Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  orędzie noworoczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Studia Medioznawcze
|
2021
|
issue 4
1077-1087
PL
Cel: artykuł dotyczy nierozłączności komunikacji werbalnej i niewerbalnej w przekazach medialnych, szczególnie telewizyjnych. Odbiorcy czerpią informacje z przekazów medialnych na podstawie tego, co widzą i słyszą w połączeniu z treścią, jaka do nich dociera. Ich uwaga jest więc podzielona na śledzenie różnych kanałów komunikacyjnych, a to oznacza, że część informacji może zostać pominięta. Aby sprawdzić, ile informacji może pozostać niezauważonych, zostało wykonane specjalne badanie. Metody badań: do badania wykorzystano nagranie jednego z orędzi noworocznych Prezydenta RP, a więc przekazu należącego do specyficznego gatunku mowy. Badanie polegało na rozwarstwieniu przekazu, a następnie sprawdzeniu, ile informacji jest zauważanych, gdy uwaga odbiorcy skierowana jest tylko na jeden kanał komunikacyjny: (1) na kanał wizualny, bez dźwięku; (2) na kanał audialny – bez obrazu; (3) na sam tekst orędzia. Badanie zostało przeprowadzone z zastosowaniem zogniskowanego wywiadu grupowego, metody często wykorzystywanej w celu uzyskania opinii względem danej kwestii. Wyniki nie stanowią zaskoczenia – okazuje się, że czerpanie informacji z kilku kanałów równocześnie dostarcza wielu informacji, jednakże dopiero rozwarstwienie kanałów pokazuje, ile nowych informacji dociera do odbiorcy, gdy jego uwaga skierowana jest na każdy z nich oddzielnie. Oryginalność/wartość poznawcza: badanie potwierdza intuicyjne przekonanie o zachowaniu uważności w odbiorze wszelkich treści medialnych. Ponieważ publiczne wystąpienia są częstą praktyką polityków czy ekspertów, należy być skupionym, by nie ulec fałszywym informacjom, czemu może sprzyjać tzw. szum informacyjny. Badanie służy również wykazaniu dużego znaczenia retorycznej zasady decorum dla tworzenia przekazów medialnych.
EN
Scientific objective: The article deals with the inseparability of verbal and non-verbal communication in media coverage, especially on television. Recipients derive information from what they see, what they hear, and the content that reaches them. The recipient’s attention is therefore divided into tracking different communication channels, and this may mean that some information may be omitted. In order to check how much information may go unnoticed, a special test described in this article has been performed. Research methods: The recording of a New Year’s speech given by the President on the last day of the year was used for the study, so it is a message belonging to a specific genre of speech. The study consisted of stratifying the message and then examining how much information is noticed when the recipient’s attention is focused on only one communication channel and analyzing it: (1) the visual channel, without sound; (2) the audible channel––without image; (3) the text of the speech being read. The study was conducted using focus group interviews, a common method used to obtain an opinion on a given subject. The results are not surprising - it turns out that obtaining information from several channels simultaneously provides much information. However, only the stratification of the channels shows how much new information reaches the recipient when his or her attention is focused on each channel separately. Originality/cognitive value: The research proves the intuitive conviction of maintaining focus on the perception of various media content. Public speeches are a frequent practice by politicians and experts, it’s important to remain focused, as to not succumb to false information, which can be favored by a so-called information overload. The research also serves to point out the great importance of the rhetorical decorum rule, for creating media messages.
EN
The article sets out to investigate one of the speech genres of political discourse - New Year’s greetings as a verbal representations of ritual political communication. The structural and compositional, semantic and linguistic and pragmatic features of New Year’s greetings are determined. The dynamics of New Year’s appeals to the Ukrainian people in the presidential rhetoric of Petro Poroshenko is traced out. The article aims at tracing main trends in the genre of New Year’s greeting reflected in the speeches of the actual Ukrainian President Petro Poroshenko, this aim leading to the following objectives: to determine structural and semantic features of the genre of New Year’s greetings, to analyze texts of greetings and to follow the main modifications of the genre at the level form and content. The corpus of the study comprises texts of New Year greetings by Petro Poroshenko for the period from 2015 to 2018. It is proved that New Year’s greetings are based on the three-component structure with the fixed order of the following parts: retrospective, prospective and optative; in ritual formulas they contain names of addressees according to their nationality, family ties and statehood; semantic focus is on characterizing the current situation in the country and promising positive changes in the next year; lexical markers of the conceptual core of the speeches are tokens “Ukrainian”, “unity”, “people” and “development”. We observe a tendency to increase the retrospective part and decrease the prospective one; giving preference to nominations on national and state grounds; domination of patriotic ritual formulas and patriotic content; the strengthening of religious semantics, in particular Christian; reduction of international components and orientation towards European politics; propensity to positive evaluations; strengthening speaker egocentrism.The problems of conceptualization, semantics and linguistic pragmatics of New Year’s greetings are presented, generalizations on the genre dynamics of New Year’s appeals in the political discourse are elucidated.
