Search results

1

Poetic Cycles and Information Beyond the Micro-Level of Words: On the Translations of Joseph Brodsky's Cycle A Part of Speech Into English and Latvian

100%

Veckrācis J.

Research in Language

|

2021

|

vol. 19

|

issue 3

251-265

EN

A poetic cycle is a specific case of poetic contextualisation and for translators this means additional efforts in identifying the micro- and macro-level network of functional and semantic links. Joseph Brodsky’s cycle A Part of Speech represents a highly conceptual approach and strong integration of each and every poem. In this context the paper briefly outlines different types of micro- and macroscopic approaches to poetry translation. Further practical analysis of some translation issues observed in the respective English and Latvian translations show that decisions of poetry translators are informed by different backgrounds in the author-text-reader relationships. Artistic creativity is certainly present in the translation activity but this does not mean that a completely independent target text is produced.

2

Mistyczne żywioły i kosmogoniczny pejzaż w Silviludiach Mario Bettiniego w adaptacji poetyckiej Macieja Kazimierza Sarbiewskiego

75%

Ożóg-Winiarska Z.

Dydaktyka Polonistyczna

|

2018

|

issue 4 (13)

25-35

EN

This article attempts to reinterpret the symbolist character of the adapted poetic cycle of M.K. Sarbiewski – Sylviludia dithyrambica (written 1637, published 1757) – and its relationship to the original work of Mario Bettini – Ludovicus, tragicum sylviludium (1612, published 1622). The new interpretation has given up the absolute method based on philological study and versification hitherto applied to explain the relationships between these two literary works, and consequently has rejected the conclusion which says that the work written by the Polish author is entirely repetitive, can be even considered a sort of plagiarism. This article has adopted anthropological and intertextual perspective to discuss the parallels between the two texts, their contexts, and aesthetic and ideological functions. It provides a wider range of possible interpretations of the genesis and semiotics of the Polish work. The author reveals cultural links between the Italian work adapted to Polish conditions and the European tradition woven around the Christian-national ethos of Europe and the idea of the king who takes up the ethos and constitutes its law and values on the territories under his control. In this historical and mythical space, the figure of ruler – in the Polish version King Vladislav IV – enters into relations of the cosmic harmony of beings and elements spinning around him. This approach brings poetic conceptualization and spiritualization of the visions of the nature of monistic qualities, and sacralization of the nature in the motherland and its territorial concretization. In this light, the Polish adaptation provides the affirmation and aestheticization of North-Eastern outskirts of Poland which adopted by Polish romantic poets (Adam Mickiewicz) became one of the models of poetry of the North – Lithuanian lakes, rivers and forests.

3

Echa tradycji renesansowej w wybranych pieśniach Józefa Morelowskiego

51%

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

issue 5

456-465

PL

Józef Morelowski to zapomniany poeta oświecenia; autor, który został skazany na literacki niebyt. Wśród utworów Morelowskiego tylko Treny na rozbiór Polski włączono do obiegu czytelniczego. Inne utwory, takie jak cykl 78 pieśni, nie zostały ani szerzej odczytane, ani poznane. Interesujące jest, co wpływa na taki stan rzeczy – czyżby epoka oświecenia przyswoiła sobie wiersze o tematyce patriotycznej, skazując inne na zapomnienie? W Pieśniach znajduje się, oprócz różnorodności tematyki, także bogactwo motywów i nawiązań do tradycji literackiej innych epok, zwłaszcza renesansu. Analiza wybranych pieśni Morelowskiego ukaże ich związki z polskim dziedzictwem kulturowym.

EN

Józef Morelowski is a forgotten poet of the Enlightenment, condemned to literary oblivion. Amongst his works, readers are aware only of Lamentations on the dissolution of Poland. Other works, such as the cycle of 78 songs, were neither widely known nor read. It is interesting to reflect on what caused such a state of affairs - did the Enlightennment really assimilate poems of patriotic subject matter for itself, sentencing others to oblivion? Apart from the diversity of the subject matter, a wealth of motives and references to the literary tradition of other ages is also found in in Songs. An analysis of selected songs shows their links with the Polish cultural legacy.

4

Treny od 19 do 1: niedoskonałość i doskonałość

51%

Marinelli L.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 1

9-30

EN

This article presents a renewed attempt at explaining the cyclical nature of Jan Kochanowski’s Treny [Laments] in relation to their interpretative contexts, in particular that of Psałterz Dawidów [David's Psalter]. When poetically paraphrasing the Psalms, Kochanowski might have come across the medieval tradition of symbolic and arithmetic speculation, which, according to the author of this article, allows for a numerological reading of Treny within the framework of the idea of the humanitas / divinitas unity. This idea brings Kochanowski’s funeral cycle closer to both the Orphic-Pythagorean tradition, blended into a Christian humanist neo-Platonism, and the fundamental Christological truths in Christianity – from this perspective, the imperfection of the number 19 leads to the perfection of the number 1, which reflects the One (Giordano Bruno). At the same time, the author tries to prove that the given sequence of works in the cycle (for example, the special position of the number 11) strengthens and supports the dramatic nature of the thoughts of the poet, who is struggling with a personal tragedy.

