanie ustrukturyzowanego, restrykcyjnego systemowego instrumentarium prawnego. Wszystkie te działania miały na celu odgórne kreowanie systemu praw człowieka. W konsekwencji doprowadziło to do coraz częstszego sięgania przez przedstawicieli rosyjskiego społeczeństwa obywatelskiego po stosowaną od II połowy lat 60. XX w. na terenie ZSRR formę oporu, tj. dysydenctwo. Celem zawartej w artykule analizy jest identyfikacja występujących współcześnie w rosyjskim społeczeństwie mechanizmów mogących prowadzić do otwartych i pokojowych działań oporowych. Są to mechanizmy umożliwiające obrońcom praw człowieka i aktywistom LGBT z Rosji zaangażowanie w kwestie, których istotność przekracza granice administracyjne Federacji Rosyjskiej. W artykule wskazano również skuteczne praktyki i rozwiązania stosowane na gruncie prawa międzynarodowego, które pozwalają obu grupom na uczestnictwo w przestrzeni solidarności niezależnej od granic politycznych.

18

Sytuacja mniejszości narodowych i etnicznych w państwach Europy Środkowej w latach 1989–2004 z punktu widzenia społeczności międzynarodowej

59%

Babicki M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

|

2015

|

vol. 34

|

issue 4

77-92

EN

The aim of this text was to compare policy of Central European towards national and ethnic minorities over the period of fifteen years (1989–2004). Besides Poland, Czechoslovakia (since 1993 Czech Republic and Slovakia) and Hungary are countries of quite different ethnic and national structure. Poland is a unique country due to its’ almost mono-ethnic population when comparing to Czech, Slovakia and Hungary, countries with a large Romani and in case of Slovakia also Hungarian minority. The period of communism 1945–1989 in all fields of political, social and economic life was under the dictate of Soviet Union. This applied to minorities issues as well. The changes which started in 1989 was a freely chosen way of political elites and societies of Czech, Hungary, Poland and Slovakia. Although the membership criteria of the EU (so-called Copenhagen Criteria) consisted inter alia of a criterion in favour of respecting the rights of national, ethnic and language minorities. It was a kind of “double standards” by the EU. The text analyses the impact of EU and other international actors on policies of Prague, Bratislava, Budapest and Warsaw in the field of national minorities rights during the accession preparations. It was significantly reduced after the full membership of Czech, Hungary, Poland and Slovakia after the 1st of May 2004.

PL

Celem tego artykułu jest porównanie polityk państw Europy Środkowej wobec mniejszości narodowych i etnicznych na przestrzeni piętnastu lat (1989–2004). Ponadto Polska, Czechosłowacja (od 1993 r. Czechy i Słowacja) i Węgry są krajami o zróżnicowanej strukturze narodowej i etnicznej. Polska jest wyjątkowym krajem z racji swej niemalże homogenicznej struktury etnicznej ludności w porównaniu do Czech, Słowacji oraz Węgier, krajów z liczną mniejszością romską, a przypadku Słowacji również z mniejszością węgierską. Okres komunizmu w latach 1945–1989 stał pod znakiem dyktatu Związku Radzieckiego we wszystkich dziedzinach życia politycznego, społecznego i gospodarczego. Dotyczyło to również spraw mniejszości. Przemiany, które nastąpiły w roku 1989, były wolnym wyborem elit politycznych oraz społeczeństw Czech, Polski, Słowacji oraz Węgier. Jednakże kryteria członkowskie UE (tzw. kryteria kopenhaskie) zawierały m.in. wymóg przestrzegania praw mniejszości narodowych, etnicznych i językowych. Były to swego rodzaju „podwójne standardy” ze strony UE. Poddano analizie wpływ UE oraz innych aktorów międzynarodowych na politykę Bratysławy, Budapesztu, Pragi i Warszawy w dziedzinie praw mniejszości narodowych w okresie przygotowań do członkostwa. Uległ on znacznemu zmniejszeniu wraz z pełnym członkostwem Czech, Polski, Słowacji oraz Węgier dnia 1 maja 2004 r.

19

Mniejszość żydowska w Księstwie Bułgarii w latach 1879-1885. Wybrane problemy

59%

Rusin B.

