Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 18

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  płynna nowoczesność
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Język Polski
|
2013
|
vol. 93
|
issue 5
344-352
PL
Kultura języka w coraz szerszym wymiarze nabiera cech kultury w płynnej nowoczesności. W poszukiwaniu najlepszych środków w komunikacji, zwłaszcza publicznej, mieszane są rejestry oficjalne z nieoficjalnymi, staranne z potocznymi. Następuje silna kolokwializacja i wulgaryzacja wypowiedzi, pojawiają się liczne formy, które nie stoją w zgodzie z normą skodyfikowaną, powszechne są anglicyzmy, swobodnie włączane na równi z jednostkami rodzimymi. Wielu użytkowników nadal jednak uważa, że należy przestrzegać poprawności językowej i być wrażliwym na piękno języka.
EN
Nowadays the culture of language develops the characteristics of culture in its liquid modernity. Formal and informal as well as colloquial and official registers are mixed in search for the best means of communication. A considerable colloquialization and vulgarization occur in language. Numerous forms that are incompatible with the codified norms occur and anglicisms are freely incorporated into spoken language along with native units. However many language users still think that it is necessary to obey the criteria of linguistic correctness and to be sensitive to the beauty of language.
PL
Współczesne czasy Z. Bauman, wybitny socjolog i filozof, nazwał epoką płynnej nowoczesności. Termin ten podkreśla specyfikę życia i jego odmienność w stosunku do wcześniejszej epoki nowoczesności. Zmniejszenie roli przemysłu i oparcie rozwoju gospodarczego na sektorze usług oraz nowoczesnych technologiach informacyjnych wpłynęły na zmiany we wszystkich dziedzinach życia człowieka. Szybkość, zmienność i nietrwałość stanowią podstawowe cechy życia współczesnego człowieka i determinują całkowicie jego życie i funkcjonowanie społeczne. Rozwój technik komunikowania się wpłynął na pojawienie się nowego rodzaju relacji społecznych oraz sposobów wyszukiwania i przekazywania informacji. Dlatego też często mówi się o społeczeństwie informacyjnym dla podkreślenia roli, jaką informacja pełni w życiu codziennym, społecznym i gospodarczym wszystkich ludzi. Zachodzące przemiany ekonomiczno-gospodarcze i społeczno-kulturowe wymagają odpowiedniej edukacji wychodzącej naprzeciw nowym problemom. Pojawia się postulat utworzenia nowej szkoły przygotowującej młodych ludzi do życia w płynnej nowoczesności. W artykule dokonano próby charakterystyki następujących przemian społecznych i kulturowych. Wskazano główne problemy współczesnej edukacji oraz kierunki jej rozwoju. Podkreślono konieczność jej głębokich przeobrażeń tak, aby z instytucji skostniałej i archaicznej stała się miejscem przygotowania młodego pokolenia do życia we współczesnym świecie.
XX
Zygmunt Bauman, a prominent sociologist and philosopher named modern times the era of unstable modernity. The term stresses life specifics and its dissimilarity to the previous modernity era. Reducing the role of industry and supporting economic development in the sector of service and modern information technology influenced the changes in all areas of human life. The pace, volatility and impermanence are the basic features of modern human life and fully determine his life and social functioning. Development of communication techniques contributed to the emergence of a new type of social relations and means of finding and forwarding the information. That is why the term ‘information society’ is often used to emphasize the role played by information in everyday social and economic life of all the people. The economic and socio-cultural changes require an adequate, facing-theproblem education. There is a calling for a new school, that would prepare young people for the life in an unstable modernity. The author of the article presents the characteristic of the ensuing social and cultural changes. She outlined the main issues of a contemporary education and its development directions. She also emphasized the need of thorough transformations in order to change an archaic institutions into a new please where young generations can prepare for life in a contemporary world.
EN
The article attempts to reconstruct the process of becoming an adult person in the dimensions of both identity and social interactions. The article is based on the author’s qualitative research, namely in-depth quasi biographical interviews and focus group interviews conducted with people who were born in 1986 and entering adulthood in the environment of a large city. The analysis of the paths of shaping the adult identity has been embedded in the theory of liquid modernity, theories of early adulthood, and theories of identity. Then, with the use of the conceptual instruments of these theoretical frameworks, the stages of shaping the adult identity have been characterized.
