Search results

1

Neuroanatomiczne przyczyny jąkania

100%

Woźniak T.

Logopedia

|

2016

|

vol. 45

175-187

PL

W artykule omówiono wyniki badań zespołu amerykańskich badaczy z Uniwersytetu w Michigan: Soo-Eun Chang, Davida C. Zhu, Ai Leen Choo i Mike’a Anstatta (2013, 2015), które zostały opublikowane w renomowanym czasopiśmie „Brain”. Badania zostały przeprowadzone w związku z poszukiwaniami strukturalnych i funkcjonalnych różnic w mózgach osób jąkających się w porównaniu z osobami mówiącymi płynnie. Wyniki dostarczają dowodów na wielomiejscowe zmiany w połączeniach mózgu jako przyczynę jąkania. W dyskusji dokonano weryfikacji istniejących teorii pochodzenia jąkania w odniesieniu do zaprezentowanych badań i wskazano na perspektywy dalszych poszukiwań badawczych, dotyczących zarówno teorii, jak i praktyki.

EN

The article discusses the results of the research team of American researchers from the University of Michigan: Soo-Eun Chang, David C. Zhu, Ai Leen Choo and Mike Anstatt (2013, 2015), which were published in the prestigious journal Brain. Studies have been carried out in connection with the exploration of structural and functional differences in the brains of people who stutter, compared with people who speak fluently. The results provide evidence of the many-changes in the connections of the brain as the cause of stuttering. The discussion was verified existing theories of origin of stuttering in relation to the presented research and indicated the prospects of further investigations, concerning both theory and practice.

2

A preliminary investigation of stutteringand typical disfluencies in bilingual Polish‑English adults who stutter: A multiple cases approach

100%

Krawczyk A., Vanryckeghem M., Węsierska K., Pak‑Hin Kong A., Xu P.

Logopaedica Lodziensia

|

2023

|

issue 7

79-96

PL

W artykule przeanalizowano częstotliwość występowania symptomów jąkania i tzw. zwykłych niepłynności u dwujęzycznych (polsko‑angielskich) dorosłych osób z jąkaniem. Próbki zbierano podczas dialogu, monologu i czytania. Dokonano porównań pomiędzy obydwoma językami. Dodatkowo zbadano związek pomiędzy znajomością języka angielskiego a częstotliwością występowania symptomów jąkania i tzw. zwykłych niepłynności. Celem badania było pogłębienie wiedzy na temat różnic pomiędzy jedno‑ i dwujęzycznymi osobami, które się jąkają. Dane były pozyskiwane podczas sesji online. Uczestnicy najpierw wypełnili angielski test biegłości Cloze. Następnie zbierano randomizowane próbki mowy podczas dialogu, monologu i głośnego czytania w języku polskim i angielskim. Zbadano również korelację pomiędzy wynikami testu Cloze a częstotliwością jąkania i tzw. zwykłych niepłynności w próbkach angielskich. Wszyscy uczestnicy manifestowali więcej przejawów jąkania się w języku angielskim niż polskim podczas dialogu. Uczestnicy jąkali się bardziej w języku angielskim w co najmniej jednym zadaniu (dialog, monolog lub czytanie). Siedemdziesiąt jeden procent uczestników prezentowało podwyższony poziom tzw. zwykłych niepłynności w tym języku podczas dialogu i monologu. U większości uczestników objawy jąkania się i tzw. zwykłych niepłynności były bardziej nasilone w języku angielskim w porównaniu z polskim. Wyniki sugerują, że biegłość językowa może mieć związek z częstotliwością występowania objawów jąkania się i tzw. zwykłych niepłynności. W celu podejmowania decyzji klinicznych związanych z zaburzeniami płynności mowy w populacjach dwujęzycznych podczas diagnozy istotne jest dokonanie oceny w obu językach.

EN

This study analyzes the frequency of stuttering and typical disfluencies in Polish‑English bilingual adults who stutter during cross‑linguistic dialogue, monologue, and oral reading contexts. Additionally, the relationship between English proficiency and stuttering and typical disfluency frequencies was examined. The study aims to contribute to the body of research regarding differential considerations between monolingual and bilinguals who stutter. Data collection took place via video conferencing. Participants first completed an English proficiency cloze test, where they entered missing words in a short English text. Following this, randomized dialogue, monologue, and oral reading speech samples in Polish and English were collected. The correlation between cloze test scores and frequency of stuttering and typical disfluency in the English samples was also examined. All participants experienced more stuttering in English (L2) than Polish (L1) during dialogue. Overall, participants had increased stuttering in L2 for at least one speaking task. Seventy one percent of participants had increased typical disfluencies in L2 for dialogue and monologue. Most participants evidenced an increase in stuttering and typical disfluencies in L2 compared to L1. The results suggest that language proficiency may share a relationship between frequency of stuttering and typical disfluencies, highlighting the importance of collecting cross‑linguistic speech data during assessment to reach clinical decisions related to fluency disorders in bilingual populations.

