Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  peace education
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

The Role of Pedagogy in Peace Research

100%
Piejka A.
Organon
|
2015
|
vol. 47
83-95
EN
The article consists of two parts. The first part presents the most important stages of scientific discipline shaping defined nowadays as peace research. In the second part, the focus is on the specificity of pedagogic thinking about peace, in order to illustrate its consonance with the trends developing in peace research, for several decades, and to emphasize the sense of education as one of the ways to create and strengthen peace. According to that perspective every human being, and not only political decision makers, should feel responsible for the existence of the peaceful ordering of the world.
2

Monitoring the effects of an education for peace program: An Israeli perspective

100%
Arnon M., Galily Y.
Human Affairs
|
2014
|
vol. 24
|
issue 4
531-544
EN
The aim of the current study was to monitor the changes that individual participants experienced as a result of taking part in a peace education program. The findings of prior analyses led to the understanding that participating in a peace program does not always ensure positive changes and may even cause a regression in attitudes. The present study was conducted in two stages. In the first stage, the researchers learned about the processes that participants underwent during a peace education program and accordingly, a reinforcement program to restore/rehabilitate any negative attitudes was formed. In the second stage, the effectiveness over time of this reinforcement program was evaluated. The study’s findings show that engaging in reflection about the workshop content, especially when it is oriented towards positive thinking, is effective in reinforcing attitudes among participants who underwent a positive change in attitudes, and at the same time helps to rehabilitate attitudes among those participants who underwent a negative change. It is recommended that future peace education programs include at least three parts: preliminary preparation, the program itself, and follow-up/reinforcement activity after completion of the program.
3
Publication available in full text mode
Content available

Towards a Critical Pedagogy of Peace Education

100%
Shapiro S.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2015
|
vol. 7
|
issue 1
7-20
EN
This article tackles the issue of critical pedagogy in regards to education for peace. Peace education is here seen as a holistic process of development of human potential to coexist in a less violent manner. This problem is significant for example in the context of South Africa, which is being explained in this paper. Another example of this kind of pedagogy is related to the Jewish and Greek concepts of Tikkun Olam and Parrhesia. Finally they are being emphasized the issues of empathy and pedagogy pf hope.
4
Publication available in full text mode
Content available

Peace Science: Orientation and Reorientation

75%
Cheng L., Spiegel E.
Polish Political Science Yearbook
|
2016
|
vol. 45
245–256
EN
Peace is non–violence and there is only one way to achieve it: peace as structural and interpersonal non–violence. The daily non–violence is as instructive as the spectacular actions of Mahatma Gandhi and Martin Luther King. Peace education is better based on demonstration what we “can” than to postulate of what we should do. The Peace Studies prefer a resource–oriented approach to education instead of a deficit–oriented. Our central thesis is that the youth is living in a kind of transculturality, the best conditions for peacebuilding. Considering the increasing sensitivity we expected that latest in 2075 we will make the war a taboo. The central key to solve conflicts nonviolently is conflict transformation in trusting a spiritual third power in between the opponents, even secularized people. The peace education has to help us to discover the third in nonviolent activities. There is a lot of difficult issues that the non–violence has to reflect in future, including elimination of the extreme violence, reconciliation, an impact of economy, the peacebuilding’s relevance of structural measures.
5
Publication available in full text mode
Content available

Pokój w refleksji wybranych filozofów niemieckich a programy szkolne na rzecz wychowania do pokoju. Przypadek programów szkolnych landu Hamburg

63%
Leek J.
Studia z Teorii Wychowania
|
2018
|
issue 3 (24)
253-271
PL
Przedmiot refleksji teoretycznej oraz badań empirycznych w prezentowanym artykule koncentruje się wokół wychowania do pokoju. W pierwszej części podjęto próbę przedstawienia poglądów wybranych niemieckich myślicieli od Oświecenia do czasów współczesnych na temat pokoju. W drugiej części dokonano analizy programów szkolnych historii, geografii i wiedzy o społeczeństwie, obowiązujących w landzie Hamburg w latach 2004-2014, pod kątem występujących w nich celów i treści wychowania do pokoju. Wynika z niej, iż wychowanie do pokoju oparte jest przede wszystkim na wartościach takich jak tolerancja, poszanowanie godności, równość, solidarność i odpowiedzialność za siebie i innych. Ponadto obecne w programach cele i treści nauczania promują wiedzę i umiejętności na rzecz zapobiegania konfliktom i przemocy, rozwiązywania sporów i tworzenia warunków dla zapanowania pokojowych relacji z innymi.
EN
The paper focuses on theoretical reflection and empirical research in the field of peace education. The first part attempts to present the views of selected German philosophers from Enlightenment to modern times. The second part analyzes the school curricula of history, geography and social knowledge, valid in Hamburg in the years 2004-2014, in terms of their goals and content of peace education. The current paper claims that peace education is based primarily on values such as tolerance, respect for dignity, equality, solidarity and responsibility for oneself and others. In addition, curricular objectives and content in the curricula promote knowledge and skills to prevent conflict and violence, resolve conflicts and create conditions for the establishment of peaceful relationships with others.
6
Publication available in full text mode
Content available

