Search results - CEJSH

1

The care of the self as a condition for coping in a crisis situation. A practical aspect of M. Foucault’s hermeneutics of the subject

100%

Stępniewska-Gębik H.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

issue 2(236)

266-274

PL

Celem artykułu jest próba przedstawienia troski o siebie jako pewnej „praktyki siebie” urzeczywistnianej przez podmiot w sytuacji kryzysu. W artykule autorka odnosi się przede wszystkim do dwóch dzieł z ostatniego okresu twórczości Michela Foucault, tj. do Historii seksualności oraz Hermeneutyki podmiotu. Francuski filozof ukazuje w nich znaczenie troski o siebie (która uległa zmianom pod wpływem dominującego dyskursu naukowego) oraz podkreśla istotne znaczenie tej kategorii zawartej w hermeneutyce podmiotu. W tekście autorka przedstawia i interpretuje zarówno założenia teoretyczne analizowanej kategorii, jak i jej praktyczne implikacje wobec funkcjonowania ludzi w czasie kryzysu.

2

There is no such thing as Society. „Ferdydurke” w neoliberalizmie, postmodernizm i płeć

100%

Majewska E.

Przestrzenie Teorii

|

2013

|

issue 20

79-90

EN

In this article Ferdydurke is discussed as a forerunner of the logic of late capitalism with all its repercussions, as identified by Frederick Jameson. Gombrowicz’s novel is seen as an early prognosis of neoliberal ideology, with its demands for effectivity and productivity as well as negation of social and affective bonds. Margaret Thatcher’s aphorism: “there is no such thing as society” is a pretext for a critical analysis of Ferdydurke, including the feminist critics of the European vision of the subject built on fear of the Other. This feminist analysis of Ferdydurke reveals several problems with the notion of body – theories of Julia Kristeva (on abjection) and Lynda Nead (on the female nude) are employed to demonstrate this argument. The main conclusion that can be drawn from this analysis is that queer disruptions of the binary logic of gender oppositions do not necessarily produce anti-patriarchal results.

3

The care of the self as a condition for coping in a crisis situation. A practical aspect of M. Foucault’s hermeneutics of the subject

100%

Stępniewska-Gębik H.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

vol. 60(2 (236))

266-274

EN

Celem artykułu jest próba przedstawienia troski o siebie jako pewnej „praktyki siebie” urzeczywistnianej przez podmiot w sytuacji kryzysu. W artykule autorka odnosi się przede wszystkim do dwóch dzieł z ostatniego okresu twórczości Michela Foucault, tj. do Historii seksualności oraz Hermeneutyki podmiotu. Francuski filozof ukazuje w nich znaczenie troski o siebie (która uległa zmianom pod wpływem dominującego dyskursu naukowego) oraz podkreśla istotne znaczenie tej kategorii zawartej w hermeneutyce podmiotu. W tekście autorka przedstawia i interpretuje zarówno założenia teoretyczne analizowanej kategorii, jak i jej praktyczne implikacje wobec funkcjonowania ludzi w czasie kryzysu.

4

Rola rodziców w rozwĳ aniu poczucia podmiotowości dzieci

100%

Zubrzycka-Maciąg T.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2020

|

vol. 586(1)

70-80

PL

Podmiotowość dziecka oznacza jego prawo do budowania swojej tożsamości oraz samorealizacji, wynikającej z osobistych potrzeb i zainteresowań, a nie z woli dorosłych. Oddziaływania rodziców mogą się przyczynić do przeżywania przez dzieci własnej podmiotowości lub ją ograniczać. W artykule wskazano na wybrane uwarunkowania i możliwości rozwijania dyspozycji podmiotowych dzieci w interakcjach z rodzicami. Przedstawiono w nim także wyniki sondażu ukazujące efektywność warsztatu dla rodziców służącego rozwijaniu ich kompetencji jako partnerów dzieci w relacjach dwupodmiotowych.

5

„Jest ja, ale mnie nie ma” – granica poetyckiego szaleństwa Rafała Wojaczka

100%

Pertek G.