PL
W artykule podjęto próbę odtworzenia procesu stawania się człowiekiem dorosłym w wymiarze tożsamościowym i interakcyjnym na podstawie oryginalnych badań jakościowych. Na podstawie pogłębionych wywiadów swobodnych quasi-biograficznych oraz zogniskowanych wywiadów grupowych przeprowadzonych z młodymi urodzonymi w 1986 roku i wchodzącymi w dorosłość w środowisku wielkomiejskim osobami. Analizę ścieżek kształtowania się tożsamości człowieka dorosłego osadzono w teorii płynnej nowoczesności, teorii wczesnej dorosłości, a także w teorii tożsamości, a następnie, wykorzystując instrumentarium pojęciowe tychże nurtów teoretycznych, scharakteryzowano etapy formowania się tożsamości osoby dorosłej.
PL
Celem artykułu jest zarysowanie procesów adiaforyzacji (termin ten ukuł polsko-angielski socjolog Zygmunt Bauman, który był subtelnym analitykiem zjawiska władzy) we współczesnej, kapitalistycznej Polsce po upadku systemu realnego socjalizmu. Niniejszy tekst składa się z trzech rozdziałów. Autor rozpoczyna wywód od zarysowania podobieństw i różnic między adiaforyzacją w dwóch fazach nowoczesności: „ciężkiej” („solidnej”) i „płynnej” („elastycznej”); ta pierwsza była charakterystyczna dla społeczeństwa wytwórców (robotników i żołnierzy), druga zaś dla społeczeństwa konsumentów. Następnie autor przechodzi do omówienia nacjonalizmu jako źródła adiaforyzacji, którego doświadczył osobiście sam Bauman jako lewicowiec o żydowskich korzeniach. Ostatnia część skupia się na kwestii zaprowadzania ładu i jego ofiarach ubocznych, w tym „wybrakowanych konsumentach”.
EN
The aim of this article is to outline the processes of adiaphorization (the term which was coined by the Polish-English sociologist Zygmunt Bauman, who was a subtle analyst of the issue of power) in contemporary capitalist Poland after the collapse of the real socialism system. This text consists of three chapters. The author begins by outlining the similarities and differences between adiaphorisation in the two phases of modernity: ‘heavy’ (‘solid’) and ‘liquid’ (‘flexible’); the former was characteristic of the society of producers (workers and soldiers), while the latter was characteristic of the society of consumers. It then moves on to nationalism as a source of adiaphorization, which Bauman himself experienced personally as a leftwinger of Jewish origin. The final section focuses on the establishment of order and its collateral victims, including ‘flawed consumers’.
EN
The article discusses conditions in the society of liquid modernity in lightof Zygmunt Bauman’s diagnosis. Because of those conditions, mobility (generallyspeaking, the lack of strong bonds with physical and social space) became very important.The article aims to discuss the point to which Bauman’s diagnosis coincideswith the characteristics of Poles who grew up after accession to the European Unionin 2004. The issue is analyzed on the basis of author’s pilot research into the mobilityof university students (N=92) of the Faculty of Educational Studies of Adam MickiewiczUniversity in Poznań. It concludes with an attempt to explain the researchfindings.
PL
W artykule, w nawiązaniu do myśli Zygmunta Baumana, zostały omówione warunki w społeczeństwie płynnej nowoczesności, które sprawiły, że mobilność stała się dla jego członków jedną z podstawowych wartości (wyznacznikiem sukcesu). Celem tekstu jest próba ustalenia, w jakim stopniu płynnonowoczesny stosunek do mobilności (najogólniej mówiąc: brak przywiązania do określonej przestrzeni fizycznej i społecznej) jest obecny wśród młodych Polaków, wychowanychw Polsce po 2004 roku (po akcesji do Unii Europejskiej). Kwestia jest analizowanana podstawie wyników badań pilotażowych (N=92) nad mobilnością młodzieży akademickiej (studentów Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu). Rozważania kończy próba wyjaśnienia uzyskanych rezultatów badań.
