Search results

1

К вопросу о комплектации первых частей Галицкой армии

100%

Шуминская (Shuminska) Н. N.

Studia Orientalne

|

2014

|

issue 2(6)

197-214

PL

W artykule opisano proces tworzenia pierwszych ukraińskich jednostek wojskowych od wybuchu powstania 1 listopada 1918 roku do ogłoszenia ustawy o powszechnym poborze 13 listopada 1918 roku. Na podstawie analizy artykułów prasowych, ogłoszeń, komunikatów i raportów pokazano, jak wyglądały wydzielenie wojsk ukraińskich z byłej armii austriackiej i mobilizacja wolontariuszy do wojskowych organizacji w różnych częściach Galicji Wschodniej. Omówiono również rolę lokalnych funkcjonariuszy i działaczy w tworzeniu pierwszych ukraińskich oddziałów, a także zagadnienia związane z lokalizacją i czas utworzenia armii.

EN

The following article focuses on the investigation of how the first Galician Army parts were formed, starting from November 1st protest to the adoption of military duty law. The article reflects research of how the army was formed by reorganizing of Ukrainian troops of the former Austrian army, and mobilization of volunteers. Based on the literature review (i.e. magazine articles, advertisements, messages, reports) the nature of protest, troop mobilization and military formation in various regions of eastern Ukraine is shown. The article describes the role of local officers and activists in creation of first Ukrainian divisions as well as issues associated with location and time of army creation.

2

Rosgwardia: gwardia narodowa czy policja wewnętrzna?

100%

Darczewska J.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2020

|

vol. 12

|

issue 23

69-108

PL

Federalna Służba Wojsk Gwardii Narodowej (Rosgwardia) jest modelowym przykładem niestandardowego podejścia do gwardii narodowych i służb federalnych – nie odpowiada ich kryteriom formalnym ani funkcjonalnym. Jej nadrzędnym zadaniem jest neutralizowanie konfliktów wewnętrznych i przywracanie porządku publicznego w państwie; wyposażono ją również w wiele funkcji pomocniczych. Pełni je wspólnie z innymi resortami siłowymi: Ministerstwem Obrony, Ministerstwem Spraw Wewnętrznych, Ministerstwem Obrony Cywilnej i Likwidacji Skutków Klęsk Żywiołowych, Federalną Służbą Bezpieczeństwa, Federalną Służbą Ochrony, Służbą Wywiadu Zagranicznego, Prokuraturą Generalną, Komitetem Śledczym i in. Wymienione struktury są „tarczą i mieczem” w walce z wszelkimi przejawami działań antysystemowych, wojskowych i niewojskowych (tzw. hybrydowych). Działają tym samym w interesie elity politycznej Rosji. Konieczność współdziałania struktur bezpieczeństwa i obrony na różnych płaszczyznach i w różnych konfiguracjach (walka z terroryzmem, ochrona granic, zarządzanie kryzysowe, obrona terytorialna, ochrona obiektów infrastruktury krytycznej i in.) wynika ze strategii wojennej organizacji państwa forsowanej przez Kreml. Takie kompleksowe podejście jest podyktowane kulturą sprawowania władzy i wynikającą z niej kulturą strategiczną. Trwałym elementem tej kultury jest m.in. manipulacja aparatem pojęciowym, skłaniająca badaczy tej problematyki do wnioskowania o realiach rosyjskiego systemu bezpieczeństwa narodowego przez analogię do zachodniego.

EN

The National Guard of the Russian Federation (Rosgvardiya) is a model example of a non-standard approach to the national guard and federal services: it does not meet their formal or functional criteria. Its primary task is to neutralize internal conflicts and restore public order in the country; it is also equipped with many auxiliary functions. It performs them together with other ministries: the Ministry of Defence, the Ministry of Internal Affairs, the Ministry for Civil Defence, Emergencies and Elimination of Consequences of Natural Disasters, the Federal Security Service, the Federal Protective Service, the Foreign Intelligence Service, the General Prosecutor’s Office, the Investigative Committee and others. The above mentioned ministries are “shield and sword” in the fight against all manifestations of anti-system, military and nonmilitary (so-called hybrid) activities. Thus, they act in the interest of Russia’s political elite. The need for cooperation between security and defence structures on various levels and in various configurations (fight against terrorism, border protection, crisis management, territorial defence, protection of critical infrastructure facilities, etc.) results from the military strategy of the state organization promoted by the Kremlin. Such a comprehensive approach is related to the culture of governance and the resulting strategic culture. A permanent element of this culture is, among others, manipulation of the conceptual apparatus, prompting researchers of this subject to draw conclusions about the realities of the Russian national security system by analogy to the Western one.

3

Rosgvardiya: National Guard or Internal Police?

100%

Darczewska J.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2020

|

vol. 12

|

issue 23

382-416

EN

The National Guard of the Russian Federation (Rosgvardiya) is a model example of a non-standard approach to the national guard and federal services: it does not meet their formal or functional criteria. Its primary task is to neutralize internal conflicts and restore public order in the country; it is also equipped with many auxiliary functions. It performs them together with other ministries: the Ministry of Defence, the Ministry of Internal Affairs, the Ministry for Civil Defence, Emergencies and Elimination of Consequences of Natural Disasters, the Federal Security Service, the Federal Protective Service, the Foreign Intelligence Service, the General Prosecutor’s Office, the Investigative Committee and others. The above mentioned ministries are “shield and sword” in the fight against all manifestations of anti-system, military and nonmilitary (so-called hybrid) activities. Thus, they act in the interest of Russia’s political elite. The need for cooperation between security and defence structures on various levels and in various configurations (fight against terrorism, border protection, crisis management, territorial defence, protection of critical infrastructure facilities, etc.) results from the military strategy of the state organization promoted by the Kremlin. Such a comprehensive approach is related to the culture of governance and the resulting strategic culture. A permanent element of this culture is, among others, manipulation of the conceptual apparatus, prompting researchers of this subject to draw conclusions about the realities of the Russian national security system by analogy to the Western one.

