Search results

1

Cyberbullying z perspektywy nastolatków i ich rodziców

100%

Rzepa T. N., Przybylska-Duda M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2015

|

vol. 28

|

issue 2

EN

The goal of the study was to verify the awareness of the level of cyberbullying and threat related to it by teenagers and their parents. The research was carried out among grammar school students and their parents by means of the author’s questionnaire. It was established that the level of awareness of cyberbullying is higher among children than among their parents. Moreover, more than half of the pupil respondents revealed they had been its victims while one third – its culprits. The level of insecurity related to cyberbullying also revealed to be higher among the young people than among their parents. The largest difference was observed in relation to identity theft and unflattering comments. Statistically significant differences were also related to such forms of cyberbullying as: harassment through frequent phone calls, creating websites in order to ridicule and humiliate another person.

PL

Przeprowadzone badania miały na celu sprawdzenie uświadamiania sobie skali cyberprzemocy i poczucia zagrożenia z jej strony przez rodziców i nastolatków. W tym celu zbadano gimnazjalistów oraz ich rodziców za pomocą autorskiego kwestionariusza. Ustalono, że poziom uświadamiania sobie skali zjawiska cyberprzemocy jest wyższy u nastolatków niż u rodziców. Ponad połowa uczniów ujawniła, że byli ofiarami cyberprzemocy, a jedna trzecia – jej sprawcami. Poziom poczucia zagrożenia cyberprzemocą okazał się również wyższy u młodzieży niż u rodziców. Największą różnicę zaobserwowano w odniesieniu do kradzieży tożsamości i niepochlebnych komentarzy, nękania przez częste telefony, zakładanie stron internetowych w celu ośmieszenia i upokorzenia drugiej osoby.

2

A few comments on the feature of ‘persistent harassment’ in the light of Article 190a Criminal Code

94%

Mozgawa M.

Ius Novum

|

2020

|

vol. 14

|

issue 2

68-88

PL

Artykuł prezentuje próbę wykładni pojęcia „nękanie” występującego na gruncie art. 190a k.k. Autor przedstawia poglądy doktryny w tej materii, jak również wyniki prowadzonych badań empirycznych (i syntetyczne uwagi prawnoporównawcze), dochodząc do wniosku, że nękanie to charakteryzujące się powtarzalnością intencjonalne zachowania, przede wszystkim w postaci działania (a wyjątkowo również zaniechania), tożsame rodzajowo lub rodzajowo odmienne, podejmowane wbrew woli pokrzywdzonego, stanowiące jego dręczenie, trapienie czy upokorzenie, a wyrządzające mu krzywdę czy powodujące jego dyskomfort, poczucie zagrożenia czy naruszenie prywatności. Dla zaistnienia przestępstwa z art. 190a § 1 konieczne jest, aby owo nękanie było uporczywe. Nie da się stwierdzić in abstracto, jak długi okres powinien upłynąć, aby owo znamię zostało zrealizowane; ustaleń w tym zakresie należy dokonywać każdorazowo na tle okoliczności konkretnej sprawy. Wydaje się, że może to być zarówno okres kilku dni (np. w przypadku setek smsów wysyłanych codziennie przez sprawcę), jak i kilku miesięcy (gdy nękające zachowania realizowane są w odstępach kilkudniowych). Można sądzić, że poprzez włączenie do treści art. 190a k.k. znamienia uporczywości ustawodawca de facto zawęził prawnokarną ochronę pokrzywdzonego. Autor prezentuje stanowisko, że realne jest wystąpienie sytuacji, w której możemy mieć do czynienia z nękaniem się wzajemnym (analogicznie jak jest to możliwe – zdaniem autora – w przypadku znęcania się wzajemnego). Należy sądzić, że przyjęciu konstrukcji nękania się wzajemnego nie stoi na przeszkodzie ani konstrukcja ustawowych znamion przestępstwa z art. 190a, ani też natura rzeczy.