Śpiewać niewyśpiewalne? Miejsce musicalu w edukowaniu o Holokauście

63%
Roszak J.
Narracje o Zagładzie
|
2018
|
issue 4
349-361
EN
The author of the article focuses on the position and possibilities of theatre education – more specifically, the musical – in Holocaust education, which is a significant element of peace education. Wishing to widen the scope of Betty Reardon’s tetrad which identifies the following foundations of ideal education for peace: personal, political, pedagogical, poetic, the author proposes to add one more “p” – performative. Two musicals interpreted in the article, Imagine This and Korczak are convergent in multiple aspects; among others, both share the motif of theatre within theatre, and their location is the Warsaw ghetto of 1942.
PL
Autorkę artykułu interesuje miejsce i możliwości edukacji teatralnej – a konkretniej: musicalu – w nauczaniu o Zagładzie, będącej istotnym elementem edukacji propokojowej. Do tetrady Betty Reardon, uznającej za fundamenty idealnej edukacji na rzecz pokoju to, co: personalne, polityczne, pedagogiczne i poetyckie, proponuje ona dołączyć jeszcze jedno P – performatywne. Przedmiotem interpretacji uczyniono dwa musicale: Imagine This oraz Korczak, ujawniające zresztą wieloaspektowe zbieżności, m.in. występuje w nich motyw teatru w teatrze, akcja obu rozgrywa się w warszawskim getcie w 1942 roku.
7
Publication available in full text mode
Content available

O specyfice semioforów Uniwersytetu Wiedeńskiego z perspektywy edukacji dla pokoju. Studium etnograficzne

