Search results

1

„Mitteleuropa”, środkowoeuropejskie miejsce pamięci. (Z francuskiego przełożyła Olga Mastela)

100%

Le Rider J., Mastela O.

Pamiętnik Literacki

|

2013

|

vol. 104

|

issue 4

5-16

PL

Le Rider śledzi geopolityczne i geokulturowe problemy Europy Środkowej od średniowiecza po współczesność. Bada stopniowy rozwój środkowoeuropejskiej tożsamości kulturowej, pokazując, jak tworzyła się wizja Mitteleuropy rozumianej jako pokojowa wspólnota państw i narodów, pozostających jednakże pod wpływem języka i kultury niemieckiej. Budowana za pośrednictwem idei Świętego Cesarstwa Rzymskiego i kontynuowana przez ponadnarodową wspólnotę humanistów doby renesansu Mitteleuropa była następnie od XVIII w. sukcesywnie niszczona przez kolejne wojny (wojnę trzydziestoletnią, wojny napoleońskie czy obie wojny światowe), działania germanizacyjne Prus i Rzeszy Niemieckiej, kolonialne zapędy monarchii habsburskiej pozornie tylko realizującej pewien model międzykulturowości, a także przez nacjonalizmy i autorytatywne reżimy XX wieku. Zdaniem autora, Mitteleuropa staje się w końcu swoistym „miejscem pamięci” dla wielu narodów Europy, przez każdy z nich jednakże inaczej rozumianym.

EN

Le Rider traces the geopolitical and geocultural problems of Central Europe from the Middle Ages till present. He examines the gradual development of Central European cultural identity, showing the creation of the vision of Mitteleuropa understood as a peaceful community of countries and nations which, however, remains under the influence of the German language and culture. Built through the agency of the Holy Roman Empire and continued by a supranational community of humanists of the Renaissance, Mitteleuropa was from 18th century subsequently destroyed by consecutive wars (Thirty Years’ War, Napoleonic Wars, WW I and WW II), Prussian and German Reich Germanisation, colonial endeavors of the Habsburg Dynasty – the latter of which only superficially realised a certain model of interculturality, and also through nationalisms and 20th century authoritative regimes. The author claims that Mitteleuropa ultimately becomes a peculiar “place of memory” for many nations of Europe, yet understood differently by each of them.

2

Znak, ideologia, zapomnienie. Uwagi o grobie upamiętniajacym zagładę Żydów w lesie Niesłusz-Rudzica

100%

Kaźmierczak M.

Pamiętnik Literacki

|

2013

|

vol. 104

|

issue 4

225-247

PL

Artykuł dotyczy różnych wymiarów i form upamiętniania zagłady Żydów w lesie Niesłusz-Rudzica. W 1941 roku uśmiercono tam około 1500 Żydów. W 1944 roku spalono wydobyte zwłoki ofiar. W latach siedemdziesiątych XX wieku zbudowano grób, na którym umieszczono inskrypcję, w latach dziewięćdziesiątych XX wieku pojawiła się w tym samym miejscu druga inskrypcja. Niedaleko grobu usytuowano cokół z informacją o zdarzeniu z 1944 roku. W głębi lasu postawiono kolejny monument. W artykule omówione są inskrypcje – dwie znajdujące się na terenie grobu oraz jedna umieszczona na położonym w jego pobliżu cokole. Opisana została także inskrypcja, upamiętniająca Żydów pomordowanych w obozie pracy przymusowej w Czarkowie, utrwalony na nagrobku znajdującym się na cmentarzu w Koninie. Autor artykułu omawia miejsca pamięci, uwzględniając przemiany kulturowo-polityczne, które miały wpływ na pamięć o pomordowanych.

EN

The article refers to the different dimensions and forms of commemorating of Jewish extermination in the Niesłusz-Rudzica Forest. In 1941 around 1500 Jews were put to death there. In 1944 the excavated corpses were burnt. In 20th century, in the 70s, a grave was erected there, on which an inscription was put, and in the 90s in the same place a second inscription was placed. Not far away from the grave the information about the 1944 incident was located the on the pedestal. Another monument was erected in the depth of the forest. The article discusses the inscriptions, two found on the grave and the one fixed on the pedestal nearby. Another inscription is also referred to, namely the one which commemorates the Jews murdered in forced labour concentration camp in Czarków, preserved on a cemetery grave in the town of Konin. The author of the article discusses the places of memory, allowing for the cultural-political changes which influenced the memory of the murdered.