EN

The article attempts to interpret the term ‘harassment’ that is used in Article 190a CC. The author presents the doctrinal opinions on the issue as well as the findings of empirical research (and concise legal-comparative comments), and draws a conclusion that harassment means repetitive intentional conduct in the form of action (and exceptionally also omission), of identical or different type, performed against the aggrieved persons’ will, constituting their torment, suffering or humiliation, and causing harm or discomfort, the sense of danger or the violation of privacy. For the offence under Article 190a § 1 to be recognised it is required that this harassment be persistent. It is not possible to determine in abstracto how long the period should be to match this feature; it should be determined each time in the light of the circumstances of a given case. Thus, it seems that it can be a period of a few days (e.g. in the case of text messages sent by a perpetrator every day) and a few months (when harassment is committed with a few days’ intervals). It can be believed that by including the feature of persistence in Article 190a CC, the legislator in fact has limited the legal protection of the aggrieved. The author presents a stance that there is a real possibility of a situation in which harassment is mutual (by analogy to mutual mistreatment which is possible, in the author’s opinion). It should be recognised that neither the construction of statutory features of the offence under Article 190a nor the nature of the phenomenon are an obstacle to adopting the construction of mutual harassment.

3

(Nie)bezpieczeństwo i jego edukacyjne implikacje

84%

Klimek K.

Studia nad Bezpieczeństwem

|

2020

|

issue 5

53-73

EN

Life in the modern world reveals many new and unpredictable threats. Therefore, actions are taken in the area of education to prepare people to deal with them in everyday life. In particular, it is about shaping skills, attitudes and behaviours among children, adolescents and adults that will allow them to respond appropriately in the face of situations posing a threat to their health and life, among others. Thus, the problem of threat becomes an educational problem, because knowledge of threats and the ability to act in the face of threats allows (enables) a person to create (and others) safe living conditions. Bearing in mind the formulated subject of this study, the author’s considerations and analyses relate to the characteristics of threats occurring in the modern world, the sense of security and the sense of threat as well as educational problems in the face of threats and the use of these issues as part of school education for safety.

PL

Życie we współczesnym świecie ujawnia wiele nowych i nieprzewidywalnych zagrożeń. W związku z tym podejmowane są działania w obszarze edukacji, mające na celu przygotowanie ludzi do radzenia sobie z nimi w codziennym życiu. W szczególności zaś chodzi o kształtowanie wśród dzieci, młodzieży i dorosłych umiejętności oraz postaw i zachowań, które pozwolą im odpowiednio reagować w obliczu sytuacji stwarzających niebezpieczeństwa dla ich zdrowia i życia, a także innych osób. Tym samym problem zagrożenia staje się problemem edukacyjnym, ponieważ wiedza o zagrożeniach i umiejętności działania w przypadku wystąpienia zagrożeń pozwalają (umożliwiają) człowiekowi na tworzenie sobie (i innym) bezpiecznych warunków życia. Mając na uwadze sformułowany temat niniejszego opracowania, podjęte rozważania i analizy autora dotyczą charakterystyki zagrożeń występujących we współczesnym świecie, poczucia bezpieczeństwa i poczucia zagrożenia oraz problemów edukacji w obliczu zagrożeń i wykorzystaniu tej problematyki (zagrożeń) w ramach szkolnej edukacji dla bezpieczeństwa. Cel niniejszego opracowania odnosi się zatem do pokazania zagrożeń i ich istoty w kontekście działań edukacyjnych szkoły (na rzecz bezpieczeństwa człowieka). Podjęte rozważania i analizy w prezentowanym tekście stanowią próbę znalezienia odpowiedzi na następujące pytanie: Jakie działania należy podejmować w ramach szkolnej edukacji dla bezpieczeństwa w celu przygotowania uczniów (wiedza, umiejętności, świadomość, postawy) do radzenia sobie ze współczesnymi zagrożeniami? Wyjaśnieniu tak sformułowanego problemu posłużyła analiza różnych materiałów, opracowań i publikacji z zakresu nauk o bezpieczeństwie, dydaktyki, aksjologii, filozofii bezpieczeństwa, edukacji dla bezpieczeństwa, jak również i psychologii, a także rozporządzeń dotyczących podstawy programowej kształcenia ogólnego na różnych poziomach edukacji.

