Search results

1

Glosowane rozariusze łacińskie jako źródło w badaniach nad średniowieczną polszczyzną

100%

Deptuchowa E., Frodyma M.

Język Polski

|

2018

|

vol. 98

|

issue 3

84-96

PL

Celem artykułu jest prezentacja źródeł, które są podstawą naszych badań. Są to średniowieczne łacińskie słowniki z polskimi glosami, tzw. rozariusze. Gromadzimy dane dotyczące autorstwa, pochodzenia, czasu powstania, miejsca przechowywania etc. tych źródeł. Ma to służyć ukazaniu związków między rozariuszami oraz ich związków ze średniowieczną leksykografią zachodnią.

EN

The aim of this paper is a presentation of the sources on which our research is based. They are medieval Latin vocabularies with Polish glosses, the so-called “rosarii”. We collect data on the authorship, origin, chronology, place of storage etc. of these sources. This is to show the relationships between rosarii and connections with the medieval Western lexicography.

2

Fragment tekstu Gilberta z Poitiers na oprawie z pergaminu makulaturowego w zbiorach Biblioteki Kórnickiej

100%

Jasiński T.

Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej

|

2021

|

issue 38

21-36

EN

The Kórnik Library holds many early printed books from the former church of the Unity of the Brethren in Leszno, including an adligat, i.e. a volume combining three works: one by John Calvin and two by Matthias Flacius. This artefact was bound in recycled parchment inscribed with text by an eminent philosopher/scholastic logician, Gilbert de la Porrée; it is a fragment of Commentarius ad Epistolas S. Pauli. The author of the article compares the text of the Commentary from the parchment cover to other hand-written copies of this work. On the sidelines of reflections concerning the authorship of the treatises attributed to Gilbert, he points out that the research in this scope has not yet taken into account an analysis of the rhythmics. The text which survived on the cover has the form of rhythmic prose – a different one than that in one of Gilbert’s letters.

PL

W Bibliotece Kórnickiej przechowywanych jest wiele starodruków z dawnego zboru braci czeskich w Lesznie, a wśród nich adligat, czyli „klocek”, łączący w całość trzy dzieła: jedno Jana Kalwina oraz dwa Macieja Flaciusa. Druk ten oprawiony został pergaminem makulaturowym, zapisanym tekstem wybitnego filozofa-scholastyka Gilberta z Poitiers; jest to fragment Commentarius ad Epistolas S. Pauli. Autor artykułu porównuje tekst Komentarza z okładki pergaminowej z innymi rękopiśmiennymi egzemplarzami tego dzieła. Na marginesie rozważań o autorstwie traktatów przypisywanych Gilbertowi zwraca uwagę, że dotychczas w tych badaniach nie sięgnięto do analizy rytmiki. Zachowany na okładce tekst został napisany prozą rytmiczną, inną niż jeden z listów Gilberta.

3

Genealogia bastardy i przedłużenie jej dziejów w Polsce

100%

Sczaniecki P.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1970

|

vol. 20

249-251

EN

-

4

Motywy graficzne w inicjałach dokumentów biskupów wrocławskich w średniowieczu

100%

Pietrzyk I.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2023

|

vol. 43

|

issue 1

109-126

EN

Among the graphic motifs used to decorate initials on medieval documents of Wrocław bishops, several dominant tendencies can be distinguished, such as decorationswith animal motifs – fish, floral motifs – oak and grapevines, as well as in the form of geometric patterns. A relatively common practice was to combine geometric elementswith plant or animal, which resulted in the creation of specific ornamental hybrids. Moreover, the initials were decorated by filling the initial with the ink, which the entire document was written, increasing the initial with respect to the entire text, and drawing only the outline of the letter with the probable intention of filling it in later. The analyzed documents were also familiar with leaving empty spaces in places where initials should appear.