PL

Federalna Służba Wojsk Gwardii Narodowej (Rosgwardia) jest modelowym przykładem niestandardowego podejścia do gwardii narodowych i służb federalnych – nie odpowiada ich kryteriom formalnym ani funkcjonalnym. Jej nadrzędnym zadaniem jest neutralizowanie konfliktów wewnętrznych i przywracanie porządku publicznego w państwie; wyposażono ją również w wiele funkcji pomocniczych. Pełni je wspólnie z innymi resortami siłowymi: Ministerstwem Obrony, Ministerstwem Spraw Wewnętrznych, Ministerstwem Obrony Cywilnej i Likwidacji Skutków Klęsk Żywiołowych, Federalną Służbą Bezpieczeństwa, Federalną Służbą Ochrony, Służbą Wywiadu Zagranicznego, Prokuraturą Generalną, Komitetem Śledczym i in. Wymienione struktury są „tarczą i mieczem” w walce z wszelkimi przejawami działań antysystemowych, wojskowych i niewojskowych (tzw. hybrydowych). Działają tym samym w interesie elity politycznej Rosji. Konieczność współdziałania struktur bezpieczeństwa i obrony na różnych płaszczyznach i w różnych konfiguracjach (walka z terroryzmem, ochrona granic, zarządzanie kryzysowe, obrona terytorialna, ochrona obiektów infrastruktury krytycznej i in.) wynika ze strategii wojennej organizacji państwa forsowanej przez Kreml. Takie kompleksowe podejście jest podyktowane kulturą sprawowania władzy i wynikającą z niej kulturą strategiczną. Trwałym elementem tej kultury jest m.in. manipulacja aparatem pojęciowym, skłaniająca badaczy tej problematyki do wnioskowania o realiach rosyjskiego systemu bezpieczeństwa narodowego przez analogię do zachodniego.

4

Wojskowe monety Nerona. Typy adlocvt coh i decvrsio

100%

Łuć I.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 67

361-372

EN

The main recipients of the ADLOCVT COH and DECVRSIO sesterces were Roman soldiers. As part of the pay and occasional cash prizes, these coins were offered not only to the Praetorians or the soldiers of cohors Germanorum, but also to the legionnaires, the soldiers of the Auxilia and those who served in the fleet. Money played a vital role in the communication between the emperor and milites Romani. It was through the use of certain types of ideas and slogans that the ruler created his own image, e.g. as a trained horseman and a competent commander (vide DECVRSIO). In turn, by publicizing the fact that the emperor gave special speeches to the soldiers who participated in the military rallies (vide ADLOCVT COH) he could pursue the political goals that the current situation required, such as the restoration of the correct relations between Nero and the Praetorian soldiers after the failure of the Pisonian conspiracy. Emissions of the coins showing this type of encounter in the wider context always meant the “bond” of the emperor with the subordinates, which was certainly welcomed by them. Therefore, the use of the slogan adlocutio became a universal idea in the relations between the soldiers and the emperors of the Roman state.

5

Żołnierze "scholae palatinae" – „nowi pretorianie” późnego cesarstwa

88%

Łuć I.

Vox Patrum

|

2016

|

vol. 66

253-275

EN

The scholae palatinae were part of a military guard unit, which was formed as a result of evolution. They developed from a formation of several hundred cavalrymen to a formation of an independent military corps, consisting at first of 3,500, and then as many as 7,000 soldiers. Even though at first scholares seemed different from milites praetoriani (i.a. in terms of ethnic origin, serving as the horsemen), they were, in fact, the successors of the elite guard unit of the Roman emperors. They held the same status and were entrusted with similar tasks during their service. The introduction of the post of tribune in the palace guard (scholae palatinae), as the supreme commander at the level of individual divisions (scholae), was, to a large extent, a continuation of the previous command structure within praetorian cohorts (cohortes praetoriae). What is more important, in the later period (6th century AD), within the scholae palatinae there also appeared infantry units, which made the scholares even more similar to the praetorians, who were serving in mixed cohorts (cohortes equitatae), consisting of both infantrymen and horse guardsmen. The scholares, similarly to the praetorians, held a privileged position within the Roman army. It was not without significance when it comes to their own careers or those who were related to them. The sign of times, which made these formations different, was the fact that among the scholae palatinae appeared many soldiers who were Christians. Finally, both scholares and milites praetoriani also gained profound influence upon the election of new emperors of the Rome. In hindsight, however, it turned out to have a disastrous effect on the scholae palatinae.

Refine search results

2 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2 Vox Patrum

1 Studia Orientalne

2 Darczewska J.

2 Łuć I.

1 Шуминская (Shuminska) Н. N.

2 2020

1 2017

1 2016

1 2014

К вопросу о комплектации первых частей Галицкой армии

Rosgwardia: gwardia narodowa czy policja wewnętrzna?

Rosgvardiya: National Guard or Internal Police?

Wojskowe monety Nerona. Typy adlocvt coh i decvrsio

Żołnierze "scholae palatinae" – „nowi pretorianie” późnego cesarstwa