Przestrzenie Teorii

|

2011

|

issue 16

205-236

EN

In this article the author made an attempt at demarcating the limits of the poetic language of Rafał Wojaczek, the crossing of which – as the author of this study thinks – opens before the poet a possibility of achieving the perfectness of the subject of his poems, portending the specter of madness. This project is combined with the problems of the crisis of identity being both the reason and the consequence of the many renewed attempts at its realisation. The author claims that from this point of view, it was in the Dziennik [Diary] (the first of the analysed texts) Wojaczek as an author his desire of perfection and discovers that it is unattainable beyond madness. Dziennik is also a place of the first experience of the crisis in view of which the debut Sezon [Season], and in particular the poem which opens that book, and which has the same title as the whole (another text submitted to interpretaion), is only its poetic rewriting. Such a view allows the author to reveal the intertextual opening. In the course of analysis of the poem, difficulties connected with the realisation of the project, i.e. obtaining oneself as authentic in the language, just defining of identity, the source of which is Arthur Rimbaud’s philosophy, is exposed. Nevertheless Wojaczek’s subject is neither a repetition of the model of Rimbaud nor its denial, but a transfer of elusiveness of the changeable “I”, expressed by means of the formula “I is someone else”, into the area of absence. The considerations are capped with the interpretation of the work Piszę wiersz [I am writing a poem], which is a poetic verification of diagnoses made by Wojaczek in Sezon.

6

„Le mur du langage” – samotność według Jacques’a Lacana (inność, porozumienie, miłość)

100%

Choińska B.

Przestrzenie Teorii

|

2011

|

issue 15

141-153

EN

In my article I discuss the concept of the subject from the Lacanian psychoanalysis point of view. My aim is to show that the subject seen from such a perspective is condemned to total loneliness. I refer to three different points: otherness, comprehension and love. In Lacan’s psychoanalysis the difference is referred to as the Real (subject as je). The Real is in opposition to the Symbolic and Imaginary (subject as moi). Therefore, the world, other people and oneself can be understood as absolutely different. Taking such a definition of the otherness, the comprehension is impossible, because it takes place within symbolic sphere, which is false and alien to the subject (je). The otherness and inability of understanding determine treating love as transferred and always directed to imaginary subject. What is important, the theory of the subject as homo symbolicus, even though seemingly in agreement with anti-positivist theory, does not allow to cross lingual and to direct approaching to the otherness. The otherness may be deciphered only within the Imaginary as a disturbance within it, as a temporary lack of sense.

7

Czyn jako zasada organizująca rozumienie kategorii podmiotu i podmiotowości w pedagogice

86%

Dziaczkowska L.

Roczniki Pedagogiczne

|

2012

|

vol. 4(40)

|

issue 1

5-19

EN

In her article author brings up a popular in the humanities sphere theme of subject and subjectivity. She tries though to show its particularity as regards pedagogy. Pedagogical formulation of this subject-matter particular value comes from the fact that pedagogy is ambitious to conceive the humanity and the upbringing process in integral way. It means that also the categories of subject and subjectivity get the pedagogical dimension when they are not offering services to any conceptions that reduce humanity only to certain dimensions - for instance: consciousness or unconsciousness, spirituality or carnality or else emotions etc. A proposition respecting this integral conceive of humanity is the conception of human person presented by Karol Wojtyla. The category of act is of great importance in it. An act - in the grasp of Wojtyla - surpasses a lot a normal activity, it has a power to spread across both the dynamism of conscious action and the strength of what ‘happens inside’ of a human being. That is the human act which seems to explain a human being and his subjectivity in the best way. The present article tries to substantiate this argument.

8

Witkacego próba podmiotu – podmiot na próbę

86%

Górska I.

Przestrzenie Teorii

|

2010

|

issue 14

173-194

EN

In the article Witkacego próba podmiotu – podmiot na próbę [Witkacy’s Attempt at a Subject – a Subject for a Test] the subjective identity of S.I. Witkiewicz is characterised by means of the widely understood category of a trial. This latter is interpreted from the view of theatrical aesthetics, but also philosophy, enables to show the biography and oeuvre of the artist from Zakopane as a continuous game between constructing and deconstructing of the subjective identity. The category of subjectivity becomes here a tool of revealing of the mechanisms, making it possible to remove boundaries between art and life, reality and fiction, literature and theory. Whereas in the interpretation proposed this attempt appears as a very literally understood experiencing of oneself, “putting oneself to the test”, but also as an attempt at literature (in the area of theory) and an attempt at theory (in the area of literature).