3

Pomniki w mieście. Pogranicza pamięci i historii

80%

Hołda R.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2013

|

vol. 13

57-72

EN

The world has been experiencing the era of commemoration for several decades. The events and heroes, usually doomed to oblivion until recently, are being commemorated. Many monuments appear out of an initiative of social committees. Monuments create places important for towns in which social memory is celebrated. They are an affective reference to the past and a material basis of remembering. They bring the images of the past back, facilitate remembering, as well as judge the events and establish the heroes and anti-heroes of the history. Nowadays, a traditional approach to public monuments, marked by respect, are accompanied by unconventional forms of their usage, revealing the idea crisis of such monuments as sanctified places of memory.

4

Rozmowy o fotografiach

80%

Fereński P. J.

Przegląd Kulturoznawczy

|

2012

|

issue 2(12)

153-162

EN

The author reflects on the benefits that can be brought to the cultural studies of collective memory with the use of visual materials (pictures, images, photos), especially combined with individual interviews. As an example he uses the case of Augustyn Czyżowicz’s photographic archive

5

Granice w kompozycji przestrzeni miejskiej. Bariery i zobowiązania

70%

Maga-Jagielnicka R.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2013

|

vol. 13

17-31

EN

The article treats about a cultural landscape of the Nowy Dwór housing estate in Wrocław. Since its formation in 1938, the very estate has undergone deep topographic and ideologic changes: from the “racially elite” community at the time of national socialism, an “industrial colony” in socialism to the tower block it is nowadays. The aim of considerations on the past and present landscape of the housing estate is to understand the co-relations happening between people and the place of their inhabitance as a cultural phenomenon, and including it in a broader trend of cultural studies dealing with the places of memory, collective memory and cultural landscape.

6

Krajobraz kulturowy wrocławskiego osiedla Nowy Dwór

70%

Miściorak A.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2013

|

vol. 13

32-46

EN

The article treats about a cultural landscape of the Nowy Dwór housing estate in Wrocław. Since its formation in 1938, the very estate has undergone deep topographic and ideologic changes: from the “racially elite” community at the time of national socialism, an “industrial colony” in socialism to the tower block it is nowadays. The aim of considerations on the past and present landscape of the housing estate is to understand the co-relations happening between people and the place of their inhabitance as a cultural phenomenon, and including it in a broader trend of cultural studies dealing with the places of memory, collective memory and cultural landscape.

7

“Nothing is Universal when it Comes to Human Pain”. Interview with Dr. Piotr M. A. Cywiński, Director of the Auschwitz-Birkenau Museum

70%

Cywiński P., Piekarska A., Dąbrowski F.

Institute of National Remembrance Review

|

2020

|

vol. 2

9-51

8

„Trasa Don Kichota” jako mnemotopos

61%

Barbaruk M.

Przegląd Kulturoznawczy

|

2012

|

issue 1(11)

36-50

EN

In this article the author argues that Route of Don Quixote is a mnemotope, which allows to examine the relations betwen landscape, literary trails and collective memory. The author suggests that the Mancha’s landscape can be considered as the first in the history of Western culture and this fact should be connected with the values of the Spanish community. Noticing that the Route of Don Quixote is the mnemotope clarifies why it was the first European Cultural Itinerary constructed on a literary figure, explains the political usage of the figure of Don Quixote, the reasons for passionate discussions on how to commemorate cervantine anniversaries or dispute about the true knight-errant wandering route. The author explores some of the contemporary cervantine place of memory (the date of III and IV Centenary of the edition of the first part of the novel, the famous Azorín’s journey, Quixotic street names, „true” novelistic places, landscape with windmills). The author characterizes various communities of memory (exiliados, readers, cervantists),that used the figure of Quixote. The author asks whether traveling in search of the knight’s footsteps is drifting the physical space or rather an imitation of his actions. From the perspective of memory research there are multiple routes of Don Quixote, because in different communities are cultivated different memories of true knight’s route. Using the Halbwachs’ concept the author shows the importance of location of Don Quixote’s adventures. Pondering the meaning of „death of cervantine landscape” the author concludes that the literary vision of The Mancha, „holy landscape” in which the community reaffirms its value, still exists.