PL
Tematem artykułu jest próba połączenia dwóch, zdawałoby się znacząco odmiennych punktów widzenia: tego reprezentowanego przez Zygmunta Baumana, powszechnie uznawanego za postmodernistę, oraz tego typowego dla Karla Poppera, znanego jako scjentysta i krytyczny racjonalista. Bronię tezy, że mimo iż ci dwaj myśliciele reprezentują tak radykalnie odmienne tradycje filozoficzne, to można zidentyfikować daleko idące podobieństwa pomiędzy koncepcją płynnej nowoczesności Zygmunta Baumana i modelem społeczeństwa otwartego Karla Poppera.
EN
The topic of this paper is an attempt to combine two, seemingly very divergent points of view: represented by widely recognized as the postmodernist Zygmunt Bauman and by Karl Popper, who is known as a critical rationalist and a scientist. I’m going to defend the thesis that despite the fact that these thinkers represent so radically different philosophical traditions, one can identify a far-reaching similarity between Bauman’s concept of liquid modernity and Popper’s model of an open society.
PL
Rzeczywistość w której żyjemy, określana jest przez Zygmunta Baumana płynną nowoczesnością. Jednym z wielu jej symptomów jest niestałość wszelkich struktur kulturowych, powstałych w dobie modernizmu jako fundamenty społeczeństwa. Ludzie żyjący w płynnej nowoczesności nieskorzy są do podejmowania wysiłku – poszukują rozwiązań wymagających minimalnej inwestycji własnych sił. Jeszcze lepiej, gdyby każde zadanie mogło być zabawą, aktywnością niezwykle ważną dla dziecka, ale niekoniecznie najistotniejszą dla osoby dorosłej. Celem artykułu jest ukazanie, że żyjemy w czasie permanentnego karnawału, okresu zabawy i swawoli, w którym zawieszone zostały niektóre społeczne normy i zasady. Okres ten miał trwać jedynie chwilę, być ucieczką, odpoczynkiem od codziennego trudu. Przedłużył się jednak znacząco, i nikt nie chce już wracać do wcześniejszej, w porównaniu z nim ascetycznej rzeczywistości.
EN
The reality in which we live is determined by Zygmunt Bauman as liquid modernity. One of many liquid modernity symptoms is instability of all cultural structures, which were the foundation of modern societies. People living in liquid modernity are trying to avoid any effort. They look for easy, undemanding solutions. Even better, if any task could be fun – a very important activity for the child, but not necessarily the most important for an adult. The main purpose of the paper is to reveal that we live in times of perpetual carnival, the period of fun and frolic, in which some social norms and rules are suspended. This period was to last only a moment, to be a refuge, rest from daily toil. However, significantly extended, and no one wants to go back to an earlier, compared with the ascetic reality.
PL
In many publications Zygmunt Bauman used a metaphor of a pendulum extending between freedom and security. He claimed that the shape of the relationship between these two values, which he considered both as opposite and complementary, was a good indicator of social and cultural changes. In this regard he devoted much attention to transformations of modernity. Bauman argued that the characteristic feature of the transition process from solid to liquid modernity was a definite appreciation of freedom in relation to security. However, the consequence of this situation was development of the sense of insecurity, which was fuelled, according to Bauman, by the ruling authorities perceiving these actions as one of the sources legitimizing their power. Such a situation caused that the pendulum has recently begun to swing over to the opposite side. In his opinion, in the era of growing social distances, terrorist threats and migration crisis, security is gaining more and more supporters. In the article I focus on the critical analysis of Bauman’s findings regarding both concepts mentioned. In addition, I will indicate the way of establishing balance between them which he presented in his engaged sociology.
EN
In this paper I refer to and comment on some diagnoses concerning the current state of modernity. I present and argue three statements: 1) today’s modernity is not accelerated, but decelerated; 2) today’s “liquid” modernity seems to be seeking fixed points; 3) we went beyond postmodernity or postmodernism to reach over-modernity (hypermodernity) or over-modernism (hypermodernism). Within the considerations devoted to the last thesis I offer my own definition of hypermodernism (as a kind of reconciliation of modernism and postmodernism) and discern it i.a. from metamodernism. In the last part I also briefly outline the problem of truth in the hypermodern approach.