PL

Górska Irena, Witkacego próba podmiotu – podmiot na próbę [Witkacy’s Attempt ata Subject – a Subject for a Test]. „Przestrzenie Teorii” 14. Poznań 2010, Adam MickiewiczUniversity Press, pp. 173-194. ISBN 978-83-232-2210-1. ISSN 1644-6763.In the article Witkacego próba podmiotu – podmiot na próbę [Witkacy’s Attempt at a Subject– a Subject for a Test] the subjective identity of S.I. Witkiewicz is characterised by means ofthe widely understood category of a trial. This latter is interpreted from the view of theatrical aesthetics, but also philosophy, enables to show the biography and oeuvre of the artist from Zakopane as a continuous game between constructing and deconstructing of the subjective identity. The category of subjectivity becomes here a tool of revealing of the mechanisms, making it possible to remove boundaries between art and life, reality and fiction, literature and theory. Whereas in the interpretation proposed this attempt appears as a very literally understood experiencing of oneself, “putting oneself to the test”, but also as an attempt at literature (in the area of theory) and an attempt at theory (in the area of literature).

9

Niepełnosprawność w perspektywie społeczno-kulturowej: źródła zmian w obszarze konstruowania pola zainteresowań pedagogiki specjalnej

86%

Rzeźnicka-Krupa J.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2012

|

issue 2(16)

7-21

PL

Prezentowany artykuł koncentruje się wokół koncepcji filozoficznych i teorii społecznych tworzących społeczno-kulturową perspektywę postrzegania kategorii podmiotu i tożsamości jednostek. Kontekst związany z kategorią podmiotowości/tożsamości jednostek pozwala ująć w ramy teoretyczne i zaakcentować sposoby i procesy ustanawiania jednostek jako podmiotów życia społecznego i lokalizowania ich w różnych miejscach i strukturach społecznych hierarchii. W przestrzeni społecznej wytwarzane są różnorodne znaczenia utrwalane w tekstach kultury, które stanowić mogą podstawę rozumienia zjawisk znajdujących się w polu zainteresowań pedagogiki specjalnej, mianowicie procesów nadawania znaczeń wiązanych ze zjawiskiem niepełnosprawności oraz mechanizmów uczestniczących w społecznym konstruowaniu podmiotów postrzeganych jako niepełnosprawne.

EN

The article centers around philosophical conceptions and social theories that form a socio-cultural perspective of perceiving the concepts of the subject and identity. The context of the subjectivity/ identity of individuals enables to provide a theoretical framework for and to highlight the means and processes of establishing individuals as the subjects of social life and situating them in various places and structures of social hierarchies. In the social space, diverse meanings are produced and consolidated in the texts of culture that can form the base for understanding the phenomena which fall within the field of interest of special education, namely the processes of assigning meanings associated with disability and the mechanisms that take part in the social forming of the subjects perceived as disabled.

10

Wniosek anonimowy jako podstawa udostępnienia informacji publicznej

86%

Dzidowski M.