63%
Majchrzak-Ptak K., Szostkiewicz A.
Edukacja Dorosłych
|
2023
|
vol. 2(89)
171-190
PL
Materialne, tworzone intencjonalnie miejsca pamięci związane z przeszłością określonej zbiorowości stanowią nie tylko jeden z ele- mentów jej pamięci kulturowej, ale równocześnie współuczestniczą w procesie permanentnego (re)konstruowania tej pamięci poprzez stwarzanie warunków do uczenia się jej. Podążając za myślą Maurice’a Halbwachsa, można przyjąć, że indywidualne „akty pamięci” stanowiące budulec (auto) definicyjny są uzależnione od społecznie zinstytucjonalizowanych zasobów pamięci, wyselekcjonowanych przez grupy, do których należą określone jednostki. Dlatego uznać można, że prowadzenie poszukiwań dotyczących uczelnianych semioforów pozwala dokonać mappingu akademickiej pamięci zbiorowej, określić specyfikę zarówno jej, jak i instytucji, której tożsamości pamięć ta jest fundamentem i tworzywem, wyznaczając ramy myślenia i działania obcujących z nią podmiotów. Wobec tego przedmiotem opracowania są semiofory związane z przeszłością Uniwersytetu Wiedeńskiego, tj. skoncentrowano się na przedmiotach uznawanych w danej społeczności za nośniki znaczeń i wartości, łączących wymiar semiotyczny z wymiarem materialnym, a zatem obiektach, które z założenia pełnić mają rolę miejsc pamięci. Artykuł prezentuje wyniki osadzonych w schemacie etnograficznym badań, bazujących na analizie i interpretacji danych zgromadzonych dzięki m.in. (auto)obserwacji i przeszukiwaniu źródeł wtórnych, zogniskowanej wokół pytań: Jaka jest specyfika semioforów zlokalizowanych w przestrzeni Uniwersytetu Wiedeńskiego? Jakie znaczenia mają semiofory w architektonicznej, społecznej, kulturowej i dydaktycznej przestrzeni Uniwersytetu Wiedeńskiego w perspektywie założeń pedagogiki dla pokoju? Przeprowadzone poszukiwania pozwalają wnioskować, że Uniwersytet Wie- deński odznacza się odpowiedzialnym podejściem do upamiętniania swojej przeszłości oraz konstruowania ram pamięci zbiorowej, w których zachodzą określone procesy edukacyjne istotne dla praktykowania pokoju, ale także, że zbiór semioforów wiedeńskiej uczelni cechuje pewna homogeniczność zakresu upamiętnionych treści, co ma swoje implikacje edukacyjne. Skut- kuje bowiem barakiem optymalizacji w zakresie wykorzystania materialnej przestrzeni pamięci w realizacji celów wynikających z koncepcji edukacji dla pokoju.
EN
Intentionally created material spaces of memory connected with the past of a given group are not only one of the components of its cultural memory but also, they take part in the process of permanent (re)construction of this memory by creating conditions for learning it. Following Maurice Halbwachs, it can be assumed that individual ‘acts of memory’ that constitute the (auto)definition building blocks depend on socially institutionalised memory contents selected by groups that particular individuals belong to. Therefore, the examination of academic semiophores allows one to map the academic collective memory and identify characteristics of that memory as well as of the institution, the identity of which is based on and created by that memory. It thus defines frameworks of thinking and acting of individuals who are connected with it. For that reason, the subject of the paper is semiophores related to the past of the University of Vienna i.e. objects that a given community recognises as carriers of meanings and values that combine a semiotic dimension and a material dimension, and therefore objects that by definition should act as sites of memory. The paper presents results of the ethnographic study, based on the analysis and interpretation of data collected thanks to (auto) observation and searching through the secondary sources, focused on the questions such as: What is the nature of semiophores located at the University of Vienna? What is the importance of semiophores in architectural, social, cultural and educational spaces of the University of Vienna in the perspective of the assumptions of pedagogy for peace? The research carried out allows to conclude that the University of Vienna is characterised by a responsible approach to commemorating its past and constructing the framework of collective memory, in which specific educational processes important for practicing peace take place, but also that the collection of the University of Vienna’ semiophores is characterised by the homogeneity of the scope of commemorated content, which has its educational implications. It results in lack of optimisation in terms of the use of the material space of memory in achieving the goals resulting from the concept of education for peace.
8
Publication available in full text mode
Content available

WOKÓŁ PROBLEMÓW ANDRAGOGIKI, EDUKACJI OBYWATELSKIEJ I PEDAGOGIKI POKOJU – POGLĄDY NAUKOWE PROFESOR EUGENII ANNY WESOŁOWSKIEJ NA ŁAMACH CZASOPISMA „EDUKACJA DOROSŁYCH” W LATACH 1993–2006

63%
Marianowska A.
Edukacja Dorosłych
|
2016
|
vol. 1(74)
21-30
PL
W artykule przedstawione zostały poglądy Profesor Eugenii Anny Wesołowskiej publikowane na łamach czasopisma „Edukacja Dorosłych” w latach 1993–2006. Zaprezentowana została ponadto historia powstania czasopisma „Edu- kacja Dorosłych”, w którym Pani Profesor przez wiele lat pełniła funkcję redaktor naczelnej, nadając czasopismu wysoką rangę i czyniąc je miejscem wymiany reflek- sji, doświadczeń oraz poszukiwań andragogów oraz innych specjalistów z obszaru nauk społecznych i humanistycznych.
EN
The aim of the article is to draw attention to the ideas present in texts by Professor Eugenia Anna Wesołowska published in the journal ”Adult Education” in the years 1993–2006. Additionally, the history of the journal ”Adult Education” is presented, where Professor Wesołowska for many served as editor-in-chief, ensuring high rank and making it a place for exchange of thoughts, experience and research on andragogy, and other specialisations in the area of social sciences and humanities.
9
Publication available in full text mode
Content available

Combat versus team sports: the effects of gender in a climate of peer- motivation, and levels of fun and violence in physical education students