PL
W artykule tym odnoszę się do głównych diagnoz dotyczących obecnego stanu nowoczesności. Prezentuję i argumentuję trzy następujące tezy: 1) dzisiejsza nowoczesność nie jest przyspieszona, lecz spowolniona; 2) dzisiejsza „płynna” nowoczesność zdaje się poszukiwać stałych punktów, 3) wykroczyliśmy poza ponowoczesność lub postmodernizm, wkraczając w nadnowoczeność (hipernowoczeność) lub nadmodernizm (hipermodernizm). W ramach rozważań nad ostatnią z tych tez przedstawiam własną definicję hipermodernizmu (jako pojednania modernizmu z postmodernizmem), odróżniając go m.in. od metamodernizmu. W ostatniej części pokrótce zarysowuję też problem prawdy w ujęciu hipermodernistycznym.
PL
W pracach Zygmunta Baumana problematyka ambiwalencji raz po raz wyraziście zaznacza swoją obecność w analizach nowoczesności, a następnie płynnej nowoczesności. Wprawdzie szczególnie poczesne miejsce zajmuje ona w jego książce Modernity and Ambivalence z roku 1991 (wyd. pol. Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, 1995), lecz wątek ambiwalencji przewija się także w późniejszych książkach Baumana poświęconych życiu w społeczeństwie płynnej nowoczesności. Co więcej, socjologiczna perspektywa przyjęta przez Baumana jako taka przepojona jest ambiwalencją, a wiele zagadnień, którymi pasjonował się i które zgłębiał w całej swojej twórczości – na przykład, wolność, moralność, nieśmiertelność lub utopia – same w sobie ucieleśniają ambiwalencję. Bauman zawsze podkreślał, że kształt świata nie jest niezmienny czy ustanowiony raz na zawsze, a ludzie mogą podważać go i przeobrażać. Ambiwalencja zatem jest nie tyle bolączką, którą należałoby leczyć, ile raczej faktem, który trzeba zaakceptować. Niniejszy artykuł poświęcony jest tematyce ambiwalencji jako lejtmotywowi pism Baumana. Autor pokrótce kreśli i omawia ciągłą refleksję Baumana nad ambiwalencją, aby wskazać, że zagadnieniem tym socjologia być może powinna zająć się z większą uwagą niż dotychczas.
EN
In Zygmunt Bauman’s work, ambivalence was a topic that recurred explicitly several times in his analyses of modernity and later liquid modernity. This was particularly evident in his book Modernity and Ambivalence (1991). But ambivalence also appears as an underlying theme in later books on life in liquid-modern society. Moreover, Bauman’s sociological perspective itself oozes ambivalence, and many of the topics he explored and embraced throughout his career – such as freedom, morality, immortality and utopia – are themselves fundamental expressions of ambivalence. In addition, Bauman always insisted that the world is not fixed once and for all, but that humans can challenge and change it, and in this way ambivalence is not an ailment to be cured but rather a fact to be accepted. This article explores the theme and leitmotif of ambivalence in the writings of Bauman. The article seeks to provide a concise presentation and discussion of Bauman’s continuous engagement with ambivalence in order to show that sociology perhaps ought to take the topic of ambivalence more seriously than is currently the case.
PL
Temat artykułu nawiązuje do kondycji współczesnego społeczeństwa jako czynnika kształtującego naszą architektoniczną rzeczywistość. Przedmiotem rozważań jest ponowoczesne społeczeństwo krajów wysokorozwiniętych XXI w. w ujęciu Zygmunta Baumana, nacechowane indywidualizmem, samotnością, życiem w ciągłym ruchu i konsumpcjonizmem, uznające krótkoterminowość za bezpieczną formę zawierania wszelakich „umów”, oraz współczesna architektura tymczasowa jako odpowiedź na tego rodzaju społeczne potrzeby. W niniejszym artykule, na podstawie studium wybranych przypadków, przedstawiona została propozycja typologii współczesnej architektury tymczasowej. Propozycja ta wraz z analizą różnorodnych relacji między tym zjawiskiem a potrzebami społeczeństwa ponowoczesnego prowadzi do próby wyodrębnienia ponowoczesnej architektury tymczasowej.