9

Przyroda w mieście: pamięć czy zapomnienie? Przykład Coney Island w Nowym Jorku oraz Weißensee i Spreeinsel w Berlinie

61%

Miściorak A.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2015

|

vol. 15

13-25

EN

The presence of nature in a city, especially one growing so spontaneously, has always aroused ambivalent feelings in its residents. Although, the city bears a yearning for “wild” nature (whose classic realization are English gardens), urban actions are aimed at keeping a safe distance from it. In contemporary cities “wild” nature appeared in the post-war ruins, post-industrial wastelands, peripheral cemeteries, etc. For many people, they are a symbol of degradation and oblivion, therefore, are often subjected to intensive restoration and conservation, which brings about liquidation of wildlife. But is it right? Have these places really lost all the power of recalling memories - these private and collective? In my speech, I will try to answer these questions, based on the study of a luna park in Coney Island (New York), Weißensee Jewish Cemetery (Berlin) and Spreeinsel - historical centre of Berlin.

10

Edukacyjny wymiar wizyt w miejscu pamięci. Z wizyty w Państwowym Muzeum na Majdanku: studium przypadku

51%

Kawa M.

Language. Culture. Politics. International Journal

|

2018

|

vol. 1/2018

173-185

PL

Przedmiotem artykułu jest analiza ankiet przeprowadzonych wśród studentów i studentek kierunku stosunki międzynarodowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie, odwiedzających Państwowe Muzeum na Majdanku. Zwracam uwagę na rolę, jaką odgrywa miejsce pamięci ulokowane na terenie byłego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i obozu zagłady, a także sprawdzam, na ile wizyta w miejscu pamięci jest dla młodych ludzi ważnym przeżyciem i co w ich opinii jest najbardziej poruszającym momentem obecności w takim miejscu. Artykuł podzielony został na trzy części. W pierwszej, wprowadzającej, omawiam krótko historię powstania Państwowego Muzeum na Majdanku oraz to, w jaki sposób zmieniała się narracja o byłym obozie przekazywana przez Muzeum. W drugiej części sygnalizuję edukacyjną rolę miejscea pamięci. Pomijam tutaj toczącą się dyskusję o wszelkich strategiach edukacyjnych i praktykach pedagogicznych. Zdaję sobie sprawę, że tematyka ta jest opracowana i dostępna w literaturze przedmiotu, jej przywołanie i analiza nie jest jednak celem niniejszej pracy. W części trzeciej, najobszerniejszej, omawiam wyniki ankiet przeprowadzonych wśród osób odwiedzających Państwowe Muzeum na Majdanku.

EN

The subject of this article is the analysis of surveys conducted among International Relations students of the State School of Higher Education in Chełm visiting the State Museum at Majdanek. In my article I ask the question about the role of place of memory located on the premises of a former Nazi concentration and death camp. The article also attempts to determine whether and to what extent a visit to a place of memory is an important experience in the lives of young people, and what makes the biggest impression on the visitor. This article is divided into three parts. In the first one I shortly present the beginnings of the State Museum at Majdanek and in what way the narration about the former camp at Museum has been changing. In the second part I mention the educational role which the place of memory may play. The article does not engage in the debate about the educational strategies and pedagogical practices. Although the subject is described and available in the literature in the field, but this issue is beyond the scope of my article. The last part of this paper presents the results of surveys conducted among students visiting the State Museum at Majdanek.

11

Węgrów: miejsce pamięci (uwagi po 25 latach)

51%

Theiss W.

Pedagogika Społeczna

|

2016 (R. XV)

|

issue 3(61)

71-104

PL

Artykuł jest retrospektywną analizą społeczno-edukacyjnego programu „Pogwarki węgrowskie”, realizowanego w Węgrowie na Podlasiu w latach 1988–1991. Celem programu była próba aktywizacji społeczności lokalnej wokół miejscowej historii, tradycji, indywidualnej oraz zbiorowej biografii, a także pamięci społecznej. Podstawą przedstawianej analizy są wybrane koncepcje rozumienia i badania pamięci, m.in. koncepcja „miejsca pamięci” (Pierre Nora) oraz pedagogiki pamięci (Duccio Demetrio), a także założenia metody animacji społeczno-kulturalnej w środowisku lokalnym. Artykuł przedstawia założenia, cele i metodę „pogwarek węgrowskich”, przebieg tego programu, zawiera też fragmenty ówczesnego „dziennika badań” oraz wybrane inne dokumenty. Można przyjąć, iż tekst ten jest przyczynkiem do problematyki rozwoju badań środowiskowych we współczesnej pedagogice społecznej