Balcanica Posnaniensia Acta et studia

|

2015

|

vol. 22

|

issue 2

37-54

EN

The article describes the situation of the Jewish minority after establishing the Principality of Bulgaria in 1879. The situation of the Jewish minority and other ethnic and religious groups in the country was heavily dependent on the authorities and different governments aiming at the achievement of the national ideals of Bulgaria – the creation of an ethically solid and territorially united state in the Balkans. These goals influenced the Bulgarian policy towards Jewish and other minorities in the country, especially between 1882-1883 and 1884-1886, when pro-Russian politicians run the government. The Jews in the Principality worked mostly as small merchants and craftsmen, so even though they were considered to be wealthy their situation did not differ from the situation of the Bulgarian population of the country. Generally, the minority was deprived of the possibility of achieving high official and administration posts, as well as high military ranks in the army, even after the participation of the Jews in the Serbo-Bulgarian war in 1885. The education and the level of development of the Jewish culture in the country were also very low. Jewish schools were financially subsidized by international organisations, especially the Alliance Israelite Universelle, but the local communities still lacked money for teachers and proper buildings. Jewish theatres and newspapers were also underfunded, that is why the first Jewish newspaper appeared in the country only in 1893. In conclusion, therefore, it seems that the situation of the Jews in the Principality of Bulgaria was not particularly bad, especially when we take into consideration the level of anti-Semitism in neighbouring Romania. The Jews were satisfied with the conditions of living in Bulgaria, and they supported the national goals of the country, such as the unification of the Principality with the province of Eastern Roumelia in 1885.

20

Ku wspólnocie posttradycyjnej. Axel Honneth jako krytyk komunitariańskiej filozofii politycznej

51%

Modrzyk A.

Praktyka Teoretyczna

|

2010

|

vol. 1

27-40

EN

This paper addresses basic assumptions of communitarian philosophy and it points out contradictions in communitarian reflection. Article concludes that conception of Axel Honneth’s post-traditional community is positive alternative for communitarian idea of community.

PL

Artykuł przedstawia podstawowe założenia filozofii komunitariańskiej i wskazuje na sprzeczności w niej występujące. Pozytywną alternatywą względem refleksji komunitarian ma być koncepcja wspólnoty post – tradycyjnej Axela Honnetha.

Refine search results

Ekonomiczne aspekty polityki integracyjnej Austrii wobec imigrantów

Ochrona mniejszości narodowych w Republice Łotewskiej z perspektywy mniejszości polskiej – studium konstytucyjnoprawne

Inspiracja i formy współpracy polskich instytucji państwowych z wydawcami i redakcjami pism rosyjskich w latach 1919–1935 - zarys problematyki

Великаны, дикие и инные «чужие» люди

Struktura narodowościowa województwa zachodniopomorskiego

Transmisja i reprodukcja wartości kulturowych w szkole na przykładzie wybranych mniejszości narodowych i etnicznych a kontekst społeczny. Elementy założeń teorii Pierre’a Bourdieu i Basila Bernsteina

Ekonomiczne aspekty polityki integracyjnej Austrii wobec imigrantów

Implementation of the Constitutional Principle of the Protection of Linguistic Minorities’ Rights in Italy, Using the Example of the Trentino Region - Alto Adige

Konstytucyjny wymiar ochrony praw mniejszości narodowych w Austrii

Arumuni/Wlasi w Grecji: polityka i tożsamość

Constitutional Regulations of the Official Language in the European Union Countries

Autonomia terytorialna mniejszości narodowych. Ujęcie komparatystyczne na przykładzie Mjanmy, Panamy i Boliwii

Representation of National and Ethnic Minorities in the Hungarian Parliament

Korematsu. Too Early for the Court of History

The Legitimization of Forced Migration: A Long-Term Consequence of the Paris Peace Conference and the Treaty of Lausanne

Multikulturalizm i jego wpływ na bezpieczeństwo demokracji liberalnej

Nowe pokolenie dysydentów? Sytuacja obrońców praw człowieka i LGBT w Rosji – perspektywa współczesna

Sytuacja mniejszości narodowych i etnicznych w państwach Europy Środkowej w latach 1989–2004 z punktu widzenia społeczności międzynarodowej

Mniejszość żydowska w Księstwie Bułgarii w latach 1879-1885. Wybrane problemy

Ku wspólnocie posttradycyjnej. Axel Honneth jako krytyk komunitariańskiej filozofii politycznej