PL

Pośród motywów graficznych wykorzystywanych do ozdabiania inicjałów na średniowiecznych dokumentach biskupów wrocławskich wyróżnić można kilka dominującychtendencji jak: zdobienia z motywem zwierzęcym – ryby, roślinnym – dębu oraz winorośli, a także w postaci wzorów geometrycznych. Stosunkowo częstą praktyką byłołączenie ze sobą elementów geometrycznych z roślinnymi czy zwierzęcymi, co owocowało powstawaniem swoistych zdobniczych hybryd. Ponadto inicjały ozdabiano poprzez wypełnianie je atramentem, którym został spisany cały dokument, zwiększeniem go względem całego tekstu oraz wrysowywaniem jedynie konturu litery, z prawdopodobnym zamiarem jej późniejszego wypełnienia. Analizowanym dokumentom nieobce było również pozostawieniepustych przestrzeni w miejscach, gdzie powinny widnieć inicjały.

5

La Vita S. Pauli Monachi Thebaei di san Girolamo contenuta nel codice manoscritto Vaticanus Latinus 13008

100%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2019

|

vol. 72

131-148

PL

Artykuł przedstawia tekst Vita S. Pauli Monachi Thebaei św. Hieronima, który znajduje się w rękopiśmiennym kodeksie Vaticanus Latinus 13008, przechowywanym w Bibliotece Watykańskiej. W artykule wskazano i zaznaczono wszystkie warianty rękopisu, które różnią się od tekstu wydania krytycznego tego Hieronimowego dzieła (por. B. Degórski, Edizione critica della “Vita Sancti Pauli Primi Eremitae” di Girolamo, Institutum Patristicum “Augustinianum”, Roma 1987).

EN

The essay analyzes the text of the Vita S. Pauli Monachi Thebaei of St. Jerome contained in the Manuscript Code Vaticanus Latinus 13008, kept in the Apostolic Vatican Library. In particular, are indicated and highlighted all variations of the Manuscript differing from the text of the critical edition of this work by St. Jerome (see B. Degórski, Edizione critica della “Vita Sancti Pauli Primi Eremitae” di Girolamo, Institutum Patristicum “Augustinianum”, Roma 1987).

6

Od kontemplacji do twardych wymagań

100%

Sczaniecki P.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1972

|

vol. 25

244-250

EN

-

7

Najstarszy zachowany kodeks rękopiśmienny powstały na ziemiach polskich? Ewangelistarz Płocki z XII wieku w świetle badań paleograficznych zapisków o cudach z 1148 roku w Biblii Płockiej .

80%

Tomaszewski J.

Roczniki Biblioteczne

|

2019

|

vol. 63

3-28

PL

Analiza paleograficzna pisma zapisków o cudach w katedrze płockiej z 1148 roku w Biblii Płockiej oraz Ewangelistarza Płockiego. Domniemane pochodzenie pisarza z klasztoru św. Wawrzyńca lub św. Jakuba w Liège. Hipotezy o powstaniu zapisków o cudach w katedrze płockiej między rokiem 1160 a 1170 oraz o napisaniu Ewangelistarza w opactwie św. Wojciecha w Płocku. Ewangelistarz Płocki prawdopodobnie najlepiej udokumentowanym zabytkiem pod względem polskiej proweniencji wśród najstarszych zachowanych kodeksów rękopiśmiennych.

EN

The article deals with a palaeographic comparative analysis of two twelfth-century manuscripts from the Cathedral Chapter Library in Płock — the 1148 accounts of miracles in the Płock cathedral on folio 239v of the Płock Bible (MS 2), and the Evangeliary (MS 45). The main research problems are as follows: to establish the identity of the hand in the case of both texts, determine the origin and the role the scribe in question may have played in Płock as well as to attempt to date the manuscripts and establish their chronological order. The palaeographic study has encompassed a detailed comparison of written characters, their groups, entire words as well as abbreviation system and initials. Such an analysis has made it possible to demonstrate that both texts were written by the same person. The style of the writing and of secondary initials suggests that the Płock scribe came from the Monastery of St. Lawrence or St. Jacob in Liège. In addition, a comparison of the writing style and decorations of the Płock manuscripts with those of dated documents and manuscripts from Flanders, Brabant, Wallonia and Diocese of Liège has demonstrated that the littera praegothica present in these codices did not develop before the 1160s and was present in the following two decades. These findings question the previous dating of the accounts of miracles in the Płock Bible and move the date of their origin to a period between 1160 and 1170. The establishment of the identity of the author of both manuscripts together with the conclusions of the codicological analysis constitute new evidence suggesting that the Evangeliary may have originated in the Abbey of St. Adalbert in Płock. This is confirmed by the presence in the liturgical calendar of the commemoration of St. Adalbert as well as by the fact that the scribe worked in the cathedral library. The present palaeographic analysis confirms the dating of the manuscript to the 1160s–1180s. Among the oldest surviving hand-written codices originating in Poland the Płock Evangeliary thus becomes the best documented manuscript with regard to its possible provenance.