EN

The article is a retrospective analysis of the community educational program „Pogwarki węgrowskie” (Chatting in Węgrów) which was run between 1998 and 1991 in Węgrów (Podlasie region of Poland). The goal of the program was the social activitation on the local community, based on issues of local history, individual and collective biographies and social memory. The article employs the theoretical perspective of the place of memory (Pierre Nora), the concept of pedagogics of memory (Duccio Demetrio) as well as method of socio-cultural animation in local community. In the paper the approach, aims and the methods of “chats in Węgrów” are presented, as well as the experiences of the realisation of the program. Among the sources used in the text are the field work dairy and other documents. The paper develops the idea of community research in contemporary social pedagogics

12

Fort Bema i mauzoleum poległych w bitwie pod Ostrołęką. Pamięć miejsca – miejsce pamięci

51%

Górski M., Rytel G.

Architectus

|

2016

|

issue 1(45)

73-82

PL

Dziś miejsce bitwy stoczonej pod Ostrołęką 26 maja 1831 r. to swego rodzaju palimpsest wydarzeń zapisywanych w przestrzeni w minionych 180 latach. W artykule przedstawiono kolejne działania podejmowane w miejscu walk w kontekście zmiennych uwarunkowań historycznych. Omówiono następujące po sobie przekształcenia w krajobrazie, od umieszczania drobnych form upamiętniających obie walczące strony, poprzez budowę fortu, aż do skomplikowanych dziejów ponad 80 lat budowy mauzoleum. Ślady niektórych z nich zostały zatarte w wyniku kolejnych działań, inne współtworzą obecny obraz przestrzenny. Wszystkie przynależą do kultywowanej przez mieszkańców Ostrołęki pamięci miejsca, istotnego elementu dziedzictwa historycznego, sprzyjającego budowaniu lokalnej tożsamości.

EN

Nowadays the site of the battle which was fought at Ostrołęka on the 26th of May 1831 constitutes a kind of a palimpsest of the written in space events that took place within the past 180 years. In the article the subsequent operations taken in the site of battles, in the context of changeable historical determinants, have been presented. The following changes in the countryside, starting from placing tiny elements commemorating both fighting parties, through the building of the fort, up to the complex over eighty-year long operations related to the construction of the mausoleum – all of them have been described in the article. The traces of some events faded as a result of subsequent operations, some others create together the present space of the site. All of them belong to the memory of place, tended by Ostrołęka inhabitants, the site which constitutes a significant element of the historical heritage, which results in creating the local identity.

13

Memorial Places in the Urban Space of Warsaw. Monument of General Emil August Fieldorf “Nil” in Warsaw's District Praga South

51%

Kościńska J.

Konteksty Społeczne

|

2018

|

vol. 6

|

issue 1

EN

The analysis of social functioning of monuments in urban space is at the core of memory studies. Alexander Wallis (1971) claimed that monuments express moral, political, and intellectual values of smaller and larger communities. Sociologists argue the public feels obliged to remember that they received something that was not their merit. The willingness to repay takes the form of memory and active remembrance; it is often spatialized in material forms as monuments. In this paper, the case-study of the monument of general Emil August Fieldorf “Nil” in Warsaw’s district Praga South is presented. The aim of the article is to understand social functioning of memorial places in the urban space of Warsaw. It includes the following research problems: how the place of memory functions in a society, what is the social perception of the symbolism of the site of memory and what is the relation of a given place of memory to other representations of general Fieldorf. The study was carried out in 2014 using three methods: participant observation, analysis of existing data and in-depth interviews. The results of the study show that monuments are treated as a tool necessary to maintain the memory of important historical figures and events. There are also strong group expectations and requirements for the symbolism of memorial sites. In summary, it is worth considering which characters and events in public perception deserve commemoration in public space.