PL

Artykuł stanowi ponowną próbę wyjaśnienia istoty cykliczności Trenów Jana Kochanowskiego w odniesieniu do ich kontekstów interpretacyjnych, w tym zwłaszcza Psałterza Dawidowego. Dokonując swej poetyckiej parafrazy Psalmów, Kochanowski mógł się zetknąć ze średniowieczną tradycją spekulacji symboliczno-arytmetycznej, co według autora dopuszcza możliwość lektury numerologicznej Trenów w ramach idei jedności humanitas / divinitas. Idea ta przybliża cykl żałobny Kochanowskiego zarówno do tradycji orficko-pitagorejskiej, wtopionej w humanistyczny neoplatonizm chrześcijański, jak i do podstawowych w chrześcijaństwie prawd chrystologicznych: w tej perspektywie niedoskonałość liczby 19 prowadzi do doskonałości liczby 1, oddającej prajednię (Giordano Bruno). Autor stara się przy tym udowodnić, że określona kolejność utworów w cyklu (na przykład szczególna pozycja numeru 11) wzmacnia i podbudowuje dramatyzm myśli poety, zmagającego się z osobistą katastrofą.

5

Vade-mecum wobec anglojęzycznego cyklu poetyckiego drugiej połowy XIX wieku

51%

Samsel K.

Studia Norwidiana

|

2021

|

vol. 39

99-115

EN

The aim of the study is to initiate the considerations over the systemic ways of Vade-mecum’s reading that at the same time may determine the new starting point to rearrange the comparative reflection on the cycle and its precursorship. Possibilities of reading as such seem to be given by so called synthetic comparatistics, and in that spirit there is being coinstuted the basic line of compilating and comparing – Vade-mecum with Alfred Tennyson’s In Memoriam, Walt Whitman’s Leaves of Grass as well as Gerard Manley Hopkins’s Poems. The result of confronting of those perspectives have been expressed in specific conclusions, among others – the strong cycle’s semanticising tendency in Norwid’s, Tennyson’s, Whitman’s and Hopkins’s cases and, after all, the experiments in the area of maintaining and breaking the continuity of cycle’s diegesis – clearly outlined within the Norwid’s and Whitman’s cycles. Studying as well as comparing the structural aspects of cycles of Norwid, Tennyson, Whitman and Hopkins may lead to the cautious fixing the new point zero of research – literary comparatistics, which could be named the conditional and analytical ones.

PL

Celem studium jest zainicjowanie rozważań nad systemowymi sposobami czytania Vade-mecum, które zarazem stanowić mogłyby punkt wyjścia do uporządkowania porównawczego namysłu nad cyklem i jego prekursorstwem. Możliwości lektury podobnego typu wydaje się stwarzać tzw. komparatystyka syntetyczna i to w jej duchu ustanawiana jest w niniejszym artykule podstawowa linia zestawiania, a także porównywania: Vade-mecum z In Memoriam Alfreda Tennysona, Leaves of Grass Walta Whitmana, a także Poems Gerarda Manleya Hopkinsa. Rezultatem konfrontowania tych ujęć stają się konkretne wnioski, m.in. silna tendencja semantyzacyjna cyklu obecna zarówno u Norwida, jak i u Tennysona, Whitmana albo Hopkinsa, a także eksperymenty w zakresie utrzymywania i zrywania ciągłości diegezy cyklu pojętego jako całość, widocznie zarysowujące się w obrębie cyklów Norwida i Whitmana. Badanie i porównywanie aspektów strukturalnych cyklów Norwida, Tennysona, Whitmana oraz Hopkinsa może wieść w kierunku ostrożnego ustalania nowego punktu wyjścia w badaniach: komparatystyki, którą można by naraz określić mianem warunkowej i analitycznej.

6

Cykl prozatorski (cykl narracyjny, cykl opowiadań)

36%

Malicka P.

Forum Poetyki

|

2017

|

issue 10

132-139

EN

This entry attempts to demonstrate the linkages and distinctions that emerge between descriptions of the literary cycle, the novel sequence, and the poetic cycle in the context of the prose cycle, as well as to summarize the current state of research on these issues in Poland. Although research into the matter of cyclicality had already drawn the interest of Russian Formalists, this theme sparked interest in our own country as late as the 1990s, mainly at the initiative of scholars from the University of Białystok’s Faculty of Philology. This text attempts to systematize concepts of cyclicality in the prose context with the help of scholarship by Krystyna Jakowska, Bogumiła Kaniewska, Jan Trzynadlowski and Rolf Fieguth.

PL

Hasło ukazuje powiązania i różnice występujące pomiędzy takimi określeniami, jak cykl literacki, cykl nowelistyczny czy cykl poetycki w kontekście cyklu prozatorskiego, a także obrazuje stan badań nad zagadnieniem w Polsce. Choć badania nad zagadnieniem cykliczności interesowały już formalistów rosyjskich, tematyka ta spotkała się z zainteresowaniem w naszym kraju dopiero w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, głównie za sprawą badaczy z Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku. Tekst podejmuje próbę usystematyzowania pojęcia cykliczności w odniesieniu do prozy na podstawie prac Krystyny Jakowskiej, Bogumiły Kaniewskiej, Jana Trzynadlowskiego i Rolfa Fiegutha.

Refine search results

1 Dydaktyka Polonistyczna

1 Forum Poetyki

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Research in Language

1 Roczniki Humanistyczne

1 Studia Norwidiana

1 Malicka P.

1 Marinelli L.

1 Ożóg-Winiarska Z.

1 Samsel K.

1 Veckrācis J.

2 2021

1 2020

1 2018