Veritas Iuris

|

2022

|

vol. 5

|

issue 1

39-58

PL

Przedmiotem opracowania jest zagadnienie minimalnych wymogów formalnych wniosku o udostępnienie informacji publicznej w aspekcie konieczności wskazania przez podmiot występujący z żądaniem udostępnienia tych informacji danych niezbędnych do dokonania jego identyfikacji. Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.d.i.p. prawo dostępu do informacji publicznej przysługuje „każdemu”. Celem opracowania jest odpowiedź na pytanie, czy wobec takiej regulacji ustawowej istnieją podstawy do żądania od wnioskodawców udzielania dodatkowych informacji ich identyfikujących, czy też wniosek niezawierający jakichkolwiek danych w tym zakresie, czyli wniosek anonimowy, może stanowić wystarczającą podstawę do udzielenia informacji publicznej. Formułując hipotezę, że wniosek anonimowy stanowi co do zasady podstawę udostępnienia informacji publicznej, w opracowaniu analizie poddano kwestię, czy wniosek taki może pozostać anonimowy w całym procesie udzielania informacji publicznej. Przeprowadzone rozważania potwierdziły przyjętą hipotezę co do dopuszczalności wniosku anonimowego i jednocześnie pozwoliły sformułować stanowisko, że ograniczenie tej zasady może wyjątkowo mieć miejsce w przypadku udostępnienia informacji przetworzonych oraz że ustalenia w zakresie identyfikacji wnioskodawcy będą miały znaczenie również w sytuacji zaistnienia przesłanek do umorzenia postępowania lub odmowy udostępnienia informacji w całości lub w części, a w związku z tym zaistnienia konieczności wydania decyzji administracyjnej, której elementem koniecznym jest określenie jej adresata.

11

Podmiot czy agent? Rozumienie podmiotowości w erze artefaktów poznawczych

86%

Trybulec B.

Filozofia i Nauka

|

2020

|

vol. 8/2

89-113

PL

Pokartezjańska tradycja filozoficzna określa podmiot działania jako istotę refleksyjną, z zasady świadomą swej podmiotowości, co czyni ją zdolną do podjęcia wolnej decyzji i wzięcia za nią odpowiedzialności. Tak rozumiana podmiotowość przypisywana jest, poza Bogiem i aniołami, wyłącznie ludziom, tylko ludzie bowiem rozumieją znaczenia języka pojęciowego, co stanowi konieczny warunek refleksyjności. Rozwój sztucznych wzmocnień poznawczych oraz coraz bardziej autonomicznej sztucznej inteligencji, który dokonał się w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, skłania jednak do refleksji, czy takie ujęcie podmiotu nie jest zbyt antropocentryczne. Na wątpliwość tą wskazują niektórzy zwolennicy rozszerzania procesów poznawczych i stanów mentalnych poza mózg, argumentując za potrzebą odpowiedniego rozszerzenia również ich podmiotu. Coraz częściej pojawiają się także propozycje nadawania podmiotowości samym artefaktom. W artykule oceniam próby nadawania podmiotowości zarówno rozszerzonym, jak i sztucznym systemom poznawczym podjęte przez Lambrosa Malafourisa, Richarda Menary’ego, Edwina Hutchinsa, Luciano Floridiego i J. W. Sandersa, oraz Samira Chopry i Laurence’a F. White’a. Ocenę tę wydaję z perspektywy dwóch koncepcji podmiotowości: podmiotu jako systemu refleksyjnego, oraz podmiotu jako przedmiotu nastawienia intencjonalnego. Reprezentantem pierwszego z tych ujęć czynię Donalda Davidsona, drugiego – Daniela Dennetta. Argument, którego bronię brzmi, że pojęcie podmiotu wypracowane w analitycznej filozofii działania nie może zostać zastosowane do rozszerzonych i sztucznych systemów poznawczych, a przyjęcie wobec nich strategii nastawienia intencjonalnego nie spełnia tej samej funkcji. Postuluję zatem, aby systemy rozszerzone i sztuczne określać za pomocą nazwy „agent” oznaczającej wszelki relatywnie autonomiczny system przetwarzający informacje w celu wykonania zadania poznawczego. Nazwę „podmiot działania” należy tymczasem zarezerwować dla systemów faktycznie spełniających odpowiednie kryteria.

12

Od osoby do społeczności. Teoria uczestnictwa w ujęciu Karola Wojtyły

72%

Wojtyła W.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2020

|

vol. 4(25)

103-117

EN

The article shows the category of participation as the key, proposed by Karol Wojtyła, to understanding the person-community relationship. The philosopher from Kraków argues that a person fully reveals themselves as a personal being only when they work together with others on the foundation of participation. The capacity for subjective participation, which forms part of the very structure of a person, both determines a personalistic nature of the acts performed by the person, and also enables them to fulfil themselves in relation to others. For Wojtyła, participation is the antithesis of alienation, and its affirmation enables overcoming both the antinomy between the individual and the community, and the one-sided concepts of individualism and collectivism.