PL

Analiza funkcjonowania pomników w przestrzeni miejskiej jest jednym z elementów studiów nad pamięcią zbiorową. Według Aleksandra Wallisa (1971) pomniki wyrażają moralne, polityczne, intelektualne wartości mniejszych i większych zbiorowości. Społeczeństwo czuje się zobowiązane, by pamiętać, że otrzymało coś, co nie było jego zasługą. Chęć odwdzięczenia się przybiera formę pamięci i aktywnego pamiętania; wyraża się w materialnych formach, jakimi są pomniki. W artykule przedstawione zostaje studium przypadku pomnika generała Emila Augusta Fieldorfa „Nila” na warszawskiej Pradze-Południe. Sformułowane zostały następujące problemy badawcze: w jaki sposób miejsce pamięci funkcjonuje w społeczeństwie, jaki jest społeczny odbiór symboliki miejsca pamięci oraz jaka jest relacja danego miejsca pamięci do innych miejsc? Badanie realizowane było w 2014 roku za pomocą trzech metod: obserwacji uczestniczącej, analizy danych zastanych oraz wywiadów pogłębionych. Wyniki badania pokazują, że pomniki traktowane są jako narzędzie konieczne do podtrzymania pamięci o ważnych postaciach i wydarzeniach historycznych. Istnieją również silne grupowe oczekiwania i wymagania wobec symboliki miejsc pamięci. Podsumowując, warto się zastanowić. jakie postaci i wydarzenia w społecznym odbiorze zasługują na upamiętnienie w przestrzeni publicznej.

14

KATEGORIA CZASU W OSADZONYM W BADANIACH W DZIAŁANIU PROCESIE EDUKACYJNYM ZORIENTOWANYM NA MIEJSCA (ŻYWEJ) PAMIĘCI

51%

Kinga M.

Edukacja Dorosłych

|

2014

|

issue 2(71)

PL

W artykule pochylono się nad problematyką wielowymiarowości kategorii czasu w procesie edukacyjnym. Ukazano jej znaczenie dla uczenia (się) miejsc żywej pamięci, które umożliwiają odniesienie się do przeszłości w teraźniejszości dla przyszłości. W tekście zaprezentowano immanentne własności miejsc (żywej) pamięci, ich równoczesnego funkcjonowania na poziomie czasu przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, które utwierdzone zostało dzięki zaistniałej na gruncie nauk historycznych zmianie paradygmatycznej (nadejściu w historii „czasu pamięci”). W jego końcowej części zaprezentowano fazy procesu dydaktycznego zbudowanego wokół miejsc żywej pamięci, sformułowano tezę, że osadzenie go w ramach badań w działaniu podnosi jego efektywność.

EN

The article analyzes the issue of multidimensionality of the category of time in the educational process. Its meaning for learning places of living memory, which enables to relate to the past in the present for the future, was discussed. The paper presents the immanent properties of places of (living) memory, their simultaneous functioning at the level of the past, present and future time, which is consolidated by the paradigm change in historical studies (emergence of “time of remembrance” in history). The final part shows the stage of didactical process built around the places of living memory and formulates the thesis that embedding it within action research enhances its effectiveness.

15

Erinnerungsort Lublin – literarische Narrationen über die Stadt und ihre jüdischen Bewohner bei Alfred Döblin und Hanna Krall

41%

Pastuszka A., Pastuszka A.

Kwartalnik Neofilologiczny

|

2019

|

issue 1

16

Пейзажі (не)пам’яті в сучасній українській літературі

36%

Poliszczuk Я.

TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

|

2020

|

vol. 6

|

issue 15

83-93

PL

Przedmiotem rozważań w tym artykule są metody przyswojenia lub rewizji pamięci miejsca praktykowane we współczesnej literaturze ukraińskiej, w szczególności w powieści popularnej. Jako materiał egzemplifikacyjny służą ostatnio opublikowane utwory Wołodymyra Łysa, Oksany Zabużko, Sofiji Andruchowycz, Serhija Żadana, Wołodymyra Rafiejenki etc. Reprezentują one bowiem rozmaite opcje pamięci, a tym samym świadczą o różnorodności literackich intencji wobec prób odzyskania tradycji, która stałaby się oparciem tożsamościowym dla współczesnego człowieka. Autor wykorzystuje teoretyczne koncepcje pamięci Pierre’a Nory i nie-miejsca Marca Augé. Ukraińscy pisarze najczęściej odwołują się do miejsc ustabilizowanych i dobrze oswojonych w pamięci zbiorowej, są to Wołyń, Galicja, Bukowina, Kijowszczyzna. Z drugiej strony przestrzeń Wschodu (Donbas) w literaturze popularnej jest opisywana jako zbiór nie-miejsc, które powodują wydziedziczenie i demoralizację człowieka. Trzeba jednakże zauważyć, że Żadan i Rafiejenko nie tylko konstatują fatalny wpływ nie-miejsc na człowieka, lecz próbują zbudować narrację historyczną wobec miejsc, które jej wcześniej nie posiadały.