EN
The subject of the article refers to the condition of contemporary society as a factor shaping our architectural reality. The subject of the considerations is the postmodern society of the highly developed countries of the 21st century, as perceived by Zygmunt Bauman, characterized by individualism, loneliness, life in constant movement and consumerism, recognizing short-termism as a safe form of concluding all kinds of "contracts", and contemporary temporary architecture as a response to this kind of social need. This article, based on a study of selected cases, presents the proposed typology of contemporary temporary architecture, which, together with the analysis of various relations between this phenomenon and the needs of a postmodern society, leads to an attempt to distinguish postmodern temporary architecture.
EN
The author raises the issues of adult education in the age of liquid modernity. He indicates the changes in the adults approach to education which are determined by the requirements of the modernity, the period described by Zygmunt Bauman as the age of liquid modernity. Furthermore, the author searches for the answers to the following questions: what the motives of contemporary adults to undertake education are, and whether in the world of liquid modernity, fast life, diverse and dynamically transforming conditions of the labour market, constantly high level of unemployment we deal with adult education or rather adult learning?
PL
Autor w artykule podejmuje kwestie dotyczące kształcenia dorosłych w dobie płynnej nowoczesności. Wskazuje na zmiany w podejściu osób dorosłych do kształcenia, zmiany determinowane wymogami współczesności – określanej przez Zygmunta Baumana okresem płynnej nowoczesności. Poszukuje także odpowiedzi na pytania: jakimi motywami kierują się współcześnie ludzie dorośli, podejmując kształcenie oraz czy w świecie płynnej nowoczesności, „szybkiego” życia, zróżnicowanych i dynamicznie przeobrażających się wymogów rynku pracy, utrzymującego się wysokiego poziomu bezrobocia mamy do czynienia z kształceniem czy raczej z uczeniem się dorosłych?
EN
The article will discuss issues that show the connection between the culture of video games and its accompanying technology in relation to space – its functionality and ways of shaping, as an area requiring not only research and protection, but even rescue actions to preserve. The space in which technology defines a function or introduces changes to the way the space is used, whether in terms of public or private space, is due to rapid technological changes a heritage area of a very transient nature. Each type of existential space inhabited by man, especially accompanying the development of technology, is a record of contemporary culture which is directly related to the life cycle of technology – short-lived and fleeting, requiring current research and documentation. The article presents, apart from indicating a area of research, theories of layers of modernity – a way of describing individual experience and awareness of the heritage of technology and culture through the prism of the accompanying technologies defining human functioning.
PL
Artykuł porusza zagadnienia ukazujące powiązania kultury gier wideo i towarzyszącej jej technologii w odniesieniu do rzeczywistej przestrzeni – jej funkcjonalności i sposobów kształtowania, jako obszaru wymagającego nie tylko zbadania i ochrony ale wręcz działań ratunkowych w celu zachowania pamięci o funkcji, formie i sposobach użytkowania – zwłaszcza w znaczeniu lokalnym. Przestrzeń w której technologia definiuje funkcję lub wprowadza zmiany do sposobu użytkowania miejsca, czy to w ujęciu przestrzeni publicznej czy prywatnej, stanowi, z uwagi na ciągłe i szybkie zmiany technologiczne obszar dziedzictwa o bardzo ulotnym charakterze. Każdy rodzaj przestrzeni egzystencjalnej, zamieszkanej przez człowieka, zwłaszcza towarzysząc rozwojowi techniki jest zapisem kultury współczesnej, który bezpośrednio powiązany jest z cyklem życia technologii – krótkotrwałym i ulotnym, wymagającym bieżących badań i dokumentacji. Artykuł prezentuje, poza wskazaniem obszaru badań nad sposobem kształtowania przestrzeni, teorie warstw nowoczesności – sposobu opisania indywidualnego doświadczenia i świadomości dziedzictwa techniki i kultury przez pryzmat towarzyszących człowiekowi technologii definiujących jego funkcjonowanie oraz definiuje automorfizm przestrzenny jako składową możliwość mapowania tożsamości gracza na przestrzeń.
