Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pamięć rodzinna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Filoteknos
|
2021
|
issue 11
241-251
PL
W świecie przedstawionym powieści Małgorzaty Musierowicz składających się na cykl „Jeżycjada” istotną rolę odgrywają rzeczy łączące funkcje użytkowe z symbolicznymi. Nazwać je można – za Przemysławem Czaplińskim – „rzeczami nostalgicznymi”, podlegającymi procesowi swoistej humanizacji, w wyniku czego stają się niemal żywymi istotami, czującymi, „wyposażonymi we wszystko z wyjątkiem głośnej mowy”. Zamykają one bowiem w sobie pamięć o ludziach, którzy z nich korzystali, zdolne są wyzwalać dobre emocje, konsolidować członków rodziny wokół trwałego aksjologicznego centrum. Oprócz mebli, przedmiotów codziennego użytku, przechowywanych w głębi szaf ubrań, a także starych albumów z rodzinnymi fotografiami, funkcje takie pełniła wisząca „od zawsze” w kuchni Borejków tablica, na której umieszczane były karteczki z ważnymi zapiskami sporządzanymi przez wszystkich – starszych i młodszych – członków rodziny, różnego rodzaju hasła, aforyzmy, a także zdjęcia i inne dokumenty. Wzmianki o owej tablicy pojawiają się niemal we wszystkich częściach cyklu – od Kwiatu kalafiora (1981) do Ciotki Zgryzotki (2018). W ostatniej z powieści cyklu „poznańskiego” pojawia się interesujący wątek związany z najnowszą historią tego przedmiotu (przedstawiciele młodego pokolenia Borejków uznają tablicę za rzecz zbędną i nie pasującą do nowego wystroju kuchni) zakończony jednak znamiennym aktem restytucji tablicy w nowej siedzibie Borejków, oznaczającej zarazem potwierdzenie jej edukacyjnej przydatności i ważnej funkcji w kształtowaniu się pamięci rodzinnej.
EN
The paper’s topic is presence or absence of austronostalgy in subjective sayings. Essays by the Czech author Lubomír Martínek and memories of representatives of 13 three-generations average Czech families are the source material. The authors’ reflections concentrate on lack of austronostalgy in these subjective testimonies and the reason for this absence. One of them leads to Cathrin Horel theory that well-developed countries which did not owe their progress to the Habsburg monarchy forgot common past very quickly. The second one concerns Czech revival discourse in the 19th century with the main goal to became independent from Austro-Hungarian Empire.  
PL
Głównym tematem artykułu jest obecność lub brak austronostalgii w wypowiedziach subiektywnych. Materiałem źródłowym są eseje czeskiego autora Lubomíra Martínka oraz wspomnienia przedstawicieli 13 przeciętnych przypadkowych czeskich rodzin. Refleksje autora koncentrują się z jednej strony na braku austronostalgii w tych subiektywnych świadectwach, a z drugiej na przyczynach tej nieobecności. Pierwsza z nich nawiązuje do teorii Cathrin Horel, że kraje dobrze rozwinięte, które nie zawdzięczają swojego postępu monarchii Habsburgów, bardzo szybko zapomniały o wspólnej przeszłości. Druga dotyczy czeskiego dyskursu odrodzeniowego w XIX wieku, którego głównym celem było uniezależnienie się od imperium austro-węgierskiego.
PL
Artykuł dotyczy esejów zebranych w tomie "Topografia pamięci" (2016) zajmujących się pamięcią Martina Pollacka o jego nazistowskich przodkach, zwłaszcza o jego ojcu – SS-manie. Autorka stawia następujące pytania: Jakie znaczenie ma dla Pollacka bycie synem nazistowskiego zbrodniarza? Dlaczego i z jakiej perspektywy pisze? Dla kogo to robi? Jak odnosi się do obrazu swojego ojca? Odpowiedzi na te pytania opierają się na teoretycznym dyskursie na temat pamięci rodzinnej i wynika z nich, że Pollack w swoich tekstach nie dystansuje się od swojego ojca i nie pisze obiektywnie, lecz pozostaje subiektywny w swojej narracji. Martwi go, że jest bezpośrednim potomkiem narodowych socjalistów i zastanawia się, co to może oznaczać dla jego własnej tożsamości.
EN
The article analyses essays collected in the volume "Topography of Remembrance" (2016) dealing with the memories of Martin Pollack about his Nazi ancestors, especially about his father who was an SS-man. The author of this article asks the following questions: What does it mean for Pollack to be the son of a Nazi criminal? Why and from what perspective is he writing? Who is he writing for? How does he relate to his father’s image? The answers to these questions are based on theoretical discourses on family memory. The thesis of the article is that Pollack does not distance himself from his father in his texts and does not write objectively but remains subjective in his narrative. He is concerned by the fact that he is a direct descendant of the National Socialists and he wonders what that might mean for his own identity.
DE
Der Beitrag beschäftigt sich mit den im Band "Topografie der Erinnerung" (2016) gesammelten Essays, die eine Auseinandersetzung Martin Pollacks mit der Erinnerung an seine Nazi-Vorfahren, vor allem an seinen Vater – SS-Sturmbahnführer, sind. Es werden folgende Fragen gestellt: Welche Bedeutung hat es für Pollack, Sohn eines Nazi-Verbrechers zu sein? Warum und aus welcher Perspektive schreibt er? Für wen macht er das? Wie verhält er sich dem Bild seines Vaters gegenüber? Die Antworten auf diese Fragen basieren auf einem theoretischen Diskurs über das Familiengedächtnis. Die These des Beitrags lautet, dass es Pollack nicht gelingt, in seinen Texten sich vom Vater zu distanzieren und objektiv zu schreiben. Er überlegt, was dies für seine eigene Identität bedeuten kann.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.