51%
Hortiguela D., Gutierrez-Garcia C., Hernando-Garijo A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2017
|
vol. 17
|
issue 3
11-20
EN
Background and aim. The inclusion of martial arts and combat sports (MA&CS) in formal physical education (PE) has been suggested by many authors, although there is no strong evidence as yet of the benefits of its practice for students. This study aimed to describe the effects of the development of two MA&CS teaching units (judo and capoeira) on the motivational climate, enjoyment and attitudes toward violence of PE students, and to compare these effects with those experienced by students receiving team sports teaching units (football and basketball). Methodology. A quasi- experimental, pre-post (two groups), longitudinal study design was followed, involving 221 students aged between 13 and 16. The experimental group (n = 105) developed MA&CS teaching units, while the control group (n = 116) developed team sport, teaching units. A peer motivational climate questionnaire, the amusement/boredom in physical education scale and the attitudes toward violence scale psychological assessment tools were used. Statistical analyses included means and standard deviations, two-way equivalent multifactorial ANOVA and effect sizes Results: MA&CS teaching units significantly improved the classroom motivational climate involving tasks/learning, and students’ attitudes toward unjustified violence. The post-test intergroup comparison showed that the experimental group rejected unjustified violence to a higher degree than the control group (p = .014, d = .81). Improvements in attitudes to unjustified violence were for both males (p = .017, d = .82), and females (p = .021, d = .78) in the experimental group, while the climate involving tasks/learning only improved in males (p = .037, d = .77). Conclusion. MA&CS teaching units improved students’ attitudes toward violence and generated a higher peer motivational climate than, and similar fun as team sports teaching units.
PL
Tło i cel. Wielu autorów proponowało włączenie sztuk walki i sportów walki do formalnych zajęć wychowania fizycznego, chociaż nie ma jeszcze mocnych dowodów świadczących o korzyściach płynących z ich praktyki dla uczniów. Niniejsze badanie miało na celu opisanie wpływu dwóch jednostek dydaktyczno-wychowawczych (judo i capoeiry) na klimat motywacyjny, przyjemność czerpaną z zajęć i stosunek do przemocy oraz porównanie tych efektów z doświadczeniami uczniów uczestniczących w zajęciach ze sportów zespołowych (piłki nożnej i koszykówki). Metody. Przeprowadzono quasi- eksperymentalne, długotrwałe badania przed-po (dwie grupy), obejmujące 221 uczniów w przedziale wiekowym od 13 do 16 lat. Grupa eksperymentalna (n = 105) uczestniczyła w zajęciach dydaktycznych sztuk walki i sportów walki, natomiast grupa kontrolna (n = 116) w grach zespołowych. Do psychologicznej oceny odpowiedzi respondentów zastosowany został kwestionariusz dotyczący atmosfery motywacji rówieśników, stopnia rozrywki/nudy w czasie zajęć wychowania fizycznego i postawy wobec przemocy. W analizach statystycznych uwzględniono średnie i standardowe odchylenia, dwukierunkową równoważną wieloczynnikową analizę wariacji ANOVA i zakres rezultatów. Wyniki. Zajęcia z sztuk walki i sportów walki znacząco poprawiły klimat motywacyjny w klasie obejmujący wyznaczone zadania/naukę i postawy studentów wobec nieuzasadnionej przemocy. Porównawcze badanie przeprowadzone po teście między grupami wykazało, że grupa eksperymentalna odrzuciła nieuzasadnioną przemoc w wyższym stopniu niż grupa kontrolna (p = 0,014, d = 0,81). W grupie doświadczalnej poprawa wyników dotycząca nieuzasadnionej przemocy dotyczyła zarówno mężczyzn (p = 0,017, d = 0,82), jak i kobiet (p = 0,021, d = 0,78), podczas gdy atmosfera związana z zadaniem/nauką nastąpiła tylko u mężczyzn (p = 0,037, d = 0,77). Wnioski. Zajęcia z sztuk walki i sportów walki poprawiły nastawienie uczniów wobec przemocy i stworzyły lepszy klimat motywacyjny wśród rówieśników i podobną przyjemność czerpaną z zajęć niż w przypadku zajęć sportów zespołowych.
10
Publication available in full text mode
Content available

