Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pictorial turn
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zwrot obrazowy na tle współczesnych przemian teorii obrazu

100%
Ratajczak-Parzyńska D.
Kwartalnik Pedagogiczny
|
2015
|
vol. 60(2 (236))
173-184
PL
The main aim of this article is an attempt to show a new scientific/scholarly discipline that is the study of image. The study is spreading in the area of the social sciences and it is connected with hope for further, scientific undertakings that will refresh and depict a slightly different view to the perception and interpretation of sense in the image. The author emphasises that all the sources referring to pictorial turn, should be sought at the philosophical basis of the image theory as well as the language conceptions. At the same time they set a trend for further scientific investigations. It is essential to show an anthropology of the image that follows the way of the image getting absorbed in the analysis of the media as well as the symbols, including the symbols created by the particular culture on the grounds of the sense made by the human existence.
2

Zwrot obrazowy na tle współczesnych przemian teorii obrazu

100%
Ratajczak-Parzyńska D.
Kwartalnik Pedagogiczny
|
2015
|
issue 2(236)
173-184
EN
The main aim of this article is an attempt to show a new scientific/scholarly discipline that is the study of image. The study is spreading in the area of the social sciences and it is connected with hope for further, scientific undertakings that will refresh and depict a slightly different view to the perception and interpretation of sense in the image. The author emphasises that all the sources referring to pictorial turn, should be sought at the philosophical basis of the image theory as well as the language conceptions. At the same time they set a trend for further scientific investigations. It is essential to show an anthropology of the image that follows the way of the image getting absorbed in the analysis of the media as well as the symbols, including the symbols created by the particular culture on the grounds of the sense made by the human existence.
3
Publication available in full text mode
Content available

To, co pomiędzy słowem a obrazem – znaki, symbole i metafory wizualne w autorskich książkach Iwony Chmielewskiej

86%
Kotkowska M.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2018
|
vol. 6
112-135
EN
In this article, Marta Kotkowska appeals to the category of the iconic turn and appoints insignias of picturebooks of Iwona Chmielewska. The researcher also analyses meanings of the artistic expression which author uses in her books. Relying on this characterization, Marta Kotkowska presents how this “in between” words and images works, and how, almost in the real time, it generates and transform meanings. In the description of the almost indiscernible and elusive relation between the word and the image which constitutes picturebook, the semiotic categories, such as the sign, the symbol and the visual metaphor are used. The editorial deliberations concerning the congeniality of analyzing projects are summing the whole article. They emphasize that Chmielewska creates every book even in the smallest detail and with full consciousness and that both format, cover and paper, and words and images, are significant.
4
Publication available in full text mode
Content available

Telling images? The self-reflexive turn in contemporary American graphic novels

72%
Olsza M.
Art Inquiry. Recherches sur les arts
|
2015
|
vol. XVII (XXVI)
273-290
EN
This article proposes to see graphic novel as the epitome of a twofold turn. First, as the genre of the pictorial turn, a form that demonstrates the transition from the verbal to the visual. Indeed, the graphic novel can be described as a verbal-visual compound whose power of expression arises from the tension between text and image. The burden of advancing the plot is primarily placed on the visual sequence: images in graphic novels serve to “tell” of the events. With its roots in the popular medium of the comics, the graphic novel embraces unequivocalness of the image as its main principle. This rule, however, is being increasingly violated. This development signals the second turn: the so-called “self-reflexive” turn, where the image is emancipated from the referent. This article examines instances of a play with the image and its representational status. I will analyze selected sequences from contemporary American graphic novels, including David Mazzucchelli and Paul Karasik’s City of Glass (1994), Chris Ware’s Jimmy Corrigan (2000), and Craig Thompson’s Blankets (2003), describing the strategies employed to render the narrative less straightforward. Such strategies as the use of color fields, non-standard page layout, or emphasis on the abstract character of the portrayed shapes and forms constitute significant additions to graphic tales. I will demonstrate how this subversive visual language enriches the medium of the graphic novel – a primarily self-reflexive form.
PL
Artykuł rozpatruje powieść graficzną w kontekście dwojakiego zwrotu. Po pierwsze, powieść graficzna to gatunek, którego narodziny i rozwój są ściśle związane ze zwrotem obrazowym, demonstrując przejście od opowiadania do obrazowania. Powieść graficzną można zdefiniować jako zespolenie słowa i obrazu: jej siła wyrazu leży w napięciu pomiędzy sferą werbalną a wizualną. Akcję „prowadzi” jednak głownie sekwencja wizualna; obrazy w powieści graficznej mają „opowiedzieć” o wydarzeniach. Czerpiąc z tradycji obrazowania komiksowego, powieść graficzna opiera się na obrazach figuralnych i jednoznacznych w odczytaniu. Jednak coraz więcej autorów powieści graficznych świadomie porzuca jednoznaczność i czytelność narracji wizualnej na rzecz eksperymentów w tej sferze. Jest to sygnał dokonującego się drugiego zwrotu – tzw. zwrotu „autotematycznego” – w ramach którego obraz oddziela się od referenta. Artykuł opisuje gry z obrazem i jego reprezentacyjnym charakterem we współczesnych amerykańskich powieściach graficznych: City of Glass (1994) D. Mazzucchelli’ego i P. Karasika, Jimmy Corrigan (2000) C. Ware’a, oraz Blankets (2003) C. Thompsona. Analizie zostają poddane wybrane sekwencje poszczególnych powieści, ukazując jakie strategie graficzne czynią narrację wizualną formą opierającą się jednoznacznemu odczytaniu. Płaszczyzny koloru, niestandardowy układ strony oraz abstrakcyjne obrazowanie wzbogacają język powieści graficznych – medium w swojej istocie autotematyczne.
5
Publication available in full text mode
Content available