8

Profesor Ignacy Daniłowicz i jego spuścizna paleograficzna. Uwagi na marginesie transliteracji „Latopisca Litwy i Kroniki Ruskiej”

80%

Citko L.

Studia Białorutenistyczne

|

2020

|

vol. 14

EN

Ignacy Daniłowicz, the 19th century scholar from Podlasie, a professor at the Vilnius University, then, successively, at the Kharkiv University, the Kiev University, and the Moscow University, left behind a rich and valuable scholarly legacy. A lawyer and historian by education, he also showed considerable linguistic and palaeographic skills and was fascinated with the language of Rus’ documents pertaining to the history of Lithuania. His work with said files was undoubtedly facilitated by his knowledge of the dialect of Podlasie. The text focuses mainly on the methods of transposing the Supraśl letopis, written at the beginning of the 16th century in the Cyrillic script, into the Latin alphabet. The analysis of the solution used by Daniłowicz in terms of the transliteration of vowels and consonants reveals a good command of the palaeographer’s toolkit in spite of the lack of linguistic training.

PL

Pochodzący z Podlasia XIX-wieczny uczony, profesor Uniwersytetu Wileńskiego, a następnie kolejno Charkowskiego, Kijowskiego oraz Moskiewskiego, Ignacy Daniłowicz pozostawił po sobie bogatą i wartościową spuściznę naukową. Prawnik i historyk z wykształcenia, przejawiał też niemałe zdolności językoznawcy i paleografa zafascynowanego językiem ruskich dokumentów do dziejów Litwy. Pracę z nimi niewątpliwie ułatwiała mu znajomość podlaskiej mowy. Główna uwaga w tekście skupiona została na sposobach transponowania na alfabet łaciński Latopisu supraskiego, który powstał na początku XVI wieku jako tekst cyrylicki. Analiza zastosowanych przez Daniłowicza rozwiązań w zakresie transliterowania samogłosek i spółgłosek pokazała dobre opanowanie warsztatu paleografa mimo braku przygotowania językoznawczego.

RU

Вучоны XIX ст., прафесар Віленскага, а пазней Харкаўскага, Кіеўскага і Маскоўскага ўніверсітэтаў Ігнат Даніловіч, які паходзіў з Падляшша, пакінуў пасля сябе багатую і каштоўную навуковую спадчыну. Юрыст і гісторык па прафесіі, ён таксама праявіў значныя здольнасці лінгвіста і палеографа, захопленага мовай рускіх дакументаў па гісторыі Літвы. Працу з імі, несумненна, аблягчала веданне ім падляшскай гаворкі. Асноўная ўвага ў тэксце звернута на спосабы трансляцыі на лацінку Супрасльскага летапісу, напісанага ў пачатку XVI ст. кірыліцай. Аналіз прыёмаў, выкарыстаных Даніловічам у працэсе транслітарацыі галосных і зычных, паказаў, што, нягледзячы на адсутнасць мовазнаўчай падрыхтоўкі, даследчык добра валодаў палеаграфічнай методыкай.