PL

Artykuł ukazuje kategorię uczestnictwa jako proponowany przez Karola Wojtyłę klucz do zrozumienia relacji osoba-społeczność. Krakowski filozof dowodzi, że osoba ujawnia siebie w pełni jako byt osobowy, dopiero wówczas, gdy działa wspólnie z innymi na fundamencie uczestnictwa. Zawarta w samej strukturze osoby zdolność do podmiotowego uczestnictwa stanowi zarówno o personalistycznym charakterze spełnianych przez osobę czynów, jak również uzdalnia ją do spełniania siebie w relacji do innych. Dla Wojtyły uczestnictwo jest antytezą alienacji, a jego afirmacja pozwala przezwyciężyć zarówno antynomię pomiędzy jednostką a wspólnotą, jak również jednostronne koncepcje indywidualizmu i kolektywizmu.

13

Czy zabieg sztucznego zapłodnienia jest czynem wewnętrznie złym? Próba odpowiedzi w świetle encykliki Jana Pawła II Veritatis splendor

72%

Wiśniewska D.

Studia Paradyskie

|

2013

|

issue 23

235-245

PL

Niniejszy artykuł stanowi próbę etycznej ocena procedur sztucznego zapłodnienia z punktu widzenia koncepcji czynu wewnętrznie złego, stanowiącej przewodni temat encykliki Jana Pawła II Veritatis splendor. Odpowiedź na pytanie, czy sztuczna prokreacja jest z punktu widzenia przedmiotu czynem wewnętrznie złym, jest warunkiem adekwatnej oceny argumentów podnoszonych tak przez zwolenników jak i przeciwników metod sztucznej prokreacji. W artykule został poddany analizie przedmiot czynu, określony jako zabieg sztucznego zapłodnienia oraz wpływ okoliczności leżących po stronie podmiotowej na jego etyczną ocenę.

EN

The article is an attempt at ethical evaluation of the artificial fertilisation procedures from the perspective of absolutely inwardly wrong act- the conception which is the main theme of Veritatis splendor- the encyclical by John Paul II. The answer for the question if the artificial procreation is an act- from the perspective of the subject- inwardly wrong is necessary for adequate evaluation of arguments exercised by followers as well as opponents of the artificial procreation methods. The subject matter of the act which is determined as artificial fertilisation and the impact of circumstances- which lay on its subjective side- on its ethical evaluation have been analyzed in the article.

14

Implikacje narracyjnej koncepcji tożsamości Paula Ricoeura

72%

Huzarek T.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 40

189-201

PL

Narracyjna koncepcja tożsamości, którą prezentuje Paul Ricoeur, ujmuje zdecydowanie szerszą perspektywę niż tylko perspektywa takożsamości osób w czasie rozumiana jako identyczność podmiotu x w czasie t1 i czasie t2. Koncepcja ta bowiem mówi nie tylko o byciu tym samym czy takim samym, ale również o byciu sobą. Bycie sobą to charakterystyczne jedynie dla człowieka wyzwanie rzucone czasowi, gdzie podmiot – mimo towarzyszących mu zmian – pozostaje sobą. Z myśli Ricoeura można jednak wydobyć jeszcze więcej, gdzie bycie sobą jest realizacją własnego, niepowtarzalnego etosu danego w ustanowieniu w byciu. To ustanowienie w byciu obejmuje kontekst zakorzenienia w historii, tradycji, kulturze, ale również najbardziej zindywidualizowane odniesienie do Boga.

EN

The narrative concept of identity presented by Paul Ricoeur places embraces a far wider perspective than the perspective of people’s identity in time alone, understood as the subject’s identity in time t1 and time t2. For Ricouer’s conception speaks not only of being the same or being exactly the same but also of being oneself. Being oneself is a challenge characteristic only of human beings, a challenge thrown down against time, by which the subject – despite the changes that accompany him or her – remains itself. Yet it is possible to take Ricoeur’s thought even further, and to say that being oneself is a realisation of a personal, unique ethos given in an enactment in being. This enactment in being includes the background of roots in history, tradition, culture and also, most of all, individualised reference to God.