From visual culture to visual communication. The pictorial and iconic turn in contemporary culture.

72%
Chmielecki K.
Art Inquiry. Recherches sur les arts
|
2015
|
vol. XVII (XXVI)
93-114
EN
The article attempts to approximate the notions of “visual culture”, “visual communication” and “data visualization”, which appeared with the pictorial and the iconic turns. The pictorial turn raised the picture to the rank of a sign system, similarly to language within the poststructuralist reflection. In contrast, thanks to the changes in art history research, Visual Culture Studies came into being, necessitating a definition of the term “visual culture”. Doris Bachmann-Medick characterizes the iconic turn as a late reaction of art history studies to the linguistic turn, which views a painting as a textual and discursive phenomenon. This situation gave rise to Norman Bryson’s semiotics of the image, which employs the notion of “the language of images”, creating the need for a definition of “visual communication”. The expansion of new media poses another challenge to visual culture, which is the need to define “data visualization”. W.J.T. Mitchell announced a new version of the pictorial turn – a turn towards biopictures, or biodigital pictures. These “animated icons” have been given the characteristics of life by the biological-information technology. However, the definition of “data visualization” is shaped by the “digital turn”, which views it as a practice of endowing the raw, mathematical sequences of codes in databases with anthropological and cultural information. Currently, the definition of "data visualization" is also impacted by the theory of databases and software studies by Lev Manovich. Finally, I would like to ask about the risks and benefits of the pictorial and iconic turns.
PL
Artykuł jest próbą przybliżenia pojęć „kultura wizualna” „komunikacja wizualna” i „wizualizacja danych”, które pojawiły się przy okazji zwrotu piktorialnego i ikonicznego. Zwrot piktorialny spowodował, że obraz urasta obecnie do rangi systemu znakowego, podobnie jak język w refleksji poststrukturalistycznej. Natomiast dzięki przemianom historii sztuki pojawiają się studia kultury wizualnej. Razem z ich powstaniem rodzi się również potrzeba zdefiniowania terminu „kultura wizualna”. Doris Bachmann-Medick charakteryzuje zwrot ikoniczny jako opóźnioną reakcję historii sztuki na linguistic turn, która odkrywa malarstwo jako fenomen tekstowy i dyskursywny. W tej sytuacji rodzi się semiotyka obrazu Normana Brysona, która odwołuje się do pojęcia „języka obrazów”. Jest to kolejna potrzeba zdefiniowania terminu „komunikacji wizualnej”. Ekspansja nowych mediów stawia kulturę wizualną przed kolejnym wyzwaniem, którym jest potrzeba zdefiniowania terminu „wizualizacja danych”. Mitchell zapowiada nową wersję zwrotu piktorialnego, który odbywa się w kierunku bioobrazów, albo biocyfrowych obrazów. Tym „ożywionym ikonom” nadano cechy życia za pomocą biologiczno-informacyjnej technologii. Jest to kolejny zwrot piktorialnym, który Mitchell nazywał zwrotem biopiktorialnym. Jednak definicja pojęcia „wizualizacji danych” jest kształtowana przez „zwrot cyfrowy”, który powoduje, że „wizualizacja danych” jest praktyką nadawania surowym, matematycznym ciągom kodów baz danych bezpiecznych antropologicznie i kulturowo kształtów. Obecnie definicje „wizualizacji danych” buduje się również w oparciu o teorię baz danych i software studies Lva Manovicha. Na zakończenie chciałbym postawić pytanie dotyczące zagrożeń i korzyści wynikających z obecności zwrotu piktorialnego i ikonicznego.
6
Publication available in full text mode
Content available