4

Zagrożenie i lęk w społeczeństwie. Refleksje 40 lat po raporcie „Społeczeństwo wobec przemocy” i 70 lat po ustanowieniu Deklaracji Praw Człowieka

84%

Farnicka M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2019

|

vol. 32

|

issue 3

EN

Over 40 years ago the French Research Committee on Violence, Crime and Delinquency has published a document that contained current analyses on the occurrence of social problems and their determinants, as well as guidelines to reduce risks and reduce the sense of threat and insecurity in modern society. The document became the basis for the reflection on public debate on violence in international communities and psychological practice against violence in interpersonal and social meaning. The author also presents the possible directions of research and psychological actions in this area.

PL

Ponad 41 lat temu ukazał się we Francji dokument przygotowany przez Komitet Badań nad Przemocą, Zbrodnią i Występkiem pt. „Społeczeństwo wobec przemocy”. W raporcie starano się naświetlić nie tylko przyczyny przemocy jako problemu społecznego, lecz także zawarto w nim wskazówki mające na celu ograniczenie jej występowania. W niniejszym opracowaniu na podstawie wspomnianego dokumentu Peyrefittego dokonano refleksji nad kierunkami podejmowanych przez lata działań na rzecz redukcji przemocy w kontekście międzynarodowym i krajowym. Przedstawiono również możliwe kierunki badań oraz oddziaływań psychologicznych w tym obszarze.

5

Ocena środowiska pracy i poczucie zagrożenia a nasilenie stresu w pracy wysokiego ryzyka – propozycja interwencji organizacyjnej

67%

Stasiła-Sieradzka M., Chudzicka-Czupała A., Grabowski D., Dobrowolska M.

Medycyna Pracy

|

2018

|

vol. 69

|

issue 1

45-58

EN

Background The main purpose of this article was to examine, whether and to what extend an assessment of work environment and feeling of threat are associated with stress at work performed in health- and life-threatening conditions. Previous studies of the determinants of occupational stress have been carried out in relation to representatives of different occupational groups that are not, however, representatives of one organization. The research was also meant to provide practical guidance for a particular employer. Material and Methods The study was carried out in the factory of explosives. It involved 95 randomly selected employees of the production departments. Subjective evaluation of work was performed by the examined persons in the Areas of Worklife Survey. It allows to assess the functioning of the employee in the workplace and to recognize the discrepancies between the requirements of the organization and the needs, aspirations and abilities of the examined person. Feeling of insecurity at work was defined by using the Feeling of Danger at Work Survey. The level of stress was assessed using the Perceived Stress Scale (PSS-10). Results The workload and feeling of danger are relevant to the stress felt by the employees. The workload is also the mediator of the relations between the sense of danger and the stress felt by the examined employees. Conclusions At the level of manufacturing process management in an organization, there is a need to reduce the negative impact of physical and mental strain associated with haste and uncertainty. Med Pr 2018;69(1):45–58

PL

Wstęp Celem głównym badania było sprawdzenie, czy i w jakich wymiarach ocena środowiska pracy oraz poczucie zagrożenia wiążą się ze stresem odczuwanym w pracy w warunkach zagrożenia zdrowia i życia. Celem drugorzędnym była analiza tego problemu z perspektywy grupy zawodowej zatrudnionej w tej samej organizacji i wypracowanie praktycznych wskazówek dla konkretnego pracodawcy. Materiał i metody Badaniami objęto 95 losowo wybranych pracowników wydziałów produkcyjnych w fabryce materiałów wybuchowych. Subiektywnej oceny pracy dokonano z wykorzystaniem Kwestionariusza Obszary Życia Zawodowego, który pozwala na ocenę funkcjonowania pracownika w środowisku pracy i rozpoznanie niezgodności między wymaganiami organizacji a potrzebami, aspiracjami i możliwościami badanego. Poczucie zagrożenia w pracy określono przy użyciu Kwestionariusza Poczucia Zagrożenia w Pracy, a nasilenie stresu – Skali Odczuwanego Stresu (Perceived Stress Scale – PSS-10). Wyniki Obciążenie pracą i poczucie zagrożenia mają wpływ na stres odczuwany przez pracowników. Obciążenie pracą jest mediatorem relacji między poczuciem zagrożenia a stresem odczuwanym przez badanych. Wnioski Na poziomie zarządzania procesem produkcyjnym w organizacji wskazane jest zmniejszanie negatywnego wpływu obciążenia fizycznego i psychicznego, w tym związanego z pośpiechem i niepewnością. Med. Pr. 2018;69(1):45–58

6

Poczucie zagrożenia a stres − mediująca rola więzi społecznych w miejscu pracy na przykładzie zawodu ratownika górniczego

67%

Stasiła-Sieradzka M., Turska E.