PL
Niniejszy artykuł wskazuje na trudną sytuację człowieka w XXI wieku i jego poważne zagubienie duchowe i aksjologiczne. Pandemia COVID w 2020 r., wojna na Ukrainie w 2022 r. oraz wysoka inflacja gospodarcza obnażyły brak stabilnych wartości etycznych i trwałych odniesień dla tej części świata. Z jednej strony wielu obywateli Unii Europejskiej żyje dziś w niepewności i strachu, ulegając demagogicznym hasłom, a z drugiej w Kościele katolickim pojawiły się silne prądy populistyczne i fundamentalistyczne. Wydaje się, że współczesna Europa potrzebuje nie tyle powrotu do nadmiernie zinstytucjonalizowanych form chrześcijaństwa, co poszukiwania nowych form i systemów, które trafniej wyrażałyby idee Jezusa z Nazaretu człowiekowi epoki Internetu. Ponowoczesność, ze swoimi formami pluralizacji, merkantylizacji i szybkich zmian, nie trzyma się już ani konwencjonalnego chrześcijańskiego obrazu Boga, ani wypływającej z niego koncepcji człowieka czy natury. Dlatego jest to wielkie wyzwanie dla wszystkich teologów chrześcijańskich.
EN
This article points to the plight of man in the 21st century and his intimidating spiritual and axiological confusion. The 2020 COVID pandemic, the 2022 war in Ukraine and high economic inflation have exposed the lack of stable ethical values and lasting references for Europe. On the one hand, many EU citizens live today in uncertainty and fear, falling in line with populist slogans, and on the other hand, strong xenophobic and fundamentalist currents have emerged in the Catholic Church. Europe is arguably not so much in need of a return to over-institutionalized Christianity, but rather of a search for new forms and systems that would express the ideas of Jesus of Nazareth in innovative ways. Postmodernity with its characteristic elements, i.e., pluralization, mercantilization and rapid change, seem to be completely incompatible with the conventionally accepted Christian understanding of God, the concept of man and the world around him. Therefore, this is a great challenge to all Christian theologians.
EN
The view becoming widespread about the creative and life-giving chaos permeating the universe lets triumph for mind. Even very much regular linear associations in the end can become irregular and unordered, if we leave them to ourselves enough long. The chaos theory is highlighting, that even instead of the total randomness some order being the underlying reason can exist in chaotic systems. From the perspective antropical and anthropological hope for forming world according to aims in life grows as such, backed up with the human mind which is effort of reducing the chaos for order. It is also in practice occurring educational, because the chaotic nature is a constitutive feature of teaching situations, and not only, and can still in the large degree – of protective and education situations. Explanatory mechanism in the run of the evolution both genetic modifications, how and cognitive expansion and cultural is shown homeostatic impulse.
PL
Upowszechniający się pogląd o przenikającym wszechświat twórczym i życiodajnym chaosie pozwala tryumfować rozumowi. Nawet bardzo regularne liniowe związki w końcu mogą stać się nieregularne i nieuporządkowane, jeśli pozostawimy je samym sobie dostatecznie długo. Teoria chaosu uwypukla, że nawet w systemach bezładnych zamiast całkowitej przypadkowości może istnieć jakiś leżący u podstaw porządek. Z perspektywy antropicznej i antropologicznej rośnie nadzieja na uformowanie świata według celów życia jako takiego, wspieranego umysłem ludzkim, który jest wysiłkiem zmniejszania chaosu na rzecz porządku. Zachodzi to również w praktyce edukacyjnej, bowiem chaotyczność jest konstytutywną cechą sytuacji dydaktycznych, i nie tylko, a może jeszcze w większym stopniu – sytuacji opiekuńczych i wychowawczych. Mechanizmem wyjaśniającym w biegu ewolucji zarówno modyfikacje genetyczne, jak i ekspansję poznawczą oraz kulturową okazuje się impuls homeostatyczny.
EN
Ours is a troubled, liquid and precarious world. Tsunamis of economic change, neo-liberal ideology and the cult of individualism have led to the rise of extreme nationalist, nativist and fascist organisations, where intolerance is shown to the other, the migrant, or asylum seeker. It is a time where dialogue across difference seems hard to achieve, while new social media often serve as echo chambers in which people only listen to others like themselves. Moreover, representative democracy is in crisis, while lifelong learning has been instrumentalised and commodified with its labour market focus. Popular or citizenship education has long been in decline. Drawing on the work of distinguished Polish sociologist Bauman, and of adult educators R.H. Tawney and Raymond Williams, alongside new psychosocial interpretations of the history and contemporary world of adult education, the case is made for a reinvigoration of the public realm, in which the marginalised spirit of a dialogical, popular adult education can claim a central role.