Idea wychowania do pokoju w programach pomocowych dzieciom w Afryce

51%
Babicki Z.
Forum Pedagogiczne
|
2017
|
vol. 7
|
issue 1
211-226
EN
Humanity has been afflicted by all kinds of disputes, conflicts, wars for centuries. The modern world is also not free from various pressures that often swell to the point where they turn into open armed conflict. Human life, its development and the fate of civilization depends on strengthening and safeguarding world peace. In this context, particular importance is peace education, or education for peace, mutual understanding and respect for the dignity of every human being. The biggest victims of the war are always children and it is they who need special assistance and support in development. Targeted to them aid programs should include the idea of education for peace, so that they shape the young generation in the attitude of: respect for others, the value of life, altruism, empathy.
PL
Ludzkością od wieków targają różnego rodzaju spory, konflikty, wojny. Współczesny świat również nie jest wolny od różnych napięć, które często nabrzmiewają do tego stopnia, aby następnie przerodzić się w otwarty konflikt zbrojny. Życie człowieka, jego rozwój i los cywilizacji zależą od umocnienia i zagwarantowania pokoju na świecie. W tym kontekście szczególne znaczenie ma edukacja na rzecz pokoju czy też wychowanie do pokoju, wzajemnego porozumienia i poszanowania godności każdego człowieka. Największymi ofiarami wojny są zawsze dzieci i to właśnie one potrzebują szczególnej pomocy w rozwoju. W kierowanych do nich programach pomocowych powinna zawierać się idea wychowania do pokoju, tak aby kształtować w młodym pokoleniu postawy: szacunku dla drugiego człowieka, wartości życia, altruizmu, empatii.
11
Publication available in full text mode
Content available

Dimensions of Education for Peace: Theory, Spaces and Actors. Experiences from Mexico

51%
Zhizhko E. A.
Labor et Educatio
|
2019
|
issue 7
43-59
PL
W tym artykule przedstawiono wyniki badań pedagogicznych dokumentalno-bibliograficznych, których celem była ogólna panorama ewolucji epistemologicznych i instytucjonalnych podstaw edukacji na rzecz pokoju i jej promocji w Meksyku. Autor stwierdził, że teoretyczne podstawy edukacji na rzecz pokoju jest złożonym paradygmatem myślenia, zgodnie z którym edukacja musi stać się coraz bardziej złożoną relacją podmiot-przedmiot w klasie, gdzie wiedza nie jest „deponowana” u pustego ucznia-odbiorcy, ale jest raczej uwarunkowane i stymulowane przez jego nabycie, promowanie kreatywności, krytycznego myślenia, samodzielnej pracy studenta. W meksykańskim systemie edukacji buduje się kulturę pokoju u ucznia poprzez rozwijanie jego intelektualnej ciekawości i inteligencji analitycznej, jego umiejętności znajdowania niestandardowych rozwiązań, alternatyw dla problemów, jego zdolności do asymilacji dyskurs innych, poznaj swój własny dyskurs, wyeliminuj uprzedzenia, umieć wczuć się, słuchać aktywnie, akceptować krytykę w sposób konstruktywny i nieniszczący, być zdolnym do samokształcenia, samoorganizacji, wrażliwości do doświadczenia Innego.
EN
This article exhibits the results of a documentary-bibliographic pedagogical study, whose goal was to present the general panorama of the evolution of the epistemological and institutional foundations of the education for peace and its promotion in Mexico. The author found that a complex thinking paradigm constitutes the theoretical foundation of the education for peace; according to it the education must become increasingly complex, with subject-subject relationships in the classroom where knowledge is not “deposited” in the empty student-recipient, but rather is conditioned and stimulated by its acquisition, promoting creativity, critical thinking, the student’s autonomous work. In the Mexican education system, a culture for peace is being raised in the student through the development of their intellectual curiosity and analytical intelligence, their ability to find not-standardized solutions, alternatives to problems, their ability to assimilate the discourse of others, rethink their own discourse, eliminate prejudices, be able to empathize, to listen actively, to accept criticism in a constructive and non-destructive way, be capable of self-training, self-organization, being sensitive to the experience of the Other.
12
Publication available in full text mode
Content available

Pedagogika pokoju, edukacja obywatelska i wychowanie patriotyczne w ujęciu Profesor Eugenii Anny Wesołowskiej

51%
Klimek K.
Edukacja Dorosłych
|
2016
|
vol. 1(74)
77-86
PL
W niniejszym artykule przedstawiono poglądy Pani Profesor Eugenii Anny Wesołowskiej, dotyczące wychowania dla pokoju, edukacji obywatelskiej i wychowania patriotycznego dzieci i młodzieży. Ukazano przede wszystkim koncepcje dydaktyczne Pani Profesor wykorzystania tej problematyki w edukacji szkolnej - w ramach różnych przedmiotów nauczania, jak i w ramach różnych zajęć pozalekcyjnych i działalności społecznej.
EN
This article presents the views of Professor Eugenia Anna Wesołowska on education for peace, education, civic and patriotic education of children and youth. First of all, the text shows Professor’s teaching ideas of how to make use of these issues in school education - in various school subjects, as well as in extracurricular and social activities.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.