Medycyna Pracy

|

2019

|

vol. 70

|

issue 3

295-304

EN

Background Working in high-risk occupations is associated with the feeling of threat and stress. The aim of the research conducted from December 2016 to May 2017 was to examine the relationship between these variables in the group of mine rescuers. It was assumed that the quality of social ties with co-workers would act as a mediator of the assumed relationship. Material and Methods The sample consisted of 232 mine rescuers employed in emergency stations in Poland. The risk assessment at work was determined using Kwestionariusz poczucia zagrożenia w pracy (The Feeling of Threat at Work Questionnaire) by Mamcarz; Kwestionariusz poczucia stresu (The Feeling of Stress Questionnaire) by Plopa and Makarowski was used to study the feeling of stress, and the quality of social ties was measured using Skala więzi społecznych (The Social Ties Scale) by Skarżyńska. Results A negative relationship was observed between the feeling of threat and the level of the experienced stress. The sense of social ties with co-workers acts as a mediator in the relationship between these variables. Conclusions Social ties reduce stress caused by the feeling of threat, and they are also an important factor supporting the coping with negative emotions. The obtained results make it possible to present practical recommendations, aimed mainly at strengthening the adaptation and integration activities in teams carrying out their tasks in hazardous conditions. The authors of the study point out that these activities should concern primarily the following 3 areas: the adaptation of new members of the group, the strengthening of positive relationships in teams, and support in a traumatic situation during convalescence. Med Pr. 2019;70(3):295–304

PL

Wstęp Z wykonywaniem pracy w zawodach wysokiego ryzyka związane są poczucie zagrożenia i stres. Celem badań prowadzonych w grupie ratowników górniczych od grudnia 2016 r. do maja 2017 r. było określenie związku między tymi zmiennymi. Przyjęto, że jakość więzi społecznych ze współpracownikami pełni rolę mediatora zakładanego związku. Materiał i metody Próba liczyła 232 ratowników górniczych zatrudnionych w stacjach ratowniczych na terenie Polski. Zagrożenie w pracy określono za pomocą Kwestionariusza poczucia zagrożenia w pracy Mamcarza, do badania poczucia stresu zastosowano Kwestionariusz poczucia stresu Plopy i Makarowskiego, a pomiar jakości więzi społecznych przeprowadzono za pomocą Skali więzi społecznych Skarżyńskiej. Wyniki Zaobserwowano ujemny związek pomiędzy poczuciem zagrożenia a poziomem odczuwanego stresu. Poczucie więzi społecznych ze współpracownikami pełni rolę mediatora w relacji pomiędzy tymi zmiennymi. Wnioski Więzi społeczne redukują stres wywołany poczuciem zagrożenia i stanowią ważny czynnik wspierający radzenie sobie z negatywnymi emocjami. Uzyskane wyniki pozwalają przedstawić praktyczne wytyczne dotyczące przede wszystkim wzmacniania działań adaptacyjnych i integracyjnych w zespołach realizujących zadania w warunkach zagrożenia. Autorki badań zwracają uwagę, że działania te powinny dotyczyć 3 obszarów: adaptacji nowych członków grupy, wzmacniania pozytywnych relacji w zespołach i wsparcia w sytuacji traumatycznej w okresie rekonwalescencji. Med. Pr. 2019;70(3):295–304

Refine search results

2 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

2 Medycyna Pracy

1 Ius Novum

1 Studia nad Bezpieczeństwem

2 Stasiła-Sieradzka M.

1 Chudzicka-Czupała A.

1 Dobrowolska M.

1 Farnicka M.

1 Grabowski D.

1 Klimek K.

1 Mozgawa M.

1 Przybylska-Duda M.

1 Rzepa T. N.

1 Turska E.

2 2020

2 2019