3

Leksykalne i syntaktyczne aspekty dyskursu narracyjnego u osób z otępieniem z ciałami Lewy’ego i z chorobą Alzheimera

80%

Kluj-Kozłowska K., Domagała A., Sitek E. J., Milewski S., Brockhuis B., Wieczorek D., Lass P., Sławek J.

Logopedia Silesiana

|

2020

|

issue 9

EN

Changes in speech and communication are seen in both dementia with Lewy bodies (DLB) and Alzheimer’s disease (AD). The study aimed at delineating differences between two groups in terms of lexical and syntactic aspects of connected speech. 12 patients with DLB and 13 patients with AD participated in the study. Transcriptions of patients’ recordings documenting the performance of the picture description task were analysed, with emphasis on the first minute of the recording. DLB patients used fewer words and definite pronouns than AD patients. Individuals with AD produced longer utterances and used more words per minute. The results are interpreted in the context of cognitive profile typical for DLB and AD. Discourse inefficiency in AD seems to be related to lexical and semantic deficits leading to lower idea density.

PL

Zmiany w zakresie mowy i komunikacji obserwuje się zarówno w otępieniu z ciałami Lewy’ego (DLB), jak i w chorobie Alzheimera (AD). Badanie miało na celu wyodrębnienie różnic międzygrupowych i ich aspektów leksykalnych i syntaktycznych w mowie wiązanej. W badaniu uczestniczyło 12 pacjentów z DLB oraz 13 osób z AD. Analizie poddano przetranskrybowane wypowiedzi będące opisem obrazka sytuacyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem pierwszej minuty narracji. W wypowiedziach pacjentów z DLB odnotowano mniejszą liczbę słów i zaimków określonych niż w wypowiedziach osób z AD. Chorzy z AD tworzyli natomiast dłuższe wypowiedzi i w ciągu minuty wypowiadali więcej słów. Wyniki zinterpretowano w odniesieniu do profilu poznawczego typowego dla DLB oraz AD. Zaburzenia dyskursu w AD są związane z deficytami leksykalno-semantycznymi, które zubożają zawartość informacyjną tworzonej wypowiedzi.

4

Zaburzenia płynności mowy i kierunki terapii logopedycznej

80%

Kostecka W.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2006

|

vol. 34

|

issue 2

157-167

EN

Research on disturbances in speech fluency and effect of these disturbances on inter-human communication make it possible to get a more complete knowledge about the mechanisms of speech. Results of this kind of investigations have also a practical function, as they allow defining the principles of prophylaxis and therapy in people who have trouble with speaking. It should be noted that fluency of speech is expressed in the skill of connecting particular elements of an utterance, in a proper use of pauses, adequate rhythm and pace of speaking. Efficiency in connecting particular elements of an utterance comprises segmental and supra-segmental organization of the phonic sequence containing four levels. On the articulatory-phonetic level disturbances of fluency of speech are manifested in prolongation, omitting and repeating sounds and syllables. In this situation the speech therapist makes the decision concerning the kind of proceedings. Logotherapy, psychotherapy of pharmacological treatment are the most frequent methods. Logopedic proceedings aim at determining the proper pace of speaking, removing the difficulties in reading, developing musical capabilities, enriching the active vocabulary or broadening the concentration of attention. Therapy in people who stutter may be conducted by using various ways of teaching fluent speech. Relaxation is significant in therapy. When a stuttering person is relaxed the gravity of his disturbance decreases. There are many programs, methods and techniques of therapy in stuttering persons. However, the decision about starting a proper action should be made after a thorough diagnosis. Then proper steps in therapy may be taken.

Refine search results

1 Logopaedica Lodziensia

1 Logopedia

1 Logopedia Silesiana

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Brockhuis B.

1 Domagała A.

1 Kluj-Kozłowska K.

1 Kostecka W.

1 Krawczyk A.

1 Lass P.

1 Milewski S.

1 Pak‑Hin Kong A.

1 Sitek E. J.

1 Sławek J.

1 Vanryckeghem M.

1 Wieczorek D.

1 Woźniak T.

1 Węsierska K.

1 Xu P.

1 2023

3 2020

Neuroanatomiczne przyczyny jąkania

A preliminary investigation of stutteringand typical disfluencies in bilingual Polish‑English adults who stutter: A multiple cases approach

Leksykalne i syntaktyczne aspekty dyskursu narracyjnego u osób z otępieniem z ciałami Lewy’ego i z chorobą Alzheimera

Zaburzenia płynności mowy i kierunki terapii logopedycznej