PL
W artykule zbadano jeden z gatunków dyskursu politycznego - orędzie noworoczne stanowiące rytuał werbalnej komunikacji politycznej. Określono strukturalno-kompozycyjne, semantyczne i lingwopragmatyczne cechy orędzia noworocznego, prześledzono dynamikę przemówień świątecznych prezydenta Petra Poroszenki. Celem artykułu jest określenie głównych tendencji i zmian w obrębie gatunku orędzia noworocznego odzwierciedlonych w przemówieniach świątecznych obecnego prezydenta Ukrainy P. Poroszenki. Szczegółowe kwestie poruszane w artykule to: zdefiniowanie strukturalnych i semantycznych cech przemówień noworocznych, a także przeanalizowanie głównych zmian w ich formie i treści. Materiał opracowania stanowiły teksty wystąpień noworocznych P. Poroszenki w latach 2015-2018. Udowodniono, że struktura orędzi noworocznych składa się z trzech następujących po sobie części: retrospektywnej, prospektywnej oraz życzeń. Rytualne sformułowania zawierają nazwy adresatów w odniesieniu do przynależności narodowej, państwowej, więzów rodzinnych. Pod względem semantycznym przemówienia noworoczne koncentrują się wokół aktualnej sytuacji w kraju oraz obietnic pozytywnych zmian w kolejnym roku. Koncepcyjne markery leksykalne to „ukraiński”,, jedność”, „naród” i „rozwój”. Można zaobserwować tendencje do wydłużania części retrospektywnej i skracania części prospektywnej (zarówno pod względem objętności, jak i treści), preferowania nazewnictwa związanego z narodowością i państwem, domi­nowania rytualnych sformułowań i treści patriotycznych, nasilania się semantyki religijnej, w szcze­gólności chrześcijańskiej, redukcji elementów międzynarodowych i orientacji na politykę europej ską, pozytywnego oceniania, wzmacniania egocentryzmu mówiącego (nadawcy). Poruszono problemy konceptualizacji, semantyki i lingwopragmatyki orędzi noworocznych, zareprezentowano wyniki badań nad dynamiką przemówień noworocznych w dyskursie politycznym.
RU
Целью статьи является медиаэстетический анализ новогоднего обращения Владимира Путина на 2023 год. Изменения, замеченные в обращении, свидетельствуют о трансформации президентского дискурса, произошедшей во время российско-украинской войны. В анализируемом медиатексте язык, образы и музыка дополняют друг друга, чтобы усилить персуазивный потенциал сообщения . Использование нового пространственного оформления и изменение лингвистической эстетики, более близкой к антагонистическим дискурсам, ставят вооруженный конфликт в центре внимания. В обращении присутствуют характерные черты современного официального российского публичного дискурса: явное изображение врага, эксплицитное использование оппозиции свои-чужие и бинарных оппозиций, разделение российского общества на верных граждан и предателей, гиперболизация действий Запада и эвфемизация военных действий Российской Федерации, а также сочетание религиозных, советских и военных символов.
PL
Celem artykułu jest medioestetyczna analiza przemówienia noworocznego Władimira Putina na rok 2023. Zmiany zaobserwowane w przemówieniu są symptomatyczne dla przemian w dyskursie prezydenckim, które nastąpiły podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej. W analizowanym przemówieniu Władimira Putina  język, obrazy i muzyka oddziałują na zmysły odbiorców i uzupełniają się nawzajem, wzmacniając przekaz. Wykorzystanie nowej aranżacji przestrzeni oraz zmiana estetyki językowej na bliższą antagonistycznym dyskursom sprawiają, że konflikt zbrojny staje się centralnym dla całego przemówienia. W orędziu obecne są charakterystyczne cechy aktualnego oficjalnego rosyjskiego dyskursu publicznego: wyraźny obraz wroga, eksplicytne stosowanie opozycji swój-obcy i opozycji binarnych, podział rosyjskiego społeczeństwa na lojalnych obywateli i zdrajców, którzy nie popierają ofensywy na Ukrainie, hiperbolizacja działań Zachodu i eufemizacja działań wojskowych Federacji Rosyjskiej, oraz kombinacja symboli religijnych, sowieckich i wojskowych.
EN
The aim of the article is a media aesthetic analysis of Vladimir Putin’s New Year’s address for 2023. The changes observed in the speech are symptomatic of the transformations within the presidential discourse that occurred during the Russian-Ukrainian war. In Vladimir Putin’s address for 2023, language, imagery, and music interact with the senses of the audience and complement each other to reinforce the message. The use of a new spatial arrangement and a change in linguistic aesthetics closer to antagonistic discourses make the armed conflict central to the entire speech. The address exhibits characteristic features of the current official Russian public discourse: a clear depiction of the enemy, explicit use of Us vs Them and binary oppositions, division of Russian society into loyal citizens and traitors who do not support the offensive in Ukraine, hyperbolization of Western actions and euphemization of military actions of the Russian Federation, and the combination of religious, Soviet, and military symbols.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.