PL
Nasz świat jest skomplikowany, płynny i niepewny. Tsunami zmian ekonomicznych, ideologia neoliberalna i kult indywidualizmu doprowadziły do powstania ekstremalnych organizacji nacjonalistycznych, natywistycznych i faszystowskich, gdzie nietolerancja jest okazywana obcym, migrantom lub osobom ubiegającym się o azyl. Jest to czas, w którym dialog między różniącymi się stronami wydaje się trudny do osiągnięcia, podczas gdy nowe media społecznościowe często służą jako komnaty echa, w których ludzie tylko słuchają opinii podobnych do własnych. Co więcej, demokracja przedstawicielska znajduje się w kryzysie, podczas gdy uczenie się przez całe życie jest instrumentalizowane i utowarowione z powodu nadmiernej koncentracji na potrzebach rynku pracy. Edukacja ludowa (popularna) lub obywatelska jest od dawna w odwrocie. Opierając się na pracach wybitnego polskiego socjologa i filozofa Zygmunta Baumana i andragogów R.H. Tawneya i Raymonda Williamsa, wraz z nowymi psychospołecznymi interpretacjami historii i współczesnego świata edukacji dorosłych, podjęto próbę ożywienia sfery publicznej, w której marginalizowany dotąd duch dialogicznej i powszechnej edukacji dorosłych może odgrywać centralną rolę.
17
51%
PL
Książka Liquid Generation [polska wersja Płynna generacja, tłum. Sz. Żuchowski, Wydawnictwo „Czarna Owca”, Warszawa 2018] to zapis rozmowy Zygmunta Baumana z włoskim dziennikarzem Thomasem Leoncini; prawdopodobnie ostatni udzielony wywiad znanego socjologa i filozofa. W trzech rozdziałach rozmówcy omawiają kwestie związane z obserwowanymi zmianami, jakie zachodzą w społeczeństwach Europy na przełomie wieków. Autorzy podejmują m.in. temat zmian fizycznych (tatuaże, chirurgia plastyczna, zapuszczanie brody); zmian zachodzących w sferze międzyludzkiej (wykluczenie werbalne, agresja poprzez gest i napaść fizyczna), a także zmian w obszarze erotyki i miłości. Rozmówcy charakteryzują współczesne czasy, rozwój internetu, innych „nowych mediów” i komunikatorów, które zastępują tradycyjny sposób kontaktów międzyludzkich.
RU
Статья предлагает динамичный подход к человеку, как к существу партисипативному и респонсивному (1). Модифицируя известное предложение Готфрида Вильгельма Лейбница, автор хочет показать, что вопрос о смысле бытия (совместного бытия) относится к эйдетической сфере человека (2). Обращаясь к попытке уловить дух постмодернизма, тезис, выдвинутый в статье, фокусируется на двух характерных аспектах: текучей современности (Зигмунт Бауман) и технонауке (3). Однако оба этих свойства обусловлены конкретной интерпретацией бытия (совместного бытия) (4). Кризис в постмодернизме носит в основном аксиологический характер и, тем не менее, представляет собой возможность цивилизационного возврата (5), который может быть достигнут благодаря духовной революции (6). Эта революция возможна благодаря шестиконечной «звезде свободы», которая является специфической (вдохновленной концепцией Франца Розенцвейга) метафизически-когнитивной моделью. Эта модель также является описанием пути, ведущего к потенциальной мудрости (7).
EN
The main purpose of the paper is to propose a dynamic approach to human who is a participative and responsive being (1). By modifying the well-known sentence of Gottfried W. Leibniz, the author wants to show that the question about the meaning of being (co-being) belongs to the eidetic sphere of human (2). The attempt to capture the spirit of postmodernity is based on the thesis of fluid modernity and technoscience (3). Both of these properties are conditioned, however, by a specific interpretation of being (co-being) (4). The crisis in postmodernity has mainly axiological nature and nevertheless it constitutes an opportunity for a civilizational turnaround (5) which can be achieved through a spiritual revolution (6). This revolution is possible thanks to the six-armed “star of freedom” which is a specific (inspired by the concept of Franz Rosenzweig) metaphysical – cognitive model. This model is also a description of the path leading towards potential wisdom (7).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.