EN

The paper deals with the research of the revision of memory which are practiced in the contemporary Ukrainian literature, especially in the novels. Suggested examples are the literary texts written during the last decade by such authors as Volodymyr Lys, Oksana Zabuzhko, Vasyl Shkliar, Sofia Andrukhovych, Serhii Zhadan, Volodymyr Rafeienko and others. These texts represent different options of memory searching the tradition, which would become a productive foothold for a person of our time. The author of the article uses two theoretical conceptions of French scientists: the places of memory of Pierre Nora and non-places of Marc Augé. Ukrainian writers often appeal to places that have been forgotten or artificially crossed out of collective memory. These are traditional settlements of Ukrainian life in Volhynia, Galicia, Bukovina, and Kyiv region. The space of the East (Donbas), on the contrary, is labeled in popular novels as a set of non-places that personify and demoralize man.

UK

Предметом рефлексії у статті є способи присвоєння або ревізії пам’яті, що практиковані в сучасній українській літературі, зокрема в популярній романістиці. Вибрані приклади – це художні тексти останніх років авторства Володимира Лиса, Оксани Забужко, Василя Шкляра, Софії Андрухович, Сергія Жадана, Володимира Рафеєнка та ін. Вони репрезентують різні меморіастичні опції й таким чином засвідчують різнорідність літературних пошуків “віднайдення” традиції, яка стала би ідентичнісним опертям для людини нашого часу. Автор використовує теоретичні концепції місць пам’яті Пєра Нора та не-місць Марка Оже. Українські письменники найчастіше апелюють до освоєних місць, знаковість яких була призабута чи штучно викреслена з колективної пам’яті, – Волині, Галичини, Буковини, Київщини. Простір Сходу (зокрема в контексті війни на Донбасі), навпаки, маркується в популярних романах як набір не-місць, що знеособлюють та деморалізують людину. Однак у романах Сергія Жадана та Володимира Рафеєнка є не тільки констатація фатального впливу не-місць, а й спроби моделювання місць пам’яті, які творять історичний наратив там, де досі його не було.

Refine search results

„Mitteleuropa”, środkowoeuropejskie miejsce pamięci. (Z francuskiego przełożyła Olga Mastela)

Znak, ideologia, zapomnienie. Uwagi o grobie upamiętniajacym zagładę Żydów w lesie Niesłusz-Rudzica

Pomniki w mieście. Pogranicza pamięci i historii

Rozmowy o fotografiach

Granice w kompozycji przestrzeni miejskiej. Bariery i zobowiązania

Krajobraz kulturowy wrocławskiego osiedla Nowy Dwór

“Nothing is Universal when it Comes to Human Pain”. Interview with Dr. Piotr M. A. Cywiński, Director of the Auschwitz-Birkenau Museum

„Trasa Don Kichota” jako mnemotopos

Przyroda w mieście: pamięć czy zapomnienie? Przykład Coney Island w Nowym Jorku oraz Weißensee i Spreeinsel w Berlinie

Edukacyjny wymiar wizyt w miejscu pamięci. Z wizyty w Państwowym Muzeum na Majdanku: studium przypadku

Węgrów: miejsce pamięci (uwagi po 25 latach)

Fort Bema i mauzoleum poległych w bitwie pod Ostrołęką. Pamięć miejsca – miejsce pamięci

Memorial Places in the Urban Space of Warsaw. Monument of General Emil August Fieldorf “Nil” in Warsaw's District Praga South

KATEGORIA CZASU W OSADZONYM W BADANIACH W DZIAŁANIU PROCESIE EDUKACYJNYM ZORIENTOWANYM NA MIEJSCA (ŻYWEJ) PAMIĘCI

Erinnerungsort Lublin – literarische Narrationen über die Stadt und ihre jüdischen Bewohner bei Alfred Döblin und Hanna Krall

Пейзажі (не)пам’яті в сучасній українській літературі