Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ocena odczuwanego wysiłku
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background. Blood lactate [La-], heart rate (HR) and rating of perceived exertion (RPE) have been used to quantify the intensity of effort in judo. Problem and Aim. The relationship among the variables, [La-], HR and RPE after the first fight in the official competition (1-OC), one Randori (RAN), and the Special Judo Fitness Test (SJFT) have not been studied together. Therefore, the present study aimed to verify the correlations among [La-], HR and RPE in the RAN, 1-OC and SJFT, and the change of these variables in the three conditions. Methods. The sample consisted of 16 state and national level judokas, 8 men and 8 women, aged: 18 ± 0.9. Anthropometric assessment, SJFT and RAN were conducted in the first week and in the second one, judokas participated in the competition. HR, RPE and [La-] were collected in the SJFT and RAN, while in the 1-OC, only RPE and [La-] were collected. Results. [La-] differed amongst the three situations, with higher values in the SJFT followed by the 1-OC and RAN. In relation to RPE, SJFT also presented higher values in relation to the 1-OC. There was a high correlation between HRmed and RPE in the SJFT and between HRmax and [La-] in the RAN. Conclusions. For the category studied, [La-] best discriminated the specific actions of judo, the HR did not seem to be a good indicator of the intensity of the specific activities of judo. More studies with RPE in training sessions and complete competitions must be held to add new information to the results found.
XX
Tło: Obecność mleczanu we krwi [La-], częstość akcji serca (HR) i ocena odczuwanego wysiłku (RPE) są wykorzystywane do ilościowego określenia intensywności wysiłku w judo. Problem i Cel. Zależność pomiędzy zmiennymi [La-], HR i RPE po pierwszej walce w oficjalnych zawodach (1-OC), po jednej rundzie Randori (RAN) i Special Judo Fitness Test (SJFT) nie były badane łącznie. Dlatego też celem niniejszej pracy było sprawdzenie korelacji pomiędzy stosunkiem mleczanu we krwi, częstości akcji serca i oceną odczuwanego wysiłku w Randorii, w oficjalnych zawodach i teście SJFT oraz zmiany tych zmiennych w tych trzech warunkach. Metody. Próba składała się z 16 judoków na poziomie państwowym i krajowym, 8 mężczyzn i 8 kobiet, wiek: 18 ± 0,9 lat. Ocenę antropometryczną, SJFT i RAN przeprowadzono w pierwszym tygodniu, a w drugim tygodniu judocy uczestniczyli w zawodach. W SJFT i RAN zbierano dane: częstość akcji serca, ocena odczuwanego wysiłku i mleczan we krwi, natomiast w oficjalnych zawodach tylko częstość akcji serca i mleczan we krwi. Wyniki. Wartość mleczanu we krwi różniła się pomiędzy trzema sytuacjami, z wyższymi wartościami w SJFT, a następnie w 1-OC i RAN. W odniesieniu do oceny odczuwanego wysiłku, SJFT również prezentował wyższe wartości w stosunku do 1-OC. Stwierdzono wysoką korelację między HRmed i RPE w SJFT oraz między HRmax i [La-] w RAN. Wnioski. Dla badanej kategorii mleczan we krwi najlepiej określał specyficzne działania w judo, podczas gdy częstość akcji serca nie wydaje się być dobrym wskaźnikiem intensywności specyficznych działań w judo. Należy przeprowadzić więcej badań z oceny odczuwanego wysiłku w sesjach treningowych i pełnych zawodach, aby dodać nowe informacje do znalezionych wyników.
EN
Background. Grip performance is a fundamental attribute in grappling sports. Problem and aim. Concurrent training may impact physical function and thus sport-specific training performance. We investigated whether resistance training (RT) exercise order affected repetition performance and rating of perceived exertion (RPE), and quantified the impact of RT on gripping in Brazilian jiu- jitsu (BJJ) grapplers. Material and methods. Twelve BJJ athletes completed two RT sessions in a random order. The sessions incorporated the same four exercises in either alternated order (AO) or grouped order (GO). Three sets were performed to failure using a 10-repetition maximum (10RM) load. The maximum number of repetitions (MNR) for each set determined repetition performance, and RPE was used to assess fatigue. Grip performance was measured with a maximum static lift (MSL) at baseline and post RT. Results. In both protocols, MNR decreased significantly over time, with no significant protocol × set interaction (p > 0.05). RPE increased over time, with no protocol × set interaction (p > 0.05). Both protocols resulted in reduced MSL (p < 0.001), with no difference in magnitude (p > 0.05). Total training volume, average RPE, and session perceived load (average RPE × session duration) did not differ between protocols (p > 0.05). Conclusions. Exercise order in short, full-body RT programs did not acutely influence repetition performance or perceptions of fatigue in these athletes. Grip endurance was severely compromised following RT, independent of exercise order. Grapplers doing same-day concurrent training should be mindful of the immediate impact of RT on gripping ability.
PL
Tło. Wydajność chwytu jest podstawowym atrybutem w sportach grapplingowych. Problem i cel. Równoczesny trening może wpływać na funkcje fizyczne, a tym samym na wyniki treningu sportowego. Autorzy zbadali, czy kolejność ćwiczeń treningu oporowego (RT) wpływa na wydajność powtórzeń i ocenę odczuwanego wysiłku (RPE) oraz określili ilościowo wpływ RT na chwytanie u brazylijskich grapplerów jiu-jitsu (BJJ). Materiał i metody. Dwunastu zawodników BJJ ukończyło dwie sesje RT w losowej kolejności. Sesje obejmowały te same cztery ćwiczenia w kolejności naprzemiennej (AO) lub grupowej (GO). Trzy zestawy zostały wykonane do czasu porażki przy użyciu maksymalnego obciążenia 10 powtórzeń (10RM). Maksymalna liczba powtórzeń (MNR) dla każdego zestawu określała wydajność powtórzeń, a RPE wykorzystano do oceny zmęczenia. Wydajność chwytu została zmierzona za pomocą maksymalnego statycznego uniesienia (MSL) na początku i po RT. Wyniki. W obu protokołach MNR zmniejszał się znacząco w czasie, bez znaczącej interakcji protokół × zestaw (p>0,05). RPE wzrastał z czasem, bez interakcji protokół × zestaw (p>0,05). Oba protokoły spowodowały zmniejszenie MSL (p< 0,001), bez różnicy w wielkości (p>0,05). Całkowita objętość treningu, średnie RPE i postrzegane obciążenie sesji (średnie RPE × czas trwania sesji) nie różniły się między protokołami (p> 0,05). Wnioski. Kolejność ćwiczeń w krótkich, pełnych programach RT nie miała znaczącego wpływu na wydajność powtórzeń lub postrzeganie zmęczenia u badanych sportowców. Wytrzymałość chwytu była poważnie obniżona po RT, niezależnie od kolejności ćwiczeń. Grapplerzy wykonujący jednoczesny trening tego samego dnia powinni pamiętać o bezpośrednim wpływie RT na zdolność chwytania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.