15

The history of the formation of international organizations in the world

72%

Kubas S.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2021

|

vol. 73

|

issue 2

225-240

PL

Powstanie organizacji międzynarodowej jest procesem, który wynika z potrzeby działania w określonym czasie i w określonych warunkach, które występują w określonym środowisku. Organizacja jest założona, gdy grupa podmiotów stosunków międzynarodowych zdaje sobie sprawę z potrzeby w pełni stałej i systematycznej współpracy w celu realizacji uzgodnionych zadań i kompetencji. Zainteresowanie taką działalnością pojawia się, gdy powszechna potrzeba lub zagrożenie mają taki charakter i wielkość, że pojedyncze podmioty nie są w stanie sobie z nimi poradzić lub robią to nieefektywnie. Organizacja międzynarodowa nie jest stworzona z powodów cyklicznych na krótki, ściśle zdefiniowany okres czasu, ale w celu stałej współpracy opartej na wzajemnych interesach wszystkich jej członków.

EN

The formation of an international organization is a process which stems from the need to act at a given time and in given conditions that occur in a specific environment. An organization is established when a group of subjects of international relations realizes the need for a fully permanent and systematic cooperation in order to implement agreed tasks and competences. Interest in such activity arises when the common need or threat is of such nature and magnitude that individual entities cannot cope with them alone, or they do it ineffectively. An international organization is not created for cyclical reasons for a short, strictly defined period of time, but for the purpose of permanent cooperation based on the mutual interests of all its members.

16

Czarny metal, białe twarze – corpse paint jako element performatywnej konstrukcji podmiotowości w black metalu

72%

Kubiak Z.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 114

|

issue 2

162-175

EN

The aim of this article is to analyse the phenomenon of corpse pain, a style of stage make-up used by black metal bands developed in Norway in the 1990s. Black metal is a subgenre of rock music. Its relationship with violence is very complex and hardly obvious. The focal point of the culture that has developed around this genre is an independent subject whose functioning is based on the categories of agency, power, and domination perceived through the prism of masculinity. Such a subjectivity emerges from the consolidation of artists’ stage and non-stage lives, and needs to have its authenticity constantly confirmed. One way to authenticate it is through the use of corpse paint. This type of stage make-up connects musicians with the content they symbolise and seek to embody. The subject is born out of the performative act of merging with corpse paint. This specific make-up may be perceived as a stage mask originating from ancient theatre. The juxtaposition of corpse paint and a theatrical mask highlights the process that leads to the creation of a black metal subject while revealing its dark sides. One of them is masculinity based on the exclusion of others. In its most extreme manifestations it reaches out for elements of fascist or racist ideologies only to reassert its power and advantage, and thus strengthen its position in the world.

17

Teoretyczne zasady kształtowania kategorii „podmiotowość osobowości ucznia” w ukraińskiej, polskiej i rosyjskiej tradycji naukowej

72%

Halian O.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2015

|

vol. 28

|

issue 2

EN

The article analyzes the outlook and theoretical and methodological approaches to the analysis of the category of “agency of the personality of a pupil”. The author has identified similarities and differences in scientific research of Ukrainian, Polish and Russian scholars after analysing their views. It is indicated that they share an understanding of the importance of personality approach to the educational process. In this context, the views of Ukrainian, Polish and Russian researchers differ only in the directions of scientific research. It is found out that Polish scholars give considerable attention to applied aspects of the formation of agency of the personality of a pupil, except the analysis of the theoretical and methodological issues. Ukrainian scholars have a tendency to combine theoretical and methodological approaches towards the study of an agent nature of a person with the development of new educational technologies. Psycho-pedagogical orientation of the scientific research of Russian scientists makes it possible to provide the methodological basis for the development of a new educational paradigm.