9

Michała Tangla studia dyplomatyczne i źródłoznawcze

80%

Lenort F.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1968

|

vol. 16

295-298

EN

-

10

Refleksja nad naukami pomocniczymi historii

80%

Sczaniecki P.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1969

|

vol. 19

240-245

EN

-

11

Manoscritti inclassificabili della Vita S. Pauli Monachi Thebaei di San Girolamo

80%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2019

|

vol. 71

131-154

EN

Manuscripts which cannot be included in any of the families of the manuscript tradition of St. Jerome’s Vita Sancti Pauli Primi Eremitae, examined by John Frank Cherf, O.S.B., are the following: Bernensis Lat. 111, Bruxellensis 64, Cameracensis 864 (767), Dresdensis A 62 cod. D, Laurentianus pl. 19, cod. 16, Matritensis 10007, Parisinus Lat. 3784, Parisinus Lat. 5314, Parisinus Lat. 5385, Parisinus Lat. 9741, Vaticanus Lat. 5411, Vaticanus Lat. 7014, Vaticanus Barberinianus Lat. 586, Basilicanus A. 2, Vindobonensis Lat. 420 and Vindobonensis S. Mariae ad Scotos 409 (324). To these can be added the following ones, found by the author: Iagellonicus Cracoviensis 2265 AA XII 9, Casanatensis Codex 718 (B.I.3), Lateranensis Codex A. 79, Farfensis 5 (270), Sessorianus 5 (XXIX), Vallicellanus Tomus III, Vaticanus Lat. 600, Vaticanus Lat. 5257, Vaticanus Lat. 9309, Vaticanus Lat. 13393, Vaticanus Barberinianus Lat. 469, Vaticanus Urbinas Lat. 396, Basilicanus A. 4.

PL

Artykuł omawia te kodeksy Hieronimowej Vita S. Pauli Monachi Thebaei, które nie można jeszcze zaliczyć do żadnej z rodzin rękopiśmiennej tradycji tegoż dzieła. Już John Frank Cherf, O.S.B., uznał następujące kodeksy za niezdolne do zaliczenia do jakiejkolwiek rodziny rękopiśmiennego przekazu Hieronimowej Vita: Bernensis Lat. 111, Bruxellensis 64, Cameracensis 864 (767), Dresdensis A 62 cod. D, Laurentianus pl. 19, cod. 16, Matritensis 10007, Parisinus Lat. 3784, Parisinus Lat. 5314, Parisinus Lat. 5385, Parisinus Lat. 9741, Vaticanus Lat. 5411, Vaticanus Lat. 7014, Vaticanus Barberinianus Lat. 586, Basilicanus A. 2, Vindobonensis Lat. 420 oraz Vindobonensis S. Mariae ad Scotos 409 (324). W niniejszym zaś studium dołączyliśmy do tychże rękopisów następujące kodeksy, których Cherf nie przebadał: Iagellonicus Cracoviensis 2265 AA XII 9, Casanatensis Codex 718 (B.I.3), Lateranensis Codex A. 79, Farfensis 5 (270), Sessorianus 5 (XXIX), Vallicellanus Tomus III, Vaticanus Latinus 600, Vaticanus Lat. 5257, Vaticanus Lat. 9309, Vaticanus Lat. 13393, Vaticanus Barberinianus Lat. 469, Vaticanus Urbinas Lat. 396, Basilicanus A. 4.

12

Fragmenty Reguły pasterskiej Grzegorza Wielkiego z przełomu XI i XII wieku odkryte w księdze ławniczej Krzywinia z lat 1512-1580

80%

Kozak A., Łukaszewski J.

Roczniki Historyczne

|

2023

|

vol. 88

183-206

EN

The studies on medieval manuscript fragments in situ (“fragmentology”) in Poland have concentrated so far mostly on library collection. The present article shows the results of a wider search in old Polish municipal records from the State Archive in Poznań, which found over 60 municipal registers containing various fragments of older manuscripts and prints. The most interesting discovery were two flyleaves folios with a script from the turn of the 11th and 12th centuries, containing fragments of the Pastoral Rule of Gregory the Great found in a 16th century book of town bench records.

PL

Badania nad średniowieczną makulaturą introligatorską („fragmentologia”) skoncentrowane były w Polsce dotychczas głównie na zbiorach bibliotecznych. Niniejszy artykuł prezentuje natomiast rezultat szerszej kwerendy w staropolskich zespołach akt miejskich z Archiwum Państwowego w Poznaniu, która ujawniła ponad 60 staropolskich ksiąg miejskich zawierających różnego rodzaju fragmenty dawniejszych rękopisów i starych druków. Najciekawszym odkryciem były tu dwie karty ochronne spisane pismem z przełomu XI i XII w. zawierające fragmenty Reguły pasterskiej Grzegorza Wielkiego odnalezione w szesnastowiecznej krzywińskiej księdze ławniczej.

13

Miejsce powstania i historia pasjonału theol. lat. oct. 162 ze zbiorów Biblioteki Państwowej w Berlinie

71%

Sosnowski M.