Obrazy ponad wszystko

58%
Juchniewicz A.
Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość
|
2020
|
issue 1
185-205
EN
The book, Agata Stankowska’s Ikona i trauma. Pytania o „obraz prawdziwy” w liryce i sztuce polskiej drugiej połowy XX wieku is one of the key dissertations examining representations of border experiences. The author analyzes the poems and art of artists belonging to different generational formations (Ewa Kuryluk, Tadeusz Różewicz, Stanisław Czycz, Jerzy Nowosielski and Tadeusz Kantor) in a very innovative way, using terminology used in art history. Stankowska’s idea is based on the assumption that traumatic experience (such as separation from a loved one or death in a war) requires presence in the form of acheiropoietoi, which is an image created in a miraculous way, without human intervention. The researcher proposes to treat this term as one of the traveling concepts of the humanities. Due to the concept, which involves the need forsomatic contact with a character portrayed unintentionally, the researcher particularly emphasizes the moment of bodily hypersensitivity (Czycz) and the phenomenon of flowering of life (Różewicz), which can be appreciated at the moment of realizing the epistemological potential of suffering. According to the reviewer, the publication’s biggest asset is showing another, up until now overlooked side of modernist art, whose representatives decide to preserve the image of human traumatic experiences in the 20th century. The issue of aesthetic development is not a priority issue in Stankowska’s branch of modernism. The artists selected by the researcher are connected by duties, desires and experiences that orbit around the concept of the “real image”. The reader of Stankowska’s book should appreciate the particularly interdisciplinary nature of the dissertation and the idea that causes the narrative of twentieth­‍‑century art to go beyond the boundaries set in textbooks on art history and literary studies. The reviewed dissertation owes a lot to Georges Didi­‍‑Huberman’s formula ‘images despite everything’, thanks to which the recurring desire to present experiences of various levels of traumatogenity is associated with imagination, not memory. This transition from remembering to imagining determines the choice of artists and allows solidarity with the murdered and suffering within a group larger than family.
PL
Książka Agaty Stankowskiej Ikona i trauma. Pytania o „obraz prawdziwy” w liryce i sztuce polskiej drugiej połowy XX wieku jest jedną z kluczowych rozpraw badających reprezentacje doświadczeń granicznych. Autorka w sposób innowacyjny analizuje wiersze oraz sztukę artystów należących do różnych formacji pokoleniowych (Ewy Kuryluk, Tadeusza Różewicza, Stanisława Czycza, Jerzego Nowosielskiego i Tadeusza Kantora), wykorzystując terminologię z zakresu historii sztuki. Pomysł Stankowskiej opiera się na założeniu, że traumatyczne doświadczenie (może nim być rozłąka z bliską osobą lub śmierć na skutek działań wojennych) domaga się uobecnienia pod postacią acheiropoietoi, czyli wizerunku stworzonego w sposób cudowny, bez ludzkiej interwencji. Badaczka proponuje, by termin ten traktować jak jedno z wędrujących pojęć humanistyki. Dzięki zastosowaniu pojęcia, z którym wiąże się konieczność somatycznego kontaktu z mimowolnie portretowaną postacią, badaczka szczególnie podkreśla moment cielesnej nadwrażliwości (casus Czycza) oraz zjawisko rozkwitu życia (casus Różewicza), które może zostać dowartościowane w momencie zdania sobie sprawy z epistemologicznego potencjału cierpienia. Największym atutem publikacji, zdaniem autora szkicu, jest ukazanie innej, niedostrzegalnej dotąd, strony sztuki modernistycznej, której reprezentanci postanawiają zachować obraz traumatycznych doświadczeń człowieka w XX wieku. Kwestia rozwoju estetyk nie jest w charakteryzowanej przez Stankowską odnodze modernizmu kwestią priorytetową. Wytypowanych przez badaczkę artystów wiążą obowiązki, pragnienia i przeżycia, które krążą wokół koncepcji „obrazu prawdziwego”. Czytelnik książki Stankowskiej powinien docenić szczególnie interdyscyplinarny charakter rozprawy i pomysł, który powoduje, że narracja o dwudziestowiecznej sztuce wykracza poza ramy wytyczone w podręcznikach historii sztuki i literaturoznawstwa. Recenzowana rozprawa wiele zawdzięcza formule Georges’a Didi­‍‑Hubermana „obrazy mimo wszystko”, dzięki czemu powracające pragnienie uobecniania doświadczeń o różnym stopniu traumatogenności wiąże się z wyobraźnią, a nie pamięcią. To przejście od pamiętania do wyobrażania determinuje wybór artystów i pozwala na solidaryzowanie się z zamordowanymi i cierpiącymi w obrębie większej grupy niż rodzina.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.