Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  patogeny krwiopochodne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Wirusowe zapalenie wątroby jest drugą najczęściej stwierdzaną zakaźną chorobą zawodową i rozpoznawaną głównie u pracowników ochrony zdrowia. Ta grupa zawodowa jest najbardziej narażona w miejscu pracy na ryzyko ekspozycji na patogeny krwiopochodne, w tym wirusy HBV i HCV. Celem badania była ocena skuteczności działań ukierunkowanych na bezpieczeństwo pracy w placówkach ochrony zdrowia, częstości incydentów ekspozycji na materiał biologiczny w ostatnich 12 miesiącach poprzedzających badanie oraz ich zgłaszalności. Materiał i metody: Do analizy użyto badania kwestionariuszowego przeprowadzonego w latach 2009-2010 wśród 1138 pracowników ochrony zdrowia. Wyniki: Ekspozycja na materiał biologiczny miała miejsce u 242 pracowników (21% całej grupy). Tylko 146 osób zgłosiło te zdarzenia odpowiednim służbom. Przypadkowe przerwanie ciągłości tkanek miało związek z postrzeganiem pracy jako obarczonej wysokim stopniem narażenia (OR = 3,69, p = 0,0027), zatrudnieniem w ambulatoryjnych (w porównaniu ze stacjonarnymi) placówkach ochrony zdrowia (OR = 1,71, p = 0,0089), przekonaniem o niewystarczającym poziomie przekazywanych przez zakład pracy informacji na temat zakażeń krwiopochodnych oraz brakiem procedur i wiedzy dotyczących raportowania ekspozycji. Wnioski: Mimo prezentowania w różnych publikacjach wytycznych dotyczących postępowania poekspozycyjnego, szczególnie w placówkach nieświadczących usług całodobowych, procedury te są nieznane bądź nieprzestrzegane. Powinien być kładziony większy nacisk na szkolenie pracowników, szczególnie w zakresie ryzyka transmisji zakażeń oraz korzyści płynących z przestrzegania procedur poekspozycyjnych i zgłaszania przypadków ekspozycji. Med. Pr. 2013;64(1):1-10
EN
Objectives: Viral hepatitis is the second most often identified infectious illness acquired at work and it is mostly registered among health care personnel. This group of workers is at greater risk of exposure to blood and bloodborne pathogens, including hepatitis B and C viruses. The aims of this study were to evaluate the efficacy of methods promoting work safety in healthcare settings, to assess the frequency of exposures in the last 12 months prior to the study and to determine a rate of reporting them to appropriate authorities. Methods: A total of 1138 Polish healthcare workers were interviewed during the study period (between 2009 and 2010). Results: Sustaining accidental occupational percutaneous exposure during last 12 months was declared by 242 workers (21% of the whole group). Only in 146 cases these incidents were reported to authorities. Exposure incidents were associated with self-perception of high risk of exposure (OR = 3.69, p = 0.0027), employment in out-patient (vs. hospital-based) healthcare setting (OR = 1.71, p = 0.0089), conviction that the level of information about bloodborne infections conveyed at work was insufficient, lack of both exposure reporting system and knowledge about the ways of reporting. Conclusions: Despite the different established proposals of the post-exposure procedures, it turns out that particularly in small, not providing 24 hours service healthcare settings these procedures are not known or are not respected. More attention should be given to education, especially in regard to the risk of infection, advantages of post-exposure prophylaxis and reporting exposure incidents. Med Pr 2013;64(1):1–10
EN
Paramedics constitute a group of professionals who are constantly exposed to potentially infectious biological material through frequent and close contact with patients, possibly resulting in occupationally acquired infections. The paper’s objective has been to assess the occupational risk regarding blood-borne infections and identify preventive measures used among paramedics worldwide, on the basis of the related literature review. The literature search, covering the period 1987–2017, was performed using PubMed, Elsevier, Springer and Google Scholar databases. A comparative analysis of blood exposure was conducted and the report of such events and the use of personal protective equipment among paramedics in Poland and other countries worldwide was developed. The data on occupational blood exposures among paramedics is sparse. The resulting comparisons obtained in various scientific studies are difficult due to diverse data collection methods, influencing the resulting consistency. Additionally, there were some methodological errors found in previously published studies, such as selection bias. The percentage rate of paramedics exposed to blood in the last 12 months varies from 22% in the USA to 63% in Thailand; in Poland that rate fluctuates widely, ranging between 14–78%. Paramedics are frequently exposed to blood while performing their duties, but almost 50% of paramedics do not report any exposure which is mitigated by the systematic use of personal protective equipment: gloves are regularly used by 53–98% of paramedics, masks and goggles are worn by 33–62% of them. This fact puts the paramedics group at risk of blood-borne infections. Therefore, there is an urgent need to conduct further, methodologically correct, multi-center studies to accurately assess occupational blood exposure in paramedics. Med Pr 2018;69(6):685–694
PL
Ratownicy medyczni poprzez częste i bezpośrednie kontakty z pacjentami narażeni są na ekspozycje na potencjalnie zakaźny materiał biologiczny, co może skutkować zakażeniami zawodowymi. Celem pracy była ocena ryzyka zawodowych zakażeń krwiopochodnych i stosowanych metod prewencji w tej grupie profesjonalnej na podstawie przeglądu piśmiennictwa. Materiał badawczy stanowiły dane z artykułów zgromadzonych w bazach PubMed, Elsevier, Springer i Google Scholar w latach 1987–2017. Dokonano analizy porównawczej danych o ekspozycji zawodowej na krew wśród ratowników medycznych, zgłaszaniu takich zdarzeń i stosowaniu środków ochrony osobistej w poszczególnych państwach w porównaniu z danymi z Polski. Przeprowadzono dotychczas niewiele badań epidemiologicznych związanych z narażeniem zawodowym na krew wśród ratowników medycznych. Porównanie wniosków uzyskanych przez poszczególne zespoły badawcze jest trudne z uwagi na różne sposoby gromadzenia danych. Wpływa to na znaczne zróżnicowanie obserwowanych wyników. Ponadto część publikacji wykazuje błędy metodologiczne, najczęściej stronniczość selekcji. Na świecie odsetek ratowników, którzy ulegli ekspozycji w roku poprzedzającym badanie, waha się od 22% w USA do 63% w Tajlandii. W Polsce analogiczne odsetki oscylują w granicach 14–78%. Choć ta grupa profesjonalistów jest narażona na częsty kontakt z krwią, niemal połowa badanych nie zgłasza ekspozycji zawodowych. Informowanie o takich zdarzeniach jest rzadkie, podobnie jak systematyczne stosowanie środków ochrony osobistej – rękawice ochronne regularnie używa 53–98% badanych, maski i okulary ochronne – 33–62%. Zwiększa to ryzyko zakażenia patogenami krwiopochodnymi. Konieczne wydaje się zatem przeprowadzenie dalszych, poprawnych metodologicznie, wieloośrodkowych badań dokładnie oceniających ekspozycje zawodowe na krew wśród ratowników medycznych. Med. Pr. 2018;69(6):685–694
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.