Studia Źródłoznawcze. Commentationes

|

2016

|

vol. 54

PL

Zarys treści: Artykuł poświęcony jest pochodzeniu i historii kodeksu ze zbiorów Biblioteki Państwowej w Berlinie, opatrzonego sygnaturą theol. lat. oct. 162. Kodeks ten zawiera jedyną znaną kopię Vita Quinque Fratrum autorstwa Brunona z Kwerfurtu. Druga część pracy poświęcona jest próbie rekonstrukcji drogi, za sprawą której tekst znalazł się w bibliotece klasztornej w Huysburgu.Abstract: The article deals with the origin and history of a codex from the collections of the Berlin State Library (call no. theol. lat. oct. 162). The codex contains the only known copy of Vita Quinque Fratrum by Bruno of Querfurt. The second part of the article aims at reconstruction of the history of the text itself before the aquisition of the copy by the Huysburg abbey library.

EN

Codex theol. lat. oct. 162 (Staatsbibliothek Berlin) plays an important role in Polish medieval studies due to its containing the sole witness of Vita Quinque Fratrum (BHL 1147) by Bruno of Querfurt. The article traces history of the codex from the origin until its discovery in the family library of Reinhard Kade, the first editor of VQF. The oldest part of the codex is a passionale (12/13th cent.), which was written at (or at least very early belonged to) the Benedictine monastery in Huysburg. In the 15th century – still in Huysburg – it was bound together with two later unrelated manuscripts to form the current composite codex. During the secularization of the monastery at the beginning of the 19th century it came into possession of Friedrich Gottlieb Julius von Bülow (1760–1831), an assessor and book collector. After von Bülow’s death his collection was put up at auction, the printed catalogue of which lists our manuscript. The codex was bought by Kade’s paternal grandfather, Anton Krüger of Dresden a noted engraver. The rest of manuscript’s history is well known. The second part of the article examines a couple of hypothetical routes, through which the source copy for our witness (i.e. a very early copy or even Bruno’s draft) or the witness itself could have been transferred to Huysburg, by tracing both direct and indirect connections of Querfurt counts and the monastery. Those hypothetical routes from Querfurt (Eilversdorf monastery?) to Huysburg – both in the diocese of Halberstadt – also try to make sense of the apparent interest that the passionale compiler had taken in Magdeburg.A brief addendum discusses the implications of the re-discovery of a codex from Ebrach, previously considered lost, that was suspected by G. Waitz to be identical with our witness or, by W. Kętrzyński and W. Meysztowicz, to be a source for Cosmas’ of Prague version of Five Brothers text. Late in the publishing process the author became aware the new description of theol. lat. oct. 162 (Beate Braun-Niehr, Manuscripta Mediaevalia database: <http://www.manuscripta-mediaevalia.de/dokumente/html/obj31101702> [access: 29.09.2016]. This new description independently and concisely provides some of the article’s findings (ownership note from Huysburg, auction catalogue of „Bibliotheca Büloviana”, lost codex of EbrachNepomuk). Still available is the previous catalogue description, which was known to the author in February 2014, during the autopsy of Huysburg codices in Berlin <http://www.manuscripta-mediaevalia.de/ dokumente/html/obj90432270,T> [access: 29.09.2016].

14

Szkiełko czy oko? Nauki ścisłe w badaniach nad rękopisami (manuSciences ’15)

71%

Pludra-Żuk P.

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

|

2015

|

issue 9

299-312

EN

The article contains an extended report from the summer school “manuSciences’15. Manuscripts: From Fragments to Books – From Identifi cation to Interpretation” organised by the Freie Universitat Berlin and Ecole Pratique des Hautes Etudes, and held at Fraueninsel in Bavaria, on 6–12 September, 2015. The main aim of the gathering was to provide an opportunity for exchange of ideas and knowledge between researchers working on historical written sources, who belong to the fi eld of the humanities, and specialists, who represent exact sciences, and who are capable of furnishing new technical potential for manuscript research. P. Pludra-Żuk, herself a representative of the humanities, describes the new technical tools, which can be utilised in primary source research, and which allow for the acquisition of hitherto undisclosed information concerning the medieval scribal workshop (numerous types of materials research), non-invasive methods of reaching text fragments diffi cult to get to, or unreadable (Refl ectance Transformation Imaging, hyperspectral imaging, XRF), or partial automation of the reading and analytic process.