PL

Autorka artykułu poddaje analizie stanowiska światopoglądowe i podejścia teoretyczno-metodologiczne do kategorii „podmiotowość osobowości ucznia”. Na podstawie rozważań poglądów naukowców ukraińskich, polskich i rosyjskich zdefiniowano podobieństwa i różnice w kierunkach ich poszukiwań naukowych. Podkreślono, iż łączy je przywiązanie wagi do aktualności indywidualnego podejścia do organizowania procesu edukacji. W tym kontekście poglądy ukraińskich, polskich i rosyjskich badaczy różnią się jedynie kierunkami poszukiwań naukowych. Udowodniono, iż oprócz dociekania zasad teoretyczno-metodologicznych, polscy naukowcy szczególną wagę przywiązują do aspektów stosowanych w kształtowaniu podmiotowości osobowości ucznia, które są dokładnie uzasadnione i opisane. Badacze ukraińscy dążą do połączenia podejść teoretyczno-metodologicznych w badaniach istoty podmiotowej jednostki ludzkiej z wypracowaniem nowych technologii pedagogicznych. Nastawienie psychologiczno-pedagogiczne w poszukiwaniach naukowych badaczy rosyjskich ustala ramy metodologiczne dla wypracowania nowego paradygmatu edukacyjnego.

18

Pojęcie podmiotowości i podmiotu w kontekście wychowania aksjonormatywnego

72%

Woś M.

Edukacja Humanistyczna

|

2022

|

issue 2

91-103

PL

Rozważania na temat podmiotowości wychowanka i bycia przez niego podmiotem w strukturze placówki oświatowej ukazują refleksyjność, która składa się na te pojęcia. Próbują one także ukazać pewną zależność, iż sprawczość jednostki zawsze dokonuje się w oparciu o zachodzące relacje pomiędzy jednostką (wychowankiem) - społecznością (kulturą) - strukturą (szkołą) - podmiotowością (sprawczością jednostki).

EN

The reflections on the subjectivity of the pupil and his/her being a subject within the structure of the educational establishment show the reflexivity that makes up these concepts. They also attempt to show a specific correlation that the individual's agency always takes place based on the relations taking place between the individual (the pupil) - the community (culture) - the structure (the school) - subjectivity (the individual's agency).

19

Status nauki wychodzącej z subiektywności i intencjonalności – refleksje (fenomenologie jako teoretyczna ariergarda podmiotu a problem naukowości analiz)

72%

Kowalski M.

Rocznik Lubuski

|

2018

|

vol. 44

|

issue 2

54-68

EN

The aim of the article is to present problem areas in a synthetic way and to indicate the issues that arise when determining the status of science in terms of subjectivity and intentionality of experience and analysis. The research question was as follows: what issues should be considered in the socio-humanistic (incl. pedagogical) reflection around the triad: science - subjectivity - intentionality. The article attempts to define an analytical and critical framework of the discussion about the subject and the directions of theoretical analyzes. The author’s aim is also to outline practical references of contemporary research issues.

PL

Celem artykułu jest próba syntetycznego przedstawienia obszarów problemowych i wskazania zagadnień, jakie pojawiają się na horyzoncie określania statusu nauki w aspekcie subiektywności i intencjonalności doświadczania oraz analiz. Pytanie problemowe sformułowano następująco: jakie zagadnienia powinny być uwzględniane w społecznohumanistycznym (w tym pedagogicznym) namyśle wokół triady: nauka – subiektywność – intencjonalność? W artykule podjęto probę określenia ram analityczno-krytycznych dyskursów o podmiocie oraz kierunków analiz (kontekstów) teoretycznych i zarysowania praktycznych odniesień we współczesnej problematyce z zakresu badań naukowych.

20

Slave to the rhythm? O różnych sposobach definiowania rytmu

72%

Dziadek A.

Forum Poetyki

|

2021

|

issue 25

74-85

EN

This essay discusses different definitions of rhythm. The author thoroughly reviews the different definitions and approaches to rhythm in Polish and foreign-language (especially French and English) theoretical texts. He also refers to the texts of culture, including Grace Jones’s famous song Slave to the rhythm or Edward Pasewicz’s poem Sonata o rytmie [Sonata about rhythm].

PL

Zasadniczym problemem poruszonym w tym tekście są różnorodne sposoby definiowania rytmu. Autor dokonuje gruntownego przeglądu definicji i rozmaitych ujęć rytmu pojawiających się w polsko i obcojęzycznych (zwłaszcza francuskich i anglojęzycznych) tekstach teoretycznych, ale sięga także do tekstów kultury, m.in. znanej piosenki Grace Jones Slave to the rhythm.

Refine search results