Igrzyska olimpijskie odbywają się nie tylko na stadionach, ale są też tematem mediów, które prześcigają się w tym, jak w sposób rzetelny, ale też przykuwający uwagę i budzący emocje kibiców opowiedzieć o rywalizacji sportowców. Opowieść ta, przybierająca najczęściej formę komentarza sportowego, dokonuje się zarówno w sferze werbalnej, operującej językiem o określonym (nobilitującym bądź deprecjonującym) nacechowaniu emocjonalnym, jak też w warstwie wizualnej, gdy sportowcy prezentowani są w takich kontekstach sytuacyjnych, które możliwie najwierniej obrazują ich aktualny stan fizyczny czy emocjonalny. Połączenie tych obu warstw: językowej i pozajęzykowej, sprawia, że komentarz sportowy może być rozpatrywany w kategoriach komunikatu multimodalnego i znajduje zastosowanie zarówno w mediach drukowanych, operujących słowem pisanym i obrazem statycznym, jak i elektronicznych, które dodatkowo sięgają po obrazy ruchome (filmy czy interaktywne infografiki). To czyni z komentarza sportowego ciekawy obiekt analiz mediolingwistycznych, których wyniki są przedmiotem niniejszego opracowania.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.