PL

Artykuł zawiera podsumowanie szkoły letniej, zatytułowanej „manuSciences ’15. Manuscripts: From Fragments to Books – From Identification to Interpretation” (6–12 września 2015, Fraueninsel), zorganizowanej przez Freie Universitat Berlin i Ecole Pratique des Hautes Etudes. Założeniem omawianych warsztatów było stworzenie warunków dla wymiany doświadczeń pomiędzy badaczami zajmującymi się analizą źródeł, a specjalistami reprezentującymi nauki ścisłe, starającymi się stworzyć wsparcie techniczne dla tego typu badań. W artykule opisano wybrane narzędzia, wywodzące się z nauk ścisłych, które mogą znaleźć zastosowanie w badaniach źródłoznawczych, umożliwiając m.in. wydobycie dodatkowych informacji na temat średniowiecznego warsztatu (jak rożnego typu badania materiałowe), bezinwazyjne dotarcie do tekstów trudno dostępnych lub nieczytelnych (Reflectance Transformation Imaging, obrazowanie multispektralne, XRF), czy częściowe zautomatyzowanie procesu odczytywania i analizy tekstu źródłowego.

15

Cyrylickie pergaminy MS Fragm. 244 ze zbiorów Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie

61%

Wołoszczenko S.

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

|

2022

|

vol. 16

|

issue 4

439-478

EN

This article is devoted to the recently attributed eight parchment strips stored in the Сollection of the Archdiocese Archives in Gniezno (MS Fragm. 244). These fragments have not previously appeared in the scientific literature, so the main purpose of this publication is to inform the scientific community about the new sources and their introduction into circulation. All the bits are written with the Ustav script. These fragments were separated from two different Church Slavonic codices as the analysis of handwriting and the content has shown. Six strips belong to the one manuscript with the text from the New Testament. These are two incomplete passages from Eph 3,14–21 and Eph 4,14–16, that allow identifying the original codex as Apostol Aprakos. Two other strips from the liturgical codex. They contain excerpts from prayers, which were read at the evening service on the eve of the feast of the Trinity. The attribution of the content of these two strips has allowed us to consider them an additional part of the Liturgiсon. Those fragments may be dated to the 12th – 13th centuries according to the studies of the material side of the pieces, palaeography of scripts, graphic and orthographic identification, and linguistic features.

Refine search results

Glosowane rozariusze łacińskie jako źródło w badaniach nad średniowieczną polszczyzną

Fragment tekstu Gilberta z Poitiers na oprawie z pergaminu makulaturowego w zbiorach Biblioteki Kórnickiej

Genealogia bastardy i przedłużenie jej dziejów w Polsce

Motywy graficzne w inicjałach dokumentów biskupów wrocławskich w średniowieczu

La Vita S. Pauli Monachi Thebaei di san Girolamo contenuta nel codice manoscritto Vaticanus Latinus 13008

Od kontemplacji do twardych wymagań

Najstarszy zachowany kodeks rękopiśmienny powstały na ziemiach polskich? Ewangelistarz Płocki z XII wieku w świetle badań paleograficznych zapisków o cudach z 1148 roku w Biblii Płockiej .

Profesor Ignacy Daniłowicz i jego spuścizna paleograficzna. Uwagi na marginesie transliteracji „Latopisca Litwy i Kroniki Ruskiej”

Michała Tangla studia dyplomatyczne i źródłoznawcze

Refleksja nad naukami pomocniczymi historii

Manoscritti inclassificabili della Vita S. Pauli Monachi Thebaei di San Girolamo

Fragmenty Reguły pasterskiej Grzegorza Wielkiego z przełomu XI i XII wieku odkryte w księdze ławniczej Krzywinia z lat 1512-1580

Miejsce powstania i historia pasjonału theol. lat. oct. 162 ze zbiorów Biblioteki Państwowej w Berlinie

Szkiełko czy oko? Nauki ścisłe w badaniach nad rękopisami (manuSciences ’15)

Cyrylickie pergaminy MS Fragm. 244 ze zbiorów Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie